Werk & Studie
alle pijlers
Humor en pesten op het werk
vrijdag 22 mei 2009 om 11:21
Vandaag las ik in de krant over humor en pesten op het werk. Aangezien ik op schoolwerk beperk ik me alleen tot verhoudingen tussen collega's, wat mij betreft vallen de verhoudingen tussen leerlingen en personeel (op scholen) en klantenrelaties daarbuiten.
De vraag is: Wanneer is het duidelijk een grapje en kan de ander dat waarderen of moet er hartelijk om lachen, en wanneer wordt het vervelend en voelt de ander zich getreiterd?
Ik moet vaak lachen om grapjes van anderen - als ik ze zie - dus tussen mij en andere collega's is het okay. Ik maak zelf ook grapjes, en heb daardoor met anderen erg leuke werkrelaties.
Bij het zelf maken van grapjes (woordspelingen en zachte vormen van sarcasme) is het - gezien mijn achtergrond - voor mij extra goed opletten. Ik let dan of de ander lacht of glimlacht, of dat de ander ontevreden kijkt of zegt: "Sorry, Hans, maar dat grapje heeft een baard of ik vind dat niet leuk." Zoiets hoeft de collega maar één keer te zeggen, en ik voorkom daarna een herhaling daarvan.
Hoe zouden jullie m.b.t. dit topic je werkrelaties met collega's omschrijven? Gaan jullie serieus met elkaar om? Worden er grapjes gemaakt? Wordt er getreiterd, waardoor op het werk verschijnen gezien wordt als vervelend, omdat er dan weer een flauw grapje met je uitgehaald wordt?
De vraag is: Wanneer is het duidelijk een grapje en kan de ander dat waarderen of moet er hartelijk om lachen, en wanneer wordt het vervelend en voelt de ander zich getreiterd?
Ik moet vaak lachen om grapjes van anderen - als ik ze zie - dus tussen mij en andere collega's is het okay. Ik maak zelf ook grapjes, en heb daardoor met anderen erg leuke werkrelaties.
Bij het zelf maken van grapjes (woordspelingen en zachte vormen van sarcasme) is het - gezien mijn achtergrond - voor mij extra goed opletten. Ik let dan of de ander lacht of glimlacht, of dat de ander ontevreden kijkt of zegt: "Sorry, Hans, maar dat grapje heeft een baard of ik vind dat niet leuk." Zoiets hoeft de collega maar één keer te zeggen, en ik voorkom daarna een herhaling daarvan.
Hoe zouden jullie m.b.t. dit topic je werkrelaties met collega's omschrijven? Gaan jullie serieus met elkaar om? Worden er grapjes gemaakt? Wordt er getreiterd, waardoor op het werk verschijnen gezien wordt als vervelend, omdat er dan weer een flauw grapje met je uitgehaald wordt?
World of Warcraft: Legion
vrijdag 22 mei 2009 om 14:50
quote:sprokkelientje schreef op 22 mei 2009 @ 12:01:
Zat ik net een uurtje achter mijn bureau word ik gebeld door de directeur, die had een boze en huilende secretaresse aan haar bureau gehad. Ik zou haar diep en diep beledigd hebben door te denken dat zij alle klusjes maar op moest knappen (het steekwagentje wegzetten) en ik had haar dat niet eens gewoon gevraagd nee...
Ik vind haar reactie en de stappen die ze ondernam tegen jou overdreven.
Als ik naar mijn situatie kijk is het gewoon zo dat mijn teamleider respectvol overkomt. Maar soms kan het anders lopen; dan is het niet onwil maar onmacht:
Ik zit op mijn kantoor achter de computer, en dan komt de teamleider binnenrennen met kopieerwerk. Hij heeft de jas aan, autosleutels in de ene hand, zijn koffer met andere spullen in de andere hand. Hij zegt snel en haastig: "Dit 3 keer dubbelzijdig kopiëren en op mijn bureau leggen." Vaak geeft hij een toelichting erachteraan: "Ik moet weg." Dan weet ik dat er iets plotseling tussengekomen is, waardoor hij weg moet. Terwijl ik naar de kopieermachine loop, zie ik hem in de auto springen en wegrijden. Is wat hij zegt kortaf en Befehl-ist-Befehl-achtig? Misschien, maar het is overmacht. Ik zoek er verder niets achter.
Zat ik net een uurtje achter mijn bureau word ik gebeld door de directeur, die had een boze en huilende secretaresse aan haar bureau gehad. Ik zou haar diep en diep beledigd hebben door te denken dat zij alle klusjes maar op moest knappen (het steekwagentje wegzetten) en ik had haar dat niet eens gewoon gevraagd nee...
Ik vind haar reactie en de stappen die ze ondernam tegen jou overdreven.
Als ik naar mijn situatie kijk is het gewoon zo dat mijn teamleider respectvol overkomt. Maar soms kan het anders lopen; dan is het niet onwil maar onmacht:
Ik zit op mijn kantoor achter de computer, en dan komt de teamleider binnenrennen met kopieerwerk. Hij heeft de jas aan, autosleutels in de ene hand, zijn koffer met andere spullen in de andere hand. Hij zegt snel en haastig: "Dit 3 keer dubbelzijdig kopiëren en op mijn bureau leggen." Vaak geeft hij een toelichting erachteraan: "Ik moet weg." Dan weet ik dat er iets plotseling tussengekomen is, waardoor hij weg moet. Terwijl ik naar de kopieermachine loop, zie ik hem in de auto springen en wegrijden. Is wat hij zegt kortaf en Befehl-ist-Befehl-achtig? Misschien, maar het is overmacht. Ik zoek er verder niets achter.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 22 mei 2009 om 14:55
quote:Branwen76 schreef op 22 mei 2009 @ 13:32:
Ik vind sommige dingen eerlijk gezegd idd ook een beetje kinderachtig klinken. Mijn collega's en ik hebben het gelukkig erg gezellig met elkaar, en we kunnen lekker lachen met elkaar, maar post-its op iemands auto, mensen vanachter een kast of deur bespringen, mensen homo, diktiet of snollie o.i.d. noemen, nah, niet echt professioneel in mijn ogen en - vooral die namen - een beetje plat eerlijk gezegd.
Inderdaad
Zo gaan wij ook niet met elkaar om op het werk
Ik vind sommige dingen eerlijk gezegd idd ook een beetje kinderachtig klinken. Mijn collega's en ik hebben het gelukkig erg gezellig met elkaar, en we kunnen lekker lachen met elkaar, maar post-its op iemands auto, mensen vanachter een kast of deur bespringen, mensen homo, diktiet of snollie o.i.d. noemen, nah, niet echt professioneel in mijn ogen en - vooral die namen - een beetje plat eerlijk gezegd.
Inderdaad
Zo gaan wij ook niet met elkaar om op het werk
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 22 mei 2009 om 15:03
Dat soort dingen gebeuren ook niet op mijn werk, Calvijn en Branwen.
Het volgende geintje kan ik trouwens wel waarderen (ook omdat ik soms een zoetekauw ben): Het is gebakdag dus iedereen kan uit een open doos een gebakje pakken. Ik doe dat dus ook en ik begin met het opeten. De persoon naast mij heeft het al op. Ik word afgeleid door iets anders, of wat een andere collega zegt, en daarna kijk ik naar het bord voor me. Het bord is leeg. En dan zie ik mijn naaste collega met een bord met gebak. "Eh..." ik kijk naar mijn collega die met een big smile terugkijk. Toen wisselde ik met een brede grijns de schotels met gebak weer terug. Want ik had hem wel door, die grappenmaker.
Het volgende geintje kan ik trouwens wel waarderen (ook omdat ik soms een zoetekauw ben): Het is gebakdag dus iedereen kan uit een open doos een gebakje pakken. Ik doe dat dus ook en ik begin met het opeten. De persoon naast mij heeft het al op. Ik word afgeleid door iets anders, of wat een andere collega zegt, en daarna kijk ik naar het bord voor me. Het bord is leeg. En dan zie ik mijn naaste collega met een bord met gebak. "Eh..." ik kijk naar mijn collega die met een big smile terugkijk. Toen wisselde ik met een brede grijns de schotels met gebak weer terug. Want ik had hem wel door, die grappenmaker.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 22 mei 2009 om 15:06
Die bijnamen, waren bij ons onder een select groepje collega's die ook prive veel met elkaar om gaan.
Ja, als je zo op scherm ziet dan zijn ze nogal plat (behalve diktiet dan die is zeker niet plat )
Het ging ook niet de hele dag door hoor. Aangezien de meeste part-timers waren, vaak aan het einde van de avond.
Voor de rest waren lekker ding, schat en dat soort woorden ook koosnaampjes hoor.
Ja, als je zo op scherm ziet dan zijn ze nogal plat (behalve diktiet dan die is zeker niet plat )
Het ging ook niet de hele dag door hoor. Aangezien de meeste part-timers waren, vaak aan het einde van de avond.
Voor de rest waren lekker ding, schat en dat soort woorden ook koosnaampjes hoor.
vrijdag 22 mei 2009 om 15:07
quote:Zwieber schreef op 22 mei 2009 @ 11:27:
Op mijn werk worden vooral grappen gemaakt over alle collega's die met studenten betrapt zijn. En terecht overigens want het blijft gewoon ergens immoreel en onprofessioneel.Onprofessioneel helemaal mee eens. Maar immoreel? Ik neem aan dat de studenten geen dieren zijn en bovendien ook nog meerderjarig? Dan vind ik het immorele best meevallen.
Op mijn werk worden vooral grappen gemaakt over alle collega's die met studenten betrapt zijn. En terecht overigens want het blijft gewoon ergens immoreel en onprofessioneel.Onprofessioneel helemaal mee eens. Maar immoreel? Ik neem aan dat de studenten geen dieren zijn en bovendien ook nog meerderjarig? Dan vind ik het immorele best meevallen.
vrijdag 22 mei 2009 om 15:12
quote:annetd schreef op 22 mei 2009 @ 12:33:
Uitdrukkingen als 'diktiet' en 'snollie' en 'homo'"? Ik weet niet op welke werkplekken dat kan maar dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dat zou ik ook absoluut niet waarderen. Het is niet zo dat ik alleen maar op saaie plekken gewerkt heb en het is bij ons best gezellig maar ik zou dit toch niet willen.Bij mij op het werk.
Uitdrukkingen als 'diktiet' en 'snollie' en 'homo'"? Ik weet niet op welke werkplekken dat kan maar dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dat zou ik ook absoluut niet waarderen. Het is niet zo dat ik alleen maar op saaie plekken gewerkt heb en het is bij ons best gezellig maar ik zou dit toch niet willen.Bij mij op het werk.
vrijdag 22 mei 2009 om 21:49
vrijdag 22 mei 2009 om 23:15
Even m.b.t. op mijn laatste posting over het steekwagentjesincident. Ik vond haar reactie zwaar en zwaar overtrokken...zeker omdat ik haar vrij goed kende en zij normaal helemaal niet over zulke dingen viel in het verleden.
In mijn beleving heb ik nog steeds niets verkeerds gezegd, zeker ook niet als je de setting erbij denkt (ik idd hijgend en puffend en snel weer naar boven met dat vermaledijde pestpokkekarretje om maar geen boete te krijgen).
Ze had ook kunnen zeggen: sprokkelientje ik wil hem best terugzetten als je het vriendelijk/anders vraagt. Maar dan niets zeggen, het karretje wegzetten en dan vervolgens bedenken dat je het tegen de directeur gaat zeggen....mensen zijn tegenwoordig wel erg snel op hun pik getrapt.
In mijn beleving heb ik nog steeds niets verkeerds gezegd, zeker ook niet als je de setting erbij denkt (ik idd hijgend en puffend en snel weer naar boven met dat vermaledijde pestpokkekarretje om maar geen boete te krijgen).
Ze had ook kunnen zeggen: sprokkelientje ik wil hem best terugzetten als je het vriendelijk/anders vraagt. Maar dan niets zeggen, het karretje wegzetten en dan vervolgens bedenken dat je het tegen de directeur gaat zeggen....mensen zijn tegenwoordig wel erg snel op hun pik getrapt.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zaterdag 23 mei 2009 om 00:15
Er is een collega. Gelukkig werkt hij parttime 2 dagen per week. Maar die treitert mij. Hij maakt gemene opmerkingen en doet alsof het een grapje is maar het is gewoon om mij te kwetsen. Ik weet niet meer hoe ik op hem moet reageren want hij weet het elke keer zo keren dat ik er niet goed vanaf kom. Als ik hem negeer, als ik reageer, het maak niet uit. Ik word hier best wel moedeloos en verdrietig van. Hij pakt mij elke keer met hetzelfde van dat ik chaggerijnig en meer van dat soort dingen ben. Daar wordt je toch ook chaggerijnig van? Hij schilder me tegenover anderen als een koud kreng af. Ik voel me best wel verloren en niet op mijn gemak als hij werkt.
zaterdag 23 mei 2009 om 08:19
Sprokkelientje,
Ik vind het ook knap achterbaks van haar. Ik heb een enkele keer ook een aanvaring met een collega (eigenlijk bijna nooit; ik heb in de ruim 15 jaar dat ik op school werk, maar ongeveer 2 keer een fikse ruzie gehad). Ik zeg dan gewoon direct wat het probleem is. Overigens laat ik irritatie niet altijd door boosheid blijken, maar soms ook door sarcastische grapjes; ik bereik dan meer dan een woede-uitval te doen naar de ander, want dat verpest onherroepelijk de sfeer.
De teamleider is ook niet zo kortaf, vergelijk dat maar met de volgende setting (die veel frequenter voorkomt zonder bijzondere omstandigheden), waarbij ik wel hetzelfde werk moet doen:
Ik zit op mijn kantoor en mijn teamleider loopt de kamer binnen.
Hij: Zeg, Hans...
Ik: Ja?
Hij: Ik heb hier een brief...
Hij geeft wat uitleg bij die brief: Deze brief moet 3 keer dubbelzijdig worden gekopieerd. Leg het maar op mijn bureau als het klaar is.
Of misschien iets korter:
Hij: Hans, zou je de brief 3 keer dubbelzijdig willen kopiëren?
Ik vind het ook knap achterbaks van haar. Ik heb een enkele keer ook een aanvaring met een collega (eigenlijk bijna nooit; ik heb in de ruim 15 jaar dat ik op school werk, maar ongeveer 2 keer een fikse ruzie gehad). Ik zeg dan gewoon direct wat het probleem is. Overigens laat ik irritatie niet altijd door boosheid blijken, maar soms ook door sarcastische grapjes; ik bereik dan meer dan een woede-uitval te doen naar de ander, want dat verpest onherroepelijk de sfeer.
De teamleider is ook niet zo kortaf, vergelijk dat maar met de volgende setting (die veel frequenter voorkomt zonder bijzondere omstandigheden), waarbij ik wel hetzelfde werk moet doen:
Ik zit op mijn kantoor en mijn teamleider loopt de kamer binnen.
Hij: Zeg, Hans...
Ik: Ja?
Hij: Ik heb hier een brief...
Hij geeft wat uitleg bij die brief: Deze brief moet 3 keer dubbelzijdig worden gekopieerd. Leg het maar op mijn bureau als het klaar is.
Of misschien iets korter:
Hij: Hans, zou je de brief 3 keer dubbelzijdig willen kopiëren?
World of Warcraft: Legion
zaterdag 23 mei 2009 om 08:36
Ik heb een hekel aan chagrijnige collega's en dat laat ik dan merken ook. Ik zou niet zonder mijn humor kunnen werken, dan zou ik gek worden. Collega's missen me altijd omdat het dan zo saai is. Voorbeeld: Ik kom 's morgens binnen, gil (doe ik altijd) mogguh allemaal en krijg van niemand een antwoord terug. Ik zag ze denken: "Oh nee he, heb je die weer". Ik roep dus weer, "Nou tis gezellig hier zo te zien. Allemaal een ochtendhumeurtje". en ik begin iedereen war ik langs kom bij naam mogguh te wensen.
Toen mijn pc was opgestart heb ik alle collega's een mailtje gestuurd met een verhaaltje en op het laatst een kat die de slappe lach heeft. Had hem thuis van iemand gekregen maar vond hem erg flauw maar hij kwam nu van pas. Dus ik hoor bij iedereen op de pc die kat lachen en dat werkt aanstekelijk dus de sfeer zat er weer goed in. Gelukkig. Op een collega na. Die is altijd aan het mopperen of flauw aan het doen. Die kwam naar me toe en ik moest onmiddelijk staken met die kat. Want het was irritant. Zeker vier collega's die toen meteen die kat weer lieten lachen. Oei...
Is dat nu pesten of gewoon een altijd mopperende collega even op zijn nummer zetten.
Toen mijn pc was opgestart heb ik alle collega's een mailtje gestuurd met een verhaaltje en op het laatst een kat die de slappe lach heeft. Had hem thuis van iemand gekregen maar vond hem erg flauw maar hij kwam nu van pas. Dus ik hoor bij iedereen op de pc die kat lachen en dat werkt aanstekelijk dus de sfeer zat er weer goed in. Gelukkig. Op een collega na. Die is altijd aan het mopperen of flauw aan het doen. Die kwam naar me toe en ik moest onmiddelijk staken met die kat. Want het was irritant. Zeker vier collega's die toen meteen die kat weer lieten lachen. Oei...
Is dat nu pesten of gewoon een altijd mopperende collega even op zijn nummer zetten.
zaterdag 23 mei 2009 om 08:54
Wat ik me toch wel eens afvraag. Wij hebben een lesbienne op het werk. Duidelijk de mannelijke. Zoals ze zich kleed, praat enz. Hadden we laatst een discussie hoe vrouwen op iets reageerde. Weet niet meer waar het over ging. Maar zij reageerde dus totaal anders dan wij. Roep ik keihard: "Ja maar jij bent een man". Alle collega's keken geschokt. Maar ze moest er wel om lachen en wilde het op toilet wel even bewijzen". Dus iedereen lachen. Had ze mij tuk. Maar was dat nu een vervelende opmerking? En ze is niet op haar mondje gevallen.
zaterdag 23 mei 2009 om 12:46
Zoebie, nee zij vatte het heel tof op...eigenlijk stond jij uiteindelijk voor l*l hahahahaha.
Ik hou daar wel van maargoed, het had ook de grootste rel kunnen worden die je je voor kunt stellen als je na kunt gaan dat er mensen op deze aarde bestaan die al flippen als je ze
" meid" noemt.
Ik hou daar wel van maargoed, het had ook de grootste rel kunnen worden die je je voor kunt stellen als je na kunt gaan dat er mensen op deze aarde bestaan die al flippen als je ze
" meid" noemt.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zaterdag 23 mei 2009 om 17:04
Zoebie, aan dat soort gedrag kan ik me dus ergeren. Jij dringt jouw stemming op aan anderen, terwijl zij misschien nog gewoon wakker zitten te worden. Laat mensen gewoon even zijn in de vroege ochtend. Ik kan het eerlijk gezegd ook geen humor noemen, maar mensen lastig vallen met je aanwezigheid. Wat dat betreft houdt men bij ons rekening met elkaar en kun je het ook gewoon tegen elkaar zeggen als je bijvoorbeeld in een lastig dossier zit en geconcentreerd je aandacht erbij moet hebben.
zondag 24 mei 2009 om 19:55
zondag 24 mei 2009 om 20:50
quote:Reverie schreef op 23 mei 2009 @ 00:15:
Er is een collega. Gelukkig werkt hij parttime 2 dagen per week. Maar die treitert mij. Hij maakt gemene opmerkingen en doet alsof het een grapje is maar het is gewoon om mij te kwetsen. Ik weet niet meer hoe ik op hem moet reageren want hij weet het elke keer zo keren dat ik er niet goed vanaf kom. Als ik hem negeer, als ik reageer, het maak niet uit. Ik word hier best wel moedeloos en verdrietig van. Hij pakt mij elke keer met hetzelfde van dat ik chaggerijnig en meer van dat soort dingen ben. Daar wordt je toch ook chaggerijnig van? Hij schilder me tegenover anderen als een koud kreng af. Ik voel me best wel verloren en niet op mijn gemak als hij werkt.
Hier moet je dus wel wat aan doen. Zodra jij er last van krijgt en met minder plezier naar je werk gaat valt dit gewoon onder pestgedrag. Dus volgende keer de persoon zelf aanspreken dat jij niet wil dat er zo met jou wordt omgegaan. De volgende keer dat het gebeurd aanspreken waar iedereen bij staat en de leidinggevende inlichten. Niemand heeft het recht om een ander te pesten.
Zo te lezen is hij allang veel te ver gegaan aangezien jij niet meer op je gemak naar je werk gaat. Aanpakken die handel en wel meteen!
Er is een collega. Gelukkig werkt hij parttime 2 dagen per week. Maar die treitert mij. Hij maakt gemene opmerkingen en doet alsof het een grapje is maar het is gewoon om mij te kwetsen. Ik weet niet meer hoe ik op hem moet reageren want hij weet het elke keer zo keren dat ik er niet goed vanaf kom. Als ik hem negeer, als ik reageer, het maak niet uit. Ik word hier best wel moedeloos en verdrietig van. Hij pakt mij elke keer met hetzelfde van dat ik chaggerijnig en meer van dat soort dingen ben. Daar wordt je toch ook chaggerijnig van? Hij schilder me tegenover anderen als een koud kreng af. Ik voel me best wel verloren en niet op mijn gemak als hij werkt.
Hier moet je dus wel wat aan doen. Zodra jij er last van krijgt en met minder plezier naar je werk gaat valt dit gewoon onder pestgedrag. Dus volgende keer de persoon zelf aanspreken dat jij niet wil dat er zo met jou wordt omgegaan. De volgende keer dat het gebeurd aanspreken waar iedereen bij staat en de leidinggevende inlichten. Niemand heeft het recht om een ander te pesten.
Zo te lezen is hij allang veel te ver gegaan aangezien jij niet meer op je gemak naar je werk gaat. Aanpakken die handel en wel meteen!
zondag 24 mei 2009 om 20:54
zondag 24 mei 2009 om 22:49
Dat is het natuurlijk. Omdat ik me thuis niet kan uitleven doe ik het op mijn werk. Toch gek dat mijn collega's me dan niet kinderachtig vinden maar gezellig. 'k Zal het nog eens navragen. En zo ben ik niet iedere dag hoor, alleen als ik een shit weekend/dag achter de rug heb en die heb ik momenteel nogal veel. Jullie hebben gelijk, dan ben ik wel wat drukker. Nou ja als collega's zo voor me in de bres springen als ze de laatste weken hebben gedaan, zal het nog wel meevallen.
zondag 24 mei 2009 om 23:51
quote:sprokkelientje schreef op 22 mei 2009 @ 23:15:
Even m.b.t. op mijn laatste posting over het steekwagentjesincident. Ik vond haar reactie zwaar en zwaar overtrokken...zeker omdat ik haar vrij goed kende en zij normaal helemaal niet over zulke dingen viel in het verleden.
In mijn beleving heb ik nog steeds niets verkeerds gezegd, zeker ook niet als je de setting erbij denkt (ik idd hijgend en puffend en snel weer naar boven met dat vermaledijde pestpokkekarretje om maar geen boete te krijgen).
Ze had ook kunnen zeggen: sprokkelientje ik wil hem best terugzetten als je het vriendelijk/anders vraagt. Maar dan niets zeggen, het karretje wegzetten en dan vervolgens bedenken dat je het tegen de directeur gaat zeggen....mensen zijn tegenwoordig wel erg snel op hun pik getrapt.
Hoi,
ik wilde er even op reageren. Ik snap dat je het een overdreven reactie van je collega vond. Toch had deze manier van reageren een reactie van mijzelf kunnen zijn. Dit topic heeft als titel Humor en pesten op het werk. Ikzelf ben op school 10 jaar lang gepest. Ik ben in die jaren op allerlei manier vernederd, afgekraakt, uitgelachen e.d. Nu, 20 jaar later heb ik er nog steeds last van. Het is voor mij niet altijd makkelijk om het verschil te zien tussen een grapje of echt treiteren/iemand afkraken. Ik ben daar ook heel gevoelig voor. Wat iemand als een grapje bedoeld, kan voor mij juist een herinnering oproepen aan hoe ik vroeger behandeld werd. Daardoor kan ik weleens van slag raken door iets waarvan anderen zoiets hebben: wat heeft zij nou. Mensen zeggen ook vaak tegen of over mij dat ik wel ergens tegen moet kunnen, te gevoelig ben, geen humor heb e.d. Zij weten alleen niet wat mij vroeger is overkomen, en weten misschien zelf ook niet hoe het is om altijd maar het middelpunt van spot te zijn en wat dat met iemand doet qua zelfvertrouwen en wantrouwigheid naar andere mensen toe. Zeggen dat je iets niet leuk vind of de persoon afstappen is ook zo'n lastig punt. Vind ik heel moeilijk, juist door het pesten van vroeger. Dit zal ik dus ook niet snel doen.
Mijn manier van reageren op sommige dingen kan veel onbegrip oproepen bij mensen.
Dit is geen aanval op jou. Misschien was er bij jouw collega ook zoiets aan de hand waardoor zij zo reageerde. Wat voor een ander dan weer onbegrijpelijk is, want het is inderdaad raar om zo te reageren op wat jij in dit topic verteld heb wat je tegen haar hebt gezegd. Je weet nooit wat iemand heeft meegemaakt of wat er bij iemand speelt. Dat maakt het lastig.
Even m.b.t. op mijn laatste posting over het steekwagentjesincident. Ik vond haar reactie zwaar en zwaar overtrokken...zeker omdat ik haar vrij goed kende en zij normaal helemaal niet over zulke dingen viel in het verleden.
In mijn beleving heb ik nog steeds niets verkeerds gezegd, zeker ook niet als je de setting erbij denkt (ik idd hijgend en puffend en snel weer naar boven met dat vermaledijde pestpokkekarretje om maar geen boete te krijgen).
Ze had ook kunnen zeggen: sprokkelientje ik wil hem best terugzetten als je het vriendelijk/anders vraagt. Maar dan niets zeggen, het karretje wegzetten en dan vervolgens bedenken dat je het tegen de directeur gaat zeggen....mensen zijn tegenwoordig wel erg snel op hun pik getrapt.
Hoi,
ik wilde er even op reageren. Ik snap dat je het een overdreven reactie van je collega vond. Toch had deze manier van reageren een reactie van mijzelf kunnen zijn. Dit topic heeft als titel Humor en pesten op het werk. Ikzelf ben op school 10 jaar lang gepest. Ik ben in die jaren op allerlei manier vernederd, afgekraakt, uitgelachen e.d. Nu, 20 jaar later heb ik er nog steeds last van. Het is voor mij niet altijd makkelijk om het verschil te zien tussen een grapje of echt treiteren/iemand afkraken. Ik ben daar ook heel gevoelig voor. Wat iemand als een grapje bedoeld, kan voor mij juist een herinnering oproepen aan hoe ik vroeger behandeld werd. Daardoor kan ik weleens van slag raken door iets waarvan anderen zoiets hebben: wat heeft zij nou. Mensen zeggen ook vaak tegen of over mij dat ik wel ergens tegen moet kunnen, te gevoelig ben, geen humor heb e.d. Zij weten alleen niet wat mij vroeger is overkomen, en weten misschien zelf ook niet hoe het is om altijd maar het middelpunt van spot te zijn en wat dat met iemand doet qua zelfvertrouwen en wantrouwigheid naar andere mensen toe. Zeggen dat je iets niet leuk vind of de persoon afstappen is ook zo'n lastig punt. Vind ik heel moeilijk, juist door het pesten van vroeger. Dit zal ik dus ook niet snel doen.
Mijn manier van reageren op sommige dingen kan veel onbegrip oproepen bij mensen.
Dit is geen aanval op jou. Misschien was er bij jouw collega ook zoiets aan de hand waardoor zij zo reageerde. Wat voor een ander dan weer onbegrijpelijk is, want het is inderdaad raar om zo te reageren op wat jij in dit topic verteld heb wat je tegen haar hebt gezegd. Je weet nooit wat iemand heeft meegemaakt of wat er bij iemand speelt. Dat maakt het lastig.
maandag 25 mei 2009 om 08:10
Ja laten we vooral allemaal op eieren gaan lopen en stil je werk doen omdat er misschien iemand een verleden heeft.Dat maakt de wereld een stuk gezelliger.
On topic:jaren tussen de mannen gewerkt.Hun humor is een stuk harder en grover dan dat van (de meeste) vrouwen.Maar geef mij 100 mannen tegenover 20 vrouwen.Bij mannen weet je tenminste waar je aan toe ben in tegenstelling tot het (vaak) achterbakse van vrouwen.
On topic:jaren tussen de mannen gewerkt.Hun humor is een stuk harder en grover dan dat van (de meeste) vrouwen.Maar geef mij 100 mannen tegenover 20 vrouwen.Bij mannen weet je tenminste waar je aan toe ben in tegenstelling tot het (vaak) achterbakse van vrouwen.
maandag 25 mei 2009 om 08:14
