Werk & Studie
alle pijlers
Lakse leerling zij-instroom
dinsdag 27 juli 2021 om 18:24
Op mijn werk (zorgsector) begeleid ik leerlingen en stagiaires. Vanwege het hoge tekort aan personeel zijn er nu best wel wat zij-instromers aangenomen. Van 1 van hen ben ik de begeleider. Dit betekent dat ik die collega coach en begeleid op de werkvloer en ondersteun bij het leerproces.
Qua werk met de bewoners doet hij het goed. Ik merk echt dat leerling affiniteit heeft met de doelgroep. Daar zeg ik niks van.
Maar qua afspraken met mij zoals gesprekken en verslagen laat het te wensen over. Deze collega is erg laks. Onlangs al een paar keer medicatie niet afgetekend en vergeten te geven, ondanks dat collega er al op gewezen/aangesproken was.
Afspraken met mij worden slecht nagekomen. Zoals een gepland gesprek of om ergens een verslagje van te maken. Gisteren hadden we een afspraak. Collega zou ietsje eerder komen om met mij te gaan zitten voor nog wat inwerkpuntjes. Maar helaas: niet aanwezig op afgesproken tijd. Ik heb daarom deze collega aangesproken: we hadden een afspraak, je bent er niet. De organisatie investeert tijd en geld in je en dan is dit je houding. JIJ wil hier werken en leren, dan verwacht ik wel het nakomen van afspraken. Daarna gezegd dat ik geen tijd meer had die dag en dat ik op de mail een voorstel/initiatief wil wanneer we afspreken en dat ik er verder geen initiatief meer toe neem. Ik was best wel over de zeik. Ik merk dat ik hier erg slecht tegen kan. De organisatie heeft deze leerling aangenomen en gaat ook een opleiding betalen welke start in september.
Hoe ga ik hier verder mee om ? Ik ga deze week wel mijn leidinggevende op de hoogte brengen dat ik qua werkhouding mijn twijfels heb. Zeker aangezien deze collega 40 is en dus echt wel verantwoordelijkheid zou moeten tonen.
Qua werk met de bewoners doet hij het goed. Ik merk echt dat leerling affiniteit heeft met de doelgroep. Daar zeg ik niks van.
Maar qua afspraken met mij zoals gesprekken en verslagen laat het te wensen over. Deze collega is erg laks. Onlangs al een paar keer medicatie niet afgetekend en vergeten te geven, ondanks dat collega er al op gewezen/aangesproken was.
Afspraken met mij worden slecht nagekomen. Zoals een gepland gesprek of om ergens een verslagje van te maken. Gisteren hadden we een afspraak. Collega zou ietsje eerder komen om met mij te gaan zitten voor nog wat inwerkpuntjes. Maar helaas: niet aanwezig op afgesproken tijd. Ik heb daarom deze collega aangesproken: we hadden een afspraak, je bent er niet. De organisatie investeert tijd en geld in je en dan is dit je houding. JIJ wil hier werken en leren, dan verwacht ik wel het nakomen van afspraken. Daarna gezegd dat ik geen tijd meer had die dag en dat ik op de mail een voorstel/initiatief wil wanneer we afspreken en dat ik er verder geen initiatief meer toe neem. Ik was best wel over de zeik. Ik merk dat ik hier erg slecht tegen kan. De organisatie heeft deze leerling aangenomen en gaat ook een opleiding betalen welke start in september.
Hoe ga ik hier verder mee om ? Ik ga deze week wel mijn leidinggevende op de hoogte brengen dat ik qua werkhouding mijn twijfels heb. Zeker aangezien deze collega 40 is en dus echt wel verantwoordelijkheid zou moeten tonen.
woensdag 28 juli 2021 om 00:18
Heeft ze een ketting aan haar enkel? Waarom blijft ze? Waarom dient ze geen klacht in bij elk orgaan dat maar kan? Zolang ze lekker lijdzaam blijft lijdend n als een martelaar naar haar werk gaat blijft het gewoon zo hoor.Wissewis schreef: ↑28-07-2021 00:15Jep, ze doet het zelf.
Omdat ze geen zin heeft om - als leidinggevende - aan de familie van die 90-jarigen te gaan uitleggen dat hun vader / moeder regelmatig alleen wordt gelaten.
(Want inval is niet te vinden.)
Omdat ze geen zin heeft om als iemand ziek wordt de troubles achteraf te mogen oplossen en uit te leggen.
Als er posten openkomen belt ze meestal ook al niet meer rond naar haar team, want er is toch niemand.
Rent ze zelf maar weer terug.
woensdag 28 juli 2021 om 00:19
Tot ze straks met een burn out thuis zit.Wissewis schreef: ↑28-07-2021 00:15Jep, ze doet het zelf.
Omdat ze geen zin heeft om - als leidinggevende - aan de familie van die 90-jarigen te gaan uitleggen dat hun vader / moeder regelmatig alleen wordt gelaten.
(Want inval is niet te vinden.)
Omdat ze geen zin heeft om als iemand ziek wordt de troubles achteraf te mogen oplossen en uit te leggen.
Als er posten openkomen belt ze meestal ook al niet meer rond naar haar team, want er is toch niemand.
Rent ze zelf maar weer terug.
Geluk dat ze haar job - werken met mensen - graag doet.
woensdag 28 juli 2021 om 00:20
Hier in de streek is het overal van hetzelfde laken een broek.
Tenzij ze zich omschoolt blijft ze toch écht in de zorg en is het overal hetzelfde.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 28 juli 2021 om 00:21
Dan mag haar baas zelf op de vloer gaan staan, vrees ik.
Ze zoeken continu opgeleide mensen maar ze zijn er niet.
Je kan zorg-personeel niet klonen.
En patiënten alleen achterlaten (of dat nu in een ziekenhuis of in een verzorgingstehuis is) is ook weer zoiets.
Of zou jij happy worden van de boodschap "je vader is gestorven en we hebben niet op tijd de ambulance gebeld, want er was geen personeel aanwezig"?
Dan kan je wel zeggen "dit zijn mijn uren" maar ga jij dat achteraf ook zo aan de familie overbrengen?
wissewis wijzigde dit bericht op 28-07-2021 00:25
46.44% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 28 juli 2021 om 00:32
Precies, zelfde gebraak waarom liefde werktijd papier nog steeds als normaal gezien wordt in de softe sector. Maar ook waar TO zich achter verschuild en het vervolgens de leerling verwijt.
woensdag 28 juli 2021 om 07:52
Helemaal correct, mooi omschreven.ririanneke schreef: ↑27-07-2021 23:58Verantwoordelijk zijn voor je eigen leerproces wil niet zeggen zoek het maar uit. Wel dat je aangeeft waar je nu mee bezig gaat, wat je afgetekend moet hebben etc. Dan ga je met de begeleider kijken hoe dat behaald kan worden. Je levert op tijd je verslagen in en niet dat er steeds naar gevraagd moet worden of je ze al af hebt. Er wordt initiatief van de leerling verwacht.
In de praktijk wordt dit uit z'n verband gerukt en worden leerlingen er mee om hun oren geslagen zodat lijkt alsof de begeleiding geen blaam treft als er iets de mist in gaat
splendidia wijzigde dit bericht op 28-07-2021 09:20
Reden: Bericht nog niet af, verder aangevuld
Reden: Bericht nog niet af, verder aangevuld
5.23% gewijzigd
woensdag 28 juli 2021 om 09:41
Ik weet dat het soms anders gaat en dat is jammer want nieuwe aanwas is zo nodig in de sector. Ook ik merk dat dat er soms weinig tijd is voor begeleiden. Te weinig personeel, veel ziekte etc. Maar, en dat durf ik niet hardop te zeggen, ook personeel wat er de kantjes van af loopt. Totaal geen affiniteit (meer) heeft met het werk.splendidia schreef: ↑28-07-2021 07:52Helemaal correct, mooi omschreven.
In de praktijk wordt dit uit z'n verband gerukt en worden leerlingen er mee om hun oren geslagen zodat lijkt alsof de begeleiding geen blaam treft als er iets de mist in gaat
woensdag 28 juli 2021 om 17:27
Ik denk ook dat dat de bedoeling niet helemaal was, net zo min als dat het de bedoeling was dat mijn ongediplomeerde dochter het zelf maar deed omdat haar gediplomeerde collega-met-cursus er wel een heel opzichtig zooitje van maakte. En net zo min als dat het de bedoeling is dat stagiaires niet over staan maar dat is ook meer regel dan uitzondering. Vandaag heeft mijn dochter haar groep (op werk, niet op stage) helemaal alleen gedraaid, dat was ook niet de bedoeling. Maar als je structureel mensen tekort komt moet je wat he.
woensdag 28 juli 2021 om 17:27
Het is gewoon te gek voor woorden dat mensen die op latere leeftijd de zorg in willen, die bereid zijn om als leerling in te leveren op inkomen, vrije tijd en regelmaat, behandeld worden als een speelbal en zich aan allerlei kinderachtige schoolse zaken moeten confirmeren. Die gekoppeld worden aan een begeleider die er geen zin in heeft of geen enkele notie heeft of interesse hoe iemand van 45+ met vele jaren werkervaring in het leven staat. De zorg laat dat niet vóór zich werken zodat ze er profijt van hebben maar werken dat tegen door allerhande gemuts te verlangen van zo iemand en te zeuren over leerproces en dat te gebruiken als zaken even niet zo lekker lopen voor de leerling.
Het wordt tijd dat zowel opleidingen als zorgorganisaties bijvoorbeeld een maattraject maken voor, zeg, de oudere zij-instromer.
Ik kreeg tijdens mijn opleiding de indruk dat zorgorganisaties en de opleiding helemaal niet met elkaar schakelen, op wat administratieve zaken na.
Ik heb trouwens stelselmatig geweigerd om als oplossing te fungeren voor het onderbezetting probleem. Dienst ruilen, prima maar als er gebeld werd om 7 uur savonds met het verzoek of ik alles even uit m'n handen wil laten vallen om zsm naar locatie te vliegen want er is maar een bezetting van 3 mensen ipv 6....nee, niet mijn probleem. Ik zie dat ook juist als onderdeel van het leerproces...je niet voor het karretje laten spannen en ook die verantwoordelijkheid (durven) nemen en je grenzen bewaken.
Het wordt tijd dat zowel opleidingen als zorgorganisaties bijvoorbeeld een maattraject maken voor, zeg, de oudere zij-instromer.
Ik kreeg tijdens mijn opleiding de indruk dat zorgorganisaties en de opleiding helemaal niet met elkaar schakelen, op wat administratieve zaken na.
Ik heb trouwens stelselmatig geweigerd om als oplossing te fungeren voor het onderbezetting probleem. Dienst ruilen, prima maar als er gebeld werd om 7 uur savonds met het verzoek of ik alles even uit m'n handen wil laten vallen om zsm naar locatie te vliegen want er is maar een bezetting van 3 mensen ipv 6....nee, niet mijn probleem. Ik zie dat ook juist als onderdeel van het leerproces...je niet voor het karretje laten spannen en ook die verantwoordelijkheid (durven) nemen en je grenzen bewaken.
woensdag 28 juli 2021 om 20:28
Schoolse zaken horen er gewoon bij natuurlijk, waarom is dat kinderachtig?
Je kunt wel 45+ zijn met werkervaring maar wat zegt dat precies over je kwaliteiten in de zorg? Achter een bureau zitten is heel wat anders dan de hele dag voor anderen zorgen.
Wat bedoel je met gemuts?
Wat bedoel je met speelbal?
Jij hebt blijkbaar een heel negatieve ervaring, dat kan en vind ik jammer, echt. Zelf ook gehad tijdens opleiding hoor, je hebt er types /teams tussen. Maar als je begeleider niet bevalt kun je bijv ook vragen om iemand anders...?
Wij hebben ook zeer tevreden instromers gehad, leerlingen en stagiaires dus ik vraag me af hoeveel werkplekken jij bijv hebt meegemaakt?
Sorry maar als je verder helemaal geen werkervaring hebt opgedaan in de zorg, alleen tijdens opleiding, vind ik het wel jammer dat je de hele sector over 1 kam scheert. Er zijn ook heus goede en fijne plekken en medewerkers. Echt.
Je kunt wel 45+ zijn met werkervaring maar wat zegt dat precies over je kwaliteiten in de zorg? Achter een bureau zitten is heel wat anders dan de hele dag voor anderen zorgen.
Wat bedoel je met gemuts?
Wat bedoel je met speelbal?
Jij hebt blijkbaar een heel negatieve ervaring, dat kan en vind ik jammer, echt. Zelf ook gehad tijdens opleiding hoor, je hebt er types /teams tussen. Maar als je begeleider niet bevalt kun je bijv ook vragen om iemand anders...?
Wij hebben ook zeer tevreden instromers gehad, leerlingen en stagiaires dus ik vraag me af hoeveel werkplekken jij bijv hebt meegemaakt?
Sorry maar als je verder helemaal geen werkervaring hebt opgedaan in de zorg, alleen tijdens opleiding, vind ik het wel jammer dat je de hele sector over 1 kam scheert. Er zijn ook heus goede en fijne plekken en medewerkers. Echt.
woensdag 28 juli 2021 om 20:43
Precies, de weg naar boven vinden en daar je klachten neerleggen ipv door onbevoegde mensen op te laten lossen en dan te gaan klagen dat ze het niet goed doen. Fouten met medicatie kunnen nogal wat gevolgen hebben.Lady*Voldemort schreef: ↑28-07-2021 17:27Ik denk ook dat dat de bedoeling niet helemaal was, net zo min als dat het de bedoeling was dat mijn ongediplomeerde dochter het zelf maar deed omdat haar gediplomeerde collega-met-cursus er wel een heel opzichtig zooitje van maakte. En net zo min als dat het de bedoeling is dat stagiaires niet over staan maar dat is ook meer regel dan uitzondering. Vandaag heeft mijn dochter haar groep (op werk, niet op stage) helemaal alleen gedraaid, dat was ook niet de bedoeling. Maar als je structureel mensen tekort komt moet je wat he.
donderdag 29 juli 2021 om 06:37
God ik kan echt wel tientallen ervaringen opnoemen waarom ik mijn bachelor als vreselijk heb ervaren, vooral de stages. Ja, patiëntenzorg is leuk.
Maar het gezeik eromheen met chronisch tekort, waardoor overspannen collega's, ruzie met elkaar, geen/weinig tijd voor opdrachten. Vervolgens zeurt begeleiding dat ze niet betrokken worden in opdrachten.
Nooit overgepland staan. Mijn god, ik kan me herinneren bij een thuiszorg instantie dat mijn rooster voor de 6 maanden al klaar lag en ik toevallig vanaf week 1 op alle open diensten stond. Kon ik niet, dan moest ik zelf maar ruilen met een collega. En dat ging vanaf week 1 om diensten van 13 uur tot 23:00. Zei ik hier wat van, dan kreeg ik een tirade dat ik mijn verantwoordelijkheid wilde ontduiken.
Slechts 1keer heb ik echt een stage gehad hoe het hoort. Een fijne, goed opgeleide begeleider, een team waarin iedereen mee werkte aan begeleiding en opdrachten. Echt een warm bad. Dat is de enige plek waar ik ooit heb willen werken en nu ook doe. Helaas is het team uitgedund en zijn er geen fijne collega's voor terug gekomen. Ik ga dus dan ni ook switchen naar de financiële sector. Geen haar op mijn hoofd die mezelf nog langer tekort gaat doen. Ik krijg al de kriebels als ik er aan denk om weer in een onderbezet zorgteam te werken.
Overigens vind ik in het geval van TO wel belachelijk dat een leerling zo weinig moeite doet. Het is graag of niet. Als je daar niet serieus mee om kan gaan, dan kan je echt beter de zorg of welk ander werkveld dan ook niet in.
Maar het gezeik eromheen met chronisch tekort, waardoor overspannen collega's, ruzie met elkaar, geen/weinig tijd voor opdrachten. Vervolgens zeurt begeleiding dat ze niet betrokken worden in opdrachten.
Nooit overgepland staan. Mijn god, ik kan me herinneren bij een thuiszorg instantie dat mijn rooster voor de 6 maanden al klaar lag en ik toevallig vanaf week 1 op alle open diensten stond. Kon ik niet, dan moest ik zelf maar ruilen met een collega. En dat ging vanaf week 1 om diensten van 13 uur tot 23:00. Zei ik hier wat van, dan kreeg ik een tirade dat ik mijn verantwoordelijkheid wilde ontduiken.
Slechts 1keer heb ik echt een stage gehad hoe het hoort. Een fijne, goed opgeleide begeleider, een team waarin iedereen mee werkte aan begeleiding en opdrachten. Echt een warm bad. Dat is de enige plek waar ik ooit heb willen werken en nu ook doe. Helaas is het team uitgedund en zijn er geen fijne collega's voor terug gekomen. Ik ga dus dan ni ook switchen naar de financiële sector. Geen haar op mijn hoofd die mezelf nog langer tekort gaat doen. Ik krijg al de kriebels als ik er aan denk om weer in een onderbezet zorgteam te werken.
Overigens vind ik in het geval van TO wel belachelijk dat een leerling zo weinig moeite doet. Het is graag of niet. Als je daar niet serieus mee om kan gaan, dan kan je echt beter de zorg of welk ander werkveld dan ook niet in.
donderdag 29 juli 2021 om 14:05
Zie de post hierboven van Maida....die geeft grotendeels weer wat ik ook heb ervaren.
Ik heb 4 werkplekken gehad en alle 4 even erg.
Elke dag moesten leerlingen 2 leerdoelen opstellen en uitwerken in een verslag nadat leerdoel uitgevoerd was....prima, doen we. Bij één begeleider kreeg ik iedere keer mijn verslagen vol met rode strepen en opmerkingen terug in de trant van: Dit kun je niet maken...wat een achterlijke actie....waar denk je dat je mee bezig bent etc. Als ik vroeg of ze e.e.a. kon toelichten dan had ze geen tijd of was ik verantwoordelijk voor m'n eigen leerproces. Ik heb mijn begeleider gezegd dat ik de verslagen door de teamleider zou laten lezen. Vond ze niet leuk. Teamleider vond het prima verslagen... Volgens hem ik bleef dicht bij mezelf...liet de cliënten in hun waarde..
Ander voorbeeld: Eerste 6 weken zou ik boventallig zijn. In de praktijk was ik de ene dienst inderdaad boventallig maar andere diensten weer niet en als ik daar wat van zei kreeg ik toe gebeten dat als ik zonodig de zorg in wil dat ik dan flexibel moest zijn. Ik wist nooit waar ik aan toe was.
De laatste 4 weken had ik eindelijk een mannelijke begeleider die het wel snapte...hij verving mijn oorspronkelijke begeleidster die langdurig ziek was. Met hem heb ik goed kunnen schakelen....m'n opleiding afgerond, m'n PBL en vakantieuren opgenomen en ontslag genomen.
De zorgorganisatie wilde dat ik het opleidingsgeld terug zou betalen. Ik heb de FNV in de arm genomen, ben ik lid van, en het resultaat was dat ik alleen m'n schoolboeken moest betalen die ik overigens weer verkocht heb en m'n hepatitis B vaccinatie.
Ik weet heus wel dat er ook begaande, liefdevolle zorgmedewerkers zijn maar die moet je met een lampje zoeken.
Ik kan er een boek over schrijven en vind het heel treurig voor de cliënten waar ik werkte dat zij afhankelijk zijn van zorgmedewerkers die geen greintje empathie hebben, de dagen vullen met roddelen over elkaar, management en over cliënten, klusjes afschuiven, en over het algemeen de kantjes er van af lopen.
Ik heb 4 werkplekken gehad en alle 4 even erg.
Elke dag moesten leerlingen 2 leerdoelen opstellen en uitwerken in een verslag nadat leerdoel uitgevoerd was....prima, doen we. Bij één begeleider kreeg ik iedere keer mijn verslagen vol met rode strepen en opmerkingen terug in de trant van: Dit kun je niet maken...wat een achterlijke actie....waar denk je dat je mee bezig bent etc. Als ik vroeg of ze e.e.a. kon toelichten dan had ze geen tijd of was ik verantwoordelijk voor m'n eigen leerproces. Ik heb mijn begeleider gezegd dat ik de verslagen door de teamleider zou laten lezen. Vond ze niet leuk. Teamleider vond het prima verslagen... Volgens hem ik bleef dicht bij mezelf...liet de cliënten in hun waarde..
Ander voorbeeld: Eerste 6 weken zou ik boventallig zijn. In de praktijk was ik de ene dienst inderdaad boventallig maar andere diensten weer niet en als ik daar wat van zei kreeg ik toe gebeten dat als ik zonodig de zorg in wil dat ik dan flexibel moest zijn. Ik wist nooit waar ik aan toe was.
De laatste 4 weken had ik eindelijk een mannelijke begeleider die het wel snapte...hij verving mijn oorspronkelijke begeleidster die langdurig ziek was. Met hem heb ik goed kunnen schakelen....m'n opleiding afgerond, m'n PBL en vakantieuren opgenomen en ontslag genomen.
De zorgorganisatie wilde dat ik het opleidingsgeld terug zou betalen. Ik heb de FNV in de arm genomen, ben ik lid van, en het resultaat was dat ik alleen m'n schoolboeken moest betalen die ik overigens weer verkocht heb en m'n hepatitis B vaccinatie.
Ik weet heus wel dat er ook begaande, liefdevolle zorgmedewerkers zijn maar die moet je met een lampje zoeken.
Ik kan er een boek over schrijven en vind het heel treurig voor de cliënten waar ik werkte dat zij afhankelijk zijn van zorgmedewerkers die geen greintje empathie hebben, de dagen vullen met roddelen over elkaar, management en over cliënten, klusjes afschuiven, en over het algemeen de kantjes er van af lopen.
donderdag 29 juli 2021 om 21:52
Jeetje splendida 
Rottig dat je als gepassioneerde student zo gebroken kan worden van zulke ervaringen... ik heb ook zo lang aan mezelf getwijfeld of het aan mij lag. Maar pas toen ik in dat fijne team kwam kreeg ik eindelijk wat zelfvertrouwen. Continu negatieve feedback en geroddel en dat verbitterde gedrag doet echt wat met je. Ik snap het als geen ander
Dit is precies de reden dat ik stagiaires en nieuwe medewerkers begeleidt. Ik weet wat ze doormaken en dat ze echt last kunnen hebben van de druk en bitterheid.
Rottig dat je als gepassioneerde student zo gebroken kan worden van zulke ervaringen... ik heb ook zo lang aan mezelf getwijfeld of het aan mij lag. Maar pas toen ik in dat fijne team kwam kreeg ik eindelijk wat zelfvertrouwen. Continu negatieve feedback en geroddel en dat verbitterde gedrag doet echt wat met je. Ik snap het als geen ander
Dit is precies de reden dat ik stagiaires en nieuwe medewerkers begeleidt. Ik weet wat ze doormaken en dat ze echt last kunnen hebben van de druk en bitterheid.
donderdag 29 juli 2021 om 22:13
donderdag 29 juli 2021 om 23:05
Wissewis je bent weer aan het overdrijven.Wissewis schreef: ↑27-07-2021 21:07Ik ken er hier in BE - waar ze ook zowat iedereen die kan en wil maar de zorg in smijten bij gebrek aan personeel - genoeg.
Zo'n beetje elke tent draait hier half op stagiaires, leerlingen, ... met vaak "beperkte ervaring" (ahum ahum).
Je kan het vaste personeel namelijk niet klonen helaas.
Ik werk in de zorg, velen beginnen aan de opleiding maar wanneer ze niet voldoen vliegen ze er even snel weer uit.
Ik ken geen enkele 'tent' die draait op stagiaires. Waar ik mijn stage deed was elke stagiaire gewoon boventallig. Van waar komt jouw ervaring dan? Werk jij in de zorg?
vrijdag 30 juli 2021 om 07:42
Omdat jij het niet herkent bestaat het niet?Attraverso schreef: ↑29-07-2021 23:05Wissewis je bent weer aan het overdrijven.
Ik werk in de zorg, velen beginnen aan de opleiding maar wanneer ze niet voldoen vliegen ze er even snel weer uit.
Ik ken geen enkele 'tent' die draait op stagiaires. Waar ik mijn stage deed was elke stagiaire gewoon boventallig. Van waar komt jouw ervaring dan? Werk jij in de zorg?
