
Andere sfeer, nieuwe werkgever.
zondag 18 april 2021 om 19:26
Sinds een maand heb ik een baan nadat ik in juli vorig jaar mijn vaste baan in de horeca kwijtraakte door de coronacrisis.
Daar ben ik heel dankbaar voor. De eerste weken vlogen voorbij, ik heb mijn inzet getoond, kan met de collega's overweg en heb vee belangstelling getoond voor de processen binnen het bedrijf. Werkgever en partner gaven aan zeer tevreden en blij te zijn.
Echter werd mij na een paar weken al door de inwerkpersoon "toevertrouwd" dat eigen initiatief op de werkvloer niet gewaardeerd werd en dat ik vooral alleen moest doen wat mij werd gevraagd. Ook iets langer blijven dan de werktijden om een taak af te handelen, moest ik vooral niet doen.
Vorig week heb ik aan de persoon die mij in moet werken een vraag gesteld over een bepaalde levertijd naar een klant (het is een bedrijf dat online producten verkoopt) en of ik klant X die in de ochtend belt dat een bestelling niet is geleverd kon vragen om bijvoorbeeld tot einde van de middag of de volgende morgen af te wachten en even een Track en Trace in de gaten te houden. Ik had dit soort vragen al een keer of 10 voorbij zien komen, en 9 van de tien keer heeft de klant het pakje toch binnen een termijn van een dag wel ontvangen en zou het dus zonde zijn het product opnieuw te laten inpakken, versturen en vervolgens dubbel te laten ontvangen zodat de klant weer een ritje naar een verzendpunt moet maken om de teveel gekregen bestelling terug te sturen.
Mijn vraag is op de 1 of andere manier totaal verkeerd geland bij de persoon die mij inwerkt. Ik dien direct een klacht bij de bezorger in te dienen en ook gelijk een nieuw artikel te sturen. Ik heb daarop gevraagd hoe lang de "inwerkpersoon" zelf de tijd zou nemen om het artikel toch op de juiste plek te laten komen, maar daar kreeg ik steeds vreemdere antwoorden en reacties op die in het kort neerkwamen op; je moet je bek houden en geen vragen stellen.
Iets wat tijdens een inwerkperiode mij juist belangrijk leek.
De volgende dag ben ik bij mijn werkgever op het matje geroepen en kreeg ik de kans de vervelende en intimiderende discussie (?) uit te leggen van mijn kant. Waarop ik heb aangegeven dat het slechts een vraag was waarmee ik dacht dat ik de werkwijze beter zou begrijpen. In dat gesprek kwam weer hetzelfde naar voren; er is een werkwijze en daar dien ik geen vragen over te stellen. Het waarom of hoe gaat mij niks aan en die hoeven ze mij niet uit te leggen. Zij zijn de baas en ik moet doen wat zij zeggen dat ik moet doen.
Vervolgens heb ik weer uitgelegd dat het helemaal niet mijn bedoeling was de werkwijze in twijfel te trekken, maar dat ik slechts een vraag stelde over de termijn dat een klant zou kunnen wachten op de bezorger.
Afijn, het kwam erop neer dat door mijn vervelende gedrag mijn contract in de proeftijd zou worden beëindigt. Omdat ik goed kon uitleggen dat ik een vraag stelde en dat mijn denkwijze voortkomt uit een vorige baan waarin ik juist altijd kosten en baten moest afwegen, hebben ze besloten mij toch een kans te geven.
Echter voel ik mij nu helemaal niet zo fijn meer bij dit alles.
Wat zouden jullie doen? Ik moest na het gesprek ook wat ander soort werk doen (iets met dozen inpakken) en mocht pas later weer terug naar mijn eigen plek en werkzaamheden.
Ik wil mij niet laten kisten, ben blij met de baan en had echt, oprecht het idee niks fouts te hebben gedaan. Het werk is wel leuk, het product ook en de werkgever(s) zijn wel aardige en vriendelijke mensen die goed zijn voor hun personeel.
Wat zou ik kunnen verbeteren, of is dit al verpest?
Daar ben ik heel dankbaar voor. De eerste weken vlogen voorbij, ik heb mijn inzet getoond, kan met de collega's overweg en heb vee belangstelling getoond voor de processen binnen het bedrijf. Werkgever en partner gaven aan zeer tevreden en blij te zijn.
Echter werd mij na een paar weken al door de inwerkpersoon "toevertrouwd" dat eigen initiatief op de werkvloer niet gewaardeerd werd en dat ik vooral alleen moest doen wat mij werd gevraagd. Ook iets langer blijven dan de werktijden om een taak af te handelen, moest ik vooral niet doen.
Vorig week heb ik aan de persoon die mij in moet werken een vraag gesteld over een bepaalde levertijd naar een klant (het is een bedrijf dat online producten verkoopt) en of ik klant X die in de ochtend belt dat een bestelling niet is geleverd kon vragen om bijvoorbeeld tot einde van de middag of de volgende morgen af te wachten en even een Track en Trace in de gaten te houden. Ik had dit soort vragen al een keer of 10 voorbij zien komen, en 9 van de tien keer heeft de klant het pakje toch binnen een termijn van een dag wel ontvangen en zou het dus zonde zijn het product opnieuw te laten inpakken, versturen en vervolgens dubbel te laten ontvangen zodat de klant weer een ritje naar een verzendpunt moet maken om de teveel gekregen bestelling terug te sturen.
Mijn vraag is op de 1 of andere manier totaal verkeerd geland bij de persoon die mij inwerkt. Ik dien direct een klacht bij de bezorger in te dienen en ook gelijk een nieuw artikel te sturen. Ik heb daarop gevraagd hoe lang de "inwerkpersoon" zelf de tijd zou nemen om het artikel toch op de juiste plek te laten komen, maar daar kreeg ik steeds vreemdere antwoorden en reacties op die in het kort neerkwamen op; je moet je bek houden en geen vragen stellen.
Iets wat tijdens een inwerkperiode mij juist belangrijk leek.
De volgende dag ben ik bij mijn werkgever op het matje geroepen en kreeg ik de kans de vervelende en intimiderende discussie (?) uit te leggen van mijn kant. Waarop ik heb aangegeven dat het slechts een vraag was waarmee ik dacht dat ik de werkwijze beter zou begrijpen. In dat gesprek kwam weer hetzelfde naar voren; er is een werkwijze en daar dien ik geen vragen over te stellen. Het waarom of hoe gaat mij niks aan en die hoeven ze mij niet uit te leggen. Zij zijn de baas en ik moet doen wat zij zeggen dat ik moet doen.
Vervolgens heb ik weer uitgelegd dat het helemaal niet mijn bedoeling was de werkwijze in twijfel te trekken, maar dat ik slechts een vraag stelde over de termijn dat een klant zou kunnen wachten op de bezorger.
Afijn, het kwam erop neer dat door mijn vervelende gedrag mijn contract in de proeftijd zou worden beëindigt. Omdat ik goed kon uitleggen dat ik een vraag stelde en dat mijn denkwijze voortkomt uit een vorige baan waarin ik juist altijd kosten en baten moest afwegen, hebben ze besloten mij toch een kans te geven.
Echter voel ik mij nu helemaal niet zo fijn meer bij dit alles.
Wat zouden jullie doen? Ik moest na het gesprek ook wat ander soort werk doen (iets met dozen inpakken) en mocht pas later weer terug naar mijn eigen plek en werkzaamheden.
Ik wil mij niet laten kisten, ben blij met de baan en had echt, oprecht het idee niks fouts te hebben gedaan. Het werk is wel leuk, het product ook en de werkgever(s) zijn wel aardige en vriendelijke mensen die goed zijn voor hun personeel.
Wat zou ik kunnen verbeteren, of is dit al verpest?

maandag 19 april 2021 om 05:03
Dan nog. Het is een legitieme vraag.Fluithaas schreef: ↑18-04-2021 23:49Misschien zijn het idioten die niet verdienen dat jij zo gemotiveerd werkt. Dan kun je beter wat anders zoeken.
Of misschien heb je een bijzonder zuigende manier van vragen stellen, en ga je achteraf verongelijkt lopen doen van “nou zeg, mag je niet eens wat vragen hier”, zoals vroeger het ettertje in de klas ook altijd deed.
Het komt allebei voor hè.
maandag 19 april 2021 om 07:44
Geen idee. Ik ben iemand die wel kritisch naar het eigen handelen of eigen aandeel wil kijken, maar in dit geval was het echt alleen een vraag waarop in mijn beleving heel heftig en onredelijk werd gereageerd. Een antwoord heb ik nog steeds niet.Fluithaas schreef: ↑18-04-2021 23:49Misschien zijn het idioten die niet verdienen dat jij zo gemotiveerd werkt. Dan kun je beter wat anders zoeken.
Of misschien heb je een bijzonder zuigende manier van vragen stellen, en ga je achteraf verongelijkt lopen doen van “nou zeg, mag je niet eens wat vragen hier”, zoals vroeger het ettertje in de klas ook altijd deed.
Het komt allebei voor hè.
Ook na het gesprek met de baas weet ik nog niet wat de termijn is. Het hele issue ging erover dat ik een vraag stelde waarvan ik denk dat de inwerkpersoon het helemaal verkeerd heeft opgevat. Ik wilde niks veranderen, droeg geen suggesties aan en had al helemaal geen kritiek. Gewoon; hoe lang vraag je de klant te wachten voordat je een nieuw pakketje stuurt.
Het gesprek met de baas kwam er uiteindelijk op neer dat ze geld zat hadden, er wat hun betreft 10 nieuwe pakketjes gestuurd moeten worden als we daar 9 tevreden klanten mee houden en zij de baas zijn en ik vooral moet gehoorzamen.

maandag 19 april 2021 om 08:19
Het helpt ook niet echt als vervolgens de inwerkpersoon bij het gesprek met baas wordt gehaald en de vriendschap tussen inwerkpersoon en baas wordt benadrukt, gok ik?Ttroeteltje schreef: ↑19-04-2021 08:12Ik dacht eerst dat die persoon die inwerkt misschien bang was voor eigen plek. Kreeg er een naar gevoel bij.
Maar u blijkt dat de laag daarboven net zo reageert......wauw......foute boel!
Ik ga zo weer aan de slag. Maar voel mij minder prettig dan vrijdag nu het allemaal een beetje landt.
maandag 19 april 2021 om 08:27
In het begin van de post dacht ik nog..oké, zou kunnen. Ik heb een klein bedrijf en het komt sporadisch wel eens voor dat ik tegen mijn secretaresse zeg: “doe dat nu gewoon even zo en zo omdat ik het zeg, ik leg het je straks uit.” Dat heeft dan met de werkdruk te maken en ik leg haar later dan inderdaad uit hoe/wat (vaak vraagt ze daar om een rustiger moment ook zelf om).
Dat jij je moet verantwoorden bij het management omdat je iets wilt leren/begrijpen is in mijn ogen vreemd. Of je moet zoals iemand anders aangaf op een hele vervelende, zuigende manier door zijn blijven zeuren en vragen..dan zou ik me er misschien nog iets bij voor kunnen stellen.
Je hebt nu een baan, inkomen dus een goede positie om naar wat anders te kijken toch als je je hierdoor niet prettig meer voelt?
Dat jij je moet verantwoorden bij het management omdat je iets wilt leren/begrijpen is in mijn ogen vreemd. Of je moet zoals iemand anders aangaf op een hele vervelende, zuigende manier door zijn blijven zeuren en vragen..dan zou ik me er misschien nog iets bij voor kunnen stellen.
Je hebt nu een baan, inkomen dus een goede positie om naar wat anders te kijken toch als je je hierdoor niet prettig meer voelt?
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen

maandag 19 april 2021 om 08:53
Ik snap denk ik wel een beetje wat je werkgever 'bedoeld'.
Ik werkte op een HR afdeling waarin in de telefoon aannam waar medewerkers naartoe konden bellen met problemen met hun manager of zich ziekmelden.
Dan kreeg ik vaak winkelmedewerkers aan de lijn die na ziekmelden niet naar huis mochten van hun manager omdat ze volgens hem niet ziek genoeg waren.
In het begin ging ik dan met de manager bellen om uit te leggen dat dit niet mag in NL en wat voor pad er gevolgd moest worden.
Ik kreeg te horen dat dit niet tot mijn functie behoort. Ik kon de medewerker alleen advies geven over wat te doen en als hij of zij er niet uitkwam kon diegene de vertrouwenspersoon inschakelen.
De manager zelf even bellen was uiteraard veel makkelijker maar behoorde niet tot mijn functie.
Ik kan mij voorstellen dat als een pakket kwijt is jij helemaal kan gaan uitzoeken hoe en wat en zo'n pakketje misschien dan toch terecht komt. Maar jouw taak is echter zonder verder onderzoek een nieuwe zending klaar te maken. Dus heel erg rechtlijnig de regels volgen.
De manier waarop ze dit bij jou aangeven is uiteraard heel vreemd maar ik snap wel dat bij zo'n bedrijf alles in een vaste stroom gaat en jouw taak een nieuwe zending te maken en niet helemaal per pakketje uit te zoeken wat er precies gebeurd is, ook al zou je dit wel graag willen.
Ik werkte op een HR afdeling waarin in de telefoon aannam waar medewerkers naartoe konden bellen met problemen met hun manager of zich ziekmelden.
Dan kreeg ik vaak winkelmedewerkers aan de lijn die na ziekmelden niet naar huis mochten van hun manager omdat ze volgens hem niet ziek genoeg waren.
In het begin ging ik dan met de manager bellen om uit te leggen dat dit niet mag in NL en wat voor pad er gevolgd moest worden.
Ik kreeg te horen dat dit niet tot mijn functie behoort. Ik kon de medewerker alleen advies geven over wat te doen en als hij of zij er niet uitkwam kon diegene de vertrouwenspersoon inschakelen.
De manager zelf even bellen was uiteraard veel makkelijker maar behoorde niet tot mijn functie.
Ik kan mij voorstellen dat als een pakket kwijt is jij helemaal kan gaan uitzoeken hoe en wat en zo'n pakketje misschien dan toch terecht komt. Maar jouw taak is echter zonder verder onderzoek een nieuwe zending klaar te maken. Dus heel erg rechtlijnig de regels volgen.
De manier waarop ze dit bij jou aangeven is uiteraard heel vreemd maar ik snap wel dat bij zo'n bedrijf alles in een vaste stroom gaat en jouw taak een nieuwe zending te maken en niet helemaal per pakketje uit te zoeken wat er precies gebeurd is, ook al zou je dit wel graag willen.

maandag 19 april 2021 om 14:37
Ik heb daarop gevraagd hoe lang de "inwerkpersoon" zelf de tijd zou nemen om het artikel toch op de juiste plek te laten komen, maar daar kreeg ik steeds vreemdere antwoorden en reacties op die in het kort neerkwamen op; je moet je bek houden en geen vragen stellen.
Als je steeds vreemdere reacties kreeg, betekent dat dan dat je er zelf steeds op doorging?
Een keer vragen hoe lang je moet wachten, en nog een keer doorvragen of je echt dezelfde dag al een nieuw pakket moet verzenden, daarmee zou het toch wel klaar moeten zijn denk ik.
Die handelwijze kan in jouw en mijn ogen volstrekt onlogisch zijn, maar voor het bedrijf is het kennelijk wél logisch. Als jij dan door blijft vragen en "steeds vreemdere antwoorden" krijgt, is dat een indicatie dat ze willen dat je erover ophoudt.