Werk & Studie
alle pijlers
De zwaarste baan ter wereld....vind je?!
zondag 21 september 2008 om 11:42
Naar aanleiding van een oproep voor de Viva, vrouwen die zich wegcijferen, vraag ik me wederom iets af. Waarom beweren huisvrouwen regelmatig dat ze de zwaartste baan ter wereld hebben? Of in elk geval dat het heeeel zwaar is. Ik weet niet hoor....maar de eerste 16 maanden nadat mijn jongste dochter geboren was bleef ik thuis en ik vond het helemaal niet zwaar. Sterker nog, ik had genoeg tijd om me te vervelen nadat het huis blonk. 2 uur koffiepauze met de buurvrouw, een beetje forummen, een beetje tv kijken...noem maar op. Nee hoor, dan kreeg ik het toch echt drukker nadat ik weer ging werken!
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
dinsdag 23 september 2008 om 16:13
Ik snap nu hoe het werkt, maar nog steeds het waarom niet. Waarom vinden mensen het luxe leventje belangrijker dan tijd doorbrengen met hun kinderen? En als dat zo belangrijk is, vanwaar dan toch de kinderwens? Gewoon leuk voor erbij ofzo of omdat het nu eenmaal zo hoort?
Fijn dat je dat zonder morren doet, maar tussen de regels door lees ik toch een wat verzuurde houding jegens deze vrouwen.
dinsdag 23 september 2008 om 16:18
:
[...]
Ik wil reageren op DNM, maar volgens mij wordt het citaat van haar niet meegenomen?
Domnaiefmutsje, kinderen niet je werk, maar je leven? Dan zou je helemaal beter moeten weten!
Ik denk niet dat kinderen je leven zouden moeten zijn, maar dat je het wel degelijk als jouw (levens) job moet zien om jouw kinderen een zo goed mogelijke start te geven en ze te begeleiden op hun levenspad. Ik zie mijn kinderen niet als een verlengde van mijzelf hoor.
dinsdag 23 september 2008 om 16:18
Ik vind dat jij hele enge uitspraken doet en waardeoordelen uit naar moeders toe die het anders doen dan jij. Alsof werkende moeders hun kinderen uberhaupt niet verzorgen! Wat is er mis mee dat een kind een paar dagen per week naar de creche of opa&oma gaat? M.i. is dit vaak nog wel goed ook, zo leren ze omgaan met andere kindjes en andere volwassenen die 'de baas' zijn. Mijn nichtjes bijvoorbeeld gaan zelfs graag naar de creche, ze vermaken zich prima daar.
En toe maar, 2 jaar betaald verlof! Wie mag dat betalen? Zoete lieve Gerritje?
dinsdag 23 september 2008 om 16:20
Je zou kunnen betogen dat je op korte termijn geld bespaart door alle huishoudelijke taken zelf uit te voeren. Maar die besparingen vergelijken met een een salaris klopt natuurlijk niet. Twee voorbeelden uit een lange rij: je bouwt geen pensioen op en bent niet verzekerd als je arbeidsongeschikt zou worden.
dinsdag 23 september 2008 om 16:22
@wuiles vraag jij jezelf wel eens af wat je kinderen belangrijker vinden?
Ik vond het altijd zo vreselijk om babies op het KDV te zien, ondergekwijld door de andere kinderen... van wippertje, naar box, naar bed en weer terug. Elke keer een andere leidster bij je kind, aan het eind apathisch in de verte staren. Echt zielig hoor.
Dat je DAT dus verkiest boven het zelf voor je kind zorgen, dat snap ik dus echt niet.
dinsdag 23 september 2008 om 16:23
Nee, ik heb geen kinderen en ben te oud om ze nog te krijgen.
Ik geloof dat ik mij zeer ongelukkig uitdruk. Wat ik bedoel te zeggen is dat de term zwaarste baan misschien door vrouwen in het verre verleden toen we nog niet zo geemancipeerd waren uitgevonden is om duidelijk te maken aan mannen dat het niet minderwaardig is aan werken.
dinsdag 23 september 2008 om 16:26
dinsdag 23 september 2008 om 16:27
Huisvrouw zijn is zeker niet de zwaarste baan van de wereld, een combinatie van werken en daarnaast huishouden komt meer in de buurt.
Als iemand de mogelijkheid heeft om thuis te blijven (in financieel opzicht) en voor de kids te kunnen zorgen en zij/hij voelt zich daar goed bij dan is hij/zij gek als hij het niet doet.
Ik werk, volg een opleiding, loop stage, zorg voor het huishouden en heb een kleintje van 2 jaar hier rond huppelen. En ja dat is zwaar maar ik klaag niet. Mijn keuze, in financieel opzicht want er moet geld binnen komen, maar ik kijk ook naar later. Na mijn opleiding kan ik een baan zoeken welke meer bij mij past, en waar ik wat meer verdien (meer op vakantie, spaarrekening voor de kids voor later et) en het belangrijkste ik voel me dan hopelijk beter (doe iets wat ik leuk vind) waardoor ik een leukere moeder en vriendin ben. En dat heeft niets met luxe te maken. Vriendlief werkt ook 40 uur.
mijn zoon gaat 3 dagen per week naar de opvang. 2 dagen ben ik overdag thuis, mijn stage/werk/school etc prop ik in de overige 5 dagen (weekend werken) en s'avonds stage.Overige dagen fulltime HBO opleiding.
Verder kan ik me helemaal vinden in het stukje van wuiles.
Zoals ik in het begin zei, heb je de mogelijkheid en je kunt tegen het thuis zitten, dan ben je gek dat je het niet doet. Maar de zwaarste baan van de wereld is het absoluut niet..
Als iemand de mogelijkheid heeft om thuis te blijven (in financieel opzicht) en voor de kids te kunnen zorgen en zij/hij voelt zich daar goed bij dan is hij/zij gek als hij het niet doet.
Ik werk, volg een opleiding, loop stage, zorg voor het huishouden en heb een kleintje van 2 jaar hier rond huppelen. En ja dat is zwaar maar ik klaag niet. Mijn keuze, in financieel opzicht want er moet geld binnen komen, maar ik kijk ook naar later. Na mijn opleiding kan ik een baan zoeken welke meer bij mij past, en waar ik wat meer verdien (meer op vakantie, spaarrekening voor de kids voor later et) en het belangrijkste ik voel me dan hopelijk beter (doe iets wat ik leuk vind) waardoor ik een leukere moeder en vriendin ben. En dat heeft niets met luxe te maken. Vriendlief werkt ook 40 uur.
mijn zoon gaat 3 dagen per week naar de opvang. 2 dagen ben ik overdag thuis, mijn stage/werk/school etc prop ik in de overige 5 dagen (weekend werken) en s'avonds stage.Overige dagen fulltime HBO opleiding.
Verder kan ik me helemaal vinden in het stukje van wuiles.
Zoals ik in het begin zei, heb je de mogelijkheid en je kunt tegen het thuis zitten, dan ben je gek dat je het niet doet. Maar de zwaarste baan van de wereld is het absoluut niet..
dinsdag 23 september 2008 om 16:28
ben ook moeder alleen.
Ik heb geen luxe leventje en zou net zo goed een bijstandsuitkering kunnen ontvangen, misschien houd ik dan nog wel meer geld over ook!
Ik wil graag werken en doorleren voor een goed voorbeeld voor de kinderen, hun laten zien dat als je moeite doet, je ook wat kan hebben en bereiken.
Want ik leer natuurlijk niet door voor de lol maar voor een betere toekomst.
Ik kan niet hele dagen thuis zitten, dan stomp ik af. word ik errug depri!
Wil dagelijkse sociale contacten hebben anders dan de moeders van de vriendjes van de kids, die overigens ook bijna allemaal werken.
Mijn kids zijn dit van mij gewend, en ik zie niet dat ze er last van ondervinden.
ik ben een gelukkigere en betere moeder omdat ik werk. en ok ook het huishouden erbij, maar daar heb ik voor gekozen, ookal vind ik dat dus helemaal niks aan! nu ben ik dus eerst iedere zaterdag aan het poetsen voor we iets leuks kunnen gaan doen...nou ja... maar ik zou niet anders willen hoor!
Ik heb geen luxe leventje en zou net zo goed een bijstandsuitkering kunnen ontvangen, misschien houd ik dan nog wel meer geld over ook!
Ik wil graag werken en doorleren voor een goed voorbeeld voor de kinderen, hun laten zien dat als je moeite doet, je ook wat kan hebben en bereiken.
Want ik leer natuurlijk niet door voor de lol maar voor een betere toekomst.
Ik kan niet hele dagen thuis zitten, dan stomp ik af. word ik errug depri!
Wil dagelijkse sociale contacten hebben anders dan de moeders van de vriendjes van de kids, die overigens ook bijna allemaal werken.
Mijn kids zijn dit van mij gewend, en ik zie niet dat ze er last van ondervinden.
ik ben een gelukkigere en betere moeder omdat ik werk. en ok ook het huishouden erbij, maar daar heb ik voor gekozen, ookal vind ik dat dus helemaal niks aan! nu ben ik dus eerst iedere zaterdag aan het poetsen voor we iets leuks kunnen gaan doen...nou ja... maar ik zou niet anders willen hoor!
dinsdag 23 september 2008 om 16:30
Ik kan me in de eerste alinea helemaal niet vinden. Wat een kromme redenering. Hoezo salaris? Je spaart geld uit door geen gebruik te maken van de opvang. Dat is alles. Niet meer en niet minder.
Die tweede alinea gaat alleen op als de moeder zich ook kan vinden in het fulltime moederschap, anders zit het kind thuis met een ongelukkige moeder. Nee, dat zet zoden aan de dijk.
dinsdag 23 september 2008 om 16:34
Ik zou mijn kind daar ook wegaheln. Maar dan heb je de verkeerde creche gekozen. Kwestie van even wat meer tijd en aandacht aan besteden en een goed creche zoeken, dan is dat probleem ook weer opgelost.
Ik kreeg altijd een heel smerig kind thuis van de creche, van het buitenspelen en ravotten. Heel sociaal ook, en nog steeds is te merken dat hij de eerste 4 jaar van zijn leven een groot deel van de tijd heeft doorgebracht met veel andere kinderen van verschillende leeftijden. Ik zie kindjes op de basisschool die een complete cultuurshock hebben doordat ze ineens sociaal meotne gaan doen. Schiet ook lekker op
dinsdag 23 september 2008 om 16:36
Kleine kinderen hebben lijkt mij zwaar. En omdat ik ze zelf nog niet heb mag ik daar geen ideeën over hebben? Heb toevallig ontzettend veel te maken met kleine kinderen en ook heel dicht bij en veel zorg op me genomen. Is natuurlijk geen vergelijking met zelf kinderen hebben, maar heb zeker wel een idee. En idd....van mijn (overigens niet klagende) vriendinnen weet ik dat het zwaar kan zijn en leuk en bijzonder en ook dat allemaal. Ze zeggen toch niet voor niets dat het tropenjaren zijn?
Wat betreft full time thuisblijven in het begin: denk dat ik depressief zou worden, dus daar heeft een kind heel weinig aan.
Wat betreft full time thuisblijven in het begin: denk dat ik depressief zou worden, dus daar heeft een kind heel weinig aan.
dinsdag 23 september 2008 om 16:37
Ik heb nog geen kinderen, maar vriend en ik willen het wel graag in de nabije toekomst. Ik heb dan de keuze om of te gaan werken of niet. Mijn vriend verdient namelijk nu al meer dan een ton per jaar en dat wordt hoogstwaarschijnlijk alleen nog maar meer. Genoeg geld dus. Mijn salaris is niet noodzakelijk. Ik zou er echter nooit voor kiezen om te stoppen met werken om deze reden. Ik zou daar niet gelukkig van worden en ik denk daardoor het kind ook niet.
dinsdag 23 september 2008 om 16:45
Ja maar dan nog... het si toch je kind en zolang er niets heel erg uit de klauwen loopt (zoals bijvoorbeeld een kind dat verslaafd raakt, een erg fout vriendje heeft (loverboy-problematiek bijvoorbeeld) of de bak in draait ) is er toch eigenlijk niets aan de hand? Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Dat is nu eenmaal zo....
dinsdag 23 september 2008 om 16:51
Ik zou eigenlijk ook niet 'durven' te stoppen met werken, uit angst voor sociale isolatie, verveling, het feit dat je geen pensioen opbouwt en volledig afhankelijk bent van het loon van je man.
Maar als je het wil doen, en je bent er gelukkig mee, net goed toch?
Mijn moeder bleef ook thuis voor ons, en ik vond dat heel fijn.
Ik heb veel met kinderen gewerkt, en merkte ook wel dat het niet optimaal is als beide ouders echt heel veel werken. De kinderen moeten toch genoeg aandacht, tijd en rust krijgen.
Aan de andere kant kan niet iedereen 3/5 of 4/5 werken, het blijft een beetje zoeken.
Maar als je het wil doen, en je bent er gelukkig mee, net goed toch?
Mijn moeder bleef ook thuis voor ons, en ik vond dat heel fijn.
Ik heb veel met kinderen gewerkt, en merkte ook wel dat het niet optimaal is als beide ouders echt heel veel werken. De kinderen moeten toch genoeg aandacht, tijd en rust krijgen.
Aan de andere kant kan niet iedereen 3/5 of 4/5 werken, het blijft een beetje zoeken.
dinsdag 23 september 2008 om 16:53
Dat is bij ons ook zo hoor, ik vind het ook gewoon fijn om mijn ´eigen´ geld te hebben. Ik wil niet bijvoorbeeld met vriends pinpas gaan shoppen, terwijl ik zelf niks binnen breng. En daarnaast natuurlijk gewoon de voldoening etc. Ik denk ook; stel dat het tussen ons mis loopt, dan is het toch verdomde makkelijk dat ik een leuk cv met werkervaring heb i.p.v. jaren thuis te hebben gezeten.:
Fausto, wat ik binnen breng is een lachterje vergeleken met het salaris van mijn man. Om dezelfde reden als jij zou ik niet willen stoppen met werken. Ik vind het heerlijk
dinsdag 23 september 2008 om 16:56
Ook al zou ik een miljoen winnen..ik zou nog willen blijven werken (en ook niet tegen een schijntje, maar gewoon voor een goed salaris, net als nu). Ik vind werken namelijk LEUK..en ik weet wel zeker dat ik een betere moeder/huisvrouw ben hierdoor.
Sunny, nogmaals, ik vind jouw manier van denken bekrompen.
Ik werk 28 uur, man 32. We hebben 2 kinderen. Als ik even naar het kind onder de 4 jaar kijk (want oh zo zielig; die gaat naar de crèche), dan is haar week van 168 uur zo verdeeld:
slapen: 62 % van de tijd (zonde he haha)
thuis met pa of ma: 26%
thuis met oma: 2%
blij aan het spelen met leeftijdsgenootjes: 9 %
Dit telt niet helemaal op tot 100%, maar dan heb je een idee. Leg jij me maar eens uit waar het fout gaat met ons grietje? Is de 9% spelen op het kdv soms teveel? Ik hoor het graag hoor..
Sunny, nogmaals, ik vind jouw manier van denken bekrompen.
Ik werk 28 uur, man 32. We hebben 2 kinderen. Als ik even naar het kind onder de 4 jaar kijk (want oh zo zielig; die gaat naar de crèche), dan is haar week van 168 uur zo verdeeld:
slapen: 62 % van de tijd (zonde he haha)
thuis met pa of ma: 26%
thuis met oma: 2%
blij aan het spelen met leeftijdsgenootjes: 9 %
Dit telt niet helemaal op tot 100%, maar dan heb je een idee. Leg jij me maar eens uit waar het fout gaat met ons grietje? Is de 9% spelen op het kdv soms teveel? Ik hoor het graag hoor..
