Werk & Studie
alle pijlers
Bewust baanloos
dinsdag 29 september 2020 om 15:11
Ik ken iemand, een vriendin, die kiest ervoor om geen betaalde baan te hebben. Haar man heeft gelukkig een baan 'op niveau' dus financieel is dat geen probleem.
Ze brengt 's morgens de kinderen naar school en doet dan op weg naar huis een boodschap, gaat even bij een vriendin langs of sporten en op donderdagochtend volgt ze een cursus houtbewerken, Op vrijdagochtend doet ze wat schoonmaakwerk en organisatie rond het huishouden. 's Middags haalt ze de kinderen en terwijl die lekker spelen of bij een vriendje zijn gaat zij lekker koken (dat is haar hobby ook). Op vrijdag neemt ze de kinderen mee naar oma want en dan gaat mijn vriendin daar de administratie doen en wat huishoudelijke organisatie. Dan halen ze 's avonds pizza.
Wat vinden jullie van de keuze om zo je leven in te richten?
Ze brengt 's morgens de kinderen naar school en doet dan op weg naar huis een boodschap, gaat even bij een vriendin langs of sporten en op donderdagochtend volgt ze een cursus houtbewerken, Op vrijdagochtend doet ze wat schoonmaakwerk en organisatie rond het huishouden. 's Middags haalt ze de kinderen en terwijl die lekker spelen of bij een vriendje zijn gaat zij lekker koken (dat is haar hobby ook). Op vrijdag neemt ze de kinderen mee naar oma want en dan gaat mijn vriendin daar de administratie doen en wat huishoudelijke organisatie. Dan halen ze 's avonds pizza.
Wat vinden jullie van de keuze om zo je leven in te richten?
dinsdag 29 september 2020 om 21:54
Dit idd. Ik zou zelf niet afhankelijk willen zijn, maar als zij daar niet mee zit, prima toch. Ik zou me overigens wel schuldig voelen t.o.v. mijn man, je zou er in deze situatie ook voor kunnen kiezen allebei parttime te werken, zodat hij ook vaker thuis is met de kinderen. Maar mss wil hij hij dat wel niet eens of kan dat niet met zijn baan.
dinsdag 29 september 2020 om 22:17
Ghost79 schreef: ↑29-09-2020 21:54Dit idd. Ik zou zelf niet afhankelijk willen zijn, maar als zij daar niet mee zit, prima toch. Ik zou me overigens wel schuldig voelen t.o.v. mijn man, je zou er in deze situatie ook voor kunnen kiezen allebei parttime te werken, zodat hij ook vaker thuis is met de kinderen. Maar mss wil hij hij dat wel niet eens of kan dat niet met zijn baan.
Misschien vindt die kerel het wel hartstikke tof om haar, zijn prinsesje, een heerlijk leven te bieden, weten wij veel? Iedereen gelukkig!
woensdag 30 september 2020 om 00:14
Het is niet alleen in deze situatie het geval, het is opvallend vaak het geval. Dat is nou juist wat tyche beschrijft. Andersom is het helemaal niet zo dat minder geschoolde en betaalde mannen (met meer geschoolde partners) vaker thuis blijven om zorgtaken op zich te nemen. Vaak blijven die mannen gewoon werken en nog fulltime ook, wanneer er kinderen komen. Het is een keuze die vooral vrouwen maken. Daar is genoeg onderzoek naar gedaan. Het heeft wel degelijk met mannen en vrouwen te maken.LaFleurNoire schreef: ↑29-09-2020 20:43Omdat dat in dit geval de vrouw nou eenmaal is. Als het andersom was geweest, was de man thuis gebleven. En geen parttime omdat dat in dit geval ook niets oplevert, dan komt er per saldo minder geld binnen en in een dergelijke situatie is geld hard nodig omdat je behoorlijk wat extra kosten maakt met zorgintensieve kinderen.
En een gat in je cv is nu eenmaal een stuk minder problematisch als je ongeschoold werk doet en dat ook niet veel beter gaat worden.
In dit geval heeft het helemaal niets te maken met mannen of vrouwen, maar simpelweg met de beste oplossing voor de situatie.
woensdag 30 september 2020 om 05:41
Het is een keuze die gezamenlijk wordt gemaakt. Ik snap de drang om maar tegen mensen die het zo geregeld hebben aan te blijven schoppen echt niet.Lachattenoir schreef: ↑30-09-2020 00:14Het is niet alleen in deze situatie het geval, het is opvallend vaak het geval. Dat is nou juist wat tyche beschrijft. Andersom is het helemaal niet zo dat minder geschoolde en betaalde mannen (met meer geschoolde partners) vaker thuis blijven om zorgtaken op zich te nemen. Vaak blijven die mannen gewoon werken en nog fulltime ook, wanneer er kinderen komen. Het is een keuze die vooral vrouwen maken. Daar is genoeg onderzoek naar gedaan. Het heeft wel degelijk met mannen en vrouwen te maken.
Ik ga er van uit dat als zij het anders hadden gewild of gekund, ze dit wel gedaan hadden.
woensdag 30 september 2020 om 16:57
Ik ben jaloers, zeg t gewoon eerlijk!!!Madeliefjees schreef: ↑29-09-2020 16:25Het is gewoon jaloezie. Als jullie midden in de winter om 07.00 uur de ramen van je auto staan te krabben, draai ik me nog een keer om.
Maar gun t je wel hoor!
zondag 11 oktober 2020 om 22:42
Ik snap niet dat ze zo kan leven. Zo volledig aan de zijlijn staand. Maar goed, als zij dat wil dan kan het gewoon. Al hoop ik wel dat ze nooit ene cent toelage of uitkering of wat dan ook zal krijgen, als haar vent er straks met een ander vandoor gaat. Ze heeft nooit een bijdrage geleverd aan de economie in de vorm van belasting maar ze profiteert er wel van, al is het nu dan niet financieel. Ze geniet van onze wegen en dijken, de gezondheidszorg, veiligheid, bestuur, sociale voorzieningen, onderwijs. Dat moet allemaal betaald worden en daar levert zij 0 bijdrage aan. Daar heb ik weinig respect voor omdat ze het wel gewoon zou kunnen.
maandag 12 oktober 2020 om 07:16
Het komt voort uit een verkeerd begrijpen van het begrip emancipatie. Emancipatie is voor TO de vrouw veroordelen die zich niet kan ontworstelen aan opgelegde verwachtingen. In plaats van de verwachtingen veroordelen die leiden tot gevolgen, die keuzes lijken maar consequenties zijn.
maandag 12 oktober 2020 om 07:23
Ah, zo. Voor mij is emancipatie dat een vrouw kan beslissen of ze thuis is of buitenshuis werkt.Lafae schreef: ↑12-10-2020 07:16Het komt voort uit een verkeerd begrijpen van het begrip emancipatie. Emancipatie is voor TO de vrouw veroordelen die zich niet kan ontworstelen aan opgelegde verwachtingen. In plaats van de verwachtingen veroordelen die leiden tot gevolgen, die keuzes lijken maar consequenties zijn.
Ik vind niet zoveel van andermans keuzes. Wel vind ik het jammer wanneer een vrouw zich verplicht voelt thuis te blijven bij de kinderen omdat ze de combi werk/thuis niet aankan of omdat de man per se fulltime wil blijven werken.
maandag 12 oktober 2020 om 07:29
Ik geloof niet dat ik helemaal begrijp wat je bedoelt met "andere beslissingen" en "niet dezelfde consequenties". Het is nog vroeg.
maandag 12 oktober 2020 om 08:55
Zorg is in het merendeel van de Nederlandse gezinnen niet eerlijk verdeeld. Dat betekent dat vrouwen meer werk naast hun baan hebben dan mannen. Als vrouwen meer tijd steken in een baan, dus in betaald werk, is dat van invloed op de tijd die ze kunnen besteden aan het werk dat ze thuis moeten uitvoeren of op hun eigen vrije tijd. De keus om betaald te werken, beïnvloedt daarmee hun eigen welbevinden of het welbevinden van mensen die van hun zorg afhankelijk zijn. Kinderen bijvoorbeeld. Of grootouders. Of andere hulpbehoevende familieleden. De keus om al dan niet te gaan werken en hoeveel dan, is daarmee geen vrije keus, maar een voortvloeisel van omstandigheden. Als je doet alsof de hoeveelheid uur die een vrouw werk volledig vrije keus is, ga je voorbij aan de beperkende situatie waarin vrouwen die keus maken.
maandag 12 oktober 2020 om 09:33
Ja, en dat lees je op dit forum ook vaak genoeg. "Ik heb het zo ontzettend druk met het huishouden en de zorg voor m'n kinderen en m'n man doet heel weinig, zal ik dan maar minder gaan werken?"Lafae schreef: ↑12-10-2020 08:55Zorg is in het merendeel van de Nederlandse gezinnen niet eerlijk verdeeld. Dat betekent dat vrouwen meer werk naast hun baan hebben dan mannen. Als vrouwen meer tijd steken in een baan, dus in betaald werk, is dat van invloed op de tijd die ze kunnen besteden aan het werk dat ze thuis moeten uitvoeren of op hun eigen vrije tijd. De keus om betaald te werken, beïnvloedt daarmee hun eigen welbevinden of het welbevinden van mensen die van hun zorg afhankelijk zijn. Kinderen bijvoorbeeld. Of grootouders. Of andere hulpbehoevende familieleden. De keus om al dan niet te gaan werken en hoeveel dan, is daarmee geen vrije keus, maar een voortvloeisel van omstandigheden. Als je doet alsof de hoeveelheid uur die een vrouw werk volledig vrije keus is, ga je voorbij aan de beperkende situatie waarin vrouwen die keus maken.
Het is niet 'toevallig' dat meestal de vrouwen zijn die minder gaan werken. Volgens mij had ik laatst gelezen dat in Nederland 1% van de vrouwen meer verdient dan haar partner (m). Al die keuzes zijn niet gemaakt in een vacuüm.
maandag 12 oktober 2020 om 09:34
Oh, dat ben ik ook met je eens, hoor. Ik ben nu bezig (Nou, dat klinkt echt heel denigrerend) met mijn vriend uit te leggen wat the mental load is.Lafae schreef: ↑12-10-2020 08:55Zorg is in het merendeel van de Nederlandse gezinnen niet eerlijk verdeeld. Dat betekent dat vrouwen meer werk naast hun baan hebben dan mannen. Als vrouwen meer tijd steken in een baan, dus in betaald werk, is dat van invloed op de tijd die ze kunnen besteden aan het werk dat ze thuis moeten uitvoeren of op hun eigen vrije tijd. De keus om betaald te werken, beïnvloedt daarmee hun eigen welbevinden of het welbevinden van mensen die van hun zorg afhankelijk zijn. Kinderen bijvoorbeeld. Of grootouders. Of andere hulpbehoevende familieleden. De keus om al dan niet te gaan werken en hoeveel dan, is daarmee geen vrije keus, maar een voortvloeisel van omstandigheden. Als je doet alsof de hoeveelheid uur die een vrouw werk volledig vrije keus is, ga je voorbij aan de beperkende situatie waarin vrouwen die keus maken.
Ik vind wel dat een oplossing voor dit soort dingen ook (deels!) bij onszelf ligt. Ik weet dat moeilijk is, want even generaliserend gezegd: Als het niet gebeurt, doen vrouwen het uiteindelijk zelf wel (de afwas, dingen met de kinderen, mantelzorg, etc) en mannen komen er mee weg.
En ja, dit is generaliserend en seksistisch, excuses. Ik zie het veel om me heen en ben zelf ook zo. Daarom ben ik er nu op aan het hameren bij mijn huidige vriend dat ik mijn "tweede keer gezin" anders wil en dat ik alles 50-50 wil verdelen.
maandag 12 oktober 2020 om 09:44
Deze al gezien (is al wat oud maar niet minder relevant)?:Plopper schreef: ↑12-10-2020 09:34Oh, dat ben ik ook met je eens, hoor. Ik ben nu bezig (Nou, dat klinkt echt heel denigrerend) met mijn vriend uit te leggen wat the mental load is.
Ik vind wel dat een oplossing voor dit soort dingen ook (deels!) bij onszelf ligt. Ik weet dat moeilijk is, want even generaliserend gezegd: Als het niet gebeurt, doen vrouwen het uiteindelijk zelf wel (de afwas, dingen met de kinderen, mantelzorg, etc) en mannen komen er mee weg.
En ja, dit is generaliserend en seksistisch, excuses. Ik zie het veel om me heen en ben zelf ook zo. Daarom ben ik er nu op aan het hameren bij mijn huidige vriend dat ik mijn "tweede keer gezin" anders wil en dat ik alles 50-50 wil verdelen.
https://english.emmaclit.com/2017/05/20 ... dve-asked/
Wat ook kan helpen, is een duidelijke taakverdeling en verantwoordelijkheden. En dan niet bemoeien met zijn verantwoordelijkheden.
Ik had ook een keer gelezen dat vrouwen meer problemen hebben als de ander meer doet (dan voelen ze zich snel een profiteur) en mannen juist meer problemen hebben als ze zelf meer doen. Dat kan ook (deels) de oorzaak zijn. Mannen worden sowieso ook veel minder negatief beoordeeld als ze niet helpen met huishoudelijke dingen dan vrouwen.
maandag 12 oktober 2020 om 09:47
Ja, die ken ik! En ik voel me inderdaad ook snel lui als ik niets doe terwijl mijn vriend kookt (we wonen niet samen, maar hij eet hier 3x per week ofzo). Als we gaan samenwonen is een taakverdeling ook wel essentieel, net als een "kookschema¨.Jupiter1995 schreef: ↑12-10-2020 09:44Deze al gezien (is al wat oud maar niet minder relevant)?:
https://english.emmaclit.com/2017/05/20 ... dve-asked/
Wat ook kan helpen, is een duidelijke taakverdeling en verantwoordelijkheden. En dan niet bemoeien met zijn verantwoordelijkheden.
Ik had ook een keer gelezen dat vrouwen meer problemen hebben als de ander meer doet (dan voelen ze zich snel een profiteur) en mannen juist meer problemen hebben als ze zelf meer doen. Dat kan ook (deels) de oorzaak zijn. Mannen worden sowieso ook veel minder negatief beoordeeld als ze niet helpen met huishoudelijke dingen dan vrouwen.
Ik heb hem dit weekend letterlijk gezegd dat als ik niets doe of vraag er niets gebeurd en dat ik niet op zo'n basis wil gaan samenwonen.
maandag 12 oktober 2020 om 09:49
Plopper schreef: ↑12-10-2020 09:34Oh, dat ben ik ook met je eens, hoor. Ik ben nu bezig (Nou, dat klinkt echt heel denigrerend) met mijn vriend uit te leggen wat the mental load is.
Ik vind wel dat een oplossing voor dit soort dingen ook (deels!) bij onszelf ligt. Ik weet dat moeilijk is, want even generaliserend gezegd: Als het niet gebeurt, doen vrouwen het uiteindelijk zelf wel (de afwas, dingen met de kinderen, mantelzorg, etc) en mannen komen er mee weg.
En ja, dit is generaliserend en seksistisch, excuses. Ik zie het veel om me heen en ben zelf ook zo. Daarom ben ik er nu op aan het hameren bij mijn huidige vriend dat ik mijn "tweede keer gezin" anders wil en dat ik alles 50-50 wil verdelen.
De oplossing ligt bij ons allemaal evenveel. Overigens denk ik dat vetgedrukte een misvatting is. Mannen doen zorgtaken niet níet omdat ze ermee wegkomen, ze doen zorgtaken niet omdat niet het hun taak en verantwoordelijkheid is. Ze hoeven dus nergens mee weg te komen, want het was om te beginnen hun probleem al niet. En precies dàt is het probleem. Zorgtaken nalaten is dus ook niet de oplossing, want dan gebeuren ze gewoon niet. De oplossing is dat wij ons allen, ongeacht geslacht, realiseren dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor de zorg van zorgbehoevenden in ons netwerk.
maandag 12 oktober 2020 om 09:50
Eerlijk gezegd had ik dit best gewild toen Lon nog een Lonneke was. En dat had ook andersom mogen zijn hoor: ik fulltime en man thuis. Maar ik vond het vaak best druk: huishouden, werk, boodschappen, zwemlessen, administratie, knutselen, speeltuin, speelafspraakjes, uitstapjes, schoolhulp, studiedagen, kleding shoppen, verjaardagscadeautjes regelen, heen- en weer naar sportclubjes, vriendinnetjes, tandarts.... Oh, en de feestdagen, ook zo'n feest. Met kerst uitvoering bij ballet, bij blokfluiten en uiteraard het koortje. Met sinterklaas langs bij opa en oma, andere opa en oma, die van man en mij leefden toen ook nog dus daar moesten we ook naartoe, sint op school, op het werk, in de stad, bij mijn zus. Met carnaval diverse optredens (die uiteraard ook geoefend moesten worden in de weken ervoor).
En dan hebben wij het nog best goed geregeld. Mijn man doet gewoon zijn eigen taken, al zijn dat er wel meer geworden naarmate ik meer uren ben gaan werken. En Lon is nu op een leeftijd dat zij ook dingen kan doen. Maar in de kinderjaren had ik thuisblijven best wel lekker gevonden. Het was alleen financieel geen optie.
Dus ja, in de kinderjaren de mogelijkheid voor één van beiden om gewoon thuis te blijven was niet verkeerd geweest.
Wat jammer is (was), was dat in 'onze' tijd ouderschapsverlof weliswaar ook voor de vaders aan te vragen was, maar het was zeker niet gangbaar, onbetaald en alleen op te nemen tot een bepaalde leeftijd, terwijl het juist pas echt druk wordt als een kind eenmaal naar school gaat. Plus dat het ook nog eens invloed had op vakantiedagen, vakantiegeld en pensioen. Kortom: ik had mijn man wel kunnen vragen om minder te werken en die had dat met alle liefde en plezier gedaan. Maar dan had ik zelf in plaats van 15 uur er 40 moeten werken, om de doodsimpele reden dat zijn uurloon 2x het mijne is. Dan hadden we dus nog steeds één fulltimer en één parttimer gehad.
En dan hebben wij het nog best goed geregeld. Mijn man doet gewoon zijn eigen taken, al zijn dat er wel meer geworden naarmate ik meer uren ben gaan werken. En Lon is nu op een leeftijd dat zij ook dingen kan doen. Maar in de kinderjaren had ik thuisblijven best wel lekker gevonden. Het was alleen financieel geen optie.
Dus ja, in de kinderjaren de mogelijkheid voor één van beiden om gewoon thuis te blijven was niet verkeerd geweest.
Wat jammer is (was), was dat in 'onze' tijd ouderschapsverlof weliswaar ook voor de vaders aan te vragen was, maar het was zeker niet gangbaar, onbetaald en alleen op te nemen tot een bepaalde leeftijd, terwijl het juist pas echt druk wordt als een kind eenmaal naar school gaat. Plus dat het ook nog eens invloed had op vakantiedagen, vakantiegeld en pensioen. Kortom: ik had mijn man wel kunnen vragen om minder te werken en die had dat met alle liefde en plezier gedaan. Maar dan had ik zelf in plaats van 15 uur er 40 moeten werken, om de doodsimpele reden dat zijn uurloon 2x het mijne is. Dan hadden we dus nog steeds één fulltimer en één parttimer gehad.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 12 oktober 2020 om 10:14
Ja stom is dat he? Ik woon wel samen en het gaat goed, maar toch merk ik dat ik mezelf 'hoofdverantwoordelijk' voel voor koken en huishouden etc. en me schuldig voel als een huishoudelijk taakje niet is gelukt. Mijn vriend daarentegen probeerde afgelopen weekend een lamp te fixen en dat lukte niet en toen voelde hij zich kut 'omdat je dat als man toch hoort te kunnen'. Ik kan ook geen lamp fixen, maar ik voel me daar niet schuldig over, en ik vind het, en ik schaam me ervoor om dit te zeggen, gevoelsmatig ook een soort van logisch dat hij dat oppakt. Als ik iets probeer met een lamp, voelt het als 'extra', en ik denk dat voor hem huishoudelijke taken soms zo voelen. Dus zelfs bij ons, en ik durf ons wat dat betreft best progressief te noemen (ik werk meer, we doen even veel in het huishouden), zijn die ideeën er (onbewust) over hoe je als man of als vrouw zou moeten zijn.Plopper schreef: ↑12-10-2020 09:47Ja, die ken ik! En ik voel me inderdaad ook snel lui als ik niets doe terwijl mijn vriend kookt (we wonen niet samen, maar hij eet hier 3x per week ofzo). Als we gaan samenwonen is een taakverdeling ook wel essentieel, net als een "kookschema¨.
Ik heb hem dit weekend letterlijk gezegd dat als ik niets doe of vraag er niets gebeurd en dat ik niet op zo'n basis wil gaan samenwonen.
Wat betreft die duidelijke taakverdeling: dit helpt bij ons heel goed. Ik ben verantwoordelijk voor (het bedenken van) de boodschappen, het huis stoffen en het opvouwen van de was en mijn vriend voor het stofzuigen, was draaien/ophangen en plantjes water geven. Koken en afwassen doen we altijd samen. Dit werkt voor ons heel goed. Als de was na 5 dagen nog aan de waslijn hangt, is het duidelijk wie zijn taak niet heeft gedaan (ik).
