Werk & Studie
alle pijlers
Een handkus van mannelijke collega
woensdag 5 maart 2025 om 17:32
Gisteren had ik een collega uit de brand geholpen door een project op werk af te ronden. Stelde niet zoveel voor. Hij was zo opgelucht dat hij mijn hand pakte en er een kus opgaf. Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ik voel mij er erg ongemakkelijk over. Ik vind het veel te intiem voor collega's. Zelfs mijn vriend heeft mij nog nooit een handkus gegeven. Mijn collega is van Turkse afkomst dus misschien is het anders voor hem. Maar hoe moet ik hier op reageren? Is dit grensoverschrijdend gedrag of ben ik zelf dit soort affactie niet gewend?
fanta1996 wijzigde dit bericht op 06-03-2025 13:17
0.09% gewijzigd
zaterdag 8 maart 2025 om 19:19
Yakuzakiko schreef: ↑08-03-2025 19:09Nou bij mij overschrijdt het wel een grens, hou je handen bij je, ik wil ze gewoon helemaal nergens op mijn lichaam voelen.
Of handen op je heupen of om je middel, brrr ga weg met je warme grijphandjes. Alsof iemand tot sint juttemis op dezelfde plek moet blijven staan als hij zijn handen niet mag gebruiken. Interesseert me niets wat je intentie is, moven.
Ligt aan de plaats waar je bent vind ik. Is het rustig en genoeg plaats om te passeren zonder elkaar aan te raken dan is het inderdaad niet nodig iemand aan te raken.
Sta je op een festival vooraan, in een kroeg met carnaval of een concert middenin het publiek, dan kun je gewoon niet anders dan iemand even op de schouder aanraken om aan te geven dat je er langs wil. Ik doe dat altijd met een brede (verontschuldigende) lach, en als anderen zo lang mij moeten dan snap ik dat ook helemaal en lach ik netjes terug wanneer ik opzij ga.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:19
Bij een arts of een kapper of een fysiotherapeut vind ik het in zo verre storend dat ik meteen denk: ben je bang dat ik je ga aanklagen of zo? Er zit voor mij iets achterdochtigs in zo’n retorische vraag, want we weten allebei dat ik daar bén om aangeraakt te worden, dus waarom voelt iemand de noodzaak om het onvermijdelijke te benoemen?Yakuzakiko schreef: ↑08-03-2025 18:59Het is voor mij ook niet nodig, maar ik vind het ook niet storend.
Aangeraakt worden door een vreemde vinden de meeste mensen een beetje ongemakkelijk. Tja. Het ongemak neemt bij niet af als ik er nadrukkelijk toestemming voor heb gegeven, omdat het hoe dan ook moet gebeuren, want mijn haar moet worden geknipt of mijn hamstring moet worden gemasseerd of mijn borsten moeten worden onderzocht.
Wel prima: iemand zegt wát hij gaat doen en op welk moment. Niet prima: mag ik je haar/hamstring/borst aanraken.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:23
Nou ik heb vaak zat de handen van een langer persoon op mijn schouders of ergens anders gehad die zich er lichamelijk evengoed langswurmde, dus die handen hadden in het passeren geen enkel nut.MrsM schreef: ↑08-03-2025 19:19Ligt aan de plaats waar je bent vind ik. Is het rustig en genoeg plaats om te passeren zonder elkaar aan te raken dan is het inderdaad niet nodig iemand aan te raken.
Sta je op een festival vooraan, in een kroeg met carnaval of een concert middenin het publiek, dan kun je gewoon niet anders dan iemand even op de schouder aanraken om aan te geven dat je er langs wil. Ik doe dat altijd met een brede (verontschuldigende) lach, en als anderen zo lang mij moeten dan snap ik dat ook helemaal en lach ik netjes terug wanneer ik opzij ga.
En zelf gebruik ik bij mensenmassa's ook nooit mijn handen.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:24
Misschien moet je dan maar aangeven dat je het storend vind.Claire45 schreef: ↑08-03-2025 19:19Bij een arts of een kapper of een fysiotherapeut vind ik het in zo verre storend dat ik meteen denk: ben je bang dat ik je ga aanklagen of zo? Er zit voor mij iets achterdochtigs in zo’n retorische vraag, want we weten allebei dat ik daar bén om aangeraakt te worden, dus waarom voelt iemand de noodzaak om het onvermijdelijke te benoemen?
Aangeraakt worden door een vreemde vinden de meeste mensen een beetje ongemakkelijk. Tja. Het ongemak neemt bij niet af als ik er nadrukkelijk toestemming voor heb gegeven, omdat het hoe dan ook moet gebeuren, want mijn haar moet worden geknipt of mijn hamstring moet worden gemasseerd of mijn borsten moeten worden onderzocht.
Wel prima: iemand zegt wát hij gaat doen en op welk moment. Niet prima: mag ik je haar/hamstring/borst aanraken.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:28
Tja. Dat vind ik dan weer bijzonder. Ik kom er echt niet langs zonder mijn hand even te gebruiken. Ik zou me heel vervelend voelen als ik niet doorheb dat iemand er langs wil en deze persoon staat al een tijd te wachten. Zelf wachten vind ik ook vervelend. De mensen achter mij vast ook.Yakuzakiko schreef: ↑08-03-2025 19:09Nou bij mij overschrijdt het wel een grens, hou je handen bij je, ik wil ze gewoon helemaal nergens op mijn lichaam voelen.
Of handen op je heupen of om je middel, brrr ga weg met je warme grijphandjes. Alsof iemand tot sint juttemis op dezelfde plek moet blijven staan als hij zijn handen niet mag gebruiken. Interesseert me niets wat je intentie is, moven.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:29
Meestal is 'mag ik even passeren?' wel genoeg hoor, maar de meeste mensen wurmen zich gewoon met hun lichaam door de mensenmassa.Mistborn schreef: ↑08-03-2025 19:28Tja. Dat vind ik dan weer bijzonder. Ik kom er echt niet langs zonder mijn hand even te gebruiken. Ik zou me heel vervelend voelen als ik niet doorheb dat iemand er langs wil en deze persoon staat al een tijd te wachten. Zelf wachten vind ik ook vervelend. De mensen achter mij vast ook.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:30
Deze situatie bedoel ik dus. Doorgaans met een glimlach en een niet verstaanbaar "dank je".MrsM schreef: ↑08-03-2025 19:19
Sta je op een festival vooraan, in een kroeg met carnaval of een concert middenin het publiek, dan kun je gewoon niet anders dan iemand even op de schouder aanraken om aan te geven dat je er langs wil. Ik doe dat altijd met een brede (verontschuldigende) lach, en als anderen zo lang mij moeten dan snap ik dat ook helemaal en lach ik netjes terug wanneer ik opzij ga.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:31
Yakuzakiko schreef: ↑08-03-2025 19:23Nou ik heb vaak zat de handen van een langer persoon op mijn schouders of ergens anders gehad die zich er lichamelijk evengoed langswurmde, dus die handen hadden in het passeren geen enkel nut.
En zelf gebruik ik bij mensenmassa's ook nooit mijn handen.
Hoe passeer je ze dan zonder lichamelijk contact? Of gebruik je je schouders om erlangs te gaan? Soort van "duwen"?
Als ik dus ergens een hekel aan heb is wanneer ik ergens sta, iemand mij met zijn lichaam soort van opzij duwt. Dan toch liever even een "waarschuwing" met een hand (op de juiste plaats uiteraard) om aan te geven dat iemand erlangs wil.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:31
Nummer een werkt niet altijd en nummer twee vind ik echt onbeschoft en veel meer een grens overgaan. Vandaar even die hand.Yakuzakiko schreef: ↑08-03-2025 19:29Meestal is 'mag ik even passeren?' wel genoeg hoor, maar de meeste mensen wurmen zich gewoon met hun lichaam door de mensenmassa.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:33
Ik heb nog niet meegemaakt dat deze vraag aan me gesteld werd maar ik weet zeker dat ik zou vragen: “Hoe bedoelt u, daar kom ik toch voor?” En dat zou ik niet lullig bedoelen, zo reageren denk ik de meeste mensen op een rare vraag.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:34
Ja bij de concerten en festivals waar ik geweest ben, gáát iedereen gewoon. En af en toe heb je er dan mensen bij die ook gewoon gaan, en daarbij hun handen op je heupen of schouders laten rusten.MrsM schreef: ↑08-03-2025 19:31Hoe passeer je ze dan zonder lichamelijk contact? Of gebruik je je schouders om erlangs te gaan? Soort van "duwen"?
Als ik dus ergens een hekel aan heb is wanneer ik ergens sta, iemand mij met zijn lichaam soort van opzij duwt. Dan toch liever even een "waarschuwing" met een hand (op de juiste plaats uiteraard) om aan te geven dat iemand erlangs wil.
zaterdag 8 maart 2025 om 19:49
Ik heb dat zelf ook wel gedaan, bij mannen. En dan kijken ze altijd heel geschoktYakuzakiko schreef: ↑08-03-2025 19:34Ja bij de concerten en festivals waar ik geweest ben, gáát iedereen gewoon. En af en toe heb je er dan mensen bij die ook gewoon gaan, en daarbij hun handen op je heupen of schouders laten rusten.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zaterdag 8 maart 2025 om 19:56
Ja die zijn het helemaal niet gewend.Lady*Voldemort schreef: ↑08-03-2025 19:49Ik heb dat zelf ook wel gedaan, bij mannen. En dan kijken ze altijd heel geschokt
zondag 9 maart 2025 om 08:07
vragen, of aftasten, je houdt in ieder geval rekening met elkaar. en het liefst met een beetje welwillendheid en niet een afbijthouding én van beide kanten.
zondag 9 maart 2025 om 17:15
Inderdaad, het leven wordt er op deze manier niet gemakkelijker opKakelbontmetstippen schreef: ↑08-03-2025 18:4911 pagina's discussiëren over een handkus?
En weer door!
zondag 9 maart 2025 om 18:27
Misschien geheel off-topic, maar wat mij mateloos ergert is het feit als je ergens nieuw binnenkomt, dat niemand zich even voorstelt. Ik wacht altijd eventjes af en ga mezelf dan maar voorstellen. Dit kregen wij vroeger met paplepel ingegoten.. Hup, Marietje ga eens even een handje geven en zeggen hoe je heet..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zondag 9 maart 2025 om 19:07
Ik ben bang dat je daarmee over bepaalde grenzen heen gaatlichtbron schreef: ↑09-03-2025 18:27Misschien geheel off-topic, maar wat mij mateloos ergert is het feit als je ergens nieuw binnenkomt, dat niemand zich even voorstelt. Ik wacht altijd eventjes af en ga mezelf dan maar voorstellen. Dit kregen wij vroeger met paplepel ingegoten.. Hup, Marietje ga eens even een handje geven en zeggen hoe je heet..
zondag 9 maart 2025 om 20:22
Yakuzakiko schreef: ↑05-03-2025 19:48Zolang hij mijn hand maar niet aflikt of mijn vingers in zijn mond neemt.
zondag 9 maart 2025 om 20:23
Haha, ik schoot hardop in de lach hier.
maandag 10 maart 2025 om 10:29
Zover gaat het nu inderdaad en daarom zijn topics als deze recept voor ellende. Het individualisme is zó enorm dat een simpele vraag of hand geven al teveel kan zijn en reden tot conflict met zichzelf of de ander en dat wordt dan verpakt in "je voelt je te beperkt en bezwaard als je dat wel doet". echt heel onprettig om zo op je tenen te moeten lopen altijd want volgende week is een kuchje in het openbaar al aanstootgevend.MissClooney schreef: ↑08-03-2025 16:33Nu wordt het wel heel erg in het extreme getrokken. Iemand een hand geven is heel normaal.
Die hand weigeren vind ik nogal onfatsoenlijk.
Dan kun je ook wel zo ver gaan dat je niks terug zegt als iemand je groet omdat je daar geen zin in hebt.
En doooooor!
maandag 10 maart 2025 om 10:34
Maar dan gaat het toch juist precies, zoals jij het geleerd hebt?lichtbron schreef: ↑09-03-2025 18:27Misschien geheel off-topic, maar wat mij mateloos ergert is het feit als je ergens nieuw binnenkomt, dat niemand zich even voorstelt. Ik wacht altijd eventjes af en ga mezelf dan maar voorstellen. Dit kregen wij vroeger met paplepel ingegoten.. Hup, Marietje ga eens even een handje geven en zeggen hoe je heet..
Jij komt nieuw binnen, dus jij gaat je voorstellen?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
