Werk & Studie
alle pijlers
Hoe STOM kan ik zijn?!
donderdag 24 januari 2008 om 13:00
Oh, echt erg dit! Ik heb zojuist gesolliciteerd op een leuke vacature en een nogal stomme fout gemaakt 
In mijn CV zit officieel een gaatje, doordat ik door hele vervelende omstandigheden een tijdje thuis heb gezeten. Om niet steeds dat hele verhaal te hoeven uitleggen (ik vind nog steeds dat dat destijds buiten mijn schuld is gebeurd, maar een gat in je CV roept hoe dan ook vragen op) heb ik het gaatje dichtgeschreven. Inmiddels ben ik al weer een tijd fulltime aan de bak, maar net voordat ik bij mijn huidige werkgever begon heb ik een tijdje uitzendwerk gedaan bij de organisatie waar ik net heb gesolliciteerd.
En nu kom ik erachter dat die periode dat ik daar zat dus staat volgeschreven met werk bij een andere werkgever. Au!
Ik heb wel bij een andere unit gesolliciteerd (nogal grote organisatie), dus het hoeft niet op te vallen...
Wat denken jullie hiervan? Mocht ik uitgenodigd worden doen of m'n neus bloedt en niets zeggen of er uit lijfsbehoud zelf maar van afzien...
In mijn CV zit officieel een gaatje, doordat ik door hele vervelende omstandigheden een tijdje thuis heb gezeten. Om niet steeds dat hele verhaal te hoeven uitleggen (ik vind nog steeds dat dat destijds buiten mijn schuld is gebeurd, maar een gat in je CV roept hoe dan ook vragen op) heb ik het gaatje dichtgeschreven. Inmiddels ben ik al weer een tijd fulltime aan de bak, maar net voordat ik bij mijn huidige werkgever begon heb ik een tijdje uitzendwerk gedaan bij de organisatie waar ik net heb gesolliciteerd.
En nu kom ik erachter dat die periode dat ik daar zat dus staat volgeschreven met werk bij een andere werkgever. Au!
Ik heb wel bij een andere unit gesolliciteerd (nogal grote organisatie), dus het hoeft niet op te vallen...
Wat denken jullie hiervan? Mocht ik uitgenodigd worden doen of m'n neus bloedt en niets zeggen of er uit lijfsbehoud zelf maar van afzien...
Ehm, even denken...
dinsdag 29 januari 2008 om 16:29
Ik zal mij maar niet mengen in de discussie over werkethiek, want het stoom komt me nu al uit mijn oren.
Wat ik wel aan wil geven; uitzendwerk is toch geen gat in je CV?
Ik doe momenteel ook uitzendwerk en ik vind het een bijzonder leerzame periode in de tijd dat ik nog geen vast contract heb gekregen. Ik kom op zeer veel verschillende plekken, werk elke dienst weer met andere "collega's" en clienten. Daardoor word ik gedwongen om heel flexibel, oplettend en scherp te zijn. Dingen worden vaak maar een keer uitgelegd als je ergens nieuw binnenstapt. Soms wordt er helemaal niets uitgelegd en moet je gelijk aan de slag. Hierdoor durf ik steeds meer te vragen of zelf initiatieven te nemen. Ik zou deze periode niet gemist willen hebben en dat kan ik bij een sollicitatie ook heel goed bewoorden. Ik vind het een leerschool waar ik alleen maar sterker uit kom. Ik kan er alleen maar positief over zijn en soms is het ook wel bevrijdend..Kom ik ergens waar een nare sfeer hangt onder de collega's, dan denk ik bij mezelf: ach over een paar uurtjes ga ik weer naar huis..zij werken dag in dag uit in die sfeer..sneu voor hen..En dan weet ik ook dat ik 2 keer nadenk voordat ik bij die instelling zou gaan solliciteren voor een vaste baan. Ondertussen heb ik ook al een paar favoriete instellingen en hou ik mijn ogen en oren goed open of er misschien een vacature is.
Wat ik wel aan wil geven; uitzendwerk is toch geen gat in je CV?
Ik doe momenteel ook uitzendwerk en ik vind het een bijzonder leerzame periode in de tijd dat ik nog geen vast contract heb gekregen. Ik kom op zeer veel verschillende plekken, werk elke dienst weer met andere "collega's" en clienten. Daardoor word ik gedwongen om heel flexibel, oplettend en scherp te zijn. Dingen worden vaak maar een keer uitgelegd als je ergens nieuw binnenstapt. Soms wordt er helemaal niets uitgelegd en moet je gelijk aan de slag. Hierdoor durf ik steeds meer te vragen of zelf initiatieven te nemen. Ik zou deze periode niet gemist willen hebben en dat kan ik bij een sollicitatie ook heel goed bewoorden. Ik vind het een leerschool waar ik alleen maar sterker uit kom. Ik kan er alleen maar positief over zijn en soms is het ook wel bevrijdend..Kom ik ergens waar een nare sfeer hangt onder de collega's, dan denk ik bij mezelf: ach over een paar uurtjes ga ik weer naar huis..zij werken dag in dag uit in die sfeer..sneu voor hen..En dan weet ik ook dat ik 2 keer nadenk voordat ik bij die instelling zou gaan solliciteren voor een vaste baan. Ondertussen heb ik ook al een paar favoriete instellingen en hou ik mijn ogen en oren goed open of er misschien een vacature is.
dinsdag 29 januari 2008 om 18:09
Ik heb nog nooit kutbaantjes gehad hoor.
Ik heb mijn vriend nl al langer dan dat ik dat werk heb.
Wat een kutopmerking!
Ik heb nergens gezegd dat het niet goed gaat tussen ons! Ik heb alleen ervaring met dat het 1 keertje uit is geweest, en dat hij me echt terug probeerde te krijgen dmv allerlei dingen. Als ik dan nog een maand bij hem zou moeten wonen...Begrijpen jullie wat ik precies wil zeggen? Ik verwacht nl helemaal niet dat het uit gaat binnen nu en kort.
Jullie begrijpen mij niet, niemand eigenlijk.
dinsdag 29 januari 2008 om 18:43
Je kunt natuurlijk ook in overleg met iemand om te kijken of de planning aangepast kan worden. Je kunt ook proberen binnen de planning met iemand anders te ruilen. Genoeg mogelijkheden.
Je ziek melden als je niet ziek bent, of gewoon wegblijven wanneer je er wel had moeten zijn is onprofessioneel gedrag en normaal gesproken een reden voor ontslag.
Het gaat er hier ook niet om wat wij wel/niet begrijpen met betrekking tot jou, maar wat voor gedrag de werkgever wel/niet zal accepteren van een werknemer. Voldoe je daar niet aan, dan zul je er doorgaans snel uitliggen.
En het is hier al eerder genoemd: als je te depressief bent om te werken, dan is het een kwestie van je ziek melden en kijken met de arboarts wanneer en hoe je eventueel weer aan de slag kunt. Ik begrijp ook nog niet helemaal wat je nou bedoelt met je vriend en of je wel/niet bij hem wilt wonen: niets in het leven is zeker, je kunt de toekomst niet met zekerheid voorspellen. Het enige dat je kunt doen is je eigen risico analyse maken van een aantal zaken en op basis daarvan beslissingen nemen. Maar over het algemeen geldt toch dat het leven op je afkomt zoals het op je afkomt, je kunt niet alles incalculeren vooraf. Het is dus een kwestie van weten te reageren daarop en erop vertrouwen (met eventuele safety netten) dat alles ook wel weer op z'n pootjes terecht komt.
Ik zou dolgraag meer zekerheden in het leven hebben, maar helaas...
Je ziek melden als je niet ziek bent, of gewoon wegblijven wanneer je er wel had moeten zijn is onprofessioneel gedrag en normaal gesproken een reden voor ontslag.
Het gaat er hier ook niet om wat wij wel/niet begrijpen met betrekking tot jou, maar wat voor gedrag de werkgever wel/niet zal accepteren van een werknemer. Voldoe je daar niet aan, dan zul je er doorgaans snel uitliggen.
En het is hier al eerder genoemd: als je te depressief bent om te werken, dan is het een kwestie van je ziek melden en kijken met de arboarts wanneer en hoe je eventueel weer aan de slag kunt. Ik begrijp ook nog niet helemaal wat je nou bedoelt met je vriend en of je wel/niet bij hem wilt wonen: niets in het leven is zeker, je kunt de toekomst niet met zekerheid voorspellen. Het enige dat je kunt doen is je eigen risico analyse maken van een aantal zaken en op basis daarvan beslissingen nemen. Maar over het algemeen geldt toch dat het leven op je afkomt zoals het op je afkomt, je kunt niet alles incalculeren vooraf. Het is dus een kwestie van weten te reageren daarop en erop vertrouwen (met eventuele safety netten) dat alles ook wel weer op z'n pootjes terecht komt.
Ik zou dolgraag meer zekerheden in het leven hebben, maar helaas...
dinsdag 29 januari 2008 om 19:56
@Brummetje
Soms maak je verkeerde keuzes, dat doen wij ook allemaal wel eens. Maar uit jouw postings blijkt dat het niet om een keertje gaat maar dat jouw werkethiek gewoon echt niet door de beugel kan. Ik zal proberen om je aan de hand van een paar voorbeelden uit te leggen waar ik deze mening op baseer.
* Het probleem met de planning had je op kunnen lossen door het als een volwassene te bespreken. Wie zegt dat de planning een hekel aan jou heeft? Misschien hebben ze wel gewoon een fout gemaakt, dat is namelijk heel menselijk. Een volwassen reactie is om in zo'n situatie naar je leidinggevende te gaan, of naar de planning, en netjes uit te leggen dat je al ruim op tijd een verzoek om verlof had ingediend omdat je iets bijzonders gepland hebt op die dag en dat je graag alsnog verlof zou willen op die dag.
Je ziekmelden terwijl je niet ziek bent, dan doe je gewoon niet. Sterker nog, dat is stelen van de baas en zelfs strafbaar. Jouw baas moet jou bij ziekte betalen voor werk dat je niet doet. Als dat onterecht is, dan is dat diefstal van het geld van je baas!
* Je schrijft dat je niet in wilt vallen voor een collega omdat je een hekel aan haar hebt. Je schrijft ook dat zij niet kon werken omdat ze ziek was (zo ziek dat ze zelfs in het ziekenhuis is geweest).
Een hekel aan iemand hebben is geen reden om je werkgever niet te helpen bij een roosterprobleem. Jouw werkgever zit met de handen in het haar, niet die collega want die kan namelijk echt niet werken. Je laat je werkgever dus met een probleem zitten en je werkgever of andere collega's moeten dat dan maar oplossen. Dat is geen goed werknemerschap en ook niet collegiaal.
En alhoewel dit buiten het probleem van het niet willen invallen staat, wil ik toch ook het volgende zeggen. Hoe je ook over een collega mag denken, met een collega in het ziekenhuis hoor je gewoon rekening te houden!
Tot slot schrijf je eerst over je relatie dat je al twee keer thuis bent gaan wonen toen het uit was. Nu schrijf je dat het maar 1x uit is geweest. Dat terzijde, schrijf je ook dat je "dus niet weg kunt bij je vriend vanwege je werk". Ik heb geprobeerd om je duidelijk te maken dat werk en een relatie los staan van elkaar. Jouw relatie hoort geen invloed te hebben op je werk en je werk hoort geen invloed te hebben op je relatie. Je blijft bij je vriend omdat je van hem houdt, niet omdat je alleen zou kunnen blijven werken als je bij hem woont. En als je relatie uit gaat, en je daardoor even geen woonruimte hebt, dan hoor je een andere oplossing te bedenken om toch te kunnen werken. Zo werkt dat nu eenmaal in de grote mensen wereld. Je kunt het ook niet doen, maar ik heb je eerder al uitgebreid uitgelegd dat jouw werkgever in dat geval het recht heeft om de schade die hij daardoor ondervindt op jou te verhalen. Het leek mij goed dat jij dit weet, want mocht de situatie zich dan ooit voordoen dan kun jij een weloverwogen keuze maken.
Tot slot schrijf je dat jij aan depressies lijdt. Ik denk dat jij er goed aan doet om daar hulp bij te zoeken (voor zover je dat nog niet hebt gedaan). Je komt niet echt heel erg vriendelijk over op dit forum door hoe je over collega's praat en hoe je met ons communiceert. En het kan natuurlijk best heel goed zijn dat dit is omdat jij gewoon echt niet lekker in je vel zit. En dat helpt je ook niet in je werk (je zou daardoor bijv. het idee kunnen krijgen dat mensen een hekel aan je hebben, en misschien is dat ook wel zo omdat zij jou niet echt aardig vinden, wat weer kan komen doordat jij niet lekker in je vel zit). Misschien gaat het leven er weer een stuk beter voor je uitzien als je therapie krijgt en/of medicijnen. (En dat bedoel ik echt niet lullig, maar heel oprecht).
Soms maak je verkeerde keuzes, dat doen wij ook allemaal wel eens. Maar uit jouw postings blijkt dat het niet om een keertje gaat maar dat jouw werkethiek gewoon echt niet door de beugel kan. Ik zal proberen om je aan de hand van een paar voorbeelden uit te leggen waar ik deze mening op baseer.
* Het probleem met de planning had je op kunnen lossen door het als een volwassene te bespreken. Wie zegt dat de planning een hekel aan jou heeft? Misschien hebben ze wel gewoon een fout gemaakt, dat is namelijk heel menselijk. Een volwassen reactie is om in zo'n situatie naar je leidinggevende te gaan, of naar de planning, en netjes uit te leggen dat je al ruim op tijd een verzoek om verlof had ingediend omdat je iets bijzonders gepland hebt op die dag en dat je graag alsnog verlof zou willen op die dag.
Je ziekmelden terwijl je niet ziek bent, dan doe je gewoon niet. Sterker nog, dat is stelen van de baas en zelfs strafbaar. Jouw baas moet jou bij ziekte betalen voor werk dat je niet doet. Als dat onterecht is, dan is dat diefstal van het geld van je baas!
* Je schrijft dat je niet in wilt vallen voor een collega omdat je een hekel aan haar hebt. Je schrijft ook dat zij niet kon werken omdat ze ziek was (zo ziek dat ze zelfs in het ziekenhuis is geweest).
Een hekel aan iemand hebben is geen reden om je werkgever niet te helpen bij een roosterprobleem. Jouw werkgever zit met de handen in het haar, niet die collega want die kan namelijk echt niet werken. Je laat je werkgever dus met een probleem zitten en je werkgever of andere collega's moeten dat dan maar oplossen. Dat is geen goed werknemerschap en ook niet collegiaal.
En alhoewel dit buiten het probleem van het niet willen invallen staat, wil ik toch ook het volgende zeggen. Hoe je ook over een collega mag denken, met een collega in het ziekenhuis hoor je gewoon rekening te houden!
Tot slot schrijf je eerst over je relatie dat je al twee keer thuis bent gaan wonen toen het uit was. Nu schrijf je dat het maar 1x uit is geweest. Dat terzijde, schrijf je ook dat je "dus niet weg kunt bij je vriend vanwege je werk". Ik heb geprobeerd om je duidelijk te maken dat werk en een relatie los staan van elkaar. Jouw relatie hoort geen invloed te hebben op je werk en je werk hoort geen invloed te hebben op je relatie. Je blijft bij je vriend omdat je van hem houdt, niet omdat je alleen zou kunnen blijven werken als je bij hem woont. En als je relatie uit gaat, en je daardoor even geen woonruimte hebt, dan hoor je een andere oplossing te bedenken om toch te kunnen werken. Zo werkt dat nu eenmaal in de grote mensen wereld. Je kunt het ook niet doen, maar ik heb je eerder al uitgebreid uitgelegd dat jouw werkgever in dat geval het recht heeft om de schade die hij daardoor ondervindt op jou te verhalen. Het leek mij goed dat jij dit weet, want mocht de situatie zich dan ooit voordoen dan kun jij een weloverwogen keuze maken.
Tot slot schrijf je dat jij aan depressies lijdt. Ik denk dat jij er goed aan doet om daar hulp bij te zoeken (voor zover je dat nog niet hebt gedaan). Je komt niet echt heel erg vriendelijk over op dit forum door hoe je over collega's praat en hoe je met ons communiceert. En het kan natuurlijk best heel goed zijn dat dit is omdat jij gewoon echt niet lekker in je vel zit. En dat helpt je ook niet in je werk (je zou daardoor bijv. het idee kunnen krijgen dat mensen een hekel aan je hebben, en misschien is dat ook wel zo omdat zij jou niet echt aardig vinden, wat weer kan komen doordat jij niet lekker in je vel zit). Misschien gaat het leven er weer een stuk beter voor je uitzien als je therapie krijgt en/of medicijnen. (En dat bedoel ik echt niet lullig, maar heel oprecht).
dinsdag 29 januari 2008 om 21:33
De reden dat ik het uitzendwerk een gat noemde was het feit dat het uitzendwerk niet aan mijn studie gerelateerd was en die baan ervoor en erna wel. Daartussen zat een flink gat (6 maanden) waarin ik een paar keer een korte periode uitzendwerk deed (dus niet aaneengesloten).
Zou het dus het beste zijn om (in het vervolg
)die periode leeg te laten in m'n CV en bij vragen het uitzendwerk te noemen? Is een periode van 6 maanden daarvoor niet te lang?
Zou het dus het beste zijn om (in het vervolg
)die periode leeg te laten in m'n CV en bij vragen het uitzendwerk te noemen? Is een periode van 6 maanden daarvoor niet te lang?
Ehm, even denken...
dinsdag 29 januari 2008 om 21:48
Ik zou het niet leeg laten, maar gewoon benoemen als "divers uitzendwerk". Niks mis mee.:
De reden dat ik het uitzendwerk een gat noemde was het feit dat het uitzendwerk niet aan mijn studie gerelateerd was en die baan ervoor en erna wel. Daartussen zat een flink gat (6 maanden) waarin ik een paar keer een korte periode uitzendwerk deed (dus niet aaneengesloten).
Zou het dus het beste zijn om (in het vervolg
dinsdag 29 januari 2008 om 22:13
Je hebt toch gewerkt? Dan heb je dus geen gat in je cv. Misschien is het werk niet aan je studie gerelateerd maar dat kan zelfs in je voordeel werken. In plaats van thuis te blijven zitten heb je gewoon aangepakt wat er op dat moment was, dat zegt iets over jou als persoon. Eigenlijk is het hartstikke stom dat je hierover hebt gelogen, maar dat is mosterd.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
dinsdag 29 januari 2008 om 23:52
Dat je moeite hebt met communiceren moge duidelijk zijn. Alleen lijk je mij eerder extrovert dan introvert. Je kwakt van alles ongenuanceerd neer. Als je dit op je werk ook zo doet, kom je ver. Als mensen structureel een probleem hebben met jouw communicatie of zelfs een hekel aan je hebben, is dat echt niet meer alleen hun probleem, lijkt mij dan ook echt een heel groot probleem voor jezelf. En dat zegt dus ook voldoende over jezelf.
Je hoeft echt je mond niet te houden, maar je kunt wel leren om zakelijk te communiceren. Dat betekent, dat je je eerste reactie niet plompverloren geeft op basis van je gevoel. Zie je in, dat je hier zelf iets aan zou moeten aanpassen?
Je hoeft echt je mond niet te houden, maar je kunt wel leren om zakelijk te communiceren. Dat betekent, dat je je eerste reactie niet plompverloren geeft op basis van je gevoel. Zie je in, dat je hier zelf iets aan zou moeten aanpassen?
woensdag 30 januari 2008 om 01:30
woensdag 30 januari 2008 om 07:50
Helemaal met nummerzoveel eens!
Er schort niet alleen iets aan de werkethiek van Brummetje, maar aan haar hele instelling. Liegen mag blijkbaar, zolang je maar niet betrapt wordt? Een collega die ter observatie in het ziekenhuis wordt opgenomen is een bitch omdat ze niet kan komen werken? Gatverdamme, ik moet er niet aan denken om iemand als Brummetje als collega te hebben!
Er schort niet alleen iets aan de werkethiek van Brummetje, maar aan haar hele instelling. Liegen mag blijkbaar, zolang je maar niet betrapt wordt? Een collega die ter observatie in het ziekenhuis wordt opgenomen is een bitch omdat ze niet kan komen werken? Gatverdamme, ik moet er niet aan denken om iemand als Brummetje als collega te hebben!
woensdag 30 januari 2008 om 12:06
- Ik heb niet zozeer een hekel aan haar (ze gaat dr gang maar lekker, het boeit me niet), maar ze is gewoon een bitch, dat heeft ze wel laten blijken.
Iemand een bitch noemen is uitermate onprofessioneel en onvolwassen. Iemand een bitch noemen terwijl je geen hekel aan haar hebt is ronduit belachelijk.
Ze moest een nachtje ter observatie blijven, en tegen mij werd gezegd dat ze niks had, en gister had ze inene een hersenschudding.
Een nacht observatie is bedoeld omdat doktoren dan niet zeker weten of iemand wel echt gezond is. Problemen als een hersenschudding worden vaak pas na wat langere tijd vastgesteld omdat de klachten die bij een hersenschudding horen ook andere oorzaken kunnen hebben.
Ik heb ook al vanaf het begin het gevoel, dat ik de enige ben die zou kunnen invallen. Ik word steevast als 1e en enige gevraagd. En dat ben ik spuugzat. De volwassen manier om hier mee om te gaan is door dit punt bespreekbaar te maken met je leidinggevende.
En dat het -mócht het ooit nog uitgaan (nogmaals, wat ik NIET verwacht)- heel moeilijk zal worden om vol te houden, als ik bij m'n vriend blijf wonen, is iets wat ik wel zeker weet.
Ik bedoelde juist te zeggen dat je, als het uit zou gaan, niet bij je vriend moet blijven wonen! Maar je hebt dan wel een contract en je moet wel gewoon werken. Je zult dus andere oplossingen moeten verzinnen. Een kamer zoeken, op en neer reizen, van mij part met een tentje op de camping in de buurt gaan staan. Aangezien je zelf aangeeft dat je geen kutbaan hebt, moet je dat toch makkelijk kunnen betalen, lijkt mij zo.
- Ik heb ook moeite met communiceren...
De meesten hebben een probleem met/hekel aan mij omdat ik zó introvert ben. Dat is hun probleem, niet het mijne iig. Zegt ook meer over hun dan over mij.
Ik denk dat dit wel jouw probleem is. Je hebt het gevoel dat niemand je begrijpt en je denkt dat mensen een hekel aan jou hebben. Dat lijkt mij heel vervelend. Als je weet dat je moeite hebt met communiceren en dat dit de oorzaak van het probleem is, dan zou je eens kunnen proberen om dat te veranderen, al dan niet met een beetje hulp. Ik denk dat je dan een stuk plezieriger zult leven.
Iemand een bitch noemen is uitermate onprofessioneel en onvolwassen. Iemand een bitch noemen terwijl je geen hekel aan haar hebt is ronduit belachelijk.
Ze moest een nachtje ter observatie blijven, en tegen mij werd gezegd dat ze niks had, en gister had ze inene een hersenschudding.
Een nacht observatie is bedoeld omdat doktoren dan niet zeker weten of iemand wel echt gezond is. Problemen als een hersenschudding worden vaak pas na wat langere tijd vastgesteld omdat de klachten die bij een hersenschudding horen ook andere oorzaken kunnen hebben.
Ik heb ook al vanaf het begin het gevoel, dat ik de enige ben die zou kunnen invallen. Ik word steevast als 1e en enige gevraagd. En dat ben ik spuugzat. De volwassen manier om hier mee om te gaan is door dit punt bespreekbaar te maken met je leidinggevende.
En dat het -mócht het ooit nog uitgaan (nogmaals, wat ik NIET verwacht)- heel moeilijk zal worden om vol te houden, als ik bij m'n vriend blijf wonen, is iets wat ik wel zeker weet.
Ik bedoelde juist te zeggen dat je, als het uit zou gaan, niet bij je vriend moet blijven wonen! Maar je hebt dan wel een contract en je moet wel gewoon werken. Je zult dus andere oplossingen moeten verzinnen. Een kamer zoeken, op en neer reizen, van mij part met een tentje op de camping in de buurt gaan staan. Aangezien je zelf aangeeft dat je geen kutbaan hebt, moet je dat toch makkelijk kunnen betalen, lijkt mij zo.
- Ik heb ook moeite met communiceren...
De meesten hebben een probleem met/hekel aan mij omdat ik zó introvert ben. Dat is hun probleem, niet het mijne iig. Zegt ook meer over hun dan over mij.
Ik denk dat dit wel jouw probleem is. Je hebt het gevoel dat niemand je begrijpt en je denkt dat mensen een hekel aan jou hebben. Dat lijkt mij heel vervelend. Als je weet dat je moeite hebt met communiceren en dat dit de oorzaak van het probleem is, dan zou je eens kunnen proberen om dat te veranderen, al dan niet met een beetje hulp. Ik denk dat je dan een stuk plezieriger zult leven.
geduld!!!
woensdag 30 januari 2008 om 14:06
woensdag 30 januari 2008 om 14:39
Gezien brummetje's reacties op andere topics in het verleden vrees ik het ergste.
Ze heeft wel ergens gescreven dat ze bij een psycholoog was geweest, dus kennelijk loopt ze zelf wel vast door har gedrag.
Maarja als het an de wereld ligt, dan hoef je niks aan jezelf te veranderen. is wel makkelijk, he.
Ze heeft wel ergens gescreven dat ze bij een psycholoog was geweest, dus kennelijk loopt ze zelf wel vast door har gedrag.
Maarja als het an de wereld ligt, dan hoef je niks aan jezelf te veranderen. is wel makkelijk, he.
vrijdag 1 februari 2008 om 12:27
De hele wereld tegen mij? Waar heb ik dat beweerd? Er zijn ook mensen die gewoon tegen me doen, ook al ben zo introvert. Dat er mensen zijn die het niet kunnen hebben/raar vinden/weet ik veel, ja die heb je nu eenmaal. Kan me niks schelen. Ik hoef geen "knuffel"contact met iedereen. En ik hoef ook niet zo'n contact met iemand dat ze bij mij over de vloer komen. Ik heb er gewoon geen behoefte aan.
vrijdag 1 februari 2008 om 18:32
My goodness........ ik ben ook nie zo snel van mijn stuk te krijgen maar dit slaat toch wel alles....
- Brummetje liegt tegen huidige en eventueel toekomstige werkgever over woonsituatie, werkverleden
- blijft alleen maar bij haar vriendje omdat ze geen hotel kan betalen en meldt doodleuk dat ze als ze haar vriendje al zou verlaten dat ze dan naar haar ouders zou verhuizen
- daarbij vraagt ze ons om onze mening hier op het forum en als ze die dan krijgt wordt ze (zachtjes uitgedrukt) obstinaat
Brummetje, neem je ons allemaal in de zeik of wat?
- Brummetje liegt tegen huidige en eventueel toekomstige werkgever over woonsituatie, werkverleden
- blijft alleen maar bij haar vriendje omdat ze geen hotel kan betalen en meldt doodleuk dat ze als ze haar vriendje al zou verlaten dat ze dan naar haar ouders zou verhuizen
- daarbij vraagt ze ons om onze mening hier op het forum en als ze die dan krijgt wordt ze (zachtjes uitgedrukt) obstinaat
Brummetje, neem je ons allemaal in de zeik of wat?
zaterdag 2 februari 2008 om 15:24
Het gaat toch niet uit, dus waar maken jullie je in dit geval druk om...?
En dat liegen is niet zó veel als jullie misschien denken, 9 van de 10 keer zeg ik wel degelijk ja, als ik word gevraagd om meer te werken. (Daarom ben ik ook de 1e die steevast gevraagd word.)
En ik heb ook wel degelijk mijn excuses aangeboden aan mijn ex-baas (heel emotioneel gesprek, zijn ex-vrouw begreep me ergens wel).
En dat liegen is niet zó veel als jullie misschien denken, 9 van de 10 keer zeg ik wel degelijk ja, als ik word gevraagd om meer te werken. (Daarom ben ik ook de 1e die steevast gevraagd word.)
En ik heb ook wel degelijk mijn excuses aangeboden aan mijn ex-baas (heel emotioneel gesprek, zijn ex-vrouw begreep me ergens wel).
