Werk & Studie
alle pijlers
Dochter op kamers,verstand -gevoel.
woensdag 29 april 2009 om 13:28
Tsja,
Die tijd breekt aan natuurlijk.
Heel gezond ,vrij zijn,zelfstandig....
En ik begrijp dat volkomen.
Gezellig ook in de stad waar je studeert,je eigen stekkie.
Genieten van het student zijn,vrienden,uitgaan,lekker eten bij elkaar etc.
Top natuurlijk!!
Maarja....ik ben de moeder he...
En heb natuurlijk allerlei "domme"gedachten en adviezen...ook een brug te ver waarschijnlijk.
Want ik denk aan haar toekomst....
Hoe fijn het is om straks een echt eigen stekje te kunnen huren.
En daar heb je middelen voor nodig.
Dus ik zeg..sparen meid!!! geen studieschuld!!
Want straks wil je wellicht iets kopen(ik weet het...10 bruggen verder)
En de vooruitzichten en veranderingen zien er niet bepaalt rooskleurig uit.
Haar studie wordt betaald en het reizen is prima te doen(al is minder reizen fijner,dat snap ik wel).
Een baantje en de inkomsten daarvan is alleen nodig voor haarzelf.
Daarvan zou ze dus heel mooi kunnen sparen.
En zo een mooi potje vergaren voor later...om een iets makkelijkere start te maken in de grote mensen wereld.
En dat gun ik haar zo.
Ik vind het echt zonde om een schuld aan te gaan en niet te kunnen sparen.
Ik adviseer haar dan ook 2/3 jaartjes te wachten.
Meer spaarmogelijkheden/minder schuld en toch de laatste jaartjes wat studenten leven meepikken..
Dom advies zeker he....van je moeder.
Ik laat haar vrij in haar keuze,maar vind het erg lastig.
Die tijd breekt aan natuurlijk.
Heel gezond ,vrij zijn,zelfstandig....
En ik begrijp dat volkomen.
Gezellig ook in de stad waar je studeert,je eigen stekkie.
Genieten van het student zijn,vrienden,uitgaan,lekker eten bij elkaar etc.
Top natuurlijk!!
Maarja....ik ben de moeder he...
En heb natuurlijk allerlei "domme"gedachten en adviezen...ook een brug te ver waarschijnlijk.
Want ik denk aan haar toekomst....
Hoe fijn het is om straks een echt eigen stekje te kunnen huren.
En daar heb je middelen voor nodig.
Dus ik zeg..sparen meid!!! geen studieschuld!!
Want straks wil je wellicht iets kopen(ik weet het...10 bruggen verder)
En de vooruitzichten en veranderingen zien er niet bepaalt rooskleurig uit.
Haar studie wordt betaald en het reizen is prima te doen(al is minder reizen fijner,dat snap ik wel).
Een baantje en de inkomsten daarvan is alleen nodig voor haarzelf.
Daarvan zou ze dus heel mooi kunnen sparen.
En zo een mooi potje vergaren voor later...om een iets makkelijkere start te maken in de grote mensen wereld.
En dat gun ik haar zo.
Ik vind het echt zonde om een schuld aan te gaan en niet te kunnen sparen.
Ik adviseer haar dan ook 2/3 jaartjes te wachten.
Meer spaarmogelijkheden/minder schuld en toch de laatste jaartjes wat studenten leven meepikken..
Dom advies zeker he....van je moeder.
Ik laat haar vrij in haar keuze,maar vind het erg lastig.
donderdag 30 april 2009 om 22:37
Zwieber, ik kan me je reactie wel voorstellen. En natuurlijk geldt dat je individuele situatie (ouders, vrienden, opleidingsniveau) veel meer invloed heeft dan alleen het wel of niet op kamers wonen.
Ik heb echter meegemaakt dat net afgestudeerden met hun papiertje nog nat uiteindelijk toch zelfstandig gaan wonen, en dan ontdekken dat ze veel minder overhouden nu ze hun hele huishoudboekje zelf moeten regelen.
Wat je opmerkt over feesten en drank (hoezo vooroordeel over op kamers wonen cq. studeren?) gaat ook op voor thuiswonenden, of juíst voor hen, aangezien je als thuiswonende een hoger netto besteedbaar inkomen overhoudt aan je stufi en bijbaan dan iemand die op kamers woont.
Bottom line is: er zijn mensen die het allemaal best zullen kunnen zonder op kamers wonen (tijdens de studie), maar de extra zelfstandigheid en verantwoordelijkheid die hoort bij op kamers wonen heb je niet als je thuis woont.
Ik heb echter meegemaakt dat net afgestudeerden met hun papiertje nog nat uiteindelijk toch zelfstandig gaan wonen, en dan ontdekken dat ze veel minder overhouden nu ze hun hele huishoudboekje zelf moeten regelen.
Wat je opmerkt over feesten en drank (hoezo vooroordeel over op kamers wonen cq. studeren?) gaat ook op voor thuiswonenden, of juíst voor hen, aangezien je als thuiswonende een hoger netto besteedbaar inkomen overhoudt aan je stufi en bijbaan dan iemand die op kamers woont.
Bottom line is: er zijn mensen die het allemaal best zullen kunnen zonder op kamers wonen (tijdens de studie), maar de extra zelfstandigheid en verantwoordelijkheid die hoort bij op kamers wonen heb je niet als je thuis woont.
vrijdag 1 mei 2009 om 13:04
Ik denk met weemoed terug aan die tijd:) Ben nu een jaar afgestudeerd, maar wat was dat een fijne periode. Ik was 17 toen ik op kamers ging (kon ook niet anders, was 3 uur treinen voor alleen de heenreis al). Het was alles tegelijk: spannend, lekker en in die eerste periode eigenlijk ook heel eng. Maar daar stap je snel overheen want zoals ook al eerder gezegd; je zit met zijn allen in hetzelfde schuitje.
Zwieber, ik denk trouwens niet dat er dingen zijn die je niet zou kunnen als je bij je ouders blijft wonen, maar het zorgt wel voor een onvergetelijke tijd waarin, als ik dan voor mezelf spreek, ik op eigen tempo volwassen ben geworden met vallen en opstaan. En dat had ik voor geen goud willen missen.
En nu? Flinke studieschuld, een goede baan en net eerste appartementje gekocht. Het kan gewoon hoor:)
Zwieber, ik denk trouwens niet dat er dingen zijn die je niet zou kunnen als je bij je ouders blijft wonen, maar het zorgt wel voor een onvergetelijke tijd waarin, als ik dan voor mezelf spreek, ik op eigen tempo volwassen ben geworden met vallen en opstaan. En dat had ik voor geen goud willen missen.
En nu? Flinke studieschuld, een goede baan en net eerste appartementje gekocht. Het kan gewoon hoor:)
vrijdag 1 mei 2009 om 19:30
quote:return_of_kreng schreef op 29 april 2009 @ 14:06:
[quote]iry schreef op 29 april 2009 @ 13:56:
Dat is ook een gemis misschien, maar ooit zal ze dat ook moeten leren. Dat kan mss veiliger en makkelijker vanuit een relatief goedkoop studentenkamertje, waarbij ze sneller een noodsignaal krijgt, dan wanneer ze straks op zichzelf zou gaan in een echt huis, binnen een jaar haar spaargeld er doorheen jast en dan met een restschuld achterblijft als ze de huur/hypotheek niet meer kan betalen en uit huis gezet wordt. Juist een studentenkamer en studentenleven met huisgenoten die financieel ook niet al te ruim zitten, is een goede leerschool, omdat ze elkaar tips kunnen geven en ze ziet dat iedereen om haar heen relatief "arm".is. Juist voor iemand die niet goed met geld heeft leren omgaan lijkt me de stap van moeders vleugels naar complete verantwoordelijkheid voor eigen huis en financien erg groot.
quote]
Helemaal mee eens! Mijn zusje ging tegelijkertijd met mij het huis uit: ik ging op kamers en zij ging op zichzelf (met een eigen inkomen).
Nu- 9 jaar later- geeft zij (nog steeds) geld uit met bakken en kan niet sparen en kan ik prima met geld omgaan (als het moet met 20 euris per week) en heb ik wel een prima studie afgemaakt en daardoor een beter inkomen (maar dat terzijde) en woon ik nu in mijn koopappartementje.
Ik moet er wel bij zeggen: financieel hebben mijn ouders mij goed bijgestaan (ik kreeg overigens ook maar de minimale beurs ivm hun inkomen). Ik had wel een bijbaantje (voor de leuke extraatjes), maar mijn ouders betaalden mijn studie (boeken en collegegeld) en ik kreeg ook nog 'eetgeld' en zakgeld! Echt een luxe hoor.
Maar ook al hadden ze dat niet gedaan, dan was ik toch uit huis gegaan (studeerde ook in Maastricht).
Ech zelfstandig werd ik pas tijdens mijn buitenland avontuur... Ik werd echt in het diepe geworpen en moest veel zelf regelen. Super ervaring!!
Bovendien...ik had het studentenleven écht niet willen missen en ja het was even slikken voor mijn ouders, maar nu ik echt op mezelf woon (en niet meer op kamers) is het veel zwaarder voor hen.
[quote]iry schreef op 29 april 2009 @ 13:56:
Dat is ook een gemis misschien, maar ooit zal ze dat ook moeten leren. Dat kan mss veiliger en makkelijker vanuit een relatief goedkoop studentenkamertje, waarbij ze sneller een noodsignaal krijgt, dan wanneer ze straks op zichzelf zou gaan in een echt huis, binnen een jaar haar spaargeld er doorheen jast en dan met een restschuld achterblijft als ze de huur/hypotheek niet meer kan betalen en uit huis gezet wordt. Juist een studentenkamer en studentenleven met huisgenoten die financieel ook niet al te ruim zitten, is een goede leerschool, omdat ze elkaar tips kunnen geven en ze ziet dat iedereen om haar heen relatief "arm".is. Juist voor iemand die niet goed met geld heeft leren omgaan lijkt me de stap van moeders vleugels naar complete verantwoordelijkheid voor eigen huis en financien erg groot.
quote]
Helemaal mee eens! Mijn zusje ging tegelijkertijd met mij het huis uit: ik ging op kamers en zij ging op zichzelf (met een eigen inkomen).
Nu- 9 jaar later- geeft zij (nog steeds) geld uit met bakken en kan niet sparen en kan ik prima met geld omgaan (als het moet met 20 euris per week) en heb ik wel een prima studie afgemaakt en daardoor een beter inkomen (maar dat terzijde) en woon ik nu in mijn koopappartementje.
Ik moet er wel bij zeggen: financieel hebben mijn ouders mij goed bijgestaan (ik kreeg overigens ook maar de minimale beurs ivm hun inkomen). Ik had wel een bijbaantje (voor de leuke extraatjes), maar mijn ouders betaalden mijn studie (boeken en collegegeld) en ik kreeg ook nog 'eetgeld' en zakgeld! Echt een luxe hoor.
Maar ook al hadden ze dat niet gedaan, dan was ik toch uit huis gegaan (studeerde ook in Maastricht).
Ech zelfstandig werd ik pas tijdens mijn buitenland avontuur... Ik werd echt in het diepe geworpen en moest veel zelf regelen. Super ervaring!!
Bovendien...ik had het studentenleven écht niet willen missen en ja het was even slikken voor mijn ouders, maar nu ik echt op mezelf woon (en niet meer op kamers) is het veel zwaarder voor hen.
zaterdag 2 mei 2009 om 16:32
Gisteravond teruggekomen van vakantie in een leeg huis. Zoonlief is op kamers! Daar kwam ie mee de dag voordat we op vakantie vertrokken, "o ja, mam, ik kan maandag de sleutel gaan halen". Afgelopen vrijdag heeft zijn vader hem verhuisd en vandaag zijn we de laatste dingen gaan regelen. Gordijnen en een kookplaatje en zo. Maar hij heeft een leuke woning, zo'n containerwoning in A'dam-noord. En hij is helemaal blij. Dat is mijn tweede, die de deur uit is. De twee van mijn man zijn dat al langer, nu is het dus alleen nog ons tweetjes. Voelt aan de ene kant goed, maar ik heb toch net zitten janken. Lege nestsyndroom heet dat geloof ik......
zaterdag 2 mei 2009 om 16:40
quote:Zwieber schreef op 30 april 2009 @ 19:35:
[...]
Ik denk dat wat je met thuis wonen allemaal zogenaamd niet leert zwaar overdreven wordt. Dit is totaal afhankelijk van je situatie. Met ouders die sowieso nooit goed in het geld zaten is goed met geld omgaan hier met de paplepel ingegoten. Zelfstandigheid ook.
Kan iemand mij uitleggen wat nou echt de toegevoegde waarde is van al die feesten waar iedereen hier zo prat op gaat (alsof je die niet bezoekt als je thuiswoont), het leven op droog brood en water (lijkt mij eerder dat je dan dom bezig bent want je moet gewoon goed eten en koop dan geen drank) etc. Het enige wat ik als toegevoegde waarde zie is dat je de administratie bij moet houden, bezwaarschriften schrijven, huur betalen etc, zeg maar een beetje oefent voor het echte leven op financieel vlak in het klein. Maar dit betekent geenszins dat als je niet op kamers gaat, dat je dit niet kan of dan immens faalt in het echte leven na de studie. En dat gevoel krijg ik wel een beetje bij de posts van de meesten hier, dat velen dat zo zien.
Ik denk dat het leven op kamers zwaar overschat wordt kwa leerzame periode, dat wil zeggen, ik heb persoonlijk nog nooit hinder ondervonden van het niet op kamers gaan en ben ook nog nooit iets tegengekomen wat nou zó belangrijk was dat ik daarvoor op kamers had gemoeten. Kan iemand mij de vaardigheden opnoemen die ik blijkbaar ontbeerde (en dan niet iets futiels als koken want iedereen kan verpakkingen lezen en de rest leer je zo) toen ik zelfstandig ging wonen ná de studie die zo essentieel waren dat op kamers gaan echt een must was?
Iedereen moet het gewoon lekker zelf weten maar ik heb echt niet het idee dat de ene keuze zoveel beter is dan de andere.
Ben 't met je eens, Zwieber.
Ik ben tijdelijk op kamers gegaan (bij particulieren dus goddank niet in zo'n varkensstal van zuipende feestende studenten) op mijn 17e, maar toen ik van studierichting veranderde en die studie in de buurt van mijn ouderlijk huis was, was voor mij de keus heeeeel makkelijk. Mij heeft het uitgaansleven en de drukte van al die nachtbrakers nooit getrokken, dus ik zou wel gek zijn daar midden tussen te gaan wonen. Met geld omgaan leerde ik ook van thuis uit, want ik werkte in de weekenden al sinds mijn 14e op de manege waar ik ook gebruik kon maken van 'n eigen stagairekamer en daar dus naar hartelust kon aanrommelen (net zoals in de hooiberg ) Ik heb de vrijheid gehad waar ik behoefte aan had en behoefte aan 't zogenaamde studentenleven heb ik nooit gehad. Ik bracht mijn weekenden niet door in de kroeg maar op de manege.
[...]
Ik denk dat wat je met thuis wonen allemaal zogenaamd niet leert zwaar overdreven wordt. Dit is totaal afhankelijk van je situatie. Met ouders die sowieso nooit goed in het geld zaten is goed met geld omgaan hier met de paplepel ingegoten. Zelfstandigheid ook.
Kan iemand mij uitleggen wat nou echt de toegevoegde waarde is van al die feesten waar iedereen hier zo prat op gaat (alsof je die niet bezoekt als je thuiswoont), het leven op droog brood en water (lijkt mij eerder dat je dan dom bezig bent want je moet gewoon goed eten en koop dan geen drank) etc. Het enige wat ik als toegevoegde waarde zie is dat je de administratie bij moet houden, bezwaarschriften schrijven, huur betalen etc, zeg maar een beetje oefent voor het echte leven op financieel vlak in het klein. Maar dit betekent geenszins dat als je niet op kamers gaat, dat je dit niet kan of dan immens faalt in het echte leven na de studie. En dat gevoel krijg ik wel een beetje bij de posts van de meesten hier, dat velen dat zo zien.
Ik denk dat het leven op kamers zwaar overschat wordt kwa leerzame periode, dat wil zeggen, ik heb persoonlijk nog nooit hinder ondervonden van het niet op kamers gaan en ben ook nog nooit iets tegengekomen wat nou zó belangrijk was dat ik daarvoor op kamers had gemoeten. Kan iemand mij de vaardigheden opnoemen die ik blijkbaar ontbeerde (en dan niet iets futiels als koken want iedereen kan verpakkingen lezen en de rest leer je zo) toen ik zelfstandig ging wonen ná de studie die zo essentieel waren dat op kamers gaan echt een must was?
Iedereen moet het gewoon lekker zelf weten maar ik heb echt niet het idee dat de ene keuze zoveel beter is dan de andere.
Ben 't met je eens, Zwieber.
Ik ben tijdelijk op kamers gegaan (bij particulieren dus goddank niet in zo'n varkensstal van zuipende feestende studenten) op mijn 17e, maar toen ik van studierichting veranderde en die studie in de buurt van mijn ouderlijk huis was, was voor mij de keus heeeeel makkelijk. Mij heeft het uitgaansleven en de drukte van al die nachtbrakers nooit getrokken, dus ik zou wel gek zijn daar midden tussen te gaan wonen. Met geld omgaan leerde ik ook van thuis uit, want ik werkte in de weekenden al sinds mijn 14e op de manege waar ik ook gebruik kon maken van 'n eigen stagairekamer en daar dus naar hartelust kon aanrommelen (net zoals in de hooiberg ) Ik heb de vrijheid gehad waar ik behoefte aan had en behoefte aan 't zogenaamde studentenleven heb ik nooit gehad. Ik bracht mijn weekenden niet door in de kroeg maar op de manege.
zondag 3 mei 2009 om 13:36
Iry, heeft je dochter de kamer inmiddels bekeken? En was het wat ze ervan verwachtte?
Je schrijft dat ze nogal op 'netjes en schoon' gesteld is. Mijn ervaring (na diverse studentenhuizen) is dat een dameshuis gemiddeld iets netter gehouden wordt dan een gemengd of herenhuis. Maar dat is dan echt gemiddeld
Heeft ze zelf al advertenties geplaatst op kamersites? Kamernet en dat soort sites bedoel ik. Als je alleen reageert ben je soms een van de 100 en heb je geluk als je met zijn 30-en naar een hospiteeravond mag.
Als ze zelf een leuke advertentie zet, met foto, heeft ze kans dat ze zelf uitgenodigd wordt en dat er al een soort selectie geweest is.
Kamers zoeken kan een ramp zijn, maar ze zit wel in een goede periode nu. (net na de zomer is het veel drukker)
Veel succes!
Je schrijft dat ze nogal op 'netjes en schoon' gesteld is. Mijn ervaring (na diverse studentenhuizen) is dat een dameshuis gemiddeld iets netter gehouden wordt dan een gemengd of herenhuis. Maar dat is dan echt gemiddeld
Heeft ze zelf al advertenties geplaatst op kamersites? Kamernet en dat soort sites bedoel ik. Als je alleen reageert ben je soms een van de 100 en heb je geluk als je met zijn 30-en naar een hospiteeravond mag.
Als ze zelf een leuke advertentie zet, met foto, heeft ze kans dat ze zelf uitgenodigd wordt en dat er al een soort selectie geweest is.
Kamers zoeken kan een ramp zijn, maar ze zit wel in een goede periode nu. (net na de zomer is het veel drukker)
Veel succes!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 3 mei 2009 om 14:40
Feesten en heel veel zuipen heb ik nooit gedaan. Daar hoefde ik niet voor het huis uit. En toen ik nog thuiswoonde kon ik me dat beter veroorloven dan toen ik op mezelf ging. Ik heb ook nooit in een echt studentenhuis gewoond, we deelden een eensgezinwoning met twee stelletjes, dus was mer een soort samenwonen dan echt op kamers. Wat ik geleerd heb is vrijheid en eigen verantwoordelijkheid voor alles. Ik had zo'n moeder die me 'sochtends kwam wakkermaken om "gezellig samen te ontbijten" ook al ik de dag ervoor om 5 uur was binnen komen wandelen. Ook wist ik dat ze pas ging slapen als ze me hoorde thuiskomen, en dan vol je je toch niet geheel onbevangen als je tot diep in de nacht uitgaat, om maar inderdaad niet te spreken van uitgebreid sexen als je ouders aan de andere kant van dat muurtje liggen.
Wat ik zelf gelerd heb ook is huishouden volgens je eign grenzen. Thuis bij je moeder moet je iets in het huishouden doen omdat dat met van hen. heb je j eigen toko, dan leer je je eigen grens. Dan ben jij ineens degene die je huisgenoten aanspreekt op vieze sokken onder de bank en remsporen in het toilet. Leer je je moeder beter van begrijpen.
Wat ik zelf gelerd heb ook is huishouden volgens je eign grenzen. Thuis bij je moeder moet je iets in het huishouden doen omdat dat met van hen. heb je j eigen toko, dan leer je je eigen grens. Dan ben jij ineens degene die je huisgenoten aanspreekt op vieze sokken onder de bank en remsporen in het toilet. Leer je je moeder beter van begrijpen.
zondag 3 mei 2009 om 21:47
zondag 3 mei 2009 om 21:52
Het is een appartement in een flat.
Niet echt een studentenhuis.
Ze delen keuken ,badkamer,wc en daarnaast beschikt het over 5 kamers.
Er wonen twee werkenden,twee sudenten,en mijn dochter dadelijk dan....
Op zich sluit het denk ik erg aan bij haar wens.
Geen partyhuis(ze zochten ook een rustige student,liever niet lid van studentenvereniging),zag er keurig uit zij ze,geen oude troep en netje onderhouden.
In een nette buurt.
Niet echt een studentenhuis.
Ze delen keuken ,badkamer,wc en daarnaast beschikt het over 5 kamers.
Er wonen twee werkenden,twee sudenten,en mijn dochter dadelijk dan....
Op zich sluit het denk ik erg aan bij haar wens.
Geen partyhuis(ze zochten ook een rustige student,liever niet lid van studentenvereniging),zag er keurig uit zij ze,geen oude troep en netje onderhouden.
In een nette buurt.
zondag 3 mei 2009 om 22:05
Mijn moeder moest ook huilen hoor, de eerste keer dat ze mijn in mijn kamertje op zocht. Ze denkt dat ik dat niet gezien heb, maar dochters zien alles
Wees jij maar even lekker verdrietig, dat mag. En je dochter mag ook weten dat je het moeilijk hebt, maar probeer met haar samen ook iets leuks te doen voor de kamer.
Samen gordijnen kopen, iets in die richting.
En fijn dat ze in een nette buurt, in een nette kamer komt. Dat is toch ook een opluchting denk ik.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 3 mei 2009 om 22:18
Ja moet wel een traantje weg pinken zeg...zo lag ze als frummeltje te vechten voor haar leventje toen ik ook nog maar een kind was...en nu piept ze zo ineens onder mijn vleugels vandaan..nu ik zelf pas volwassen ben..
Gatver! ik verval ff in sentimenteel geneuzel.
Kom,raap je bij elkaar ier!!
thanks voor de knuf moonlight,
En daf,ik zal het ook best heerlijk gaan vinden(toch?)
( )
Gatver! ik verval ff in sentimenteel geneuzel.
Kom,raap je bij elkaar ier!!
thanks voor de knuf moonlight,
En daf,ik zal het ook best heerlijk gaan vinden(toch?)
( )
zondag 3 mei 2009 om 22:34
Ja je hebt je ouders wel nodig hoor, als je voor het eerst op kamers gaat.
Meubels zoeken, schilderen, vloer leggen, verhuizen...
Ik heb een aantal dingen met vriendinnen gedaan toen maar mijn vader is ook zeker 2 x geweest.
En nog een keer om gaatjes te boren. Ik kan best zelf gaatjes boren maar de gemiddelde student heeft geen boor he
t Komt wel goed Iry. Misschien komt ze de weekenden nog wel thuis en anders ben je vast vaak welkom om thee te komen drinken.
Succes morgen!
Meubels zoeken, schilderen, vloer leggen, verhuizen...
Ik heb een aantal dingen met vriendinnen gedaan toen maar mijn vader is ook zeker 2 x geweest.
En nog een keer om gaatjes te boren. Ik kan best zelf gaatjes boren maar de gemiddelde student heeft geen boor he
t Komt wel goed Iry. Misschien komt ze de weekenden nog wel thuis en anders ben je vast vaak welkom om thee te komen drinken.
Succes morgen!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 3 mei 2009 om 23:38
Mijn moeder heeft het nooit in zoveel woorden gezegd, maar volgens mij vind ze het vreselijk dat ik het huis uit ben . En niet zomaar het huis uit, op mijn 18e in het buitenland gaan wonen.
Maar ik zou het op kamers gaan nooit willen missen. Niet dat ik het thuis slecht had, verre van, maar ik was er gewoon klaar voor om op mezelf te gaan wonen. Het heeft me op de een of andere manier veel volwassener gemaakt. Of misschien was dat ook wel de overgang scholier-student.
Maar ik zou het op kamers gaan nooit willen missen. Niet dat ik het thuis slecht had, verre van, maar ik was er gewoon klaar voor om op mezelf te gaan wonen. Het heeft me op de een of andere manier veel volwassener gemaakt. Of misschien was dat ook wel de overgang scholier-student.
maandag 4 mei 2009 om 01:44
quote:Moonlight82 schreef op 03 mei 2009 @ 13:36:
Iry, heeft je dochter de kamer inmiddels bekeken? En was het wat ze ervan verwachtte?
Je schrijft dat ze nogal op 'netjes en schoon' gesteld is. Mijn ervaring (na diverse studentenhuizen) is dat een dameshuis gemiddeld iets netter gehouden wordt dan een gemengd of herenhuis. Maar dat is dan echt gemiddeld
Haha, ik had eens een huisbaas die liever jongens had, want 'die meiden maken er altijd een teringzooitje van' Veel vriendjes waren ook altijd wat netter dan ik...
Heeft ze zelf al advertenties geplaatst op kamersites? Kamernet en dat soort sites bedoel ik. Als je alleen reageert ben je soms een van de 100 en heb je geluk als je met zijn 30-en naar een hospiteeravond mag.
Als ze zelf een leuke advertentie zet, met foto, heeft ze kans dat ze zelf uitgenodigd wordt en dat er al een soort selectie geweest is.
Kamers zoeken kan een ramp zijn, maar ze zit wel in een goede periode nu. (net na de zomer is het veel drukker)
Veel succes!
Iry, heeft je dochter de kamer inmiddels bekeken? En was het wat ze ervan verwachtte?
Je schrijft dat ze nogal op 'netjes en schoon' gesteld is. Mijn ervaring (na diverse studentenhuizen) is dat een dameshuis gemiddeld iets netter gehouden wordt dan een gemengd of herenhuis. Maar dat is dan echt gemiddeld
Haha, ik had eens een huisbaas die liever jongens had, want 'die meiden maken er altijd een teringzooitje van' Veel vriendjes waren ook altijd wat netter dan ik...
Heeft ze zelf al advertenties geplaatst op kamersites? Kamernet en dat soort sites bedoel ik. Als je alleen reageert ben je soms een van de 100 en heb je geluk als je met zijn 30-en naar een hospiteeravond mag.
Als ze zelf een leuke advertentie zet, met foto, heeft ze kans dat ze zelf uitgenodigd wordt en dat er al een soort selectie geweest is.
Kamers zoeken kan een ramp zijn, maar ze zit wel in een goede periode nu. (net na de zomer is het veel drukker)
Veel succes!
maandag 4 mei 2009 om 01:46
Nou...heb al 10 kamers ingericht .
Beetje tijdverdrijf ter afleiding van mijn sentimentele geneuzel.
Net lekker met dochter zitten praten.
We zaten op een gegeven moment alletwee beduusd op de bank.
Zegt ze..hmm,wel dubbel gaat allemaal zo snel ineens,waarop ik met een piepstemmetje...ja veel te snel(snif)...
even moment van stilte en toen moesten we samen erg lachen om ons gemuts
We hebben al afgesproken.dat we samen gaan inrichten (want.mam jij kan dat zo leuk!! lah...lief!!).
En ik heb al belooft dat ze een deel van de inrichting van mij en mijn vriend krijgt (tsja...sentimenteel nu en zwak,het moment om van alles los te krijgen ).
Vriend was al bezig met financiele plaatjes en wat ze allemaal moet regelen,mannen zijn gelijk heerlijk praktisch .
Ze vroeg nog,mam vind je het nu heel erg.
Waarop ik heb gezegd dat ik het hartsikke leuk vind voor haar,maar nog niet echt in een hoera stemming ben.
Maar dat dat niet geeft en een goed teken is,ik zal haar immers gaan missen.
bleh...denk allemaal aan de mindere dingen.
Dat ze daar straks in de grote stad s'nachts over straat zal fietsen. Ze alleen op haar kamer is straks.
Dat frummel haar zo zal missen en ze elkaar minder zullen zien.
Haar broer,hoe stoer hij nu ook zegt: vet!! krijg ik bij pappa haar zolderkamer! best nog eens met zijn ziel onder zijn arm zal lopen.
Omdat ze samen vaak youtube filmpjes gingen kijken en dikke lol hadden,of muziek gingen luisteren op haar kamer.
Nu moet hij het als beginnende puber met ons gaan doen.
De ouders die zo vreselijk achter lopen ....en geen zus meer in huis die up to date is.
grrr....daar ga ik weer .
Beetje tijdverdrijf ter afleiding van mijn sentimentele geneuzel.
Net lekker met dochter zitten praten.
We zaten op een gegeven moment alletwee beduusd op de bank.
Zegt ze..hmm,wel dubbel gaat allemaal zo snel ineens,waarop ik met een piepstemmetje...ja veel te snel(snif)...
even moment van stilte en toen moesten we samen erg lachen om ons gemuts
We hebben al afgesproken.dat we samen gaan inrichten (want.mam jij kan dat zo leuk!! lah...lief!!).
En ik heb al belooft dat ze een deel van de inrichting van mij en mijn vriend krijgt (tsja...sentimenteel nu en zwak,het moment om van alles los te krijgen ).
Vriend was al bezig met financiele plaatjes en wat ze allemaal moet regelen,mannen zijn gelijk heerlijk praktisch .
Ze vroeg nog,mam vind je het nu heel erg.
Waarop ik heb gezegd dat ik het hartsikke leuk vind voor haar,maar nog niet echt in een hoera stemming ben.
Maar dat dat niet geeft en een goed teken is,ik zal haar immers gaan missen.
bleh...denk allemaal aan de mindere dingen.
Dat ze daar straks in de grote stad s'nachts over straat zal fietsen. Ze alleen op haar kamer is straks.
Dat frummel haar zo zal missen en ze elkaar minder zullen zien.
Haar broer,hoe stoer hij nu ook zegt: vet!! krijg ik bij pappa haar zolderkamer! best nog eens met zijn ziel onder zijn arm zal lopen.
Omdat ze samen vaak youtube filmpjes gingen kijken en dikke lol hadden,of muziek gingen luisteren op haar kamer.
Nu moet hij het als beginnende puber met ons gaan doen.
De ouders die zo vreselijk achter lopen ....en geen zus meer in huis die up to date is.
grrr....daar ga ik weer .
maandag 4 mei 2009 om 01:50
He lynne .
Tsja,er gebeurt even weer heel veel hier.Alles staat even op zijn kop.
Meds,ik weet ook dat het leuk is en het klinkt ook leuk.
We zullen allebei gewoon even moet wennen,gezien de navelstreng nooit echt goed doorgeknipt is.
Maar nu denk ik dat het laatste stukje losgerukt gaat worden.
En dat word ook wel tijd denk ik (toch?)
Tsja,er gebeurt even weer heel veel hier.Alles staat even op zijn kop.
Meds,ik weet ook dat het leuk is en het klinkt ook leuk.
We zullen allebei gewoon even moet wennen,gezien de navelstreng nooit echt goed doorgeknipt is.
Maar nu denk ik dat het laatste stukje losgerukt gaat worden.
En dat word ook wel tijd denk ik (toch?)
