Werk & Studie
alle pijlers
Deeltijd werkende vrouwen
woensdag 12 april 2023 om 08:30
Ik lees het steeds vaker in het nieuws en ik merk dat ik me er mateloos aan irriteer. De artikelen die vrouwen proberen te stimuleren om meer te gaan werken, zodat de gaten beter worden opgevuld en beter voor de economie enz.
Ik irriteer me er vooral aan, omdat het voelt alsof de overheid weer een idee door mijn strot probeert te duwen. Alsof dat deeltijd werken opeens niet meer het juiste is.
Ben ik de enige die dit zo ziet/ervaart?
Het is maar een nieuwsartikel, maar het valt me op dat ze op deze manier steeds meer proberen beetje bij beetje proberen dingen door te duwen.
Wat ik met dit topic wil; even spuien en misschien dat jullie ook nieuwsartikelen hebben waar je je aan irriteert en dit willen delen.
Ik irriteer me er vooral aan, omdat het voelt alsof de overheid weer een idee door mijn strot probeert te duwen. Alsof dat deeltijd werken opeens niet meer het juiste is.
Ben ik de enige die dit zo ziet/ervaart?
Het is maar een nieuwsartikel, maar het valt me op dat ze op deze manier steeds meer proberen beetje bij beetje proberen dingen door te duwen.
Wat ik met dit topic wil; even spuien en misschien dat jullie ook nieuwsartikelen hebben waar je je aan irriteert en dit willen delen.
zaterdag 15 april 2023 om 12:51
Tuurlijk snapt iedereen dat. En zelfs dan nog zijn er mensen met een ziekte of aandoening die gewoon werken. Maar het gros dat hier schrijft met een uitkering is niet bepaald chronisch ziekenhuis klant. Die hebben tig jaren geleden een bepaalde (vaak psychische) diagnose gekregen en zitten al tig jaren thuis zonder een specialist te hoeven zien.
Van alle uitkeringen in Nederland, heeft ongeveer 40% daarvan deze op basis van een psychische aandoening. Waarbij die groep dus extreem breed is, van de mens opgenomen op een opname afdeling of langdurig verblijf. Tot de mens die al 25 jaar thuis zit, maar wel 3 kinderen en een huishouden heeft en voor oma kan zorgen. Is die laatste dan 0,0% in staat tot werken? Ik geloof dat zelf een stuk minder. Ik denk daarom dat het goed zou zijn om mensen te herkeuren en in ieder geval een stuk kritischer te zijn-meer achter de broek te zitten, om te motiveren te gaan werken. Gelukkig kan er tegenwoordig veel qua werk. Thuiswerk, computerwerk, allemaal mogelijk om dat in te delen naar eigen uren en zonder overprikkeling van kantoortuinen. Daarom zit er voor iedereen wel iets tussen dat gedaan kan worden.
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 15-04-2023 12:58
51.05% gewijzigd
zaterdag 15 april 2023 om 12:54
Er zijn veel mensen die niet werkloos zijn, maar bijvoorbeeld door mantelzorg, lichamelijke problemen (de bouwvakker van 55 jaar), psychische problemen, long covid, zorg voor kinderen, vrijwilligerswerk, partners met problemen, studie etc. niet voltijd kunnen werken. Of ze krijgen geen voltijdscontract van hun werkgever.Hoerabanaan schreef: ↑15-04-2023 12:49Definieer beperking. Er is niet voor niets een reden dat een boel mensen met voorheen een wajong/wia niet meer worden afgekeurd. Bovendien staat beperking niet automatisch op niet kunnen werken, hooguit op aanpassing vd werkzaamheden. Laat de maatschappij nu net (gelukkig) gedwongen worden om minder kieskeurig te zijn. Ik zou zeggen, grijp je kansen. Alhoewel werkgevers idd nog steeds niet staan te springen op mensen die al 20 jaar werkeloos thuis zitten. Hoe kun je dat uitleggen als je niet minstens een ernstige beperking hebt?
Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die deeltijd werken en hun vrije dag al Netflixen doorbrengen. Eigenlijk doet iedereen wel iets nuttigs op die dag.
philip wijzigde dit bericht op 15-04-2023 12:55
2.54% gewijzigd
zaterdag 15 april 2023 om 12:55
Wat ik ook zie is dat wanneer de kinderen ouder worden, de omslag vaak ook niet (meer)gemaakt wordt in het gezin. Dat de man parttime gaat werken en de vrouw de meeste uren gaat maken. Dit kan ook 32-36 uur zijn. Dus niet full time.
Vaak gaat de vrouw hooguit een aantal uren meer werken. Zo rond de periode dat de kinderen naar de middelbare school gaan, en blijft de verhouding in het algemeen zo als ie was toen de kinderen klein waren.
Wat iemand al opperde zou het hiermee helpen om (bij)scholing goedkoper te maken. Dit maakt dat vrouwen weer makkelijker in het arbeidsproces komen en kunnen doorleren als ze dat willen, dat geld in ieder geval geen belemmering is om die keuze te kunnen maken.
Hiermee maak je de wissel deels makkelijker en ook wanneer de man parttime gaat werken zullen bepaalde zorg taken meer bij hem komen te liggen.
Doordat de man hiervoor vaak fulltime heeft gewerkt heeft hij toch een (redelijk) goed pensioen op kunnen bouwen. Deels ervan uit gaande dat de man vaak ouder is dan de vrouw in de relatie.
En als laatste dit leeftijdverschil maakt denk ik ook dat mannen gemiddeld genomen al verder in carrière zijn dan de vrouw, en de keuze op die manier sneller gemaakt wordt bij het beginnen van een gezin.
Denk aan een voorbeeld bij het beginnen van een gezin, waarin de vrouw 26 is en de man 33. Allebei begonnen met werken op 22 jarige leeftijd. De vrouw werkt dan 4 jaar tegenover 11 jaar van de man. Dan verdiend de man gemiddeld genomen inderdaad meer, vaak door zijn langere carrièrepad.
Vaak gaat de vrouw hooguit een aantal uren meer werken. Zo rond de periode dat de kinderen naar de middelbare school gaan, en blijft de verhouding in het algemeen zo als ie was toen de kinderen klein waren.
Wat iemand al opperde zou het hiermee helpen om (bij)scholing goedkoper te maken. Dit maakt dat vrouwen weer makkelijker in het arbeidsproces komen en kunnen doorleren als ze dat willen, dat geld in ieder geval geen belemmering is om die keuze te kunnen maken.
Hiermee maak je de wissel deels makkelijker en ook wanneer de man parttime gaat werken zullen bepaalde zorg taken meer bij hem komen te liggen.
Doordat de man hiervoor vaak fulltime heeft gewerkt heeft hij toch een (redelijk) goed pensioen op kunnen bouwen. Deels ervan uit gaande dat de man vaak ouder is dan de vrouw in de relatie.
En als laatste dit leeftijdverschil maakt denk ik ook dat mannen gemiddeld genomen al verder in carrière zijn dan de vrouw, en de keuze op die manier sneller gemaakt wordt bij het beginnen van een gezin.
Denk aan een voorbeeld bij het beginnen van een gezin, waarin de vrouw 26 is en de man 33. Allebei begonnen met werken op 22 jarige leeftijd. De vrouw werkt dan 4 jaar tegenover 11 jaar van de man. Dan verdiend de man gemiddeld genomen inderdaad meer, vaak door zijn langere carrièrepad.
Karakter is wat je bent in het donker.
zaterdag 15 april 2023 om 13:00
Hoerabanaan schreef: ↑15-04-2023 12:51Tuurlijk snapt iedereen dat. En zelfs dan nog zijn er mensen met een ziekte of aandoening die gewoon werken. Maar het gros dat hier schrijft met een uitkering is niet bepaald chronisch ziekenhuis klant. Die hebben tig jaren geleden een bepaalde (vaak psychische) diagnose gekregen en zitten al tig jaren thuis zonder een specialist te hoeven zien.
Of het is geen arbeidsbeperkende aandoening. Ze hebben thuis met partner een afweging gemaakt dat hij wat meer werkt en zij maar 16 uur voor de leuk omdat werken met haar aandoening wat zwaarder valt. Kinderen worden groot, en het bevalt prima. Hij fulltime, zij twee daagjes, zonder financiële prikkel kunnen ze dat tot hun pensioen volhouden, want de kop is van het huis gewerkt, hij heeft carrière gemaakt dus geen noodzaak voor haar om meer te werken.
In het bedrijfsleven gelden sinds nog regels over de maximale ondergrens van uren. In verband met de betrokkenheid etc. In het onderwijs is nog niemand op dat idee gekomen dus nog heel veel 16-uurs contracten. En heel erg veel tekorten.
zaterdag 15 april 2023 om 13:02
Ja maar dat is is gewoon een ordinaire bezuiniging. Ze worden nu vaak de bijstand ingegooid zodat het een probleem is van de gemeente en die uitkeringen lager zijn.Hoerabanaan schreef: ↑15-04-2023 12:49Definieer beperking. Er is niet voor niets een reden dat een boel mensen met voorheen een wajong/wia niet meer worden afgekeurd. Bovendien staat beperking niet automatisch op niet kunnen werken, hooguit op aanpassing vd werkzaamheden. Laat de maatschappij nu net (gelukkig) gedwongen worden om minder kieskeurig te zijn. Ik zou zeggen, grijp je kansen. Alhoewel werkgevers idd nog steeds niet staan te springen op mensen die al 20 jaar werkeloos thuis zitten. Hoe kun je dat uitleggen als je niet minstens een ernstige beperking hebt?
zaterdag 15 april 2023 om 13:05
Philip schreef: ↑15-04-2023 12:54Er zijn veel mensen die niet werkloos zijn, maar bijvoorbeeld door mantelzorg, lichamelijke problemen (de bouwvakker van 55 jaar), psychische problemen, long covid, zorg voor kinderen, vrijwilligerswerk, partners met problemen, studie etc. niet voltijd kunnen werken. Of ze krijgen geen voltijdscontract van hun werkgever.
Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die deeltijd werken en hun vrije dag al Netflixen doorbrengen. Eigenlijk doet iedereen wel iets nuttigs op die dag.
Ik zie om mij heen dat hoe kleiner het aantal uren dat er gewerkt wordt hoe meer dingen als huishouden etc worden uitgesmeerd over meer uren. Allemaal uren die nuttig worden besteed.
Toen ik zelf tijdelijk niet werkte overkwam mij dat ook. De druk is van de ketel dus geen haast. Er was ook meer huis te houden want iedereen was veel meer thuis, dus werd alles vuiler. WC's, vloeren, vaat etc.
zaterdag 15 april 2023 om 13:09
Ja, en? Ik schrijf dit vanuit de referentie dat ik niet geloof dat de vraag is of je VOLTIJDS moet werken, maar of de kleine baantjes niet opgetrokken zouden moeten worden naar bijv. 28-32 uur. Een kleine 70% van de groep die minder dan 20 uur per week werkt, is vrouw. Dat is toch wel opvallend te noemen.Philip schreef: ↑15-04-2023 12:54Er zijn veel mensen die niet werkloos zijn, maar bijvoorbeeld door mantelzorg, lichamelijke problemen (de bouwvakker van 55 jaar), psychische problemen, long covid, zorg voor kinderen, vrijwilligerswerk, partners met problemen, studie etc. niet voltijd kunnen werken. Of ze krijgen geen voltijdscontract van hun werkgever.
Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die deeltijd werken en hun vrije dag al Netflixen doorbrengen. Eigenlijk doet iedereen wel iets nuttigs op die dag.
De vraag is toch niet of je zélf vindt dat je nuttig bezig bent. Dit is een arbeidsdeelname topic. Ik denk dat zolang je een uitkering, toeslagen, financiele ondersteuning dmv kwijtscheldingen en bijzondere bijstand etc. ontvangt dat door ándere mensen opgehoest moet worden (het verdiende geld dat door deze mensen bij elkaar geharkt wordt gaat naar mensen die vinden dat ze wel nuttig zijn, maar zelf geen geld verdienen, dat is mooi makkelijk geredeneerd), je niet zelf hoeft te oordelen of je dat geld terecht ontvangt. Dat is trouwens ook niet aan mij. Als je geen betaalde baan hebt, ben je officieel werkeloos, of je dat nu bankhangend doorbrengt of al coachend aan een jeugdteam van een sport. Daarnaast kun je ook prima mantelzorgen en voor kinderen zorgen als je wél een baan hebt, ook als dat zeg 30 uur per week is.
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 15-04-2023 13:15
2.61% gewijzigd
zaterdag 15 april 2023 om 13:11
Nu noem je iets wat ik me ook altijd heb afgevraagd. Vrouwen die kinderen krijgen en daar dag en nacht voor kunnen zorgen, maar voor werk volledig afgekeurd zijn en een uitkering krijgen.Hoerabanaan schreef: ↑15-04-2023 12:51Tuurlijk snapt iedereen dat. En zelfs dan nog zijn er mensen met een ziekte of aandoening die gewoon werken. Maar het gros dat hier schrijft met een uitkering is niet bepaald chronisch ziekenhuis klant. Die hebben tig jaren geleden een bepaalde (vaak psychische) diagnose gekregen en zitten al tig jaren thuis zonder een specialist te hoeven zien.
Van alle uitkeringen in Nederland, heeft ongeveer 40% daarvan deze op basis van een psychische aandoening. Waarbij die groep dus extreem breed is, van de mens opgenomen op een opname afdeling of langdurig verblijf. Tot de mens die al 25 jaar thuis zit, maar wel 3 kinderen en een huishouden heeft en voor oma kan zorgen. Is die laatste dan 0,0% in staat tot werken? Ik geloof dat zelf een stuk minder. Ik denk daarom dat het goed zou zijn om mensen te herkeuren en in ieder geval een stuk kritischer te zijn-meer achter de broek te zitten, om te motiveren te gaan werken. Gelukkig kan er tegenwoordig veel qua werk. Thuiswerk, computerwerk, allemaal mogelijk om dat in te delen naar eigen uren en zonder overprikkeling van kantoortuinen. Daarom zit er voor iedereen wel iets tussen dat gedaan kan worden.
Hoe dan? De zorg voor kinderen is zeker de eerste vier jaar hartstikke zwaar, veel zwaarder dan de meeste betaalde banen.
Ik ben het met je eens dat hier kritisch naar gekeken moet worden.
zaterdag 15 april 2023 om 13:12
Wat helemaal prima is als dat voor hen deze keuze is. Maar ik ben hier alleen maar voor als ook wettelijk is vastgelegd dat deze keuze betekent dat er óók ná een huwelijk door hem betaald blijft worden aan haar en dat deze "keuze" niet op de samenleving wordt afgewenteld. Dus zij heeft recht op een partneralimentatie dat bijstandsnivo is én ze blijft aanspraak maken op zijn pensioen. Als je dan die keuze met je volle verstand maakt, weet je ook dat de mogelijke risico's voor jou zijn.Andersom schreef: ↑15-04-2023 13:00Of het is geen arbeidsbeperkende aandoening. Ze hebben thuis met partner een afweging gemaakt dat hij wat meer werkt en zij maar 16 uur voor de leuk omdat werken met haar aandoening wat zwaarder valt. Kinderen worden groot, en het bevalt prima. Hij fulltime, zij twee daagjes, zonder financiële prikkel kunnen ze dat tot hun pensioen volhouden, want de kop is van het huis gewerkt, hij heeft carrière gemaakt dus geen noodzaak voor haar om meer te werken.
In het bedrijfsleven gelden sinds nog regels over de maximale ondergrens van uren. In verband met de betrokkenheid etc. In het onderwijs is nog niemand op dat idee gekomen dus nog heel veel 16-uurs contracten. En heel erg veel tekorten.
zaterdag 15 april 2023 om 13:14
Anyway, ik ben zo'n parttimer met 32 uur en ga nooit meer 40 uur werken. Over een jaartje of 2 a 3 wil ik zelfs naar 24 uur en dan ben ik 42 ofzo en kinderloos.
Het zal me een rotzorg zijn wat eenieder daar van vind.
Zolang er veel bullshit banen zijn, er inefficiënt gewerkt wordt en werken niet loont als je onder modaal zit schiet je er echt niet veel mee op om meer uren te draaien. Het zou dan ook niet om uren moeten draaien maar productiviteit.
Waar de Scandinavische landen voorop lopen en tot de conclusie komen dat je zelfs productiever bent als je part time werkt ipv fulltimd verzanden we in Nederland nog steeds in de traditionele houding dat 40 uur de norm zou moeten zijn.
Ik heb mijn hele leven hard gewerkt, in het begin zelfs meer dan 40 uur. Kan je vertellen dat ik er weinig mee ben opgeschoten dus zolang ik prima rond kan komen zonder een 40 urige werkweek is mijn vrije tijd me veel meer waard. Vrije tijd die ik door kan brengen met de mensen waar ik om geef, de dingen te doen die me energie geven.
En ik ben daarin blijkbaar niet de enige.
In landen waar de participtiegraad hoger ligt van vrouwen zijn nanny's bijvoorbeeld heel gewoon, hebben ze betere opvang of wonen ze nog met de complete familie bij elkaar. Daarnaast is de loonkloof tussen man-vrouw ook veel lager, want die hebben we zeker. En zo liggen er wel meer problemen aan het oppervlak waardoor vrouwen minder werken dan mannen. En sommige vrouwen hebben er nu eenmaal helemaal geen zin in.
Het zal me een rotzorg zijn wat eenieder daar van vind.
Zolang er veel bullshit banen zijn, er inefficiënt gewerkt wordt en werken niet loont als je onder modaal zit schiet je er echt niet veel mee op om meer uren te draaien. Het zou dan ook niet om uren moeten draaien maar productiviteit.
Waar de Scandinavische landen voorop lopen en tot de conclusie komen dat je zelfs productiever bent als je part time werkt ipv fulltimd verzanden we in Nederland nog steeds in de traditionele houding dat 40 uur de norm zou moeten zijn.
Ik heb mijn hele leven hard gewerkt, in het begin zelfs meer dan 40 uur. Kan je vertellen dat ik er weinig mee ben opgeschoten dus zolang ik prima rond kan komen zonder een 40 urige werkweek is mijn vrije tijd me veel meer waard. Vrije tijd die ik door kan brengen met de mensen waar ik om geef, de dingen te doen die me energie geven.
En ik ben daarin blijkbaar niet de enige.
In landen waar de participtiegraad hoger ligt van vrouwen zijn nanny's bijvoorbeeld heel gewoon, hebben ze betere opvang of wonen ze nog met de complete familie bij elkaar. Daarnaast is de loonkloof tussen man-vrouw ook veel lager, want die hebben we zeker. En zo liggen er wel meer problemen aan het oppervlak waardoor vrouwen minder werken dan mannen. En sommige vrouwen hebben er nu eenmaal helemaal geen zin in.
zaterdag 15 april 2023 om 13:14
Dat is deels wel een gunstig effect van een ruim aanbod van werk. Dan heb je als werknemer meer inspraak/inbreng, en kun je als stel net wat makkelijker het werk regelen in combinatie met gezin. Bij meer bedrijven valt nu over de invulling en hoeveelheid (uren)werktijd te praten. Nu heb je op dit moment meer keuze dan alleen parttime of fulltime time en meer er tussenin.
In en vlak na de crisisjaren denk bijvoorbeeld aan de crisissen 2001 en de jaren na 2008 mocht je als chauffeur blij zijn met werk en een vast contract. Over parttime werken viel (bijna) niet te praten en veel chauffeurs werkten toen (nu ook nog veel) 5 dagen in de week. Nu met meer inspraak, en in overleg met gezin.
Toen was je blij dat er werk was, je 5 dagen kon/moest maken en je in het weekend vrij was. De baas kon makkelijk zeggen “voor jou 10 anderen” werknemers genoeg, en een vast contract op het spel zetten door met veel moeite iets anders te gaan zoeken, deed je ook niet heel snel.
Ze waren vrij om een hele berg eisen te stellen voordat je überhaupt op gesprek mocht komen en de baan kreeg. Dit geldt voor meerdere branches waarin vooral veel mannen werken.
In en vlak na de crisisjaren denk bijvoorbeeld aan de crisissen 2001 en de jaren na 2008 mocht je als chauffeur blij zijn met werk en een vast contract. Over parttime werken viel (bijna) niet te praten en veel chauffeurs werkten toen (nu ook nog veel) 5 dagen in de week. Nu met meer inspraak, en in overleg met gezin.
Toen was je blij dat er werk was, je 5 dagen kon/moest maken en je in het weekend vrij was. De baas kon makkelijk zeggen “voor jou 10 anderen” werknemers genoeg, en een vast contract op het spel zetten door met veel moeite iets anders te gaan zoeken, deed je ook niet heel snel.
Ze waren vrij om een hele berg eisen te stellen voordat je überhaupt op gesprek mocht komen en de baan kreeg. Dit geldt voor meerdere branches waarin vooral veel mannen werken.
Karakter is wat je bent in het donker.
zaterdag 15 april 2023 om 13:17
Nou,Sujatmi schreef: ↑15-04-2023 13:11Nu noem je iets wat ik me ook altijd heb afgevraagd. Vrouwen die kinderen krijgen en daar dag en nacht voor kunnen zorgen, maar voor werk volledig afgekeurd zijn en een uitkering krijgen.
Hoe dan? De zorg voor kinderen is zeker de eerste vier jaar hartstikke zwaar, veel zwaarder dan de meeste betaalde banen.
Ik ben het met je eens dat hier kritisch naar gekeken moet worden.
Ook daar kan ik je vanuit eigen praktijk wel inzage in geven. Dat zijn de mensen die vaak een netwerk om zich heen hebben om mee te helpen die kinderen groot te krijgen. Buren, vrienden, familie, ambulante hulpverleners, gemeente, financiële zorgverleners, jeugdzorg, mentoren.
Wat ik zie is dat mensen de ballen niet op álle vlakken hoog kunnen houden. én huishouden, én kinderen, én afspraken onthouden én werk... dan dondert alles als een kaartenhuis in elkaar. Zo goed belastbaar zijn ze niet.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 15 april 2023 om 13:18
Dit zie je ook in de bepaalde zorgtakken, denk aan Fysiotherapie. En soort gelijk werk in die branche.Andersom schreef: ↑15-04-2023 13:00Of het is geen arbeidsbeperkende aandoening. Ze hebben thuis met partner een afweging gemaakt dat hij wat meer werkt en zij maar 16 uur voor de leuk omdat werken met haar aandoening wat zwaarder valt. Kinderen worden groot, en het bevalt prima. Hij fulltime, zij twee daagjes, zonder financiële prikkel kunnen ze dat tot hun pensioen volhouden, want de kop is van het huis gewerkt, hij heeft carrière gemaakt dus geen noodzaak voor haar om meer te werken.
In het bedrijfsleven gelden sinds nog regels over de maximale ondergrens van uren. In verband met de betrokkenheid etc. In het onderwijs is nog niemand op dat idee gekomen dus nog heel veel 16-uurs contracten. En heel erg veel tekorten.
Karakter is wat je bent in het donker.
zaterdag 15 april 2023 om 13:20
Alleen blijft er dan geen tijd meer over voor andere dingen. Dan ben je echt alleen maar van 's ochtends half 7 tot 's avonds laat alleen maar aan het werken en zorgen.Hoerabanaan schreef: ↑15-04-2023 13:09Ja, en? Ik schrijf dit vanuit de referentie dat ik niet geloof dat de vraag is of je VOLTIJDS moet werken, maar of de kleine baantjes niet opgetrokken zouden moeten worden naar bijv. 28-32 uur. Een kleine 70% van de groep die minder dan 20 uur per week werkt, is vrouw. Dat is toch wel opvallend te noemen.
De vraag is toch niet of je zélf vindt dat je nuttig bezig bent. Dit is een arbeidsdeelname topic. Ik denk dat zolang je een uitkering, toeslagen, financiele ondersteuning dmv kwijtscheldingen en bijzondere bijstand etc. ontvangt dat door ándere mensen opgehoest moet worden (het verdiende geld dat door deze mensen bij elkaar geharkt wordt gaat naar mensen die vinden dat ze wel nuttig zijn, maar zelf geen geld verdienen, dat is mooi makkelijk geredeneerd), je niet zelf hoeft te oordelen of je dat geld terecht ontvangt. Dat is trouwens ook niet aan mij. Als je geen betaalde baan hebt, ben je officieel werkeloos, of je dat nu bankhangend doorbrengt of al coachend aan een jeugdteam van een sport. Daarnaast kun je ook prima mantelzorgen en voor kinderen zorgen als je wél een baan hebt, ook als dat zeg 30 uur per week is.
Ik vond dat zelf geen leuk leven en ben daarom minder gaan werken, zodat ik ook nog eens kon sporten, mijn vrienden zien, die ene serie kan kijken en een dag rust kan nemen.
Vergeet niet dat mantelzorg voor iemand die ernstig ziek is loodzwaar is. Het gaat niet alleen om de uren dat je er bent en iemand verzorgd, maar het is erg emotioneel om iemand te zien lijden waarvan je houdt.
Mensen zijn geen robots die je langdurig 14 uur per dag kunt inzetten, zonder dat het iets met ze doet.
zaterdag 15 april 2023 om 13:23
Ik ken vrij veel mensen die daar dus volledig op afgeknapt zijn. Belachelijke eisen tegen een hongersalaris. Geen vaste contracten en allerlei k*constructies.MidasWolf schreef: ↑15-04-2023 13:14Dat is deels wel een gunstig effect van een ruim aanbod van werk. Dan heb je als werknemer meer inspraak/inbreng, en kun je als stel net wat makkelijker het werk regelen in combinatie met gezin. Bij meer bedrijven valt nu over de invulling en hoeveelheid (uren)werktijd te praten. Nu heb je op dit moment meer keuze dan alleen parttime of fulltime time en meer er tussenin.
In en vlak na de crisisjaren denk bijvoorbeeld aan de crisissen 2001 en de jaren na 2008 mocht je als chauffeur blij zijn met werk en een vast contract. Over parttime werken viel (bijna) niet te praten en veel chauffeurs werkten toen (nu ook nog veel) 5 dagen in de week. Nu met meer inspraak, en in overleg met gezin.
Toen was je blij dat er werk was, je 5 dagen kon/moest maken en je in het weekend vrij was. De baas kon makkelijk zeggen “voor jou 10 anderen” werknemers genoeg, en een vast contract op het spel zetten door met veel moeite iets anders te gaan zoeken, deed je ook niet heel snel.
Ze waren vrij om een hele berg eisen te stellen voordat je überhaupt op gesprek mocht komen en de baan kreeg. Dit geldt voor meerdere branches waarin vooral veel mannen werken.
Die voelen dus echt totaal geen loyaliteit meer richting een werkgever.
Dat soort bedrijven hebben het er ook wel zelf naar gemaakt.
zaterdag 15 april 2023 om 13:26
Wat bedoel je precies met dat laatste?Philip schreef: ↑15-04-2023 12:54Er zijn veel mensen die niet werkloos zijn, maar bijvoorbeeld door mantelzorg, lichamelijke problemen (de bouwvakker van 55 jaar), psychische problemen, long covid, zorg voor kinderen, vrijwilligerswerk, partners met problemen, studie etc. niet voltijd kunnen werken. Of ze krijgen geen voltijdscontract van hun werkgever.
Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die deeltijd werken en hun vrije dag al Netflixen doorbrengen. Eigenlijk doet iedereen wel iets nuttigs op die dag.
Dat ik elke dag wat nuttigs moet doen?
zaterdag 15 april 2023 om 13:28
Ik denk dat dit bij veel parttimers onbewust meespeelt. Iedereen van mijn leeftijd heeft de crisis meegemaakt op een cruciaal moment, namelijk net na afstuderen. De 30'ers en 40'ers van nu weten dus massaal hoe slecht er met je wordt omgegaan als het werkgevers zo uitkomt. Nu staan ze te springen om mensen en moeten we ineens komen opdraven?broodtrommel schreef: ↑15-04-2023 13:23Ik ken vrij veel mensen die daar dus volledig op afgeknapt zijn. Belachelijke eisen tegen een hongersalaris. Geen vaste contracten en allerlei k*constructies.
Die voelen dus echt totaal geen loyaliteit meer richting een werkgever.
Dat soort bedrijven hebben het er ook wel zelf naar gemaakt.
Ik snap heel goed dat mensen hun prioriteiten anders liggen. Je weet uit ervaring dat er geen enkel begrip, of loyaliteit is, dus waarom zelf een tandje harder gaan? Ik denk dat veel mensen het best grappig vinden dat werkgevers nu omhoog zitten en zij degene zijn die eisen kunnen stellen.
zaterdag 15 april 2023 om 13:32
Ik denk dat als we een hoop Bull shit banen deels laten verdwijnen, het een stuk beter gaat.Andersom schreef: ↑15-04-2023 12:42Dit!
En dan misschien niet allemaal 40 uur maar een flink aantal parttime-uren, wel meer dan 16 uur.
Er wordt steen en been geklaagd over de gestegen prijzen en er komen nog steeds geen hordes mensen de openstaande vacatures opvullen. We verdienen kennelijk nog genoeg met zijn allen.
Er hoeven geen 40 restaurants te zijn in de stad, of 100 nagelstylistes
Minder kan ook.
En zo zijn er genoeg overbodige banen.
zaterdag 15 april 2023 om 13:34
Toen konden veel bedrijven zich zo opstellen, de één stelde zich harder op dan de ander, maar toch het kon meer als nu. Begrijpelijk dat je op die manier loyaliteit verliest naar bedrijven toe.broodtrommel schreef: ↑15-04-2023 13:23Ik ken vrij veel mensen die daar dus volledig op afgeknapt zijn. Belachelijke eisen tegen een hongersalaris. Geen vaste contracten en allerlei k*constructies.
Die voelen dus echt totaal geen loyaliteit meer richting een werkgever.
Dat soort bedrijven hebben het er ook wel zelf naar gemaakt.
Hoewel het (helaas) altijd een zakelijke overeenkomst zal blijven.Bij veel te weinig werk zal een bedrijf harde keuzes moeten maken om overeind te blijven. Toch kan de invulling op een sociale en nette manier, en gelukkig zijn er ook bedrijven die daar anders in staan. En dat soort waarden wel belangrijk vinden. Want in goede tijden hebben zij ook weer sneller personeel wat voor hen wil werken.
Juist (vaak) de bedrijven die toen mensen bij bosjes ontsloegen, en met rare constructies werken hebben nu vaak met veel tekorten te maken.
midaswolf wijzigde dit bericht op 15-04-2023 13:38
0.05% gewijzigd
Karakter is wat je bent in het donker.
zaterdag 15 april 2023 om 13:37
Dit ....bumblebijtje schreef: ↑15-04-2023 09:05NL is één van de weinige landen (om niet te zeggen het enige) waar deeltijds werk zulk quasi fetish is. De stimulans om dat anders te gaan doen hoeft niet zo moeilijk te zijn: bepaal alle mogelijke vormen van steun, bijslagen, toeslagen en what not op basis van voltijdse lonen. Dan wordt deeltijds werken echt de keuze die het is en dan financiert wie daar voor kies dat helemaal zelf (want die keuze moet ieder voor zich gewoon kunnen blijven maken).
zaterdag 15 april 2023 om 13:38
Wat dan nog? Mensen zijn toch vrij om hun vrije dag naar eigen goeddunken te besteden. Ik zou niet weten waarom een parttimer de vrije dag per se nuttig zou moeten besteden? Of waarom Netflixen per se niet nuttig is; uitrusten en iets leuks voor jezelf doen kan ook nuttig zijn.
En nee, zelf werk ik fulltime en heb ik geen tv en geen Netflix.
zaterdag 15 april 2023 om 13:40
What goes around, comes around. Ik vind het alleen maar goed dat we tegen de grenzen oplopen en voel me zeker niet geroepen mijn leven anders in te richten om de zakken van een ander te vullen.MidasWolf schreef: ↑15-04-2023 13:34Toen konden veel bedrijven zich zo opstellen, de één stelde zich harder op dan de ander, maar toch het kon meer als nu. Begrijpelijk dat je op die manier loyaliteit verliest naar bedrijven toe.
Hoewel het (helaas) altijd een zakelijke overeenkomst zal blijven.Bij veel te weinig werk zal een bedrijf harde keuzes moeten maken om overeind te blijven. Toch kan de invulling op een sociale en nette manier en gelukkig zijn er ook bedrijven die daar anders in staan. En dat soort waarden wel belangrijk vinden. Want in goede tijden hebben zij ook weer sneller personeel wat voor hen wil werken.
Juist (vaak) de bedrijven die toen mensen bij bosjes ontsloegen, en met rare constructies werken hebben nu vaak met veel tekorten te maken.
Ik denk dat steeds meer mensen het systeem doorhebben en inzien dat andere dingen belangrijker zijn dan die paar uur meer werken in de week.
Dat zie je ook aan trends zoals quiet quitting.
zaterdag 15 april 2023 om 13:42
Ik werk nu 24 uur. ik werk keihard in die uren. Er is geen moment dat ik niks heb te doen. Pauze gaat gewoon achter mijn bureau.
In mijn vorige baan had ik (mannelijke) collega's die 36 uur werkten en daar ook voor betaald kregen maar waarvan ik durf te stellen dat ze effectief minder werk verzette dan ik in mijn 24 uur.
Daar zou ook eens over nagedacht moeten worden. Dan krijg je voor 36 uur betaald en je verzet minder werk dan een parttimer.
In mijn vorige baan had ik (mannelijke) collega's die 36 uur werkten en daar ook voor betaald kregen maar waarvan ik durf te stellen dat ze effectief minder werk verzette dan ik in mijn 24 uur.
Daar zou ook eens over nagedacht moeten worden. Dan krijg je voor 36 uur betaald en je verzet minder werk dan een parttimer.
zaterdag 15 april 2023 om 13:45
Dit dus. Als je keer op keer geen loyaliteit van de werkgever krijgt, waarom zou je deze dan blijven geven.Sujatmi schreef: ↑15-04-2023 13:28Ik denk dat dit bij veel parttimers onbewust meespeelt. Iedereen van mijn leeftijd heeft de crisis meegemaakt op een cruciaal moment, namelijk net na afstuderen. De 30'ers en 40'ers van nu weten dus massaal hoe slecht er met je wordt omgegaan als het werkgevers zo uitkomt. Nu staan ze te springen om mensen en moeten we ineens komen opdraven?
Ik snap heel goed dat mensen hun prioriteiten anders liggen. Je weet uit ervaring dat er geen enkel begrip, of loyaliteit is, dus waarom zelf een tandje harder gaan? Ik denk dat veel mensen het best grappig vinden dat werkgevers nu omhoog zitten en zij degene zijn die eisen kunnen stellen.
En nu zijn we ineens nodig?
De grootste jankerds zijn overigens ook de sectoren die al jarenlang (zo niet al 2 decennia) schandalig met hun personeel zijn omgesprongen.
zaterdag 15 april 2023 om 13:50
Sujatmi schreef: ↑15-04-2023 13:40What goes around, comes around. Ik vind het alleen maar goed dat we tegen de grenzen oplopen en voel me zeker niet geroepen mijn leven anders in te richten om de zakken van een ander te vullen.
Ik denk dat steeds meer mensen het systeem doorhebben en inzien dat andere dingen belangrijker zijn dan die paar uur meer werken in de week.
Dat zie je ook aan trends zoals quiet quitting.
Maar we willen ondertussen wel zorg als we zijn, opvang voor onze kinderen als er moeten werken, goed onderwijs voor onze kinderen. We willen boodschappen, het liefst thuisbezorgd, we willen op vakantie en uiteten en noem maar op.
Je kunt niet het één allemaal wel willen en verder minimaal bijdragen. Daar gaat het systeem kapot aan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
