Werk & Studie
alle pijlers
Hoe STOM kan ik zijn?!
donderdag 24 januari 2008 om 13:00
Oh, echt erg dit! Ik heb zojuist gesolliciteerd op een leuke vacature en een nogal stomme fout gemaakt
In mijn CV zit officieel een gaatje, doordat ik door hele vervelende omstandigheden een tijdje thuis heb gezeten. Om niet steeds dat hele verhaal te hoeven uitleggen (ik vind nog steeds dat dat destijds buiten mijn schuld is gebeurd, maar een gat in je CV roept hoe dan ook vragen op) heb ik het gaatje dichtgeschreven. Inmiddels ben ik al weer een tijd fulltime aan de bak, maar net voordat ik bij mijn huidige werkgever begon heb ik een tijdje uitzendwerk gedaan bij de organisatie waar ik net heb gesolliciteerd.
En nu kom ik erachter dat die periode dat ik daar zat dus staat volgeschreven met werk bij een andere werkgever. Au!
Ik heb wel bij een andere unit gesolliciteerd (nogal grote organisatie), dus het hoeft niet op te vallen...
Wat denken jullie hiervan? Mocht ik uitgenodigd worden doen of m'n neus bloedt en niets zeggen of er uit lijfsbehoud zelf maar van afzien...
In mijn CV zit officieel een gaatje, doordat ik door hele vervelende omstandigheden een tijdje thuis heb gezeten. Om niet steeds dat hele verhaal te hoeven uitleggen (ik vind nog steeds dat dat destijds buiten mijn schuld is gebeurd, maar een gat in je CV roept hoe dan ook vragen op) heb ik het gaatje dichtgeschreven. Inmiddels ben ik al weer een tijd fulltime aan de bak, maar net voordat ik bij mijn huidige werkgever begon heb ik een tijdje uitzendwerk gedaan bij de organisatie waar ik net heb gesolliciteerd.
En nu kom ik erachter dat die periode dat ik daar zat dus staat volgeschreven met werk bij een andere werkgever. Au!
Ik heb wel bij een andere unit gesolliciteerd (nogal grote organisatie), dus het hoeft niet op te vallen...
Wat denken jullie hiervan? Mocht ik uitgenodigd worden doen of m'n neus bloedt en niets zeggen of er uit lijfsbehoud zelf maar van afzien...
Ehm, even denken...
zaterdag 2 februari 2008 om 16:30
Gewoon elke keer liegen tegen je baas is er een teveel.
En een smoesje als je te laat komt is mss nog net acceptabelo als je die tijd weer inhaalt, maar zeggen dat je ziek bent als je het niet bent is reden voor onstlag op staande voet. OOkal neem en krijg je 9 van de 10 keer gewoon vrij.
En als je meestal Ja zegt en graag extra werk doet, hoe moet je baas dn weten wanneer dat toevallig eens een keer niet uitkomt. Als jij een paar keer nee zegt tegen extra werk, dan houden ze vanzelf op met vragen.l
Volgens mij snap jij gewoon totaal niet dat hoe mensen op je reageren vooral een gevolg is van je eigen gedrag richting die mensen.
En als het toch niet uitgaat, waar maak jij je dan druk om? Het interessert mij vrij weinig als jij straks nergens meer aan het werk komt.
En een smoesje als je te laat komt is mss nog net acceptabelo als je die tijd weer inhaalt, maar zeggen dat je ziek bent als je het niet bent is reden voor onstlag op staande voet. OOkal neem en krijg je 9 van de 10 keer gewoon vrij.
En als je meestal Ja zegt en graag extra werk doet, hoe moet je baas dn weten wanneer dat toevallig eens een keer niet uitkomt. Als jij een paar keer nee zegt tegen extra werk, dan houden ze vanzelf op met vragen.l
Volgens mij snap jij gewoon totaal niet dat hoe mensen op je reageren vooral een gevolg is van je eigen gedrag richting die mensen.
En als het toch niet uitgaat, waar maak jij je dan druk om? Het interessert mij vrij weinig als jij straks nergens meer aan het werk komt.
zaterdag 2 februari 2008 om 17:50
quote:Krengiserweer schreef op 02 februari 2008 @ 16:30:
Gewoon elke keer liegen tegen je baas is er een teveel.
En een smoesje als je te laat komt is mss nog net acceptabelo als je die tijd weer inhaalt, maar zeggen dat je ziek bent als je het niet bent is reden voor onstlag op staande voet. OOkal neem en krijg je 9 van de 10 keer gewoon vrij.
En als je meestal Ja zegt en graag extra werk doet, hoe moet je baas dn weten wanneer dat toevallig eens een keer niet uitkomt. Als jij een paar keer nee zegt tegen extra werk, dan houden ze vanzelf op met vragen.l
Volgens mij snap jij gewoon totaal niet dat hoe mensen op je reageren vooral een gevolg is van je eigen gedrag richting die mensen.
En als het toch niet uitgaat, waar maak jij je dan druk om? Het interessert mij vrij weinig als jij straks nergens meer aan het werk komt.
Ik ben in mijn hele leven nog NOOIT te laat op mijn werk gekomen.
Ik heb het niet over vrij krijgen gehad hoor...("OOkal neem en krijg je 9 van de 10 keer gewoon vrij.")
En zo werkt het natuurlijk niet hè, als ik een paar keer nee zeg, houden ze wel op. Nee, er zullen altijd mensen om wat voor redenen dan ook niet kunnen komen werken!
Ik heb zelfs een keer gewerkt toen ik eigenlijk te depressief was, ik voelde me echt rot, maar durfde niet te zeggen dat ik het ff niet meer trok. Ik wist toen niet zeker of depressief zijn/voelen dat dat ook een reden is dat je thuis mag blijven/naar huis mag gaan.
Nogmaals, ik kan niks aan mijn introvertheid doen! Dat iemand me daarop aanvalt en zegt dat het dus mijn eigen schuld is als mensen naar tegen me doen, vind ik niet leuk!
Gewoon elke keer liegen tegen je baas is er een teveel.
En een smoesje als je te laat komt is mss nog net acceptabelo als je die tijd weer inhaalt, maar zeggen dat je ziek bent als je het niet bent is reden voor onstlag op staande voet. OOkal neem en krijg je 9 van de 10 keer gewoon vrij.
En als je meestal Ja zegt en graag extra werk doet, hoe moet je baas dn weten wanneer dat toevallig eens een keer niet uitkomt. Als jij een paar keer nee zegt tegen extra werk, dan houden ze vanzelf op met vragen.l
Volgens mij snap jij gewoon totaal niet dat hoe mensen op je reageren vooral een gevolg is van je eigen gedrag richting die mensen.
En als het toch niet uitgaat, waar maak jij je dan druk om? Het interessert mij vrij weinig als jij straks nergens meer aan het werk komt.
Ik ben in mijn hele leven nog NOOIT te laat op mijn werk gekomen.
Ik heb het niet over vrij krijgen gehad hoor...("OOkal neem en krijg je 9 van de 10 keer gewoon vrij.")
En zo werkt het natuurlijk niet hè, als ik een paar keer nee zeg, houden ze wel op. Nee, er zullen altijd mensen om wat voor redenen dan ook niet kunnen komen werken!
Ik heb zelfs een keer gewerkt toen ik eigenlijk te depressief was, ik voelde me echt rot, maar durfde niet te zeggen dat ik het ff niet meer trok. Ik wist toen niet zeker of depressief zijn/voelen dat dat ook een reden is dat je thuis mag blijven/naar huis mag gaan.
Nogmaals, ik kan niks aan mijn introvertheid doen! Dat iemand me daarop aanvalt en zegt dat het dus mijn eigen schuld is als mensen naar tegen me doen, vind ik niet leuk!
zaterdag 2 februari 2008 om 18:02
Werk je in een supermark, Brummetje? Kreeg dat idee ergens, weet niet waarom (denk vanwege de roosters ofzo). Of een winkel dan, in z'n algemeenheid?
Heb je medicatie trouwens voor depressie, en is het echt een depressie en hoelang heb je daar al last van? Kun je niet aangeven dat het misschien lastig is om te vaak te werken?
Ik heb dat ook met mijn CV trouwens, zo'n gat, en ontzettend veel irrelevant werk. Ik werk al anderhalf jaar niet meer officieel ergens (maar in het land waar ik woon werken studenten in feite niet echt erbij). Zou ik iets zoeken voor in het weekend of iets dergelijks (ook niet al te makkelijk hier)? Studierelevent werk zit er niet in, in ieder geval.
Heb je medicatie trouwens voor depressie, en is het echt een depressie en hoelang heb je daar al last van? Kun je niet aangeven dat het misschien lastig is om te vaak te werken?
Ik heb dat ook met mijn CV trouwens, zo'n gat, en ontzettend veel irrelevant werk. Ik werk al anderhalf jaar niet meer officieel ergens (maar in het land waar ik woon werken studenten in feite niet echt erbij). Zou ik iets zoeken voor in het weekend of iets dergelijks (ook niet al te makkelijk hier)? Studierelevent werk zit er niet in, in ieder geval.
zaterdag 2 februari 2008 om 18:04
Overigens Brummetje, je komt erg exravert over. Misschien wegens de leestekens (veel uitroeptekens) en het verontwaardigd reageren. Zo lijkt het alsof je anderen de schuld geeft en roept, en dat lijkt niet introvert. Misschien dat je hier dingen zegt die je nooit hardop zegt, en dat wij een vertekenend beeld krijgen.
zaterdag 2 februari 2008 om 19:40
IRL zou ik mezelf beschrijven als het stilste meisje op aarde, om maar even aan te geven hoe ik ben. Écht introvert dus.
Hier kan ik nadenken over wat ik schrijf, dingen veranderen. En eerst alles lezen wat anderen schrijven. Dus het kan best dat ik hier extravert overkom, maar dat is het lastige van i-net, het kan zó'n vertekend beeld van iemand geven. (Lees het topic Introvert, maar niet verlegen. Daar staat grotendeels mijn verhaal.)
Hier kan ik nadenken over wat ik schrijf, dingen veranderen. En eerst alles lezen wat anderen schrijven. Dus het kan best dat ik hier extravert overkom, maar dat is het lastige van i-net, het kan zó'n vertekend beeld van iemand geven. (Lees het topic Introvert, maar niet verlegen. Daar staat grotendeels mijn verhaal.)
zondag 3 februari 2008 om 14:23
Ik ben in mijn hele leven nog NOOIT te laat op mijn werk gekomen.
Ik heb het niet over vrij krijgen gehad hoor...("OOkal neem en krijg je 9 van de 10 keer gewoon vrij.")
Je had je toch bij je vorige vaan ziekgemeld terwijl je niet ziek was en je geen vrij kon krijgen voor een concert? Of was dat een andere Brummetje?
En zo werkt het natuurlijk niet hè, als ik een paar keer nee zeg, houden ze wel op. Nee, er zullen altijd mensen om wat voor redenen dan ook niet kunnen komen werken!
Klopt, maar als jij altijd ja zegt, zullen ze je eerder bellen dan wanneer ze weten dat jij heel veel moeite moet doen en eigenlijk gewoon niet kunt. In de praktijk werkt het wel zo dat als er drie mogelijke invallers zijn, de degene het eerts bellen waarvan de kans het grootst is dat die "ja"zegt. dus als jij geen ne durft te zeggen, dan blijven ze jou als eerste bellen.
Ik heb zelfs een keer gewerkt toen ik eigenlijk te depressief was, ik voelde me echt rot, maar durfde niet te zeggen dat ik het ff niet meer trok. Ik wist toen niet zeker of depressief zijn/voelen dat dat ook een reden is dat je thuis mag blijven/naar huis mag gaan.
Nogmaals, ik kan niks aan mijn introvertheid doen! Dat iemand me daarop aanvalt en zegt dat het dus mijn eigen schuld is als mensen naar tegen me doen, vind ik niet leuk![/quote]
Je kunt wel degelijk iets aan je introvertheid doen als je dat echt zou willen. Er bestaan trainingen en cursussen voor verlegen mensen. En ookal ben je introvert, dat betekent niet dat je niet hoeft na te denken over de invloed die gedrag heeft op anderen.
Bijvoorbeeld. Stle je wilt iets pakken uit een schap in de supermarkt, mar er staant iemand voor. Wat doe je dan?
Vraag je die persoon of je er even bij mag? Of duw je die person opzij omdat je m niet durft aan te spreken. En snap je dat de persoon die je dan een duw geeft niet denkt "Goh dat meisje is vast te verlegen om te vragen of ik opzij ga"maar dat die persoon denkt "Wat een lompe onbehouwen doos is dat" en dus ook zo naar je reageert.
Ik heb het niet over vrij krijgen gehad hoor...("OOkal neem en krijg je 9 van de 10 keer gewoon vrij.")
Je had je toch bij je vorige vaan ziekgemeld terwijl je niet ziek was en je geen vrij kon krijgen voor een concert? Of was dat een andere Brummetje?
En zo werkt het natuurlijk niet hè, als ik een paar keer nee zeg, houden ze wel op. Nee, er zullen altijd mensen om wat voor redenen dan ook niet kunnen komen werken!
Klopt, maar als jij altijd ja zegt, zullen ze je eerder bellen dan wanneer ze weten dat jij heel veel moeite moet doen en eigenlijk gewoon niet kunt. In de praktijk werkt het wel zo dat als er drie mogelijke invallers zijn, de degene het eerts bellen waarvan de kans het grootst is dat die "ja"zegt. dus als jij geen ne durft te zeggen, dan blijven ze jou als eerste bellen.
Ik heb zelfs een keer gewerkt toen ik eigenlijk te depressief was, ik voelde me echt rot, maar durfde niet te zeggen dat ik het ff niet meer trok. Ik wist toen niet zeker of depressief zijn/voelen dat dat ook een reden is dat je thuis mag blijven/naar huis mag gaan.
Nogmaals, ik kan niks aan mijn introvertheid doen! Dat iemand me daarop aanvalt en zegt dat het dus mijn eigen schuld is als mensen naar tegen me doen, vind ik niet leuk![/quote]
Je kunt wel degelijk iets aan je introvertheid doen als je dat echt zou willen. Er bestaan trainingen en cursussen voor verlegen mensen. En ookal ben je introvert, dat betekent niet dat je niet hoeft na te denken over de invloed die gedrag heeft op anderen.
Bijvoorbeeld. Stle je wilt iets pakken uit een schap in de supermarkt, mar er staant iemand voor. Wat doe je dan?
Vraag je die persoon of je er even bij mag? Of duw je die person opzij omdat je m niet durft aan te spreken. En snap je dat de persoon die je dan een duw geeft niet denkt "Goh dat meisje is vast te verlegen om te vragen of ik opzij ga"maar dat die persoon denkt "Wat een lompe onbehouwen doos is dat" en dus ook zo naar je reageert.
maandag 4 februari 2008 om 18:12
Je had je toch bij je vorige vaan ziekgemeld terwijl je niet ziek was en je geen vrij kon krijgen voor een concert? Of was dat een andere Brummetje?
- Maar toen hadden we het daar toch niet meer over???
Klopt, maar als jij altijd ja zegt, zullen ze je eerder bellen dan wanneer ze weten dat jij heel veel moeite moet doen en eigenlijk gewoon niet kunt. In de praktijk werkt het wel zo dat als er drie mogelijke invallers zijn, de degene het eerts bellen waarvan de kans het grootst is dat die "ja"zegt. dus als jij geen ne durft te zeggen, dan blijven ze jou als eerste bellen.
- Ik heb idd nog een leven naast mijn werk, ik kan dingen naast mijn werk plannen en doe dat dus ook vaker. Zoals naar de dokter gaan, naar de psycholoog/psychiater, grote boodschappen doen, een afspraak met hypotheek adviseur, mijn huishouden wat ik niet kan doen als ik ook moet werken, enz enz.
Nogmaals, ik kan niks aan mijn introvertheid doen! Dat iemand me daarop aanvalt en zegt dat het dus mijn eigen schuld is als mensen naar tegen me doen, vind ik niet leuk!
Je kunt wel degelijk iets aan je introvertheid doen als je dat echt zou willen. Er bestaan trainingen en cursussen voor verlegen mensen. En ookal ben je introvert, dat betekent niet dat je niet hoeft na te denken over de invloed die gedrag heeft op anderen.
Bijvoorbeeld. Stle je wilt iets pakken uit een schap in de supermarkt, mar er staant iemand voor. Wat doe je dan?
Vraag je die persoon of je er even bij mag? Of duw je die person opzij omdat je m niet durft aan te spreken. En snap je dat de persoon die je dan een duw geeft niet denkt "Goh dat meisje is vast te verlegen om te vragen of ik opzij ga"maar dat die persoon denkt "Wat een lompe onbehouwen doos is dat" en dus ook zo naar je reageert.
- Ik ben NIET verlegen! En ik kan niks doen aan mijn introvertheid omdat het praten mij niet goed afgaat. Ik wil het dus ook niet. Zélfs bij mijn ouders praat ik vrij weinig.
En als iemand ergens voor staat wacht ik even, en als dat te lang duurt, dan zorg ik ervoor dat ze mij opmerken, NIET door ze om te duwen. (Zo heb ik pasgeleden een keer best lang staan te wachten om een boekje bij te vullen, omdat een klant aan het lezen was in een boekje.)
En dat is niet omdat ik ze niet dúrf aan te spreken. Ik wil dat niet (=nl contact met een ander). Desnoods ga ik even iets anders wat ik nog moet hebben pakken en kom ik later terug. Als iets te hoog ligt, vraag ik ook niet aan iemand of hij/zij het even wil pakken voor mij. Maar probeer ik het zelf.
- Maar toen hadden we het daar toch niet meer over???
Klopt, maar als jij altijd ja zegt, zullen ze je eerder bellen dan wanneer ze weten dat jij heel veel moeite moet doen en eigenlijk gewoon niet kunt. In de praktijk werkt het wel zo dat als er drie mogelijke invallers zijn, de degene het eerts bellen waarvan de kans het grootst is dat die "ja"zegt. dus als jij geen ne durft te zeggen, dan blijven ze jou als eerste bellen.
- Ik heb idd nog een leven naast mijn werk, ik kan dingen naast mijn werk plannen en doe dat dus ook vaker. Zoals naar de dokter gaan, naar de psycholoog/psychiater, grote boodschappen doen, een afspraak met hypotheek adviseur, mijn huishouden wat ik niet kan doen als ik ook moet werken, enz enz.
Nogmaals, ik kan niks aan mijn introvertheid doen! Dat iemand me daarop aanvalt en zegt dat het dus mijn eigen schuld is als mensen naar tegen me doen, vind ik niet leuk!
Je kunt wel degelijk iets aan je introvertheid doen als je dat echt zou willen. Er bestaan trainingen en cursussen voor verlegen mensen. En ookal ben je introvert, dat betekent niet dat je niet hoeft na te denken over de invloed die gedrag heeft op anderen.
Bijvoorbeeld. Stle je wilt iets pakken uit een schap in de supermarkt, mar er staant iemand voor. Wat doe je dan?
Vraag je die persoon of je er even bij mag? Of duw je die person opzij omdat je m niet durft aan te spreken. En snap je dat de persoon die je dan een duw geeft niet denkt "Goh dat meisje is vast te verlegen om te vragen of ik opzij ga"maar dat die persoon denkt "Wat een lompe onbehouwen doos is dat" en dus ook zo naar je reageert.
- Ik ben NIET verlegen! En ik kan niks doen aan mijn introvertheid omdat het praten mij niet goed afgaat. Ik wil het dus ook niet. Zélfs bij mijn ouders praat ik vrij weinig.
En als iemand ergens voor staat wacht ik even, en als dat te lang duurt, dan zorg ik ervoor dat ze mij opmerken, NIET door ze om te duwen. (Zo heb ik pasgeleden een keer best lang staan te wachten om een boekje bij te vullen, omdat een klant aan het lezen was in een boekje.)
En dat is niet omdat ik ze niet dúrf aan te spreken. Ik wil dat niet (=nl contact met een ander). Desnoods ga ik even iets anders wat ik nog moet hebben pakken en kom ik later terug. Als iets te hoog ligt, vraag ik ook niet aan iemand of hij/zij het even wil pakken voor mij. Maar probeer ik het zelf.
maandag 4 februari 2008 om 18:13
dinsdag 12 februari 2008 om 11:39
Ik heb ook dat als ze (=mijn werk) me bellen wanneer ik niet hoef te werken (zoals vanmorgen 8.00) dat ik niet opneem. Ik heb sinds kort ook geen voicemail meer, dus inspreken kunnen ze niet meer.
Hun kunnen nl nóóit weten waarom ik niet opneem.
Ik kan sowieso geen belletje plegen als ik net wakker ben (gemaakt). Daar komt nog eens bij dat ik soms denk dat het de wekker is, en m dus uitdruk. Dat gebeurd gelukkig niet zo vaak hoor!
Volgens jullie vast ook weer een not done...
Hun kunnen nl nóóit weten waarom ik niet opneem.
Ik kan sowieso geen belletje plegen als ik net wakker ben (gemaakt). Daar komt nog eens bij dat ik soms denk dat het de wekker is, en m dus uitdruk. Dat gebeurd gelukkig niet zo vaak hoor!
Volgens jullie vast ook weer een not done...
dinsdag 12 februari 2008 om 14:49
Zij kunnen nooit weten.
Als ik in bed lig neem ik de telefoon ook niet op, maar ik heb wel de voicemail aan. waarom mogen ze geen boodschap achterlaten? het is jouw vrije dag en als je niet kunt dan zeg je toch gewoon dat je niet kunt. je mag immers nee zeggen, je hebt recht op vrij.
Ik vind jouw houding tov die telefoontjes wel nogal vreemd. het feit dat je moet opmerken dat ze nooit kunnen weten waarom je niet opneemt en de voicemail uitzet. waarom kun je niet gewoon de telefoon wel beantwoorden of later terugbellen om te zeggen dat je niet kunt komen werken omdat je andere plannen hebt?
Als ik in bed lig neem ik de telefoon ook niet op, maar ik heb wel de voicemail aan. waarom mogen ze geen boodschap achterlaten? het is jouw vrije dag en als je niet kunt dan zeg je toch gewoon dat je niet kunt. je mag immers nee zeggen, je hebt recht op vrij.
Ik vind jouw houding tov die telefoontjes wel nogal vreemd. het feit dat je moet opmerken dat ze nooit kunnen weten waarom je niet opneemt en de voicemail uitzet. waarom kun je niet gewoon de telefoon wel beantwoorden of later terugbellen om te zeggen dat je niet kunt komen werken omdat je andere plannen hebt?
dinsdag 12 februari 2008 om 16:26
quote:Brummetje schreef op 04 februari 2008 @ 18:12:
.
Nogmaals, ik kan niks aan mijn introvertheid doen!
Je collega/leidinggevende/wie dan ook kan er nóg minder aan doen.
Flauwekul trouwens dat je er niets aan kunt doen. Je kan het misschien niet helemaal laten verdwijnen maar wel zorgen dat je ermee om leert gaan op een manier die jou en anderen zo min mogelijk in de weg zit. Maar ja, dat moet je wél willen, natuurlijk...
.
Nogmaals, ik kan niks aan mijn introvertheid doen!
Je collega/leidinggevende/wie dan ook kan er nóg minder aan doen.
Flauwekul trouwens dat je er niets aan kunt doen. Je kan het misschien niet helemaal laten verdwijnen maar wel zorgen dat je ermee om leert gaan op een manier die jou en anderen zo min mogelijk in de weg zit. Maar ja, dat moet je wél willen, natuurlijk...
dinsdag 12 februari 2008 om 16:41
En dat is het hele punt nou juist. Ik wil niet praten. Ik wil niet iemand de oren van de kop kunnen lullen. Ik zeg nog altijd gewoon liever niks in de meeste situaties. Wat ik wel wil, is dat mensen dat gewoon accepteren.
Ik baal ervan dat ik me moet verdedigen wat betreft het introvert zijn.
En ik heb altijd gewild dat het (zoals nu bij vodafone) makkelijk was om je voicemail zélf aan en uit te kunnen zetten. En toen ik dat een paar weken geleden per toeval ontdekte dat dat kon, deed ik het uiteraard meteen.
Nooit meer voicemailberichten met: "Bij geen gehoor, gaan we ervan uit dat je komt." Het kan altijd gebeuren, dat ik niet terug kán bellen, met welke reden dan ook. Dus het is gewoon dom van mijn chef om dit zo te zeggen op de voicemail.
Ik baal ervan dat ik me moet verdedigen wat betreft het introvert zijn.
En ik heb altijd gewild dat het (zoals nu bij vodafone) makkelijk was om je voicemail zélf aan en uit te kunnen zetten. En toen ik dat een paar weken geleden per toeval ontdekte dat dat kon, deed ik het uiteraard meteen.
Nooit meer voicemailberichten met: "Bij geen gehoor, gaan we ervan uit dat je komt." Het kan altijd gebeuren, dat ik niet terug kán bellen, met welke reden dan ook. Dus het is gewoon dom van mijn chef om dit zo te zeggen op de voicemail.
dinsdag 12 februari 2008 om 16:49
Er is een groot verschil tussen introvert en onbeleefd.
Je hoeft niet iemand de oren van de kop te lullen en een gesprek te beginnen, maar als iemand je iets vraagt, dan is het gewoon bijzonder onbeleefd om maar geen antwoord te geven omdat jij daar ff geen zin in hebt. dat heet communiceren, en daar ontkom je niet aan. geen antwoord geven zal dus ook niet worden geaccepteert. Als jij i een telefoontje van 30 seconden uitlegt dat je niet wilt/kunt is het ook klaar. ookal wil je niks zeggen, soms zul je in een zakelijke relatie wel moeten, en dat heb jij maar te acccepteren.
overigens ben ik het wel met je eens dat dat "bij geen gehoor gaan we er van uit dat je komt"ook hoogst onbeleefd is, en ook van je baas niet slim en handig. bij geen gehoor zou ik er van uit gaan dat iemand de boodschap waarschijnlijk te laat gaat horen en dus er van uitgaan dt diegene niet komt.
Want idd het kan gebeuren dat iemand er gewoon niet is of niet kan terugbellen.
Maar: niet kunnen is overmacht, weigeren omdat je gen zin hebt is bot en lomp en kan je je baan kosten. is het nu echt zo vreselijk vreselijk om je baas 1 minuutje te woord te staan? Dankzij hem heb je wel te eten hoor.
Je hoeft niet iemand de oren van de kop te lullen en een gesprek te beginnen, maar als iemand je iets vraagt, dan is het gewoon bijzonder onbeleefd om maar geen antwoord te geven omdat jij daar ff geen zin in hebt. dat heet communiceren, en daar ontkom je niet aan. geen antwoord geven zal dus ook niet worden geaccepteert. Als jij i een telefoontje van 30 seconden uitlegt dat je niet wilt/kunt is het ook klaar. ookal wil je niks zeggen, soms zul je in een zakelijke relatie wel moeten, en dat heb jij maar te acccepteren.
overigens ben ik het wel met je eens dat dat "bij geen gehoor gaan we er van uit dat je komt"ook hoogst onbeleefd is, en ook van je baas niet slim en handig. bij geen gehoor zou ik er van uit gaan dat iemand de boodschap waarschijnlijk te laat gaat horen en dus er van uitgaan dt diegene niet komt.
Want idd het kan gebeuren dat iemand er gewoon niet is of niet kan terugbellen.
Maar: niet kunnen is overmacht, weigeren omdat je gen zin hebt is bot en lomp en kan je je baan kosten. is het nu echt zo vreselijk vreselijk om je baas 1 minuutje te woord te staan? Dankzij hem heb je wel te eten hoor.
dinsdag 12 februari 2008 om 19:56
quote:Krengiserweer schreef op 12 februari 2008 @ 16:49:
Er is een groot verschil tussen introvert en onbeleefd.
Je hoeft niet iemand de oren van de kop te lullen en een gesprek te beginnen, maar als iemand je iets vraagt, dan is het gewoon bijzonder onbeleefd om maar geen antwoord te geven omdat jij daar ff geen zin in hebt. dat heet communiceren, en daar ontkom je niet aan. geen antwoord geven zal dus ook niet worden geaccepteert. Als jij i een telefoontje van 30 seconden uitlegt dat je niet wilt/kunt is het ook klaar. ookal wil je niks zeggen, soms zul je in een zakelijke relatie wel moeten, en dat heb jij maar te acccepteren.
overigens ben ik het wel met je eens dat dat "bij geen gehoor gaan we er van uit dat je komt"ook hoogst onbeleefd is, en ook van je baas niet slim en handig. bij geen gehoor zou ik er van uit gaan dat iemand de boodschap waarschijnlijk te laat gaat horen en dus er van uitgaan dt diegene niet komt.
Want idd het kan gebeuren dat iemand er gewoon niet is of niet kan terugbellen.
Maar: niet kunnen is overmacht, weigeren omdat je gen zin hebt is bot en lomp en kan je je baan kosten. is het nu echt zo vreselijk vreselijk om je baas 1 minuutje te woord te staan? Dankzij hem heb je wel te eten hoor.Ik heb volgens mij nergens gezegd dat ik niet antwoord als mij iets gevraagd word. Dat doe ik wel. En diegene weet dan, als hij/zij niet dom is, dat ik ff niet wil praten (op dat moment dus, is niet altijd zo) =ultrakorte antwoorden geven op vragen). Die hint moet duidelijk zijn.
Op mijn werk weet ik dat ik mensen moet helpen, maar als ik iets niet weet, kan ik moeilijk helpen en verwijs ik iemand door naar collega. En als iemand gewoon irritant is aan de kassa, stomme grapjes maakt, ja dan reageer ik niet. Omdat ik nooit weet wat ik moet zeggen! En soms omdat ik het niet altijd versta.
En ja het is echt vreselijk om, als ik nét wakker ben (gemaakt door de telefoon nog wel), om mijn baas - ook al is het maar 1 minuut - te woord te staan. Ik kán dat níet. (Even ter vergelijking, mijn vriend zou niet eens wakker worden van zijn mobiel.)
Er is een groot verschil tussen introvert en onbeleefd.
Je hoeft niet iemand de oren van de kop te lullen en een gesprek te beginnen, maar als iemand je iets vraagt, dan is het gewoon bijzonder onbeleefd om maar geen antwoord te geven omdat jij daar ff geen zin in hebt. dat heet communiceren, en daar ontkom je niet aan. geen antwoord geven zal dus ook niet worden geaccepteert. Als jij i een telefoontje van 30 seconden uitlegt dat je niet wilt/kunt is het ook klaar. ookal wil je niks zeggen, soms zul je in een zakelijke relatie wel moeten, en dat heb jij maar te acccepteren.
overigens ben ik het wel met je eens dat dat "bij geen gehoor gaan we er van uit dat je komt"ook hoogst onbeleefd is, en ook van je baas niet slim en handig. bij geen gehoor zou ik er van uit gaan dat iemand de boodschap waarschijnlijk te laat gaat horen en dus er van uitgaan dt diegene niet komt.
Want idd het kan gebeuren dat iemand er gewoon niet is of niet kan terugbellen.
Maar: niet kunnen is overmacht, weigeren omdat je gen zin hebt is bot en lomp en kan je je baan kosten. is het nu echt zo vreselijk vreselijk om je baas 1 minuutje te woord te staan? Dankzij hem heb je wel te eten hoor.Ik heb volgens mij nergens gezegd dat ik niet antwoord als mij iets gevraagd word. Dat doe ik wel. En diegene weet dan, als hij/zij niet dom is, dat ik ff niet wil praten (op dat moment dus, is niet altijd zo) =ultrakorte antwoorden geven op vragen). Die hint moet duidelijk zijn.
Op mijn werk weet ik dat ik mensen moet helpen, maar als ik iets niet weet, kan ik moeilijk helpen en verwijs ik iemand door naar collega. En als iemand gewoon irritant is aan de kassa, stomme grapjes maakt, ja dan reageer ik niet. Omdat ik nooit weet wat ik moet zeggen! En soms omdat ik het niet altijd versta.
En ja het is echt vreselijk om, als ik nét wakker ben (gemaakt door de telefoon nog wel), om mijn baas - ook al is het maar 1 minuut - te woord te staan. Ik kán dat níet. (Even ter vergelijking, mijn vriend zou niet eens wakker worden van zijn mobiel.)
dinsdag 12 februari 2008 om 21:10
dinsdag 12 februari 2008 om 22:43
de keren dat ik niet om half acht mijn bed uit ben gebeld omdat er iemand ziek is zal ik maar niet opnoemen. Ik neem 's ochtends altijd op omdat ik weet dat er iemand ziek is en dat we 's ochtends niet alleen kunnen staan.
Als ze later bellen laat ik gewoon de voicemail aanspringen en bel ik later terug. Ik vind dat ik zonder opgaaf van redenen mag zeggen dat ik niet kom.
Als ze later bellen laat ik gewoon de voicemail aanspringen en bel ik later terug. Ik vind dat ik zonder opgaaf van redenen mag zeggen dat ik niet kom.
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
dinsdag 12 februari 2008 om 23:01
Hallo... Even voor de duidelijkheid: Ik heb met klem aangegeven dat ik vanwege mijn depressie, de dinsdag graag vrij zou willen houden. Omdat ik dat gewoon nodig heb. Zo voel ik dat, en als ik er niet naar zou luisteren, gaat het mis met mij en ga ik stomme dingen doen. En wat voor dag is het vandaag...?
Ik heb niet teruggebeld, omdat ze maar 1 keer gebeld hadden. Als het spoed was geweest hadden ze me wel vaker gebeld. Er zijn er nl nog meer naast mij die kunnen werken, ik ben niet de enige. Wat ik denk is: dat ze mij gewoon als eerste hebben geprobeerd. Om te kijken of ik kon, en als ik niet op zou nemen/niet zou kunnen zouden ze de volgende gaan bellen (vandaar ook maar 1 keer gebeld).
Op vrije dagen en dagen dat ik pas om 10.00 of zelfs 13.00 moet beginnen ben ik er nóóit vroeg uit. Sterker nog, vaak op dagen vanaf 13.00 pas om 12.09.
Ik heb niet teruggebeld, omdat ze maar 1 keer gebeld hadden. Als het spoed was geweest hadden ze me wel vaker gebeld. Er zijn er nl nog meer naast mij die kunnen werken, ik ben niet de enige. Wat ik denk is: dat ze mij gewoon als eerste hebben geprobeerd. Om te kijken of ik kon, en als ik niet op zou nemen/niet zou kunnen zouden ze de volgende gaan bellen (vandaar ook maar 1 keer gebeld).
Op vrije dagen en dagen dat ik pas om 10.00 of zelfs 13.00 moet beginnen ben ik er nóóit vroeg uit. Sterker nog, vaak op dagen vanaf 13.00 pas om 12.09.
dinsdag 12 februari 2008 om 23:08
quote:itsme26 schreef op 12 februari 2008 @ 22:43:
Ik neem 's ochtends altijd op.
Wat zegt het zinnetje: Ik kán niet opnemen als ik nét wakker ben? Toch niet dat ik gewoon op kan nemen? Nee, want dat kan ik niet. Ik heb gewoon ff rust nodig (een uurtje), anders word ik zo verschrikkelijk strontchaggerijnig, dan is het huis te klein. En dan kan ik het helemaal vergeten als ik zo achter de kassa zou moeten zitten...
Gelukkig ben ik niet de enige die kan, en is dit nog nooit gebeurd.
Ik neem 's ochtends altijd op.
Wat zegt het zinnetje: Ik kán niet opnemen als ik nét wakker ben? Toch niet dat ik gewoon op kan nemen? Nee, want dat kan ik niet. Ik heb gewoon ff rust nodig (een uurtje), anders word ik zo verschrikkelijk strontchaggerijnig, dan is het huis te klein. En dan kan ik het helemaal vergeten als ik zo achter de kassa zou moeten zitten...
Gelukkig ben ik niet de enige die kan, en is dit nog nooit gebeurd.
dinsdag 12 februari 2008 om 23:16
Goh Brummetje, je hebt nogal een gebruiksaanwijziging. Ik denk dat je erg blij moet zijn dat je baas en collega's daar rekening mee houden. Tegen wil en dank soms denk ik, als ik je bijdragen lees.
Ben je ook zo geduldig en vriendelijk tegen je baas en collega's? Niet terugbellen als ze je bellen? Korte antwoorden geven als je niet wilt praten? Ziek melden als je vrij wilt maar dat niet kreeg? Niet invallen voor 'bitcherige' collega?
Ben je ook zo geduldig en vriendelijk tegen je baas en collega's? Niet terugbellen als ze je bellen? Korte antwoorden geven als je niet wilt praten? Ziek melden als je vrij wilt maar dat niet kreeg? Niet invallen voor 'bitcherige' collega?
woensdag 13 februari 2008 om 22:24
Dat was op mijn vorige werk. Hier heb ik me nog nooit ziek gemeld, terwijl ik het niet was. (Die ene keer voelde ik me écht niet lekker!)
Ik heb zelfs een keer gewerkt terwijl ik me best wel depressief voelde. Ik heb gewerkt, terwijl ik de nacht ervoor nauwelijks geslapen had. Ik heb gewerkt, terwijl mijn buik ontzettend pijn deed van het spiraaltje wat ik sinds een tijdje in heb. Ik heb gewerkt terwijl ik last had van mijn spastische darm (= soms gruwelijke buikpijn).
En ik kan sowieso niet goed praten, helemaal niet terwijl ik er absoluuut geen zin in heb. Dus als ze me dan wat vragen, dan merken ze snel genoeg, dat ik het ff niet trek. Maar sowieso heb ik dat niet heel vaak ofzo hoor. En ik ben inmiddels bekend als het stille meisje, dus ze zullen echt niet van mij verwachten dat ik hun nou eens de oren van het hoofd lul.
Tegen mijn baas en chef (eigenlijk tegen alle collega's die ik leuk vind, en waar ik redelijk goed mee overweg kan) lach ik veel wanneer ik praat, en vrijwel altijd wanneer ik ze groet. Dat is 1 van mijn positieve eigenschappen, kan er niks aan doen, maar mijn mondhoeken gaan gewoon vaak omhoog als ik wat vertel of mensen groet. Niks mis mee dacht ik zo!
Ik heb zelfs een keer gewerkt terwijl ik me best wel depressief voelde. Ik heb gewerkt, terwijl ik de nacht ervoor nauwelijks geslapen had. Ik heb gewerkt, terwijl mijn buik ontzettend pijn deed van het spiraaltje wat ik sinds een tijdje in heb. Ik heb gewerkt terwijl ik last had van mijn spastische darm (= soms gruwelijke buikpijn).
En ik kan sowieso niet goed praten, helemaal niet terwijl ik er absoluuut geen zin in heb. Dus als ze me dan wat vragen, dan merken ze snel genoeg, dat ik het ff niet trek. Maar sowieso heb ik dat niet heel vaak ofzo hoor. En ik ben inmiddels bekend als het stille meisje, dus ze zullen echt niet van mij verwachten dat ik hun nou eens de oren van het hoofd lul.
Tegen mijn baas en chef (eigenlijk tegen alle collega's die ik leuk vind, en waar ik redelijk goed mee overweg kan) lach ik veel wanneer ik praat, en vrijwel altijd wanneer ik ze groet. Dat is 1 van mijn positieve eigenschappen, kan er niks aan doen, maar mijn mondhoeken gaan gewoon vaak omhoog als ik wat vertel of mensen groet. Niks mis mee dacht ik zo!
