Werk & Studie
alle pijlers
oude klasgenoot
zondag 14 september 2008 om 21:12
Hallo,
Ik zit met iets waar ik al een tijdje tegenaan loop. Een oud klasgenoot van me is al een tijdje een collega van me. Iets wat sommige mensen misschien juist leuk zouden vinden. Ik vind het iets minder omdat ik vroeger jarenlang het pispaaltje van de klas was. Jaren ben ik uitgelachen, buitengesloten, geschopt en geslagen. Iets wat ik nooit achter me heb kunnen laten en sowieso nog heel veel last heb in het dagelijks leven. Om aan te geven hoeveel impact dit op mijn leven heeft gehad: ik wil geen kinderen omdat ik bang ben dat ze op mij lijken en daarom ook gepest zullen worden. Het zit dus nog altijd behoorlijk diep.
Nu werk ik dus met een oud klasgenoot die geen actieve pester was maar meer een meeloper. Ik heb het hier heel moeilijk mee. Omdat ik hem elke dag zie denk ik elke dag aan wat er gebeurd is, zie ik de beelden weer voor me. Heel confronterend. En zo zijn er wel meer dingen die ik moeilijk vind op mijn werk die met het pesten van vroeger te maken hebben, bv iets zeggen voor een groep mensen in vergaderingen. Dat kost me heel veel moeite. Als ik hem dan zie zitten, denk ik: het komt door jullie dat ik me nu zoveel moeite kost iets te zeggen tijdens een overleg.
Ik heb het hier heel moeilijk mee. Vaak kom ik van slag thuis door alle herinneringen aan vroeger. Dit reageer ik thuis af waardoor ik daar woede-aanvallen krijg. Niet echt goed dus.
Mijn werk gaat juist heel goed, dat is het dubbele eraan. Qua werk zit ik helemaal op mijn plek, ik heb ook leuke collega's. Alles is perfect, behalve dan dat 50m van me vandaag iemand zit die vroeger met vele andere mensen mijn zelfbeeld heeft vertekend en me een heel slecht beeld over mezelf heeft gegeven waar ik nog vaak mee worstel.
Wat zou jij doen? Weggaan of juist blijven? Er iets van zeggen of juist zwijgen?
PS: hij is niet vervelend voor me of zo.
Ik zit met iets waar ik al een tijdje tegenaan loop. Een oud klasgenoot van me is al een tijdje een collega van me. Iets wat sommige mensen misschien juist leuk zouden vinden. Ik vind het iets minder omdat ik vroeger jarenlang het pispaaltje van de klas was. Jaren ben ik uitgelachen, buitengesloten, geschopt en geslagen. Iets wat ik nooit achter me heb kunnen laten en sowieso nog heel veel last heb in het dagelijks leven. Om aan te geven hoeveel impact dit op mijn leven heeft gehad: ik wil geen kinderen omdat ik bang ben dat ze op mij lijken en daarom ook gepest zullen worden. Het zit dus nog altijd behoorlijk diep.
Nu werk ik dus met een oud klasgenoot die geen actieve pester was maar meer een meeloper. Ik heb het hier heel moeilijk mee. Omdat ik hem elke dag zie denk ik elke dag aan wat er gebeurd is, zie ik de beelden weer voor me. Heel confronterend. En zo zijn er wel meer dingen die ik moeilijk vind op mijn werk die met het pesten van vroeger te maken hebben, bv iets zeggen voor een groep mensen in vergaderingen. Dat kost me heel veel moeite. Als ik hem dan zie zitten, denk ik: het komt door jullie dat ik me nu zoveel moeite kost iets te zeggen tijdens een overleg.
Ik heb het hier heel moeilijk mee. Vaak kom ik van slag thuis door alle herinneringen aan vroeger. Dit reageer ik thuis af waardoor ik daar woede-aanvallen krijg. Niet echt goed dus.
Mijn werk gaat juist heel goed, dat is het dubbele eraan. Qua werk zit ik helemaal op mijn plek, ik heb ook leuke collega's. Alles is perfect, behalve dan dat 50m van me vandaag iemand zit die vroeger met vele andere mensen mijn zelfbeeld heeft vertekend en me een heel slecht beeld over mezelf heeft gegeven waar ik nog vaak mee worstel.
Wat zou jij doen? Weggaan of juist blijven? Er iets van zeggen of juist zwijgen?
PS: hij is niet vervelend voor me of zo.
zondag 9 november 2008 om 20:51
Elske, ik denk dat jij serieus gebaat bent met een cursus sociale omgang. Volgens mij vind jij het verschrikkelijk moeilijk je in groepen te handhaven.
Tangarine reikt je bijvoorbeeld de hand, en jij ziet het niet.
Je bent zo met je zelf bezig, dat het je niet lukt open te staan voor de ervaringen/problemen van anderen. Dit komt echt niet aardig over. Terwijl je het misschien helemaal niet zo bedoelt.
Als je excuses wilt: bij deze.
Sorry voor alle woorden die je gekwetst hebben. Sorry voor het koe, muts, miep, naar mens en slappeling.
Heb je trouwens al eens met die collega gepraat? Ik schrok erg toen je zei dat je de ziektewet in ging omdat hij naast je zat. Volgens mij heb je helemaal niets van jouw pijn of woede laten merken op je werk. Zou je volgens mij wel erg opluchten.
Tangarine reikt je bijvoorbeeld de hand, en jij ziet het niet.
Je bent zo met je zelf bezig, dat het je niet lukt open te staan voor de ervaringen/problemen van anderen. Dit komt echt niet aardig over. Terwijl je het misschien helemaal niet zo bedoelt.
Als je excuses wilt: bij deze.
Sorry voor alle woorden die je gekwetst hebben. Sorry voor het koe, muts, miep, naar mens en slappeling.
Heb je trouwens al eens met die collega gepraat? Ik schrok erg toen je zei dat je de ziektewet in ging omdat hij naast je zat. Volgens mij heb je helemaal niets van jouw pijn of woede laten merken op je werk. Zou je volgens mij wel erg opluchten.
zondag 9 november 2008 om 20:51
quote:Marels schreef op 09 november 2008 @ 20:48:
Elske? Hoe vaak heb ik al gezegd dat mijn schelden niet oké was? Moet ik voor je kruipen op mijn knieen????
Wat kun jij enorm zwelgen in zelfmedelijden zeg...
Jammer dat je dat niet wilt zien. En dat je niet ziet dat er wel een ander perspectief is dan de slachtofferrol.jij was niet de enige. Er waren er nog wel meer die nog niet hebben gezegd dat wat ze zeiden niet oke was. Voel je niet aangesproken.
Elske? Hoe vaak heb ik al gezegd dat mijn schelden niet oké was? Moet ik voor je kruipen op mijn knieen????
Wat kun jij enorm zwelgen in zelfmedelijden zeg...
Jammer dat je dat niet wilt zien. En dat je niet ziet dat er wel een ander perspectief is dan de slachtofferrol.jij was niet de enige. Er waren er nog wel meer die nog niet hebben gezegd dat wat ze zeiden niet oke was. Voel je niet aangesproken.
zondag 9 november 2008 om 20:53
quote:Liselotte4 schreef op 09 november 2008 @ 20:51:
Elske, ik denk dat jij serieus gebaat bent met een cursus sociale omgang. Volgens mij vind jij het verschrikkelijk moeilijk je in groepen te handhaven.
Tangarine reikt je bijvoorbeeld de hand, en jij ziet het niet.
Je bent zo met je zelf bezig, dat het je niet lukt open te staan voor de ervaringen/problemen van anderen. Dit komt echt niet aardig over. Terwijl je het misschien helemaal niet zo bedoelt.
Als je excuses wilt: bij deze.
Sorry voor alle woorden die je gekwetst hebben. Sorry voor het koe, muts, miep, naar mens en slappeling.
Heb je trouwens al eens met die collega gepraat? Ik schrok erg toen je zei dat je de ziektewet in ging omdat hij naast je zat. Volgens mij heb je helemaal niets van jouw pijn of woede laten merken op je werk. Zou je volgens mij wel erg opluchten.Liselotte; zo uit mijn hoofd pagina 5. Kan er een pagina naast zitten, maar in die regio. Kort samengevat; ja, gepraat maar lees even rustig terug voor een goed beeld i.p.v. 'wat RV zich nog kan herinneren'.
Elske, ik denk dat jij serieus gebaat bent met een cursus sociale omgang. Volgens mij vind jij het verschrikkelijk moeilijk je in groepen te handhaven.
Tangarine reikt je bijvoorbeeld de hand, en jij ziet het niet.
Je bent zo met je zelf bezig, dat het je niet lukt open te staan voor de ervaringen/problemen van anderen. Dit komt echt niet aardig over. Terwijl je het misschien helemaal niet zo bedoelt.
Als je excuses wilt: bij deze.
Sorry voor alle woorden die je gekwetst hebben. Sorry voor het koe, muts, miep, naar mens en slappeling.
Heb je trouwens al eens met die collega gepraat? Ik schrok erg toen je zei dat je de ziektewet in ging omdat hij naast je zat. Volgens mij heb je helemaal niets van jouw pijn of woede laten merken op je werk. Zou je volgens mij wel erg opluchten.Liselotte; zo uit mijn hoofd pagina 5. Kan er een pagina naast zitten, maar in die regio. Kort samengevat; ja, gepraat maar lees even rustig terug voor een goed beeld i.p.v. 'wat RV zich nog kan herinneren'.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 20:54
Dag allen,
Dit topic loopt hier, zoals jullie ook zien, nogal uit de hand.
Heen en weer gescheld is niet de bedoeling op dit forum. Wie er begint en wat er erger is lijkt me nu even niet aan de orde. Ik zou jullie willen vragen het schelden na deze post achterwege te laten en verder te gaan met de oorspronkelijke discussie.
Ik zal nu geen waarschuwingen uitdelen. Maar mocht deze manier van discussieren verder gaan zo, dan zal er helaas niks anders op zitten. Maar ik reken op jullie medewerking!
Dankjewel!
Angel 1
Dit topic loopt hier, zoals jullie ook zien, nogal uit de hand.
Heen en weer gescheld is niet de bedoeling op dit forum. Wie er begint en wat er erger is lijkt me nu even niet aan de orde. Ik zou jullie willen vragen het schelden na deze post achterwege te laten en verder te gaan met de oorspronkelijke discussie.
Ik zal nu geen waarschuwingen uitdelen. Maar mocht deze manier van discussieren verder gaan zo, dan zal er helaas niks anders op zitten. Maar ik reken op jullie medewerking!
Dankjewel!
Angel 1
zondag 9 november 2008 om 20:55
Ja Elske, de slachtofferrol.
En ik vind het oprechtjammer dat je niet ziet dat het niet de enige manier is.
Er zijn heel veel mensen die gepest zijn, die die daarmee dealen. Het is moeilijk als één van die gasten bij je werkt, tuurlijk.
Mag ik je dan eens een oprecht vraag stellen?
Heb je nooit het gesprek met hem aangeknoopt? Gezegd dat je dat moeilijk vindt om wat er vroeger gebeurd is?
En ik vind het oprechtjammer dat je niet ziet dat het niet de enige manier is.
Er zijn heel veel mensen die gepest zijn, die die daarmee dealen. Het is moeilijk als één van die gasten bij je werkt, tuurlijk.
Mag ik je dan eens een oprecht vraag stellen?
Heb je nooit het gesprek met hem aangeknoopt? Gezegd dat je dat moeilijk vindt om wat er vroeger gebeurd is?
668, the neighbour of the Beast
zondag 9 november 2008 om 20:57
quote:Marels schreef op 09 november 2008 @ 20:55:
Ja Elske, de slachtofferrol.
En ik vind het oprechtjammer dat je niet ziet dat het niet de enige manier is.
Er zijn heel veel mensen die gepest zijn, die die daarmee dealen. Het is moeilijk als één van die gasten bij je werkt, tuurlijk.
Mag ik je dan eens een oprecht vraag stellen?
Heb je nooit het gesprek met hem aangeknoopt? Gezegd dat je dat moeilijk vindt om wat er vroeger gebeurd is?jawel. Dat heb ik al eerder gepost hier.
Ja Elske, de slachtofferrol.
En ik vind het oprechtjammer dat je niet ziet dat het niet de enige manier is.
Er zijn heel veel mensen die gepest zijn, die die daarmee dealen. Het is moeilijk als één van die gasten bij je werkt, tuurlijk.
Mag ik je dan eens een oprecht vraag stellen?
Heb je nooit het gesprek met hem aangeknoopt? Gezegd dat je dat moeilijk vindt om wat er vroeger gebeurd is?jawel. Dat heb ik al eerder gepost hier.
zondag 9 november 2008 om 21:09
Dat is het uiteindelijk doel. De closure. Maar hoe kom je daar?
Wat nou als jij maandag hem aanspreekt en zegt 'collega, ik heb er nog eens over na gedacht, heb benoemt waar ik behoefte aan had, en wil het nu achter ons laten. Een nieuw begin maken'. En daar ook naar handelt. Dus hem niet meer ziet als dat jongetje van toen, maar gewoon als een collega. Een van de velen. Een die je niet eerder kende en op het werk voor het eerst leert kennen. Gaat handelen naar hoe hij NU is, doet en laat.
Je zult ongetwijfeld nog wel terugglippen in gedachten naar toen, maar daarin kun je jezelf terugfluiten en blijven herinneren aan het feit dat je nu om moet gaan met de mens die hij nu is.
Wat nou als jij maandag hem aanspreekt en zegt 'collega, ik heb er nog eens over na gedacht, heb benoemt waar ik behoefte aan had, en wil het nu achter ons laten. Een nieuw begin maken'. En daar ook naar handelt. Dus hem niet meer ziet als dat jongetje van toen, maar gewoon als een collega. Een van de velen. Een die je niet eerder kende en op het werk voor het eerst leert kennen. Gaat handelen naar hoe hij NU is, doet en laat.
Je zult ongetwijfeld nog wel terugglippen in gedachten naar toen, maar daarin kun je jezelf terugfluiten en blijven herinneren aan het feit dat je nu om moet gaan met de mens die hij nu is.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 21:12
quote:elske schreef op 09 november 2008 @ 21:00:
closure voor een gedeelte. Maar als je met elkaar moet werken en je voelt je allebei heel ongemakkelijk omdat de een heel erg geschrokken is van de impact en dat ander steeds aan vroeger denkt, is het niet helemaal afgesloten zeg maar. En zit je niet fijn op het werk.
Maar ik lees dat jouw collega wel heeft gezegd dat hij je er mee wil helpen en dat hij het heel erg vond. Lijkt mij een enorme handreiking om juist met hem te blijven praten.
Want dat is wel heel moeilijk voor je: nu moet je idd wat doen. Hij is niet meer die gemene persoon van vroeger. Hij is iemand die er spijt van heeft en jou wil helpen. Als je nu opgeeft ligt het niet aan je omgeving. Volgens mij voelt hij zich er helemaal niet ongemakkelijk over. Jij wel.
Maar ik kan me voorstellen dat dat juist heel eng voor je is. Het betekent dat jij het nu kan laten slagen of mislukken. En dat is iets wat heel erg moeilijk is. Als je nu weg loopt van je baan ligt het aan jou. Niet aan je omgeving. En dat is een heel heftig besef voor je.
Maar neem een voorbeeld aan al die vrouwen die de weg zijn bewandelt (ik trouwens ook, alleen minder dramatisch gepest dan andere hier)... stel je open en heb vertrouwen dat het goed komt.
Want het komt goed. Als je er tenminste iets voor doet.
closure voor een gedeelte. Maar als je met elkaar moet werken en je voelt je allebei heel ongemakkelijk omdat de een heel erg geschrokken is van de impact en dat ander steeds aan vroeger denkt, is het niet helemaal afgesloten zeg maar. En zit je niet fijn op het werk.
Maar ik lees dat jouw collega wel heeft gezegd dat hij je er mee wil helpen en dat hij het heel erg vond. Lijkt mij een enorme handreiking om juist met hem te blijven praten.
Want dat is wel heel moeilijk voor je: nu moet je idd wat doen. Hij is niet meer die gemene persoon van vroeger. Hij is iemand die er spijt van heeft en jou wil helpen. Als je nu opgeeft ligt het niet aan je omgeving. Volgens mij voelt hij zich er helemaal niet ongemakkelijk over. Jij wel.
Maar ik kan me voorstellen dat dat juist heel eng voor je is. Het betekent dat jij het nu kan laten slagen of mislukken. En dat is iets wat heel erg moeilijk is. Als je nu weg loopt van je baan ligt het aan jou. Niet aan je omgeving. En dat is een heel heftig besef voor je.
Maar neem een voorbeeld aan al die vrouwen die de weg zijn bewandelt (ik trouwens ook, alleen minder dramatisch gepest dan andere hier)... stel je open en heb vertrouwen dat het goed komt.
Want het komt goed. Als je er tenminste iets voor doet.
zondag 9 november 2008 om 21:15
Elske; daarom leg je ook uit dat je de streep wilt zetten en elkaar vanaf nu als nieuwe 'ontmoet elkaar voor het eerst' collega wilt gaan behandelen. Om ook voor hem duidelijk de kans te geven die streep te zetten en daarmee voor jezelf de kans te optimaliseren dat je daadwerkelijk voorbij vroeger komt.
En daarna? Daarna is hij een nieuwe collega voor je. Wellicht reageert hij stroef. Nou, dan is die nieuwste collega gewoon een wat stroef mens. Kan gebeuren. Klaar. (lees; je roept jezelf een halt toe in het naar vroeger leven)
En daarna? Daarna is hij een nieuwe collega voor je. Wellicht reageert hij stroef. Nou, dan is die nieuwste collega gewoon een wat stroef mens. Kan gebeuren. Klaar. (lees; je roept jezelf een halt toe in het naar vroeger leven)
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 9 november 2008 om 21:16
quote:elske schreef op 09 november 2008 @ 21:12:
en als hij mij juist bewust uit de weg gaat of niet weet wat te zeggen? en dat het daardoor juist heel stroef blijft lopen?
Dan ligt het aan hem en is dat heel zielig voor jou. Want daardoor kan jíj nu niet werken en kan jíj het niet afsluiten. Als ik jou was, zou ik de ziektewet induiken totdat 'ie ontslag genomen heeft.
(begin beetje cynisch te worden zolangzamerhand)
en als hij mij juist bewust uit de weg gaat of niet weet wat te zeggen? en dat het daardoor juist heel stroef blijft lopen?
Dan ligt het aan hem en is dat heel zielig voor jou. Want daardoor kan jíj nu niet werken en kan jíj het niet afsluiten. Als ik jou was, zou ik de ziektewet induiken totdat 'ie ontslag genomen heeft.
(begin beetje cynisch te worden zolangzamerhand)
