Werk & Studie
alle pijlers
Dochter op kamers,verstand -gevoel.
woensdag 29 april 2009 om 13:28
Tsja,
Die tijd breekt aan natuurlijk.
Heel gezond ,vrij zijn,zelfstandig....
En ik begrijp dat volkomen.
Gezellig ook in de stad waar je studeert,je eigen stekkie.
Genieten van het student zijn,vrienden,uitgaan,lekker eten bij elkaar etc.
Top natuurlijk!!
Maarja....ik ben de moeder he...
En heb natuurlijk allerlei "domme"gedachten en adviezen...ook een brug te ver waarschijnlijk.
Want ik denk aan haar toekomst....
Hoe fijn het is om straks een echt eigen stekje te kunnen huren.
En daar heb je middelen voor nodig.
Dus ik zeg..sparen meid!!! geen studieschuld!!
Want straks wil je wellicht iets kopen(ik weet het...10 bruggen verder)
En de vooruitzichten en veranderingen zien er niet bepaalt rooskleurig uit.
Haar studie wordt betaald en het reizen is prima te doen(al is minder reizen fijner,dat snap ik wel).
Een baantje en de inkomsten daarvan is alleen nodig voor haarzelf.
Daarvan zou ze dus heel mooi kunnen sparen.
En zo een mooi potje vergaren voor later...om een iets makkelijkere start te maken in de grote mensen wereld.
En dat gun ik haar zo.
Ik vind het echt zonde om een schuld aan te gaan en niet te kunnen sparen.
Ik adviseer haar dan ook 2/3 jaartjes te wachten.
Meer spaarmogelijkheden/minder schuld en toch de laatste jaartjes wat studenten leven meepikken..
Dom advies zeker he....van je moeder.
Ik laat haar vrij in haar keuze,maar vind het erg lastig.
Die tijd breekt aan natuurlijk.
Heel gezond ,vrij zijn,zelfstandig....
En ik begrijp dat volkomen.
Gezellig ook in de stad waar je studeert,je eigen stekkie.
Genieten van het student zijn,vrienden,uitgaan,lekker eten bij elkaar etc.
Top natuurlijk!!
Maarja....ik ben de moeder he...
En heb natuurlijk allerlei "domme"gedachten en adviezen...ook een brug te ver waarschijnlijk.
Want ik denk aan haar toekomst....
Hoe fijn het is om straks een echt eigen stekje te kunnen huren.
En daar heb je middelen voor nodig.
Dus ik zeg..sparen meid!!! geen studieschuld!!
Want straks wil je wellicht iets kopen(ik weet het...10 bruggen verder)
En de vooruitzichten en veranderingen zien er niet bepaalt rooskleurig uit.
Haar studie wordt betaald en het reizen is prima te doen(al is minder reizen fijner,dat snap ik wel).
Een baantje en de inkomsten daarvan is alleen nodig voor haarzelf.
Daarvan zou ze dus heel mooi kunnen sparen.
En zo een mooi potje vergaren voor later...om een iets makkelijkere start te maken in de grote mensen wereld.
En dat gun ik haar zo.
Ik vind het echt zonde om een schuld aan te gaan en niet te kunnen sparen.
Ik adviseer haar dan ook 2/3 jaartjes te wachten.
Meer spaarmogelijkheden/minder schuld en toch de laatste jaartjes wat studenten leven meepikken..
Dom advies zeker he....van je moeder.
Ik laat haar vrij in haar keuze,maar vind het erg lastig.
donderdag 30 april 2009 om 00:13
Iry,
Je hebt al veel persoonlijke verhalen gehoord, maar ik wil je toch graag nog die van mij vertellen. Het is gewoon mijn verhaal, maar ik hoop dat je er iets aan hebt.
Zodra ik van de middelbare school af was, zou ik naar Australie gaan, vanaf mijn 16e sprak ik over niks anders! Mijn ouders hielpen me met alle voorbereidingen en ik ben altijd door ze gesteund.
Toen ik terug was zei mijn moeder in een goed gesprek dat ze eigenlijk liever had gehad dat ik had gewacht tot na mijn studie, 18 was nog wel heel jong.... Dat ze dat vond had ze me dus nooit eerder laten merken. Dit vond ik het liefste wat zij en mijn vader voor me hebben gedaan, ooit! Mij laten gaan om zo te ontdekken wat de wereld voor mij betekent en te bieden heeft. Het is zo cliché, maar ik heb kunnen leren wie ik ben en wat ik belangrijk vind. Toen ik terug kwam heeft dit zich voortgezet, ben ik direct op kamers gegaan. Ook daarin lieten ze me vrij. Nu 6 jaar later ben ik afgestudeerd en woon ik heerlijk samen in een appartementje met mijn vriend, midden in de stad. Inderdaad geen koophuis, we niet super veel geld en nog geen vaste baan. Maar ik heb alles, toch? En weetje, al die ervaringen; van lekker met mijn huisgenootje vrouwenseries kijken, tot commissiewerk, vrijwilligerswerk, reizen, feesten, mannen, alles! Het heeft mij gemaakt wie ik nu ben en waar ik trots op ben. De studententijd is eigenlijk maar zo kort, nu ik werk merk ik des te meer dat ik geen week van mijn tijd op kamers had willen missen.
Dat mijn ouders mij hebben laten gaan en mij nooit een schuldgevoel hebben gegeven als ik soms een maandje niet thuis kwam, maakt dat ik ze zo bewonder.
Maar het is natuurlijk wel zo dat elk kind anders is, dus ik weet niet wat voor jouw dochter het beste is (haha dat zou wat zijn) Ik vind het heel lief van je dat je er zo over na denkt en haar het allerbeste gunt. Dat is toch super lief? Ik hoop dat je dochter een leuke kamer vindt waar ze zich goed in voelt! En ik wil je veel succes wensen met haar een beetje loslaten. Al moet ik zeggen, mijn band met mijn vader en moeder is sterker dan ooit sinds ik uit huis ben. Echt!
Liefs, Stjerna
Je hebt al veel persoonlijke verhalen gehoord, maar ik wil je toch graag nog die van mij vertellen. Het is gewoon mijn verhaal, maar ik hoop dat je er iets aan hebt.
Zodra ik van de middelbare school af was, zou ik naar Australie gaan, vanaf mijn 16e sprak ik over niks anders! Mijn ouders hielpen me met alle voorbereidingen en ik ben altijd door ze gesteund.
Toen ik terug was zei mijn moeder in een goed gesprek dat ze eigenlijk liever had gehad dat ik had gewacht tot na mijn studie, 18 was nog wel heel jong.... Dat ze dat vond had ze me dus nooit eerder laten merken. Dit vond ik het liefste wat zij en mijn vader voor me hebben gedaan, ooit! Mij laten gaan om zo te ontdekken wat de wereld voor mij betekent en te bieden heeft. Het is zo cliché, maar ik heb kunnen leren wie ik ben en wat ik belangrijk vind. Toen ik terug kwam heeft dit zich voortgezet, ben ik direct op kamers gegaan. Ook daarin lieten ze me vrij. Nu 6 jaar later ben ik afgestudeerd en woon ik heerlijk samen in een appartementje met mijn vriend, midden in de stad. Inderdaad geen koophuis, we niet super veel geld en nog geen vaste baan. Maar ik heb alles, toch? En weetje, al die ervaringen; van lekker met mijn huisgenootje vrouwenseries kijken, tot commissiewerk, vrijwilligerswerk, reizen, feesten, mannen, alles! Het heeft mij gemaakt wie ik nu ben en waar ik trots op ben. De studententijd is eigenlijk maar zo kort, nu ik werk merk ik des te meer dat ik geen week van mijn tijd op kamers had willen missen.
Dat mijn ouders mij hebben laten gaan en mij nooit een schuldgevoel hebben gegeven als ik soms een maandje niet thuis kwam, maakt dat ik ze zo bewonder.
Maar het is natuurlijk wel zo dat elk kind anders is, dus ik weet niet wat voor jouw dochter het beste is (haha dat zou wat zijn) Ik vind het heel lief van je dat je er zo over na denkt en haar het allerbeste gunt. Dat is toch super lief? Ik hoop dat je dochter een leuke kamer vindt waar ze zich goed in voelt! En ik wil je veel succes wensen met haar een beetje loslaten. Al moet ik zeggen, mijn band met mijn vader en moeder is sterker dan ooit sinds ik uit huis ben. Echt!
Liefs, Stjerna
donderdag 30 april 2009 om 00:17
donderdag 30 april 2009 om 00:29
quote:Nijntje schreef op 30 april 2009 @ 00:01:
[...]
Ik hoor je schat.
Maar zwanger worden is natuurlijk precies niet de levenservaring die we hier lopen te promoten. No offence.
Ach Nijn,dàt is niet eens de erge levenservaring waar ik op doel.
Ik wil het ook zeker niet promoten maar echt,het is zo vreselijk leuk om al zo'n volwassen dochter te hebben als je zelf nog jong bent!
En ik vermoed andersom ook,ik bedoel ben toch weer meegevraagd door haar om mee te gaan naar pinkpop. samen met haar vrienden......en ik ga nog ook .
[...]
Ik hoor je schat.
Maar zwanger worden is natuurlijk precies niet de levenservaring die we hier lopen te promoten. No offence.
Ach Nijn,dàt is niet eens de erge levenservaring waar ik op doel.
Ik wil het ook zeker niet promoten maar echt,het is zo vreselijk leuk om al zo'n volwassen dochter te hebben als je zelf nog jong bent!
En ik vermoed andersom ook,ik bedoel ben toch weer meegevraagd door haar om mee te gaan naar pinkpop. samen met haar vrienden......en ik ga nog ook .
donderdag 30 april 2009 om 00:33
quote:Dickens schreef op 30 april 2009 @ 00:29:
Denken die van jullie trouwens ook dat je 'het' maar 2 x (heb er 2) geheel per ongeluk gedaan hebt?
hahaha!!
Nou mijn dochter kan ik er altijd heerlijk mee op stang jagen.
Gezien zij ook nooit vroeg op bed ligt meld ik weleens dat het verstandig is de hele avond maar haar i-pod in te houden en niet in de woonkamer,keuken,hal,garage,bijkeuken te komen...dan steigert ze
Denken die van jullie trouwens ook dat je 'het' maar 2 x (heb er 2) geheel per ongeluk gedaan hebt?
hahaha!!
Nou mijn dochter kan ik er altijd heerlijk mee op stang jagen.
Gezien zij ook nooit vroeg op bed ligt meld ik weleens dat het verstandig is de hele avond maar haar i-pod in te houden en niet in de woonkamer,keuken,hal,garage,bijkeuken te komen...dan steigert ze
donderdag 30 april 2009 om 00:35
quote:iry schreef op 30 april 2009 @ 00:33:
[...]
hahaha!!
Nou mijn dochter kan ik er altijd heerlijk mee op stang jagen.
Gezien zij ook nooit vroeg op bed ligt meld ik weleens dat het verstandig is de hele avond maar haar i-pod in te houden en niet in de woonkamer,keuken,hal,garage,bijkeuken te komen...dan steigert ze Oww, wat gemeen, die ga ik onthouden!
[...]
hahaha!!
Nou mijn dochter kan ik er altijd heerlijk mee op stang jagen.
Gezien zij ook nooit vroeg op bed ligt meld ik weleens dat het verstandig is de hele avond maar haar i-pod in te houden en niet in de woonkamer,keuken,hal,garage,bijkeuken te komen...dan steigert ze Oww, wat gemeen, die ga ik onthouden!
donderdag 30 april 2009 om 00:38
quote:Nijntje schreef op 30 april 2009 @ 00:31:
Ja, dat is dan weer het voordeel.
Maar ik schat niet in dat je stond te springen om als 17 jarige (was het toch?) al moeder te worden.
17 inderdaad,en nee zeker geen vreugdedansje gedaan.
Flink geploeterd,12 jaar geknokt om toch het huwelijk met haar vader te laten slagen (wat soms wel leek te lukken).
Geen diploma (dat had achteraf anders gekund als ik meer voor mijzelf was opgekomen) en toen ik net dacht een kutjeugd af te kunnen sluiten en aan een nieuwe te beginnen,was die kans ook ineens verkeken..dus....ik promoot het niet.
Maar gelukkig ervaar ik ook een hoop voordelen.
En ik heb een prachtdochter!! (die ik af en toe nog steeds achter het behang plak)
Ja, dat is dan weer het voordeel.
Maar ik schat niet in dat je stond te springen om als 17 jarige (was het toch?) al moeder te worden.
17 inderdaad,en nee zeker geen vreugdedansje gedaan.
Flink geploeterd,12 jaar geknokt om toch het huwelijk met haar vader te laten slagen (wat soms wel leek te lukken).
Geen diploma (dat had achteraf anders gekund als ik meer voor mijzelf was opgekomen) en toen ik net dacht een kutjeugd af te kunnen sluiten en aan een nieuwe te beginnen,was die kans ook ineens verkeken..dus....ik promoot het niet.
Maar gelukkig ervaar ik ook een hoop voordelen.
En ik heb een prachtdochter!! (die ik af en toe nog steeds achter het behang plak)
donderdag 30 april 2009 om 10:28
Ik kan het me wel voorstellen hoor... Dat je om financiele redenen het liefst ziet dat je dochter nog even thuis blijft.
Sinds twee jaar woon ik op kamers en het is zeker niet gemakkelijk. Mijn ouders hebben ook zoiets van: Het was jouw keuze om op kamers te gaan, je had ook nog thuis kunnen blijven wonen. Nu moet je ook verantwoordelijkheid dragen voor de kosten die erbij komen kijken.
Ik betaal dan ook heel veel zelf: verzekering, huur, boodschappen en andere vaste dingen, kleding, deel schoolgeld etc. En dat valt niet mee, om dan rond te komen.
Ik heb naast mijn stage en studie nog een bijbaantje, soms wat periode-werk etc. Ja het is pittig, maar wel nodig.
Je zou met je dochter rond de tafel kunnen gaan zitten en alles uitrekenen: wat kost alles? hoeveel houd je in de maand over? Welke lasten zijn er?
Enne mocht je haar willen 'behoeden' dan zou ik ook zeker niet alles gaan betalen wil je dochter op kamers gaan wonen. In mijn studentenhuis wonen 18 en 19-jarigen en daarvoor wordt vrijwel alles betaald, dat schiet ook niet op natuurlijk
Sinds twee jaar woon ik op kamers en het is zeker niet gemakkelijk. Mijn ouders hebben ook zoiets van: Het was jouw keuze om op kamers te gaan, je had ook nog thuis kunnen blijven wonen. Nu moet je ook verantwoordelijkheid dragen voor de kosten die erbij komen kijken.
Ik betaal dan ook heel veel zelf: verzekering, huur, boodschappen en andere vaste dingen, kleding, deel schoolgeld etc. En dat valt niet mee, om dan rond te komen.
Ik heb naast mijn stage en studie nog een bijbaantje, soms wat periode-werk etc. Ja het is pittig, maar wel nodig.
Je zou met je dochter rond de tafel kunnen gaan zitten en alles uitrekenen: wat kost alles? hoeveel houd je in de maand over? Welke lasten zijn er?
Enne mocht je haar willen 'behoeden' dan zou ik ook zeker niet alles gaan betalen wil je dochter op kamers gaan wonen. In mijn studentenhuis wonen 18 en 19-jarigen en daarvoor wordt vrijwel alles betaald, dat schiet ook niet op natuurlijk
donderdag 30 april 2009 om 12:50
Iry,
ik ben ook op mijn 18e op kamers gegaan en had het echt niet willen missen. Ok, je eet misschien van 20 euro per week (ik vond de eerder genoemde 70 wat optimistisch), je kunt niet alles doen wat je wilt qua geld, maar juist daar leer je zoveel van. Je studentenkamer, daarin mag je nog slordig zijn, de afwas vergeten, veel te lang stappen en dan de volgende dag tot in de middag boven de wc pot hangen, kibbelen met je huisgenoten en samen eten en langzaamaan volwassen worden en je eigen huishouden leren draaien. Vallen en opstaan en zo, dat mag allemaal. Ik denk dat mensen die op zichzelf wonen tijdens hun studie echt vele malen zelfstandiger zijn dan zij die thuis blijven wonen. Ook leren die vele malen beter met (weinig) geld omgaan.
Ik zie nog steeds alleen maar voordelen van mijn studententijd en had het niet willen missen, al ben ik iemand die liever alles voor zichzelf heeft dan deelt met huisgenoten. (Ik had daar op den duur zo'n hekel aan maar ja, wie niet.)
Tuurlijk gaat ze dingen doen die je niet wil weten ( ), maar ach, het komt allemaal goed.
Ik zou haar juist wél op kamers laten gaan hoor, leert ze goed met geld omgaan en zo. Bovendien: ik had altijd al wel een goede band met mijn ouders, maar sinds ik toen het huis uit ging issie alleen maar beter geworden.
ik ben ook op mijn 18e op kamers gegaan en had het echt niet willen missen. Ok, je eet misschien van 20 euro per week (ik vond de eerder genoemde 70 wat optimistisch), je kunt niet alles doen wat je wilt qua geld, maar juist daar leer je zoveel van. Je studentenkamer, daarin mag je nog slordig zijn, de afwas vergeten, veel te lang stappen en dan de volgende dag tot in de middag boven de wc pot hangen, kibbelen met je huisgenoten en samen eten en langzaamaan volwassen worden en je eigen huishouden leren draaien. Vallen en opstaan en zo, dat mag allemaal. Ik denk dat mensen die op zichzelf wonen tijdens hun studie echt vele malen zelfstandiger zijn dan zij die thuis blijven wonen. Ook leren die vele malen beter met (weinig) geld omgaan.
Ik zie nog steeds alleen maar voordelen van mijn studententijd en had het niet willen missen, al ben ik iemand die liever alles voor zichzelf heeft dan deelt met huisgenoten. (Ik had daar op den duur zo'n hekel aan maar ja, wie niet.)
Tuurlijk gaat ze dingen doen die je niet wil weten ( ), maar ach, het komt allemaal goed.
Ik zou haar juist wél op kamers laten gaan hoor, leert ze goed met geld omgaan en zo. Bovendien: ik had altijd al wel een goede band met mijn ouders, maar sinds ik toen het huis uit ging issie alleen maar beter geworden.
donderdag 30 april 2009 om 19:35
quote:tangerine schreef op 30 april 2009 @ 12:50:
Iry,
ik ben ook op mijn 18e op kamers gegaan en had het echt niet willen missen. Ok, je eet misschien van 20 euro per week (ik vond de eerder genoemde 70 wat optimistisch), je kunt niet alles doen wat je wilt qua geld, maar juist daar leer je zoveel van. Je studentenkamer, daarin mag je nog slordig zijn, de afwas vergeten, veel te lang stappen en dan de volgende dag tot in de middag boven de wc pot hangen, kibbelen met je huisgenoten en samen eten en langzaamaan volwassen worden en je eigen huishouden leren draaien. Vallen en opstaan en zo, dat mag allemaal. Ik denk dat mensen die op zichzelf wonen tijdens hun studie echt vele malen zelfstandiger zijn dan zij die thuis blijven wonen. Ook leren die vele malen beter met (weinig) geld omgaan.
Ik denk dat wat je met thuis wonen allemaal zogenaamd niet leert zwaar overdreven wordt. Dit is totaal afhankelijk van je situatie. Met ouders die sowieso nooit goed in het geld zaten is goed met geld omgaan hier met de paplepel ingegoten. Zelfstandigheid ook.
Kan iemand mij uitleggen wat nou echt de toegevoegde waarde is van al die feesten waar iedereen hier zo prat op gaat (alsof je die niet bezoekt als je thuiswoont), het leven op droog brood en water (lijkt mij eerder dat je dan dom bezig bent want je moet gewoon goed eten en koop dan geen drank) etc. Het enige wat ik als toegevoegde waarde zie is dat je de administratie bij moet houden, bezwaarschriften schrijven, huur betalen etc, zeg maar een beetje oefent voor het echte leven op financieel vlak in het klein. Maar dit betekent geenszins dat als je niet op kamers gaat, dat je dit niet kan of dan immens faalt in het echte leven na de studie. En dat gevoel krijg ik wel een beetje bij de posts van de meesten hier, dat velen dat zo zien.
Ik denk dat het leven op kamers zwaar overschat wordt kwa leerzame periode, dat wil zeggen, ik heb persoonlijk nog nooit hinder ondervonden van het niet op kamers gaan en ben ook nog nooit iets tegengekomen wat nou zó belangrijk was dat ik daarvoor op kamers had gemoeten. Kan iemand mij de vaardigheden opnoemen die ik blijkbaar ontbeerde (en dan niet iets futiels als koken want iedereen kan verpakkingen lezen en de rest leer je zo) toen ik zelfstandig ging wonen ná de studie die zo essentieel waren dat op kamers gaan echt een must was?
Iedereen moet het gewoon lekker zelf weten maar ik heb echt niet het idee dat de ene keuze zoveel beter is dan de andere.
Iry,
ik ben ook op mijn 18e op kamers gegaan en had het echt niet willen missen. Ok, je eet misschien van 20 euro per week (ik vond de eerder genoemde 70 wat optimistisch), je kunt niet alles doen wat je wilt qua geld, maar juist daar leer je zoveel van. Je studentenkamer, daarin mag je nog slordig zijn, de afwas vergeten, veel te lang stappen en dan de volgende dag tot in de middag boven de wc pot hangen, kibbelen met je huisgenoten en samen eten en langzaamaan volwassen worden en je eigen huishouden leren draaien. Vallen en opstaan en zo, dat mag allemaal. Ik denk dat mensen die op zichzelf wonen tijdens hun studie echt vele malen zelfstandiger zijn dan zij die thuis blijven wonen. Ook leren die vele malen beter met (weinig) geld omgaan.
Ik denk dat wat je met thuis wonen allemaal zogenaamd niet leert zwaar overdreven wordt. Dit is totaal afhankelijk van je situatie. Met ouders die sowieso nooit goed in het geld zaten is goed met geld omgaan hier met de paplepel ingegoten. Zelfstandigheid ook.
Kan iemand mij uitleggen wat nou echt de toegevoegde waarde is van al die feesten waar iedereen hier zo prat op gaat (alsof je die niet bezoekt als je thuiswoont), het leven op droog brood en water (lijkt mij eerder dat je dan dom bezig bent want je moet gewoon goed eten en koop dan geen drank) etc. Het enige wat ik als toegevoegde waarde zie is dat je de administratie bij moet houden, bezwaarschriften schrijven, huur betalen etc, zeg maar een beetje oefent voor het echte leven op financieel vlak in het klein. Maar dit betekent geenszins dat als je niet op kamers gaat, dat je dit niet kan of dan immens faalt in het echte leven na de studie. En dat gevoel krijg ik wel een beetje bij de posts van de meesten hier, dat velen dat zo zien.
Ik denk dat het leven op kamers zwaar overschat wordt kwa leerzame periode, dat wil zeggen, ik heb persoonlijk nog nooit hinder ondervonden van het niet op kamers gaan en ben ook nog nooit iets tegengekomen wat nou zó belangrijk was dat ik daarvoor op kamers had gemoeten. Kan iemand mij de vaardigheden opnoemen die ik blijkbaar ontbeerde (en dan niet iets futiels als koken want iedereen kan verpakkingen lezen en de rest leer je zo) toen ik zelfstandig ging wonen ná de studie die zo essentieel waren dat op kamers gaan echt een must was?
Iedereen moet het gewoon lekker zelf weten maar ik heb echt niet het idee dat de ene keuze zoveel beter is dan de andere.
donderdag 30 april 2009 om 22:25
Zwieber, ik denk dat iedereen gewoon dat iedereen zijn eigen keuzes automatisch beter vindt dan een andere
Ik was gewoon heel erg blij om mijn eigen zooitje bij elkaar te houden.Had het voor geen goud willen missen. Het enige wat de meeste mensen hier denk ik willen zeggen is dat wanneer je graag op kamers wilt, de redenatie om thuis te blijven om geld uit te sparen voor een tijd waarvan je nog niet eens weet wat je dan wilt doen, misschien niet de beste reden is. Als je er gewoon geen behoefte aan hebt, lijkt het me wat anders.
Ik was gewoon heel erg blij om mijn eigen zooitje bij elkaar te houden.Had het voor geen goud willen missen. Het enige wat de meeste mensen hier denk ik willen zeggen is dat wanneer je graag op kamers wilt, de redenatie om thuis te blijven om geld uit te sparen voor een tijd waarvan je nog niet eens weet wat je dan wilt doen, misschien niet de beste reden is. Als je er gewoon geen behoefte aan hebt, lijkt het me wat anders.
