Werk & Studie
alle pijlers
Heeft mijn vriend recht op een uitkering?
vrijdag 20 juli 2007 om 21:53
Hi ik heb een brande vraag en dat is of mijn vriend recht heeft op een uitkering,
Effe een uitleg over onze gezinssituatie: Ik ben 25 en hij 20 bijna 21 en we hebben een zoontje van bijna 2. We wonen samen en ik werk parttime zeg maar 75%. Ik verdien 1200 bruto en netto iets meer. Mijn vriend heeft al langer dan een half jaar geen werk en daarvoor wel een paar jaar gewerkt.
Hij zoekt wel werk, maar elke keer krijgt hij niks meer te horen ookal belt ie zelf terug. Dus het is niet zo dat hij niet wilt werken. Hij wordt er zelf moedeloos van en ik nog meer omdat ik alles moet betalen en ik daar gewoon geen zin in heb.
Want ik werk niet zo hard om daar een vent mee te onderhouden en ookal woon ik samen, zonder mij zou hij op straat staan. Nou hoop ik dus dat hij wel een uitkering kan krijgen, ookal is het maar 200 ofzo, maar dat ie wel een beetje eigen geld heeft.
Hoop dat iemand meer weet, want ik word gek van deze situatie. En ja hij heeft het ook al bij de AH geprobeerd of vliegtuigen schoonmaken, maar hij wordt nooit teruggebeld en als ie dan zelf belt, dan weten ze zogenaamd niks.
Dus iemand?
Effe een uitleg over onze gezinssituatie: Ik ben 25 en hij 20 bijna 21 en we hebben een zoontje van bijna 2. We wonen samen en ik werk parttime zeg maar 75%. Ik verdien 1200 bruto en netto iets meer. Mijn vriend heeft al langer dan een half jaar geen werk en daarvoor wel een paar jaar gewerkt.
Hij zoekt wel werk, maar elke keer krijgt hij niks meer te horen ookal belt ie zelf terug. Dus het is niet zo dat hij niet wilt werken. Hij wordt er zelf moedeloos van en ik nog meer omdat ik alles moet betalen en ik daar gewoon geen zin in heb.
Want ik werk niet zo hard om daar een vent mee te onderhouden en ookal woon ik samen, zonder mij zou hij op straat staan. Nou hoop ik dus dat hij wel een uitkering kan krijgen, ookal is het maar 200 ofzo, maar dat ie wel een beetje eigen geld heeft.
Hoop dat iemand meer weet, want ik word gek van deze situatie. En ja hij heeft het ook al bij de AH geprobeerd of vliegtuigen schoonmaken, maar hij wordt nooit teruggebeld en als ie dan zelf belt, dan weten ze zogenaamd niks.
Dus iemand?
woensdag 25 juli 2007 om 22:16
Ik hou nog wel van hem maar ik zie hem ook als een verschrikkelijke last. Dus eigenlijk hou ik niet meer van hem op de manier dat ik zou moeten doen.
Dat is zo er in geslopen hoor. Niet van de 1 op de andere dag. Vanaf het begin van onze relatie heb ik hem al geholpen met schulden die hij had. Hij wist als 17 jarige niet dat hij zoiets als een zorgverzekering moest betalen en aangezien zijn moeder altijd zijn post ergens liet slingeren liepen die rekeningen aardig op. Dus op een dag kreeg hij met een inkassobureau te maken en het bedrag was niet mis. Hij snapte zelf ook niet hoe dat kon aangezien hij zich nooit druk hoefde te maken over rekeningen. Lijkt mij ook dat je als ouders je kind daar op wijst, want daar denken ze echt niet vanzelf ineens aan. Maar goed heb ik voor hem opgelost. En dat steeds weer gedaan met allerlei andere dingen. Eigenlijk mijn eigen schuld dat ik alles voor hem oploste, maar ik dacht als ik hem het zelf op laat lossen en het gaat toch niet goed, dan snap ik het zelf ook niet meer waar het over gaat. En ik wilde niet samenwonen met iemand met een grote schuld. Maar ja ik dus heel dom een telefoonabonnement op mijn naam genomen voor hem en hij zou het zelf betalen en dat deed hij ook wel hoor toen hij nog werk had, maar hij belde zoveel. Ok de laatste keer wilde ik niet eens meer bijtekenen eigenlijk maar hij zou het weer netjes terugbetalen telkens en toen verloor hij zijn baan. Maar bellen kon hij wel en voor de rest achter de pc zitten. Dus vandaar dat ik steeds chagerijniger uit het werk kwam en hij steeds meer het gevoel kreeg dat ik niet meer van hem hield. Dus omdat ik chagerijnig was, maar ik had geen puf meer om te knuffelen enzo, maar ik liet mijn liefde op een andere manier zien. Lekker eten voor hem maken en lekkere dingetjes in huis halen. Het huisje gezellig maken en hem soms verrassen met iets van kleren of iets anders wat hij leuk vond. Hij was nog wel knuffelig en aanhalig, maar op den duur kregen we steeds meer ruzie en toen kwam ik er ook nog achter dat ie een andere vriendin had. Maar dat staat los van dat werk zoeken nog, omdat ie steeds tegen dingen aanliep. Maar daarom door dit alles kon ik er gewoon niet meer tegen en dat is wel al meer dan een jaar aan de gang dusniet van de 1 op de andere dag. Er mee stoppen kan ik niet omdat ik te zwak ben. Ik weet dat ie veel van me houdt en ik vind het moeilijk om hem pijn te doen al doe ik het soms wel natuurlijk door mijn houding. Maar hij is ook niet helemaal clean hoor.
Dat is zo er in geslopen hoor. Niet van de 1 op de andere dag. Vanaf het begin van onze relatie heb ik hem al geholpen met schulden die hij had. Hij wist als 17 jarige niet dat hij zoiets als een zorgverzekering moest betalen en aangezien zijn moeder altijd zijn post ergens liet slingeren liepen die rekeningen aardig op. Dus op een dag kreeg hij met een inkassobureau te maken en het bedrag was niet mis. Hij snapte zelf ook niet hoe dat kon aangezien hij zich nooit druk hoefde te maken over rekeningen. Lijkt mij ook dat je als ouders je kind daar op wijst, want daar denken ze echt niet vanzelf ineens aan. Maar goed heb ik voor hem opgelost. En dat steeds weer gedaan met allerlei andere dingen. Eigenlijk mijn eigen schuld dat ik alles voor hem oploste, maar ik dacht als ik hem het zelf op laat lossen en het gaat toch niet goed, dan snap ik het zelf ook niet meer waar het over gaat. En ik wilde niet samenwonen met iemand met een grote schuld. Maar ja ik dus heel dom een telefoonabonnement op mijn naam genomen voor hem en hij zou het zelf betalen en dat deed hij ook wel hoor toen hij nog werk had, maar hij belde zoveel. Ok de laatste keer wilde ik niet eens meer bijtekenen eigenlijk maar hij zou het weer netjes terugbetalen telkens en toen verloor hij zijn baan. Maar bellen kon hij wel en voor de rest achter de pc zitten. Dus vandaar dat ik steeds chagerijniger uit het werk kwam en hij steeds meer het gevoel kreeg dat ik niet meer van hem hield. Dus omdat ik chagerijnig was, maar ik had geen puf meer om te knuffelen enzo, maar ik liet mijn liefde op een andere manier zien. Lekker eten voor hem maken en lekkere dingetjes in huis halen. Het huisje gezellig maken en hem soms verrassen met iets van kleren of iets anders wat hij leuk vond. Hij was nog wel knuffelig en aanhalig, maar op den duur kregen we steeds meer ruzie en toen kwam ik er ook nog achter dat ie een andere vriendin had. Maar dat staat los van dat werk zoeken nog, omdat ie steeds tegen dingen aanliep. Maar daarom door dit alles kon ik er gewoon niet meer tegen en dat is wel al meer dan een jaar aan de gang dusniet van de 1 op de andere dag. Er mee stoppen kan ik niet omdat ik te zwak ben. Ik weet dat ie veel van me houdt en ik vind het moeilijk om hem pijn te doen al doe ik het soms wel natuurlijk door mijn houding. Maar hij is ook niet helemaal clean hoor.
