Een handkus van mannelijke collega

Ginevra schreef: ↑

06-03-2025 14:19

Als je in het nieuws kijkt, dan zie je dat mensen weggestuurd worden vanwege grensoverschrijdend gedrag. En dan wordt bedoeld: aanranding, seksuele grenzen overschrijden, woede-aanvallen, intimidatie en dergelijke.
Dus je kan de context helemaal negeren en denken: mijn grens is overschreden dus het is grensoverschrijdend, maar in het maatschappelijke verkeer heeft grensoverschrijdend wel degelijk de betekenis van heftig over iemands grenzen heengaan, onacceptabel gedrag vertonen. En dus beticht je iemand wel degelijk van vrij heftig gedrag met die uitdrukking.

En ik vind dat best schadelijk. Er zit nog wel wat tussen "hij deed iets wat ik liever niet heb" en grensoverschrijdend gedrag. Er zijn wel honderd dingen die ik liever niet heb, maar die ik niet zou scharen onder grensoverschrijdend gedrag. Ten eerste is dat beschadigend (want het is een heftige uitdrukking) voor de collega in kwestie, en ten tweede is het schadelijk voor de mensen die slachtoffer werden van het gedrag dat ik in mijn tweede zin noem. Ik vind het inflatie van de term.

Niet elke uitdrukking is letterlijk alleen maar wat er staat. Als iemand een wit voetje haalt heeft hij ook niet met zijn schoenen in de meel gestaan.

Eidt: wat Mistborn zegt dus. Crosspost.

meisje85 schreef: ↑

06-03-2025 15:45

Best wel aanmatigend overigens, om voor de mensen die iets zwaarders is overkomen, te stellen dat het voor hen niet fijn is om grensoverschrijdend voor alle gevallen te gebruiken. Een grens overschrijden is een grens overschrijden, wat die grens ook is. En iedereen snapt dat een verkrachting iets anders is dan iemands hand ongewild beetpakken. Net zoals ieder mens ook begrijpt dat in de categorie ziektes ook nogal veel gevallen, van diverse vormen van ernst, vallen.

meisje85 schreef: ↑

06-03-2025 15:45

Ik snap sowieso niet goed dat er gelijk van die extreme voorvallen als een ongeluk worden bij gehaald, eerlijk gezegd. Dat lijkt me nou werkelijk het laatste om er in deze discussie bij te halen. Ik kan me voorstellen dat juist bij zoiets extreems als een ongeval iedere vorm van contact, aanraking en handeling bij een vreemde ongemakkelijk kan voelen en dat je je sowieso extreem bewust wordt van jezelf. Het zegt me dus eigenlijk vrij weinig dat iemand op zo'n moment zichzelf afvroeg wat wel/niet kon. Het zegt m.i. vooral iets dat zoveel mensen in de dagelijkse omgang kennelijk moeite hebben met aannemen dat iets voor iemand anders te ver kan gaan terwijl ze dat zelf niet vinden.

Best wel aanmatigend overigens, om voor de mensen die iets zwaarders is overkomen, te stellen dat het voor hen niet fijn is om grensoverschrijdend voor alle gevallen te gebruiken. Een grens overschrijden is een grens overschrijden, wat die grens ook is. En iedereen snapt dat een verkrachting iets anders is dan iemands hand ongewild beetpakken. Net zoals ieder mens ook begrijpt dat in de categorie ziektes ook nogal veel gevallen, van diverse vormen van ernst, vallen.
[/



Als je een vraag op het forum vraagt lijkt het mij meer dan logisch dat mensen delen hoe zij zoiets zouden ervaren. Daarmee heb ik zelf niet veel mensen zien schrijven dat ze het gevoel van TO (die allang verdwenen is uit de discussie) niet begrijpen of vinden dat TO zich aanstelt.

meisje85 schreef: ↑

06-03-2025 15:45

Ik snap sowieso niet goed dat er gelijk van die extreme voorvallen als een ongeluk worden bij gehaald, eerlijk gezegd. Dat lijkt me nou werkelijk het laatste om er in deze discussie bij te halen. Ik kan me voorstellen dat juist bij zoiets extreems als een ongeval iedere vorm van contact, aanraking en handeling bij een vreemde ongemakkelijk kan voelen en dat je je sowieso extreem bewust wordt van jezelf. Het zegt me dus eigenlijk vrij weinig dat iemand op zo'n moment zichzelf afvroeg wat wel/niet kon. Het zegt m.i. vooral iets dat zoveel mensen in de dagelijkse omgang kennelijk moeite hebben met aannemen dat iets voor iemand anders te ver kan gaan terwijl ze dat zelf niet vinden.

Best wel aanmatigend overigens, om voor de mensen die iets zwaarders is overkomen, te stellen dat het voor hen niet fijn is om grensoverschrijdend voor alle gevallen te gebruiken. Een grens overschrijden is een grens overschrijden, wat die grens ook is. En iedereen snapt dat een verkrachting iets anders is dan iemands hand ongewild beetpakken. Net zoals ieder mens ook begrijpt dat in de categorie ziektes ook nogal veel gevallen, van diverse vormen van ernst, vallen.

Lila-Linda schreef: ↑

06-03-2025 13:19

of heb jij, je hele leven afgeleerd, dat jouw grenzen er toe doen?
Zo erg, dat je ze niet meer durft te bewaken?

meisje85 schreef: ↑

06-03-2025 15:45

Het zegt m.i. vooral iets dat zoveel mensen in de dagelijkse omgang kennelijk moeite hebben met aannemen dat iets voor iemand anders te ver kan gaan terwijl ze dat zelf niet vinden.

Claire45 schreef: ↑

06-03-2025 18:09

Ik neem het meteen aan, want ik vind geregeld dingen te ver gaan. Mensen die veel te lang doorpraten terwijl ik al twee keer heb gezegd dat ik haast heb en verder ga (wat ik ook gewoon doe, maar ik moet wel even bot zijn en dat kost me energie). Mensen die stinken naar parfum of het broodje ei dat ze net hebben gegeten. Mensen die zich te bloot kleden op de werkvloer. Mensen die naast me komen zitten in een verder lege coupé. Mensen die dom zijn, of onbeschoft, of overdreven amicaal. Dat vind ik allemaal te ver gaan (‘over mijn grenzen’) maar het gebeurt toch wel zo regelmatig dat ik er maar vanuit ga dat het voor veel mensen inderdaad moeilijk is om aan te voelen dat een ander er niet op zit te wachten. En ik zie het ook gewoon als part of the game: ik ben niet alleen op de wereld en dus probeer ik zélf afstand te nemen of te houden van deze mensen, maar ik ga er geen gesprek over aan. Ik laat anderen zoveel mogelijk in hun waarde, ook als ik er zelf anders over denk. En volgens mij lossen de meeste mensen het zo op. Leven en laten leven.

Een handkus zou ik zelf nooit geven en ik hoef er ook geen te ontvangen, maar in de context waarin het gebeurde zou ik het oké hebben gevonden, vreemd maar wel grappig. Daar mag TO anders over denken, maar ik krijg een beetje de kriebels van de suggestie dat haar lichamelijke integriteit zou zijn bezoedeld of aangetast omdat iemand vanuit de beste bedoelingen een handkus gaf.

Lila-Linda schreef: ↑

06-03-2025 15:28

toch went het echt
Zelfs artsen vragen tegenwoordig eerst of ze je mogen aanraken
En dat stoort toch niet?

Claire45 schreef: ↑

06-03-2025 18:34

Nee, het stoort niet, maar meer dan een plichtpleging is het niet en dus is het wel een beetje flauwekul. Als ik voor een borstonderzoek kom, is het best gek om te zeggen: ik heb liever niet dat u mijn borst aanraakt. Of als ik een vinger heb gebroken: nee, u mag alleen kijken. Ik vind het prima als een arts meedeelt, voor alle duidelijkheid: nu ga ik uw borst/vinger aanraken, maar vragen naar de bekende weg vind ik niet per se fijn, dat legt júist de nadruk op het ongemak.

Claire45 schreef: ↑

06-03-2025 18:34

Nee, het stoort niet, maar meer dan een plichtpleging is het niet en dus is het wel een beetje flauwekul. Als ik voor een borstonderzoek kom, is het best gek om te zeggen: ik heb liever niet dat u mijn borst aanraakt. Of als ik een vinger heb gebroken: nee, u mag alleen kijken. Ik vind het prima als een arts meedeelt, voor alle duidelijkheid: nu ga ik uw borst/vinger aanraken, maar vragen naar de bekende weg vind ik niet per se fijn, dat legt júist de nadruk op het ongemak.