Werk & Studie
alle pijlers
Ik ben zo vreselijk blij dat ik weg ben bij die baan!!!!!
vrijdag 1 augustus 2008 om 09:47
Een poosje geleden had ik een topic geopend over mijn presentatie waar ze het over hadden op m'n werk en nu, na 3 weken ben ik echt vreselijk blij dat ik bij die baan weg ben, echt waar.
Ik had al reacties gekregen dat ik niet voor die functie geschikt was en ergens was ik het daar niet mee eens, want ik wilde gewoon werken, koste wat het kost en ik dacht bij mezelf: thuiszitten is ook niet alles, dus ik ging elke dag braaf met de trein naar Hoofddorp om daar te gaan werken, elke dag 3 uur heen en weer en ik zweer op de Bijbel en op deze computer, ik wilde dat ik het nooit en te nimmer had gedaan.
De man van het detacheringsbureau had me mooi overgehaald en ik wilde wel snel gaan werken daar, ik moest er de volgende dag al heen en ik heb er een sollicitatie voor een vaste baan laten lopen, en al was de reistijd om en nablij rond de anderhalf uur, ik ben toch gegaan, zeker toen de persoon mij zo'n 150 euro per 4 weken meer bood en misschien had ik toen al wantrouwend moeten worden, maar een mens doet veel voor geld, nietwaar.
De voornaamste reden was voor mij dat ik wilde gaan werken, dat ik het thuiszitten zat was en dat ik weer eens wat mensen wilde gaan zien, om mee om te gaan, om dingen van te leren etc. Maar ik wist niet van tevoren dat het daar zo'n vreselijk saaie, droge, bureaucratische boel zou zijn, het is niet voor niets de gemeentelijke overheid waar ik werkte.
Ik dacht: de overheid valt wel mee, ze hebben gewoon wat regels die je moet volgen, maar dat ze de regels daar zo vreselijk serieus zouden nemen, wist ik echt niet, ik heb 4 maanden op het stadhuis van Rotterdam gewerkt en natuurlijk waren er daar ook regels, zeker weten, maar soms word ik er gewoon gek van, hoe wantrouwend je telkens moet zijn als ambtenaar, hoe je altijd van het slechte van een mens uit moet gaan als er iemand een paspoort voor haar dochter aanvraagt, moet daar altijd de toestemming van de vader bij zitten met een legitimatiebewijs, maar ik dacht dat een kopie van een legitimatiebewijs voldoende was, zeker toen ik merkte dat de verhouding met de vader van het meisje erg slecht lag, zowel voor de moeder als voor het kind, dus ik zei heel lief en erg braaf dat ze terug konden komen met een kopie van het leg.bewijs, maar toen ze de volgende dag terug kwamen met een kopie, zei een collega van mij dat dat niet klopte en ze stuurde hen terug voor een origineel en dat zijn dingen waar ik gewoon totaal niet tegen kan, echt niet, ik wilde die mensen helpen door iets soepeler te zijn, omdat dat nu eenmaal het beste werkt, maar nee, hoor, mijn collega werd lekker streng en ze vroeg om het origineel, waardoor die vrouw dus flipte met dat kind.
Ik merk gewoon dat ik geen zin heb om streng te zijn voor mensen, altijd maar weer de grenzen en de regels aan te geven, ik pas daar voor, ik wil mensen helpen, niet frustreren en kapot maken en daarom ben ik het denk ik eens met iemand die tegen mij de opmerking maakte, dat ik toch wel niet geschikt zou zijn voor deze functie, maar ik vind het moeilijk om dan weer helemaal om te switchen en een totaal andere functie te zoeken, ik vond en vind het contact met mensen erg leuk, maar het werk bestaat nu eenmaal niet alleen maar uit het contact met mensen, 9 van de 10 keer gaat het goed, maar ik heb er zo'n pesthekel om regels en grenzen aan te geven, zeker als ik weet dat ik mensen daarmee pijn en verdriet doe, wat dat betreft ben ik veel en veel te inlevend en gevoelig, ik leef teveel met de mensen mee, ik verplaats me teveel in hun situatie, ik zou wat harder moeten zijn, maar dat zit er bij mij gewoon niet in, misschien moet ik toch maar maatschappelijk werker worden, maar dan sla ik ook weer door in het dragen van dingen, ik kan gewoon niet tegen te heftige emoties en ik dacht in deze functie een beetje evenwicht te hebben gevonden, maar niet dus.
De hele dag achter de balie zitten, vind ik al vreselijk en ik kom constant in conflict met mijn collega's over die domme, frustrerende regeltjes, ik kan me daar gewoon niet overheel zetten, ik kots van al die rotregels en ik heb het gevoel dat de overheid die regels heeft opgesteld om mensen kapot te maken, om mensen te frustreren, om ze te pesten, om te kijken hoe ver de overheid kan gaan etc. Wat dat betreft heb ik nog meer een hekel aan overheidsinstanties dan de gewone burger.
Ik had al reacties gekregen dat ik niet voor die functie geschikt was en ergens was ik het daar niet mee eens, want ik wilde gewoon werken, koste wat het kost en ik dacht bij mezelf: thuiszitten is ook niet alles, dus ik ging elke dag braaf met de trein naar Hoofddorp om daar te gaan werken, elke dag 3 uur heen en weer en ik zweer op de Bijbel en op deze computer, ik wilde dat ik het nooit en te nimmer had gedaan.
De man van het detacheringsbureau had me mooi overgehaald en ik wilde wel snel gaan werken daar, ik moest er de volgende dag al heen en ik heb er een sollicitatie voor een vaste baan laten lopen, en al was de reistijd om en nablij rond de anderhalf uur, ik ben toch gegaan, zeker toen de persoon mij zo'n 150 euro per 4 weken meer bood en misschien had ik toen al wantrouwend moeten worden, maar een mens doet veel voor geld, nietwaar.
De voornaamste reden was voor mij dat ik wilde gaan werken, dat ik het thuiszitten zat was en dat ik weer eens wat mensen wilde gaan zien, om mee om te gaan, om dingen van te leren etc. Maar ik wist niet van tevoren dat het daar zo'n vreselijk saaie, droge, bureaucratische boel zou zijn, het is niet voor niets de gemeentelijke overheid waar ik werkte.
Ik dacht: de overheid valt wel mee, ze hebben gewoon wat regels die je moet volgen, maar dat ze de regels daar zo vreselijk serieus zouden nemen, wist ik echt niet, ik heb 4 maanden op het stadhuis van Rotterdam gewerkt en natuurlijk waren er daar ook regels, zeker weten, maar soms word ik er gewoon gek van, hoe wantrouwend je telkens moet zijn als ambtenaar, hoe je altijd van het slechte van een mens uit moet gaan als er iemand een paspoort voor haar dochter aanvraagt, moet daar altijd de toestemming van de vader bij zitten met een legitimatiebewijs, maar ik dacht dat een kopie van een legitimatiebewijs voldoende was, zeker toen ik merkte dat de verhouding met de vader van het meisje erg slecht lag, zowel voor de moeder als voor het kind, dus ik zei heel lief en erg braaf dat ze terug konden komen met een kopie van het leg.bewijs, maar toen ze de volgende dag terug kwamen met een kopie, zei een collega van mij dat dat niet klopte en ze stuurde hen terug voor een origineel en dat zijn dingen waar ik gewoon totaal niet tegen kan, echt niet, ik wilde die mensen helpen door iets soepeler te zijn, omdat dat nu eenmaal het beste werkt, maar nee, hoor, mijn collega werd lekker streng en ze vroeg om het origineel, waardoor die vrouw dus flipte met dat kind.
Ik merk gewoon dat ik geen zin heb om streng te zijn voor mensen, altijd maar weer de grenzen en de regels aan te geven, ik pas daar voor, ik wil mensen helpen, niet frustreren en kapot maken en daarom ben ik het denk ik eens met iemand die tegen mij de opmerking maakte, dat ik toch wel niet geschikt zou zijn voor deze functie, maar ik vind het moeilijk om dan weer helemaal om te switchen en een totaal andere functie te zoeken, ik vond en vind het contact met mensen erg leuk, maar het werk bestaat nu eenmaal niet alleen maar uit het contact met mensen, 9 van de 10 keer gaat het goed, maar ik heb er zo'n pesthekel om regels en grenzen aan te geven, zeker als ik weet dat ik mensen daarmee pijn en verdriet doe, wat dat betreft ben ik veel en veel te inlevend en gevoelig, ik leef teveel met de mensen mee, ik verplaats me teveel in hun situatie, ik zou wat harder moeten zijn, maar dat zit er bij mij gewoon niet in, misschien moet ik toch maar maatschappelijk werker worden, maar dan sla ik ook weer door in het dragen van dingen, ik kan gewoon niet tegen te heftige emoties en ik dacht in deze functie een beetje evenwicht te hebben gevonden, maar niet dus.
De hele dag achter de balie zitten, vind ik al vreselijk en ik kom constant in conflict met mijn collega's over die domme, frustrerende regeltjes, ik kan me daar gewoon niet overheel zetten, ik kots van al die rotregels en ik heb het gevoel dat de overheid die regels heeft opgesteld om mensen kapot te maken, om mensen te frustreren, om ze te pesten, om te kijken hoe ver de overheid kan gaan etc. Wat dat betreft heb ik nog meer een hekel aan overheidsinstanties dan de gewone burger.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:36
quote:Surface2 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:31:
[...]
Sorry, maar ik vind het erg kortzichtig als je niet aan dat soort dingen denkt... Ik heb helemaal niets met dit soort zaken te maken, doe totaal ander werk, en ik dnek er ook gewoon aan. Je vraagt je toch wel af waar sommige regels vandaan komen? De meeste regels zijn er niet voor niets...
Ja, maar als er van mij wordt verwacht dat ik elke dag keihard werk, alles geef, hoe kan ik dan na 100 klanten op een dag eraan denken dat het ook wel eens fout kan gaan, er wordt ook van mij verwacht dat ik klanten snel help, zodat ze niet geirriteerd worden omdat ze zo lang moeten wachten en probleemgevallen kosten nu eenmaal heel erg veel tijd en energie. Daarom ben ik er op zo'n dag niet zo mee bezig, meer dat ik de tijdlijn haal en misschien is dat ook niet goed, maar ik heb er soms geen zin in om langer met een klant bezig te zijn dan nodig is, dan hadden ze dat bij mijn sollicitatie moeten vertellen, dat zulk soort gevallen ook voor kunnen komen, maar dat hebben ze echtniet gedaan om me niet af te schrikken, zodat ik de baan niet zou nemen.
Ze hebben het heel erg licht voorgesteld tijdens de sollicitatie, dus ik vind dat ik daarin misleid ben, ze hadden me ook wel eens kunnen vertellen dat er probleemgevallen tussen zitten en dat het niet alleen maar gaat om het aanvragen van paspoorten, rijbewijzen en uittreksels, ed, daarom dacht ik dat het een lichte baan zou zijn, met veel adm werkzaamheden en niet dat het zo heftig zou zijn.
[...]
Sorry, maar ik vind het erg kortzichtig als je niet aan dat soort dingen denkt... Ik heb helemaal niets met dit soort zaken te maken, doe totaal ander werk, en ik dnek er ook gewoon aan. Je vraagt je toch wel af waar sommige regels vandaan komen? De meeste regels zijn er niet voor niets...
Ja, maar als er van mij wordt verwacht dat ik elke dag keihard werk, alles geef, hoe kan ik dan na 100 klanten op een dag eraan denken dat het ook wel eens fout kan gaan, er wordt ook van mij verwacht dat ik klanten snel help, zodat ze niet geirriteerd worden omdat ze zo lang moeten wachten en probleemgevallen kosten nu eenmaal heel erg veel tijd en energie. Daarom ben ik er op zo'n dag niet zo mee bezig, meer dat ik de tijdlijn haal en misschien is dat ook niet goed, maar ik heb er soms geen zin in om langer met een klant bezig te zijn dan nodig is, dan hadden ze dat bij mijn sollicitatie moeten vertellen, dat zulk soort gevallen ook voor kunnen komen, maar dat hebben ze echtniet gedaan om me niet af te schrikken, zodat ik de baan niet zou nemen.
Ze hebben het heel erg licht voorgesteld tijdens de sollicitatie, dus ik vind dat ik daarin misleid ben, ze hadden me ook wel eens kunnen vertellen dat er probleemgevallen tussen zitten en dat het niet alleen maar gaat om het aanvragen van paspoorten, rijbewijzen en uittreksels, ed, daarom dacht ik dat het een lichte baan zou zijn, met veel adm werkzaamheden en niet dat het zo heftig zou zijn.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:38
quote:Surface2 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:36:
Je gevoel van medemenselijkheid moet je bij dit soort banen maar even aan de kant zetten. Want jij kent zelden alle kanten van de kwestie die er voor je staat.Ja, daar sta ik dus veel en veel te weinig bij stil, gewoon omdat ik het vol wil houden, koste wat het kost en dan blok ik de zware gevallen en als uitzendkracht krijg je ook niet echt de begeleiding om met dit soort gevallen om te gaan, maar wil ik groeien in dit werk, moet ik dat ook leren, maar als je ergens tijdelijk zit, dan gaan ze je dat echt niet uitleggen.
Je gevoel van medemenselijkheid moet je bij dit soort banen maar even aan de kant zetten. Want jij kent zelden alle kanten van de kwestie die er voor je staat.Ja, daar sta ik dus veel en veel te weinig bij stil, gewoon omdat ik het vol wil houden, koste wat het kost en dan blok ik de zware gevallen en als uitzendkracht krijg je ook niet echt de begeleiding om met dit soort gevallen om te gaan, maar wil ik groeien in dit werk, moet ik dat ook leren, maar als je ergens tijdelijk zit, dan gaan ze je dat echt niet uitleggen.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:39
quote:josefientje12 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:36:
[...]
Ze hebben het heel erg licht voorgesteld tijdens de sollicitatie, dus ik vind dat ik daarin misleid ben, ze hadden me ook wel eens kunnen vertellen dat er probleemgevallen tussen zitten en dat het niet alleen maar gaat om het aanvragen van paspoorten, rijbewijzen en uittreksels, ed, daarom dacht ik dat het een lichte baan zou zijn, met veel adm werkzaamheden en niet dat het zo heftig zou zijn.
Hebben zij het licht voorgsteld, of heb jij een verkeerd beeld van de wereld om je heen? Eigenlijk begin ik dat laatste een beetje te vermoeden.
Maar er moeten toch ook banen zijn die wel makkelijker te behappen zijn?
[...]
Ze hebben het heel erg licht voorgesteld tijdens de sollicitatie, dus ik vind dat ik daarin misleid ben, ze hadden me ook wel eens kunnen vertellen dat er probleemgevallen tussen zitten en dat het niet alleen maar gaat om het aanvragen van paspoorten, rijbewijzen en uittreksels, ed, daarom dacht ik dat het een lichte baan zou zijn, met veel adm werkzaamheden en niet dat het zo heftig zou zijn.
Hebben zij het licht voorgsteld, of heb jij een verkeerd beeld van de wereld om je heen? Eigenlijk begin ik dat laatste een beetje te vermoeden.
Maar er moeten toch ook banen zijn die wel makkelijker te behappen zijn?
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:40
quote:josefientje12 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:29:
[...]
Ja, in Rotterdam had ik alleen maar van zulk soort situaties, van mensen die de boel willen flessen, maar daar kwam ik dus niet aan mijn normale werk toe, daar was de sfeer echt gespannen en agressief, de hele dag door en daar redde ik het dus ook niet.Nou sorry hoor, maar dat vind ik lichtelijk overdreven. Ik ken zelf iemand die bij de gemeente Rotterdam werkt en echt niet iedereen die aan de balie komt, wil de boel flessen en is aggressief. Lijkt me dat je niet geschikt bent om je aan de regels te houden en de regels ook gewoon uit te voeren.
[...]
Ja, in Rotterdam had ik alleen maar van zulk soort situaties, van mensen die de boel willen flessen, maar daar kwam ik dus niet aan mijn normale werk toe, daar was de sfeer echt gespannen en agressief, de hele dag door en daar redde ik het dus ook niet.Nou sorry hoor, maar dat vind ik lichtelijk overdreven. Ik ken zelf iemand die bij de gemeente Rotterdam werkt en echt niet iedereen die aan de balie komt, wil de boel flessen en is aggressief. Lijkt me dat je niet geschikt bent om je aan de regels te houden en de regels ook gewoon uit te voeren.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:41
quote:Surface2 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:39:
[...]
Hebben zij het licht voorgsteld, of heb jij een verkeerd beeld van de wereld om je heen? Eigenlijk begin ik dat laatste een beetje te vermoeden.
Maar er moeten toch ook banen zijn die wel makkelijker te behappen zijn?Eens met Surface, lijkt me dat je een te rooskleurig beeld hebt van de realiteit
[...]
Hebben zij het licht voorgsteld, of heb jij een verkeerd beeld van de wereld om je heen? Eigenlijk begin ik dat laatste een beetje te vermoeden.
Maar er moeten toch ook banen zijn die wel makkelijker te behappen zijn?Eens met Surface, lijkt me dat je een te rooskleurig beeld hebt van de realiteit
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:46
quote:magnolia81 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:41:
[...]
Eens met Surface, lijkt me dat je een te rooskleurig beeld hebt van de realiteitik kan daar toch ook niet achter de balie gaan zitten met een heel erg negatief beeld van de werkelijkheid? Daar heeft men ook niets aan en bovendien heb ik heel erg lang een te negatief beelde van de werkelijkheid gehad en dat hielp me ook niet echt verder, je verwachtingen zijn toch vaak positief, als ik de klanten benader met een houding van: daar heb je weer iemand met problemen, dat vind ik ook niet echt eerlijk, ik probeer de klanten altijd positief te benaderen, maar misschien moet ik de middenweg een beetje zoeken.
[...]
Eens met Surface, lijkt me dat je een te rooskleurig beeld hebt van de realiteitik kan daar toch ook niet achter de balie gaan zitten met een heel erg negatief beeld van de werkelijkheid? Daar heeft men ook niets aan en bovendien heb ik heel erg lang een te negatief beelde van de werkelijkheid gehad en dat hielp me ook niet echt verder, je verwachtingen zijn toch vaak positief, als ik de klanten benader met een houding van: daar heb je weer iemand met problemen, dat vind ik ook niet echt eerlijk, ik probeer de klanten altijd positief te benaderen, maar misschien moet ik de middenweg een beetje zoeken.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:46
quote:Surface2 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:40:
Kun je niet alsnog een opleiding gaan volgen als het daar na je VWO nooit meer van is gekomen? Misschien krijg je dan ook een iets bredere basis waardoor je iets minder naief te werk gaat.Ja, ik ben nu met een studie Nederlands Recht bezig, aan de ou.
Kun je niet alsnog een opleiding gaan volgen als het daar na je VWO nooit meer van is gekomen? Misschien krijg je dan ook een iets bredere basis waardoor je iets minder naief te werk gaat.Ja, ik ben nu met een studie Nederlands Recht bezig, aan de ou.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:48
quote:josefientje12 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:46:
[...]
ik kan daar toch ook niet achter de balie gaan zitten met een heel erg negatief beeld van de werkelijkheid? Daar heeft men ook niets aan en bovendien heb ik heel erg lang een te negatief beelde van de werkelijkheid gehad en dat hielp me ook niet echt verder, je verwachtingen zijn toch vaak positief, als ik de klanten benader met een houding van: daar heb je weer iemand met problemen, dat vind ik ook niet echt eerlijk, ik probeer de klanten altijd positief te benaderen, maar misschien moet ik de middenweg een beetje zoeken.Negatief en realistisch zijn twee verschillende dingen.
[...]
ik kan daar toch ook niet achter de balie gaan zitten met een heel erg negatief beeld van de werkelijkheid? Daar heeft men ook niets aan en bovendien heb ik heel erg lang een te negatief beelde van de werkelijkheid gehad en dat hielp me ook niet echt verder, je verwachtingen zijn toch vaak positief, als ik de klanten benader met een houding van: daar heb je weer iemand met problemen, dat vind ik ook niet echt eerlijk, ik probeer de klanten altijd positief te benaderen, maar misschien moet ik de middenweg een beetje zoeken.Negatief en realistisch zijn twee verschillende dingen.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:49
quote:josefientje12 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:46:
[...]
ik kan daar toch ook niet achter de balie gaan zitten met een heel erg negatief beeld van de werkelijkheid? Daar heeft men ook niets aan en bovendien heb ik heel erg lang een te negatief beelde van de werkelijkheid gehad en dat hielp me ook niet echt verder, je verwachtingen zijn toch vaak positief, als ik de klanten benader met een houding van: daar heb je weer iemand met problemen, dat vind ik ook niet echt eerlijk, ik probeer de klanten altijd positief te benaderen, maar misschien moet ik de middenweg een beetje zoeken.
Negatief is het andere uiterste, maar met realistisch en met een gezonde dosis wan- en vertrouwen lijkt me een betere optie.
Bovendien, jij lijkt te denken dat mensen voor hun lol naar het gemeentehuis komen, maar mensen moeten daar nu eenmaal heen om een aantal zaken te regelen.
[...]
ik kan daar toch ook niet achter de balie gaan zitten met een heel erg negatief beeld van de werkelijkheid? Daar heeft men ook niets aan en bovendien heb ik heel erg lang een te negatief beelde van de werkelijkheid gehad en dat hielp me ook niet echt verder, je verwachtingen zijn toch vaak positief, als ik de klanten benader met een houding van: daar heb je weer iemand met problemen, dat vind ik ook niet echt eerlijk, ik probeer de klanten altijd positief te benaderen, maar misschien moet ik de middenweg een beetje zoeken.
Negatief is het andere uiterste, maar met realistisch en met een gezonde dosis wan- en vertrouwen lijkt me een betere optie.
Bovendien, jij lijkt te denken dat mensen voor hun lol naar het gemeentehuis komen, maar mensen moeten daar nu eenmaal heen om een aantal zaken te regelen.
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:53
quote:josefientje12 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:36:
Ze hebben het heel erg licht voorgesteld tijdens de sollicitatie, dus ik vind dat ik daarin misleid ben, ze hadden me ook wel eens kunnen vertellen dat er probleemgevallen tussen zitten en dat het niet alleen maar gaat om het aanvragen van paspoorten, rijbewijzen en uittreksels, ed, daarom dacht ik dat het een lichte baan zou zijn, met veel adm werkzaamheden en niet dat het zo heftig zou zijn.
Ik denk dat ze het realistisch hebben voorgesteld, omdat ze er (mijns inziens) waarschijnlijk vanuit zijn gegaan dat jij je aan de regels zou houden. Dan heb je ook minder met probleemgevallen te maken.
Tot slot... Jij zegt dat die moeder flipte omdat je collega haar terugstuurde toen ze met het kopie van het paspoort kwam.
Waarom denk je dat ze flipte:
- omdat ze met een kopie kwam en dit niet bleek te mogen
- omdat ze van JOU had gehoord dat het tóch mocht met een kopie en ze bij jouw collega plotseling hoorde dat het niet mocht, en boos was dat twee collega's op dezelfde werkplek twee verschillende regels hanteren?
Ik denk het laatste... en nu ik er nog langer over nadenk... vind ik eigenlijk dat je daarmee ook nog eens je collega in een heel vervelende positie plaatst. ZIJ krijgt te maken met agressie omdat JIJ je niet aan de regels houdt....
Ze hebben het heel erg licht voorgesteld tijdens de sollicitatie, dus ik vind dat ik daarin misleid ben, ze hadden me ook wel eens kunnen vertellen dat er probleemgevallen tussen zitten en dat het niet alleen maar gaat om het aanvragen van paspoorten, rijbewijzen en uittreksels, ed, daarom dacht ik dat het een lichte baan zou zijn, met veel adm werkzaamheden en niet dat het zo heftig zou zijn.
Ik denk dat ze het realistisch hebben voorgesteld, omdat ze er (mijns inziens) waarschijnlijk vanuit zijn gegaan dat jij je aan de regels zou houden. Dan heb je ook minder met probleemgevallen te maken.
Tot slot... Jij zegt dat die moeder flipte omdat je collega haar terugstuurde toen ze met het kopie van het paspoort kwam.
Waarom denk je dat ze flipte:
- omdat ze met een kopie kwam en dit niet bleek te mogen
- omdat ze van JOU had gehoord dat het tóch mocht met een kopie en ze bij jouw collega plotseling hoorde dat het niet mocht, en boos was dat twee collega's op dezelfde werkplek twee verschillende regels hanteren?
Ik denk het laatste... en nu ik er nog langer over nadenk... vind ik eigenlijk dat je daarmee ook nog eens je collega in een heel vervelende positie plaatst. ZIJ krijgt te maken met agressie omdat JIJ je niet aan de regels houdt....
Peas on earth!
vrijdag 1 augustus 2008 om 10:58
quote:josefientje12 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:32:
[...]
Ja, maar wat doe ik dan met mijn gevoelens van mede-menselijkheid, moet ik dan alleen maar dom de regels uitvoeren als een domme, emotieloze ambtenaar, daar zit toch ook niemand op te wachten, ik dacht dat ik m'n baan een beetje leuk moest houden, maar dat kan dus niet. Je moet aan de ene kant klantvriendelijk zijn en aan de andere kant scherp en oplettend en dat vind ik een moeilijke combinatie, ik ben nogal eens geneigd om de ene of de andere kant op te slaan en van deze stiuatie is mijn gevoel afhankelijk, ik wil aan het einde van de dag ook een tevreden gevoel hebben en dat heb ik gewoon soms niet, als ik iedereen maar ongelukkig weg zie sloffen, ik werk toch niet alleen voor mezelf, maar toch ook voor die klanten?
Mensen gaan niet naar het gemeentehuis voor psychische hulp, daar zijn andere instanties voor. De enige reden dat zij een beroep doen op je medemenselijkheid is, heel hard gezegd, om jou zover te krijgen dat je de regels overtreedt. Blijkbaar schatten ze je goed in wat dat betreft en weten ze de juiste snaar te raken.
Het klinkt wat cru, maar je denkt toch niet echt dat je de problemen van anderen op kan lossen? Dat is niet alleen naïef maar ook arrogant.
Er is een verschil tussen klantvriendelijk zijn en de klanten geven wat ze willen. Je kan heel vriendelijk zeggen dat de procedure zusenzo is, en je daar verder ook weinig aan kan veranderen maar dat je begrijpt dat het vervelend is. Meer dan dat kan je niet en moet je ook niet verwachten. Nogmaals, je kan de wereld niet redden en aan meehuilen heeft ook niemand wat.
Nogmaals, het klinkt misschien wat bot, maar om het te schuiven op je gevoel van medemenselijkheid vind ik wat ver gaan. Er zijn genoeg mensen met gevoelens van medemenselijkheid die (daarom?) wel goed met klanten kunnen opschieten. Het kan de klant niet schelen wat jij erbij voelt, als ze maar goed, snel en rechtvaardig geholpen worden.
[...]
Ja, maar wat doe ik dan met mijn gevoelens van mede-menselijkheid, moet ik dan alleen maar dom de regels uitvoeren als een domme, emotieloze ambtenaar, daar zit toch ook niemand op te wachten, ik dacht dat ik m'n baan een beetje leuk moest houden, maar dat kan dus niet. Je moet aan de ene kant klantvriendelijk zijn en aan de andere kant scherp en oplettend en dat vind ik een moeilijke combinatie, ik ben nogal eens geneigd om de ene of de andere kant op te slaan en van deze stiuatie is mijn gevoel afhankelijk, ik wil aan het einde van de dag ook een tevreden gevoel hebben en dat heb ik gewoon soms niet, als ik iedereen maar ongelukkig weg zie sloffen, ik werk toch niet alleen voor mezelf, maar toch ook voor die klanten?
Mensen gaan niet naar het gemeentehuis voor psychische hulp, daar zijn andere instanties voor. De enige reden dat zij een beroep doen op je medemenselijkheid is, heel hard gezegd, om jou zover te krijgen dat je de regels overtreedt. Blijkbaar schatten ze je goed in wat dat betreft en weten ze de juiste snaar te raken.
Het klinkt wat cru, maar je denkt toch niet echt dat je de problemen van anderen op kan lossen? Dat is niet alleen naïef maar ook arrogant.
Er is een verschil tussen klantvriendelijk zijn en de klanten geven wat ze willen. Je kan heel vriendelijk zeggen dat de procedure zusenzo is, en je daar verder ook weinig aan kan veranderen maar dat je begrijpt dat het vervelend is. Meer dan dat kan je niet en moet je ook niet verwachten. Nogmaals, je kan de wereld niet redden en aan meehuilen heeft ook niemand wat.
Nogmaals, het klinkt misschien wat bot, maar om het te schuiven op je gevoel van medemenselijkheid vind ik wat ver gaan. Er zijn genoeg mensen met gevoelens van medemenselijkheid die (daarom?) wel goed met klanten kunnen opschieten. Het kan de klant niet schelen wat jij erbij voelt, als ze maar goed, snel en rechtvaardig geholpen worden.
vrijdag 1 augustus 2008 om 14:31
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 01 augustus 2008 @ 10:49:
Het REËLE beeld van de werkelijkheid is:
- er zijn mensen die zijn aan de regels houden
- er zijn mensen die de regels willen ontwijken
Jouw beeld van de werkelijkheid:
- alle mensen willen zich aan de regels houden.
Vraag me af waarom je dan Nederlands Recht gaat studeren
Als je iets tegen regels hebt dan is dit niet de juiste keus gok ik...
Het REËLE beeld van de werkelijkheid is:
- er zijn mensen die zijn aan de regels houden
- er zijn mensen die de regels willen ontwijken
Jouw beeld van de werkelijkheid:
- alle mensen willen zich aan de regels houden.
Vraag me af waarom je dan Nederlands Recht gaat studeren
Als je iets tegen regels hebt dan is dit niet de juiste keus gok ik...
vrijdag 1 augustus 2008 om 17:22
quote:josefientje12 schreef op 01 augustus 2008 @ 10:32:
[...]
Ja, maar wat doe ik dan met mijn gevoelens van mede-menselijkheid, moet ik dan alleen maar dom de regels uitvoeren als een domme, emotieloze ambtenaar, Medemenselijkheid of klantvriendelijkheid hoeft zich niet te uiten in de regels omzeilen. Je kunt ook je aan de regels houden en binnen die regels heel klantvriendelijk en medemenselijk zijn.
[...]
Ja, maar wat doe ik dan met mijn gevoelens van mede-menselijkheid, moet ik dan alleen maar dom de regels uitvoeren als een domme, emotieloze ambtenaar, Medemenselijkheid of klantvriendelijkheid hoeft zich niet te uiten in de regels omzeilen. Je kunt ook je aan de regels houden en binnen die regels heel klantvriendelijk en medemenselijk zijn.
vrijdag 1 augustus 2008 om 17:31
quote:__justme__ schreef op 01 augustus 2008 @ 14:31:
[...]
Vraag me af waarom je dan Nederlands Recht gaat studeren
Als je iets tegen regels hebt dan is dit niet de juiste keus gok ik...Dit was precies hetgeen wat ik me afvroeg. Ik studeer namelijk zelf ook Nederlands Recht aan de OU (overigens is zoiets, als je erbij werkt, een echte lange termijn planning dus de komende jaren zul je daar echt niets mee kunnen) en daar draait het vooral om regels. Sterker nog, dat was juist één van de redenen waarom ik dit ben gaan studeren: ik ben zelf ook nogal heel erg op de regels.....
[...]
Vraag me af waarom je dan Nederlands Recht gaat studeren
Als je iets tegen regels hebt dan is dit niet de juiste keus gok ik...Dit was precies hetgeen wat ik me afvroeg. Ik studeer namelijk zelf ook Nederlands Recht aan de OU (overigens is zoiets, als je erbij werkt, een echte lange termijn planning dus de komende jaren zul je daar echt niets mee kunnen) en daar draait het vooral om regels. Sterker nog, dat was juist één van de redenen waarom ik dit ben gaan studeren: ik ben zelf ook nogal heel erg op de regels.....
zaterdag 2 augustus 2008 om 13:49
Werken met regels en klantvriendelijkheid kunnen heel goed samen gaan. Je kunt namelijk erg vriendelijk vertellen waar het op staat en ook heel vriendelijk uitleggen waarom die regels er zijn. Als je zelfvertrouwen uitstraalt en beleefd en vriendelijk bent wordt dit door de meeste mensen als positief ervaren. Dat er enkele rukkers tussen zitten hou je altijd.
Mensen naar hun zin maken om conflicten te voorkomen daarmee werk je jezelf en anderen in de nesten. Regels zijn er juist om die te voorkomen. Denk maar zo, als niemand zich aan regels zou houden zou het een chaos worden waar niemand op zit te wachten.
Misschien is het nu nog lastig om grenzen te bewaken omdat jij je eigen grenzen nog moet ontdekken en is een andere baan voorlopig beter.
Staan voor wie en wat je bent moet je ff in het klein opdoen, anders is het teveel. Wat dat betreft zou een leer/werk omgeving niet eens zo slecht zijn voor je denk ik. Zodat je een steunpilaar hebt als je het een keer moeilijk hebt.
Mensen naar hun zin maken om conflicten te voorkomen daarmee werk je jezelf en anderen in de nesten. Regels zijn er juist om die te voorkomen. Denk maar zo, als niemand zich aan regels zou houden zou het een chaos worden waar niemand op zit te wachten.
Misschien is het nu nog lastig om grenzen te bewaken omdat jij je eigen grenzen nog moet ontdekken en is een andere baan voorlopig beter.
Staan voor wie en wat je bent moet je ff in het klein opdoen, anders is het teveel. Wat dat betreft zou een leer/werk omgeving niet eens zo slecht zijn voor je denk ik. Zodat je een steunpilaar hebt als je het een keer moeilijk hebt.
zaterdag 2 augustus 2008 om 16:54
