Werk & Studie
alle pijlers
stil en afwachtend tijdens cursus, herkenbaar?
vrijdag 15 mei 2009 om 17:57
dag allen,
gisteren had ik weer een cursus, werkgerelateerd. ik merk dat ik dan altijd degene ben die niks zegt en zich afwachtend opstelt bij plenaire discussies etc. Bij de uitreiking vh certificaat aan het einde zei de docent, wat was je stilletjes, is daar een reden voor? ik stamelde wat.. in pauzes etc ben ik wel altijd vh kletsen en ben in dagelijkse leven vrij extravert, maar als het om kennis enzo aankomt ben ik altijd vrij stil. voel me ook niet geroepen om vragen klassikaal te beantwoorden, er zijn altijd wel mensen die dit graag doen...
maar als zo´n docent dna zo´n opmerking plaatst kan ik me ineens heel verdrietig voelen en balen van mezelf. wat zal de docent wel niet denken? ik neem me dan altijd voor om volgnede keer meer te zeggen maar op een gegeven moment zit je in een bepaalde rol en is het lastig om daar uit te komen.
gisteren had ik weer een cursus, werkgerelateerd. ik merk dat ik dan altijd degene ben die niks zegt en zich afwachtend opstelt bij plenaire discussies etc. Bij de uitreiking vh certificaat aan het einde zei de docent, wat was je stilletjes, is daar een reden voor? ik stamelde wat.. in pauzes etc ben ik wel altijd vh kletsen en ben in dagelijkse leven vrij extravert, maar als het om kennis enzo aankomt ben ik altijd vrij stil. voel me ook niet geroepen om vragen klassikaal te beantwoorden, er zijn altijd wel mensen die dit graag doen...
maar als zo´n docent dna zo´n opmerking plaatst kan ik me ineens heel verdrietig voelen en balen van mezelf. wat zal de docent wel niet denken? ik neem me dan altijd voor om volgnede keer meer te zeggen maar op een gegeven moment zit je in een bepaalde rol en is het lastig om daar uit te komen.
zaterdag 16 mei 2009 om 23:23
zag je dat laatste nou net wat te laat?
Ik denk dat het voor veel mensen ook een kwestie is van uitproberen. Als je jezelf voorneemt minstens twee keer wat te zeggen in een bepaalde bijeenkomt en je merkt dat de wereld niet vergaat als je dat doet, maar dat je juist wordt gehoord en je mening er mag zijn, dan heb je aanknopingspunten om verder te gaan. Succeservaringen opbouwen zeg maar. En als het wat minder succesvol verloopt, dan hoeft dat niet meteen aan jou inbreng te liggen. Niet te kritisch zijn, gewoon de voordeur opengooien en naar buiten wandelen met rechte schouders....
Ik denk dat het voor veel mensen ook een kwestie is van uitproberen. Als je jezelf voorneemt minstens twee keer wat te zeggen in een bepaalde bijeenkomt en je merkt dat de wereld niet vergaat als je dat doet, maar dat je juist wordt gehoord en je mening er mag zijn, dan heb je aanknopingspunten om verder te gaan. Succeservaringen opbouwen zeg maar. En als het wat minder succesvol verloopt, dan hoeft dat niet meteen aan jou inbreng te liggen. Niet te kritisch zijn, gewoon de voordeur opengooien en naar buiten wandelen met rechte schouders....
zondag 17 mei 2009 om 09:45
quote:hermione1 schreef op 16 mei 2009 @ 22:28:
Positivido, dat vind ik een heel goede bijdrage! Van jou en TD krijg ik het idee dat je "ons introverten" positief benadert. Van Rider c.s. krijg ik het idee dat wij vooral een vervelende belasting zijn. Bij dat soort docenten kruip ik juist heel erg in mijn schulp.Want wij zijn groot en jij is klein en dat is niet eerlijk?
Je kruipt in je schulp omdat je niet met de situatie kunt omgaan. Helaas heeft dit soort vermijdingsgedrag nog nooit iemand geholpen. Ik denk dat je beter kunt leren omgaan met het spreken in groepen en in het openbaar krijgen en geven van feedback. Een kritische trainer/docent kan je daarbij helpen. Maar dan moet je wel, vooralsnog in tegenstelling tot TO, open en eerlijk zijn over je ontwikkelpunten en hetgeen je wilt leren.
Positivido, dat vind ik een heel goede bijdrage! Van jou en TD krijg ik het idee dat je "ons introverten" positief benadert. Van Rider c.s. krijg ik het idee dat wij vooral een vervelende belasting zijn. Bij dat soort docenten kruip ik juist heel erg in mijn schulp.Want wij zijn groot en jij is klein en dat is niet eerlijk?
Je kruipt in je schulp omdat je niet met de situatie kunt omgaan. Helaas heeft dit soort vermijdingsgedrag nog nooit iemand geholpen. Ik denk dat je beter kunt leren omgaan met het spreken in groepen en in het openbaar krijgen en geven van feedback. Een kritische trainer/docent kan je daarbij helpen. Maar dan moet je wel, vooralsnog in tegenstelling tot TO, open en eerlijk zijn over je ontwikkelpunten en hetgeen je wilt leren.
zondag 17 mei 2009 om 10:44
quote:hermione1 schreef op 16 mei 2009 @ 22:28:
Van jou en TD krijg ik het idee dat je "ons introverten" positief benadert. Als lid van de club ''ons introverten'' zou ik het fijn vinden als je introvertie niet gelijkstelde met verlegenheid of angst om te spreken in het openbaar of in een groep. Het laatste kun je wat aan doen, als je je inzet.
Van jou en TD krijg ik het idee dat je "ons introverten" positief benadert. Als lid van de club ''ons introverten'' zou ik het fijn vinden als je introvertie niet gelijkstelde met verlegenheid of angst om te spreken in het openbaar of in een groep. Het laatste kun je wat aan doen, als je je inzet.
zondag 17 mei 2009 om 10:58
zondag 17 mei 2009 om 11:19
quote:hermione1 schreef op 16 mei 2009 @ 21:58:
[...]
Een groepstraining is niet per definitie hetzelfde als een cursus Zamirah.
Dat snapt mijn neus ook.
Het gaat hier, in deze discussie over cursussen/trainingen in groepen, zoals gelezen in de openingspost.
Het is wel jammer dat Hermoine en c.s...(....) alles zo op zichzelf betrekken.
Lees de post van HoiPipi nog maar eens goed.
[...]
Een groepstraining is niet per definitie hetzelfde als een cursus Zamirah.
Dat snapt mijn neus ook.
Het gaat hier, in deze discussie over cursussen/trainingen in groepen, zoals gelezen in de openingspost.
Het is wel jammer dat Hermoine en c.s...(....) alles zo op zichzelf betrekken.
Lees de post van HoiPipi nog maar eens goed.
zondag 17 mei 2009 om 16:11
Ik heb wel eens een cursus gevolgd waar ik de enige in de groep was die wat zei. Dat ging zelfs zover dat er op het moment dat de docent wat vroeg al naar mij werd gekeken. Ik heb dat toen als erg vervelend ervaren, kreeg er het gevoel van dat ik die kar in m'n eentje moest trekken. Ik heb geen idee wat de reden van mijn medecursisten was om niks te zeggen, maar ik denk dat ik er meer van opgestoken had als er wat meer interactie was geweest.
zondag 17 mei 2009 om 17:40
ja voor medecursisten is het denk ik prettig als een ieder zich openlijk actief opstelt in discussie etc. maar anderzijds vind ik dat je een rol moet aannemen die bij je past...
ik heb me voorgenomen om bij volgende keer dat ik cursus of training heb, direct een vraag stel of iets...
gek genoeg vind ik het wel spannend als alle ogen op me gericht zijn.. ben altijd bang dat ik dichtsla ofzo bij een wedervraag..
en heeft idd niks met introversie te maken, althans bij mij niet, want ben in het dagelijkse leven redelijk extravert.
meer met onzekerheid in groepen..
ik heb me voorgenomen om bij volgende keer dat ik cursus of training heb, direct een vraag stel of iets...
gek genoeg vind ik het wel spannend als alle ogen op me gericht zijn.. ben altijd bang dat ik dichtsla ofzo bij een wedervraag..
en heeft idd niks met introversie te maken, althans bij mij niet, want ben in het dagelijkse leven redelijk extravert.
meer met onzekerheid in groepen..
