Werk & Studie
alle pijlers
oude klasgenoot
zondag 14 september 2008 om 21:12
Hallo,
Ik zit met iets waar ik al een tijdje tegenaan loop. Een oud klasgenoot van me is al een tijdje een collega van me. Iets wat sommige mensen misschien juist leuk zouden vinden. Ik vind het iets minder omdat ik vroeger jarenlang het pispaaltje van de klas was. Jaren ben ik uitgelachen, buitengesloten, geschopt en geslagen. Iets wat ik nooit achter me heb kunnen laten en sowieso nog heel veel last heb in het dagelijks leven. Om aan te geven hoeveel impact dit op mijn leven heeft gehad: ik wil geen kinderen omdat ik bang ben dat ze op mij lijken en daarom ook gepest zullen worden. Het zit dus nog altijd behoorlijk diep.
Nu werk ik dus met een oud klasgenoot die geen actieve pester was maar meer een meeloper. Ik heb het hier heel moeilijk mee. Omdat ik hem elke dag zie denk ik elke dag aan wat er gebeurd is, zie ik de beelden weer voor me. Heel confronterend. En zo zijn er wel meer dingen die ik moeilijk vind op mijn werk die met het pesten van vroeger te maken hebben, bv iets zeggen voor een groep mensen in vergaderingen. Dat kost me heel veel moeite. Als ik hem dan zie zitten, denk ik: het komt door jullie dat ik me nu zoveel moeite kost iets te zeggen tijdens een overleg.
Ik heb het hier heel moeilijk mee. Vaak kom ik van slag thuis door alle herinneringen aan vroeger. Dit reageer ik thuis af waardoor ik daar woede-aanvallen krijg. Niet echt goed dus.
Mijn werk gaat juist heel goed, dat is het dubbele eraan. Qua werk zit ik helemaal op mijn plek, ik heb ook leuke collega's. Alles is perfect, behalve dan dat 50m van me vandaag iemand zit die vroeger met vele andere mensen mijn zelfbeeld heeft vertekend en me een heel slecht beeld over mezelf heeft gegeven waar ik nog vaak mee worstel.
Wat zou jij doen? Weggaan of juist blijven? Er iets van zeggen of juist zwijgen?
PS: hij is niet vervelend voor me of zo.
Ik zit met iets waar ik al een tijdje tegenaan loop. Een oud klasgenoot van me is al een tijdje een collega van me. Iets wat sommige mensen misschien juist leuk zouden vinden. Ik vind het iets minder omdat ik vroeger jarenlang het pispaaltje van de klas was. Jaren ben ik uitgelachen, buitengesloten, geschopt en geslagen. Iets wat ik nooit achter me heb kunnen laten en sowieso nog heel veel last heb in het dagelijks leven. Om aan te geven hoeveel impact dit op mijn leven heeft gehad: ik wil geen kinderen omdat ik bang ben dat ze op mij lijken en daarom ook gepest zullen worden. Het zit dus nog altijd behoorlijk diep.
Nu werk ik dus met een oud klasgenoot die geen actieve pester was maar meer een meeloper. Ik heb het hier heel moeilijk mee. Omdat ik hem elke dag zie denk ik elke dag aan wat er gebeurd is, zie ik de beelden weer voor me. Heel confronterend. En zo zijn er wel meer dingen die ik moeilijk vind op mijn werk die met het pesten van vroeger te maken hebben, bv iets zeggen voor een groep mensen in vergaderingen. Dat kost me heel veel moeite. Als ik hem dan zie zitten, denk ik: het komt door jullie dat ik me nu zoveel moeite kost iets te zeggen tijdens een overleg.
Ik heb het hier heel moeilijk mee. Vaak kom ik van slag thuis door alle herinneringen aan vroeger. Dit reageer ik thuis af waardoor ik daar woede-aanvallen krijg. Niet echt goed dus.
Mijn werk gaat juist heel goed, dat is het dubbele eraan. Qua werk zit ik helemaal op mijn plek, ik heb ook leuke collega's. Alles is perfect, behalve dan dat 50m van me vandaag iemand zit die vroeger met vele andere mensen mijn zelfbeeld heeft vertekend en me een heel slecht beeld over mezelf heeft gegeven waar ik nog vaak mee worstel.
Wat zou jij doen? Weggaan of juist blijven? Er iets van zeggen of juist zwijgen?
PS: hij is niet vervelend voor me of zo.
zondag 9 november 2008 om 19:21
quote:elske schreef op 09 november 2008 @ 19:13:
rv: wat ben ik aan het doen dan? Ik doe er toch iets aan dmv prof. hulp?
Ehm, Elske, je hebt tig postingen vol over het 'feit' dat jij geen keuze hebt. Jij bent zoals je bent, niets kan meer wijzigen, jij hebt nul komma nop keuzes. Alles is de verantwoordelijkheid van anderen.
Als ik dat keer op keer van iemand lees, dan kan ik niets anders dan in de veronderstelling zijn die persoon momenteel geen therapie volgt cq serieus aan het probleem werkt en/of dit niet serieus neemt en/of niet tot resultaat wil komen.
Waarom? Omdat voor alles waar je een verandering nastreeft een doelgericht handelen, veranderen en keuzes maken nodig is van de individu die veranderingen wenst.
rv: wat ben ik aan het doen dan? Ik doe er toch iets aan dmv prof. hulp?
Ehm, Elske, je hebt tig postingen vol over het 'feit' dat jij geen keuze hebt. Jij bent zoals je bent, niets kan meer wijzigen, jij hebt nul komma nop keuzes. Alles is de verantwoordelijkheid van anderen.
Als ik dat keer op keer van iemand lees, dan kan ik niets anders dan in de veronderstelling zijn die persoon momenteel geen therapie volgt cq serieus aan het probleem werkt en/of dit niet serieus neemt en/of niet tot resultaat wil komen.
Waarom? Omdat voor alles waar je een verandering nastreeft een doelgericht handelen, veranderen en keuzes maken nodig is van de individu die veranderingen wenst.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 19:22
quote:elske schreef op 09 november 2008 @ 19:20:
omdat ik mezelf niet alles hoef laten zeggen.
En dus focus je je maar op het negatieve?
Niet op het positieve, maar op het negatieve.
Een van de weinige one-liners van Dr. Phil waar ik achter sta; How is that working for you?
omdat ik mezelf niet alles hoef laten zeggen.
En dus focus je je maar op het negatieve?
Niet op het positieve, maar op het negatieve.
Een van de weinige one-liners van Dr. Phil waar ik achter sta; How is that working for you?
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 19:25
Elske ik heb geen bericht gehad. Je kan me wel mailen of vivaambrosia9@hotmail.com.
zondag 9 november 2008 om 19:26
quote:roosvrouw schreef op 09 november 2008 @ 19:22:
[...]
En dus focus je je maar op het negatieve?
Niet op het positieve, maar op het negatieve.
Een van de weinige one-liners van Dr. Phil waar ik achter sta; How is that working for you?niet. En toch vind ik dat ik hier als een of andere slappe nietsnut wordt afgeschilderd door mensen die mij niet kennen. Dus ga ik er wel tegenin.
[...]
En dus focus je je maar op het negatieve?
Niet op het positieve, maar op het negatieve.
Een van de weinige one-liners van Dr. Phil waar ik achter sta; How is that working for you?niet. En toch vind ik dat ik hier als een of andere slappe nietsnut wordt afgeschilderd door mensen die mij niet kennen. Dus ga ik er wel tegenin.
zondag 9 november 2008 om 19:30
quote:elske schreef op 09 november 2008 @ 19:26:
[...]
niet. En toch vind ik dat ik hier als een of andere slappe nietsnut wordt afgeschilderd door mensen die mij niet kennen. Dus ga ik er wel tegenin.
Het werkt niet voor je, en tóch kies je er voor om dat te doen. Niet heel erg slim, als je het mij vraagt.
Kun je dan niet beter kiezen om te handelen op een manier die wél voor je werkt?
Ik voel de vraag al opkomen, dus speel er alvast op in. Hoe je de in jouw ogen negatieve reacties kunt verminderen? Door niet te volharden in 'kan niet' en 'ja, maar', maar door daadwerkelijk open te gaan staan. Door te focussen op positief in plaats van negatief. Door wil te tonen om uit de situatie te komen waarover je zo overduidelijk te horen geeft hoe doodongelukkig je er over bent.
[...]
niet. En toch vind ik dat ik hier als een of andere slappe nietsnut wordt afgeschilderd door mensen die mij niet kennen. Dus ga ik er wel tegenin.
Het werkt niet voor je, en tóch kies je er voor om dat te doen. Niet heel erg slim, als je het mij vraagt.
Kun je dan niet beter kiezen om te handelen op een manier die wél voor je werkt?
Ik voel de vraag al opkomen, dus speel er alvast op in. Hoe je de in jouw ogen negatieve reacties kunt verminderen? Door niet te volharden in 'kan niet' en 'ja, maar', maar door daadwerkelijk open te gaan staan. Door te focussen op positief in plaats van negatief. Door wil te tonen om uit de situatie te komen waarover je zo overduidelijk te horen geeft hoe doodongelukkig je er over bent.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 19:35
Mmm, ik weet niet... Als ik van 100 mensen te horen zou krijgen dat ik zwelg, in de slachtofferrol hang, Calimero-gedrag vertoon en eindeloos doormiep, dan zou bij mij weleens de gedachte op kunnen komen dat ik waarschijnlijk idd niet zo constructief bezig ben en een beetje in m'n zieligheid blijf hangen... en dat besef zou weleens heel positief voor mij kunnen uitwerken... Dus, het hangt er maar vanaf hoe je het ziet.
zondag 9 november 2008 om 19:35
Elske, nu zit je weer in het negatieve.
Positieve op dit topic; er zijn allerlei tips en ervaringsverhalen voorbij gekomen waar mensen stellen nu een leuk en gelukkig leven te leiden, zonder dat het verleden hun in de weg staat. Iets wat jij ook wilt bereiken, naar mijn bescheiden mening. Focus je daar eens op.
Focus je op hoe het óók kan zijn. Focus je op het zou zijn om voorbij de verbitterdheid in het leven te komen.
Zo lang als jij je focust op het negatieve zul je negatief ervaren. Niet anderen, maar JIJ. JIJ ervaart dan negatief. Dat stel je niet te willen, dus dan wordt het tijd dat niet meer te koesteren.
Positieve op dit topic; er zijn allerlei tips en ervaringsverhalen voorbij gekomen waar mensen stellen nu een leuk en gelukkig leven te leiden, zonder dat het verleden hun in de weg staat. Iets wat jij ook wilt bereiken, naar mijn bescheiden mening. Focus je daar eens op.
Focus je op hoe het óók kan zijn. Focus je op het zou zijn om voorbij de verbitterdheid in het leven te komen.
Zo lang als jij je focust op het negatieve zul je negatief ervaren. Niet anderen, maar JIJ. JIJ ervaart dan negatief. Dat stel je niet te willen, dus dan wordt het tijd dat niet meer te koesteren.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 19:36
mm: je stelt die vragen toch alleen maar om je gelijk te krijgen of om mij op zijn minst onderuit te halen? Het maakt niet uit wat voor antwoorden ik geef. Ik krijg toch weer meteen 10 mensen op mijn nek. Ik ben dat gaan doen om te genezen natuurlijk en niet om erkenning te krijgen, want die man/vrouw vindt al dat de oorzaak niet bij mij lag.
Nou kom maar weer met zijn allen.
Nou kom maar weer met zijn allen.
zondag 9 november 2008 om 19:37
quote:Moordwijf schreef op 09 november 2008 @ 19:33:
Jongens jongens, give elske een break. Ze voelt zich gewoon heel alleen en niet begrepen, dat is heel vervelend voor haar.
Nou inderdaad! Het is allemaal een herhaling van vroeger voor Elske. Jullie willen haar nu toch ook niet wegpesten op het Vivaforum?
Jemig de pemig!
Jongens jongens, give elske een break. Ze voelt zich gewoon heel alleen en niet begrepen, dat is heel vervelend voor haar.
Nou inderdaad! Het is allemaal een herhaling van vroeger voor Elske. Jullie willen haar nu toch ook niet wegpesten op het Vivaforum?
Jemig de pemig!
zondag 9 november 2008 om 19:39
Hallo Elske,
Naar mijn weten heb je ook eerder topics over pesten aangemaakt, ik heb toen ook ergens gereageerd als ex-pestslachtoffer (alhoewel, slachtoffer voel ik me niet meer) .
Wat ik me weet te herinneren was dat de discussie dezelfde kant opging als nu.
Wat ik erg jammer vind. Niet alleen voor de mensen die serieus op je reageerden. Maar ook voor jezelf.
Volgens mij heeft Roosvrouw destijds (en anderen!) je destijds goede tips gegeven en je een spiegel voorgehouden. Ik ben het overigens ook eens met de dingen die ze hier schrijft.
O.a. Miss Dubbelfriss, Moordwijf en Ambrosia hebben hun verhaal hier verteld en zich kwetsbaar opgesteld om jou te kunnen helpen.
Wat zij hebben meegemaakt is vreselijk, ik heb ook veel respect voor de manier waarop zij nu in het leven staan.
Er is dus een andere weg om dat pestverleden achter je te laten. Op dit moment lijk je deze weg niet te zien, omdat je teveel struikelt over het verleden.
Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw verhaal niet erg is. Gepest worden is voor ieder kind vreselijk. Maar hoe je er als volwassene mee omgaat (nu dus); dat bepaal je zelf.
Naar mijn weten heb je ook eerder topics over pesten aangemaakt, ik heb toen ook ergens gereageerd als ex-pestslachtoffer (alhoewel, slachtoffer voel ik me niet meer) .
Wat ik me weet te herinneren was dat de discussie dezelfde kant opging als nu.
Wat ik erg jammer vind. Niet alleen voor de mensen die serieus op je reageerden. Maar ook voor jezelf.
Volgens mij heeft Roosvrouw destijds (en anderen!) je destijds goede tips gegeven en je een spiegel voorgehouden. Ik ben het overigens ook eens met de dingen die ze hier schrijft.
O.a. Miss Dubbelfriss, Moordwijf en Ambrosia hebben hun verhaal hier verteld en zich kwetsbaar opgesteld om jou te kunnen helpen.
Wat zij hebben meegemaakt is vreselijk, ik heb ook veel respect voor de manier waarop zij nu in het leven staan.
Er is dus een andere weg om dat pestverleden achter je te laten. Op dit moment lijk je deze weg niet te zien, omdat je teveel struikelt over het verleden.
Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw verhaal niet erg is. Gepest worden is voor ieder kind vreselijk. Maar hoe je er als volwassene mee omgaat (nu dus); dat bepaal je zelf.
zondag 9 november 2008 om 19:39
quote:mastermind schreef op 09 november 2008 @ 19:35:
Mmm, ik weet niet... Als ik van 100 mensen te horen zou krijgen dat ik zwelg, in de slachtofferrol hang, Calimero-gedrag vertoon en eindeloos doormiep, dan zou bij mij weleens de gedachte op kunnen komen dat ik waarschijnlijk idd niet zo constructief bezig ben en een beetje in m'n zieligheid blijf hangen... en dat besef zou weleens heel positief voor mij kunnen uitwerken... Dus, het hangt er maar vanaf hoe je het ziet.
Hangt van het onderwerp af.
Mij kon je een jaar lang hetzelfde gedrag verwijten tot 'Het Bakbeest' zich aandiende. Sure, men had hartstikke gelijk, maar dat vond ik niet en dus was het niet zo. Maar er komt een dag dat je eerlijk naar jezelf moet zijn. Dan gaat zo'n lampje branden; verdomd zeg, ik heb zelfs hierin een keuze. Of Calimero ongelukkig mezelf omringen met geraniums (en wellicht ooit een zelfmoordpoging uit ellende doen door die lelijke geraniums op te vreten), of mezelf bij elkaar rapen en het eierdopje af zetten en dan maar zien wat het leven op mijn pad brengt.
Ik raad het niet áán, maar vaak genoeg horen dát je Calimero tot in de finesses kan immiteren staat nog niet garant voor brandende lampjes.
Mmm, ik weet niet... Als ik van 100 mensen te horen zou krijgen dat ik zwelg, in de slachtofferrol hang, Calimero-gedrag vertoon en eindeloos doormiep, dan zou bij mij weleens de gedachte op kunnen komen dat ik waarschijnlijk idd niet zo constructief bezig ben en een beetje in m'n zieligheid blijf hangen... en dat besef zou weleens heel positief voor mij kunnen uitwerken... Dus, het hangt er maar vanaf hoe je het ziet.
Hangt van het onderwerp af.
Mij kon je een jaar lang hetzelfde gedrag verwijten tot 'Het Bakbeest' zich aandiende. Sure, men had hartstikke gelijk, maar dat vond ik niet en dus was het niet zo. Maar er komt een dag dat je eerlijk naar jezelf moet zijn. Dan gaat zo'n lampje branden; verdomd zeg, ik heb zelfs hierin een keuze. Of Calimero ongelukkig mezelf omringen met geraniums (en wellicht ooit een zelfmoordpoging uit ellende doen door die lelijke geraniums op te vreten), of mezelf bij elkaar rapen en het eierdopje af zetten en dan maar zien wat het leven op mijn pad brengt.
Ik raad het niet áán, maar vaak genoeg horen dát je Calimero tot in de finesses kan immiteren staat nog niet garant voor brandende lampjes.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 19:43
tja2: daarom kom ik ook liever niet meer. Maar ik kan er alleen niet tegen dat ik hier word afgeschilderd als een of andere slappe zak die niets doet/heeft gedaan. Dat laat ik mezelf niet zeggen. Zeker niet door mensen die zelf zeggen geen pestverleden te hebben, want die weten gewoon niet waar ze het over hebben.
wat je zegt over: hoe je er nu mee om gaat bepaal je zelf, daar heb ik erg moeite mee. Ik vind echt dat ik geen keuze heb. Het zijn dingen die zo beschadigd zijn dat ze niet meer zijn genezen en daarom loop ik er steeds tegen aan. Ondanks pogingen die ik wel gedaan heb om het beter te laten worden. Dus daar heb ik wel moeite mee, met dat zelf bepalen.
wat je zegt over: hoe je er nu mee om gaat bepaal je zelf, daar heb ik erg moeite mee. Ik vind echt dat ik geen keuze heb. Het zijn dingen die zo beschadigd zijn dat ze niet meer zijn genezen en daarom loop ik er steeds tegen aan. Ondanks pogingen die ik wel gedaan heb om het beter te laten worden. Dus daar heb ik wel moeite mee, met dat zelf bepalen.
zondag 9 november 2008 om 19:45
quote:elske schreef op 09 november 2008 @ 19:38:
rv: het negatieve is het enige wat ik ken. Ben niet anders gewend. Dus dat is wat ik meestal vooral zie.
Dus?
Daar houdt het niet op, maar begint het pas. Je constateert dat je te makkelijk in het negatieve valt. Ok. Dus positief zal harder werken voor je zijn. Ok. Dat ontslaat je voor jezelf niet van de plicht daar aan te werken (vooropgesteld dat je dit wilt veranderen).
Om mezelf maar weer eens te herhalen; begin door met jezelf af te spreken dat je elke dag 2 positieve dingen over jezelf opschrijft voor jezelf. Elke dag weer, elke dag wat anders. Iets groots of kleins maakt niet uit, maar het moet positief zijn.
En voor wat betreft dit topic? Tel tot 10, 100 of 1000 voor je reageert. Negeer wat jij negatief acht en bijt je vast in het positieve. Zelfs al is een posting grotendeels negatief, dan nog valt er erg vaak nog ergens iets positiefs uit te halen. Ga daar naar op zoek, en focus je daar op.
rv: het negatieve is het enige wat ik ken. Ben niet anders gewend. Dus dat is wat ik meestal vooral zie.
Dus?
Daar houdt het niet op, maar begint het pas. Je constateert dat je te makkelijk in het negatieve valt. Ok. Dus positief zal harder werken voor je zijn. Ok. Dat ontslaat je voor jezelf niet van de plicht daar aan te werken (vooropgesteld dat je dit wilt veranderen).
Om mezelf maar weer eens te herhalen; begin door met jezelf af te spreken dat je elke dag 2 positieve dingen over jezelf opschrijft voor jezelf. Elke dag weer, elke dag wat anders. Iets groots of kleins maakt niet uit, maar het moet positief zijn.
En voor wat betreft dit topic? Tel tot 10, 100 of 1000 voor je reageert. Negeer wat jij negatief acht en bijt je vast in het positieve. Zelfs al is een posting grotendeels negatief, dan nog valt er erg vaak nog ergens iets positiefs uit te halen. Ga daar naar op zoek, en focus je daar op.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 19:47
zondag 9 november 2008 om 19:49
ik vind dat best moeilijk om niet te reageren als er bv 10 mensen zijn die lullige opmerkingen maken als zeikerd, muts e.d. Daar word ik dan echt flink pissig over.
Je zegt dat ik eraan moet werken, aan dat negatieve. Maar wie zegt dat ik dat al niet gedaan heb en nog elke dag probeer. Ik schrijf al een tijdje positieve dingen op. Ik doe dat regelmatig. Toch heeft het niet echt resultaat.
Je zegt dat ik eraan moet werken, aan dat negatieve. Maar wie zegt dat ik dat al niet gedaan heb en nog elke dag probeer. Ik schrijf al een tijdje positieve dingen op. Ik doe dat regelmatig. Toch heeft het niet echt resultaat.
zondag 9 november 2008 om 19:50
quote:Digitalis schreef op 09 november 2008 @ 19:47:
Elske, godallemachtig, heb jij ooit in 't ziekenhuis gelegen door een zelfmoordpoging? Of zoveel gehakt in je arm met een scherp mes zodat je keer op keer gehecht moest worden? Oh oh oh wat is dat niets vergeleken met een pestverleden.
Maar ik geloof dat je een troll bent. Niemand is zoals jij.
nee jij trekt volle zalen.
er zijn zat kinderen en volwassenen die zelfmoord plegen (of er aan denken) door pesten/pestverleden. Je hoeft er dus niet zo mee te spotten.
Elske, godallemachtig, heb jij ooit in 't ziekenhuis gelegen door een zelfmoordpoging? Of zoveel gehakt in je arm met een scherp mes zodat je keer op keer gehecht moest worden? Oh oh oh wat is dat niets vergeleken met een pestverleden.
Maar ik geloof dat je een troll bent. Niemand is zoals jij.
nee jij trekt volle zalen.
er zijn zat kinderen en volwassenen die zelfmoord plegen (of er aan denken) door pesten/pestverleden. Je hoeft er dus niet zo mee te spotten.
