Werk & Studie
alle pijlers
Dilemma: mogelijke studie of niet?
woensdag 11 maart 2009 om 13:51
Hai allemaal.
Ik zit al een tijdje met een dilemma. Ik denk dat ik zelf weet wat het beste is maar ik wil toch nog wat meningen horen van mensen die er verder vanaf staan:
ik ben 20 jaar, zit in het 3e jaar van mijn studie (duurt 5 jaar) en ben 3 keer uitgeloot voor tandheelkunde. Na 3 keer is het over en uit, en daar heb ik me min of meer bij neergelegd. Totdat ik hoorde dat er ook een mogelijkheid was om toch nog via een motivatiebrief ingeloot te worden, dit is speciaal voor gevallen als ik ingevoerd. Een vriendin van mij gaat dit proberen bij geneeskunde en nu zit ik te denken 'oooooooh het zou toch niet dat ik met een brief tandheelkunde kan gaan studeren!!!'
Maaaarrr... die studie duurt 6 jaar. Ik wil dan ook de bachelor van mijn huidige studie afmaken, wat nog een half a een jaar gaat duren. Dat is dan bij elkaar 7 jaar. Dan ben ik 27. Op zich niks mis mee, maar:
1. mijn vriend is een stuk ouder dan ik en ik wil ook wel een keer lekker samen wonen (zit nu op kamers) en lekker geld verdienen, huisje kopen etc etc. Als ik nog tandheelkunde zou gaan doen is hij rond de 34 als ik klaar ben, en om dan nog met het hele huisjeboompjebeestje te beginnen.... daar hebben we beide een beetje onze vraagtekens bij.
2. ik heb geen recht meer op studiefinanciering over 2 jaar. Dat betekent 5 jaar studieschuld, nóg 5 jaar met het minimale doen, geen extreme uitgaven, geen baan, vriend betaalt dure dingen waar ik dan ook aan mee doe, etc.
Aargh aan de ene kant denk ik 'pak die kans, nu kan het misschien', aan de andere kant denk ik 'over 2 a 3 jaar ben ik afgestudeerd voor mijn huidige studie, kan ik waarschijnlijk een goede baan krijgen en lekker student-af zijn, samenwonen met mijn vriend, dan kan het samenleven beginnen'...
Ik neig nu naar de laatste optie: lekker doorstuderen, geen studieschuld, niet nog 7 jaar studeren (pfff dat is láng), over een jaar of 3 van mijn studie af zijn en terug naar het oosten des lands (de stad trekt mij bepaald niet...)
Zo, een heel verhaal, wie heeft er tips/vernieuwende inzichten die ik nog niet heb gezien? Ik ben wel benieuwd hoe een buitenstaander hier tegenaan kijkt
Ik zit al een tijdje met een dilemma. Ik denk dat ik zelf weet wat het beste is maar ik wil toch nog wat meningen horen van mensen die er verder vanaf staan:
ik ben 20 jaar, zit in het 3e jaar van mijn studie (duurt 5 jaar) en ben 3 keer uitgeloot voor tandheelkunde. Na 3 keer is het over en uit, en daar heb ik me min of meer bij neergelegd. Totdat ik hoorde dat er ook een mogelijkheid was om toch nog via een motivatiebrief ingeloot te worden, dit is speciaal voor gevallen als ik ingevoerd. Een vriendin van mij gaat dit proberen bij geneeskunde en nu zit ik te denken 'oooooooh het zou toch niet dat ik met een brief tandheelkunde kan gaan studeren!!!'
Maaaarrr... die studie duurt 6 jaar. Ik wil dan ook de bachelor van mijn huidige studie afmaken, wat nog een half a een jaar gaat duren. Dat is dan bij elkaar 7 jaar. Dan ben ik 27. Op zich niks mis mee, maar:
1. mijn vriend is een stuk ouder dan ik en ik wil ook wel een keer lekker samen wonen (zit nu op kamers) en lekker geld verdienen, huisje kopen etc etc. Als ik nog tandheelkunde zou gaan doen is hij rond de 34 als ik klaar ben, en om dan nog met het hele huisjeboompjebeestje te beginnen.... daar hebben we beide een beetje onze vraagtekens bij.
2. ik heb geen recht meer op studiefinanciering over 2 jaar. Dat betekent 5 jaar studieschuld, nóg 5 jaar met het minimale doen, geen extreme uitgaven, geen baan, vriend betaalt dure dingen waar ik dan ook aan mee doe, etc.
Aargh aan de ene kant denk ik 'pak die kans, nu kan het misschien', aan de andere kant denk ik 'over 2 a 3 jaar ben ik afgestudeerd voor mijn huidige studie, kan ik waarschijnlijk een goede baan krijgen en lekker student-af zijn, samenwonen met mijn vriend, dan kan het samenleven beginnen'...
Ik neig nu naar de laatste optie: lekker doorstuderen, geen studieschuld, niet nog 7 jaar studeren (pfff dat is láng), over een jaar of 3 van mijn studie af zijn en terug naar het oosten des lands (de stad trekt mij bepaald niet...)
Zo, een heel verhaal, wie heeft er tips/vernieuwende inzichten die ik nog niet heb gezien? Ik ben wel benieuwd hoe een buitenstaander hier tegenaan kijkt
woensdag 11 maart 2009 om 14:02
Misschien iets te simpel gedacht hoor, maar zou het niet wat zijn om die motivatiebrief gewoon te schrijven?
Bekijk vervolgens gewoon hoe je je voelt op het moment dat je te horen krijgt dat je (hopelijk) toegelaten bent. Misschien voel je je stiekem toch teleurgesteld dat je "moet", of spring je juist een gat in de lucht.
Zelf zou ik er iig wel voor gaan, als het echt mijn droombaan zou zijn.
Bekijk vervolgens gewoon hoe je je voelt op het moment dat je te horen krijgt dat je (hopelijk) toegelaten bent. Misschien voel je je stiekem toch teleurgesteld dat je "moet", of spring je juist een gat in de lucht.
Zelf zou ik er iig wel voor gaan, als het echt mijn droombaan zou zijn.
woensdag 11 maart 2009 om 14:21
woensdag 11 maart 2009 om 14:23
Dus jij vind samenwonen, meer gaan verdienen en huisjeboompjebeestje belangrijker dan je droombaan en daarvoor gaan?
En als je relatie nou eens uitgaat? zit je straks zonder huisjeboompjebeestje EN zonder (opleiding tot) je droombaan.
In ieder geval die brief sturen hoor, mocht je toegelaten worden, kan je een keuze maken.
En als je relatie nou eens uitgaat? zit je straks zonder huisjeboompjebeestje EN zonder (opleiding tot) je droombaan.
In ieder geval die brief sturen hoor, mocht je toegelaten worden, kan je een keuze maken.
woensdag 11 maart 2009 om 14:28
woensdag 11 maart 2009 om 14:29
Waar wil je gaan studeren dan? Tandheelkunde in Nijmegen klinkt mij namelijk ook heel 'oosters' in de oren.
Ik ben het eens met 1609 om de brief alvast te schrijven. Misschien wordt het niks, en hoef je niet zelf te kiezen.
Misschien word je aangenomen en is je droom op eens heel dichtbij. En 27 is inderdaad nog best jong. In ieder geval niet bizar oud.
Mijn vriendje is vorig jaar afgestudeerd en wij woonden toen al 3 jaar samen. Ging prima. Als je naast je studie werkt is het helemaal goed te doen en kan je misschien zelfs een autootje kopen als je studiebeurs en / of ovjaarkaart stopt.
Conclusie van mijn advies:
Stap 1: schrijf die brief!
Ik ben het eens met 1609 om de brief alvast te schrijven. Misschien wordt het niks, en hoef je niet zelf te kiezen.
Misschien word je aangenomen en is je droom op eens heel dichtbij. En 27 is inderdaad nog best jong. In ieder geval niet bizar oud.
Mijn vriendje is vorig jaar afgestudeerd en wij woonden toen al 3 jaar samen. Ging prima. Als je naast je studie werkt is het helemaal goed te doen en kan je misschien zelfs een autootje kopen als je studiebeurs en / of ovjaarkaart stopt.
Conclusie van mijn advies:
Stap 1: schrijf die brief!
woensdag 11 maart 2009 om 14:39
Ik vroeg me ook al af waarom je moet wachten met samenwonen tot je klaar bent met studeren. Als je er eerder klaar voor bent, doe je dat toch gewoon? Dat jij dan even minder verdient dan je vriend...tja dat is dan maar zo. Dat kan je met je baan als tandarts tegen die tijd wel weer compenseren
Ik weet niet hoe jullie nu wonen maar jullie kunnen samen eerst in iets goedkoops gaan wonen en als jij ook verdient, samen een groter/mooier huis kopen.
Oftewel: gewoon schrijven die brief! Stel dat je toch niet wordt ingeloot dan heb je het in ieder geval voor jezelf geprobeerd toch?
Ik weet niet hoe jullie nu wonen maar jullie kunnen samen eerst in iets goedkoops gaan wonen en als jij ook verdient, samen een groter/mooier huis kopen.
Oftewel: gewoon schrijven die brief! Stel dat je toch niet wordt ingeloot dan heb je het in ieder geval voor jezelf geprobeerd toch?
woensdag 11 maart 2009 om 14:40
Volg je droom. Is je droom huisje-boompje-beestje en samen zijn met je vriend? En kan je, als je daarvoor kiest, je studie uit je hoofd zetten? Of is je droom: studeren? Ik vind 27 trouwens best jong! Daarna kan je ook nog samenwonen, lijkt mij.
En ook ik dacht aan Nijmegen. Da's toch ook redelijk in het oosten?
En ook ik dacht aan Nijmegen. Da's toch ook redelijk in het oosten?
woensdag 11 maart 2009 om 14:41
quote:JJ80 schreef op 11 maart 2009 @ 14:28:
Spiegel jij je aan leeftijdsgenoten die huisjeboompebeestje hebben en vind je dat je dat ook moet oid? Zoiets proef ik een beetje uit je verhaal. Zonde! Je bent 20, je leven is om te leven en ontdekken niet om alles maar te plannen 'zoals anderen doen'.Mijn leeftijdsgenoten zijn allemaal relatieloos, dus daar gaat het niet om. Ook niet om te doen zoals anderen het doen, maar meer dat ik nóg 7 jaar moet studeren, daar zie ik best tegenop. En als je dan ook nog 7 jaar je vriend alleen in het weekend ziet, nog 7 jaar weinig te besteden hebt, nog 7 jaar op kamers moet zitten, dan denk ik pffff hou ik dat wel vol? Wil ik dat wel? En dan ben ik afgestudeerd, dan wil ik eerst nog wel een paar jaar werken voordat het écht huisjeboompjebeestje wordt, dan ben ik al 30. En dat is oud
Spiegel jij je aan leeftijdsgenoten die huisjeboompebeestje hebben en vind je dat je dat ook moet oid? Zoiets proef ik een beetje uit je verhaal. Zonde! Je bent 20, je leven is om te leven en ontdekken niet om alles maar te plannen 'zoals anderen doen'.Mijn leeftijdsgenoten zijn allemaal relatieloos, dus daar gaat het niet om. Ook niet om te doen zoals anderen het doen, maar meer dat ik nóg 7 jaar moet studeren, daar zie ik best tegenop. En als je dan ook nog 7 jaar je vriend alleen in het weekend ziet, nog 7 jaar weinig te besteden hebt, nog 7 jaar op kamers moet zitten, dan denk ik pffff hou ik dat wel vol? Wil ik dat wel? En dan ben ik afgestudeerd, dan wil ik eerst nog wel een paar jaar werken voordat het écht huisjeboompjebeestje wordt, dan ben ik al 30. En dat is oud
woensdag 11 maart 2009 om 14:42
woensdag 11 maart 2009 om 14:46
Ik snap je punt wel, hoor! Ik was 21 toen ik van de Pabo afkwam en twijfelde toen ook. Ik wilde graag pedagogiek gaan studeren. Maar ik wilde ook samenwonen, werken, samen geld verdienen, trouwen.... etc. Natuurlijk kan je dat combineren, maar dan wordt het financieel gezien allemaal wel een stuk lastiger (vriendlief heeft geen topbaan met topsalaris). Ik heb toen gekozen om te gaan werken. Geen moment spijt van gehad! Heb een leuke baan, ben inmiddels getrouwd, samen een huis gekocht en ben momenteel zwanger. Achteraf gezien ben ik heel blij dat ik hiervoor gekozen heb. Wat ik toen nog niet wist is dat wij moeilijk zwanger konden raken (ik schrijf wij omdat we niet weten aan wie het ligt). En als ik pas op mijn 30e of later begonnen was dan was het vast allemaal nog lastiger geweest. Nou ja, dat wist ik natuurlijk niet van tevoren. Maar ik begrijp je afwegingen heel goed. Alles heeft nu eenmaal voor- en nadelen.
woensdag 11 maart 2009 om 14:49
Haha, alle grote studentensteden vanaf dat dorp zijn rond de 1 uur en 3 kwartier en de 2 uur reizen, dus naar een andere stad studeren is op zich ook geen oplossing.
Ik ben er voor mezelf al een beetje uit, wat blogbabe ook al zegt: wat is mijn droom? Kostte wat het kost tandarts worden of een leuke baan vinden (wat heus wel gaat lukken hoor) en mijn studie relaxed afronden?
Bedankt alvast voor al jullie meningen!
Ik ben er voor mezelf al een beetje uit, wat blogbabe ook al zegt: wat is mijn droom? Kostte wat het kost tandarts worden of een leuke baan vinden (wat heus wel gaat lukken hoor) en mijn studie relaxed afronden?
Bedankt alvast voor al jullie meningen!
woensdag 11 maart 2009 om 15:58
Ik wil je droom niet meteen in deugen gooien maar als jij een decentrale selectie bedoeld, dat kan alleen tijdens je lotingen. Als je al 3 keer bent uitgeloot dan kan je al niet meer meedoen aan de decentrale selectie. Tenminste dit was 2 jaar geleden zo, misschien dat de regels zijn aangepast. Maar dit zou ik nog wel even goed nazoeken.
Anders kun je sowieso in Belgie Tandheelkunde gaan studeren als dit je droom is. En je dromen moet je nooit laten tegenhouden door je liefde voor een persoon. Als zij van je houden dan zullen zij je dit gunnen en je die droom waar laten maken.
Succes!
Anders kun je sowieso in Belgie Tandheelkunde gaan studeren als dit je droom is. En je dromen moet je nooit laten tegenhouden door je liefde voor een persoon. Als zij van je houden dan zullen zij je dit gunnen en je die droom waar laten maken.
Succes!
woensdag 11 maart 2009 om 16:01
woensdag 11 maart 2009 om 16:02
woensdag 11 maart 2009 om 16:10
quote:-xxx- schreef op 11 maart 2009 @ 16:01:
Nee dit is geen decentrale selectie, maar iets waar ik via via wat over hoorde. Ze schijnen altijd 1 of 2 plaatsen over te houden voor rare gevallen als ik Dit wordt niet landelijk bekend gemaakt of in foldertjes gezet, maar ze houden het een beetje stil zodat niet iedereen massaal gaat schrijven.
Over dit traject heb ik inderdaad ook gehoord. Maar dat is voor zeer specifieke gevallen, dan moet er een ingrijpende gebeurtenis zijn gebeurd wat je punten op school heeft beinvloed, waardoor je eigenlijk hoger gescored zou moeten hebben voor je loting. Dan moet je denken aan overlijden van je ouders, ongeluk, ziekte.
Maar ik zou sowieso de brief schrijven.
Nee dit is geen decentrale selectie, maar iets waar ik via via wat over hoorde. Ze schijnen altijd 1 of 2 plaatsen over te houden voor rare gevallen als ik Dit wordt niet landelijk bekend gemaakt of in foldertjes gezet, maar ze houden het een beetje stil zodat niet iedereen massaal gaat schrijven.
Over dit traject heb ik inderdaad ook gehoord. Maar dat is voor zeer specifieke gevallen, dan moet er een ingrijpende gebeurtenis zijn gebeurd wat je punten op school heeft beinvloed, waardoor je eigenlijk hoger gescored zou moeten hebben voor je loting. Dan moet je denken aan overlijden van je ouders, ongeluk, ziekte.
Maar ik zou sowieso de brief schrijven.
woensdag 11 maart 2009 om 16:27
woensdag 11 maart 2009 om 17:41
Je bent 20, het is je droom... ik zou het gewoon proberen.
Stel dat het lukt, dan kun je het toch een jaar geven en in de tussentijd er verder over na denken of dit inderdaad is wat je wilt?
Je op je 20ste al vastleggen in een relatie en daarvoor je droomstudie opgeven? Ik zou het niet doen, in heel veel gevallen gaat de relatie toch uit en stel dat dat bij jou niet gebeurt heb je gedurende die 7 jaar altijd nog de kans ermee te stoppen wanneer je wilt (met alle consequenties van dien).
Stel dat het lukt, dan kun je het toch een jaar geven en in de tussentijd er verder over na denken of dit inderdaad is wat je wilt?
Je op je 20ste al vastleggen in een relatie en daarvoor je droomstudie opgeven? Ik zou het niet doen, in heel veel gevallen gaat de relatie toch uit en stel dat dat bij jou niet gebeurt heb je gedurende die 7 jaar altijd nog de kans ermee te stoppen wanneer je wilt (met alle consequenties van dien).
