Werk & Studie alle pijlers

De zwaarste baan ter wereld....vind je?!

21-09-2008 11:42 590 berichten
Alle reacties Link kopieren
Naar aanleiding van een oproep voor de Viva, vrouwen die zich wegcijferen, vraag ik me wederom iets af. Waarom beweren huisvrouwen regelmatig dat ze de zwaartste baan ter wereld hebben? Of in elk geval dat het heeeel zwaar is. Ik weet niet hoor....maar de eerste 16 maanden nadat mijn jongste dochter geboren was bleef ik thuis en ik vond het helemaal niet zwaar. Sterker nog, ik had genoeg tijd om me te vervelen nadat het huis blonk. 2 uur koffiepauze met de buurvrouw, een beetje forummen, een beetje tv kijken...noem maar op. Nee hoor, dan kreeg ik het toch echt drukker nadat ik weer ging werken!



Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet! @-(



Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo... ;-)

Huisvrouw zijn...zwaar?

Totaal aantal stemmen: 109

Nee, maar mijn man denkt van wel haha! (6%)
Nee, eigenlijk niet als ik eerlijk ben... (46%)
Nee, en ik verveel me een ongeluk (20%)
Ja, en ik verveel me een ongeluk! (14%)
Ja, ik vind het verschrikkelijk... (7%)
Ja, maar ik geniet er wel van! (7%)
Alle reacties Link kopieren
Als je 't als een verplichting ziet om je jarige kind met iets feestelijks naar school te sturen om te tracteren ...........
Alle reacties Link kopieren
sunny31 schreef op 23 september 2008 @ 10:59:

Ik kan er maar niet over uit...



Echt, je zou je, in mijn ogen, als moeder moeten schamen als je het wel kunt opbrengen om werk voor een baas leuk, uitdagend, enz. te vinden, maar het verzorgen en opvoeden van je eigen kinderen niet!! Lekkere instelling heb je dan als moeder!!
Wat ongelooflijk kort door de bocht. Ik vind mijn werk inderdaad intellectueel uitdagend, ja, en luiers verschonen niet. Waar zou ik me dan precies voor moeten schamen, in jouw ogen?
.
Wat zielig voor die kinderen in de rest van Europa waar het doodnormaal is dat moeders veel buitenhuis werken. Waar opvang de normaalste zaak van de wereld is en bovendien nog goed geregeld ook.



Mijn kinderen zijn zeer blije gelukkige kinderen, hebben een knuffelmama van hier tot Tokio, en komen niets te kort aan aandacht.



Ik zie ook een hele hoop thuisblijf moeders of parttime werkende moeders die het prima voor elkaar hebben met de kids.



Zo heb je fulltime werkende moeders die een kind zien als iets waar je leuke spulletjes bij kan kopen maar eigenlijk weinig interesse hebben in de kinderen, de boel afkopen met speelgoed enz. Zo heb je ook een hele hoop thuisblijf moeders die de hele dag met hun gat op de bank zitten goede tijden slechte tijden kijken, weinig aan het huis doen en eigenlijk ook niet op de kinderen zitten te wachten.



Zit dat verkeerde moederschap dan in het aantal uren wat je met je kinderen doorbrengt, of het type moeder wat je bent.



Ik ben met mijn fulltime baan een rete goede moeder en niemand die mij het tegendeel kan bewijzen puut omdat ze zich niet kunnen voorstellen dat het anders kan dan in hun eigen vooroordeel.



Wat betreft de zwaarste baan ter wereld? Bullshit natuurlijk. Als je je kind als last gaat zien (of je nu wel of niet werkt, wel of niet parttime/fulltime) dan wordt het zwaar. Zoals alles zwaar is waar je tegenop ziet.
Ik heb overigens heel erg veel plezier in mijn werk EN met mijn kinderen. Ik acht mezelf dan ook compleet gelukkig op dat gebied. Gelukkig mijn kinderen ook.
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd.
Alle reacties Link kopieren
wuiles schreef op 23 september 2008 @ 14:31:

[...]





Het is mogelijk dat 'we' dat bedoelt. Maar het opvoeden van kinderen en de uitdagingen die dat met zich mee brengt heeft weer niets te maken met het al dan niet hebben van een betaalde baan. Misschien kan 'we' iets concreter zijn?




Dat 't opvoeden van kinderen als zwaarste taak in het leven gezien wordt en dat 't afhangt van de tijdgeest hoe dat uitgevoerd wordt en hoe daar tegenaan gekeken wordt.



Tevens geldt de norm dat men dient te werken anders tel je niet mee, wat dan weer een tijd alleen voor mannen heeft gegolden.



Of ben ik nog onduidelijk .....
Alle reacties Link kopieren
wuiles schreef op 23 september 2008 @ 13:04:

Nogmaals: iemand die durft te beweren dat huisvrouw zijn in Nederland één van de zwaarste banen ter wereld is mag zich wat mij betreft diep schamen. Dan ben je alle gevoel voor verhoudingen kwijt.
Hier sluit ik me ook bij aan!
Alle reacties Link kopieren
domnaiefmutsje schreef op 23 september 2008 @ 14:40:

Ik heb overigens heel erg veel plezier in mijn werk EN met mijn kinderen. Ik acht mezelf dan ook compleet gelukkig op dat gebied. Gelukkig mijn kinderen ook.




Fijn toch, helemaal voor de kinderen !

Grappig wel dat je je werk eerst noemt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben een fulltime huisvrouw en zal dus echt nooit zeggen dat ik het zwaar heb. Huisvrouwen hebben het nl absoluut niet zwaar!!

Het is wel vervelend dat er altijd wel mensen zijn die denken dat je als huisvrouw zijnde weinig of niets doet (hoeft te doen) en dat je alleen maar koffie drinkt met vriendinnen en winkelt bv (zo denkt mijn man ook)

Door omstandigheden heb ik destijds gekozen om thuis te zijn.....



Ik heb bewondering voor vrouwen (Mariannanas bv) die 40 uur of meer werken!!
Ik vind het woord ' zwaar' in heel veel gevallen nogal overdreven met betrekking tot een leven met kinderen.

Inderdaad noemen mensen de baby-peuter periode vaak zwaar. Snap dan eigenlijk niet wat ze precies bedoelen. Er loopt/ zit/ ligt gewoon zo'n klein mensje in je huis, of waar je ook maar gaat en staat. Of meerdere kleine mensjes :-) Ja dat huilt en piept wel eens.. maar ach.

Vind het vooral supergezellig, eigenlijk. Ook nu de kinderen groter zijn.



En ik heb het heus best druk:

werk (eigen bedrijf, ik werk altijd tijdens schooltijden en vaak s' avonds laat nog even) verzorg mijn zieke vader, sport, doe een universitaire deeltijd-studie, deel met mijn man het huishouden (hij werkt vier dagen), onderneem veel met de kinderen en heb een sociaal leven.





Er zitten namelijk echt superveel uren in een week! Wel 168 en ik slaap er maar zo'n 50 van.

En op zich kost alles helemaal niet veel tijd, ondervind ik altijd weer. Zag ergens het voorbeeld van traktatie; je flanst toch in een uurtje op een avond met man leuke traktaties in elkaar als het moet? Zo'n uurtje is toch altijd te vinden? laatst deden wij dat van 23.00 tot 24.00. Muziekje aan, wijntje erbij :-) en de volgende dag stond het klaar.



Druk is echt iets heel anders dan zwaar.

Enige tijd dat ik het woord zwaar op zijn plaats vond, was toen zoon erg ziek in ziekenhuis belandde. Als er zorgen zijn, Echte Zorgen, dat is wel zwaar ja.



Maar nog even je huis schoon maken, langs de winkel rennen, weeeer verstoppertje meedoen, iemand troosten..eens tot laat doorwerken.. dat zijn toch geen erge dingen allemaal.

Zolang man, kinderen en ik vrolijk en gezond zijn vind ik 't allang leuk.
Alle reacties Link kopieren
Leut schreef op 23 september 2008 @ 14:35:

Als je 't als een verplichting ziet om je jarige kind met iets feestelijks naar school te sturen om te tracteren ...........
Als je met 'iets feestelijks' bedoelt dat er vanalles in elkaar geknutseld moet worden, tja, daar hebben wij natuurlijk geen tijd voor. Naast onze drukke banen moeten we tenslotte ook nog naar het café zo af en toe. Enfin, de tijd zal leren of de kinderen met dat gemis hebben kunnen leven.
Dat noem ik zo omdat men daar over struikelt.:)



Het is ook fijn voor de kinderen. Beter dan een mams die hele dag op haar reet zit te vitten op de kinderen omdat ze eigenlijk as the world turns, goede tijden en oprah niet wil missen.



Of is dat net zo een vooroordeel die niet waar is, net als het een vooroordeel is hoe mensen naar fulltime werkende vrouwen kijken?



Ik werk fijn voor mijn centjes om te zorgen dat mijn kinderen niets te kort komen. Niet in aandacht, niet in wonen/leven enz, hebben geen stress omdat mama niet rond kan komen. En dat helemaal in mijn eentje. Ik denk dat ik het zo slecht nog niet doe. En dat met veel plezier. En dat ik het goed kan combineren ben ik alleen maar trots op inderdaad.



Ik kan natuurlijk ook kiezen voor de bijstand, of mijn ex partner allimentatie laten betalen (en het 'goede' afhankelijke voorbeeld geven aan mijn kinderen) of gedeeltelijk bijstand en gedeeltelijk parttime werk of of of.. ik ga fulltime werken zodat ik de vaste lasten kan betalen. En hun zwemlessen/voetbal/ballet enz.
Alle reacties Link kopieren
minny schreef op 23 september 2008 @ 13:05:

[...]





Precies mijn punt, vooral het onderstreepte :)




Sorry hoor, maar wat een gelul.



Waar zijn jouw kinderen (onder de vier bedoel ik dan) terwijl jij zo nodig moet werken? Degene die op dat moment jouw kinderen verzorgt, opvoed heeft geen baan???



Een huishouden met kleine kinderen runnen is wel degelijk een baan. En veel zwaarder dan de gemiddelde kantoorbaan!!!



Degene die dit ontkent leeft in een fantasie!!!
Alle reacties Link kopieren
Mariannanas schreef op 23 september 2008 @ 14:38:

[...]





Wat ongelooflijk kort door de bocht. Ik vind mijn werk inderdaad intellectueel uitdagend, ja, en luiers verschonen niet. Waar zou ik me dan precies voor moeten schamen, in jouw ogen?
Omdat je van jezelf uitgaat en niet van het kind!
Alle reacties Link kopieren
Leut schreef op 23 september 2008 @ 14:46:

[...]





Dat 't opvoeden van kinderen als zwaarste taak in het leven gezien wordt en dat 't afhangt van de tijdgeest hoe dat uitgevoerd wordt en hoe daar tegenaan gekeken wordt.



Tevens geldt de norm dat men dient te werken anders tel je niet mee, wat dan weer een tijd alleen voor mannen heeft gegolden.

In die tijd is misschien als tegenhanger van die oh zo belangrijke baan buitenshuis door vrouwen geopperd dat ze ook niet stil zaten thuis, dat je dat best kon vergelijken met een baan.



Misschien zijn "we" een beetje blijven hangen in die terminologie en denkbeelden.



Aan de ene kant wordt een betaalde baan buiten de deur hoog aangeschreven en aan de andere kant worden bezigheden van een thuisblijfmoeders afgedaan met oninteressant fruithapjes fabrieken.



Als ik hier sommige reakties lees lijkt er vrij weinig veranderd te zijn.



Vroeg ik me zo maar af.



Of ben ik nog onduidelijk .....
Sunny, degene die oppast heeft weldegelijk een baan.



Als moeder is het geen baan.



Net als de irritante opmerking van mannen die op hun kinderen moeten passen als het vrouwtje even weg is. Dan ben je er gewoon voor je kind en ben je niet aan het oppassen.



Zelfde verschil.



Voor je kinderen zorg je. Op welke wijze dan ook, wel of niet werkende ouder. Dat is geen baan.
Alle reacties Link kopieren
sunny31 schreef op 23 september 2008 @ 15:14:

[...]





Omdat je van jezelf uitgaat en niet van het kind!
Verklaar je nader. Wat moet ik me voorstellen bij "uitgaan van het kind"?
sunny31 schreef op 23 september 2008 @ 15:12:

[...]





Sorry hoor, maar wat een gelul.



Waar zijn jouw kinderen (onder de vier bedoel ik dan) terwijl jij zo nodig moet werken? Degene die op dat moment jouw kinderen verzorgt, opvoed heeft geen baan???



Een huishouden met kleine kinderen runnen is wel degelijk een baan. En veel zwaarder dan de gemiddelde kantoorbaan!!!



Degene die dit ontkent leeft in een fantasie!!!
Ik doe het beiden en ik vind het thuis zijn met een kind niet zwaar. Leef ik echt in een fantasie denk je of heb ik juist beide benen op de grond? Vertel het me maar, want ik vind EN drukke werkzaamheden thuis (ik werk thuis) en een kind naast elkaar nog niet eens zwaar. En dan werk ik in een week gemiddeld 32 uur. Verdeeld over schooltijden, avonden en weekenden.
Leut, ik heb respect voor welke versie dan ook. Of je nu thuis bent of parttime/fulltime werkt. Het gaat mij er om wat voor een moeder je bent.



Uitgaan van jezelf en niet van het kind wat Sunny geloof ik schrijft is onzin. Je dient overigens wel jezelf op de eerste plaats te zetten eer je er voor je kinderen kan zijn. Als je niet goed voor jezelf zorgt, hoe hou je dat dan vol voor je kinderen?



Dat is namelijk in hun belang ultimo.
Overigens vind ik beide 'taken' even zinvol en beleef ik er evenveel plezier aan.
quote:

Mariannanas schreef op 23 september 2008 @ 14:38:

[...]





Wat ongelooflijk kort door de bocht. Ik vind mijn werk inderdaad intellectueel uitdagend, ja, en luiers verschonen niet. Waar zou ik me dan precies voor moeten schamen, in jouw ogen? [unquote]

[quote]Omdat je van jezelf uitgaat en niet van het kind![unquote]



Als je dit zelf naleest, vind het dan ook niet een beetje dom? Ik heb het beste met mijn zoon voor maar vond luiers verschonen en hapjes maken (geven was dan wel weer leuk) vond ik ook stomvervelend. Wat is daar nu mis mee? Niemadn wordt er slechter avn hoor, als je dat toegeeft...
Alle reacties Link kopieren
[quote]sunny31 schreef op 23 september 2008 @ 15:12:

[...]



Sorry hoor, maar wat een gelul.



Waar zijn jouw kinderen (onder de vier bedoel ik dan) terwijl jij zo nodig moet werken? Degene die op dat moment jouw kinderen verzorgt, opvoed heeft geen baan??? [quote]




Sunny, wat een vreemde blik op de werkelijkheid heb je.. Maar goed, ieder zijn meug. Volgens mij ben jij erg arrogant als je meent dat thuismoederschap voor iedere vrouw het Ideaal zou Moeten zijn...
Alle reacties Link kopieren
sunny31 schreef op 23 september 2008 @ 15:12:

[...]





Sorry hoor, maar wat een gelul.



Waar zijn jouw kinderen (onder de vier bedoel ik dan) terwijl jij zo nodig moet werken? Degene die op dat moment jouw kinderen verzorgt, opvoed heeft geen baan???



Een huishouden met kleine kinderen runnen is wel degelijk een baan. En veel zwaarder dan de gemiddelde kantoorbaan!!!



Degene die dit ontkent leeft in een fantasie!!!




Ik vind jouw posting dan weer gelul. Hoezo is een huishouden met kinderen runnen een baan? Wie is de werkgever dan? En krijg je iedere maand je salaris gestort? Nee. Het is ook geen baan, wat een flauwekul.



Je hebt het in een post hierna ook nog over dat je van je kind moet uitgaan. Even los van het feit dat het moeilijk is je in te leven van een baby van 4 maanden, kan ik me ook zo voorstellen dat het voor een kind ook niet leuk is om te horen dat mams het maar keihard werken en loeizwaar vindt om je op te voeden. Veeeeel zwaarder dan een kantoorbaan zelfs. (om daarmee alle 'kantoorbanen' maar even over 1 kam te scheren, ook erg netjes..)
Alle reacties Link kopieren
domnaiefmutsje schreef op 23 september 2008 @ 15:11:

Dat noem ik zo omdat men daar over struikelt.:)



Het is ook fijn voor de kinderen. Beter dan een mams die hele dag op haar reet zit te vitten op de kinderen omdat ze eigenlijk as the world turns, goede tijden en oprah niet wil missen.



Of is dat net zo een vooroordeel die niet waar is, net als het een vooroordeel is hoe mensen naar fulltime werkende vrouwen kijken?



Ik werk fijn voor mijn centjes om te zorgen dat mijn kinderen niets te kort komen. Niet in aandacht, niet in wonen/leven enz, hebben geen stress omdat mama niet rond kan komen. En dat helemaal in mijn eentje. Ik denk dat ik het zo slecht nog niet doe. En dat met veel plezier. En dat ik het goed kan combineren ben ik alleen maar trots op inderdaad.



Ik kan natuurlijk ook kiezen voor de bijstand, of mijn ex partner allimentatie laten betalen (en het 'goede' afhankelijke voorbeeld geven aan mijn kinderen) of gedeeltelijk bijstand en gedeeltelijk parttime werk of of of.. ik ga fulltime werken zodat ik de vaste lasten kan betalen. En hun zwemlessen/voetbal/ballet enz.


Jeetje DNM, ik geloof dat wij een beetje langs elkaar heen hebben gepraat de afgelopen posts. In jouw geval snap ik nl. heel goed dat je fulltime werkt. Ik heb uit jouw posts niet eerder begrepen dat je alleenstaand bent, maar misschien ligt dat aan mij?



Vind het juist heel sterk dat je dat allemaal in je eentje kunt combineren hoor en in mijn ogen geef je een goed voorbeeld aan je kinderen. Die vooroordelen gaan wat mij betreft alleen over de zogenaamde tweeverdieners waarvan het luxe leventje ten koste van de aandacht voor de kinderen gaat, niet over moeder die het alleen moeten zien te rooien en ervoor zorgt dat haar kinderen niets te kort komen. En ik geloof dat jij je daar dan dus niet door aangesproken hoeft te voelen.
Alle reacties Link kopieren
whopper schreef op 23 september 2008 @ 15:18:

[...]





Ik doe het beiden en ik vind het thuis zijn met een kind niet zwaar. Leef ik echt in een fantasie denk je of heb ik juist beide benen op de grond? Vertel het me maar, want ik vind EN drukke werkzaamheden thuis (ik werk thuis) en een kind naast elkaar nog niet eens zwaar. En dan werk ik in een week gemiddeld 32 uur. Verdeeld over schooltijden, avonden en weekenden.
En ook jij vermeld je werk als eerste, toch wel frappant.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven