Werk & Studie
alle pijlers
Omscholen geneeskunde?
donderdag 8 februari 2024 om 13:50
Hallo vivaforum! Het zoveelste omscholingstopic Zijn er hier mensen die als "oudere student"geneeskunde hebben gedaan?
Ik ben 29 en wil graag nog aan de slag als arts. Ik ben altijd erg geinteresseerd geweest in het menselijk lichaam en heb ook het juiste profiel gedaan, maar uiteindelijk voor een andere richting gegaan omdat ik samen met vriendinnen wilde studeren en een leuke tijd wilde hebben. Niet de beste redenen maar ja, je bent jong... Inmiddels al ruime tijd aan de slag in de sector waar ik graag wilde belanden en gesetteld, maar al jaren aan het twijfelen om toch om te scholen. Mijn werkgever heeft laten weten hier ruimte voor te willen maken, vriend is sowieso een "je leeft nu" type en ik denk zelf dat ik het eigenlijk gewoon wil doen, nu kan het nog
Ik ben beneiuwd: zijn er hier mensen die dit ook hebben gedaan terwijl ze tegen de 30 liepen? Hoe was het om weer te studeren, lukt dat nog? Wat klopt er van "geen leven meer hebben" naast de studie? Verder nu nog niet aan de orde maar ik had al begrepen dat kinderen no-go is tijdens de studie en coschappen, tegelijekrtijd lees ik ook dat er wel degelijk regelingen zijn hiervoor, iemand die daar iets over kan zeggen?
Ik ben 29 en wil graag nog aan de slag als arts. Ik ben altijd erg geinteresseerd geweest in het menselijk lichaam en heb ook het juiste profiel gedaan, maar uiteindelijk voor een andere richting gegaan omdat ik samen met vriendinnen wilde studeren en een leuke tijd wilde hebben. Niet de beste redenen maar ja, je bent jong... Inmiddels al ruime tijd aan de slag in de sector waar ik graag wilde belanden en gesetteld, maar al jaren aan het twijfelen om toch om te scholen. Mijn werkgever heeft laten weten hier ruimte voor te willen maken, vriend is sowieso een "je leeft nu" type en ik denk zelf dat ik het eigenlijk gewoon wil doen, nu kan het nog
Ik ben beneiuwd: zijn er hier mensen die dit ook hebben gedaan terwijl ze tegen de 30 liepen? Hoe was het om weer te studeren, lukt dat nog? Wat klopt er van "geen leven meer hebben" naast de studie? Verder nu nog niet aan de orde maar ik had al begrepen dat kinderen no-go is tijdens de studie en coschappen, tegelijekrtijd lees ik ook dat er wel degelijk regelingen zijn hiervoor, iemand die daar iets over kan zeggen?
vrijdag 9 februari 2024 om 15:25
Er was iemand die iets zei over de kinderen die specifiek geen profiel wilden kiezen om oa arts te kunnen worden. Ik meen te herinneren dat jij dat was. Geen zin om terug te zoeken. Indien ik abuis ben: excuus.Bamboetafeltje schreef: ↑09-02-2024 15:18Mijn kinderen kiezen uiteraard helemaal zelf. Krijgen goede voorlichting voor zover dat kan. Geen idee wat ik daarmee te maken heb.
vrijdag 9 februari 2024 om 15:26
vrijdag 9 februari 2024 om 15:29
Dat klopt maar dat is niet omdat ik ze dat ingefluisterd zou hebben maar omdat ze dat zelf niet willen. Ja dat kan dus kennelijk dat een kind dat niet wil.
vrijdag 9 februari 2024 om 15:36
vrijdag 9 februari 2024 om 15:39
Ja. Of bijvoorbeeld richting bedrijfsgeneeskunde. Meer de sociale geneeskundige kant.NightNurse schreef: ↑09-02-2024 15:36Dat hangt van het specialisme af. Ik ken verschillende AIOS ouderengeneeskunde van 40+.
Maar de vraag is op TO dat voor ogen heeft of dat ze nu denkt: ik word interventiecardioloog of traumachirurg. Dan is het verhaal toxh weer wat anders.
Maar daarvoor is het belangrijk wat TO voor beeld heeft bij het arts-zijn.
vrijdag 9 februari 2024 om 15:53
Als je een minder populair specialisme kiest hoeft dat geen probleem te zijn.
Ik heb bij mijn studiekeuze helemaal niet zo ver doorgedacht. De studie sprak me aan en ik wilde graag met mensen werken. Ik realiseerde me wel dat de meeste mensen die geneeskunde studeren gaan werken als arts, maar niet wat voor impact dat zou hebben op mijn verdere leven. Ik had ook geen dokters in mijn directe omgeving. Ik heb er nooit spijt van gehad en zou als ik nu 17 was opnieuw die keuze maken. Ik merk wel dat de jongere generatie meer belang hecht aan een goede balans tussen werk en vrije tijd (terecht). In dat kader vind ik het wel goed dat dit ook besproken wordt bij voorlichting op scholen en open dagen.
vrijdag 9 februari 2024 om 17:28
De tijden zijn ook veranderd. Vak is minder leuk geworden. Patiënten die ongevraagd gesprekken opnemen, tuchtcollege, alle eisen vanuit verzekering, continu veranderend management die zich ook met zaken bemoeit, alle regels, richtlijnen , administratie druk verhoogd enz. Een vriendin van mij was bedrijfsarts, die werd gemangeld tussen patiënt, werkgever en inlener. Als ze onder declarabiliteit van 95% kwam werd ze op matje geroepen met dreiging ontslag. Ondertussen werd administratieve ondersteuning tot minimum afgebouwd, dus dat moest er ook naast. Had een contract van 32 uur. Maar werkte ook ruim meer dan fulltime om declarabele uren te kunnen maken. Andere vriendin was SO, die is ondertussen gestopt uit frustratie. Uit mijn tijd is een aanzienlijk gedeelte al gestopt en wat anders gaan doen.Zeeschelp schreef: ↑09-02-2024 11:24Bamboetafeltje, jouw 'dit had je vantevoren kunnen weten' is onzin, want niemand snapt vooraf hoe het is om zo'n verantwoordelijkheid te dragen en de gevolgen daarvan. Dat is iets wat veel artsen constant met zich mee dragen. Die impact kun je vantevoren onmogelijk inbeelden. Het feit dat een inschattingsfout levens kan kosten. De ongelofelijke werk/tijd/verantwoordelijkheidsdruk. En het eeuwige gezeik van boze patiënten, want te lang moeten wachten, of dokter google zei iets anders.
vrijdag 9 februari 2024 om 17:44
Foei, wat informatief en verhelderend om dit alles te lezen! Het bevestigt mij persoonlijk in mijn keuze, vele jaren geleden, om uiteindelijk toch niet te kiezen voor geneeskunde hoewel ik me daar een tijdje op had gefocust. Ik voorzag dat arts zijn eigenlijk een levenswijze is in plaats van 'gewoon' een baan, ook als je parttime zou kunnen werken, en dat mijn persoonlijkheid daar niet geschikt voor is. Ik heb veel behoefte aan zelf regie hebben over mijn tijdsindeling, vind het ook leuk om heel verschillende dingen te doen. Zo was ik vroeger bijvoorbeeld naast beginnend praktijkhouder in een paramedische discipline een tijdje receptionist in een hotel, dat zag ik me als arts niet doen. "Hé dokter, wat leuk u hier te zien achter de desk, het gaat inmiddels de goede kant op met mijn schimmelinfectie hoor!"
Ook de hiërarchie in zo'n ziekenhuis, dat zou ik helemaal niet trekken. En de speelbal die de gezondheidszorg is van de zorgverzekeraars en de politiek, verschrikkelijk. In mijn oorspronkelijke vakgebied (diëtetiek) werd de vergoeding jaren geleden met één pennenstreek van de minister opeens voor het jaar daarna uit het basispakket geschrapt. Wat was ik blij dat ik mijn carriere inmiddels op een andere manier had vormgegeven en daar niet van afhankelijk was. Oud-collega's daarentegen zaten met hun handen in het haar.
Maar de afdronk van dit topic is voor mij vooral toch een zeer zorgelijk gevoel. Artsen worden eigenlijk in heel veel gevallen gewoon uitgebuit, onderbetaald en uiteindelijk steeds vaker tot stoppen gedreven. Dat is een zeer slechte zaak en dat moet veranderen, want anders holt de geneeskunde in de komende decennia enorm achteruit. Het is misbruik van mensen die zich willen inzetten in dit vak en er hun ziel en zaligheid in leggen. Ik ben blij dat ik destijds heb ingezien dat het voor mij niet was weggelegd, voor iedereen hier en elders die als arts werkt (en zeker als praktijkhoudend huisarts en specialist in het ziekenhuis): dank voor wat jullie allemaal desondanks toch doen!!!
Ook de hiërarchie in zo'n ziekenhuis, dat zou ik helemaal niet trekken. En de speelbal die de gezondheidszorg is van de zorgverzekeraars en de politiek, verschrikkelijk. In mijn oorspronkelijke vakgebied (diëtetiek) werd de vergoeding jaren geleden met één pennenstreek van de minister opeens voor het jaar daarna uit het basispakket geschrapt. Wat was ik blij dat ik mijn carriere inmiddels op een andere manier had vormgegeven en daar niet van afhankelijk was. Oud-collega's daarentegen zaten met hun handen in het haar.
Maar de afdronk van dit topic is voor mij vooral toch een zeer zorgelijk gevoel. Artsen worden eigenlijk in heel veel gevallen gewoon uitgebuit, onderbetaald en uiteindelijk steeds vaker tot stoppen gedreven. Dat is een zeer slechte zaak en dat moet veranderen, want anders holt de geneeskunde in de komende decennia enorm achteruit. Het is misbruik van mensen die zich willen inzetten in dit vak en er hun ziel en zaligheid in leggen. Ik ben blij dat ik destijds heb ingezien dat het voor mij niet was weggelegd, voor iedereen hier en elders die als arts werkt (en zeker als praktijkhoudend huisarts en specialist in het ziekenhuis): dank voor wat jullie allemaal desondanks toch doen!!!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 9 februari 2024 om 18:08
Yella78 schreef: ↑09-02-2024 17:44Het is misbruik van mensen die zich willen inzetten in dit vak en er hun ziel en zaligheid in leggen. Ik ben blij dat ik destijds heb ingezien dat het voor mij niet was weggelegd, voor iedereen hier en elders die als arts werkt (en zeker als praktijkhoudend huisarts en specialist in het ziekenhuis): dank voor wat jullie allemaal desondanks toch doen!!!
Nou ja, is dat niet wat overdreven? Ik lees in dit topic dat het salaris van een AIOS misschien een beetje tegenvalt - wat ook relatief is - maar die periode duurt maximaal 6-7 jaar. Daarna ga je als specialist echt wel goed verdienen toch?
vrijdag 9 februari 2024 om 18:35
Ja, dat kan. Wat ook kan is dat je kind over 10 jaar denkt, was ik maar arts geworden, maar ik heb me op school bang laten maken.Bamboetafeltje schreef: ↑09-02-2024 15:29Dat klopt maar dat is niet omdat ik ze dat ingefluisterd zou hebben maar omdat ze dat zelf niet willen. Ja dat kan dus kennelijk dat een kind dat niet wil.
vrijdag 9 februari 2024 om 18:45
Ik heb het even opgezocht in de CAO ziekenhuizen en het begint bij €7000 en de maximale trede is €12.800. Iets meer dus dan de laatste keer dat ik hier naar keek (maar dat is ook al een heel aantal jaar geleden). Het uurloon is €36-€66 dus reken maar uit hoeveel uren erin zitten.
Ik vind dat je als medisch specialist in absolute zin zeer goed verdient, zeker binnen het ziekenhuis. Maar afgezet tegen het aantal uren dat er wordt gewerkt, het aantal jaren studie (en vergeet niet dat daar al 3 jaar onbetaalde coschappen die meer dan fulltime zijn aan vooraf zijn gegaan, aan zo’n AIOS-tijd) en de verantwoordelijkheden vind ik het geen onredelijke vergoeding. Wat mij betreft zou het alleszins redelijk zijn om iets minder te verdienen en dan in uren omlaag te gaan.
Als je het vergelijkt met wat mensen die carrière maken in het bedrijfsleven verdienen (want je moet medisch specialisten vergelijken met een carrière, niet met een kantoorbaan van 3 dagen in de week), dan verdienen ze heel weinig.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 9 februari 2024 om 19:01
Dat vind ik ook. Maar het er gaat vooral ook om dat het werk blijkbaar vaak niet vol te houden is. Als het dat wel was én het zou heel dik betaald worden, zouden te veel mensen er misschien vooral voor het geld voor kiezen en dat wil je ook weer niet. Zoals ik het hier lees, is de balans volledig weg en dat is gewoon heel erg en heel zorgelijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 9 februari 2024 om 19:16
Het gaat niet om geld. Als medisch specialist heb je een prima inkomen. Het gaat om de lange werkdagen/weken en werkdruk. Parttime werken als medisch specialist is meestal alsnog 40 uur per week + diensten. Minder werken dan dat wordt vaak niet geaccepteerd omdat de continuïteit van zorg dan in het geding komt.
vrijdag 9 februari 2024 om 20:11
lux- schreef: ↑09-02-2024 18:45Ik heb het even opgezocht in de CAO ziekenhuizen en het begint bij €7000 en de maximale trede is €12.800. Iets meer dus dan de laatste keer dat ik hier naar keek (maar dat is ook al een heel aantal jaar geleden). Het uurloon is €36-€66 dus reken maar uit hoeveel uren erin zitten.
Ik vind dat je als medisch specialist in absolute zin zeer goed verdient, zeker binnen het ziekenhuis. Maar afgezet tegen het aantal uren dat er wordt gewerkt, het aantal jaren studie (en vergeet niet dat daar al 3 jaar onbetaalde coschappen die meer dan fulltime zijn aan vooraf zijn gegaan, aan zo’n AIOS-tijd) en de verantwoordelijkheden vind ik het geen onredelijke vergoeding. Wat mij betreft zou het alleszins redelijk zijn om iets minder te verdienen en dan in uren omlaag te gaan.
Als je het vergelijkt met wat mensen die carrière maken in het bedrijfsleven verdienen (want je moet medisch specialisten vergelijken met een carrière, niet met een kantoorbaan van 3 dagen in de week), dan verdienen ze heel weinig.
Dit gaat denk ik over specialisten in loondienst. Want specialisten in een maatschap in een perifeer ziekenhuis verdienen een stuk meer, dacht ik?
De vergelijking met het bedrijfsleven…ik weet niet of dat opgaat. Een CEO of iemand aan de top zal misschien meer verdienen dan een specialist in loondienst, maar daar heb je ook maar enkelen van in een bedrijf.
vrijdag 9 februari 2024 om 20:36
Dat kan altijd natuurlijk. Dan ziet het kind wel weer verder.Lorem_Ipsum schreef: ↑09-02-2024 18:35Ja, dat kan. Wat ook kan is dat je kind over 10 jaar denkt, was ik maar arts geworden, maar ik heb me op school bang laten maken.
vrijdag 9 februari 2024 om 20:45
Precies. En daar hebben we het hier over, je kunt altijd van gedachten veranderen. Ook een arts, die vooraf op papier natuurlijk ook wel wist dat het hard werken is, en geen 9-5.Bamboetafeltje schreef: ↑09-02-2024 20:36Dat kan altijd natuurlijk. Dan ziet het kind wel weer verder.
vrijdag 9 februari 2024 om 20:46
Die zich wel moeten inverdienen natuurlijk én die plek in die maatschap is juist het probleem. De meesten zijn tweede helft 30 als ze medisch specialist zijn en moeten dan nog jaren als chef werken vr een lager salaris zonder zekerheid en zonder vestigingsgarantie in de breedste zin van het woord. Een CEO verdient ook meer dan een specialist in een perifere maatschap.Dolomiet schreef: ↑09-02-2024 20:11Dit gaat denk ik over specialisten in loondienst. Want specialisten in een maatschap in een perifeer ziekenhuis verdienen een stuk meer, dacht ik?
De vergelijking met het bedrijfsleven…ik weet niet of dat opgaat. Een CEO of iemand aan de top zal misschien meer verdienen dan een specialist in loondienst, maar daar heb je ook maar enkelen van in een bedrijf.
Maar het gaat niet om het geld. Het is de combinatie. Het gaat om weinig salaris voor hoogopgeleide mensen met grote werkdruk en een verantwoordelijke baan, en afnemend werkplezier door toename administratieve lasten en vergrijzing. En de beperkte flexibiliteit mbt gezinsleven/kolven/zwangerschapsverlof etc. Als ze die baan al kunnen vinden na hun specialisatie.
Anderzijds is het werk inhoudelijk - de echte patiëntenzorg - natuurlijk waar we het voor doen. Het is onze passie, niet meer onze roeping, maar wel een baan waar we ziel en zaligheid inleggen. Het is het mooiste werk dat er is (en ik heb nogal wat rondgekeken in andere sectoren), en we strijden gewoon stug door voor verbetering. En meer mensen, dus TO wees welkom
vrijdag 9 februari 2024 om 23:48
Volgens wie precies?Bamboetafeltje schreef: ↑09-02-2024 08:15Ja maar is dat niet wat arts zijn inhoudt? Dat je dat van te voren wist. Al mijn kinderen wilden absoluut geen profiel kiezen waarmee ze oa arts konden worden oa om de door jou genoemde redenen. Ze willen dolgraag mocht dat lukken een gezin en daarvan genieten. En geen enkel salaris zou dat dan goedmaken. Ook 50.000 per maand niet want de gemiste tijd met kinderen of familie an sich krijg je er nooit mee terug. Zo redeneren zij.
vrijdag 9 februari 2024 om 23:57
Knuffel en heel herkenbaar. En exact de redenen waarom ik in het begin van het topic TO heb geadviseerd de switch naar geneeskunde nog maar eens heel goed te overwegen.eefje677 schreef: ↑09-02-2024 09:14Ik vind het een eye opener dat er hier best veel artsen (of partners van) zijn, die zijn gestopt of geswitcht. Ik sta op dat punt, en vind het een enorme stap. Ik ben al specialist, krijg beter betaald dan Aios naar het is idd de way of life die me tegenstaat, of beter gezegd, die ik niet meer trek. Mijn leven wordt totaal overgenomen door mijn baan. Ik werk niet eens fulltime, mijn werkuren zijn niet exorbitant, naar mijn tijd staat 100% in het teken van stress om m'n werk.
De werkdruk, ieder paar minuten een nieuwe patiënt, te weinig tijd om fatsoenlijk te communiceren of na te denken, terwijl je enorme beslissingen neemt en verantwoordelijkheid hebt. Iedere patiënt die opnieuw 100% inzet verwacht (logisch). Poli's al overboekt voor je begint, maar tja, extra spoedje erbij, collega is ziek etc, dus vang 't maar op, de patiënten zitten er al. Naast de overvolle poli de huisartsentelefoon erbij, even een vraagje, even iemand erbij, oh er ligt ook iemand op de spoed en er is een consultje in huis. Ik ben de enige die 't kan doen want collega zit op andere lokatie vandaag, of parttime dag. Het is geven, geven, geven, altijd te weinig tijd voor iedereen en altijd hyperarlert. En dan heb ik het nog niet over 'lastige' patiënten, lastige collega's, en alle vergaderingen, nascholingen ed buiten werktijd. En natuurlijk regelmatig (ongeveer een kwart van de tijd) dienst, waarbij je na je werdagen/werkweek nog niet kunt ontspannen want 24/7 oproepbaar. Overuren idd niet kunnen schrijven, en pas naar huis als alle patiënten gezien zijn, wat kun je anders. 's Nachts liggen piekeren of het in de rush allemaal wel fatsoenlijk gedaan hebt. Ik krijg de stress niet meer uit m'n systeem, ook niet als ik vrij ben.
Tot zover mij tirade
(er speelt bij mij privé ook van alles, dat helpt niet)
En je kunt zeggen dat je dit van te voren had kunnen bedenken, maar nee ik dat dit niet voorzien op deze manier. En gelukkig maar dat niet iedereen het bedenkt, ik denk dat weinigen er dan voor zouden kiezen, maar er moeten toch dokters zijn. Mensen moeten/willen behandeld worden, de wachtlijsten zijn al zo lang.
TO, echt wel iets om je te realiseren. Ik ben dus ook later gestart, had er al een andere studie opzitten, was halverwege mijn phd. Ik deed het ook omdat ik de stof inhoudelijk zou interessant vond. Dat is het ook, maar bedenk goed wat je ermee wil.
Maar, er zijn ongetwijfeld ook veel dokters die het beter naar hun zin hebben dan ik!
Echt alles wat je schrijft is een doorsnede van mijn eigen dagelijkse leven. Ik ben nog niet zo “ver” als jij dat ik serieus stoppen overweeg, vooral omdat ik thuis nog goed kan ontspannen en de stress goed kan loslaten.
Maar de stress die je beschrijft ervaar ik wel regelmatig op gewone reguliere werkdagen en dat is gewoon niet leuk. Kan je nog zoveel interesse hebben in biologie en het menselijk lichaam, maar hier is niet tegenop te boxen. Als aios kreeg ik dit maar weinig mee trouwens. Ik vond het als aios al een grote verantwoordelijke baan, maar de manier waarop het vel als specialist van m’n rug werd getrokken was van een nieuw niveau en deed me beseffen dat ik als aios behoorlijk uit de wind gehouden werd.
Ik overweeg soms om te stoppen. Het zal de komende jaren een ordinaire balans tussen plussen en minnen zijn. Ik kan niet zoveel met de argumenten van mensen buiten de medische wereld die roepen dat “arts zijn een passie is”
zaterdag 10 februari 2024 om 00:01
Wat je steeds meer ziet (en wat mensen vaak niet beseffen) is dat dat “vele” geld gewoon niet meer opweegt tegen de soms ronduit ellendigheid van het dagelijks werk.
Daar zou de maatschappij eens over moeten nadenken
En ik geloof niet dat jonge vwo-scholieren in hun examenjaar zich dat realiseren, zoals iemand hier aangaf
zaterdag 10 februari 2024 om 00:11
Misschien is dat wel 1 van de redenen van het aniostekort (dat tegenwoordig echt alarmerend begint te worden)Bamboetafeltje schreef: ↑09-02-2024 11:43De voorlichting lijkt tegenwoordig, iig op de school van mijn kinderen, beter dan vroeger. Hoe jullie het schetsen is letterlijk verteld door de artsen die voorlichting kwamen geven en tijdens meeloopdagen. Dat is dan wel positief dat de kinderen die nu voor geneeskunde kiezen heel goed zien hoe lang de dagen zijn en voor welk salaris.
Ik denk oprecht dat er iets heel erg verkeerd zit in de (vooral intramurale) medische wereld en dat de maatschappij hier de komende 10-20 jaar een gigantisch hoge prijs voor gaan betalen. Wsch helaas de patiënten.
En het is niet de schuld van de nu werkende artsen.
zaterdag 10 februari 2024 om 00:19
Besef jij wat er momenteel landelijk aan de hand is in vrijwel elk ziekenhuis mbt tekort aan arts assistenten?Bamboetafeltje schreef: ↑09-02-2024 12:21Er zullen zeker genoeg artsen opgeleid blijven worden hoor. Er zijn dit jaar voor zover ik weet ook geen kinderen die architect worden of tandarts of econometrist. Dan stort ee economie ook niet gelijk in. Of dat iedereen slechte gebitten krijgt. T is 1 middelbare school he.
zaterdag 10 februari 2024 om 00:22
Begrijpelijke gedachte, maar al jaren 1 van mijn grootste frustraties
De gedachten:
- artsen verdienen bakken met geld en komen zonder moeite in een gespreid bedje terecht
- als ze het zwaar hebben moeten ze het maar op passie voor het vak gooien.
Dat is globaal de maatschappelijke opinie terwijl dit topic goed duidelijk heeft gemaakt hoe je kan strugglen als medisch specialist
zaterdag 10 februari 2024 om 00:25
-April- schreef: ↑10-02-2024 00:22Begrijpelijke gedachte, maar al jaren 1 van mijn grootste frustraties
De gedachten:
- artsen verdienen bakken met geld en komen zonder moeite in een gespreid bedje terecht
- als ze het zwaar hebben moeten ze het maar op passie voor het vak gooien.
Dat is globaal de maatschappelijke opinie terwijl dit topic goed duidelijk heeft gemaakt hoe je kan strugglen als medisch specialist
Wat mij betreft vergiste ik me alleen in het eerste hoor, dat viel me vooral op omdat ik zelf hoger zit.
Ik ben er pertinent tegen als mensen een vak als roeping benoemen. In het onderwijs hoor je dat ook wel. Nee, je kunt een beroep leuk vinden, maar uiteindelijk werk je voor je geld. Zoals iedereen.
zaterdag 10 februari 2024 om 02:34
Ik weet niet of artsen in een maatschap wel meer verdienen hoor. Die moeten al hun aansprakelijkheidsverzekeringen, pensioenfondsdingen, enz. nog betalen van dat hogere bedrag, maar ik weet eerlijk gezegd niet hoeveel hoger dat is. Zou best kunnen dat het netto om en nabij hetzelfde uitkomt. Bovendien werken steeds meer artsen in loondienst en steeds minder in een maatschap.Dolomiet schreef: ↑09-02-2024 20:11Dit gaat denk ik over specialisten in loondienst. Want specialisten in een maatschap in een perifeer ziekenhuis verdienen een stuk meer, dacht ik?
De vergelijking met het bedrijfsleven…ik weet niet of dat opgaat. Een CEO of iemand aan de top zal misschien meer verdienen dan een specialist in loondienst, maar daar heb je ook maar enkelen van in een bedrijf.
En het zijn natuurlijk echt niet alleen maar CEO’s die zo’n €10.000 per maand verdienen in het bedrijfsleven. Sterker nog, die CEO verdient misschien wel meer. Doen de CEO’s in een groot bedrijf als een ziekenhuis ook.
En een intramuraal medisch specialist is dus iemand ‘aan de top’. Er zit (bijna) niks meer boven, behalve je klinische werk neerleggen en het management in gaan. Het is alleen al veel vroeger uitgeselecteerd wie kans maakt op die top.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in