Werk & Studie
alle pijlers
Moeder van jonge kinderen en carrièreswitch
dinsdag 8 maart 2022 om 09:40
Lieve mensen,
Ik hoop dat jullie met mij mee willen denken. In het kort de feiten op een rijtje:
- moeder van 3 jonge kinderen tussen de 0 en 5 jaar
- WO opgeleid, werkzaam in publieke sector, financiële functie, 3,5 dag per week, erg goed salaris (denk aan ca 2x modaal)
- oudste 3 dagen bso, jongsten 3 dagen opvang + halve dag oppas
- man werkt fulltime en verdient stuk meer dan ik, moet regelmatig het land door voor zijn werk, soms ook nachtje buitenland, parttime werken niet mogelijk (hier wil ik liever geen discussie over creëren, man voelt zich gelukkig in zijn baan en ziet zichzelf hier nog veel jaren werken, parttime werken is geen optie in zijn functie). Gelukkig heeft hij wel de flexibiliteit om op tijd naar huis te gaan, met de kinderen te eten en in bed te leggen en dan 's avonds indien nodig nog wat doen.
Dan de situatie:
- Sinds ik aan het werk ben gegaan ben ik al niet blij in mijn werk. Ik heb sinds 7 jaar een heel fijne werkgever, lieve collega's, een goed salaris en veel flexibiliteit en autonomie. Toch knaagt er al jaren iets. Ik heb dit elke keer weggestopt omdat ik dacht: eerst maar mijn gezin compleet en dan zien we verder. Ik heb een kantoorfunctie en voel me niet thuis tussen al het vergader, gecomputer en managementtaal. De inhoud van mijn functie vind ik totaal niet interessant. Ik speel regelmatig met de gedachte om iets héél anders te gaan doen. Denk aan zelf iets opzetten, leraar worden, gedachten schieten nog alle kanten op.
- Daarnaast ben ik eigenlijk niet blij met 3 dagen creche en 3 dagen bso. Mijn oudste is erg moe door de lange weken en ik heb het idee dat de kindertijd door mijn vingers glipt. Zou graag meer tijd met de kinderen willen doorbrengen en zelf op het schoolplein willen staan, en ik geniet enorm van mijn dagen met kinderen. Wel vind ik het goed voor de ontwikkeling dat mijn kinderen naar een kinderdagverblijf gaan. Ideaal zou in mijn ogen 2 dagen opvang en 1 of 0 dagen bso zijn.
- Gisteren voelde mijn jongste zich niet lekker (niet ziek, maar toch niet helemaal zichzelf). Ik heb hem naar de opvang gebracht en zat daarna in vergaderingen en vroeg me af wat ik in hemelsnaam aan het doen was. De combinatie van meer bij mijn kinderen willen zijn en iets doen wat niet bij me past knaagt dagelijks aan me. Ik heb al heel veel van dit soort momenten gehad en elke keer deze gevoelens weer weggestopt.
- Financieel kan het makkelijk dat ik tijdelijk stop met werken, we hebben meer dan voldoende spaargeld en mijn man verdient voldoende om het gezin draaiende te houden. We hebben een goede levensverzekering voor als er iets met mijn man gebeurt. We zouden zelfs 2 dagen creche kunnen aanhouden.
- Ik ben ervan overtuigd dat er werk is dat beter bij mij past. Ik heb alleen geen seconde tijd in de week om hier werk van te maken. Onze dagen bestaan uit racen naar werk / opvang / school, ophalen en dan racen naar bed / opruimen / zelf ook naar bed want geen beste nachten. Met als gevolg dat ik dit vraagstuk al jarenlang voor me uitschuif, want druk en geen "head space".
- De markt is momenteel erg goed, dus ik verwacht zelfs met een klein gat in CV weer terug te kunnen naar mijn vakgebied (dit wil ik dus eigenlijk niet, maar meer als back-up plan)
Nu is dus mijn gedachte (al jaren, maar nog nooit de stap durven zetten) om maar eens gewoon te stoppen met werken. Eerst een poosje bij mijn gezin zijn en de 2 dagen die de jongsten dan op de creche zitten gebruiken om mij te beraden op mijn volgende stap. Mijn man krijgt de komende 1 a 2 jaar ook een hectische tijd op werk, en ergens verlangen we beiden naar een rustige basis thuis die ik op deze manier kan creëren. Wat nog een rol speelt is dat ik een jaar geleden mijn moeder ben verloren en altijd maar ben door geracet. Ik verlang ergens naar rust en bezinning en vind dat het leven te kort is om jarenlang routinematig te blijven doen wat er van je wordt verwacht. Wel draag ik graag concreet bij aan de maatschappij. Dus permanent niet werken (en ook geen vrijwilligerswerk) voelt voor mij niet prettig. Ook lijkt het mij fijn om in de toekomst wel weer iets voor mijzelf te hebben en ook bij te dragen aan ons gezinsinkomen, al is het minder dan mijn man. Met een afgebakende periode van bijv. 1 a 2 jaar niet werken heb ik daarentegen geen moeite.
Graag hoor ik jullie gedachten / meningen / suggesties. Wat vinden jullie van dit plan om mijn werk op te zeggen, tijdelijk meer bij mijn gezin te zijn, en ook tijd te hebben om na te denken over mijn volgende stap / carrièreswitch?
Ik hoop dat jullie met mij mee willen denken. In het kort de feiten op een rijtje:
- moeder van 3 jonge kinderen tussen de 0 en 5 jaar
- WO opgeleid, werkzaam in publieke sector, financiële functie, 3,5 dag per week, erg goed salaris (denk aan ca 2x modaal)
- oudste 3 dagen bso, jongsten 3 dagen opvang + halve dag oppas
- man werkt fulltime en verdient stuk meer dan ik, moet regelmatig het land door voor zijn werk, soms ook nachtje buitenland, parttime werken niet mogelijk (hier wil ik liever geen discussie over creëren, man voelt zich gelukkig in zijn baan en ziet zichzelf hier nog veel jaren werken, parttime werken is geen optie in zijn functie). Gelukkig heeft hij wel de flexibiliteit om op tijd naar huis te gaan, met de kinderen te eten en in bed te leggen en dan 's avonds indien nodig nog wat doen.
Dan de situatie:
- Sinds ik aan het werk ben gegaan ben ik al niet blij in mijn werk. Ik heb sinds 7 jaar een heel fijne werkgever, lieve collega's, een goed salaris en veel flexibiliteit en autonomie. Toch knaagt er al jaren iets. Ik heb dit elke keer weggestopt omdat ik dacht: eerst maar mijn gezin compleet en dan zien we verder. Ik heb een kantoorfunctie en voel me niet thuis tussen al het vergader, gecomputer en managementtaal. De inhoud van mijn functie vind ik totaal niet interessant. Ik speel regelmatig met de gedachte om iets héél anders te gaan doen. Denk aan zelf iets opzetten, leraar worden, gedachten schieten nog alle kanten op.
- Daarnaast ben ik eigenlijk niet blij met 3 dagen creche en 3 dagen bso. Mijn oudste is erg moe door de lange weken en ik heb het idee dat de kindertijd door mijn vingers glipt. Zou graag meer tijd met de kinderen willen doorbrengen en zelf op het schoolplein willen staan, en ik geniet enorm van mijn dagen met kinderen. Wel vind ik het goed voor de ontwikkeling dat mijn kinderen naar een kinderdagverblijf gaan. Ideaal zou in mijn ogen 2 dagen opvang en 1 of 0 dagen bso zijn.
- Gisteren voelde mijn jongste zich niet lekker (niet ziek, maar toch niet helemaal zichzelf). Ik heb hem naar de opvang gebracht en zat daarna in vergaderingen en vroeg me af wat ik in hemelsnaam aan het doen was. De combinatie van meer bij mijn kinderen willen zijn en iets doen wat niet bij me past knaagt dagelijks aan me. Ik heb al heel veel van dit soort momenten gehad en elke keer deze gevoelens weer weggestopt.
- Financieel kan het makkelijk dat ik tijdelijk stop met werken, we hebben meer dan voldoende spaargeld en mijn man verdient voldoende om het gezin draaiende te houden. We hebben een goede levensverzekering voor als er iets met mijn man gebeurt. We zouden zelfs 2 dagen creche kunnen aanhouden.
- Ik ben ervan overtuigd dat er werk is dat beter bij mij past. Ik heb alleen geen seconde tijd in de week om hier werk van te maken. Onze dagen bestaan uit racen naar werk / opvang / school, ophalen en dan racen naar bed / opruimen / zelf ook naar bed want geen beste nachten. Met als gevolg dat ik dit vraagstuk al jarenlang voor me uitschuif, want druk en geen "head space".
- De markt is momenteel erg goed, dus ik verwacht zelfs met een klein gat in CV weer terug te kunnen naar mijn vakgebied (dit wil ik dus eigenlijk niet, maar meer als back-up plan)
Nu is dus mijn gedachte (al jaren, maar nog nooit de stap durven zetten) om maar eens gewoon te stoppen met werken. Eerst een poosje bij mijn gezin zijn en de 2 dagen die de jongsten dan op de creche zitten gebruiken om mij te beraden op mijn volgende stap. Mijn man krijgt de komende 1 a 2 jaar ook een hectische tijd op werk, en ergens verlangen we beiden naar een rustige basis thuis die ik op deze manier kan creëren. Wat nog een rol speelt is dat ik een jaar geleden mijn moeder ben verloren en altijd maar ben door geracet. Ik verlang ergens naar rust en bezinning en vind dat het leven te kort is om jarenlang routinematig te blijven doen wat er van je wordt verwacht. Wel draag ik graag concreet bij aan de maatschappij. Dus permanent niet werken (en ook geen vrijwilligerswerk) voelt voor mij niet prettig. Ook lijkt het mij fijn om in de toekomst wel weer iets voor mijzelf te hebben en ook bij te dragen aan ons gezinsinkomen, al is het minder dan mijn man. Met een afgebakende periode van bijv. 1 a 2 jaar niet werken heb ik daarentegen geen moeite.
Graag hoor ik jullie gedachten / meningen / suggesties. Wat vinden jullie van dit plan om mijn werk op te zeggen, tijdelijk meer bij mijn gezin te zijn, en ook tijd te hebben om na te denken over mijn volgende stap / carrièreswitch?
dinsdag 8 maart 2022 om 09:48
Ik zou zeggen: Doen!
Waar je wel rekening mee moet houden, is dat wanneer je weer gaat reïntegreren, je wellicht minder gemakkelijk weer in een 'hogere' functie komt zoals dat nu het geval zou zijn.
Maar aangezien je je huidige baan ook niet alles vindt is dat misschien niet zo'n groot probleem voor je.
Mijn moeder zegt altijd; komt tijd komt raad.
Waar je wel rekening mee moet houden, is dat wanneer je weer gaat reïntegreren, je wellicht minder gemakkelijk weer in een 'hogere' functie komt zoals dat nu het geval zou zijn.
Maar aangezien je je huidige baan ook niet alles vindt is dat misschien niet zo'n groot probleem voor je.
Mijn moeder zegt altijd; komt tijd komt raad.
.
dinsdag 8 maart 2022 om 09:49
dinsdag 8 maart 2022 om 09:49
Doen!
Ga voor je eigen (gezins)geluk. Je leeft maar één keer, de kinderen zijn maar één keer jong. Bovendien moet je nog lang werken. Het is toch zonde om te werken in een baan die je niet echt gelukkig maakt?
Ik heb voor dezelfde keuze gestaan tien jaar geleden. Het was zeker ooit pittig, studeren naast een gezin is ook geen sinecure. Maar, het was mijn beste beslissing ooit! Ik moet nog ruim twintig jaar werken maar ik heb de leukste baan die er is
Ga voor je eigen (gezins)geluk. Je leeft maar één keer, de kinderen zijn maar één keer jong. Bovendien moet je nog lang werken. Het is toch zonde om te werken in een baan die je niet echt gelukkig maakt?
Ik heb voor dezelfde keuze gestaan tien jaar geleden. Het was zeker ooit pittig, studeren naast een gezin is ook geen sinecure. Maar, het was mijn beste beslissing ooit! Ik moet nog ruim twintig jaar werken maar ik heb de leukste baan die er is
dinsdag 8 maart 2022 om 09:52
Ik werk zelf 3 dagen en onze zoon gaat 3 dagen naar de gastouder. Hoewel ik dat eigenlijk fors vind, ben ik zó blij in mijn werk dat het me energie oplevert. Ik denk dat het niet zo zeer zit in de dagen, maar dat je werk doet waar je niet gelukkig van wordt. Daar kan je zeker naar gaan kijken, bijvoorbeeld met een loopbaantraject. Alles opzeggen zonder plan zou ik zelf niet zo snel doen - al begrijp ik de wens.
Ik ben zelf overgestapt aansluitend aan mijn zwangerschapsverlof. Ik heb toen een kleine functie geaccepteerd, waarbij ik wel duidelijk ruimte had om te groeien. Het heeft mij geen windeieren gelegd. Ik heb inmiddels 2x promotie mogen maken. Ik werk (nu) als AOP in het onderwijs, dus alle schoolvakanties vrij en als AOP ben ik behoorlijk flexibel qua werktijd invulling. Financieel heb ik wel wat ingeleverd, maar ik hoop de komende jaren te blijven groeien. Een periode wat minder inkomen van mijn kant konden we opvangen. Ik zou met mijn huidige salaris (en deze huizenmarkt) geen huis kunnen kopen, maar ik zit er niet ver vanaf. Onze huidige hypotheek kan ik met mijn salaris wél alleen dragen. Ik streef er naar om een inkomen te hebben waarmee ik mijzelf kan bedruipen mocht dat in de toekomst nodig zijn. Ik zou dus nog graag 1 of 2 schalen omhoog gaan, maar het ligt in de lijn der verwachting dat dat ook gaat gebeuren.
Ik ben zelf overgestapt aansluitend aan mijn zwangerschapsverlof. Ik heb toen een kleine functie geaccepteerd, waarbij ik wel duidelijk ruimte had om te groeien. Het heeft mij geen windeieren gelegd. Ik heb inmiddels 2x promotie mogen maken. Ik werk (nu) als AOP in het onderwijs, dus alle schoolvakanties vrij en als AOP ben ik behoorlijk flexibel qua werktijd invulling. Financieel heb ik wel wat ingeleverd, maar ik hoop de komende jaren te blijven groeien. Een periode wat minder inkomen van mijn kant konden we opvangen. Ik zou met mijn huidige salaris (en deze huizenmarkt) geen huis kunnen kopen, maar ik zit er niet ver vanaf. Onze huidige hypotheek kan ik met mijn salaris wél alleen dragen. Ik streef er naar om een inkomen te hebben waarmee ik mijzelf kan bedruipen mocht dat in de toekomst nodig zijn. Ik zou dus nog graag 1 of 2 schalen omhoog gaan, maar het ligt in de lijn der verwachting dat dat ook gaat gebeuren.
pergamon wijzigde dit bericht op 08-03-2022 09:54
0.19% gewijzigd
dinsdag 8 maart 2022 om 09:53
Je hebt het al goed op een rijtje gezet, dus ik zou je hart volgen. Wel is het misschien te positief gedacht dat je na 2 jaar weer terug kan naar je vakgebied. Op dit moment is de arbeidsmarkt goed, maar wie zegt dat dit over 2 jaar nog steeds zo is? Ik zou dat nog wel mee wegen in je beslissing, kunnen jullie een langere tijd het uitzingen met 1 inkomen mocht dat nodig zijn.
dinsdag 8 maart 2022 om 09:57
Wil je echt helemaal switchen, of wel richting financiën blijven?
In geval van het laatste, zou zoiets passen? https://www.werkenbijhogescholen.nl/vac ... ontroller/
In geval van het laatste, zou zoiets passen? https://www.werkenbijhogescholen.nl/vac ... ontroller/
dinsdag 8 maart 2022 om 10:11
Het lijkt me een goed idee om even een time out te nemen. Financieel kan het, je bent nooit echt gelukkig geweest met je werk, jullie verlangen allebei naar een stabiele thuisbasis. Wat let je?
Ik zou wel met mezelf (en man) afspraken maken. Bijv. eerste half jaar alleen thuis, bijkomen, overlijden moeder verwerken. Daarna in de dagen dat de kinderen in de creche zijn een loopbaancoach of iets dergelijks. Zodat je ook actief bezig gaat me je carriereswitch.
Ga in gesprek met mensen die banen hebben die je leuk lijken, loop een keer mee als dat kan.
Zorg dat je echt een goed idee krijgt van de combinatie: capaciteiten/wensen/banen. Voor jezelf beginnen kan ook, maar is wel heel druk, lange dagen en veel uren. Is dat nu de beste keuze? Misschien wel, ga dat onderzoeken.
Ik zou wel met mezelf (en man) afspraken maken. Bijv. eerste half jaar alleen thuis, bijkomen, overlijden moeder verwerken. Daarna in de dagen dat de kinderen in de creche zijn een loopbaancoach of iets dergelijks. Zodat je ook actief bezig gaat me je carriereswitch.
Ga in gesprek met mensen die banen hebben die je leuk lijken, loop een keer mee als dat kan.
Zorg dat je echt een goed idee krijgt van de combinatie: capaciteiten/wensen/banen. Voor jezelf beginnen kan ook, maar is wel heel druk, lange dagen en veel uren. Is dat nu de beste keuze? Misschien wel, ga dat onderzoeken.
dinsdag 8 maart 2022 om 10:13
Er wordt een flinke economische crisis verwacht. Ik denk dat stoppen goed past in jouw situatie, maar reken de boel wel goed door en maak afspraken met jezelf over wanneer je weer aan de slag gaat. Misschien is na de zomervakantie een mooi moment? Ik denk namelijk dat het aan de ene kant rust brengt, maar ook dat je nooit klaar bent thuis en dat fulltime thuis echt ook een flinke baan is.
Ik zou rust hebben bij een plan:
- tot en met de zomervakantie doe ik helemaal niks, behalve ontspannen, genieten van de kinderen en mentaal bijkomen van de laatste jaren
- in september maak ik een plan, ga ik netwerken etc.
- in oktober doe ik iets: een opleiding/vrijwilligerswerk/een nieuwe baan.
Fijn hoor, het is je gegund
!
Ik zou rust hebben bij een plan:
- tot en met de zomervakantie doe ik helemaal niks, behalve ontspannen, genieten van de kinderen en mentaal bijkomen van de laatste jaren
- in september maak ik een plan, ga ik netwerken etc.
- in oktober doe ik iets: een opleiding/vrijwilligerswerk/een nieuwe baan.
Fijn hoor, het is je gegund
!
dinsdag 8 maart 2022 om 10:14
Ik zou echt niet thuis gaan zitten, zonder werk en eigen geld.
En je man is ook gewoon ouder, dat is hij ook maar 1x, zijn kinderen zijn ook maar 1x jong/puber ect.
Hij kan ook kijken naar een baan met minder uren en een minder hectische tijd voor de boeg als allemaal zo vreselijk zwaar gaat zijn. Mer zorgen voor de kinderen en het huis.
Maar gok dat je helemaal niet op dat soort berichten te wachten.
En je man is ook gewoon ouder, dat is hij ook maar 1x, zijn kinderen zijn ook maar 1x jong/puber ect.
Hij kan ook kijken naar een baan met minder uren en een minder hectische tijd voor de boeg als allemaal zo vreselijk zwaar gaat zijn. Mer zorgen voor de kinderen en het huis.
Maar gok dat je helemaal niet op dat soort berichten te wachten.
dinsdag 8 maart 2022 om 10:16
Dit moet je niet hier bespreken, maar neem allebei een dag vrij en spreek alle gevolgen met je man door. Dus ook “wat als..” vragen als een eventuele scheiding en impact op je pensioen en gemiste toekomstige inkomsten en welke oplossingen jullie daar samen voor creëren.
Als hij er ook achter staat en bereid is om ook de nadelige gevolgen met je te delen, waarom niet?
Als hij er ook achter staat en bereid is om ook de nadelige gevolgen met je te delen, waarom niet?
dinsdag 8 maart 2022 om 10:34
Kun je niet gewoon op je huidige werk aangeven dat je het niet meer naar je zin hebt en een loopbaantraject of coachingtraject wil gaan doen? Dan heb je misschien een beeld wat je tzt zou willen gaan doen en kun je misschien vast iets van cursussen oid gaan doen.
Is opnemen van ouderschapsverlof of onbetaald verlof nog een optie? Dat zijn dingen die ik eerst zou proberen, ontslag nemen kan altijd nog.
En verder: zijn jullie getrouwd in gemeenschap van goederen? Want je maakt jezelf wel erg kwetsbaar anders.
Is opnemen van ouderschapsverlof of onbetaald verlof nog een optie? Dat zijn dingen die ik eerst zou proberen, ontslag nemen kan altijd nog.
En verder: zijn jullie getrouwd in gemeenschap van goederen? Want je maakt jezelf wel erg kwetsbaar anders.
ladida1981 wijzigde dit bericht op 08-03-2022 10:36
1.99% gewijzigd
dinsdag 8 maart 2022 om 10:35
Dat is geen gok, dat geeft ze zelf namelijk aan in haar OP.LuciFee2022 schreef: ↑08-03-2022 10:14Ik zou echt niet thuis gaan zitten, zonder werk en eigen geld.
En je man is ook gewoon ouder, dat is hij ook maar 1x, zijn kinderen zijn ook maar 1x jong/puber ect.
Hij kan ook kijken naar een baan met minder uren en een minder hectische tijd voor de boeg als allemaal zo vreselijk zwaar gaat zijn. Mer zorgen voor de kinderen en het huis.
Maar gok dat je helemaal niet op dat soort berichten te wachten.
Geen motto
dinsdag 8 maart 2022 om 10:40
Dat is waar. Het staat er zo inderdaad.
Jammer want ik snap echt niets van mensen zoals TO.
Echt hoor, die vader is ook ouder en ze hebben samen een gezin en dat zijn baan allemaal weer veel belangrijker is, is voor haar zonde. Voor de kinderen jammer, bedoel waarom toch weer de vader als een soort parttime ouder blijven houden en je geeft ze toch weer mee dat mama, vooral voor de zorg en huishouden is.
Bizar.
dinsdag 8 maart 2022 om 10:42
Ja, eens hoor.LuciFee2022 schreef: ↑08-03-2022 10:40Dat is waar. Het staat er zo inderdaad.
Jammer want ik snap echt niets van mensen zoals TO.
Echt hoor, die vader is ook ouder en ze hebben samen een gezin en dat zijn baan allemaal weer veel belangrijker is, is voor haar zonde. Voor de kinderen jammer, bedoel waarom toch weer de vader als een soort parttime ouder blijven houden en je geeft ze toch weer mee dat mama, vooral voor de zorg en huishouden is.
Bizar.
Geen motto
dinsdag 8 maart 2022 om 10:46
Leuk om hier ook positieve reacties te lezen.
Ik heb het een aantal jaren geleden ook gedaan. Baan opgezegd en tijdelijk thuisblijfmoeder geworden. Daarna ben ik weer gaan studeren (omscholing) en weer aan het werk gegaan.
Na een aantal jaar werken in loondienst een sabbatical genomen van een half jaar en voor mezelf begonnen.
Nooit spijt van gehad.
Aantal aandachtspunten die ik had:
Blijf in gesprek met je partner, neem hem mee in je plannen. Maak ook duidelijke afspraken over de zorg van de kinderen en het huishouden.
Zorg dat je goed verzekerd bent voor als er iets met je partner gebeurt precies op het moment dat jij niet werkt.
Zorg voor een goed gevulde spaarpot waar je het ook mee kunt uitzingen als het allemaal wat langer duurt dan gepland.
Maak een plan. Wat ga je doen in de tijd dat je thuis bent? In mijn geval: voor de kinderen zorgen, vrijwilligerswerk, opleiding. Laat de tijd niet door je vingers glippen.
Ik heb ook een beleggingspotje geopend om mijn pensioen te compenseren.
Ik heb het een aantal jaren geleden ook gedaan. Baan opgezegd en tijdelijk thuisblijfmoeder geworden. Daarna ben ik weer gaan studeren (omscholing) en weer aan het werk gegaan.
Na een aantal jaar werken in loondienst een sabbatical genomen van een half jaar en voor mezelf begonnen.
Nooit spijt van gehad.
Aantal aandachtspunten die ik had:
Blijf in gesprek met je partner, neem hem mee in je plannen. Maak ook duidelijke afspraken over de zorg van de kinderen en het huishouden.
Zorg dat je goed verzekerd bent voor als er iets met je partner gebeurt precies op het moment dat jij niet werkt.
Zorg voor een goed gevulde spaarpot waar je het ook mee kunt uitzingen als het allemaal wat langer duurt dan gepland.
Maak een plan. Wat ga je doen in de tijd dat je thuis bent? In mijn geval: voor de kinderen zorgen, vrijwilligerswerk, opleiding. Laat de tijd niet door je vingers glippen.
Ik heb ook een beleggingspotje geopend om mijn pensioen te compenseren.
dinsdag 8 maart 2022 om 10:54
Dit is zeker een punt van aandacht. Ik had wel 'eigen geld' in de vorm van een spaarpot, als is dat niet helemaal waar want we zijn getrouwd in gvg. Het was dus ook onze gezamelijke spaarpot, die ik met mijn salaris heb gevuld.LuciFee2022 schreef: ↑08-03-2022 10:14Ik zou echt niet thuis gaan zitten, zonder werk en eigen geld.
En je man is ook gewoon ouder, dat is hij ook maar 1x, zijn kinderen zijn ook maar 1x jong/puber ect.
Hij kan ook kijken naar een baan met minder uren en een minder hectische tijd voor de boeg als allemaal zo vreselijk zwaar gaat zijn. Mer zorgen voor de kinderen en het huis.
Maar gok dat je helemaal niet op dat soort berichten te wachten.
Mijn partner werkt 32 uur, waarvan een gedeelte thuis. Hij is een hele betrokken vader en we hebben de zorgtaken goed verdeeld. Hij is er ook een tijdje uit geweest voor studie, terwijl ik werkte.
Belangrijk is dat je een vorm vindt waar het hele gezin zich goed bij voelt. En die vorm kan (zal) regelmatig veranderen. Onze kinderen zijn nu pubers en nu werken we beide 32 uur.
dinsdag 8 maart 2022 om 10:54
Zelf sinds de zwangerschap van mijn oudste gestopt met werken en ik vind het heerlijk!
Oudste is nu 3 jaar en gaat 2 dagen naar de opvang, hij heeft een broertje van 5 maanden en die is lekker bij mij.
Ook heerlijk dat de weekenden echt voor leuke dingen zijn en we niet op zaterdag nog druk zijn met boodschappen en/of de badkamer poetsen.
Mijn dagen zijn ook goed gevuld met zelf sporten, zwemles voor de kids, voetbaltraining en baby gymnastiek.
De komende 2 jaar ga ik zeker nog niet werken en daarna zien we weer verder, ik verwacht zeker geen carrier meer te maken maar mijn gezin is dat voor mij zeker waard. Ik geniet er zo van en ben heel dankbaar dat wij deze mogelijkheid financieel hebben.
Oudste is nu 3 jaar en gaat 2 dagen naar de opvang, hij heeft een broertje van 5 maanden en die is lekker bij mij.
Ook heerlijk dat de weekenden echt voor leuke dingen zijn en we niet op zaterdag nog druk zijn met boodschappen en/of de badkamer poetsen.
Mijn dagen zijn ook goed gevuld met zelf sporten, zwemles voor de kids, voetbaltraining en baby gymnastiek.
De komende 2 jaar ga ik zeker nog niet werken en daarna zien we weer verder, ik verwacht zeker geen carrier meer te maken maar mijn gezin is dat voor mij zeker waard. Ik geniet er zo van en ben heel dankbaar dat wij deze mogelijkheid financieel hebben.
dinsdag 8 maart 2022 om 11:03
Sunny-in-Perth schreef: ↑08-03-2022 10:54Zelf sinds de zwangerschap van mijn oudste gestopt met werken en ik vind het heerlijk!
…
Ik geniet er zo van en ben heel dankbaar dat wij deze mogelijkheid financieel hebben.
Heb je ook je toekomstige financiële mogelijkheden in je overweging meegenomen, of alleen het huidige plaatje?
Prima als partners het samen regelen, maar committeer je er dan ook samen aan om evt financiële gevolgen voor de toekomst te delen.
dinsdag 8 maart 2022 om 11:05
Ik dacht bij het lezen van de titel: doen TO!
Helaas was de OP heel anders dan ik verwachtte. Ik zou hier echt heel goed over nadenken. Op zich kan een pauze van een paar maanden prima maar zo te lezen heb je langer in gedachten. Krijg je überhaupt wel KOT als je je baan opzegt? Want als je kinderen fulltime thuis zijn, komt er weinig terecht van je oriënteren op een nieuwe carrière.
Helaas was de OP heel anders dan ik verwachtte. Ik zou hier echt heel goed over nadenken. Op zich kan een pauze van een paar maanden prima maar zo te lezen heb je langer in gedachten. Krijg je überhaupt wel KOT als je je baan opzegt? Want als je kinderen fulltime thuis zijn, komt er weinig terecht van je oriënteren op een nieuwe carrière.
dinsdag 8 maart 2022 om 11:08
Je schrijft dat de oudste twee dagen naar de opvsng gaat. Klopt het dat jullie dat dan volledig zelf betalen als jij volledig thuis bent?Sunny-in-Perth schreef: ↑08-03-2022 10:54Zelf sinds de zwangerschap van mijn oudste gestopt met werken en ik vind het heerlijk!
Oudste is nu 3 jaar en gaat 2 dagen naar de opvang, hij heeft een broertje van 5 maanden en die is lekker bij mij.
Ook heerlijk dat de weekenden echt voor leuke dingen zijn en we niet op zaterdag nog druk zijn met boodschappen en/of de badkamer poetsen.
Mijn dagen zijn ook goed gevuld met zelf sporten, zwemles voor de kids, voetbaltraining en baby gymnastiek.
De komende 2 jaar ga ik zeker nog niet werken en daarna zien we weer verder, ik verwacht zeker geen carrier meer te maken maar mijn gezin is dat voor mij zeker waard. Ik geniet er zo van en ben heel dankbaar dat wij deze mogelijkheid financieel hebben.
Fijn dat het voor jullie werkt, ik zou het best lastig vinden, altijd bij de kinderen zijn.
dinsdag 8 maart 2022 om 11:11
Hier ben ik het dus zo niet mee eens!LuciFee2022 schreef: ↑08-03-2022 10:40
Echt hoor, die vader is ook ouder en ze hebben samen een gezin en dat zijn baan allemaal weer veel belangrijker is, is voor haar zonde. Voor de kinderen jammer, bedoel waarom toch weer de vader als een soort parttime ouder blijven houden en je geeft ze toch weer mee dat mama, vooral voor de zorg en huishouden is.
Bizar.
Wij zijn als gezin echt een team.
De hele egoïstisch gedachten dat iedereen alleen maar voor zichzelf moet zorgen (eigen baan, eigen geld, eigen rotzooi opruimen) past niet binnen mijn opvoeding.
We doen het samen en zorgen voor elkaar, ik maak 's ochtends om 5 uur de lunch klaar voor mijn man voordat hij gaat werken en hij maakt op zondag uitgebreid ontbijt voor mij en ieder avond een kop thee. Koken doen we allebei en mij man ruimt 's avonds ook mee op en is een hele actieve vader.
Juist omdat we zo'n team zijn, goed communiceren en dankbaar zijn dat we elkaar hebben zorgt ervoor dat we ook een goed huwelijk hebben.
Parttime ouder vind ik onzin en als het al zou bestaan dan gaat het om gescheiden ouders die de kinderen maar minder van 50% van de tijd kunnen zien.
