Werk & Studie alle pijlers

Bewust baanloos

29-09-2020 15:11 197 berichten
Ik ken iemand, een vriendin, die kiest ervoor om geen betaalde baan te hebben. Haar man heeft gelukkig een baan 'op niveau' dus financieel is dat geen probleem.

Ze brengt 's morgens de kinderen naar school en doet dan op weg naar huis een boodschap, gaat even bij een vriendin langs of sporten en op donderdagochtend volgt ze een cursus houtbewerken, Op vrijdagochtend doet ze wat schoonmaakwerk en organisatie rond het huishouden. 's Middags haalt ze de kinderen en terwijl die lekker spelen of bij een vriendje zijn gaat zij lekker koken (dat is haar hobby ook). Op vrijdag neemt ze de kinderen mee naar oma want en dan gaat mijn vriendin daar de administratie doen en wat huishoudelijke organisatie. Dan halen ze 's avonds pizza.

Wat vinden jullie van de keuze om zo je leven in te richten?
humanista schreef:
11-10-2020 22:42
Ik snap niet dat ze zo kan leven. Zo volledig aan de zijlijn staand. Maar goed, als zij dat wil dan kan het gewoon. Al hoop ik wel dat ze nooit ene cent toelage of uitkering of wat dan ook zal krijgen, als haar vent er straks met een ander vandoor gaat. Ze heeft nooit een bijdrage geleverd aan de economie in de vorm van belasting maar ze profiteert er wel van, al is het nu dan niet financieel. Ze geniet van onze wegen en dijken, de gezondheidszorg, veiligheid, bestuur, sociale voorzieningen, onderwijs. Dat moet allemaal betaald worden en daar levert zij 0 bijdrage aan. Daar heb ik weinig respect voor omdat ze het wel gewoon zou kunnen.
Ze bespaart de belastingbetaler ook geld....
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt mij op dit moment heerlijk. Ik heb nog nooit een baan gehad waar ik gelukkig van werd en wat ik nu doe, geeft alleen maar stress. De reden waarom ik toch werk (financieel zou het niet eens hoeven in mijn geval), is dat ik geen gaten meer in mijn cv wil en ik wil voorkomen dat ik straks niet meer aan de bak kom als ik wel weer wil of moet werken.

Ik ben een paar keer een tijdje thuis geweest omdat ik geen baan meer had (geen vrijwillige keuze) en ik genoot daar zeker wel van. Ik kon eindelijk eens dingen goed doen in plaats van alles half.
Alle reacties Link kopieren
ava75 schreef:
12-10-2020 10:58
Ze bespaart de belastingbetaler ook geld....
Dit vraagt natuurlijk om een uitleg.
ava75 schreef:
12-10-2020 10:58
Ze bespaart de belastingbetaler ook geld....
Hoe dan?
Jupiter1995 schreef:
12-10-2020 10:14
Ja stom is dat he? Ik woon wel samen en het gaat goed, maar toch merk ik dat ik mezelf 'hoofdverantwoordelijk' voel voor koken en huishouden etc. en me schuldig voel als een huishoudelijk taakje niet is gelukt. Mijn vriend daarentegen probeerde afgelopen weekend een lamp te fixen en dat lukte niet en toen voelde hij zich kut 'omdat je dat als man toch hoort te kunnen'. Ik kan ook geen lamp fixen, maar ik voel me daar niet schuldig over, en ik vind het, en ik schaam me ervoor om dit te zeggen, gevoelsmatig ook een soort van logisch dat hij dat oppakt. Als ik iets probeer met een lamp, voelt het als 'extra', en ik denk dat voor hem huishoudelijke taken soms zo voelen. Dus zelfs bij ons, en ik durf ons wat dat betreft best progressief te noemen (ik werk meer, we doen even veel in het huishouden), zijn die ideeën er (onbewust) over hoe je als man of als vrouw zou moeten zijn.
Wat betreft die duidelijke taakverdeling: dit helpt bij ons heel goed. Ik ben verantwoordelijk voor (het bedenken van) de boodschappen, het huis stoffen en het opvouwen van de was en mijn vriend voor het stofzuigen, was draaien/ophangen en plantjes water geven. Koken en afwassen doen we altijd samen. Dit werkt voor ons heel goed. Als de was na 5 dagen nog aan de waslijn hangt, is het duidelijk wie zijn taak niet heeft gedaan (ik).
Ik voel me sowieso altijd een loser bij het klussen. Ik ben motorisch beperkt en heb echt weinig ruimtelijk inzicht. Met de beste meetlat van de wereld kan ik nog steeds iets scheef hangen.

Ik denk dat mijn vriend zich niet schuldig voelt bij een huishoudelijke klus die niet gedaan is, omdat het hem niet zo boeit. Hij hecht minder waarde dan ik aan een stofvrij huis. Niet dat zijn huis heel ranzig is ofzo, hoor. Maar ik zou er niet gelukkig van worden.

En nu ik over nadenk: Gelijkwaardigheid betekent voor mij ook dat bij een duidelijke taakverdeling, de ander het ook automatisch overneemt als ik ziek ben. Niet dat ik na 3 dagen bed alles moet gaan inhalen of de partner er een staande ovatie voor verwacht.

Ik ontwijk termen als "helpen" of "oppassen" dan ook. Je doet het samen, je helpt niet en het is niet prijzenswaardig dat je je eigen shit opruimt of je eigen kind een luier omdoet.
Alle reacties Link kopieren
humanista schreef:
11-10-2020 22:42
Ik snap niet dat ze zo kan leven. Zo volledig aan de zijlijn staand. Maar goed, als zij dat wil dan kan het gewoon. Al hoop ik wel dat ze nooit ene cent toelage of uitkering of wat dan ook zal krijgen, als haar vent er straks met een ander vandoor gaat. Ze heeft nooit een bijdrage geleverd aan de economie in de vorm van belasting maar ze profiteert er wel van, al is het nu dan niet financieel. Ze geniet van onze wegen en dijken, de gezondheidszorg, veiligheid, bestuur, sociale voorzieningen, onderwijs. Dat moet allemaal betaald worden en daar levert zij 0 bijdrage aan. Daar heb ik weinig respect voor omdat ze het wel gewoon zou kunnen.
DIt is niet waar. Haar man betaalt extra veel belasting, omdat hij kostwinner is. Ze hebben samen minder recht op belastingvoordelen omdat zij niet werkt. De gedachte hier achter is dat mensen financieel gestimuleerd moeten worden om in een relatie allebei te werken. Het risico dat zij ooit terug moet vallen op een uitkering wordt gedeeltelijk opgevangen door de extra belasting die haar man nu moet betalen.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me niet voorstellen dat ik niet zou werken en dus thuis zou zijn en alles mbt kids en huishouden op me zou nemen.
Voor mij is werken erg belangrijk; ik ontleen er een heel stuk levensvreugde aan. Kids vind ik leuk hoor, maar hele dagen hen bemoederen?? Vréselijk. Oh en het huishouden doen vind ik echt ver-schrik-ke-lijk. Ik doe het omdat het moet en ik een hekel heb aan rommel en viezigheid. Manlief doet trouwens ook zijn deel; samen zorgen we ervoor dat huis en haard schoon, netjes en "bij" blijft.

Eigen geld geeft me trouwens ook eigenwaarde. En niks voor mij om niet zelfredzaam te zijn. Het gevoel dat ik het prima alleen red als ik onverhoeds alleen kom te staan vind ik een onontbeerlijk fijn gevoel. Ook vind ik het ritme van werken lekker; thuis zitten maakt me vreselijk lui.

Ik heb respect voor mensen die het wél kunnen. Blij en gelukkig zijn met kinderen opvoeden, huis en haard spic en span houden en dergelijke zonder een baan buitenshuis. Dat zou mij niet lukken; ik zou erg ongelukkig worden.
boekenlegger0 schreef:
12-10-2020 15:10
DIt is niet waar. Haar man betaalt extra veel belasting, omdat hij kostwinner is. Ze hebben samen minder recht op belastingvoordelen omdat zij niet werkt. De gedachte hier achter is dat mensen financieel gestimuleerd moeten worden om in een relatie allebei te werken. Het risico dat zij ooit terug moet vallen op een uitkering wordt gedeeltelijk opgevangen door de extra belasting die haar man nu moet betalen.
Dus eigenlijk betaalt haar man inkomstenbelasting voor 2 personen, bedoel je? Dus in plaats van bijvoorbeeld 1000 euro per maand, betaalt hij nu 2000 euro per maand plus nog een beetje extra risicoopslag?
Alle reacties Link kopieren
boekenlegger0 schreef:
12-10-2020 15:10
DIt is niet waar. Haar man betaalt extra veel belasting, omdat hij kostwinner is. Ze hebben samen minder recht op belastingvoordelen omdat zij niet werkt. De gedachte hier achter is dat mensen financieel gestimuleerd moeten worden om in een relatie allebei te werken. Het risico dat zij ooit terug moet vallen op een uitkering wordt gedeeltelijk opgevangen door de extra belasting die haar man nu moet betalen.
Die belastingvoordelen stelen heel weinig voor en staan niet in verhouding tot wat zij bij zou kunnen dragen aan de economie.
En volgens mij betaalt iedereen evenveel belasting, kostwinner of niet. Hoe heet die regeling, dan zoek ik 'm op.
purple1973 schreef:
12-10-2020 15:22
Ik kan me niet voorstellen dat ik niet zou werken en dus thuis zou zijn en alles mbt kids en huishouden op me zou nemen.
Voor mij is werken erg belangrijk; ik ontleen er een heel stuk levensvreugde aan. Kids vind ik leuk hoor, maar hele dagen hen bemoederen?? Vréselijk. Oh en het huishouden doen vind ik echt ver-schrik-ke-lijk. Ik doe het omdat het moet en ik een hekel heb aan rommel en viezigheid. Manlief doet trouwens ook zijn deel; samen zorgen we ervoor dat huis en haard schoon, netjes en "bij" blijft.

Eigen geld geeft me trouwens ook eigenwaarde. En niks voor mij om niet zelfredzaam te zijn. Het gevoel dat ik het prima alleen red als ik onverhoeds alleen kom te staan vind ik een onontbeerlijk fijn gevoel. Ook vind ik het ritme van werken lekker; thuis zitten maakt me vreselijk lui.

Ik heb respect voor mensen die het wél kunnen. Blij en gelukkig zijn met kinderen opvoeden, huis en haard spic en span houden en dergelijke zonder een baan buitenshuis. Dat zou mij niet lukken; ik zou erg ongelukkig worden.
Zelfde geldt voor mij.
Minder belastingvoordeel is natuurlijk heel wat anders dan evenveel belasting bijdragen.
Alle reacties Link kopieren
Het ligt er maar aan hoeveel de man werkt en verdient. Ik kan je verzekeren dat die van mij vele malen meer betaalt wanneer ik thuisblijf en hij 80 uur per week in zijn eigen bedrijf werkt (zoals nu, alleen werk ik wel parttime) dan wanneer wij allebei 32 uur per week in loondienst zouden werken. En hij zorgt nu ook nog eens voor werkgelegenheid voor andere mensen.
Alle reacties Link kopieren
pamelacourson schreef:
12-10-2020 16:27
Het ligt er maar aan hoeveel de man werkt en verdient. Ik kan je verzekeren dat die van mij vele malen meer betaalt wanneer ik thuisblijf en hij 80 uur per week in zijn eigen bedrijf werkt (zoals nu, alleen werk ik wel parttime) dan wanneer wij allebei 32 uur per week in loondienst zouden werken. En hij zorgt nu ook nog eens voor werkgelegenheid voor andere mensen.
Dat is heel nobel van je man. Alleen jij draagt niets bij dus. Jij bent je man niet.
pamelacourson schreef:
12-10-2020 16:27
Het ligt er maar aan hoeveel de man werkt en verdient. Ik kan je verzekeren dat die van mij vele malen meer betaalt wanneer ik thuisblijf en hij 80 uur per week in zijn eigen bedrijf werkt (zoals nu, alleen werk ik wel parttime) dan wanneer wij allebei 32 uur per week in loondienst zouden werken. En hij zorgt nu ook nog eens voor werkgelegenheid voor andere mensen.
Maar... hoeveel belasting zouden jullie samen afdragen als je allebei 80 uur zouden werken?
Of hij 80 en jij 32.
Het is allang zo geregeld dat mensen met hogere inkomens (of dat nu komt door meer uur werken of hoger uurloon of combi van beide) meer belasting betalen. Maar dat betalen ze nog steeds voor hún werk, niet voor dat van hun vrouw, buurvrouw, tante, kind, etc.
De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Niet: de sterkste schouders doen alles, de rest gaat wat leuks doen.
Alle reacties Link kopieren
humanista schreef:
12-10-2020 16:45
Dat is heel nobel van je man. Alleen jij draagt niets bij dus. Jij bent je man niet.
Als ik niet zou werken niet, nee. Maar hij kan dan door mij meer bijdragen, samen dragen we dan juist meer bij.
Alle reacties Link kopieren
-jolijn- schreef:
12-10-2020 16:59
Maar... hoeveel belasting zouden jullie samen afdragen als je allebei 80 uur zouden werken?
Of hij 80 en jij 32.
Het is allang zo geregeld dat mensen met hogere inkomens (of dat nu komt door meer uur werken of hoger uurloon of combi van beide) meer belasting betalen. Maar dat betalen ze nog steeds voor hún werk, niet voor dat van hun vrouw, buurvrouw, tante, kind, etc.
De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Niet: de sterkste schouders doen alles, de rest gaat wat leuks doen.
Waarom zouden wij samen 112 tot 160 uur per week gaan werken terwijl andere stellen samen 64 uur werken? Ik heb zelfs 40 uur gewerkt en thuis nog alles gedaan terwijl hij zoveel werkte, maar dat werkt meestal toch echt niet als je kinderen hebt ;) Het gaat erom wat je samen beslist. Hij wilde nou eenmaal dat eigen bedrijf waar hij zoveel uren moet maken. En ik vind meer thuis zijn fijn, plus dat ik dus thuis alles doe wat hij niet graag doet, naast mijn werk. Dan ben je gewoon een team dat werkt. Als ik fulltime thuis zou zijn, zou ik waarschijnlijk meer sporten en zo, maar doe ik dat iemand kwaad mee?

Misschien wíllen die sterke schouders dat wel doen en de rest heeft echt niet alle tijd om altijd leuke dingen te doen, wat jij misschien denkt :mrgreen:
Vindt veel erger dat mensen thuis zielig zijn en vervolgens allemaal dingen kunnen ontwijken om maar niet te werken. Zij leven van uitkering.
Vindt dit veel erger.

Als.je echt niet kan werken en ziek.bent is het anders, maar genoeg die het voor elkaar krijgen en alles toegewezen krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Doetje89 schreef:
12-10-2020 17:16
Vindt veel erger dat mensen thuis zielig zijn en vervolgens allemaal dingen kunnen ontwijken om maar niet te werken. Zij leven van uitkering.
Vindt dit veel erger.

Als.je echt niet kan werken en ziek.bent is het anders, maar genoeg die het voor elkaar krijgen en alles toegewezen krijgen.
Inderdaad.
pamelacourson schreef:
12-10-2020 17:12
Waarom zouden wij samen 112 tot 160 uur per week gaan werken terwijl andere stellen samen 64 uur werken? Ik heb zelfs 40 uur gewerkt en thuis nog alles gedaan terwijl hij zoveel werkte, maar dat werkt meestal toch echt niet als je kinderen hebt ;) Het gaat erom wat je samen beslist. Hij wilde nou eenmaal dat eigen bedrijf waar hij zoveel uren moet maken. En ik vind meer thuis zijn fijn, plus dat ik dus thuis alles doe wat hij niet graag doet, naast mijn werk. Dan ben je gewoon een team dat werkt. Als ik fulltime thuis zou zijn, zou ik waarschijnlijk meer sporten en zo, maar doe ik dat iemand kwaad mee?

Misschien wíllen die sterke schouders dat wel doen en de rest heeft echt niet alle tijd om altijd leuke dingen te doen, wat jij misschien denkt :mrgreen:

Gaat het niet om, natuurlijk - en van mij mag je het inrichten zoals jij het wilt.
Maar ik kan als alleenstaande moeder ook 50-60 uur per week werken aan mijn eigen bedrijf, terwijl thuis natuurlijk ook voor 100% op mijn schouders neerkomt. En in heel veel landen is de 6-daagse werkweek de norm, ook voor vrouwen, ook voor moeders. Soms zelfs 6 dagen van 10 uur. Het kán dus prima werken, sterker nog: op heel veel plekken in de wereld werkt het prima.

Maar nogmaals: van mij mag jij je leven inrichten zoals jij wilt - ik zou er alleen voorkeur voor hebben dat je dan niet zou zeggen dat je man jouw aandeel al ruimschoots betaalt, maar dat jij (desnoods: in deze fase van jullie leven) even andere keuzes maakt die gewoon net zo legaal en geaccepteerd zijn als andere keuzes.
Alle reacties Link kopieren
Dit is een vrij land. Mensen mogen leven zoals ze het zelf willen. Soms hebben ze geen keuze, in dit geval wel.
Alle reacties Link kopieren
Ik doe nog minder. Werk niet. Heb een hulp in de huishouding. Ben geen mantelzorger want ouders wonen in het buitenland. Doe alleen waar ik zin in heb. En dat bevalt me prima!
Noor21 schreef:
12-10-2020 19:30
Ik doe nog minder. Werk niet. Heb een hulp in de huishouding. Ben geen mantelzorger want ouders wonen in het buitenland. Doe alleen waar ik zin in heb. En dat bevalt me prima!
Heerlijk. Dat is mijn Plan A, waarvoor ik overigens eerst de loterij moet winnen. Tot die tijd richt ik me maar op Plan B: heel hard werken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven