Werk & Studie
alle pijlers
Hoe schakel jij af van werk?
vrijdag 13 september 2024 om 08:33
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb om af te schakelen van werk. Op mijn vrije dagen open ik toch de berichten die binnen komen. Als ik een stuk ga wandelen zie ik niet de mooie plekjes in de natuur, maar denk ik aan werk. Fiets ik met mijn kinderen naar de sportclub dan dwalen mijn gedachten af naar wat ik straks nog ff snel voor werk kan doen als zij lekker aan het sporten zijn.
Ik speel situaties opnieuw af, bereid oudergesprekken/mails tig keer voor in mijn hoofd, ik kan gewoon niet loslaten. Alleen als ik sport gaat mijn hoofd eventjes uit, maar zodra ik de kleedkamer in stap *poef* is daar weer die drang om te kijken of er gemaild is/ schieten er weer werkgedachten door mijn hoofd.
Wat helpt jullie om echt af te schakelen?
Ik speel situaties opnieuw af, bereid oudergesprekken/mails tig keer voor in mijn hoofd, ik kan gewoon niet loslaten. Alleen als ik sport gaat mijn hoofd eventjes uit, maar zodra ik de kleedkamer in stap *poef* is daar weer die drang om te kijken of er gemaild is/ schieten er weer werkgedachten door mijn hoofd.
Wat helpt jullie om echt af te schakelen?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 13 september 2024 om 08:38
Vrij is echt vrij, en dat betekent hier geen laptop of mobiel van werk aan. Die gaan dus uit.
Als ze toch aan moeten blijven omdat ik bijv alleen bereikbaar ben voor een spoedgeval, dan zet ik alle meldingen uit behalve het bellen. Ik zie dan dus geen nieuwe apps en mails. Ook het opstarten van Outlook staat op ‘agenda’, dus als het toch aan gaat zie ik niet direct mails waar ik wat mee moet van mezelf.
Verder is het een kwestie van strenger voor jezelf zijn en eraan wennen dat je dit dus niet meer doet. Bij mij werkt ook het besef dat je echt niet zo belangrijk en onmisbaar bent, en er eigenlijk geen werk bestaat wat niet een dagje kan wachten.
Ik heb trouwens in een cursus geleerd dat de hele tijd kijken en korte klusjes oppakken een vorm van verslaving is. Je triggert een oerdeel van je brein ermee en geeft jezelf shotjes dopamine door zo’n klein taakje af te ronden. Dat besef werkt ook wel voor mij om het helemaal niet meer te doen.
Als ze toch aan moeten blijven omdat ik bijv alleen bereikbaar ben voor een spoedgeval, dan zet ik alle meldingen uit behalve het bellen. Ik zie dan dus geen nieuwe apps en mails. Ook het opstarten van Outlook staat op ‘agenda’, dus als het toch aan gaat zie ik niet direct mails waar ik wat mee moet van mezelf.
Verder is het een kwestie van strenger voor jezelf zijn en eraan wennen dat je dit dus niet meer doet. Bij mij werkt ook het besef dat je echt niet zo belangrijk en onmisbaar bent, en er eigenlijk geen werk bestaat wat niet een dagje kan wachten.
Ik heb trouwens in een cursus geleerd dat de hele tijd kijken en korte klusjes oppakken een vorm van verslaving is. Je triggert een oerdeel van je brein ermee en geeft jezelf shotjes dopamine door zo’n klein taakje af te ronden. Dat besef werkt ook wel voor mij om het helemaal niet meer te doen.
cherimoya wijzigde dit bericht op 13-09-2024 08:40
18.54% gewijzigd
vrijdag 13 september 2024 om 08:50
Geen tips hier want ik heb precies hetzelfde. Ik heb het geaccepteerd dat het hoort bij mijn werk. Ook tijdens vakantie check ik email en WhatsApp.
Tijdens sporten kijk ik expres niet op mijn telefoon en met verjaardagen/feestjes niet. Maar vrij thuis betekent wel dat ik nog altijd bereikbaar ben voor medewerkers en leerlingen.
Tijdens sporten kijk ik expres niet op mijn telefoon en met verjaardagen/feestjes niet. Maar vrij thuis betekent wel dat ik nog altijd bereikbaar ben voor medewerkers en leerlingen.
vrijdag 13 september 2024 om 08:52
Dat lijkt me aanvechtbaar. Denk aan de zorg, het onderwijs of de journalistiek.
Als ik de deadline van mijn subsidieaanvraag niet haal, betekent dat 4 jaar geen inkomen voor 3 mensen.
vrijdag 13 september 2024 om 08:59
Ik heb er geen moeite mee mails te zien als ik vrij ben. Ik blijf er dan niet aan denken ofzo. En soms geef ik tussendoor antwoord, lekker makkelijk. Maar ook tijdens de werkdag kan ik prima even lekker wat anders doen (werk thuis) en dan ben ik niet de hele tijd met werk bezig. Voor mij is juist een keiharde scheiding werk/privé niet ideaal.
vrijdag 13 september 2024 om 09:01
Volgens mij zijn het twee verschillende dingen. Dat voortdurend op je telefoon zitten, daar kan je vrij makkelijk wat aan doen. Maar ik doe dat bijvoorbeeld niet en mijn hoofd gaat ook niet ‘uit’. Ik lig ‘s nachts in mijn hoofd ook mails op te stellen. Geen idee hoe je daarvan af komt. Ik mediteer me suf.
Die telefoon: gooi whatsapp eraf. Ja echt, dat kan. Zeg bijvoorbeeld dat je alleen te bereiken bent op Signal of Telegram of per sms. Bekijk je mail 2 x per dag op vaste tijdstippen.
Die telefoon: gooi whatsapp eraf. Ja echt, dat kan. Zeg bijvoorbeeld dat je alleen te bereiken bent op Signal of Telegram of per sms. Bekijk je mail 2 x per dag op vaste tijdstippen.
vrijdag 13 september 2024 om 09:02
Weet je, een hersen- of thoraxchirurg doet werk wat maar door weinig andere mensen gedaan kan worden en die hebben echt een excuus als ze in hun vrije tijd met hun werk bezig zijn. Voor de rest van ons, gewone stervelingen, is ons werk zo onbelangrijk dat het onze vrije tijd niet moet binnendringen.
En jij bent dus één van die gewone stervelingen. Ik herken het hoor, mijn brein kan 's nachts met me op de loop gaan en net zolang blijven malen tot ik iets heb gevonden waar ik me druk op kan maken.
Maar jij bent juf, neem ik aan, doordat je het over oudergesprekken hebt. Nou, je hebt belangrijk werk voor kinderen van andere ouders, hulde. maar niks is zo belangrijk dat jouw gedachten afdwalen van je eigen kinderen om aan de van een ander te denken.
Misschien toch maar eens proberen om een half uurtje te mediteren als je klaar bent met je werk. Dat kan ook door de hond uit te laten en je telefoon thuis te laten. Geen andere mensen aan te spreken en even alleen te zijn met je gedachten. Zie ze als wolkjes aan de hemel. Je ziet ze , volgt ze, en ze gaan weer voorbij. Hoef jij niks voor te doen. Zo is het ook met gedachten over je werk.
En jij bent dus één van die gewone stervelingen. Ik herken het hoor, mijn brein kan 's nachts met me op de loop gaan en net zolang blijven malen tot ik iets heb gevonden waar ik me druk op kan maken.
Maar jij bent juf, neem ik aan, doordat je het over oudergesprekken hebt. Nou, je hebt belangrijk werk voor kinderen van andere ouders, hulde. maar niks is zo belangrijk dat jouw gedachten afdwalen van je eigen kinderen om aan de van een ander te denken.
Misschien toch maar eens proberen om een half uurtje te mediteren als je klaar bent met je werk. Dat kan ook door de hond uit te laten en je telefoon thuis te laten. Geen andere mensen aan te spreken en even alleen te zijn met je gedachten. Zie ze als wolkjes aan de hemel. Je ziet ze , volgt ze, en ze gaan weer voorbij. Hoef jij niks voor te doen. Zo is het ook met gedachten over je werk.
ninanoname wijzigde dit bericht op 13-09-2024 09:07
0.22% gewijzigd
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
vrijdag 13 september 2024 om 09:05
vrijdag 13 september 2024 om 09:09
DE tip om af te schakelen:
Heb het zelfvertrouwen dat je je werk goed doet!
Praktische tips:
- De mail app van je telefoon afhalen.
- Aan het einde van de dag je werkplek opruimen en een lijst voor de volgende dag neerleggen zodat je meteen kunt beginnen.
- een cursus volgen over omgaan met weerstand / de roos van Leary bestuderen.
- zekerder worden zodat je niet meer bang bent om iets te missen tijdens je vrije tijd.
Heb het zelfvertrouwen dat je je werk goed doet!
Praktische tips:
- De mail app van je telefoon afhalen.
- Aan het einde van de dag je werkplek opruimen en een lijst voor de volgende dag neerleggen zodat je meteen kunt beginnen.
- een cursus volgen over omgaan met weerstand / de roos van Leary bestuderen.
- zekerder worden zodat je niet meer bang bent om iets te missen tijdens je vrije tijd.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 13 september 2024 om 09:13
vrijdag 13 september 2024 om 09:14
Maar dat weet je toch ruim van tevoren en kun je op een werkdag doen?
Onderwijs ook hoor, er zijn inderdaad dingen die af móeten, denk aan rapporten die mee moeten. Maar op de dagen dat TO vrij is, doet een collega haar klas, dus daar zal ze afspraken mee hebben. Het lijkt me in dit geval eerder een gewoonte dan dringend noodzakelijk.
Tips: doe je werk op je werk en maak geen dingen thuis af. Kom je in de verleiding om je mail te checken? Zoek afleiding.
Bedenk: vallen er doden als ik dit niet (nu) doe? Meestal niet.
Leef in het hier en nu: je bent nu met je kinderen aan het fietsen, je moet je aandacht op hen richten.
Pijnlijk, maar ook waar: als je ooit vertrekt, is er niemand die zich nog druk maakt om wat jij wel of niet gedaan hebt. Ik heb op mijn vorige werk heel hard gewerkt, ook veel vrije tijd in gestoken. Uiteindelijk stank voor dank.
Je gezin is belangrijker dan je werk! Cliché: niemand zegt op zijn sterfbed: had ik maar vaker mijn werkmail gecheckt.
vrijdag 13 september 2024 om 09:16
De verweving van privé en werk is wat soms heel fijn is aan werken in het onderwijs en soms heel vervelend. Toen mijn kinderen jong waren, was het heel praktisch dat ik op een dag dat ik vroeg lesvrij was, de kinderen kon ophalen van school, iets leuks ging doen en als ze 's avonds sliepen mijn werk deed.
Nu merk ik dat ik me de hele dag verantwoordelijk voel. Ook op mijn vrije dag. Ook in het weekeinde. Ik doe dat zelf, op een paar malle collega's na verwacht echt niemand dat van me (behalve in de examenperiode).
Dus ik neem mezelf voor gewoon niet te kijken, gewoon niet te doen. Tegen mezelf zeggen: "Je bent nu vrij, je hoeft niets te doen voor je werk." We gaan zien of het werkt.
Nu merk ik dat ik me de hele dag verantwoordelijk voel. Ook op mijn vrije dag. Ook in het weekeinde. Ik doe dat zelf, op een paar malle collega's na verwacht echt niemand dat van me (behalve in de examenperiode).
Dus ik neem mezelf voor gewoon niet te kijken, gewoon niet te doen. Tegen mezelf zeggen: "Je bent nu vrij, je hoeft niets te doen voor je werk." We gaan zien of het werkt.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 13 september 2024 om 09:19
Gewoon werktelefoon en laptop uit als ik niet niet aan het werk ben. Die geen in een hoek van de werkkamer en komen er weer uit als ik weer moet werken.
Alles gescheiden houden. Waarom zou de telefoon of laptop aan moeten als je niet werkt? Er is niks wat niet kan wachten in mijn werk. Vragen van cliënten komen centraal binnen en dan pakken mijn teamgenoten dat op.
Succes!
Alles gescheiden houden. Waarom zou de telefoon of laptop aan moeten als je niet werkt? Er is niks wat niet kan wachten in mijn werk. Vragen van cliënten komen centraal binnen en dan pakken mijn teamgenoten dat op.
Succes!
vrijdag 13 september 2024 om 09:30
Leraren hebben over het algemeen geen werktelefoon.Amarilis schreef: ↑13-09-2024 09:19Gewoon werktelefoon en laptop uit als ik niet niet aan het werk ben. Die geen in een hoek van de werkkamer en komen er weer uit als ik weer moet werken.
Alles gescheiden houden. Waarom zou de telefoon of laptop aan moeten als je niet werkt? Er is niks wat niet kan wachten in mijn werk. Vragen van cliënten komen centraal binnen en dan pakken mijn teamgenoten dat op.
Succes!
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 13 september 2024 om 09:33
[...]
Is misschien ook een manier van controle/grip houden door over die dingen te blijven nadenken?
Dit is een gewoonte die velen hebben wanneer ze (te) druk zijn. Komt ook voort uit het type werk, niet voor niets is in het onderwijs de burnout uitgevonden en heeft deze beroepsgroep daar het meeste last van.
Het is wel te leren om op een andere manier met jezelf om te gaan en werkelijk los te laten. Maar vergt oefening. Voor mij was dit iig niet van de ene op de andere dag en nog steeds moet ik daar bewust mee bezig zijn. Het levert wel veel (rust) op.
Ik doe dus eigenlijk niets met 'afschakelen', werk en privé lopen bij mij door elkaar maar heb daar geen stress meer van.
Is misschien ook een manier van controle/grip houden door over die dingen te blijven nadenken?
Dit is een gewoonte die velen hebben wanneer ze (te) druk zijn. Komt ook voort uit het type werk, niet voor niets is in het onderwijs de burnout uitgevonden en heeft deze beroepsgroep daar het meeste last van.
Het is wel te leren om op een andere manier met jezelf om te gaan en werkelijk los te laten. Maar vergt oefening. Voor mij was dit iig niet van de ene op de andere dag en nog steeds moet ik daar bewust mee bezig zijn. Het levert wel veel (rust) op.
Ik doe dus eigenlijk niets met 'afschakelen', werk en privé lopen bij mij door elkaar maar heb daar geen stress meer van.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 13-09-2024 13:20
Reden: OP quoten is niet toegestaan
Reden: OP quoten is niet toegestaan
45.80% gewijzigd
vrijdag 13 september 2024 om 09:33
Ik heb geen werktelefoon/werklaptop. En er is ook niemand die dit van mij verwacht. Ik doe dit echt zelf. En het is inderdaad een gewoonte, die ik moet afleren. En ik ben benieuwd hoe anderen dit doen.
Ik probeer tijdens het wandelen ook te denken "ik zie een berk, een dunnere berk, veel activiteit van kevertjes op de grooo.. hoe ga ik dit formuleren tegen X.... zou het vandaag (bij duo) lukken met leerling Y om..." Het kost veel energie om mijn gedachten bij het wandelen en de omgeving te houden terwijl het ontspannend bedoeld is.
Ik probeer tijdens het wandelen ook te denken "ik zie een berk, een dunnere berk, veel activiteit van kevertjes op de grooo.. hoe ga ik dit formuleren tegen X.... zou het vandaag (bij duo) lukken met leerling Y om..." Het kost veel energie om mijn gedachten bij het wandelen en de omgeving te houden terwijl het ontspannend bedoeld is.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 13 september 2024 om 09:36
Misschien niet jezelf forceren om die gedachten niet te hebben maar er liefdevoller mee om te gaan. Ik mag van mezelf heerlijk piekeren tijdens het wandelen, ik merk dat het meestal op den duur steeds rustiger word in mijn hoofd.
En soms niet, dan heb ik een uur alleen maar aan X gedacht. Waarom is dat erg? Blijkbaar had ik daar onrust over, of ben ik angstig. MOETEN ontspannen werkt natuurlijk niet...
Je mag wat liever zijn voor jezelf.
En soms niet, dan heb ik een uur alleen maar aan X gedacht. Waarom is dat erg? Blijkbaar had ik daar onrust over, of ben ik angstig. MOETEN ontspannen werkt natuurlijk niet...
Je mag wat liever zijn voor jezelf.
vrijdag 13 september 2024 om 09:36
?? waarom deze opmerking?Nana_Mouskouri schreef: ↑13-09-2024 09:17En dit is echt een eerste signaal richting overspannenheid, TO.
dan ontopic:
je moet niet afschakelen. dat is een term voor mensen die dat kunnen. mensen zoals jij (en ik) die dat niet zacht kunnen moeten zichzelf keihard verplichten om uit te gaan.
dus meldingen uit waardoor je geen berichten krijgt, liever nog telefoon splitsen dus 1 zakelijk en 1 privé.
nadenken over je werk is niet per sé erg zolang het niet je functioneren buiten werk gaat beïnvloeden. Werk is een belangrijk deel van je leven dus als je gedachten afdwalen als je bij de sport van de kinderen zit is heel normaal, maar berichten wegwerken is je valkuil, dus dat mag niet meer van jezelf.
dus geen fluwelen handschoentermen als afschakelen, gewoon botte bijl en jezelf verbieden.
dat voelt rot maar zal beter worden als je eebnmaal merkt dat de wereld niet in brand vliegt omdat jij een mail niet geopend hebt.
En doooooor!
vrijdag 13 september 2024 om 09:37
Exact. Ik voel me de hele dag verantwoordelijk en die verantwoordelijkheid drukt op me. En dit komt echt niet van buiten (fijne groep ouders, prettige duo, schooldirectie die personeel heel wil houden). Dit zit echt in mij. Maar hoe krijg ik het eruit?Nana_Mouskouri schreef: ↑13-09-2024 09:16De verweving van privé en werk is wat soms heel fijn is aan werken in het onderwijs en soms heel vervelend. Toen mijn kinderen jong waren, was het heel praktisch dat ik op een dag dat ik vroeg lesvrij was, de kinderen kon ophalen van school, iets leuks ging doen en als ze 's avonds sliepen mijn werk deed.
Nu merk ik dat ik me de hele dag verantwoordelijk voel. Ook op mijn vrije dag. Ook in het weekeinde. Ik doe dat zelf, op een paar malle collega's na verwacht echt niemand dat van me (behalve in de examenperiode).
Dus ik neem mezelf voor gewoon niet te kijken, gewoon niet te doen. Tegen mezelf zeggen: "Je bent nu vrij, je hoeft niets te doen voor je werk." We gaan zien of het werkt.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 13 september 2024 om 09:37
Dit vind ik een interessante gedachte. Dank voor het delen.Cherimoya schreef: ↑13-09-2024 08:38Vrij is echt vrij, en dat betekent hier geen laptop of mobiel van werk aan. Die gaan dus uit.
Als ze toch aan moeten blijven omdat ik bijv alleen bereikbaar ben voor een spoedgeval, dan zet ik alle meldingen uit behalve het bellen. Ik zie dan dus geen nieuwe apps en mails. Ook het opstarten van Outlook staat op ‘agenda’, dus als het toch aan gaat zie ik niet direct mails waar ik wat mee moet van mezelf.
Verder is het een kwestie van strenger voor jezelf zijn en eraan wennen dat je dit dus niet meer doet. Bij mij werkt ook het besef dat je echt niet zo belangrijk en onmisbaar bent, en er eigenlijk geen werk bestaat wat niet een dagje kan wachten.
Ik heb trouwens in een cursus geleerd dat de hele tijd kijken en korte klusjes oppakken een vorm van verslaving is. Je triggert een oerdeel van je brein ermee en geeft jezelf shotjes dopamine door zo’n klein taakje af te ronden. Dat besef werkt ook wel voor mij om het helemaal niet meer te doen.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 13 september 2024 om 09:38
Een collega van mij riep ooit: "Loopt er bloed uit? Nee? Dan is het NIET belangrijk en kan het tot morgen wachten." Die gebruik ik eigenlijk nog steeds.
Tegen het piekeren legde ik in een te drukke tijd pen en papier op mijn nachtkastje zodat ik dingen die ik niet moest vergeten even snel in een paar steekwoorden kon noteren om de volgende werkdag op te pakken. Dan was het daarna uit mijn hoofd.
En verder wat hier eerder al is gezegd: werktelefoontjes en mails niet meer in je prive laten komen, dus uitzetten/wegleggen zodra je klaar bent met werken.
Om af te schakelen pak ik verder een boek, ga ik even puzzelen of kleuren of bezig zijn met eten maken (met name gerechten waar je veel bij moet snijden werkt voor mij heel rustgevend). Of een aflevering van een serie waar je niet teveel bij hoeft na te denken (Clarkson's farm, Below Deck, Selling Sunset).
Succes en denk aan jezelf, ik herken in jouw verhaal ook tekenen van richting overspannen gaan en daar wil je liever niet komen.
Tegen het piekeren legde ik in een te drukke tijd pen en papier op mijn nachtkastje zodat ik dingen die ik niet moest vergeten even snel in een paar steekwoorden kon noteren om de volgende werkdag op te pakken. Dan was het daarna uit mijn hoofd.
En verder wat hier eerder al is gezegd: werktelefoontjes en mails niet meer in je prive laten komen, dus uitzetten/wegleggen zodra je klaar bent met werken.
Om af te schakelen pak ik verder een boek, ga ik even puzzelen of kleuren of bezig zijn met eten maken (met name gerechten waar je veel bij moet snijden werkt voor mij heel rustgevend). Of een aflevering van een serie waar je niet teveel bij hoeft na te denken (Clarkson's farm, Below Deck, Selling Sunset).
Succes en denk aan jezelf, ik herken in jouw verhaal ook tekenen van richting overspannen gaan en daar wil je liever niet komen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
