Werk & Studie
alle pijlers
Humor en pesten op het werk
vrijdag 22 mei 2009 om 11:21
Vandaag las ik in de krant over humor en pesten op het werk. Aangezien ik op schoolwerk beperk ik me alleen tot verhoudingen tussen collega's, wat mij betreft vallen de verhoudingen tussen leerlingen en personeel (op scholen) en klantenrelaties daarbuiten.
De vraag is: Wanneer is het duidelijk een grapje en kan de ander dat waarderen of moet er hartelijk om lachen, en wanneer wordt het vervelend en voelt de ander zich getreiterd?
Ik moet vaak lachen om grapjes van anderen - als ik ze zie - dus tussen mij en andere collega's is het okay. Ik maak zelf ook grapjes, en heb daardoor met anderen erg leuke werkrelaties.
Bij het zelf maken van grapjes (woordspelingen en zachte vormen van sarcasme) is het - gezien mijn achtergrond - voor mij extra goed opletten. Ik let dan of de ander lacht of glimlacht, of dat de ander ontevreden kijkt of zegt: "Sorry, Hans, maar dat grapje heeft een baard of ik vind dat niet leuk." Zoiets hoeft de collega maar één keer te zeggen, en ik voorkom daarna een herhaling daarvan.
Hoe zouden jullie m.b.t. dit topic je werkrelaties met collega's omschrijven? Gaan jullie serieus met elkaar om? Worden er grapjes gemaakt? Wordt er getreiterd, waardoor op het werk verschijnen gezien wordt als vervelend, omdat er dan weer een flauw grapje met je uitgehaald wordt?
De vraag is: Wanneer is het duidelijk een grapje en kan de ander dat waarderen of moet er hartelijk om lachen, en wanneer wordt het vervelend en voelt de ander zich getreiterd?
Ik moet vaak lachen om grapjes van anderen - als ik ze zie - dus tussen mij en andere collega's is het okay. Ik maak zelf ook grapjes, en heb daardoor met anderen erg leuke werkrelaties.
Bij het zelf maken van grapjes (woordspelingen en zachte vormen van sarcasme) is het - gezien mijn achtergrond - voor mij extra goed opletten. Ik let dan of de ander lacht of glimlacht, of dat de ander ontevreden kijkt of zegt: "Sorry, Hans, maar dat grapje heeft een baard of ik vind dat niet leuk." Zoiets hoeft de collega maar één keer te zeggen, en ik voorkom daarna een herhaling daarvan.
Hoe zouden jullie m.b.t. dit topic je werkrelaties met collega's omschrijven? Gaan jullie serieus met elkaar om? Worden er grapjes gemaakt? Wordt er getreiterd, waardoor op het werk verschijnen gezien wordt als vervelend, omdat er dan weer een flauw grapje met je uitgehaald wordt?
World of Warcraft: Legion
vrijdag 22 mei 2009 om 11:27
Ik heb regelmatig mijn lolbroek en grapjas aan tijdens mijn werk.
Veel grapjes van mij worden gewaardeerd door collega's , sommige ook totaal niet. Maar moet zeggen dat het wel vaak dezelfde collega's zijn die een grapje niet kunnen waarderen.
Dat zijn in mijn ogen ook de *saaie & serieuze * collega's.
De collega's die het wel waarderen , grappen ook zeker terug met mij. Zetten mij in de zeik of halen een geintje met mij uit.
Heerlijk vind ik dat (als zij het doen mag ik het ook weer terug doen )
Bovendien maakt dat mijn werk gezellig , relaxed en werkt super relativerend.
Werk in de gezondheidszorg waar de werkdruk en zorgzwaarte hoog is, dan kunnen we wel eens een verzetje/grapje gebruiken.
Veel grapjes van mij worden gewaardeerd door collega's , sommige ook totaal niet. Maar moet zeggen dat het wel vaak dezelfde collega's zijn die een grapje niet kunnen waarderen.
Dat zijn in mijn ogen ook de *saaie & serieuze * collega's.
De collega's die het wel waarderen , grappen ook zeker terug met mij. Zetten mij in de zeik of halen een geintje met mij uit.
Heerlijk vind ik dat (als zij het doen mag ik het ook weer terug doen )
Bovendien maakt dat mijn werk gezellig , relaxed en werkt super relativerend.
Werk in de gezondheidszorg waar de werkdruk en zorgzwaarte hoog is, dan kunnen we wel eens een verzetje/grapje gebruiken.
vrijdag 22 mei 2009 om 11:29
Ik hou zelf wel van een dolletje en de collega's waarmee ik de kamer deel ook....bij ons is het dus vrijwel vaak hilarisch en kan dat ook best ver gaan. Woordspelingen, plaagstootjes en harde humor zijn aan de orde van de dag. Dat niet iedereen daarvan gediend is, dat weet ik, dus houden wij het meestal maar onder onszelf, wil tenslotte niemand kwetsen.
Vorige week had ik een melige bui en reed ik mijn collega met stoel en al de gang op, zo bij de buren de kamer in met de woorden van: " hier, ik ben haar even zat...ze komt even bij jullie logeren". Wij lagen in een scheur, je kon ook duidelijk zien dat het een grapje was maar niet alle collega-overburen konden het waarderen, dat kon ik duidelijk zien.
Tijdens onze vergaderingen zijn wij ook onszelf en vliegen de sarcastische opmerkingen over tafel (dat trouwens niet ten koste van de vergadering) onze manager is dit trouwens al gewend en speelt hier op in, echter, de nieuwe notuliste zat er de eerste paar keer bij met een gezicht als een oorwurm, nu doet ze even hard mee.
Uiteraard "gedragen" wij ons wel bij externe gelegenheden en bij echte serieuze zaken (zoals functioneringsgesprekken of bij overleggen met werkgroepen).
Ik vind humor een wezenlijk onderdeel van...eigenlijk mijn hele leven. Het werk wat ik doe is inhoudelijk best zwaar en humor is dan een prima bliksemafleider.
Vorige week had ik een melige bui en reed ik mijn collega met stoel en al de gang op, zo bij de buren de kamer in met de woorden van: " hier, ik ben haar even zat...ze komt even bij jullie logeren". Wij lagen in een scheur, je kon ook duidelijk zien dat het een grapje was maar niet alle collega-overburen konden het waarderen, dat kon ik duidelijk zien.
Tijdens onze vergaderingen zijn wij ook onszelf en vliegen de sarcastische opmerkingen over tafel (dat trouwens niet ten koste van de vergadering) onze manager is dit trouwens al gewend en speelt hier op in, echter, de nieuwe notuliste zat er de eerste paar keer bij met een gezicht als een oorwurm, nu doet ze even hard mee.
Uiteraard "gedragen" wij ons wel bij externe gelegenheden en bij echte serieuze zaken (zoals functioneringsgesprekken of bij overleggen met werkgroepen).
Ik vind humor een wezenlijk onderdeel van...eigenlijk mijn hele leven. Het werk wat ik doe is inhoudelijk best zwaar en humor is dan een prima bliksemafleider.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
vrijdag 22 mei 2009 om 11:38
Er wordt hier bij mij op het werk elke dag wel 'getreiterd' en gegrapt.
Ik werk met alleen maar mannen (ben de enige vrouw) en ze hebben allemaal hun woordje klaar. Nu heb ik dat gelukkig ook, en ben daarnaast niet verlegen, anders zou ik er niet zo goed tegen kunnen.
De grapjes gaan de hele dag door en soms gaan ze wel wat ver ja. Er is bijvoorbeeld een collega die nooit een vaste vriendin lijkt te kunnen krijgen. Die is dus standaard de 'Homoooooooo!!' . Dan hebben we er nog eentje die wat stevig en groot is en dat is de 'Dikkeeeee!'
En ga zo maar door.
Nou goed. Zulke 'grappen' komen dus vaak voorbij, en ik ben ook heel vaak aan de beurt. Moet dan wel mijn mannetje staan. Kan er altijd wel om lachen..
Verder wordt er hier, naast hard werken, echt heel wat afgelachen. Mijn collega's (en ik schaar mezelf daar ook bij, als ik zo vrij mag zijn) zijn allemaal wel humoristisch en adrem, afgezien van die standaard boerenjongens grappen en grollen, die je op een gegeven moment wel gehad hebt.
Kortom, het is hier gezellig.
En ik wil NOOIT meer terug naar de saaie werksfeer die ik had op mijn vorige job. Vreselijk was dat. Kantoor met complete stilte, nooit lachen en 3 übersaaie, oudere collega's.
Ik werk met alleen maar mannen (ben de enige vrouw) en ze hebben allemaal hun woordje klaar. Nu heb ik dat gelukkig ook, en ben daarnaast niet verlegen, anders zou ik er niet zo goed tegen kunnen.
De grapjes gaan de hele dag door en soms gaan ze wel wat ver ja. Er is bijvoorbeeld een collega die nooit een vaste vriendin lijkt te kunnen krijgen. Die is dus standaard de 'Homoooooooo!!' . Dan hebben we er nog eentje die wat stevig en groot is en dat is de 'Dikkeeeee!'
En ga zo maar door.
Nou goed. Zulke 'grappen' komen dus vaak voorbij, en ik ben ook heel vaak aan de beurt. Moet dan wel mijn mannetje staan. Kan er altijd wel om lachen..
Verder wordt er hier, naast hard werken, echt heel wat afgelachen. Mijn collega's (en ik schaar mezelf daar ook bij, als ik zo vrij mag zijn) zijn allemaal wel humoristisch en adrem, afgezien van die standaard boerenjongens grappen en grollen, die je op een gegeven moment wel gehad hebt.
Kortom, het is hier gezellig.
En ik wil NOOIT meer terug naar de saaie werksfeer die ik had op mijn vorige job. Vreselijk was dat. Kantoor met complete stilte, nooit lachen en 3 übersaaie, oudere collega's.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 22 mei 2009 om 11:43
Er wordt bij ons heel wat 'afgepest' op het werk. Toen ik net binnenkwam moest ik af en toe wel slikken omdat er soms best hard aan toe gaat. Nu zou ik niet meer anders willen. Het gebeurt allemaal in een goede, veilige sfeer en er wordt (zeer) geregeld ook gezegd dat we elkaar als persoon enorm waarderen.
Ik merk wel dat 'buitenstaanders' (we zitten sinds kort bij een andere afdeling) het soms vreemd vinden hoe we met elkaar omgaan. Er worden bijv. best harde opmerkingen gemaakt naar een collega die in een scheiding ligt, maar ze zien niet dat we op onze vrije dag met z'n allen zijn nieuwe huis staan te schilderen en dat er na zijn mailtje dat de kogel door de kerk was een stortvloed aan groepsmail los kwam met de strekking dat hij altijd bij ons terecht kan. Dus: harde grappen, maar in een hele fijne sfeer!
Ik merk wel dat 'buitenstaanders' (we zitten sinds kort bij een andere afdeling) het soms vreemd vinden hoe we met elkaar omgaan. Er worden bijv. best harde opmerkingen gemaakt naar een collega die in een scheiding ligt, maar ze zien niet dat we op onze vrije dag met z'n allen zijn nieuwe huis staan te schilderen en dat er na zijn mailtje dat de kogel door de kerk was een stortvloed aan groepsmail los kwam met de strekking dat hij altijd bij ons terecht kan. Dus: harde grappen, maar in een hele fijne sfeer!
Dat zeg ik....
vrijdag 22 mei 2009 om 12:01
Dat je ermee op moet passen heb ik aan den lijve ondervonden in mijn vorige baan:
De gereintegreerde secretaresse/administratief medewerker heeft daar ooit een " klacht " tegen mij ingediend en waarom:
Er waren kantoorartikelen besteld die ik mee moest nemen van de hoofdvestiging. Ik was ze de keer ervoor vergeten en dus kreeg ik voorafgaand aan het maandelijkse overleg een mail van haar waarin ze mij verzocht de spullen mee te nemen.
Ik heb haar toen geantwoord met de woorden: " komt voor de bakker.....(naam van collega)
Na de vergadering liep ik met haar mee om mijn spullen te pakken uit de opslag, het waren een hoop dozen. Dus steekwagentje gepakt, alle zooi erop geladen, auto voorgereden, (dubbel geparkeerd met knipperlichten aan) want via de achterkant van het pand waar mijn auto stond moest je nog een paar treetjes af en een stuk lopen dat gaat nu eenmaal niet met een steekwagentje en loodzware dozen).
Boel ingeladen, steekwagentje naar boven waarbij ik haar op de gang tref en dus zeg van: Meid....knetter jij die kar effe terug op zijn plek want mijn auto staat dubbel en ik moet rennen. Ik snel terug want voor je weet heb je in het centrum van 010 een boete aan je kont.
Zat ik net een uurtje achter mijn bureau word ik gebeld door de directeur, die had een boze en huilende secretaresse aan haar bureau gehad. Ik zou haar diep en diep beledigd hebben door te denken dat zij alle klusjes maar op moest knappen (het steekwagentje wegzetten) en ik had haar dat niet eens gewoon gevraagd nee...ik had haar dit asociaal medegedeeld door de woorden "knetteren" en "meid" te gebruiken. Al in het antwoord op haar mail had ik haar " niet serieus genomen" door mijn antwoord zo zei ze.
Ik was verbijsterd...kon alleen maar naar lucht happen. Zeker omdat mijn directeur zei: " je moet haar maar een beetje ontzien want je weet hoe gevoelig ze is".
Heb daarop geantwoord dat ik niets verkeerds had gedaan en haar niet had uitgescholden of minachtend had gedaan. Heb haar vervolgens nog zelf gebeld om te vragen wat er nu precies aan de hand was en of ze een volgende keer bij problemen gewoon rechtstreeks naar mij wilde komen i.p.v. naar de directeur te hollen.....maar toen viel ze weer over het woordje hollen...
Volgens mij was zij echt nog niet aan werken toe na haar burn-out. Ik wil best rekening houden met mensen maar het moet niet te gek worden.
Heb hierna alleen nog het hoognodige tegen haar gezegd in de tijd dat ik er nog werkte.
De gereintegreerde secretaresse/administratief medewerker heeft daar ooit een " klacht " tegen mij ingediend en waarom:
Er waren kantoorartikelen besteld die ik mee moest nemen van de hoofdvestiging. Ik was ze de keer ervoor vergeten en dus kreeg ik voorafgaand aan het maandelijkse overleg een mail van haar waarin ze mij verzocht de spullen mee te nemen.
Ik heb haar toen geantwoord met de woorden: " komt voor de bakker.....(naam van collega)
Na de vergadering liep ik met haar mee om mijn spullen te pakken uit de opslag, het waren een hoop dozen. Dus steekwagentje gepakt, alle zooi erop geladen, auto voorgereden, (dubbel geparkeerd met knipperlichten aan) want via de achterkant van het pand waar mijn auto stond moest je nog een paar treetjes af en een stuk lopen dat gaat nu eenmaal niet met een steekwagentje en loodzware dozen).
Boel ingeladen, steekwagentje naar boven waarbij ik haar op de gang tref en dus zeg van: Meid....knetter jij die kar effe terug op zijn plek want mijn auto staat dubbel en ik moet rennen. Ik snel terug want voor je weet heb je in het centrum van 010 een boete aan je kont.
Zat ik net een uurtje achter mijn bureau word ik gebeld door de directeur, die had een boze en huilende secretaresse aan haar bureau gehad. Ik zou haar diep en diep beledigd hebben door te denken dat zij alle klusjes maar op moest knappen (het steekwagentje wegzetten) en ik had haar dat niet eens gewoon gevraagd nee...ik had haar dit asociaal medegedeeld door de woorden "knetteren" en "meid" te gebruiken. Al in het antwoord op haar mail had ik haar " niet serieus genomen" door mijn antwoord zo zei ze.
Ik was verbijsterd...kon alleen maar naar lucht happen. Zeker omdat mijn directeur zei: " je moet haar maar een beetje ontzien want je weet hoe gevoelig ze is".
Heb daarop geantwoord dat ik niets verkeerds had gedaan en haar niet had uitgescholden of minachtend had gedaan. Heb haar vervolgens nog zelf gebeld om te vragen wat er nu precies aan de hand was en of ze een volgende keer bij problemen gewoon rechtstreeks naar mij wilde komen i.p.v. naar de directeur te hollen.....maar toen viel ze weer over het woordje hollen...
Volgens mij was zij echt nog niet aan werken toe na haar burn-out. Ik wil best rekening houden met mensen maar het moet niet te gek worden.
Heb hierna alleen nog het hoognodige tegen haar gezegd in de tijd dat ik er nog werkte.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
vrijdag 22 mei 2009 om 12:06
Ook bij ons veel plagerijtjes en humor. Soms ook plat, kan ik ook waarderen. Ik geloof niet dat iemand zich bij ons op kantoor niet op zijn/haar gemak voelt.
Er zijn echter 2 mensen (van dezelfde afdeling) die wat mij betreft regelmatig te ver gaan. Zoals bij een aangekondigde BHV-oefening een toilet van de buitenkant op slot doen, zodat mijn BHV-collega's helemaal in de stress raakten toen er geen reactie kwam van de andere kant van de deur. Toevallig had één van hen de week ervoor meegemaakt dat iemand tijdens een openbare vergadering overleed. Dus dat was buiten misplaatst ook nog eens beroerde timing.
Of de auto van een collega helemaal volplakken met post-its. Op zich wel humor, maar niet als het (hoge) bezoek zich de volgende dag in de parkeergarage door een berg post-its moet worstelen. Ruim het dan op z'n minst even op.
Denk overigens dat het heel persoonlijk is hoe iemand de plagerijtjes opvat. Persoon A zal om een plagerij misschien hard moeten lachen, terwijl persoon B zich door exact dezelfde plagerij enorm getreiterd voelt.
Er zijn echter 2 mensen (van dezelfde afdeling) die wat mij betreft regelmatig te ver gaan. Zoals bij een aangekondigde BHV-oefening een toilet van de buitenkant op slot doen, zodat mijn BHV-collega's helemaal in de stress raakten toen er geen reactie kwam van de andere kant van de deur. Toevallig had één van hen de week ervoor meegemaakt dat iemand tijdens een openbare vergadering overleed. Dus dat was buiten misplaatst ook nog eens beroerde timing.
Of de auto van een collega helemaal volplakken met post-its. Op zich wel humor, maar niet als het (hoge) bezoek zich de volgende dag in de parkeergarage door een berg post-its moet worstelen. Ruim het dan op z'n minst even op.
Denk overigens dat het heel persoonlijk is hoe iemand de plagerijtjes opvat. Persoon A zal om een plagerij misschien hard moeten lachen, terwijl persoon B zich door exact dezelfde plagerij enorm getreiterd voelt.
vrijdag 22 mei 2009 om 12:07
Ik houd daar niet zo van. Ik zou niet kunnen werken in een omgeving waarin continu zulke harde grappen gemaakt worden, je elkaar voor de grap 'uitscheldt' etc. Dan maar te serieus. Als je elkaar goed kent moet een grapje kunnen maar bij kollega's is dat toch altijd lastig. Het kan gauw verkeerd vallen. Als het voor buitenstaanders ( andere kollega's) en nieuwelingen vreemd en misschien bedreigend overkomt dan zit er iets niet helemaal goed vind ik. Humor is leuk maar het moet voor iedereen passen en niet alleen voor een select groepje die wel hard mee durven te doen.
vrijdag 22 mei 2009 om 12:12
Ik mis heel erg de humor van mijn vorige werk.
Ondanks dat we met veel meer meiden dan mannen waren had bijna alles wel een sexachtig tintje.
Ook werden negative punten van mensen nog wel eens humorvol belicht.
Ook zelfspot wat een onderdeel van de humor.
We moesten altijd wel even voorzichtig zijn met nieuwe collega's, maar als die eenmaal 'ingebrugerd' waren dan waren zij ook het mikpunt.
Waar ik nu werk moeten ze heel erg aan mij wennen. Zelfspot en 'lieve' pesterijen zijn ze niet gewend dus sta ik regelmatig uit te leggen dat ik een grapje maakte en dat op mijn vorige werk 'slome' 'diktiet' en 'snollie' koosnaampjes waren dus dat ik nogal grof uit de hoek kan komen.
Ik denk wel dat humor en pesterijtjes overal anders opgevat kunnen worden, en het licht ook zeker aan de situatie of persoon. Zal 'snollie' nooit in een beoordelingsgesprek of tijdens een vergadering zo noemen. Wel als ze weer eens loopt te treuzelen of als we in een melige bui zijn.
Ondanks dat we met veel meer meiden dan mannen waren had bijna alles wel een sexachtig tintje.
Ook werden negative punten van mensen nog wel eens humorvol belicht.
Ook zelfspot wat een onderdeel van de humor.
We moesten altijd wel even voorzichtig zijn met nieuwe collega's, maar als die eenmaal 'ingebrugerd' waren dan waren zij ook het mikpunt.
Waar ik nu werk moeten ze heel erg aan mij wennen. Zelfspot en 'lieve' pesterijen zijn ze niet gewend dus sta ik regelmatig uit te leggen dat ik een grapje maakte en dat op mijn vorige werk 'slome' 'diktiet' en 'snollie' koosnaampjes waren dus dat ik nogal grof uit de hoek kan komen.
Ik denk wel dat humor en pesterijtjes overal anders opgevat kunnen worden, en het licht ook zeker aan de situatie of persoon. Zal 'snollie' nooit in een beoordelingsgesprek of tijdens een vergadering zo noemen. Wel als ze weer eens loopt te treuzelen of als we in een melige bui zijn.
vrijdag 22 mei 2009 om 12:14
Jeez, Sprokkelientje wat een dom wijf zeg. Heb echt een hekel aan mensen die gaan klagen bij de leidinggevende en nix tegen jou zeggen. Ik spreek dat soort mensen altijd erover aan dat ze ook eerlijk kunnen zijn en als ze iets hebben het tegen mij kunnen zeggen.
Hier op kantoor ook veel grappen en grollen (het lijkt soms wel debiteuren/crediteuren zo flauw maar wel gezellig) ben daar blij mee want anders zou ik de dag niet doorkomen.
Hier op kantoor ook veel grappen en grollen (het lijkt soms wel debiteuren/crediteuren zo flauw maar wel gezellig) ben daar blij mee want anders zou ik de dag niet doorkomen.
vrijdag 22 mei 2009 om 12:14
[quote]annetd schreef op 22 mei 2009 @ 12:07:
Ik houd daar niet zo van. Ik zou niet kunnen werken in een omgeving waarin continu zulke harde grappen gemaakt worden, je elkaar voor de grap 'uitscheldt' etc. Dan maar te serieus. Als je elkaar goed kent moet een grapje kunnen maar bij kollega's is dat toch altijd lastig. Het kan gauw verkeerd vallen. Als het voor buitenstaanders ( andere kollega's) en nieuwelingen vreemd en misschien bedreigend overkomt dan zit er iets niet helemaal goed vind ik. Humor is leuk maar het moet voor iedereen passen en niet alleen voor een select groepje die wel hard mee durven te doen.[/quote]
Helemaal mee eens
Ik houd daar niet zo van. Ik zou niet kunnen werken in een omgeving waarin continu zulke harde grappen gemaakt worden, je elkaar voor de grap 'uitscheldt' etc. Dan maar te serieus. Als je elkaar goed kent moet een grapje kunnen maar bij kollega's is dat toch altijd lastig. Het kan gauw verkeerd vallen. Als het voor buitenstaanders ( andere kollega's) en nieuwelingen vreemd en misschien bedreigend overkomt dan zit er iets niet helemaal goed vind ik. Humor is leuk maar het moet voor iedereen passen en niet alleen voor een select groepje die wel hard mee durven te doen.[/quote]
Helemaal mee eens
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 22 mei 2009 om 12:22
Voor mij vallen uitschelden en post-its op de auto ook echt niet onder humor!
(--> hoewel, een nepbriefje namens de beveiliging dat collega X toch echt niet gehandicapt leek. En of hij dus even heen en weer wilde komen lopen voor het hokje van de beveiliging als demonstratie van zijn handicap was wel weer grappig heeft hij zelf ook hartelijk om lopen lachen nadat hij erachter kwam dat het een geintje van ons was omdat hij steeds illegaal op de gehandicaptenparkeerplaats stond)
Harde grappen zijn bij ons wel op de man, maar niet gemeen en iedereen weet ook dat ze niet kwetsend bedoeld zijn. Ja, iedereen (ik heb het gecheckt toen ik er net werkte )Dan gaat het meer over uitspraken als dat ik op de planning van een groot project sta omdat de koffie nou eenmaal ook verzorgd moet worden... of het doorspelen van de formulieren voor de vrijwillige vertrekregeling naar de oudere medewerkers (met natuurlijk de opmerking dat we best willen helpen invullen als het te ingewikkeld voor ze is...)
(--> hoewel, een nepbriefje namens de beveiliging dat collega X toch echt niet gehandicapt leek. En of hij dus even heen en weer wilde komen lopen voor het hokje van de beveiliging als demonstratie van zijn handicap was wel weer grappig heeft hij zelf ook hartelijk om lopen lachen nadat hij erachter kwam dat het een geintje van ons was omdat hij steeds illegaal op de gehandicaptenparkeerplaats stond)
Harde grappen zijn bij ons wel op de man, maar niet gemeen en iedereen weet ook dat ze niet kwetsend bedoeld zijn. Ja, iedereen (ik heb het gecheckt toen ik er net werkte )Dan gaat het meer over uitspraken als dat ik op de planning van een groot project sta omdat de koffie nou eenmaal ook verzorgd moet worden... of het doorspelen van de formulieren voor de vrijwillige vertrekregeling naar de oudere medewerkers (met natuurlijk de opmerking dat we best willen helpen invullen als het te ingewikkeld voor ze is...)
Dat zeg ik....
vrijdag 22 mei 2009 om 12:26
Ik vind hier regelmatig een post-it onder mijn muis. Na eerst alles te hebben nagekeken omdat het ding niet meer werkt.
Of mijn beeldscherm staat ineens op zijn kop..
Of mijn toetsen zijn omgewisseld en ik typ ineens heel vreemde woorden..
Dan moet ik wel even zuchten ja...
Of mijn beeldscherm staat ineens op zijn kop..
Of mijn toetsen zijn omgewisseld en ik typ ineens heel vreemde woorden..
Dan moet ik wel even zuchten ja...
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 22 mei 2009 om 12:33
Sprokkelientje, iemand die gaat klagen bij de directeur zonder het tegen jou te zeggen vind ik niet goed. Maar een kollega aanspreken met ''meid' , 'knetteren' en nonchalante uitspraken dat vind ik niet erg slim. Het is wel je werkplek en daar ga je anders met elkaar om dan met vrienden thuis. Dat moet je aanvoelen.
Uitdrukkingen als 'diktiet' en 'snollie' en 'homo'"? Ik weet niet op welke werkplekken dat kan maar dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dat zou ik ook absoluut niet waarderen. Het is niet zo dat ik alleen maar op saaie plekken gewerkt heb en het is bij ons best gezellig maar ik zou dit toch niet willen.
Uitdrukkingen als 'diktiet' en 'snollie' en 'homo'"? Ik weet niet op welke werkplekken dat kan maar dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dat zou ik ook absoluut niet waarderen. Het is niet zo dat ik alleen maar op saaie plekken gewerkt heb en het is bij ons best gezellig maar ik zou dit toch niet willen.
vrijdag 22 mei 2009 om 12:34
quote:kusunum schreef op 22 mei 2009 @ 12:12:
Ik mis heel erg de humor van mijn vorige werk.
Ondanks dat we met veel meer meiden dan mannen waren had bijna alles wel een sexachtig tintje.
Ook werden negative punten van mensen nog wel eens humorvol belicht.
Ook zelfspot wat een onderdeel van de humor.
We moesten altijd wel even voorzichtig zijn met nieuwe collega's, maar als die eenmaal 'ingebrugerd' waren dan waren zij ook het mikpunt.
Waar ik nu werk moeten ze heel erg aan mij wennen. Zelfspot en 'lieve' pesterijen zijn ze niet gewend dus sta ik regelmatig uit te leggen dat ik een grapje maakte en dat op mijn vorige werk 'slome' 'diktiet' en 'snollie' koosnaampjes waren dus dat ik nogal grof uit de hoek kan komen.
Ik denk wel dat humor en pesterijtjes overal anders opgevat kunnen worden, en het licht ook zeker aan de situatie of persoon. Zal 'snollie' nooit in een beoordelingsgesprek of tijdens een vergadering zo noemen. Wel als ze weer eens loopt te treuzelen of als we in een melige bui zijn.In zo'n omgeving heb ik ook een tijdje gewerkt en ik werd er vooral Heeeeeel moe van... Grappen zijn leuk, maar als het de hele dag alleen maar om sex draait vind ik het niet heel grappig meer. Ik voelde me er niet opgelaten onder, maar vond het vooral een beetje sneu worden (hoe leuk mijn collega's verder ook waren)
Ik mis heel erg de humor van mijn vorige werk.
Ondanks dat we met veel meer meiden dan mannen waren had bijna alles wel een sexachtig tintje.
Ook werden negative punten van mensen nog wel eens humorvol belicht.
Ook zelfspot wat een onderdeel van de humor.
We moesten altijd wel even voorzichtig zijn met nieuwe collega's, maar als die eenmaal 'ingebrugerd' waren dan waren zij ook het mikpunt.
Waar ik nu werk moeten ze heel erg aan mij wennen. Zelfspot en 'lieve' pesterijen zijn ze niet gewend dus sta ik regelmatig uit te leggen dat ik een grapje maakte en dat op mijn vorige werk 'slome' 'diktiet' en 'snollie' koosnaampjes waren dus dat ik nogal grof uit de hoek kan komen.
Ik denk wel dat humor en pesterijtjes overal anders opgevat kunnen worden, en het licht ook zeker aan de situatie of persoon. Zal 'snollie' nooit in een beoordelingsgesprek of tijdens een vergadering zo noemen. Wel als ze weer eens loopt te treuzelen of als we in een melige bui zijn.In zo'n omgeving heb ik ook een tijdje gewerkt en ik werd er vooral Heeeeeel moe van... Grappen zijn leuk, maar als het de hele dag alleen maar om sex draait vind ik het niet heel grappig meer. Ik voelde me er niet opgelaten onder, maar vond het vooral een beetje sneu worden (hoe leuk mijn collega's verder ook waren)
Dat zeg ik....
vrijdag 22 mei 2009 om 12:36
bij mijn vorige werkgever waren de grappen ook niet van de lucht!! erg gezellig, maar soms kwam er van werken niet veel en dat werkte me dan weer op de zenuwen...
de directie deed overigens gezellig mee hoor.... t kwam vaak voor dat je ineens een keiharde gil hoorde omdat de directeur weereens bij iemand achter de kast vandaan sprong!!
maar er zijn ook zeker grenzen... en zeker met andere mensen moet je gewoon oppassen! Ieder heeft een andere grens en die moet je respecteren!
de directie deed overigens gezellig mee hoor.... t kwam vaak voor dat je ineens een keiharde gil hoorde omdat de directeur weereens bij iemand achter de kast vandaan sprong!!
maar er zijn ook zeker grenzen... en zeker met andere mensen moet je gewoon oppassen! Ieder heeft een andere grens en die moet je respecteren!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
vrijdag 22 mei 2009 om 12:37
quote:annetd schreef op 22 mei 2009 @ 12:33:
Sprokkelientje, iemand die gaat klagen bij de directeur zonder het tegen jou te zeggen vind ik niet goed. Maar een kollega aanspreken met ''meid' , 'knetteren' en nonchalante uitspraken dat vind ik niet erg slim. Het is wel je werkplek en daar ga je anders met elkaar om dan met vrienden thuis.Maar dit is toch geen reden om boos en huilend naar je leidinggevende te gaan? Zo fout vind ik die termen niet hoor. In een vergadering zeg je dit anders maar als je puffend en zwetend met een steekkarretje rondrendt? Dan kan ze toch ook wel persoonlijk aangeven dat ze niet met 'meid' wil worden aangesproken?
Sprokkelientje, iemand die gaat klagen bij de directeur zonder het tegen jou te zeggen vind ik niet goed. Maar een kollega aanspreken met ''meid' , 'knetteren' en nonchalante uitspraken dat vind ik niet erg slim. Het is wel je werkplek en daar ga je anders met elkaar om dan met vrienden thuis.Maar dit is toch geen reden om boos en huilend naar je leidinggevende te gaan? Zo fout vind ik die termen niet hoor. In een vergadering zeg je dit anders maar als je puffend en zwetend met een steekkarretje rondrendt? Dan kan ze toch ook wel persoonlijk aangeven dat ze niet met 'meid' wil worden aangesproken?
Dat zeg ik....
vrijdag 22 mei 2009 om 12:41
Tuurlijk kan ze dat zeggen.En boos en huilend naar je leidinggevende gaan vind ik ook te ver gaan. ( ook niet echte het juiste gedrag op je werkplek). Dus allebei fout.Maar ik vind toch dat je werkplek niet hetzelfde is als thuis en dus ga je daar anders met elkaar om. Het hangt er ook vanaf hoe dichtbij je kollega staat. Mijn directe kollega waar ik dagelijks mee werk zal ik weleens '' meid' noemen maar niet iemand die ik niet zo goed ken. En dan gaat het ook om de toon van het hele gesprek.
vrijdag 22 mei 2009 om 13:32
Ik vind sommige dingen eerlijk gezegd idd ook een beetje kinderachtig klinken. Mijn collega's en ik hebben het gelukkig erg gezellig met elkaar, en we kunnen lekker lachen met elkaar, maar post-its op iemands auto, mensen vanachter een kast of deur bespringen, mensen homo, diktiet of snollie o.i.d. noemen, nah, niet echt professioneel in mijn ogen en - vooral die namen - een beetje plat eerlijk gezegd.
vrijdag 22 mei 2009 om 13:36
quote:annetd schreef op 22 mei 2009 @ 12:41:
Tuurlijk kan ze dat zeggen.En boos en huilend naar je leidinggevende gaan vind ik ook te ver gaan. ( ook niet echte het juiste gedrag op je werkplek). Dus allebei fout.Maar ik vind toch dat je werkplek niet hetzelfde is als thuis en dus ga je daar anders met elkaar om. Het hangt er ook vanaf hoe dichtbij je kollega staat. Mijn directe kollega waar ik dagelijks mee werk zal ik weleens '' meid' noemen maar niet iemand die ik niet zo goed ken. En dan gaat het ook om de toon van het hele gesprek.Mee eens. Op het werk hoeft het echt niet de hele dag 100% serieus te zijn; je moet het ook zeker leuk en gezellig met je collega's hebben, maar je zit niet thuis of met vrienden (alhoewel, tegen een vriendin zeg ik ook geen snollie).
Tuurlijk kan ze dat zeggen.En boos en huilend naar je leidinggevende gaan vind ik ook te ver gaan. ( ook niet echte het juiste gedrag op je werkplek). Dus allebei fout.Maar ik vind toch dat je werkplek niet hetzelfde is als thuis en dus ga je daar anders met elkaar om. Het hangt er ook vanaf hoe dichtbij je kollega staat. Mijn directe kollega waar ik dagelijks mee werk zal ik weleens '' meid' noemen maar niet iemand die ik niet zo goed ken. En dan gaat het ook om de toon van het hele gesprek.Mee eens. Op het werk hoeft het echt niet de hele dag 100% serieus te zijn; je moet het ook zeker leuk en gezellig met je collega's hebben, maar je zit niet thuis of met vrienden (alhoewel, tegen een vriendin zeg ik ook geen snollie).
vrijdag 22 mei 2009 om 14:14
quote:annetd schreef op 22 mei 2009 @ 12:07:
Ik houd daar niet zo van. Ik zou niet kunnen werken in een omgeving waarin continu zulke harde grappen gemaakt worden, je elkaar voor de grap 'uitscheldt' etc. Dan maar te serieus. Als je elkaar goed kent moet een grapje kunnen maar bij kollega's is dat toch altijd lastig. Het kan gauw verkeerd vallen. Als het voor buitenstaanders ( andere kollega's) en nieuwelingen vreemd en misschien bedreigend overkomt dan zit er iets niet helemaal goed vind ik. Humor is leuk maar het moet voor iedereen passen en niet alleen voor een select groepje die wel hard mee durven te doen.Sluit ik me helemaal bij aan.
Ik houd daar niet zo van. Ik zou niet kunnen werken in een omgeving waarin continu zulke harde grappen gemaakt worden, je elkaar voor de grap 'uitscheldt' etc. Dan maar te serieus. Als je elkaar goed kent moet een grapje kunnen maar bij kollega's is dat toch altijd lastig. Het kan gauw verkeerd vallen. Als het voor buitenstaanders ( andere kollega's) en nieuwelingen vreemd en misschien bedreigend overkomt dan zit er iets niet helemaal goed vind ik. Humor is leuk maar het moet voor iedereen passen en niet alleen voor een select groepje die wel hard mee durven te doen.Sluit ik me helemaal bij aan.
