Werk & Studie
alle pijlers
oude klasgenoot
zondag 14 september 2008 om 21:12
Hallo,
Ik zit met iets waar ik al een tijdje tegenaan loop. Een oud klasgenoot van me is al een tijdje een collega van me. Iets wat sommige mensen misschien juist leuk zouden vinden. Ik vind het iets minder omdat ik vroeger jarenlang het pispaaltje van de klas was. Jaren ben ik uitgelachen, buitengesloten, geschopt en geslagen. Iets wat ik nooit achter me heb kunnen laten en sowieso nog heel veel last heb in het dagelijks leven. Om aan te geven hoeveel impact dit op mijn leven heeft gehad: ik wil geen kinderen omdat ik bang ben dat ze op mij lijken en daarom ook gepest zullen worden. Het zit dus nog altijd behoorlijk diep.
Nu werk ik dus met een oud klasgenoot die geen actieve pester was maar meer een meeloper. Ik heb het hier heel moeilijk mee. Omdat ik hem elke dag zie denk ik elke dag aan wat er gebeurd is, zie ik de beelden weer voor me. Heel confronterend. En zo zijn er wel meer dingen die ik moeilijk vind op mijn werk die met het pesten van vroeger te maken hebben, bv iets zeggen voor een groep mensen in vergaderingen. Dat kost me heel veel moeite. Als ik hem dan zie zitten, denk ik: het komt door jullie dat ik me nu zoveel moeite kost iets te zeggen tijdens een overleg.
Ik heb het hier heel moeilijk mee. Vaak kom ik van slag thuis door alle herinneringen aan vroeger. Dit reageer ik thuis af waardoor ik daar woede-aanvallen krijg. Niet echt goed dus.
Mijn werk gaat juist heel goed, dat is het dubbele eraan. Qua werk zit ik helemaal op mijn plek, ik heb ook leuke collega's. Alles is perfect, behalve dan dat 50m van me vandaag iemand zit die vroeger met vele andere mensen mijn zelfbeeld heeft vertekend en me een heel slecht beeld over mezelf heeft gegeven waar ik nog vaak mee worstel.
Wat zou jij doen? Weggaan of juist blijven? Er iets van zeggen of juist zwijgen?
PS: hij is niet vervelend voor me of zo.
Ik zit met iets waar ik al een tijdje tegenaan loop. Een oud klasgenoot van me is al een tijdje een collega van me. Iets wat sommige mensen misschien juist leuk zouden vinden. Ik vind het iets minder omdat ik vroeger jarenlang het pispaaltje van de klas was. Jaren ben ik uitgelachen, buitengesloten, geschopt en geslagen. Iets wat ik nooit achter me heb kunnen laten en sowieso nog heel veel last heb in het dagelijks leven. Om aan te geven hoeveel impact dit op mijn leven heeft gehad: ik wil geen kinderen omdat ik bang ben dat ze op mij lijken en daarom ook gepest zullen worden. Het zit dus nog altijd behoorlijk diep.
Nu werk ik dus met een oud klasgenoot die geen actieve pester was maar meer een meeloper. Ik heb het hier heel moeilijk mee. Omdat ik hem elke dag zie denk ik elke dag aan wat er gebeurd is, zie ik de beelden weer voor me. Heel confronterend. En zo zijn er wel meer dingen die ik moeilijk vind op mijn werk die met het pesten van vroeger te maken hebben, bv iets zeggen voor een groep mensen in vergaderingen. Dat kost me heel veel moeite. Als ik hem dan zie zitten, denk ik: het komt door jullie dat ik me nu zoveel moeite kost iets te zeggen tijdens een overleg.
Ik heb het hier heel moeilijk mee. Vaak kom ik van slag thuis door alle herinneringen aan vroeger. Dit reageer ik thuis af waardoor ik daar woede-aanvallen krijg. Niet echt goed dus.
Mijn werk gaat juist heel goed, dat is het dubbele eraan. Qua werk zit ik helemaal op mijn plek, ik heb ook leuke collega's. Alles is perfect, behalve dan dat 50m van me vandaag iemand zit die vroeger met vele andere mensen mijn zelfbeeld heeft vertekend en me een heel slecht beeld over mezelf heeft gegeven waar ik nog vaak mee worstel.
Wat zou jij doen? Weggaan of juist blijven? Er iets van zeggen of juist zwijgen?
PS: hij is niet vervelend voor me of zo.
zondag 14 september 2008 om 21:16
Lieve Elske,
Je bent niet meer het kind van toen. Morgenochtend meteen bespreken met hem! Dat is dé manier om ook af te rekenen met het gepeste meisje van vroeger. Vroeger zat je stil in een hoekje, maar nu is jouw moment!
Wat is het ergste dat kan gebeuren??
Stap op hem af en zeg:"Karel, ik vind het lastig om elke dag met je te werken doordat ik nare herinneringen aan onze schooltijd heb. Ik wil daar graag met jou over praten"
Sterkte meisje!!! komt goed.
Laat je ons weten hoe het afloopt?
Je bent niet meer het kind van toen. Morgenochtend meteen bespreken met hem! Dat is dé manier om ook af te rekenen met het gepeste meisje van vroeger. Vroeger zat je stil in een hoekje, maar nu is jouw moment!
Wat is het ergste dat kan gebeuren??
Stap op hem af en zeg:"Karel, ik vind het lastig om elke dag met je te werken doordat ik nare herinneringen aan onze schooltijd heb. Ik wil daar graag met jou over praten"
Sterkte meisje!!! komt goed.
Laat je ons weten hoe het afloopt?
zondag 14 september 2008 om 21:18
zondag 14 september 2008 om 21:18
Ik zou het niet zo snel tegen je oud klasgenoot zeggen. Mocht je dat zelf wel echt graag willen is het misschien handig om je af te vragen wat je dan voor een antwoord verwacht. Ik zou ook zeker niet weggaan je zegt zelf dat je het werk leuk vind en er ondanks dit het toch naar je zin hebt. Misschien is therapie iets? (Ik weet niet of je dat al gedaan hebt ) Als ik je verhaaltje zo lees lijkt het mij dat er wel meer dingen zijn waar het toch fijn van zou zijn als die iets minder beladen worden zoals voor groepen spreken etc. Succes in ieder geval!
zondag 14 september 2008 om 21:20
Ergens snap ik deze redenatie wel maar ze gaf zelf aan dat hij niet de pester was. Ik vraag mij dan ook af in hoeverre hij echt een oplossing kan geven voor TO. Ik zou bang zijn om nog een keer een rare/vreemde reactie te krijgen als ik TO was. (Misschien heb ik het helemaal mis hoor ik heb er zelf weinig ervaring mee)
zondag 14 september 2008 om 21:20
Hey,
Ik kan het me heel erg goed voorstellen. Ben zelf vroeger ook gepest en hoewel ik het idee heb dat het mij wat minder achtervolgd dan bij jou (al heb ik er zeker nog altijd wel last van), zou ik het ook helemaal niets vinden als een oudklasgenoot/oudpester/oudmeeloper een collega van mij zou worden.
Een ding: NIET WEGGAAN. Je blijft vluchten en de pesters blijven je leven beïnvloeden/bepalen: dat je je vroeger door heb liet kisten, a la, ..maar dat ga je nu niet meer doen!!!!!
Oke, wat dan?
Dat is natuurlijk wat je zelf het prettigst lijkt; iedereen heeft een andere oplossing voor een probleem.
Wat bij mij opkomt zijn twee dingen:
-Praat met je collega over het verleden (hoeft niet zwaar te zijn, hou het luchtig van 'hoe is het jou de afgelopen vergaan, welke herinneringen heb jij nog aan school, etc. en op een gegeven moment kom je op het pesten uit. Vraag hoe hij dat ervaren heeft; wellicht heeft hij een heel ander beeld over e.a. dan jij)
-Zoek psychologische hulp om je pestverleden te verwerken. Is niet raar, juist heel normaal.
kus,
laura
Ik kan het me heel erg goed voorstellen. Ben zelf vroeger ook gepest en hoewel ik het idee heb dat het mij wat minder achtervolgd dan bij jou (al heb ik er zeker nog altijd wel last van), zou ik het ook helemaal niets vinden als een oudklasgenoot/oudpester/oudmeeloper een collega van mij zou worden.
Een ding: NIET WEGGAAN. Je blijft vluchten en de pesters blijven je leven beïnvloeden/bepalen: dat je je vroeger door heb liet kisten, a la, ..maar dat ga je nu niet meer doen!!!!!
Oke, wat dan?
Dat is natuurlijk wat je zelf het prettigst lijkt; iedereen heeft een andere oplossing voor een probleem.
Wat bij mij opkomt zijn twee dingen:
-Praat met je collega over het verleden (hoeft niet zwaar te zijn, hou het luchtig van 'hoe is het jou de afgelopen vergaan, welke herinneringen heb jij nog aan school, etc. en op een gegeven moment kom je op het pesten uit. Vraag hoe hij dat ervaren heeft; wellicht heeft hij een heel ander beeld over e.a. dan jij)
-Zoek psychologische hulp om je pestverleden te verwerken. Is niet raar, juist heel normaal.
kus,
laura
zondag 14 september 2008 om 21:22
Hoi Elske,
Vreselijk toch weer opnieuw te lezen wat een impact pesten een leven lang op mensen kan hebben.
Je hebt nog grote kans dat hij niet eens meer weet dat je gepest werd/hij een meeloper was. Dat hoor je wel vaker,
Ik zou het enorm dapper van je vinden als je het met hem zou bespreken, maar het lijkt me best moeilijk. Ook heel belangrijk: kan je er niet eens met iemand (psycholoog?) mee aan de slag zodat je het echt grotendeels achter je kan laten? En onbevangen kan belissen of je kinderen wilt of niet (even los van het feit of je ze kan krijgen uiteraard). In ieder geval sterkte!!
Vreselijk toch weer opnieuw te lezen wat een impact pesten een leven lang op mensen kan hebben.
Je hebt nog grote kans dat hij niet eens meer weet dat je gepest werd/hij een meeloper was. Dat hoor je wel vaker,
Ik zou het enorm dapper van je vinden als je het met hem zou bespreken, maar het lijkt me best moeilijk. Ook heel belangrijk: kan je er niet eens met iemand (psycholoog?) mee aan de slag zodat je het echt grotendeels achter je kan laten? En onbevangen kan belissen of je kinderen wilt of niet (even los van het feit of je ze kan krijgen uiteraard). In ieder geval sterkte!!
zondag 14 september 2008 om 21:27
Hoi Elske!
Ik begrijp je angst, verlegenheid etc.
Als je het wilt bespreken moet je wel goed bedenken dat je collega het misschien anders herinnert dan jij. Klinkt misschien heel stom of gemeen, maar dat kan! Kinderen onthouden situaties en zaken anders dan andere kinderen.
Een vriendinnetje van me is vroeger erg gepest. Ze hield een blog bij met haar onzekerheden en haar herinneringen van vroeger. Haar vroegere klasgenoten hebben de blog gelezen en waren verbaasd! Die begrepen niet waar ze het over had!
Ik zou als ik jou was met een andere collega of leidinggevende de situatie bespreken.
Succes!
Ik begrijp je angst, verlegenheid etc.
Als je het wilt bespreken moet je wel goed bedenken dat je collega het misschien anders herinnert dan jij. Klinkt misschien heel stom of gemeen, maar dat kan! Kinderen onthouden situaties en zaken anders dan andere kinderen.
Een vriendinnetje van me is vroeger erg gepest. Ze hield een blog bij met haar onzekerheden en haar herinneringen van vroeger. Haar vroegere klasgenoten hebben de blog gelezen en waren verbaasd! Die begrepen niet waar ze het over had!
Ik zou als ik jou was met een andere collega of leidinggevende de situatie bespreken.
Succes!
zondag 14 september 2008 om 21:31
zondag 14 september 2008 om 21:32
ik zou niets zeggen tegen die oudklasgenoot over het pesten. ik heb iemand die me heel erg gepest heeft een keer gesproken en tijdens dat gesprek vergeven in mijn hart en een meeloper heeft zich uit zichzelf bij mij verontschuldigt. ik heb nooit iemand op die tijd aangesproken, waarom zou ik ook ?
het pesten ligt in het verleden, je hebt nu de kans je exklasgenoot te bewijzen dat je gegroeid bent en goed in je werk. dat is genoeg.
het pesten ligt in het verleden, je hebt nu de kans je exklasgenoot te bewijzen dat je gegroeid bent en goed in je werk. dat is genoeg.
zondag 14 september 2008 om 21:33
Voordat je gaat praten kun je beter eerst bedenken wat je precies wilt bereken en jezelf vervolgens afvragen hoe realistisch je wens is. Een gesprek met deze collega zal er namelijk niet voor gaan zorgen dat jij in één klap je verleden achter je kunt laten. Te hoge verwachtingen zullen eerder voor meer dan voor minder problemen gaan zorgen.
zondag 14 september 2008 om 21:43
Vind dit een hele goede....( heb zelf geen ervaring met pesten) maar zo kun je gelijk peilen of hij het zich ook zo herinnert.
Daarmee breek je misschien ook het ijs zonder er gelijk heel diep op in te gaan. En dat je geen kinderen wilt ( snap ik, heb een andere reden) maar dat lijkt me wel iets om wat mee te doen. Idd bij een psycholoog oid.
Heel veel sterkte ermee.
zondag 14 september 2008 om 21:59
even heel nuchter: je oud-klasgenoot is alleen verantwoordelijk voor wat ie zelf gedaan en/of nagelaten heeft niet voor hoe jij je daaronder voelt. de macht iets van je leven te maken of niet ligt in jouw handen. je hebt nu werk dat je ligt, dat is iets om trots op te zijn.
het loont zicht mijn inziens niet je collega annex oud-klasgenoot aan te spreken, misschien doet ie het zelf wel, het zou best kunnen, een meeloper zou dat nog eerder doen dan een dader, denk ik. maar hoop daar ook niet teveel op. zoals al gezegd een sorry van hem maakt niet alles goed dat vroeger misgegaan is...
het loont zicht mijn inziens niet je collega annex oud-klasgenoot aan te spreken, misschien doet ie het zelf wel, het zou best kunnen, een meeloper zou dat nog eerder doen dan een dader, denk ik. maar hoop daar ook niet teveel op. zoals al gezegd een sorry van hem maakt niet alles goed dat vroeger misgegaan is...
maandag 15 september 2008 om 08:12
Maar ik heb nooit bedoeld dat TO haar collega moet 'aanspreken op' het verleden want dat kan bijna niet. Ik denk juist dat erover praten en de andere kant van de zaak horen zeer verhelderend kan zijn.
Bovendien denk ik dat het nooit zinvol is om rond te blijven lopen met dergelijke emoties richting mensen om je heen!
Bovendien denk ik dat het nooit zinvol is om rond te blijven lopen met dergelijke emoties richting mensen om je heen!
maandag 15 september 2008 om 10:11
Lieve Elske,
Wat lastig voor jou dat je in je werkomgeving steeds herinnerd wordt aan een naar verleden.
Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik je andere topics heb bekeken. Je hebt al een aantal keren vergelijkbare topics geopend. Betekent dat dat je niet echt verder komt met deze 'last uit het verleden'? Dat die je huidige leven zo beinvloedt, dat je zelfs van je leuke baan wilt wegrennen als je daar een schim uit je verleden tegenkomt?
Als dat zo is, doe er dan iets aan. Zoek informatie over de thema's die jou dwarszitten (pesten, psychische kindermishandeling) en vraag hulp!
Wat lastig voor jou dat je in je werkomgeving steeds herinnerd wordt aan een naar verleden.
Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik je andere topics heb bekeken. Je hebt al een aantal keren vergelijkbare topics geopend. Betekent dat dat je niet echt verder komt met deze 'last uit het verleden'? Dat die je huidige leven zo beinvloedt, dat je zelfs van je leuke baan wilt wegrennen als je daar een schim uit je verleden tegenkomt?
Als dat zo is, doe er dan iets aan. Zoek informatie over de thema's die jou dwarszitten (pesten, psychische kindermishandeling) en vraag hulp!
maandag 15 september 2008 om 19:12
Nee geeft niets zoe. Ik heb inderdaad al vaker topics geopend over dit onderwerp en wat er verder mee te maken heeft.
Het is inderdaad zo dat ik niet echt verder kom met de last vanuit het verleden. Ik zit er al mee zolang ik me kan herinneren. Eerst het pesten zelf, toen ik ouder werd de gevolgen daarvan. Ik heb al vaak hulp gezocht om het achter me te laten en verder te gaan met mijn huidige leven zoals therapie enz. Maar het lukt me steeds niet om er uit te komen en ja het beinvloedt mijn leven inderdaad nog altijd zo heel erg dat ik er inderdaad vaak over nadenk om alleen om deze reden weg te gaan bij mijn werk. Al zijn er dit keer ook veel dingen om te blijven, waardoor ik nu niet zo snel zal gaan. Ik weet niet wat ik in de toekomst ga doen hiermee.
Ik wilde nu gewoon weten wat mensen zouden doen in mijn situatie.
Bedankt voor het reageren.
Het is inderdaad zo dat ik niet echt verder kom met de last vanuit het verleden. Ik zit er al mee zolang ik me kan herinneren. Eerst het pesten zelf, toen ik ouder werd de gevolgen daarvan. Ik heb al vaak hulp gezocht om het achter me te laten en verder te gaan met mijn huidige leven zoals therapie enz. Maar het lukt me steeds niet om er uit te komen en ja het beinvloedt mijn leven inderdaad nog altijd zo heel erg dat ik er inderdaad vaak over nadenk om alleen om deze reden weg te gaan bij mijn werk. Al zijn er dit keer ook veel dingen om te blijven, waardoor ik nu niet zo snel zal gaan. Ik weet niet wat ik in de toekomst ga doen hiermee.
Ik wilde nu gewoon weten wat mensen zouden doen in mijn situatie.
Bedankt voor het reageren.
maandag 15 september 2008 om 20:39
Lieve Elske 
Wat een lastige situatie, nu je op je werk elke keer geconfronteerd wordt met nare dingen uit je verleden. Wat al meer mensen zeggen, heeft het m.i. niet veel zin om je collega/klasgenoot persoonlijk aan te spreken op het pesten, maar je kan misschien wel een keer het pesten an sich ter sprake brengen en vertellen wat het met je gedaan heeft en nog doet. Misschien krijg je excuses van je collega, maar reken er niet te veel op, veel pesters (en meelopers) hebben geen idee van wat ze gedaan en aangericht hebben*.
Is het wellicht een idee om het een keer met je leidinggevende te bespreken? Je hoeft in eerste instantie natuurlijk nog niet eens je collega te vermelden als "onderdeel" van je verleden/probleem.
Ik wens je iig heel veel sterkte hiermee en hoop dat het je lukt om deze nare tijd uit je verleden achter je te laten en met opgeheven hoofd de toekomst tegemoet te treden.
* Ik ben vroeger ook gepest, en een van de pest-sters is onlangs bij me in de straat komen wonen (in een ander dorp dan waar we allebei vandaan komen). We stelden ons voor en zij vraagt of we bij elkaar op school hebben gezeten. Ik zeg dat dat inderdaad zo is, en voeg daaraan toe dat ik haar wel ken. Ze vraagt waarvan, want ze kent mij niet (zegt ze). Ik zeg tegen haar "Jij pestte mij vroeger altijd.". Ze voelde zich erg ongemakkelijk en zei dat ze zich daar nix van kon herinneren. (OK, dit was misschien een beetje kort door de bocht van mij
)
Wat een lastige situatie, nu je op je werk elke keer geconfronteerd wordt met nare dingen uit je verleden. Wat al meer mensen zeggen, heeft het m.i. niet veel zin om je collega/klasgenoot persoonlijk aan te spreken op het pesten, maar je kan misschien wel een keer het pesten an sich ter sprake brengen en vertellen wat het met je gedaan heeft en nog doet. Misschien krijg je excuses van je collega, maar reken er niet te veel op, veel pesters (en meelopers) hebben geen idee van wat ze gedaan en aangericht hebben*.
Is het wellicht een idee om het een keer met je leidinggevende te bespreken? Je hoeft in eerste instantie natuurlijk nog niet eens je collega te vermelden als "onderdeel" van je verleden/probleem.
Ik wens je iig heel veel sterkte hiermee en hoop dat het je lukt om deze nare tijd uit je verleden achter je te laten en met opgeheven hoofd de toekomst tegemoet te treden.
* Ik ben vroeger ook gepest, en een van de pest-sters is onlangs bij me in de straat komen wonen (in een ander dorp dan waar we allebei vandaan komen). We stelden ons voor en zij vraagt of we bij elkaar op school hebben gezeten. Ik zeg dat dat inderdaad zo is, en voeg daaraan toe dat ik haar wel ken. Ze vraagt waarvan, want ze kent mij niet (zegt ze). Ik zeg tegen haar "Jij pestte mij vroeger altijd.". Ze voelde zich erg ongemakkelijk en zei dat ze zich daar nix van kon herinneren. (OK, dit was misschien een beetje kort door de bocht van mij
)
maandag 15 september 2008 om 20:44
Ik zou denk ik ook niet zo snel gaan praten met de oud-klasgenoot. In jouw hoofd is dit zo groot (ik weet er alles van believe me) en zo groot is het in zijn hoofd echt niet. Dit is jouw ding en als je met hem gaat praten loop je een groot risico dat het voelt of het "ontkend" wordt. En niet serieus genomen. Wat je wel moet doen vind ik een lastige, geen idee wat ik zou doen..
Sterkte joh!
Sterkte joh!
dinsdag 23 september 2008 om 19:32
Vandaag is er iets vervelends gebeurd. Ik werd geconfronteerd met iets wat ik heel moeilijk vind door het pesten van vroeger. Dit kwam nu ook voor op mijn werk. Ik heb het uiteindelijk ook niet gedaan. Het kost mij te veel moeite/stress. Dan zit ik daar op mijn werk nadat er zoiets is voorgevallen en dan weet ik dat 50 meter verder iemand zit die samen met heel veel andere mensen juist heeft veroorzaakt dat ik dit vandaag niet kon doen. Ik vind het heel erg moeilijk. Ik weet niet goed wat te doen.
dinsdag 23 september 2008 om 19:56
Vroeger had ik een stuk of 25 kinderen in de klas die tegen me waren. Ik voel me nog steeds niet veilig in een groep mensen. Daardoor heb ik veel moeite gekregen om voor/in groepen te praten, bv ook in vergaderingen. Op mijn werk was het de bedoeling om voor de groep te praten. Dat gaat dus niet meer door het pesten.
dinsdag 23 september 2008 om 20:08
Spreken voor een groep is een vaardigheid die je kunt leren. De meeste mensen hebben er in het begin moeite mee, ook mensen die nooit zijn gepest. Overigens kun je ook als je gepest bent leren om je communicatieve vaardigheden te vergroten. Daardoor sta je sterker in het leven.
De rest van je leven van alles wat mislukt het pesten de schuld geven zal je waarschijnlijk niet veel verder helpen.
De rest van je leven van alles wat mislukt het pesten de schuld geven zal je waarschijnlijk niet veel verder helpen.
dinsdag 23 september 2008 om 20:17
Toch heeft het veel kapot gemaakt. Zo heb ik maar 1 reden dat ik geen kinderen wil en dat is het pesten van vroeger. Ik zie daar maar 1 oorzaak van. Als ik niet gepest was had ik graag kinderen gehad. Maar ik begin er niet aan uit angst dat het kindje op mij lijkt en daarom ook gepest zal worden.
Praten in groepen gaat gewoon niet meer. Ik heb al vaker op cursussen e.d. gezeten om dat te verbeteren, maar er is te veel kapot gemaakt. Ik geef het pesten daar de schuld van ja, en vind dat dat terecht is.
Praten in groepen gaat gewoon niet meer. Ik heb al vaker op cursussen e.d. gezeten om dat te verbeteren, maar er is te veel kapot gemaakt. Ik geef het pesten daar de schuld van ja, en vind dat dat terecht is.
