Werk & Studie
alle pijlers
En dan ga je werken (deel 2)
donderdag 11 maart 2021 om 22:30
Zo'n 2,5 jaar geleden plaatste ik mijn eerste topic hier. Ik was anderhalf jaar aan het werk en het ging echt niet meer. Ik had heimwee naar mijn vrienden en moest veel te veel uren doen voor een baan die totaal niet was wat in de omschrijving stond. Kort daarna heb ik een nieuwe baan gezocht. En toen ging het een hele tijd beter.
Ik weet dat ik blij moet zijn dat ik een baan heb, zeker in deze tijd, maar toch mist er wat. Het gaat niet goed meer. Ik heb ondertussen wel meer weerstand gekweekt en meestal sleur ik me er wel doorheen, maar soms lukt het echt niet.
Ik heb voor mezelf een beetje een lijstje proberen maken waar ik het moeilijk mee heb, en wilde jullie, vooral de mensen met meer ervaring, eigenlijk vragen hoe jullie hier mee om gaan:
1: Geen rust. Vroeger op de universiteit was het altijd druk naar het einde van de semester, en daarna kwam een rustigere periode waarin je nog eens je bureau kon leegmaken, om dan weer de drukte in te gaan. Op het werk heb ik het gevoel dat ik moet blijven slikken zonder naar adem te kunnen happen. Ik moet nog steeds administratie afwerken van zaken van een jaar geleden maar ik kom er niet aan toe, want in de Gantt chart van de baas is dat project afgewerkt en is er plaats voor wat nieuws. Hij zou het liefst zien dat ik die administratie thuis inhaal maar ik probeer mijn werk niet mee naar huis te nemen. Dat gevoel te verzuipen put me soms echt uit.
2: Gerelateerd aan 1: onrealistische deadlines. De managers worden ineens wakker dat een bepaalde klus nog moet gebeuren, vragen hoeveel tijd je nodig hebt, waarop je zegt: een week. Je krijgt dan drie dagen en na twee dagen vragen ze waarom het nog niet af is. Waarom doen mensen dit? Zien ze dan echt niet dat een bepaalde routineklus die altijd een week duurt gewoon een week duurt?
3: De macht die je baas over je heeft. De baas heeft altijd gelijk, zelfs al vertelt hij een verdraaide waarheid of staat ie gewoon te liegen. Als je er te veel tegenin gaat dan kan je die verlofdag ook wel vergeten, krijg je een kloteopdracht, pakt ie mensen af of keurt ie je volgende bestelling niet goed. Er is altijd wel een manier waarop hij je in zijn greep heeft. Dus ja knikken en niet nadenken is de boodschap. Ik ben te rechtuit om hier altijd in mee te gaan wat heel vaak voor conflicten zorgt.
4: Gerelateerd aan 1 en 3: Overijverige collega's die niet per se hun werk goed willen doen, maar vooral hogerop willen komen. Die dus braaf ja knikken met alles wat de baas zegt, het desgewenst nog eens herhalen, die wel thuis hun dossiers afwerken of met plezier wat langer werken zonder overuren in te vullen, die je fouten gaan doorvertellen om jou nog extra in diskrediet te brengen. De lievelingetjes van de juf van vroeger die nu groot zijn geworden zegmaar.
5: Alles draait om geld. Ik ben het beu te moeten aanhoren dat ik €200 per uur kost. Ik krijg maar iets meer dan een tientje, de rest daar kan ik niks aan doen. Het wordt steeds als "dreigement" gebruikt om me onder druk te zetten te presteren, maar het demotiveert me alleen maar. Aansluitend wil ik vaak het beste voor de klant, maar een bedrijf wil uiteraard winst maken. Dit betekent vaak aanzienlijk kwaliteitsverlies voor een paar euro extra winst, en ondanks dat ik dit wel begrijp blijf ik het moeilijk vinden dit te accepteren. Dit demotiveert me vaak extra.
6: Ik mis een doel. Alles wat ik doe draait om het welzijn van het bedrijf en het imago van mijn baas. Op de universiteit had ik mijn diploma om naar uit te kijken. Elke semester was een stapje dichter. Nu zijn er geen stapjes meer, er is gewoon werken, en als ik harder werk komt er gewoon meer werk. Ik denk dat dit misschien nog wel de grootste oorzaak is van mijn ongelukkig gevoel. De grote schoonmaak vind ik ook niet leuk, maar als mijn huis dan weer glimt dan was dit het waard. Ik weet niet hoe ik weer iets in mijn leven kan brengen om naartoe te leven en al het werk dat ik verzet betekenis te geven.
Nu ik alles van me afgeschreven heb lijkt het alsof het allemaal weer wel meevalt, maar regelmatig heb ik het echt zwaar en zie ik het helemaal niet meer zitten, ben ik super geprikkeld of super chagrijnig, ook buiten het werk, en eigenlijk kan het zo niet verder...
Bedankt voor jullie inzichten.
Ik weet dat ik blij moet zijn dat ik een baan heb, zeker in deze tijd, maar toch mist er wat. Het gaat niet goed meer. Ik heb ondertussen wel meer weerstand gekweekt en meestal sleur ik me er wel doorheen, maar soms lukt het echt niet.
Ik heb voor mezelf een beetje een lijstje proberen maken waar ik het moeilijk mee heb, en wilde jullie, vooral de mensen met meer ervaring, eigenlijk vragen hoe jullie hier mee om gaan:
1: Geen rust. Vroeger op de universiteit was het altijd druk naar het einde van de semester, en daarna kwam een rustigere periode waarin je nog eens je bureau kon leegmaken, om dan weer de drukte in te gaan. Op het werk heb ik het gevoel dat ik moet blijven slikken zonder naar adem te kunnen happen. Ik moet nog steeds administratie afwerken van zaken van een jaar geleden maar ik kom er niet aan toe, want in de Gantt chart van de baas is dat project afgewerkt en is er plaats voor wat nieuws. Hij zou het liefst zien dat ik die administratie thuis inhaal maar ik probeer mijn werk niet mee naar huis te nemen. Dat gevoel te verzuipen put me soms echt uit.
2: Gerelateerd aan 1: onrealistische deadlines. De managers worden ineens wakker dat een bepaalde klus nog moet gebeuren, vragen hoeveel tijd je nodig hebt, waarop je zegt: een week. Je krijgt dan drie dagen en na twee dagen vragen ze waarom het nog niet af is. Waarom doen mensen dit? Zien ze dan echt niet dat een bepaalde routineklus die altijd een week duurt gewoon een week duurt?
3: De macht die je baas over je heeft. De baas heeft altijd gelijk, zelfs al vertelt hij een verdraaide waarheid of staat ie gewoon te liegen. Als je er te veel tegenin gaat dan kan je die verlofdag ook wel vergeten, krijg je een kloteopdracht, pakt ie mensen af of keurt ie je volgende bestelling niet goed. Er is altijd wel een manier waarop hij je in zijn greep heeft. Dus ja knikken en niet nadenken is de boodschap. Ik ben te rechtuit om hier altijd in mee te gaan wat heel vaak voor conflicten zorgt.
4: Gerelateerd aan 1 en 3: Overijverige collega's die niet per se hun werk goed willen doen, maar vooral hogerop willen komen. Die dus braaf ja knikken met alles wat de baas zegt, het desgewenst nog eens herhalen, die wel thuis hun dossiers afwerken of met plezier wat langer werken zonder overuren in te vullen, die je fouten gaan doorvertellen om jou nog extra in diskrediet te brengen. De lievelingetjes van de juf van vroeger die nu groot zijn geworden zegmaar.
5: Alles draait om geld. Ik ben het beu te moeten aanhoren dat ik €200 per uur kost. Ik krijg maar iets meer dan een tientje, de rest daar kan ik niks aan doen. Het wordt steeds als "dreigement" gebruikt om me onder druk te zetten te presteren, maar het demotiveert me alleen maar. Aansluitend wil ik vaak het beste voor de klant, maar een bedrijf wil uiteraard winst maken. Dit betekent vaak aanzienlijk kwaliteitsverlies voor een paar euro extra winst, en ondanks dat ik dit wel begrijp blijf ik het moeilijk vinden dit te accepteren. Dit demotiveert me vaak extra.
6: Ik mis een doel. Alles wat ik doe draait om het welzijn van het bedrijf en het imago van mijn baas. Op de universiteit had ik mijn diploma om naar uit te kijken. Elke semester was een stapje dichter. Nu zijn er geen stapjes meer, er is gewoon werken, en als ik harder werk komt er gewoon meer werk. Ik denk dat dit misschien nog wel de grootste oorzaak is van mijn ongelukkig gevoel. De grote schoonmaak vind ik ook niet leuk, maar als mijn huis dan weer glimt dan was dit het waard. Ik weet niet hoe ik weer iets in mijn leven kan brengen om naartoe te leven en al het werk dat ik verzet betekenis te geven.
Nu ik alles van me afgeschreven heb lijkt het alsof het allemaal weer wel meevalt, maar regelmatig heb ik het echt zwaar en zie ik het helemaal niet meer zitten, ben ik super geprikkeld of super chagrijnig, ook buiten het werk, en eigenlijk kan het zo niet verder...
Bedankt voor jullie inzichten.
vrijdag 12 maart 2021 om 07:05
JeroenP schreef: ↑12-03-2021 05:52Dat is ook wel gewoon een karaktertrek van mijn baas denk ik. Hij wil ook hogerop geraken dus hij doet alles wat de mensen boven hem zeggen en wat er onder hem gebeurt interesseert hem niet zo, zolang het zijn imago niet schaadt... En daar is ie best wel goed in. Maar da's eigenlijk elke baas, toch, anders wordt je geen baas...?
Misschien hebben jullie allemaal gelijk, maar ik vind het dus moeilijk zoiets te beslissen. Misschien is een andere werkgever beter, misschien kom ik van de regen in de drup. Afhankelijk van met wie je praat is werken nu eenmaal kut, of kan het bijna een hobby zijn. Ik werk misschien wel al vier jaar maar ik voel me nog steeds een groentje dat niet weet "hoe het hoort te zijn".
Het eerste deel van je quote is dus de reden dat ik nog niet weg ben. Mijn vader was altijd nogal nors en chagrijnig, deels in verband met zijn woelige carrière van zelfstandige naar een heel aantal klotebanen met wat arbeidsongevallen er bij tussen. Ik droomde er vroeger van dat als ik een goed diploma zou hebben dat ik dat kon over slaan en een beter leven zou hebben, en wellicht beter voor mijn eigen gezin zou kunnen zorgen. Misschien is de harde realiteit dat ik het niet beter heb gedaan en is het leven gewoon kut als je geen miljonair bent?
Overigens heb je misschien ook wel gelijk wat het smederij/boerderij gedeelte betreft. Ik ben opgegroeid op de boerderij van mijn ouders, en ik heb dus wel leren werken. Als 7 jarige stond ik al palen in de grond te slaan van op een trapje. Maar als de oogst binnen moest dan werd er gewerkt van 4u 's ochtends tot 12u 's nachts, en daarna kwam er een periode van rust. Als ik voor mijn huidige baas zoiets zou doen ziet hij zijn grafieken omhoog gaan en denkt ie dat ik elke dag van 4 tot 12 kan werken en is dat de nieuwe norm. Ik denk dat ik me daar toen ik nog studeerde op miskeken heb.
De loopbaancoach is een goed idee. Ik ga eens bekijken wat er mogelijk is, bedankt!
Ben je Belgisch? Ik denk dat de Nederlandse arbeidscultuur dan misschien beter bij je zou passen.
vrijdag 12 maart 2021 om 07:16
Er is niets onvolwassen aan de zoektocht naar zingeving. Ik zou ook doodongelukkig worden in de omgeving die jij schetst. MaR gelukkig zijn er ècht andere banen. In mijn werk help ik mensen beter te worden in hun vak, waarin zij op hun beurt weer mensen helpen. Ik vind dat heel waardevol en dat maakt mijn werk leuk. Er zijn drukke pieken en rustige dagen en ik heb de vrijheid om iedere dag zelf te bepalen wat ik doe. Dus zoek vooral verder, want deze geestdodendheid is echt niet nodig!
vrijdag 12 maart 2021 om 07:44
Laat je niet van de wijs brengen door mensen die je hier zeggen dat dit voelen iets zegt over onvolwassenheid of zeuren. Ik zou me in jouw positie ook rot en niet op mijn plek voelen. Niet iedereen gedijt nu eenmaal goed in een haantje de voorste-bedrijfscultuur. Er zijn gelukkig echt voldoende bedrijven met een heel andere sfeer, ik zou je willen adviseren verder te zoeken. Het hoeft niet zo te zijn en gaan als je nu beschrijft. Werken is voor de meeste mensen geen hobby, ook voor mij niet, maar je kunt je op zijn minst wel prettig en op je plek voelen bij de cultuur van en de collega's binnen een bedrijf.
vrijdag 12 maart 2021 om 07:55
Ik was ook het liefst mijn hele leven blijven studeren. De vrijheid om je leven zelf in te richten, om de paar weken enorm bikkelen maar daarna weer ruimte. Helaas is studeren geen baan en betaalt DUO niet voor eeuwig. Nu werk ik inmiddels alweer 8 jaar. Eerst in de ratrace van de advocatuur. Totaal niet geschikt voor die cultuur. Via een loopbaancoach in het HR vak terecht gekomen. Nog wel steeds specialistisch juridisch maar fijn binnen een team met alleen een interne klant en niet die uitknijperij van de advocatuur, de statusdrang om je heen, het eeuwige overwerken. Ook nu vind ik genoeg van mn werk maar heb ik over het algemeen ruimte om zelf invulling te geven aan mijn tijd, kan gerust parttime werken zonder bakken overwerk de dag erna en is de statusdrang er veel minder. Plus ik ben onderdeel van een team en dat is fijn en gezellig.
Kortom, zoek uit welke bedrijfscultuur bij je past. Zonder loopbaancoach was ik in een burn out terecht gekomen. Je zit nu niet op je plek en dat houdt geen mens vol. Je salaris is ook echt laag voor WO geschoold en je werkgever klinkt verschrikkelijk. Je hebt nog jaren te gaan. Kijk verder of je bewust kan kiezen voor parttime werken. Als je salaris oke is, is 32 uur ook genoeg. Het is niet erg om meer tijd voor jezelf te willen. Geld kan daar niet tegenop maar dan moet je wel genoeg verdienen. Ik heb gelukkig een baan die goed betaald en wat dat betreft makkelijk praten. Fulltime werken is gewoon niet voor mij. Ik vind mijn leven daarvoor te leuk.
Kortom, zoek uit welke bedrijfscultuur bij je past. Zonder loopbaancoach was ik in een burn out terecht gekomen. Je zit nu niet op je plek en dat houdt geen mens vol. Je salaris is ook echt laag voor WO geschoold en je werkgever klinkt verschrikkelijk. Je hebt nog jaren te gaan. Kijk verder of je bewust kan kiezen voor parttime werken. Als je salaris oke is, is 32 uur ook genoeg. Het is niet erg om meer tijd voor jezelf te willen. Geld kan daar niet tegenop maar dan moet je wel genoeg verdienen. Ik heb gelukkig een baan die goed betaald en wat dat betreft makkelijk praten. Fulltime werken is gewoon niet voor mij. Ik vind mijn leven daarvoor te leuk.
vrijdag 12 maart 2021 om 08:14
Ik heb niet alles gelezen maar ik ken best wat ingenieurs en die vinden dit geen vrij normaal loon, maar een schijntje.
Al vind ík het een prima loon, maar ik zit in de horeca, iets ander referentiekader.
Meer geld gaat echter niks oplossen. Of je nou gewoon een zeur bent die weinig kan hebben of het echt zo rot eraan toe gaat, zoek iets anders. In deze tijd niet gemakkelijk uiteraard, maar aan je eigen geluk werken lijkt me in elk geval meer voldoening geven dan niets doen.
vrijdag 12 maart 2021 om 08:17
Hier sluit ik me helemaal bij aan. Je zeurt niet. Deze baan en deze bedrijfscultuur past alleen niet bij je (ik zou dit ook een verschrikkelijke plek vinden om te werken!). Er zijn in dit topic al een aantal tips gegeven qua andere bedrijfsculturen, ik zou echt een andere baan zoeken als ik jou was want dit ga je niet veertig jaar volhouden. Nog niet eens vijf.Koffiehagedis schreef: ↑12-03-2021 07:44Laat je niet van de wijs brengen door mensen die je hier zeggen dat dit voelen iets zegt over onvolwassenheid of zeuren. Ik zou me in jouw positie ook rot en niet op mijn plek voelen. Niet iedereen gedijt nu eenmaal goed in een haantje de voorste-bedrijfscultuur. Er zijn gelukkig echt voldoende bedrijven met een heel andere sfeer, ik zou je willen adviseren verder te zoeken. Het hoeft niet zo te zijn en gaan als je nu beschrijft. Werken is voor de meeste mensen geen hobby, ook voor mij niet, maar je kunt je op zijn minst wel prettig en op je plek voelen bij de cultuur van en de collega's binnen een bedrijf.
vrijdag 12 maart 2021 om 08:29
vrijdag 12 maart 2021 om 08:32
Je zeurt niet, je moet 'gewoon' werk zoeken in een andere branche met een andere organisatiecultuur. Soms duurt het even voordat je de juiste plek hebt gevonden. Dat is nu eenmaal het leven en het leven is niet altijd leuk.
Dus hup, solliciteren maar. Je bent nog hartstikke jong en je hoeft echt niet nu al je ideale plek gevonden te hebben.
Dus hup, solliciteren maar. Je bent nog hartstikke jong en je hoeft echt niet nu al je ideale plek gevonden te hebben.
vrijdag 12 maart 2021 om 08:40
Dit is in Nederland bij veel bedrijven net zo, ik werk in de adviessector en dat is een aaneenschakeling van deadlines en te weinig tijd voor teveel werk. Ik kan me er niet druk om maken. Je moet het ook een beetje naast je neer kunnen leggen. Ik verdien wel veel meer dan TO, ook toen ik starter was.
anoniem_402201 wijzigde dit bericht op 12-03-2021 08:45
4.65% gewijzigd
vrijdag 12 maart 2021 om 08:58
Ik begrijp het wel. Ik heb zelf een baan waar heel veel gemonitord wordt hoeveel uren je draait, want: uurtje factuurtje. Je moet op een dag 6 facturabele uren halen. Het is een ongelofelijke mindfuck eigenlijk. Vooraf moet je je werk inschatten en als je te hoog inschat is het: "Nou, zó lang doe je er toch niet over?". Als je te laag inschat loop je jezelf voorbij. En wat vaak gebeurt is (in mijn geval) dat ik het in mijn vrije tijd in ga lopen, omdat het me anders niet lukt binnen de opgegeven uren te blijven. Want ga je er overheen, dan wordt je daar natuurlijk ook op aangesproken. Het erge is dat er dan ook wordt gezegd als er overleg of een presentatie is: die uren moet je ook boeken... dus dat gaat er dan ook vanaf. Overleg met een collega is dus ook dubbele tijd voor jouw project...
Ik heb ook een manager die heel snel denkt, praat en handelt. En dan aan het eind van een meeting zegt dat hij er veel energie van heeft gekregen... terwijl ik me compleet leeggezogen voel. Ik zit dus ook niet op mijn plek maar ben vanwege mijn leeftijd niet zo flexibel meer. Ik heb ook al een keer een branche-switch gemaakt en dat was een wereld van verschil. Alleen redde dat bedrijf het niet, tja, misschien is dat wel de cynische waarheid... dat een bedrijf ook wel moet om te overleven.
Kortom, ik zou zeker om me heen gaan kijken... hoe lastig ook. Ik snap wel hoe het werkt, je zit niet te wachten op die onzekere tijd met afwijzingen... en de druk die je dan ook naast je huidige baan nog voelt om iets anders te vinden!
Ik heb ook een manager die heel snel denkt, praat en handelt. En dan aan het eind van een meeting zegt dat hij er veel energie van heeft gekregen... terwijl ik me compleet leeggezogen voel. Ik zit dus ook niet op mijn plek maar ben vanwege mijn leeftijd niet zo flexibel meer. Ik heb ook al een keer een branche-switch gemaakt en dat was een wereld van verschil. Alleen redde dat bedrijf het niet, tja, misschien is dat wel de cynische waarheid... dat een bedrijf ook wel moet om te overleven.
Kortom, ik zou zeker om me heen gaan kijken... hoe lastig ook. Ik snap wel hoe het werkt, je zit niet te wachten op die onzekere tijd met afwijzingen... en de druk die je dan ook naast je huidige baan nog voelt om iets anders te vinden!
vrijdag 12 maart 2021 om 09:02
Ik werk soms ook wel in het weekend even bij, of ik werk ‘s avonds, maar dat ontspant mij juist en dan heb ik het gevoel dat ik voorloop en fris kan beginnen. Maar vaak genoeg laat ik de boel de boel, morgen weer een dag hoor. Mijn ervaring is dat het uiteindelijk toch altijd op de een of andere manier voor elkaar komt.
Maar ik heb wel veel van baan gewisseld en solliciteer graag, vaak en makkelijk. Weer eens wat nieuws proberen.
Maar ik heb wel veel van baan gewisseld en solliciteer graag, vaak en makkelijk. Weer eens wat nieuws proberen.
vrijdag 12 maart 2021 om 10:33
Ik werk eigenlijk onder mijn niveau. Maar ik ben gelukkiger dan ooit. Ik kon die deadlines, die druk, die lange dagen opgesloten zitten in een gebouw niet aan.
Ik ben wilde meer buiten zijn en gewoon 'lekker werken' zonder veel verantwoordelijkheden. Met mijn studie doe dus niks. En dat ga ik dus ook nooit meer doen. Studeren vond ik trouwens wel leuk. Maar deed het ook omdat je gewoon iets moet doen, aan de verwachting van iedereen voldoen. En het was een leuke tijd en ging me gemakkelijk af. Maar ik sta nu s ochtends op met een goed gevoel en heb er vaak zin in. Heb ook geluk met collega's, dat scheelt ook heel veel. Nu met die coronamaatregelen ligt mijn werk stil
Mijn salaris is niet zo hoog, maar ik kan er prima van leven.
TO, zoek iets wat je leuk vind, en kijk niet wat anderen daarvan vinden. Geluk zit niet altijd in salaris en aanzien.
Ik ben wilde meer buiten zijn en gewoon 'lekker werken' zonder veel verantwoordelijkheden. Met mijn studie doe dus niks. En dat ga ik dus ook nooit meer doen. Studeren vond ik trouwens wel leuk. Maar deed het ook omdat je gewoon iets moet doen, aan de verwachting van iedereen voldoen. En het was een leuke tijd en ging me gemakkelijk af. Maar ik sta nu s ochtends op met een goed gevoel en heb er vaak zin in. Heb ook geluk met collega's, dat scheelt ook heel veel. Nu met die coronamaatregelen ligt mijn werk stil
Mijn salaris is niet zo hoog, maar ik kan er prima van leven.
TO, zoek iets wat je leuk vind, en kijk niet wat anderen daarvan vinden. Geluk zit niet altijd in salaris en aanzien.
vrijdag 12 maart 2021 om 10:47
Dat iemand goed tegen deadlines of werkdruk kan wil niet persé zeggen dat het ze gaat om salaris of aanzien. Sommige mensen hebben daar gewoon minder last van. Toen ik een baan met minder werkdruk had kwam er niets uit mijn handen, ik ben dan gewoon te lui. En ik ben ook gewoon slecht in meer uitvoerende zaken of routineklussen, daar word ik al snel baldadig en dwars van. Met een hang naar succes of aanzien heeft dat voor mij niets te maken. De voornaamste reden dat ik hogerop wilde komen is vooral om meer zelfstandig en onafhankelijk te kunnen werken en meer zeggenschap te hebben over wat ik doe. Met veel startersfuncties ben je nog overgeleverd aan de grillen van je leidinggevende, maar als je wat meer ervaring hebt wordt dat vanzelf minder en word je vrijer in wat je doet. Dat is voor mij belangrijk.waterlelieke schreef: ↑12-03-2021 10:33[...]
TO, zoek iets wat je leuk vind, en kijk niet wat anderen daarvan vinden. Geluk zit niet altijd in salaris en aanzien.
vrijdag 12 maart 2021 om 10:50
Eens. Ik geef weinig tot niets om aanzien (wel om salaris), maar een van mijn vereisten bij een baan is een goede werkdruk liefst met strakke deadlines.
vrijdag 12 maart 2021 om 11:04
Ik zou je daarnaast wel willen aanraden om je wat minder te focussen op wat anderen allemaal doen. Je zit vol met oordelen. Je gaat ook bij een andere bedrijf of in Nederland als werknemer die net komt kijken niet de hele boel naar je hand zetten. Er zullen altijd mensen in het bedrijf zijn die zich niet naar jouw zin gedragen. Ik zou daar wel mee om leren gaan.
Werk gaat inderdaad altijd door. Je krijgt niet betaald om een weekje bij te komen, tenzij je zelf vakantie opneemt.
Het kan best zijn dat dit bedrijf niet bij je past. Je zelf neem je echter overal mee naar toe.
Werk gaat inderdaad altijd door. Je krijgt niet betaald om een weekje bij te komen, tenzij je zelf vakantie opneemt.
Het kan best zijn dat dit bedrijf niet bij je past. Je zelf neem je echter overal mee naar toe.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 12 maart 2021 om 11:14
In het begin van je carriere moet je heel erg uitvinden wat je wel en niet wilt/belangrijk vindt. Je hebt nu twee ervaringen waaruit heel duidelijk naar voren komt wat je niet wilt, gebruik dit dan ook. En dit zijn dingen die heel moeilijk naar voren komen bij een gesprek, dus vraag er specifiek naar. Of zeg dat je graag een kijkje op de werkvloer wilt nemen of wat dan ook.
Ik ben bij een commercieel bedrijf begonnen, vooral omdat ik vreesde dat de NGO wereld teveel geitenwollensokken voor mij zou zijn. Maar de commerciele doelen motiveerden mij uiteindelijk niet en de werkmentaliteit/cultuur (ook zuiden van het land) was ook heel erg niet de mijne.
Dus geswitcht en nu technisch specialist bij een NGO. Mijn leidinggevende snapt nauwelijks wat ik doe, maar weet welke doelen ik moet behalen. Als ik zeg dat een deadline niet realistisch is, dan wordt die aangepast. Alles draait om de kwaliteit van het werk, en mijn mening als specialist is daarin leidend. Zo kan het ook en zo werken heel veel organisaties, dus ga actief op zoek!
Ik ben bij een commercieel bedrijf begonnen, vooral omdat ik vreesde dat de NGO wereld teveel geitenwollensokken voor mij zou zijn. Maar de commerciele doelen motiveerden mij uiteindelijk niet en de werkmentaliteit/cultuur (ook zuiden van het land) was ook heel erg niet de mijne.
Dus geswitcht en nu technisch specialist bij een NGO. Mijn leidinggevende snapt nauwelijks wat ik doe, maar weet welke doelen ik moet behalen. Als ik zeg dat een deadline niet realistisch is, dan wordt die aangepast. Alles draait om de kwaliteit van het werk, en mijn mening als specialist is daarin leidend. Zo kan het ook en zo werken heel veel organisaties, dus ga actief op zoek!
vrijdag 12 maart 2021 om 11:25
Nee een hoop niet gelukkig. Ik ben ook 'baas' maar vind een goede werksfeer, staan voor je team net zo belangrijk als een goed resultaat/tevreden klant. Mensen die 'klikken' over collega's om zichzelf beter te laten lijken heb ik een enorme hekel aan en dat zal ik ook nooit in hun voordeel uit laten pakken.JeroenP schreef: ↑12-03-2021 05:52Dat is ook wel gewoon een karaktertrek van mijn baas denk ik. Hij wil ook hogerop geraken dus hij doet alles wat de mensen boven hem zeggen en wat er onder hem gebeurt interesseert hem niet zo, zolang het zijn imago niet schaadt... En daar is ie best wel goed in. Maar da's eigenlijk elke baas, toch, anders wordt je geen baas...?
Dit klinkt echt niet als een fijn bedrijf.
vrijdag 12 maart 2021 om 11:37
Sorry maar je verdient met je uni diploma minder dan ik in de zorg met een hbo diploma en in de zorg verdien je geen kont. Om maar wat te noemen verdiende het 3 dubbele van jou en dat was een hbo'er. Er is in het bedrijfsleven echt meer te verdienen met een uni diploma en zelfs met een hbo diploma. Of je hebt zelf slecht onderhandeld of je hebt echt een klote werkgever. In beide gevallen een andere baan zoeken en goed onderhandelen.
vrijdag 12 maart 2021 om 12:00
Ik geef ook veel om salaris, maar ik moet het werk wel een beetje leuk vinden.Perlala_Gadeon schreef: ↑12-03-2021 10:50Eens. Ik geef weinig tot niets om aanzien (wel om salaris), maar een van mijn vereisten bij een baan is een goede werkdruk liefst met strakke deadlines.
