Werk & Studie
alle pijlers
De zwaarste baan ter wereld....vind je?!
zondag 21 september 2008 om 11:42
Naar aanleiding van een oproep voor de Viva, vrouwen die zich wegcijferen, vraag ik me wederom iets af. Waarom beweren huisvrouwen regelmatig dat ze de zwaartste baan ter wereld hebben? Of in elk geval dat het heeeel zwaar is. Ik weet niet hoor....maar de eerste 16 maanden nadat mijn jongste dochter geboren was bleef ik thuis en ik vond het helemaal niet zwaar. Sterker nog, ik had genoeg tijd om me te vervelen nadat het huis blonk. 2 uur koffiepauze met de buurvrouw, een beetje forummen, een beetje tv kijken...noem maar op. Nee hoor, dan kreeg ik het toch echt drukker nadat ik weer ging werken!
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
dinsdag 23 september 2008 om 18:28
Maar , Mariananananas , jullie hebben dan de ' mazzel " dat je man eerder thuis is . Zie je het voor je dat jullie samen om die tijd binnen komen rollen ? Zou het dan nóg werken voor jullie ?
Niet iedereen heeft werktijden die rondom schooltijden liggen natuurlijk . En er zullen er niet veel zijn die met zo weinig slaap toekunnen als jij dat kennelijk kan . Dus mijn vraag is ; denk je dat het gevaar erin zit dat van alle tijd die je nodig hebt voor van alles en nog wat je het eerste die tijd opgeeft die je relatie goed kan gebruiken ?
Ik las bijvoorbeeld net van iemand ; quality time is met het hele gezin de weekendboodschappen halen . Nou, schiet mij maar lek dan ; als dát de leuke dingen moeten zijn die ik met mijn gezin of man zou doen dan zou ik mijn (huwelijks/gezins)leven niet zo leuk vinden .
Niet iedereen heeft werktijden die rondom schooltijden liggen natuurlijk . En er zullen er niet veel zijn die met zo weinig slaap toekunnen als jij dat kennelijk kan . Dus mijn vraag is ; denk je dat het gevaar erin zit dat van alle tijd die je nodig hebt voor van alles en nog wat je het eerste die tijd opgeeft die je relatie goed kan gebruiken ?
Ik las bijvoorbeeld net van iemand ; quality time is met het hele gezin de weekendboodschappen halen . Nou, schiet mij maar lek dan ; als dát de leuke dingen moeten zijn die ik met mijn gezin of man zou doen dan zou ik mijn (huwelijks/gezins)leven niet zo leuk vinden .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 18:32
Nee, opvoeden heeft niet zo veel met babytijd te maken . Maar ik denk dat het in elke leeftijdsfase nodig is dat ouders zich veel met hun kinderen bemoeien . En dat zal voor iedereen anders zijn qua zorgvraag en zorgzin en zorgtijd .
Maar als ik bijv. even terugdenk aan het leren zonder zijwieltjes fietsen of écht verkeersveilig maken ; dat dat alleen in de weekenden had gekund ( ok , in de zomermaanden is het nog laat licht ) waarin er ook nog zoveel meer zal moeten worden gepropt als je fulltime werkt .......... nou, pittig !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 18:35
Ja, maar dat is nu net iets wat ná die eerste vier jaar gedaan wordt, Bianc. En dat is het moment waarop de meeste vrouwen (beweren) weer (te) gaan werken.
Tuurlijk is het in elke fase belangrijk je veel met je kinderen te bemoeien, maar als (zo goed als) full time werkende moeder vind ik dat juist met de jaren móeilijker worden ipv makkelijker. Het was veeeeeeeeeel makkelijker om me veel met mijn kind te bemoeien toen het enige wat hij nodig had een tiet, een knuffel en een schone broek was.
Tuurlijk is het in elke fase belangrijk je veel met je kinderen te bemoeien, maar als (zo goed als) full time werkende moeder vind ik dat juist met de jaren móeilijker worden ipv makkelijker. Het was veeeeeeeeeel makkelijker om me veel met mijn kind te bemoeien toen het enige wat hij nodig had een tiet, een knuffel en een schone broek was.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 18:38
:
[...]
Ben je mal ! Lucht misschien wel op !
En 't zet misschien sommige mensen aan 't denken......
Hoe schrijnend ik het verhaal van Monique ook vind, zie ik echt niet hoe een 13 jarige huisvrouw volwassen werkende moeders aan het denken zou moeten zetten. Het is appels met peren vergelijken en imo is het niet het huisvrouwschap wat schrijnend is aan Monique's verhaal (en dus ook niet hetgeen waarom het zwaar was), maar het feit dat zij een kind was wat geen kind kon zijn.
Wat zou ik daar dan verder van moeten leren? Behalve dan dat ik mijn kind wél kind moet laten zijn? Heeft niets met huisvrouw of geen huisvrouw te maken, toch?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 18:39
Maar Fash , je kan het aan honderdduizend kanten bekijken en voor alles valt wel wat te zeggen . En dan heeft elk nadeel ook nog een voordeel enzo .
Ik vind het bijvoorbeeld belangrijk dat jeugd buiten kan spelen zonder dat ze zich - altijd - te houden hebben aan bijv. hekken rondom een BSO of het wakende oog van een volwassene , ik vind dat ze hun buurt / wijk / stad ) moeten kennen en zich op eigen houtje moeten leren verplaatsen van a naar b ( ook zo goed voor het gewicht enzo ) en als het even kan ervaren hoe het bij anderen thuis gaat ( BSO heeft vaste regels ) ... ik zie dat niet snel gebeuren bij 5 dagen opvang ,maar ik kan me natuurlijk erg vergissen .
Ik vind het bijvoorbeeld belangrijk dat jeugd buiten kan spelen zonder dat ze zich - altijd - te houden hebben aan bijv. hekken rondom een BSO of het wakende oog van een volwassene , ik vind dat ze hun buurt / wijk / stad ) moeten kennen en zich op eigen houtje moeten leren verplaatsen van a naar b ( ook zo goed voor het gewicht enzo ) en als het even kan ervaren hoe het bij anderen thuis gaat ( BSO heeft vaste regels ) ... ik zie dat niet snel gebeuren bij 5 dagen opvang ,maar ik kan me natuurlijk erg vergissen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 18:41
Bianca,
Ik denk trouwens wel dat je een ander aspect wat wel "erbij inschiet" ongemerkt hebt aangestipt. Ik denk namelijk wel dat een van de redenen dat kinderen tegenwoordig bijvoorbeeld gemiddeld een jaar (!) later zindelijk zijn dan vroeger, te maken heeft met het feit dat ouders veel drukker zijn. En inderdaad: later fietsen zonder zijwielen, dat soort dingen. Toen ik zo oud was als mijn zoon crosste ik al de halve buurt door op een fiets zonder zijwielen, terwijl mijn zoon dat nog niet kan. Dat komt inderdaad omdat ik daar te weinig tijd voor heb om hem dat te leren.
Ik denk trouwens wel dat je een ander aspect wat wel "erbij inschiet" ongemerkt hebt aangestipt. Ik denk namelijk wel dat een van de redenen dat kinderen tegenwoordig bijvoorbeeld gemiddeld een jaar (!) later zindelijk zijn dan vroeger, te maken heeft met het feit dat ouders veel drukker zijn. En inderdaad: later fietsen zonder zijwielen, dat soort dingen. Toen ik zo oud was als mijn zoon crosste ik al de halve buurt door op een fiets zonder zijwielen, terwijl mijn zoon dat nog niet kan. Dat komt inderdaad omdat ik daar te weinig tijd voor heb om hem dat te leren.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 18:44
Ik zat dit net zonder dat ik je posting gelezen had al min of meer te beamen. Mijn zoon heeft inderdaad minder vrijheid dan ik had op zijn leeftijd, simpelweg omdat ik niet thuis ben om hem die vrijheid in fases aan te bieden.
Daar ben ik me echter wel van bewust, en ik probeer dus ook bewust tijd in te plannen (hoe "fout" dat in het licht van deze discussie ook klinkt
) om het dan maar op geplande tijdstippen aan te bieden. En door op andere gebieden die vrijheid wel te geven.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 18:45
Ja, klopt . En dat is mijns inziens de tijd dat je ze zowel moet loslaten als héél erg op de achtergrond dient te zijn .
Fikkie stoken , in bomen klimmen , zes straten verder gaan dan van je moeder mag en ander kattekwaad uithalen is bijvoorbeeld in mijn ogen gewoon een noodzakelijk gebeuren wat bij het opgroeien hoort . Maar wat niet kan op de BSO en erg rottig uit kan pakken als je er wél maar ook weer níet bent , zeg maar .
Hoe moet je kind leren schaatsen als er eindelijk eens ijs is ? ( OK , kans is klein ... ) Gaan die paar leidsters dat aan die weetikhoeveel kinderen leren ? Ga je dat nog in het donker na je werk doen ? Of moet dat ook nog in het weekend gepropt worden ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 18:46
Ik denk dat je mij bedoelt, hoewel ik het bewust niet als quality time heb aangeduid (want QT vind ik een lastig woord omdat ik alle momenten met man en kind QT vind, als we leuke dingen doen maar ook als het even niet zo gezellig is )
Wij gaan lekker op de fiets het dorp in, struinen de super af naar lekkere dingetjes om te eten, verzinnen al kijeknd en kopen wat de avondmaaltijd gaat worden en lopen gezellig over de markt voor kaas en brood. Eten een visje (de jongens) tussendoor en fietsen dan gedrieen met volle fietstassen weer naar huis. Ik vind het erg gezellig. Ik ben sowieso wel van ' van de nood een deugd maken'. Het is dus maar net wat je ervan maakt.
dinsdag 23 september 2008 om 18:47
dinsdag 23 september 2008 om 18:48
Met je eens, en vandaar dat ik juist van mening ben dat je beter de eerste vier jaar als een dolle zou kunnen werken, om vanaf de schooltijd een stapje terug te (kunnen) doen zonder al te veel inkomensverlies.
Dat is precies een voorbeeld van hoe het mi moeilijker wordt naarmate je kind ouder wordt om alles te kunnen combineren.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 18:50
Oh, en over dat snel leren fietsen en zindelijk worden; ik denk dat dat meer in het kind zit dan dat het aan de tijd die je eraan besteed ligt. Mijn zoon fietste zonder zijwielen met 2 en een half, maar hij is nu nog 's nachts niet droog, en hij is bijna 6.
We hebben een buurmeisje waarmee ze elke dag hier achter op het plein aan het fietsen zijn, en maar meerennen, al een maand of 6,7, maar het arme schaap kan het nog steeds niet. Ze is ruim 4, bijna 5.
Dus het zal ook wel aan de aandacht en tijd liggen, maar het hangt ook zeer zeker van het kind af.
We hebben een buurmeisje waarmee ze elke dag hier achter op het plein aan het fietsen zijn, en maar meerennen, al een maand of 6,7, maar het arme schaap kan het nog steeds niet. Ze is ruim 4, bijna 5.
Dus het zal ook wel aan de aandacht en tijd liggen, maar het hangt ook zeer zeker van het kind af.
dinsdag 23 september 2008 om 18:50
dinsdag 23 september 2008 om 18:53
Ja, tuurlijk, dat is ook zo. Dat kan ik niet ontkennen, dat dergelijke vrijheid in mijn zoons leven veel minder aan de orde is. Hoe jong als hij is leeft hij al op de klok, met een agenda, in een strak regime, en dat is het enige waar ik me bij tijd en wijle wel licht schuldig over voel. Dat hij niet op een doodgewone dinsdag ervoor kan kiezen om 's middags te bankhangen met een dekentje en een dvdtje en een bakkie chips, maar dat dat alleen op woensdag kan. Dat hij niet op maandag met mij naar de kinderboerderij kan, maar wederom op die woensdag of in het weekend.
Dat beperkt hem, en haalt een stuk spontaniteit uit zijn leven. En dat is inderdaad weleens spijtig.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 23 september 2008 om 19:07
:
[...]
Doen we ook.
Maar ik ga niet van de boodschappen iets stoms maken gewoon omdat het kan; ik maak er iets gezelligs van, gewoon omdat het kan
Nee, snap ik .
Maarrrrrrrrrrr ...........jouw speeltuintijd gaat af van die boodschappentijd . Dát bedoel ik .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 september 2008 om 19:08
Toch maar even de rest lezen dan
.En ik snap wel een beetje dat deze mensen blijven werken. Maar ik blijf het toch zielig vinden voor die kinderen. Dat hun ouders hartchirurg zijn maakt voor die kinderen niet uit, die missen gewoon hun ouders het grootste deel van de tijd. Voelt voor mij een beetje alsof de aandacht voor de kinderen opgeofferd wordt voor het grotere goed. Maar ik snap dat het een dilemma is.
