Werk & Studie
alle pijlers
Hoe schakel jij af van werk?
vrijdag 13 september 2024 om 08:33
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb om af te schakelen van werk. Op mijn vrije dagen open ik toch de berichten die binnen komen. Als ik een stuk ga wandelen zie ik niet de mooie plekjes in de natuur, maar denk ik aan werk. Fiets ik met mijn kinderen naar de sportclub dan dwalen mijn gedachten af naar wat ik straks nog ff snel voor werk kan doen als zij lekker aan het sporten zijn.
Ik speel situaties opnieuw af, bereid oudergesprekken/mails tig keer voor in mijn hoofd, ik kan gewoon niet loslaten. Alleen als ik sport gaat mijn hoofd eventjes uit, maar zodra ik de kleedkamer in stap *poef* is daar weer die drang om te kijken of er gemaild is/ schieten er weer werkgedachten door mijn hoofd.
Wat helpt jullie om echt af te schakelen?
Ik speel situaties opnieuw af, bereid oudergesprekken/mails tig keer voor in mijn hoofd, ik kan gewoon niet loslaten. Alleen als ik sport gaat mijn hoofd eventjes uit, maar zodra ik de kleedkamer in stap *poef* is daar weer die drang om te kijken of er gemaild is/ schieten er weer werkgedachten door mijn hoofd.
Wat helpt jullie om echt af te schakelen?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 13 september 2024 om 18:39
Ik denk dat het er aan ligt of je gespannen wordt van het denken aan en bezig zijn met je werk of dat je er vrij neutraal in staat. Zoals jij het omschrijft klinkt het alsof jij er neutraal in staat en dan zul je er niet snel overspannen van worden.MrsMorrison schreef: ↑13-09-2024 13:34Denk je?
Sommigen mensen hebben dat misschien sterker dan anderen. Ik ervaar het soms ook als vervelend maar ik kan niet zomaar mijn telefoon een halve dag aan de kant gooien als ik vrij ben op een werkdag. En op zondagavond komen soms berichten binnen die weer belangrijk zijn voor de maandagochtend. Dan zul je daar toch iets mee moeten doen. Of je daardoor direct overspannen wordt weet ik niet...
Als je altijd aan je werk denkt en er last van hebt, betekent het dat je niet echt meer kunt ontspannen en opladen in je vrije tijd en dat is wel een signaal van op weg zijn naar overspannenheid.
vrijdag 13 september 2024 om 19:07
Als je constant aan je werk denkt, dan heb je of veel te veel taken op je bord of je voert de taken die je hebt, veel te goed uit - en vaak is het een beetje van allebei en dan moet je niet harder gaan lopen, want dan loop je jezelf kapot, maar juist dingen schrappen. Dus niet denken 'dit moet toch' maar juist ' wat kan er af' en 'wat kan er minder'.Lorem_Ipsum schreef: ↑13-09-2024 17:54Nou, maar nakijkwerk moet toch wel binnen een bepaalde termijn na maken toets gedaan zijn. En er moeten ook nieuwe toetsen gemaakt worden, lessen moeten worden voorbereid, etc., dat zijn toch dingen waar een docent niet eeuwig de tijd voor heeft.
Weet ik veel wat er allemaal nog meer makkelijker kan, ik ben helemaal geen docent.
vrijdag 13 september 2024 om 19:27
En dat is een zichzelf versterkend effect. Zij die kar bleven trekken kunnen dat ook niet oneindig vol houden. Jezelf ziek melden geeft schuldgevoel want de vervangingspool is leeg. Als je zelf niet komt zit de klas zonder leerkracht, weerhouden de leerlingen verdeeld over andere klassen. Je collega's krijgen jouw werk bovenop het hunne. Wat zorgt voor nog meer belasting etc etc.
vrijdag 13 september 2024 om 19:33
Ik denk verder dat het ook heel belangrijk is hoe een heel team omgaat met het benaderen van collega's in hun vrije tijd.
Bij ons gebeurt dat heel zelden en bijna altijd voor zaken die echt niet kunnen wachten. Er zijn drie collega's die kunnen muteren in het gebouwbeheerssysteem dus een heel enkele keer wordt ik wel eens gebeld of de verwarming hoger kan. Ook in de groepsapp komen alleen berichten die niet dringend zijn. Kliko vergeten wordt ook wel als dringend gezien, en ook meteen geregeld.
Bij ons gebeurt dat heel zelden en bijna altijd voor zaken die echt niet kunnen wachten. Er zijn drie collega's die kunnen muteren in het gebouwbeheerssysteem dus een heel enkele keer wordt ik wel eens gebeld of de verwarming hoger kan. Ook in de groepsapp komen alleen berichten die niet dringend zijn. Kliko vergeten wordt ook wel als dringend gezien, en ook meteen geregeld.
zaterdag 14 september 2024 om 08:46
TO, hoe gaat het prive?
Mijn collega's die de laatste jaren thuis zijn komen te zitten hadden thuis te veel op hun bordje en zij probeerden stuk voor stuk op school de touwtjes in handen te houden door steeds meer perfect te willen zijn. Steeds meer micro-managen van hun taken. Thuis bezig met van alles en nog wat, en of de duo-partner wel het goede zou doen.
Het leek achteraf gezien een soort laten zien dat je niet faalt op je werk terwijl prive alles misliep.
Mijn collega's die de laatste jaren thuis zijn komen te zitten hadden thuis te veel op hun bordje en zij probeerden stuk voor stuk op school de touwtjes in handen te houden door steeds meer perfect te willen zijn. Steeds meer micro-managen van hun taken. Thuis bezig met van alles en nog wat, en of de duo-partner wel het goede zou doen.
Het leek achteraf gezien een soort laten zien dat je niet faalt op je werk terwijl prive alles misliep.
zaterdag 14 september 2024 om 08:57
Privé is het juist rustiger. Mijn partner is lange tijd heel ziek geweest waardoor ik bijna twee jaar lang echt alles alleen heb moeten doen, maar hij is nu weer werkend en kan weer dingen. Misschien ben ik zo gewend voortdurend dingen te moeten doen dat ik niet rustiger aan kan doen? Best een interessante gedachte eigenlijk.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑14-09-2024 08:46TO, hoe gaat het prive?
Mijn collega's die de laatste jaren thuis zijn komen te zitten hadden thuis te veel op hun bordje en zij probeerden stuk voor stuk op school de touwtjes in handen te houden door steeds meer perfect te willen zijn. Steeds meer micro-managen van hun taken. Thuis bezig met van alles en nog wat, en of de duo-partner wel het goede zou doen.
Het leek achteraf gezien een soort laten zien dat je niet faalt op je werk terwijl prive alles misliep.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zaterdag 14 september 2024 om 09:24
NoPepsiPlease schreef: ↑14-09-2024 08:57Privé is het juist rustiger. Mijn partner is lange tijd heel ziek geweest waardoor ik bijna twee jaar lang echt alles alleen heb moeten doen, maar hij is nu weer werkend en kan weer dingen. Misschien ben ik zo gewend voortdurend dingen te moeten doen dat ik niet rustiger aan kan doen? Best een interessante gedachte eigenlijk.
Dat klinkt inderdaad interessant. Nu de zorgen voor je man minder zijn vul je die ruimte met zorgen om je werk, je leerlingen etc.
zaterdag 14 september 2024 om 09:54
Het klinkt alsof je nog in de stress-stand staat, iets met adrenaline en zo. Interessant, maar betekent ook dat degene die waarschuwde voor overspannenheid het goed gezien heeft.
Probeer een paar keer per dag heel diep adem te halen en te voelen wat je dan voelt, zowel lichamelijk als emotioneel. Dat is een oefening om uit de pieker- of regelstand te komen.
Probeer een paar keer per dag heel diep adem te halen en te voelen wat je dan voelt, zowel lichamelijk als emotioneel. Dat is een oefening om uit de pieker- of regelstand te komen.
zaterdag 14 september 2024 om 10:13
xynix schreef: ↑14-09-2024 09:54Het klinkt alsof je nog in de stress-stand staat, iets met adrenaline en zo. Interessant, maar betekent ook dat degene die waarschuwde voor overspannenheid het goed gezien heeft.
Probeer een paar keer per dag heel diep adem te halen en te voelen wat je dan voelt, zowel lichamelijk als emotioneel. Dat is een oefening om uit de pieker- of regelstand te komen.
Ja hier kan ik me ook wel in vinden. Het is denk ik een gevolg van de stress die je al die tijd thuis hebt gehad. Dus dat zou inderdaad heel goed kunnen. Pas goed op jezelf TO en neem tijdig maatregelen voordat je in een burnout komt.
zaterdag 14 september 2024 om 10:34
Als ik lees in het 'vreselijke stages topic', dan heb ik het idee dat een hoop po-onderwijzers zelf niet actief bijdragen aan het oplossen van dat tekort. Maar misschien zijn het de uitzonderingen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 14 september 2024 om 10:35
Tijdens mijn vakantie had ik, op mijn werktelefoon, een gemiste call. Van leidinggevende. Ze kwamen ergens niet uit en snapten zaken niet. Software deed het niet. De volgende dag was het alweer opgelost.
Zo blij dat ik die telefoon op stil had staan. Wat een onzin belletje en dan ook nog tijdens vakantie!
Zou ik wel opgenomen hebben? Mijn vakantiegevoel stukken minder en direct weer in de "regel ik wel modus". Waar ik vanaf wil. Laat de verantwoording daar waar het hoort.
Zeker gezien het feit dat ik geen leidinggevende ben en ook niet zo betaald wordt.
Oftewel; zo belangrijk is dit alles allemaal niet. Er wordt altijd wel een oplossing gevonden bij jouw afwezigheid. Op je werk ben je misbaar. Thuis is een heel ander verhaal. Haal die twee nooit door elkaar.
Zo blij dat ik die telefoon op stil had staan. Wat een onzin belletje en dan ook nog tijdens vakantie!
Zou ik wel opgenomen hebben? Mijn vakantiegevoel stukken minder en direct weer in de "regel ik wel modus". Waar ik vanaf wil. Laat de verantwoording daar waar het hoort.
Zeker gezien het feit dat ik geen leidinggevende ben en ook niet zo betaald wordt.
Oftewel; zo belangrijk is dit alles allemaal niet. Er wordt altijd wel een oplossing gevonden bij jouw afwezigheid. Op je werk ben je misbaar. Thuis is een heel ander verhaal. Haal die twee nooit door elkaar.
Everything you see I owe to spaghetti!
zaterdag 14 september 2024 om 10:41
Het is een topic waarbij gevraagd wordt om vreselijke stage-ervaringen. Dus alleen het negatieve komt naar voren. De gemiddelde pabo-student loopt 6 tot 8 verschillende stages. De kans dat daar een keer een heks tussen zit is dus groter dan bij studies waar je alleen in je laatste jaar stage loopt. Daarom is de zorg ook oververtegenwoordigd in dat topic.ninanoname schreef: ↑14-09-2024 10:34Als ik lees in het 'vreselijke stages topic', dan heb ik het idee dat een hoop po-onderwijzers zelf niet actief bijdragen aan het oplossen van dat tekort. Maar misschien zijn het de uitzonderingen.
Naast die ene heks kan ik ook direct 3 hele fijne ervaringen opnoemen. Maar daar werd niet om gevraagd .
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zaterdag 14 september 2024 om 10:42
Dank voor deze concrete tip. Ga ik direct toepassen.xynix schreef: ↑14-09-2024 09:54Het klinkt alsof je nog in de stress-stand staat, iets met adrenaline en zo. Interessant, maar betekent ook dat degene die waarschuwde voor overspannenheid het goed gezien heeft.
Probeer een paar keer per dag heel diep adem te halen en te voelen wat je dan voelt, zowel lichamelijk als emotioneel. Dat is een oefening om uit de pieker- of regelstand te komen.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zaterdag 14 september 2024 om 11:09
ninanoname schreef: ↑14-09-2024 10:34Als ik lees in het 'vreselijke stages topic', dan heb ik het idee dat een hoop po-onderwijzers zelf niet actief bijdragen aan het oplossen van dat tekort. Maar misschien zijn het de uitzonderingen.
En wat voegt deze opmerking toe in dit topic?
zaterdag 14 september 2024 om 11:43
Oftewel, waarom heb je je telefoon überhaupt aan staan?Annapicobella schreef: ↑14-09-2024 10:35Tijdens mijn vakantie had ik, op mijn werktelefoon, een gemiste call. Van leidinggevende. Ze kwamen ergens niet uit en snapten zaken niet. Software deed het niet. De volgende dag was het alweer opgelost.
Zo blij dat ik die telefoon op stil had staan. Wat een onzin belletje en dan ook nog tijdens vakantie!
Zou ik wel opgenomen hebben? Mijn vakantiegevoel stukken minder en direct weer in de "regel ik wel modus". Waar ik vanaf wil. Laat de verantwoording daar waar het hoort.
Zeker gezien het feit dat ik geen leidinggevende ben en ook niet zo betaald wordt.
Oftewel; zo belangrijk is dit alles allemaal niet. Er wordt altijd wel een oplossing gevonden bij jouw afwezigheid. Op je werk ben je misbaar. Thuis is een heel ander verhaal. Haal die twee nooit door elkaar.
zaterdag 14 september 2024 om 11:55
Gelukkig brand jij een kaarsje voor de sfeer!
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 14 september 2024 om 20:25
Wat mooi gezegd. En herkenbaar. Toen ik jonger was, herkende ik to's probleem wel. Nu herken ik me in wat jij schrijft. Ik vind mijn werk leuk en belangrijk, in ieder geval belangrijk voor mij. Maar als ik daar niet ben, interesseert het me niet zo wat er daar allemaal gebeurt. Ik doe mijn werk met toewijding. Als ik niet op mijn werk ben, is die toewijding voor mijzelf en mijn gezin. Die verdienen die volledige aanwezigheid en aandacht net zo goed.Trixie schreef: ↑13-09-2024 09:47Bij mij is het een gezonde desinteresse. Tijdens kantooruren ga ik 110%, maar na 5 uur of op vrije dagen kan het me geen bal schelen wat er allemaal gebeurt. Ik weet dat ik mijn zaakjes op orde heb en dat mijn collega’s niet tegen verrassingen zullen aanlopen tijdens mijn afwezigheid. Afschakelen is dan heel makkelijk (voor mij).
zaterdag 14 september 2024 om 20:40
Ik denk dat niemand denkt dat het niet mag, maar als je het nooit kan loslaten ook al wil je dat wel en je niet kan genieten van de dingen om je heen, dan kan je natuurlijk wel zelf bedenken dat je er daadwerkelijk last van hebt en dat dus niet wil.
zondag 15 september 2024 om 08:21
Herkenbaar probleem, ook onderwijs hier. Ik heb een coachingsgesprek voor gehad toen ik op het punt was gekomen dat ik in het weekend niet meer naar de sauna wilde omdat ik daar niet bereikbaar was en wat als er iemand ziek werd en ik te laat was om vervanging te regelen?
Ik wilde een strakkere scheiding tussen werk en privé.
De coach vertelde dat het goed zou kunnen dat dat niet bij mij als persoon zou passen. Zo strak werken. Dat sommige mensen het liever wat meer in elkaar over laten lopen. Dus onder werktijd ook bezig zijn met de boodschappen voor thuis. En dat is prima.
Dat heeft mij heel erg geholpen om het stukje "ik doe iets verkeerd" los te laten.
Concreet heb ik verder geen werkmail op mijn telefoon. Nu al 2 schooljaren niet en de keren dat dat vervelend was zijn op 1 hand te tellen. Social Schools lees ik wel, maar ik reageer niet als het niet nodig is. Appjes lees ik ook, doe ik wat mee als het nodig is en anders zet ik ze op ongelezen zodat ik niet vergeet te reageren op een later moment.
Succes!
Ik wilde een strakkere scheiding tussen werk en privé.
De coach vertelde dat het goed zou kunnen dat dat niet bij mij als persoon zou passen. Zo strak werken. Dat sommige mensen het liever wat meer in elkaar over laten lopen. Dus onder werktijd ook bezig zijn met de boodschappen voor thuis. En dat is prima.
Dat heeft mij heel erg geholpen om het stukje "ik doe iets verkeerd" los te laten.
Concreet heb ik verder geen werkmail op mijn telefoon. Nu al 2 schooljaren niet en de keren dat dat vervelend was zijn op 1 hand te tellen. Social Schools lees ik wel, maar ik reageer niet als het niet nodig is. Appjes lees ik ook, doe ik wat mee als het nodig is en anders zet ik ze op ongelezen zodat ik niet vergeet te reageren op een later moment.
Succes!
zondag 15 september 2024 om 12:11
Maar wie zegt dat dan? Ik denk ook heel vaak aan mijn werk maar ik heb er geen last van.
zondag 15 september 2024 om 12:26
Wie zegt wat? Dat TO er last van heeft of dat iemand er last van kan hebben?
Dat laatste merk je toch? Als je dus buiten loopt en geen oog meer hebt voor andere dingen omdat je aan je werk denkt terwijl je eigenlijk wil kunnen genieten van de natuur? Of als je in bed wakker ligt na te denken over je werk? Als je 100x dat gesprek in je hoofd aan het afspelen bent en daardoor mist dat je kind net gescoord heeft? Als het je niet lukt om af te schakelen terwijl je dat wel wil? Dat je gewoon maar niet kan ontspannen en opladen omdat je alleen maar in je hoofd bezig bent met werk?
Jij merkt dat je er geen last van hebt, dat is heel fijn, maar een ander kan het toch als belemmerend ervaren?
zondag 15 september 2024 om 12:30
Ik lees nergens dat ze het als belemmerend ervaart. Je kan je gedachten nu eenmaal niet controleren. Ik denk ook dat het niet raar is dat als je buiten loopt dat je gedachten afdwalen en dat je dan uitkomt bij iets waar je een groot deel van je leven mee bezig bent. Het is echt onzinnig om van jezelf te eisen om niet aan je werk te denken als je buiten loopt. Het zegt ook helemaal niet dat je dan niet van de natuur kan genieten.Liv8 schreef: ↑15-09-2024 12:26Wie zegt wat? Dat TO er last van heeft of dat iemand er last van kan hebben?
Dat laatste merk je toch? Als je dus buiten loopt en geen oog meer hebt voor andere dingen omdat je aan je werk denkt terwijl je eigenlijk wil kunnen genieten van de natuur? Of als je in bed wakker ligt na te denken over je werk? Als je 100x dat gesprek in je hoofd aan het afspelen bent en daardoor mist dat je kind net gescoord heeft? Als het je niet lukt om af te schakelen terwijl je dat wel wil? Dat je gewoon maar niet kan ontspannen en opladen omdat je alleen maar in je hoofd bezig bent met werk?
Jij merkt dat je er geen last van hebt, dat is heel fijn, maar een ander kan het toch als belemmerend ervaren?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in