Werk & Studie
alle pijlers
September deeltijdopleiding starten, ook kinderwens
zaterdag 15 december 2007 om 17:14
Hoi,
Ik heb een kinderwens, maar ook een omscholingswens. Aangezien je de opleiding alleen in september kunt starten, en ik nu nog niet weet hoe snel het allemaal gaat met zwanger worden, ben ik aan het dubben. Kun je zwanger een opleiding doen? Je bent er denk ik toch eventjes uit. Krijg je hierbij ondersteuning of begrip van school? Of hebben scholen zoiets van, nou dan ga je er maar een jaar tussenuit. Heeft iemand hier ervaring mee?
Groetjes, toffifee
Ik heb een kinderwens, maar ook een omscholingswens. Aangezien je de opleiding alleen in september kunt starten, en ik nu nog niet weet hoe snel het allemaal gaat met zwanger worden, ben ik aan het dubben. Kun je zwanger een opleiding doen? Je bent er denk ik toch eventjes uit. Krijg je hierbij ondersteuning of begrip van school? Of hebben scholen zoiets van, nou dan ga je er maar een jaar tussenuit. Heeft iemand hier ervaring mee?
Groetjes, toffifee
zaterdag 15 december 2007 om 17:28
op www.studerendemoeders.nl kan je misschien wat meer informatie vinden. Volgens mij verscheelt het echt heel erg per opleiding of er begrip is voor je zwangerschap of niet. Wat voor een opleiding wil je gaan doen?
zaterdag 15 december 2007 om 18:22
Ik doe ook een deeltijdopleiding. Een klasgenoot was vorig jaar zwanger. Het was wel zwaar omdat ze in het begin veel ziek was. Maar toch heeft ze zich er goed doorheen geslagen. Ze heeft wel een kleine achterstand (ze is een week voor de zomervakantie bevallen, dus laatste weken heeft ze gemist maar wel bijna 2 maanden van haar kindje kunnen genieten) Ik weet niet of je ernaast nog wil blijven werken, want dan is het wel heel zwaar.
Er lopen genoeg zwangere vrouwen rond op de opleiding. En wat maakt een half jaar studievertraging nou uit op een mensenleven?! Ik zou er voor gaan.
Tegenwoordig werken veel opleidingen met het competentie systeem. Daarmee kun je nog makkelijker je achterstand inhalen. Informeer vooral tijdens de open dag van je nieuwe opleiding hoe studenten en docenten hier tegenaan kijken.
Succes.
Er lopen genoeg zwangere vrouwen rond op de opleiding. En wat maakt een half jaar studievertraging nou uit op een mensenleven?! Ik zou er voor gaan.
Tegenwoordig werken veel opleidingen met het competentie systeem. Daarmee kun je nog makkelijker je achterstand inhalen. Informeer vooral tijdens de open dag van je nieuwe opleiding hoe studenten en docenten hier tegenaan kijken.
Succes.
zaterdag 15 december 2007 om 18:56
Hoi, ik ben zelf in september 2005 begonnen met de Pabo, verkort en in deeltijd. Ik was toen 11 weken zwanger en was in maart uitgerekend. Ik moest 2 avonden naar school, had 1 dag stage en werkte ernaast ook 20 onregelmatige uren. Ik vond het best zwaar, begin niet zo, maar vanaf een week of 20 wel. De stage ging prima, alleen die avonden naar school vond ik soms best moeilijk. Het was ook nog eens winter, donker, ik was moe en het enige wat ik wilde was cocoonen . Haha gelukkig had ik een vriend die me gewoon naar school schopte
Maar op zich ging het redelijk. Ik heb in eerste instantie een half jaar vertraging opgelopen. Ben in februari gestopt met school en stage en heb het in september weer opgepakt. Wat mij betreft moest dat makkelijk kunnen, maar hoewel ik het vantevoren besproken had met mijn studieloopbaancoach (jaja) was er weinig begrip. Er waren nogal wat wisselingen geweest en niemand was meer ergens van de op hoogte. Over de hele opleiding heen hoor, maar ik had/heb er zeker last van. Opdrachten die ik nog moet maken zijn verdwenen, docenten gewisseld enz. Erg vervelend, want er zijn vakken die ik nog moet halen, maar die er nu niet meer zijn.
Nou ja ik zal je niet vervelen met geklaag verder . Op zich loopt het allemaal wel. Ik ga ervanuit dat de problemen met de punten die ik nog moet hebben voor vakken die e rniet meer zijn worden opgelost. Al met al vertraag ik ongeveer een jaar. Deels de schuld van de zwangerschap, deels de schuld van de opleiding en deels ook zeker schuld bij mezelf. Ach ja zoals al eerder gezegd is, wat is nu een jaar op een mensenleven.
Maar op zich ging het redelijk. Ik heb in eerste instantie een half jaar vertraging opgelopen. Ben in februari gestopt met school en stage en heb het in september weer opgepakt. Wat mij betreft moest dat makkelijk kunnen, maar hoewel ik het vantevoren besproken had met mijn studieloopbaancoach (jaja) was er weinig begrip. Er waren nogal wat wisselingen geweest en niemand was meer ergens van de op hoogte. Over de hele opleiding heen hoor, maar ik had/heb er zeker last van. Opdrachten die ik nog moet maken zijn verdwenen, docenten gewisseld enz. Erg vervelend, want er zijn vakken die ik nog moet halen, maar die er nu niet meer zijn.
Nou ja ik zal je niet vervelen met geklaag verder . Op zich loopt het allemaal wel. Ik ga ervanuit dat de problemen met de punten die ik nog moet hebben voor vakken die e rniet meer zijn worden opgelost. Al met al vertraag ik ongeveer een jaar. Deels de schuld van de zwangerschap, deels de schuld van de opleiding en deels ook zeker schuld bij mezelf. Ach ja zoals al eerder gezegd is, wat is nu een jaar op een mensenleven.
maandag 17 december 2007 om 13:06
Het hangt er echt vanaf wat voor opleiding je doet, hoe veel uur je studeert per week en of je daarnaast nog gewoon een normale baan hebt of niet. Ik werkte fulltime en deed daarnaast een avondstudie en vond het echt niet haalbaar om dan ook nog eens een kind te krijgen, hoewel ik graag wilde.
Toen het einde in zicht was, ben ik wel zwanger geworden. Op de avond voor de bevalling heb ik mijn afstudeeropdracht ingeleverd (wat een timing he!) en daar was ik erg blij mee, want mijn hoofd stond echt niet meer naar studeren met een baby op schoot. Toen zoonlief een week of 5 was moest ik mijn eindgesprek houden met de afstudeercommissie en zelfs dat ging maar net, haha.
Ook in mijn omgeving heb ik er weinig positiefs van gezien. Diverse vriendinnen zijn zwanger geraakt tijdens diverse opleidingen en bijna allemaal zijn ze (in elk geval tijdelijk) gestopt. Eentje kon met hulp van de opleiding vervroegd afstuderen, maar die was dan ook wel erg goed.
Ik kan me voorstellen dat er situaties zijn dat studie en kind wel te combineren is, maar voor mezelf vond ik dat toen niet gaan, dus ik ben blij dat ik een paar jaar geduld heb bewaard.
Toen het einde in zicht was, ben ik wel zwanger geworden. Op de avond voor de bevalling heb ik mijn afstudeeropdracht ingeleverd (wat een timing he!) en daar was ik erg blij mee, want mijn hoofd stond echt niet meer naar studeren met een baby op schoot. Toen zoonlief een week of 5 was moest ik mijn eindgesprek houden met de afstudeercommissie en zelfs dat ging maar net, haha.
Ook in mijn omgeving heb ik er weinig positiefs van gezien. Diverse vriendinnen zijn zwanger geraakt tijdens diverse opleidingen en bijna allemaal zijn ze (in elk geval tijdelijk) gestopt. Eentje kon met hulp van de opleiding vervroegd afstuderen, maar die was dan ook wel erg goed.
Ik kan me voorstellen dat er situaties zijn dat studie en kind wel te combineren is, maar voor mezelf vond ik dat toen niet gaan, dus ik ben blij dat ik een paar jaar geduld heb bewaard.
..