Hoe hou jij de motivatie hoog?

Ga lekker op vakantie; misschien kijk je er daarna heel anders tegen aan.

Kunstomized, ik herken je verhaal. Dit jaar zit/zat ik in het eindexamenjaar. Mijn werk is afgekeurd en ik ben nu dus niet afgestudeerd. Dat doet pijn. Juist omdat ik er heel het jaar verlangend naar uit heb gekeken om nu eens echt klaar te zijn. (Hiervoor al een andere studie gedaan.)



In welke stad studeer jij?

Ja ik zou ook zeggen, geniet lekker eerst even van de vakantie. Misschien kijk je er daarna weer heel anders tegenaan. Misschien dat het warme weer ook niet echt motiveert.



Ik heb zelf ook aan de kunstacademie gestudeerd. Ik ben na 2 jaar gestopt. Ook omdat ik het echt niet meer zag zitten. Ik dacht altijd dat het super gaaf was om daar heen te kunnen en echt mijn droomstudie was. Maar na 2 jaar wilde het echt niet meer. Ik heb ook het 1e jaar opnieuw gedaan vanwege gezondheidsproblemen, dus eigenlijk heb ik er bijna 3 jaar gezeten. (Heb wel mijn P hoor)



Maar ik snap dus hoe dat werkt met zo'n studie. Je moet er wel echt heel veel voor doen. En als de motivatie weg is en je weet niet meer waarom je het eigenlijk doet, dan wordt je werk er ook niet beter op. En dan ga je steeds meer opzien tegen al dat werk.



Maar, nu wil ik natuurlijk niet dat je door mijn verhaal ook op gaat geven! Als je nog maar 1 jaar hoeft, dan raad ik je eigenlijk toch aan om nog door te zetten als het nog lukt. Dan heb je in elk geval je diploma. Je kunt daarna nog altijd zien wat je er mee doet.

Ik deed grafisch ontwerpen in Arnhem (Artez).



Daarvoor had ik al pabo gedaan (1,5 jaar) en na de kunstacademie ben ik daar weer teruggegaan, dus daar zit ik nu. Vind ik echt 300x leuker en past eigenlijk veel beter bij me.



Tja, ik had het ook wel dat mijn werk heel anders was dan van mijn klasgenoten. Ik had dan vaak keihard aan iets gewerkt en vond het dan zelf ook echt goed, en dan kwam er zo'n docent die het dan helemaal niks vond, maar dan kon hij niet echt duidelijk aangeven waarom dan. Daar kon ik ook niet goed tegen.

Om goede cijfers te halen was ik eigenlijk dus steeds bezig met maar te maken wat de docenten wilden, terwijl ik er zelf niet achter stond. Ik zat op een heel andere lijn dan de docenten (niet allemaal natuurlijk). Ze vonden me meer iemand om illustratie te gaan doen. En toen dacht ik ja, als ik later bij een bureau kom te werken, moet ik ook steeds aan de opdrachten van klanten voldoen, en dan vinden ze het misschien ook niet goed genoeg. En ik vind het wel belangrijk dat je bij een creatief vak, ook je eigen ding erin kwijt kunt.

Kun je niet switchen naar de docentenopleiding anders Kunstomized? Weet niet hoe dat zit hoor, met overstappen (zou je inderdaad vast nog wel een jaar kosten misschien) maar het lijkt me dat daar de focus wat minder op je autonome werk ligt en je misschien ook wel wat meer aansluiting vindt? Het lijkt me echt vreselijk moeilijk om autonoom werk te blijven maken terwijl je geen motivatie kunt vinden en het idee hebt dat het toch nooit goed genoeg is.

Heb zelf ook aan de HKU gestudeerd (KMT) en heb wel vaker over Beeldend gehoord dat er nogal willekeurig beoordeeld wordt. Maar het blijft dan ook iets vreselijks moeilijks om te beoordelen, is ook voor docenten niet los te zien van smaak, natuurlijk.

Zijn er trouwens geen studiebegeleiders waar je zoiets mee kunt bespreken? Of een docent waar je het wel mee kunt vinden?

Ja ik snap dat het rot is. Maar als je nu stopt, heb je helemaal niets. Een jaar is op zich zo voorbij.

Tips om de motivatie op te brengen heb ik ook niet echt want ik ben zelf natuurlijk ook gestopt.



Wat voor mij wel goed werkt is goede resultaten behalen. Dan ben ik weer even trots op mezelf dat het me gelukt is en blijf ik de studie leuk vinden. En ik doe natuurlijk ook iets wat ik echt graag wil dus dat is op zich al motivatie genoeg. Dat zou voor jou dan niet werken als je het niet super graag wil.

Misschien kun je iets vinden wat je in de toekomst graag zou willen doen met je opleiding wat je erg leuk lijkt. Dan kun je je daar op focussen en daarvoor gaan.

Ach nee, met jezelf een zeikerd vinden kom je niet verder hoor. Wat voor mij altijd een enorme motivator is, is samenwerken met kunstenaars uit een andere discipline, samen iets moois maken, elkaar aan de gang houden. Maar een toegepaste muzikant zoals ik is natuurlijk iets anders dan een autonoom beeldend iemand. En het zal op autonoom waarschijnlijk ook niet erg gewaardeerd worden, samenwerken?

Of misschien kun je thematisch wat een andere kant op, als je het gevoel hebt dat dat je beperkt. Ik kan me voorstellen dat het op een gegeven moment ophoudt met je eigen herinneringen. De motivatie die ik voor projecten heb, hangt altijd heel erg samen met de inhoudt, als ik iets maar echt interessant vindt, dan ga ik wel maken (hoewel, een deadline d'rbij is ook wel belangrijk voor mijn produktiviteit )

Ik weet niets van kunst, behalve wat ik zelf mooi en leuk vind, dus mijn tip is hier niet op toegespitst. Ik heb ook geen creatieve studie gedaan. Wat mij wel helpt om gemotiveerd te blijven / worden is praten met inspirerende mensen.

Ik kijk bv. lectures op youtube (ik weet dat heel veel business schools hun speciale lezingen daarop uploaden, ook bv. afstudeer-speeches in de VS die door mensen die veel bereikt hebben worden gedaan vind ik leuk, en ik denk dat er ook in jouw vakgebied wel wat te vinden is - ik kijk trouwens dingen heel erg buiten mijn vakgebied, juist om te zien hoe andere mensen denken, welke stappen ze genomen hebben, enzovoort), ik ga naar lezingen, enzovoort.

Ik heb mensen opgezocht die een baan hadden die mij leuk leek, en even voor de beeldvorming, dat was echt vanalles (ook wat niet zo gek veel te maken had met mijn vakgebied, zoals manager van een groot hotel) en gemaild of opgebeld met de vraag of ik ze op een kopje koffie mocht trakteren, dat ik net afgestudeerd was, erg op zoek ben naar wat ik kan doen en hoe, en dat hun werk mij zo superleuk lijkt, maar dat ik niet zo'n idee heb over hoe hun dag er nou in de praktijk uitziet, en hoe ze op die plek gekomen zijn, en of ze mij daar wat meer over willen vertellen.

Iedereen die ik heb benaderd heeft toegezegd. Daar zaten geen Balkenendes tussen ofzo, maar wel mensen die al behoorlijk wat bereikt hadden. Door met zulke mensen te praten, krijg je veel nieuwe ideeën en energie.

Met één jongen ben ik vrienden geworden, die heeft een eigen bedrijf en ik kom daar nu weleens en dat is ook erg motiverend, om te zien hoe mensen van nul iets opgebouwd hebben (en daar nog mee bezig zijn) en succes hebben.



Ook gewone mensen (die ik tegenkom op feestjes zeg maar) vraag ik vaak naar wat ze doen, hoe ze daar terecht zijn gekomen enzovoort, en af en toe komen daar heel interessante gesprekken uit voort die mij weer motiveren zelf ook een doel te formuleren en dat te bereiken.



Je kan ook biografieën lezen, maar daar ben ik zelf nog niet mee begonnen. Ikzelf probeer ook veel boeken te lezen, en nieuwe culturele dingen te doen, ik ben bijvoorbeeld laatst naar een Zuid Koreaanse groep geweest, het was één van de leukste concerten waar ik ooit in mijn leven ben geweest. Ook tentoonstellingen, musea, ed. kunnen dat effect hebben. Soms ook helemaal niet. Misschien is het voor jou, omdat je daar al de hele dag mee bezig bent, wel juist leuk om iets compleet anders te doen, iets niet-creatiefs. Het eerste wat me te binnen schiet is een cursus boekhouden maar misschien..... een nieuwe taal leren, sudoku's oplossen, je verdiepen in de economie, of de politiek. Werk doen waar je veel bij na moet denken, of alert moet zijn, of heel sociaal.

Door met iets heel anders bezig te zijn lijkt het of mijn hersens opeens ook opnieuw open gaan (dit klinkt heel stom ik weet niet hoe ik het anders moet formuleren). Als je iets gaat doen met meer mensen kom je waarschijnlijk ook héél andere mensen tegen dan normaal, wat weer voor interessante gesprekken en kijken op het leven kan zorgen.



Wat ook werkte voor mij is je fantasie compleet de vrije loop laten en je je leven voorstellen over een x aantal jaar. Tenminste 10, maar haast nog beter 15 of zelfs 20. 5 is te kort voor mijzelf. Dan ga ik álles invullen: in wat voor huis woon ik, wat voor vrienden heb ik, wat voor kleren draag ik, wat voor soort baan heb ik, wat doe ik in de weekenden, álles. Het klinkt misschien stom maar dat heeft mij erg geholpen om duidelijk te krijgen wat voor leven ik graag wil leiden. Daarvoor moeten uiteraard stappen genomen worden, en soms stappen die niet zo geweldig zijn, maar omdat die stappen je naar je doel leiden kan je toch weer hernieuwde energie ervoor vinden. Je doel kan natuurlijk mettertijd veranderen en zal dat ook wel doen.

Ikzelf heb bv. een baan die ik wel heel leuk vindt, maar véél te weinig verdient. Ik blijf hier wel, want ik leer heel veel en realiseerde me dat mijn doel nu is, héél veel ervaring opdoen en héél veel contacten opdoen. Als ik er het maximale uit kan slepen qua salaris is dat heel mooi meegenomen, maar dat is niet mijn hoofddoel op het moment. Daardoor kan ik dat salaris dan beter accepteren.



Zo werkt het misschien voor jou ook, je laatste jaar is misschien niet de allerleukste bezigheid an sich maar je weet waarvoor je het doet en daardoor wordt het toch leuk, want elke dag kom je dichter bij je doel!