Werk & Studie alle pijlers

Hoe schakel jij af van werk?

13-09-2024 08:33 122 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb om af te schakelen van werk. Op mijn vrije dagen open ik toch de berichten die binnen komen. Als ik een stuk ga wandelen zie ik niet de mooie plekjes in de natuur, maar denk ik aan werk. Fiets ik met mijn kinderen naar de sportclub dan dwalen mijn gedachten af naar wat ik straks nog ff snel voor werk kan doen als zij lekker aan het sporten zijn.
Ik speel situaties opnieuw af, bereid oudergesprekken/mails tig keer voor in mijn hoofd, ik kan gewoon niet loslaten. Alleen als ik sport gaat mijn hoofd eventjes uit, maar zodra ik de kleedkamer in stap *poef* is daar weer die drang om te kijken of er gemaild is/ schieten er weer werkgedachten door mijn hoofd.

Wat helpt jullie om echt af te schakelen?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je geen werktelefoon hebt, dan kijk je dus blijkbaar naar je werkmail / werkwatsapp op je prive telefoon? Kan je dat eraf gooien?

Zelf heb ik wel mijn werk-outlook op mijn prive telefoon,maar met de meldingen (altijd) uit. Ik moet echt de app openen om iets te zien. De werk-apps staan naast elkaar op de laatste pagina van mijn telefoon. Ik "mag" dit echt alleen openen om 's ochtends te kijken hoe laat ik op kantoor moet zijn, of als ik op kantoor niet achter de pc zit en mijn agenda wil checken (bijv. waar de volgende meeting is).

Ik denk wel over werk. Dus als ik denk "zou het leerling Y lukken bij DUO... " Dan denk ik daarna: Morgen kijik ik hoe het gegaan is en zo niet dan ga ik X doen.

Je gedrag is makkelijker te veranderen dan je gedachtes, en als je je gedrag verandert dan volgen je gedachtes ook. Dus begin eerst met NOOIT je werk checken buiten werktijd (of alleen op bepaalde tijden, als dat moet). Dan volgt de rust in je hoofd later wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Werkmail van je telefoon verwijderen!

Eerste stap. Er is denk meer nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
13-09-2024 09:33
Is misschien ook een manier van controle/grip houden door over die dingen te blijven nadenken?

Dit is een gewoonte die velen hebben wanneer ze (te) druk zijn. Komt ook voort uit het type werk, niet voor niets is in het onderwijs de burnout uitgevonden en heeft deze beroepsgroep daar het meeste last van.

Het is wel te leren om op een andere manier met jezelf om te gaan en werkelijk los te laten. Maar vergt oefening. Voor mij was dit iig niet van de ene op de andere dag en nog steeds moet ik daar bewust mee bezig zijn. Het levert wel veel (rust) op.

Ik doe dus eigenlijk niets met 'afschakelen', werk en privé lopen bij mij door elkaar maar heb daar geen stress meer van.
Hoe heb jij dit geleerd?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
Zelf weet ik dat het echt slecht is qua werk-resultaat om iets te lezen en er niks mee te doen. Dus als ik tijdens de wandeling mijn mail zou checken, maar ik beantwoord de mail niet, dan gaat het mis want de mail staat op 'gelezen' en de volgende dag vergeet ik het dan. Dus daarom "mag" ik ook de mail niet lezen van mezelf. Alleen als ik echt van plan ben om een uur lang ofzo te werken, mag ik mijn mails openen.

Outlook opent altijd eerst op de calendar, niet op de mail. Dat helpt ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat mij helpt op zo'n moment is om de spanning in mijn lichaam bewust te voelen en te merken hoe ik adem, zonder er iets aan te willen veranderen. Dat wekt al automatisch compassie op, ach kijk mij eens gespannen zijn en verkrampt ademen... Wat zit me nu zo dwars?

Ik wil alles goed doen voor iedereen, en ik ben bang voor afwijzing.

Soms komen dan de tranen van wat me zo hoog zit, vaak is het helemaal niet van het nu maar iets uit het verleden wat getriggerd was geraakt tijdens het werk. wat ik weggestopt heb. Het lucht op als dat er mag zijn. Daarna zijn die dwanggedachten weg en ziet de wereld er anders uit.

Geleerd dmv mindfulness oefeningen en therapie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik laat mijn werktelefoon op mijn werk liggen. Dat geeft me veel rust.
Niet tussentijds lezen hoe dat ene incident is afgelopen, geen mail en berichten lezen.

En ik heb een uur reistijd, dat helpt me ook met het werk daar laten.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij mij is het een gezonde desinteresse. Tijdens kantooruren ga ik 110%, maar na 5 uur of op vrije dagen kan het me geen bal schelen wat er allemaal gebeurt. Ik weet dat ik mijn zaakjes op orde heb en dat mijn collega’s niet tegen verrassingen zullen aanlopen tijdens mijn afwezigheid. Afschakelen is dan heel makkelijk (voor mij).
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
13-09-2024 09:41
Wat mij helpt op zo'n moment is om de spanning in mijn lichaam bewust te voelen en te merken hoe ik adem, zonder er iets aan te willen veranderen. Dat wekt al automatisch compassie op, ach kijk mij eens gespannen zijn en verkrampt ademen... Wat zit me nu zo dwars?

Ik wil alles goed doen voor iedereen, en ik ben bang voor afwijzing.

Soms komen dan de tranen van wat me zo hoog zit, vaak is het helemaal niet van het nu maar iets uit het verleden wat getriggerd was geraakt tijdens het werk. wat ik weggestopt heb. Het lucht op als dat er mag zijn. Daarna zijn die dwanggedachten weg en ziet de wereld er anders uit.

Geleerd dmv mindfulness oefeningen en therapie.
Nou, ik begin al te janken als ik alleen dit lees, haha. Ik ga eens zoeken op mindfulnessoefeningen.

En ik ga vanavond eens kijken hoe ik mijn werkmail van mijn telefoon afkrijg. En of ik ook iets kan bedenken voor Social Schools. Maar werkmail is een eerste stap.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
Nana_Mouskouri schreef:
13-09-2024 09:30
Leraren hebben over het algemeen geen werktelefoon.
Geen idee, ik werk niet in het onderwijs. To vraagt om tips en dit is wat ik doe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is een van de hoofdredenen dat ik uit het (lesgevend) onderwijs ben gegaan. In principe ben je nooit klaar. Er is altijd wel iets wat je kan gaan doen.

Wat ik wel deed: alles zo veel mogelijk op school. Dus langer daar zitten en dan thuis zo min mogelijk nog doen.

Maar goed. Ik ben heel blij met ander werk waar ik de laptop dicht kan doen en alles kan blijven liggen tot morgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je een tweede telefoon nemen? Dat je zelf een werktelefoon creëert?

Je hebt vast wel ergens een oude telefoon of koopt voor weinig een nieuwe.
Dan heb je een apart telefoonnummer/whatsapp voor werk en je werkmail. Die kan uit of op je werk blijven na je werkdag.
Volgens mij is dat de investering wel waard.

Sinds ik niet meer thuis werkdingen kan doen (door telefoon en werk laptop op werk te laten) kan ik de rest ook beter loslaten.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
13-09-2024 09:33
Ik heb geen werktelefoon/werklaptop. En er is ook niemand die dit van mij verwacht. Ik doe dit echt zelf. En het is inderdaad een gewoonte, die ik moet afleren. En ik ben benieuwd hoe anderen dit doen.

Ik probeer tijdens het wandelen ook te denken "ik zie een berk, een dunnere berk, veel activiteit van kevertjes op de grooo.. hoe ga ik dit formuleren tegen X.... zou het vandaag (bij duo) lukken met leerling Y om..." Het kost veel energie om mijn gedachten bij het wandelen en de omgeving te houden terwijl het ontspannend bedoeld is.
maar dat werkt niet, je kunt niet heel bewust NIET ergens aan denken
Gun jezelf gewoon even dat je wel aan werk denkt, en ga lopen, tot je je beseft, dat je gedachtes tot rust gekomen zijn

en als wandelen niet werkt, ga hardlopen
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
13-09-2024 09:37
Exact. Ik voel me de hele dag verantwoordelijk en die verantwoordelijkheid drukt op me. En dit komt echt niet van buiten (fijne groep ouders, prettige duo, schooldirectie die personeel heel wil houden). Dit zit echt in mij. Maar hoe krijg ik het eruit?
Even heel plat: op je werk ben je misbaar, voor je gezin en voor jezelf niet. Als je het niet zelf kunt managen dan naar huisarts voor hulp. Je bent echt niet de enige, en nu klinkt het nog behandelbaar, straks zie je door de bomen het bos niet meer en kun je inderdaad afglijden richting burn-out.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geef jezelf bewust tijd om in de privé-omgeving over werk te denken. Zet een kookwekker/timer. Tijd voorbij? Aan iets anders denken.

Kun je niet in een keer, moet je oefenen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het enige wat bij mij echt werkte is mail en Teams van mijn telefoon af gooien. Nu moet ik bewust inloggen met mijn laptop om mails / Teams te lezen. Dat doe ik niet meer. Laptop gaat in de bijkeuken en haal ik op maandagochtend pas weer op.
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
13-09-2024 09:47
Nou, ik begin al te janken als ik alleen dit lees, haha. Ik ga eens zoeken op mindfulnessoefeningen.

En ik ga vanavond eens kijken hoe ik mijn werkmail van mijn telefoon afkrijg. En of ik ook iets kan bedenken voor Social Schools. Maar werkmail is een eerste stap.
Dat verbaast me niet :hug:

Goed dat je hier iets mee gaat doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
vanwege herkenbaarheid kan ik niet teveel delen maar ik heb heel lang ergens gewerkt waar ik 24/7 bereikbaar was ook tijdens de vakanties en waar ik altijd en overal en eeuwig (tot in pashokjes van winkels toe en tijdens dates) de telefoon opnam en emails beantwoordde. Tijdens de vakanties werkte ik door. Werd goed betaald en achteraf super ongezond maar het zij zo. Van de een op de andere dag stopte dit werk (verrassing verrassing door ziekte) en telefoon en emails vielen stil (op een enkeling na die vroeg of ik nog leefde). ik ben toen patience gaan spelen op mijn laptop om af te kicken en spelletjes gaan spelen op mijn telefoon. Dat hielp. Is er misschien iets wat je leuk vindt op te lezen? ik ben op het viva forum B&B vol liefde gaan volgen vanwege het grappige commentaar en zo volg ik nog meer topics omdat ik het ontspannend vind en alles om me heen vergeet.

Ik denk dat je het moeilijk vindt om je werk los te laten en dat je wellicht bang bent dat je niet goed genoeg bent maar wat ik probeer te zeggen dat jouw werk(gever) jou heel snel los zal laten als je werkgever dat zou willen.
Naast alle andere goede dingen die zijn gezegd:


Uit onderzoek blijkt dat activiteiten waarbij je een bepaalde mate van aandacht/concentratie nodig hebt, het beste werken om los te komen van je werk.

Denk aan een training of wedstrijd van een sport of een hobby waar je je hoofd moet bijhouden (iedereen kan schilderen, taart bakken, klussen in huis). Doordat je brein ook actief op iets anders focust, gaat het minder snel naar het werk-groefje.
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
13-09-2024 09:47
Nou, ik begin al te janken als ik alleen dit lees, haha. Ik ga eens zoeken op mindfulnessoefeningen.

En ik ga vanavond eens kijken hoe ik mijn werkmail van mijn telefoon afkrijg. En of ik ook iets kan bedenken voor Social Schools. Maar werkmail is een eerste stap.
Ik (als ouder) heb social schools alleen op de mail.
En de mail heb ik alleen op de laptop.

En ga eens aan de slag met het thema 'over-verantwoordelijkheid en jezelf over-verantwoordelijk voelen'.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
13-09-2024 09:37
Exact. Ik voel me de hele dag verantwoordelijk en die verantwoordelijkheid drukt op me. En dit komt echt niet van buiten (fijne groep ouders, prettige duo, schooldirectie die personeel heel wil houden). Dit zit echt in mij. Maar hoe krijg ik het eruit?
Neuriën! Ik las er pas iets over en het is heel stom, maar als je neuriet, dan kan je hoofd er op de één of andere manier weinig bijhebben. Dus zodra je gedachten met je aan de haal gaan: neuriën! Niet benoemen wat je ziet, zoals je ergens schrijft "oh wat een mooie berk', maar zachtjes voor je uit neuriën.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik fiets een uur naar mijn werk. Tegen de tijd dat ik thuis ben, ben ik werkdag meestal 'kwijt'. En thuis gaat laptoptas en mobiel in werktas in de kast op mijn vrije dagen.
NoPepsiPlease schreef:
13-09-2024 09:47
Nou, ik begin al te janken als ik alleen dit lees, haha. Ik ga eens zoeken op mindfulnessoefeningen.

En ik ga vanavond eens kijken hoe ik mijn werkmail van mijn telefoon afkrijg. En of ik ook iets kan bedenken voor Social Schools. Maar werkmail is een eerste stap.
Ik had een werktelefoon en die ging uit zodra ik thuis was en pas weer aan als ik naar mijn werk vertrok.
Ik heb collega’s ook echt duidelijk gemaakt dat ik buiten werktijd niet bereikbaar ben, tenzij een bizar noodgeval.
Ook geen mail thuis openen, of wat dan ook. Alleen de leuke klusjes deed ik thuis, zoals een les ontwerpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
13-09-2024 08:52
Dat lijkt me aanvechtbaar. Denk aan de zorg, het onderwijs of de journalistiek.

Als ik de deadline van mijn subsidieaanvraag niet haal, betekent dat 4 jaar geen inkomen voor 3 mensen.
Dat is vast aanvechtbaar, maar ik vind dat je praktisch alle beroepen gewoon zo in kunt richten dat je alsnog gewoon misbaar bent.

Als jij regelmatig een belangrijke deadline hebt die van levensbelang is voor je organisatie, en je komt onder de bus, moet ook iemand anders het kunnen. Dus dan kun je meer mensen het leren aan te vragen, of beter time managen zodat je niet in je privétijd ermee bezig hoeft te zijn. In de journalistiek zelfde verhaal overigens, daar kun je diensten draaien en als iemand een x niet kan komt het maar niet in de krant hoor. En in de zorg moeten sommige collega’s idd wat harder lopen omdat jij niet komt op je vrije dag bij ziekte, maar harder lopen of een persoon minder gewassen is altijd nog beter dan iemand een tijdlang afwezig vanwege burn-out, hoe hard ook.

Wederom blijf ik erbij: mensen zijn of niet onmisbaar, of hebben zichzelf onmisbaar gemaakt door slecht samen te werken of te delegeren. De wereld draait gewoon door en er zijn maar zeer weinig beroepen op de wereld waar er dooien vallen omdat jij niet bereikbaar was op je vrije dag.
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
13-09-2024 09:37
Exact. Ik voel me de hele dag verantwoordelijk en die verantwoordelijkheid drukt op me. En dit komt echt niet van buiten (fijne groep ouders, prettige duo, schooldirectie die personeel heel wil houden). Dit zit echt in mij. Maar hoe krijg ik het eruit?
Met de eerder gegeven tips en meer zelfliefde. Gun jezelf je vrije tijd en meer rust en geluk, en gun je kinderen een aanwezige moeder als je thuis bent.

En wat doe jij eigenlijk als je je mail leest? Want ik kan je zo al wel vertellen dat als jij je afvraagt of je mail hebt, het antwoord ‘ja’ is. Check je het alleen of ga je er ook mee aan de slag? Want als je er toch meestal niks mee doet, stop dan ook gewoon met checken. En als je er wel wat mee doet, vraag jezelf dan eens af waarom. Is het echt nu nodig? Het antwoord op je vrije dag is eigenlijk altijd nee. Alles voelt heel urgent maar is het haast nooit.

En het mag in stapjes hè, je kunt ook afspraken maken met jezelf dat je 1x mag kijken bijv en daarna echt dichtklapt en niet meer aan denkt. Maar ik heb het zelf gewoon cold turkey gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Truusje schreef:
13-09-2024 09:14
Maar dat weet je toch ruim van tevoren en kun je op een werkdag doen?
(…)
Ik heb ook een deadline-baan. Komt geen bloed uit, maar hangt wel veel geld vanaf. In de piek naar de deadline toe komt er heel veel samen, en je bent nou eenmaal ook van anderen afhankelijk. Dus ja, dan volgen er soms wijzigingen op basis van andere input, ook is de uiterlijke datum al lang bekend.

En daarnaast kan er iets in de actualiteit gebeuren waardoor iedereen opeens moet rennen. Maar ja, ik vind dat dus leuk.

Gelukkig werk ik fulltime, dus dan ben ik gewoon aan het werk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven