Werk & Studie
alle pijlers
Een handkus van mannelijke collega
woensdag 5 maart 2025 om 17:32
Gisteren had ik een collega uit de brand geholpen door een project op werk af te ronden. Stelde niet zoveel voor. Hij was zo opgelucht dat hij mijn hand pakte en er een kus opgaf. Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ik voel mij er erg ongemakkelijk over. Ik vind het veel te intiem voor collega's. Zelfs mijn vriend heeft mij nog nooit een handkus gegeven. Mijn collega is van Turkse afkomst dus misschien is het anders voor hem. Maar hoe moet ik hier op reageren? Is dit grensoverschrijdend gedrag of ben ik zelf dit soort affactie niet gewend?
fanta1996 wijzigde dit bericht op 06-03-2025 13:17
0.09% gewijzigd
vrijdag 7 maart 2025 om 12:45
als je iets een aan de buitenkant niet kunt zien... vraag je het evenClaire45 schreef: ↑07-03-2025 11:29Er zijn natuurlijk situaties waarin het prima is om je grenzen aan te geven maar, om bij het thema te blijven, er zijn grenzen.
De tendens om zo hyper-gevoelig en angstig met elkaar om te gaan, resulteert volgens mij in een topic als dit: een onschuldige handkus wordt al beschouwd als grensoverschrijdend gedrag. Dat ligt in de lijn van het religieuze moslim-voorschrift dat het geven van een hand aan iemand van het andere geslacht verboden is (haram) omdat moslims geen huid-op-huid contact mogen hebben met het andere geslacht.
Natuurlijk moet je andermans lichaam respecteren, je moet anderen sowieso respecteren en we weten allemaal wel hoe we ons in het sociale verkeer moeten gedragen, maar al die extra grenzen maken het er alleen maar moeilijker en ongemakkelijker op, vind ik. Omdat je aan de buitenkant niet kunt zien waar die grenzen dan precies liggen: bij een handkus? Bij een hand? Bij een high five? Bij oogcontact?
Als we met elke mogelijke persoonlijke grens rekening moeten houden, werkt dat verlammend en daar wordt het leven (het sociale contact) niet leuker van.
en dat hoeft eigenlijk alleen bij onbekenden, want van je vrienden weet je wel, wie de knuffelaar is, en wie liever een hand geeft
vrijdag 7 maart 2025 om 12:49
Goed gezegd. Het doet me eigenlijk een beetje denken aan mensen die maar van alles roepen onder het mom van "het is gewoon mijn mening" en over vrijheid van meningsuiting gaan beginnen op het moment dat je hen er op aanspreekt. Alleen wordt dan in dit geval gezegd "ik bedoel het toch goed". Dat betekent toch niet dat de ontvanger het dus allemaal maar prima moet vinden? Ik zie ook dezelfde extremen die erbij gehaald worden ("je mag ook niks meer zeggen" wordt hier "je mag ook niks meer doen" of "die types die continu hun grenzen aan lopen te geven").MeijTeeks schreef: ↑07-03-2025 11:46Ik snap dat geklaag over spontaniteit die zou verdwijnen helemaal niet. Het geeft toch juist meer ruimte voor spontaniteit als je er op kunt vertrouwen dat mensen het aangeven dat ze iets niet prettig vinden? Dan zeg je; o, was niet de bedoeling, sorry. En dan weet je wat je aan elkaar hebt.
Ik word juist voorzichtiger als mensen niet duidelijk zijn over wat ze van een ander verwachten/hopen.
Als ik iemand wil bedanken, doe ik dat bij voorkeur op een manier die de bedankte prettig vindt (nogal wiedes, dacht ik, maar kennelijk niet). Als de bedankte het bedankje niet prettig vindt, is het ook niet echt een bedankje toch? Ik zou dan graag weten hoe de bedankte wel bedankt wil worden. Dat hoeft echt niet met veel drama gepaard te gaan.
Ik ben niet zo fragiel, geloof ik. Mensen kunnen gewoon iets tegen me zeggen zonder dat ik meteen in mijn hoekje kruip en me beledigd of afgestraft of afgewezen te voelen.
vrijdag 7 maart 2025 om 12:55
Het issue met de term grensoverschrijdend gedrag is dat dit per definitie het probleem legt bij degene die iets deed, terwijl het niet altijd om iets hoeft te gaan dat per definitie problematisch is. Voor sommige mensen is iemand hand schudden grensoverschrijdend, terwijl het gedrag van degene die een hand wil geven niet buitensporig is – en zo klinkt grensoverschrijdend gedrag wel.Mariejan schreef: ↑07-03-2025 07:23Ik vind het juist belangrijk dat ook zaken die niet strafbaar zijn, grensoverschrijdend zijn en dat we daar een woord voor hebben.
Niet hoe vroeger mensen werden afgescheept. En nu toch ook nog steeds. “Tja hij bedoelde niet zo, wat geeft het nu, het is toch zo voorbij, breng hem niet in verlegenheid, doe niet zo moeilijk, doe niet zo flauw, je kan toch gewoon zeggen dat je dat niet wil.”
Schelden is ook niet strafbaar, maar wel grensoverschrijdend gedrag.
Een ongewenste aanraking is grensoverschrijdend, ook als de ander “het goedbedoelde”.
Sommige hier lijken te denken dat je bij alle vormen grensoverschrijdend gedrag naar HR moet rennen of de politie moet bellen. Dat is niet zo. Het is een woord dat gedrag omschrijft. En soms is dat gedrag ook zo dat het strafbaar is of reden voor een gesprek met HR
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
vrijdag 7 maart 2025 om 13:11
Ik vind de term grensoverschrijdend eigenlijk hiervoor wat te zwaar merk ik. In mijn hoofd is dat namelijk iets waarvan degene die het bezigt weet, of redelijkerwijs moet weten, dat dit ongepast is.
Een voor de ontvanger ongewenste aanraking valt voor mij niet direct in de categorie grensoverschrijdend wanneer de "aanraker" er geen verkeerde intenties mee heeft.
Natuurlijk mag iedereen zijn grenzen aangeven vwb diegene prettig vindt qua aanrakingen, maar om het grensoverschrijdend te noemen dat geeft het een hele negatieve lading die het eigenlijk niet heeft, of wat bedoeld wordt.
Een voor de ontvanger ongewenste aanraking valt voor mij niet direct in de categorie grensoverschrijdend wanneer de "aanraker" er geen verkeerde intenties mee heeft.
Natuurlijk mag iedereen zijn grenzen aangeven vwb diegene prettig vindt qua aanrakingen, maar om het grensoverschrijdend te noemen dat geeft het een hele negatieve lading die het eigenlijk niet heeft, of wat bedoeld wordt.
vrijdag 7 maart 2025 om 13:11
Dit is exact mijn punt geweest. Ik geloof niet dat iemand er een probleem mee heeft als een ander een grens aangeeft. Vooral doen. Lekker duidelijk. "Ik vind dit niet prettig". Prima.DG2015 schreef: ↑07-03-2025 12:55Het issue met de term grensoverschrijdend gedrag is dat dit per definitie het probleem legt bij degene die iets deed, terwijl het niet altijd om iets hoeft te gaan dat per definitie problematisch is. Voor sommige mensen is iemand hand schudden grensoverschrijdend, terwijl het gedrag van degene die een hand wil geven niet buitensporig is – en zo klinkt grensoverschrijdend gedrag wel.
vrijdag 7 maart 2025 om 13:17
Je vergeet 'We zijn doorgeslagen met z'n allen'.meisje85 schreef: ↑07-03-2025 12:49Goed gezegd. Het doet me eigenlijk een beetje denken aan mensen die maar van alles roepen onder het mom van "het is gewoon mijn mening" en over vrijheid van meningsuiting gaan beginnen op het moment dat je hen er op aanspreekt. Alleen wordt dan in dit geval gezegd "ik bedoel het toch goed". Dat betekent toch niet dat de ontvanger het dus allemaal maar prima moet vinden? Ik zie ook dezelfde extremen die erbij gehaald worden ("je mag ook niks meer zeggen" wordt hier "je mag ook niks meer doen" of "die types die continu hun grenzen aan lopen te geven").
vrijdag 7 maart 2025 om 13:29
vrijdag 7 maart 2025 om 19:16
vrijdag 7 maart 2025 om 21:34
Dan is het niet meer spontaan.
Jullie snappen echt het woord spontaan niet,maar dat geeft niet.
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
vrijdag 7 maart 2025 om 22:34
Tuurlijk, dat doe ik ook. Maar het is niet altijd even simpel. Vanavond had ik toevallig een Chinese klant te eten (samen met een collega van mij, het kwam ons beter uit om hem thuis - bij mij - uit te nodigen dan om weer helemaal naar een restaurant te moeten). Ik ken hem (zakelijk) al ruim 15 jaar en dus bouw je ook een persoonlijke band op, maar daardoor krijg je dus een vreemd soort relatie, iets wat tussen zakelijkheid en vriendschap (groot woord, maar toch) in zit.
Dus hij komt binnen en ik denk, zoals altijd in deze situatie: oh ja, wat ga ik doen, huggen of een hand geven of vriendelijk knikken? Hij maakte geen oogcontact (wel veel enthousiaste geluiden), dus ik gaf hem een hand. Mijn collega volgde mijn voorbeeld. Het is dus best lastig, want voor óns gevoel was huggen gepast geweest maar je loopt in zo’n zakelijke setting op eieren en dus kies je de veilige route. Ik kan me voorstellen dat een Italiaanse zakenrelatie beledigd was geweest als we hem een koele hand hadden gegeven. Een Amerikaan had ons waarschijnlijk al in de houdgreep genomen voordat we er erg in hadden gehad. Enzovoorts.
Het punt is: hoeveel kwaad doet het als je per ongeluk de verkeerde keuze maakt? Als ik de Chinese klant had omhelsd (en het scheelde weinig) was hij echt niet getraumatiseerd geweest, sterker nog: bij het afscheid maakte híj aanstalten om mij te omhelzen, maar toen was ik al helemaal voorbereid op een afstandelijke handdruk, dus eigenlijk schoffeerde ik hém. Maar ook dat overleeft hij wel. We modderen maar wat aan, toch? Iedereen wil graag het juiste doen, een ander niet in verlegenheid brengen of beledigen, maar dit soort dingen kun je eigenlijk niet perfect doen.
Tijdens het koken (mijn collega en de klant zaten aan de wijn) zette ik vast de salade op tafel. De klant begon meteen zijn bord vol te scheppen en at de halve schaal leeg. Dat was niet de bedoeling, die salade hoorde als bijgerecht bij de maaltijd die ik nog ging serveren, bovendien stond ik nog te koken. Vroeg hij aan mij of dat oké was? Nee. Ging hij over mijn grenzen heen? Nee, wat maakt het mij uit. Sterker nog, uit beleefdheid schepte mijn collega ook haar bord vol salade
Ze wilde hem het gevoel geven dat hij niks geks deed. Ging zij daarmee over haar grenzen heen? Nee, maar helemaal goed voelde het ook niet (want ik zat nog niet aan tafel).Zo worstelen we ons allemaal door sociale situaties heen, en uiteindelijk is het enige belangrijke de intentie.
Steeds vrágen of iets goed is of fijn voelt is misschien een aardige theorie, maar in de praktijk werkt het niet zo. Daarvoor zijn veel sociale interacties veel te subtiel, en bovendien cultureel bepaald. En dan is ‘cultureel’ een breed begrip dat niet alleen op buitenlanders slaat maar ook op mensen heel dichtbij die anders denken of leven.
zaterdag 8 maart 2025 om 00:10
Dit ben ik niet met je eens hoor, waarom zou de intentie van een ander belangrijker zijn dan jouw gevoel?
Er zijn ook mensen die met 'de beste bedoelingen' iets bij je doen wat je niet prettig vindt.
Je te lang of te stevig vasthouden, of een handje wat ergens langs gaat.
zaterdag 8 maart 2025 om 08:23
Maar dit is nou juist geen goed voorbeeld.Claire45 schreef: ↑07-03-2025 22:34Tuurlijk, dat doe ik ook. Maar het is niet altijd even simpel. Vanavond had ik toevallig een Chinese klant te eten (samen met een collega van mij, het kwam ons beter uit om hem thuis - bij mij - uit te nodigen dan om weer helemaal naar een restaurant te moeten). Ik ken hem (zakelijk) al ruim 15 jaar en dus bouw je ook een persoonlijke band op, maar daardoor krijg je dus een vreemd soort relatie, iets wat tussen zakelijkheid en vriendschap (groot woord, maar toch) in zit.
Dus hij komt binnen en ik denk, zoals altijd in deze situatie: oh ja, wat ga ik doen, huggen of een hand geven of vriendelijk knikken? Hij maakte geen oogcontact (wel veel enthousiaste geluiden), dus ik gaf hem een hand. Mijn collega volgde mijn voorbeeld. Het is dus best lastig, want voor óns gevoel was huggen gepast geweest maar je loopt in zo’n zakelijke setting op eieren en dus kies je de veilige route. Ik kan me voorstellen dat een Italiaanse zakenrelatie beledigd was geweest als we hem een koele hand hadden gegeven. Een Amerikaan had ons waarschijnlijk al in de houdgreep genomen voordat we er erg in hadden gehad. Enzovoorts.
Het punt is: hoeveel kwaad doet het als je per ongeluk de verkeerde keuze maakt? Als ik de Chinese klant had omhelsd (en het scheelde weinig) was hij echt niet getraumatiseerd geweest, sterker nog: bij het afscheid maakte híj aanstalten om mij te omhelzen, maar toen was ik al helemaal voorbereid op een afstandelijke handdruk, dus eigenlijk schoffeerde ik hém. Maar ook dat overleeft hij wel. We modderen maar wat aan, toch? Iedereen wil graag het juiste doen, een ander niet in verlegenheid brengen of beledigen, maar dit soort dingen kun je eigenlijk niet perfect doen.
Tijdens het koken (mijn collega en de klant zaten aan de wijn) zette ik vast de salade op tafel. De klant begon meteen zijn bord vol te scheppen en at de halve schaal leeg. Dat was niet de bedoeling, die salade hoorde als bijgerecht bij de maaltijd die ik nog ging serveren, bovendien stond ik nog te koken. Vroeg hij aan mij of dat oké was? Nee. Ging hij over mijn grenzen heen? Nee, wat maakt het mij uit. Sterker nog, uit beleefdheid schepte mijn collega ook haar bord vol salade
Zo worstelen we ons allemaal door sociale situaties heen, en uiteindelijk is het enige belangrijke de intentie.
Steeds vrágen of iets goed is of fijn voelt is misschien een aardige theorie, maar in de praktijk werkt het niet zo. Daarvoor zijn veel sociale interacties veel te subtiel, en bovendien cultureel bepaald. En dan is ‘cultureel’ een breed begrip dat niet alleen op buitenlanders slaat maar ook op mensen heel dichtbij die anders denken of leven.
Want niemand zegt, dat je Alles grensoverschrijdend moet vinden. Jullie vonden dit allemaal dikke prima, dus is er niks aan de hand.
Er is geen enkele lichamelijke grens overschreden
Waar het om gaat, is dat als ene klant (/vriend/collega) je aanraakt/kust/befriemeld op een manier die JIJ niet oke vindt, dat het dan niet oke is!
Ook als de rest van NL/dit forum zegt, dat het wel meevalt.
Als deze klant je plat op je mond gezoend had, zonder overleg. Mag jij hem wegduwen en aangeven, dat je dit niet oke vindt
zaterdag 8 maart 2025 om 09:37
Cultureel bepaald. Ik heb ervaring met mensen uit India die momenteel ook best vaak in Nederland komen wonen en werken. In India is het beslist ongebruikelijk om elkaar bij een begroeting aan te raken, ook geen handen schudden. Men doet daar een groet door met gevouwen handen een lichte buiging naar elkaar te maken, en "Namaste" te zeggen. In de coronaperiode is dat in mijn kringen door velen overgenomen.
zaterdag 8 maart 2025 om 09:51
zaterdag 8 maart 2025 om 10:07
Niet per se. Anderzijds is het de vraag of het goed is om alle spontaniteit uit te bannen om mogelijk ongemak bij een ander te voorkomen.
Niet zo eenvoudig te beantwoorden, lastig vraagstuk.
(Doet mij denken aan een topic van enige tijd geleden, waarbij de vraag "Heb je dit weekeinde nog iets leuks gedaan" als te offensief werd beschouwd).
zaterdag 8 maart 2025 om 10:20
Hoezo toch weer alle spontaniteit uit te bannen. Dat is echt de boel in het extreme trekken. Doe lekker spontaan, maar wees gewoon ook zo zelfverzekerd, flexibel en gezellig als iemand rustig zegt; joh, liever volgende keer anders, dat je daar gewoon voor bedankt/het meeneemt en dan weer doorgaat met de orde van de dag.Presto schreef: ↑08-03-2025 10:07Niet per se. Anderzijds is het de vraag of het goed is om alle spontaniteit uit te bannen om mogelijk ongemak bij een ander te voorkomen.
Niet zo eenvoudig te beantwoorden, lastig vraagstuk.
(Doet mij denken aan een topic van enige tijd geleden, waarbij de vraag "Heb je dit weekeinde nog iets leuks gedaan" als te offensief werd beschouwd).
Meer is het niet.
zaterdag 8 maart 2025 om 10:42
Maar dat is toch ook niet waar het probleem ligt? Echt helemaal prima als iemand aangeeft dat iets niet prettig ontvangen is. Leven en laten leven. Beide kanten op.MeijTeeks schreef: ↑08-03-2025 10:20Hoezo toch weer alle spontaniteit uit te bannen. Dat is echt de boel in het extreme trekken. Doe lekker spontaan, maar wees gewoon ook zo zelfverzekerd, flexibel en gezellig als iemand rustig zegt; joh, liever volgende keer anders, dat je daar gewoon voor bedankt/het meeneemt en dan weer doorgaat met de orde van de dag.
Meer is het niet.
Maar er wordt hier (misschien niet door jou) gesteld dat je nooit iemand mag aanraken tenzij je 100% zeker weet dat diegene dit als prettig ervaart. En anders ben je grensoverschrijdend bezig.
Ik ben zoals eerder gezegd geen knuffelaar en niet heel fysiek ingesteld. Toch geef ik regelmatig high fives en zou ik het heel raar vinden (en het momentum weghalen) als ik steeds vantevoren zou vragen of ik een high five mag geven. Als iemand zou zeggen dat niet prettig te vinden houd ik daar natuurlijk rekening mee.
Ik heb geen harde stem. Dus als ik ergens langs moet en mensen staan in de weg dan raak ik ze aam en geef zo heel lichtjes aan dat ik daar sta en ik daar ben. Ben ik dan heel grensoverschrijdend bezig?
zaterdag 8 maart 2025 om 10:42
Je beschuldigt mij van dingen in het extreme te trekken door het zelf te doen. Ik heb echt nergens geschreven dat alle spontaniteit verbannen moet worden, die woorden leg je mij in de mond.MeijTeeks schreef: ↑08-03-2025 10:20Hoezo toch weer alle spontaniteit uit te bannen. Dat is echt de boel in het extreme trekken. Doe lekker spontaan, maar wees gewoon ook zo zelfverzekerd, flexibel en gezellig als iemand rustig zegt; joh, liever volgende keer anders, dat je daar gewoon voor bedankt/het meeneemt en dan weer doorgaat met de orde van de dag.
Meer is het niet.
zaterdag 8 maart 2025 om 10:54
zaterdag 8 maart 2025 om 11:06
Dat was dan niet voor jou, maar voor enkele anderen die dat wel steeds inbrengen als argument. Ik let eerlijk gezegd niet zo op wie wat schrijft. Dus; bij deze; het is niet mijn bedoeling om dit persoonlijk bij jou neer te leggen, het ging me meer om de algemen discussie. Ik zal er beter op letten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
