Werk & Studie
alle pijlers
De zwaarste baan ter wereld....vind je?!
zondag 21 september 2008 om 11:42
Naar aanleiding van een oproep voor de Viva, vrouwen die zich wegcijferen, vraag ik me wederom iets af. Waarom beweren huisvrouwen regelmatig dat ze de zwaartste baan ter wereld hebben? Of in elk geval dat het heeeel zwaar is. Ik weet niet hoor....maar de eerste 16 maanden nadat mijn jongste dochter geboren was bleef ik thuis en ik vond het helemaal niet zwaar. Sterker nog, ik had genoeg tijd om me te vervelen nadat het huis blonk. 2 uur koffiepauze met de buurvrouw, een beetje forummen, een beetje tv kijken...noem maar op. Nee hoor, dan kreeg ik het toch echt drukker nadat ik weer ging werken!
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
Alles wat huisvrouwen doen, doe ik namelijk naast mijn werk. Dus nadat ik thuiskom van een dag werken doe ik nog waar huisvrouwen een hele dag voor thuis moeten blijven. Moet iedereen zelf weten hoor....maar is dat nou echt zo zwaar? Ik vond van niet!
Toevoeging: Mijn punt is eigenlijk, is het niet bizar dat men vaak beweert dat de hele dag thuiszitten voor het huishouden zwaarder zou zijn dan werken en daarnaast nog het huishouden doen?! Ik heb beiden gedaan en vind persoonlijk het tweede zwaarder, dubbel werk en zo...
dinsdag 23 september 2008 om 15:31
Dank je Diana.
Maar voor die juppen die hun leventje koste wat het kost alles willen hebben ten koste van hun kinderen staan ook een hele hoop thuisblijf moeders die eigenlijk geen reet doen met de kinderen en eigenlijk alleen maar storen aan hun aanwezigheid.
Gelukkig heel veel ook niet. Maar dat is het gevaar van vooroordelen. Je weet het namelijk niet. Ik denk persoonlijk dat de meeste mensen naar eer en geweten hun leventje leiden en dat het 1 niet beter is dan het andere. En dat er keuze kan zijn is mooi meegenomen. Soms is ie er inderdaad niet. Ook niet erg in mijn geval. We zijn gelukkig met mijn 1 ouder gezinnetje.
Er zijn altijd moeders die geen zin hebben in de kinderen. En ik krijg ook de kriebels van mensen die meer van hun imago houden dan van hun kinderen, evenals de moeders die geen zin hebben in de kids ook al zijn ze thuis. Merendeel probeert en doet goed. En dat is voor mij het belangrijkste.
Als het niet goed voelt om fulltime te werken en je hoeft niet? Vooral niet doen. Als je wel wil werken, ook doen. Het gaat er om wat kinderen voor je betekenen, niet of je wel of niet werkt
Maar voor die juppen die hun leventje koste wat het kost alles willen hebben ten koste van hun kinderen staan ook een hele hoop thuisblijf moeders die eigenlijk geen reet doen met de kinderen en eigenlijk alleen maar storen aan hun aanwezigheid.
Gelukkig heel veel ook niet. Maar dat is het gevaar van vooroordelen. Je weet het namelijk niet. Ik denk persoonlijk dat de meeste mensen naar eer en geweten hun leventje leiden en dat het 1 niet beter is dan het andere. En dat er keuze kan zijn is mooi meegenomen. Soms is ie er inderdaad niet. Ook niet erg in mijn geval. We zijn gelukkig met mijn 1 ouder gezinnetje.
Er zijn altijd moeders die geen zin hebben in de kinderen. En ik krijg ook de kriebels van mensen die meer van hun imago houden dan van hun kinderen, evenals de moeders die geen zin hebben in de kids ook al zijn ze thuis. Merendeel probeert en doet goed. En dat is voor mij het belangrijkste.
Als het niet goed voelt om fulltime te werken en je hoeft niet? Vooral niet doen. Als je wel wil werken, ook doen. Het gaat er om wat kinderen voor je betekenen, niet of je wel of niet werkt
dinsdag 23 september 2008 om 15:32
dinsdag 23 september 2008 om 15:33
dinsdag 23 september 2008 om 15:35
dinsdag 23 september 2008 om 15:35
Maar het kan toch ook zo zijn dat tweeverdieners graag willen blijven werken voor hun persoonlijke ontwikkeling, hun ambities, gevoel van eigenwaarde etc. etc.? Het hoeft toch niet zo te zijn dat ze dat alleen maar doen om lekker vaak op vakantie te kunnen en om nieuwe spullen te kopen? Mijn ouders hebben ook altijd allebei gewerkt toen wij klein waren. Mijn vader verdiede in zijn eentje ook wel genoeg, maar mijn moeder vond het simpelweg heel fijn om zelf ook te werken. Omdat ze dat leuk vond en ze daar thuis ook een leuker mens van was. Nu werkten zij allebei in het onderwijs, op een basisschool waar wij ook op zaten, dus was het allemaal makkelijk te regelen. Maar ik denk dat voor meer tweeverdieners geldt dat het echt niet alleen maar om de centen gaat, er zijn meer redenen om te willen werken.
dinsdag 23 september 2008 om 15:39
Fausto, volledig mee eens.
Ik heb het slechts over de mensen die niet naar hun kinderen omkijken. Of het nu tweeverdieners zijn, of thuisblijfmoeders of welke variant dan ook. Mensen leven naar eer en geweten over het algemeen. Het gaat er niet om hoe je het invult. Het gaat er om wat voor een ouder je bent. Daar heeft status/werk whatever niets mee te maken.
Zielig als je imago belangrijker is dan je kids, zielig als GTST belangrijker is dan je kids. Gelukkig zit het meestal wel goed. Niet iedere keus hoeft dezelfde te zijn, meerdere wegen leiden naar rome.
Ik heb het slechts over de mensen die niet naar hun kinderen omkijken. Of het nu tweeverdieners zijn, of thuisblijfmoeders of welke variant dan ook. Mensen leven naar eer en geweten over het algemeen. Het gaat er niet om hoe je het invult. Het gaat er om wat voor een ouder je bent. Daar heeft status/werk whatever niets mee te maken.
Zielig als je imago belangrijker is dan je kids, zielig als GTST belangrijker is dan je kids. Gelukkig zit het meestal wel goed. Niet iedere keus hoeft dezelfde te zijn, meerdere wegen leiden naar rome.
dinsdag 23 september 2008 om 15:45
Leut, dus jij ziet jouw kinderen en opvoeding als werk?
Goh, das jammer. Mijn kinderen zijn mijn leven, zijn deel van me. Zie ik niet als werk, het hoort bij me. Ik zorg voor ze.
Mijn werk, dat wat ik net als eerste noemde, dat is werk. Daarvoor tig anderen, nodig jawel, maar daar ben ik niet onmisbaar. Daar sluit ik de deur en ga ik weer naar huis naar mijn kroost. Die ook nog in mijn hart aanwezig zijn als ik werk.
Nee, mijn kinderen zijn geen baan. Zijn mijn kindjes die ik heus wel eens achter het behang kan plakken, maar waar ik met liefde voor ZORG.
Mijn werk is een middel, mijn gezin is mijn doel.
Goh, das jammer. Mijn kinderen zijn mijn leven, zijn deel van me. Zie ik niet als werk, het hoort bij me. Ik zorg voor ze.
Mijn werk, dat wat ik net als eerste noemde, dat is werk. Daarvoor tig anderen, nodig jawel, maar daar ben ik niet onmisbaar. Daar sluit ik de deur en ga ik weer naar huis naar mijn kroost. Die ook nog in mijn hart aanwezig zijn als ik werk.
Nee, mijn kinderen zijn geen baan. Zijn mijn kindjes die ik heus wel eens achter het behang kan plakken, maar waar ik met liefde voor ZORG.
Mijn werk is een middel, mijn gezin is mijn doel.
dinsdag 23 september 2008 om 15:49
Hoe vaak moet ik het nou nog uitleggen. Over die mensen heb ik het niet. Het gaat mij juist om die mensen die het alleen om het behouden van hun luxe leventje gaat. Dat snap ik namelijk niet.Al vind ik wel dat veel verschilt of beide ouders fulltime werken of 1 fulltime en 1 parttime. Mijn ouders werkten vroeger ook allebei, alleen deed mijn moeder dat parttime. Die had de luxe om daar voor te kunnen kiezen (al hadden we daardoor wel minder te besteden). Vond het vroeger heel fijn dat ze zoveel thuis was en ik denk dat ik anders echt 'iets' gemist had (sorry daarvoor dames
).Het gaat inderdaad ook vooral om hoe belangrijk je je kinderen vindt. Maar eerlijk gezegd snap ik niet dat, als je de keuze hebt je dan toch fulltime zou blijven werken. Zou dan zelf absoluut voor meer tijd met mijn kinderen kiezen (Behalve wanneer het draken blijken te zijn natuurlijk
)!
dinsdag 23 september 2008 om 15:49
Ja, en terecht. We moeten de zaken niet door elkaar gaan halen. Je eigen huis aan kant houden en je eigen kinderen opvoeden is geen baan.
Ik vind het eerlijk gezegd nog sneu naar de kinderen toe ook dat men dat een baan durft te noemen. Met je kind naar de speeltuin als onderdeel van het 'takenpakket' i.p.v. gewoon als leuk uitje. Als je een kind krijgt, dan heb je dat over het algemeen heel graag gewild toch? Dan ga je de verzorging daarvan toch niet als baan bestempelen?
. Fantastische discussie 
dinsdag 23 september 2008 om 15:57
Ik snap dat je dat bedoelt. Ik ken zulke mensen eerlijk gezegd niet. Ik zit momenteel midden in vrienden en familie die kinderen krijgen en allemaal doen ze het ongeveer zo: man blijft of fulltime werken, of 1 dag minder, of 40 uren in 4 dagen. Vrouw blijft ook werken, meestal 3 of 4 dagen. Kind 2 dagen naar creche en 1 dag bij opa&oma. Niks mis mee. Zo zou ik het zelf ook wel willen. Ik vind het niet nodig dat er iedere dag een ouder thuis is. 5 dagen naar de creche vind ik ook veel en ik zou dat, als het mogelijk is, ook willen voorkomen. Maar nogmaals; ik ken helemaal niemand die zijn kind 5 dagen naar de creche brengt, terwijl het makkelijk anders kan.:
[...]
Het gaat inderdaad ook vooral om hoe belangrijk je je kinderen vindt. Maar eerlijk gezegd snap ik niet dat, als je de keuze hebt je dan toch fulltime zou blijven werken. Zou dan zelf absoluut voor meer tijd met mijn kinderen kiezen (Behalve wanneer het draken blijken te zijn natuurlijk
dinsdag 23 september 2008 om 16:04
Prima, ik wil die handschoen wel opnemen. Wij werken allebei fulltime plus en hebben en een bovenmodaal aantal kinderen dat vier dagen per week bij ons is. Wij werken om een aantal redenen waarvan het zeker stellen van ons luxueuze leven er één is. Het spreekt voor zich dat de kinderen daarvan meeprofiteren. Van dat hoge inkomen dragen wij overigens zonder morren meer dan de helft af aan belastingen en premies. Met die inkomsten financiert de overheid naast allerlei nuttige zaken ook de welbekende aanrechtsubsidie en allerlei regelingen voor vrouwen die dankzij een gebrek aan werkervaring niet aan de slag kunnen komen na hun scheiding en een bijstandsuitkering ontvangen.
dinsdag 23 september 2008 om 16:10
Het geld wat je uitspaart door je kind niet naar een kinderopvang te sturen is indirect jouw salaris... bij sommigen wordt dit salaris nog hoger, omdat ze een werkster hebben of de administratie door iemand anders laten doen... Wel degelijk (de meest ondergewaardeerde) een baan!
En ja, als rechtgeaarde moeder, zou thuisblijven voor je kind de eerste jaren het ideaal moeten zijn in mijn ogen. Een beetje mens met emphatische gevoelens kan nagaan dat een kind het liefst door zijn eerste verzorger verzorgd wordt de eerste jaren van zijn leven.
Ik ben dan ook een grote voorstander van 1 jaar betaald verlof thuis en eigenlijk vind ik dat het er (min.) 2 zouden moeten worden.
En ja, als rechtgeaarde moeder, zou thuisblijven voor je kind de eerste jaren het ideaal moeten zijn in mijn ogen. Een beetje mens met emphatische gevoelens kan nagaan dat een kind het liefst door zijn eerste verzorger verzorgd wordt de eerste jaren van zijn leven.
Ik ben dan ook een grote voorstander van 1 jaar betaald verlof thuis en eigenlijk vind ik dat het er (min.) 2 zouden moeten worden.
dinsdag 23 september 2008 om 16:10
Sorry, is zeker niet mijn bedoeling om rottig te doen !!!
Ik probeer de discussie een beetje te volgen en het vooral te begrijpen.
Misschien heb ik te veel kinderen en volwassenen die nu kampen met hun verleden meegemaakt bij wie het fout gelopen is, overigens waren de moeders al dan niet werkend, maar wel vrouwen die niet altijd in de smiezen hadden waar ze mee bezig waren.
Daarom heb ik veel bewondering voor vrouwen die de juiste beslissingen nemen waarbij hun kinderen goed uit de verf komen !
Wat ik jammer vind is dat deze discussie tussen vrouwen vaak ontaard in goed en slecht waarbij maar al te vaak voorbij gegaan wordt aan wat goed voor hun kind zou kunnen zijn en dat alleen maar om hun eigen standpunt te verdedigen.
