Werk & Studie
alle pijlers
Wanneer ben je toe aan re-integratie?
donderdag 17 maart 2022 om 13:47
Wat moet ik doen mensen?
Ik zit al een halfjaar thuis vanwege psychische en lichamelijke klachten.
De bedrijfsarts pusht me heel erg om weer te proberen re integreren maar ik zie het nog niet zitten nu en al helemaal niet om het te doen omdat hij dat wil. Ik wil echt wel weer gaan werken en wat van mijn leven maken, maar ik ben daar nu nog niet klaar voor.
Ik heb ook geen zin om het weer te gaan proberen terwijl ik niet lekker in mijn vel zit.
De bedrijfsarts kwam met allerlei redenen dat ik het wel moest gaan proberen doordat het me goed zou doen onder de mensen te zijn enz.
Ik weet dat ik dat op de langere termijn ook nodig heb, maar ik vind het niet fijn dat hij mij zo aandringt op het gaan werken terwijl ik weet dat dat zijn taak is. Wat vinden jullie dat ik moet doen? Aan mezelf denken en het afwijzen of weer gaan proberen en alle angsten en ervaringen opzij zetten door me te laten afleiden op werk?
Ik voel me zo in het nauw gedreven dat ik het liefst ontslag wil indienen en ergens anders opnieuw wil gaan proberen. Maar aan de ene kant wilde ik het dit keer juist anders doen en eerst aan mezelf te werken ipv wegrennen voor mijn problemen en weer volledig op werk te storten.
Ik zit al een halfjaar thuis vanwege psychische en lichamelijke klachten.
De bedrijfsarts pusht me heel erg om weer te proberen re integreren maar ik zie het nog niet zitten nu en al helemaal niet om het te doen omdat hij dat wil. Ik wil echt wel weer gaan werken en wat van mijn leven maken, maar ik ben daar nu nog niet klaar voor.
Ik heb ook geen zin om het weer te gaan proberen terwijl ik niet lekker in mijn vel zit.
De bedrijfsarts kwam met allerlei redenen dat ik het wel moest gaan proberen doordat het me goed zou doen onder de mensen te zijn enz.
Ik weet dat ik dat op de langere termijn ook nodig heb, maar ik vind het niet fijn dat hij mij zo aandringt op het gaan werken terwijl ik weet dat dat zijn taak is. Wat vinden jullie dat ik moet doen? Aan mezelf denken en het afwijzen of weer gaan proberen en alle angsten en ervaringen opzij zetten door me te laten afleiden op werk?
Ik voel me zo in het nauw gedreven dat ik het liefst ontslag wil indienen en ergens anders opnieuw wil gaan proberen. Maar aan de ene kant wilde ik het dit keer juist anders doen en eerst aan mezelf te werken ipv wegrennen voor mijn problemen en weer volledig op werk te storten.
donderdag 17 maart 2022 om 15:53
Ja, das dus precies wat die bedrijfsarts ook zegt!Procosatix schreef: ↑17-03-2022 15:35We moeten hoopvol blijven en blijven proberen denk.
Ik had wel de tijd en rust nodig en was niet in staat. Misschien is het nu wel de tijd om in t diepe te springen. Werken is ook wel een bezigheid en zo thuis zitten blijven piekeren kom je ook niet ver mee.
donderdag 17 maart 2022 om 15:54
Kan je niet overgeplaatst worden naar een andere afdeling of locatie?Procosatix schreef: ↑17-03-2022 15:48Ik had te maken met nare mensen om me heen dus ik vertrouw niemand meer, daar al helemaal niet. Is al zodanig beschadigd dat het nooit meer goed zou kunnen komen. Ik kan het wel ergens anders gaan proberen, maar ik heb t ware aard van mensen gezien dus zie in elk mens wel een duistere kant die me mogelijk zou kunnen saboteren.
Heel lullig misschien, maar dat ergens nare mensen zijn, betekent niet dat je eeuwig ziek kunt blijven. Ik krijg het idee dat als je ergens anders wel wil gaan werken en hier niet, dat het probleem vooral een arbeidsconflict is en niet ziekte... maar als dat het geval is , zou ik een andere baan gaan zoeken. Dat is wel fair naar de werkgever toe en uiteindelijk ook naar jezelf.
Heel zonde om nooit meer iemand te durven vertrouwen. Denk je dat dat ergens anders wel terug komt? Praat je met een psych hierover?
donderdag 17 maart 2022 om 16:05
Procosatix schreef: ↑17-03-2022 15:11Misschien moet ik het wel gewoon proberen en ervoor open staan. Maar ik wil dat uit eigen belang doen en niet uit belang van de werkgever of bedrijfsarts die weer uit hen belang opereert.
Dat is namelijk alleen maar voor mij nadelig door nu in de laatste weken er wat van te maken. Die bedrijfskundige oordeel van de uwv komt er hoe dan ook aan.
Ik krijg wel een beetje het idee dat "omdat de bedrijfsarts het voorstelt" jij je hakken in het zand gaat zetten. Dat je liever had gewild dat jij had voorgeteld om het te gaan proberen.
Zet je daar overheen. Het is geen machtsspelletje.
Bespreek dit met je behandelaar en bespreek eerst met de bedrijfsarts hoe hij/zij dit reintegreren voorstelt. En is dit voor jou haalbaar.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 17 maart 2022 om 16:08
Ik wilde het wel eerst gaan terug gaan proberen, maar dat was nog niet gelukt en nu verloopt contract dus is sowieso al geen optie en was eigenlijk ook geen goede optie om terug te gaan. De baan zelf vond ik wel leuk maar kon het niet meer destijds aan.Maída schreef: ↑17-03-2022 15:54Kan je niet overgeplaatst worden naar een andere afdeling of locatie?
Heel lullig misschien, maar dat ergens nare mensen zijn, betekent niet dat je eeuwig ziek kunt blijven. Ik krijg het idee dat als je ergens anders wel wil gaan werken en hier niet, dat het probleem vooral een arbeidsconflict is en niet ziekte... maar als dat het geval is , zou ik een andere baan gaan zoeken. Dat is wel fair naar de werkgever toe en uiteindelijk ook naar jezelf.
Heel zonde om nooit meer iemand te durven vertrouwen. Denk je dat dat ergens anders wel terug komt? Praat je met een psych hierover?
Het is niet alleen een arbeidsconflict, er spelen ook andere dingen mee.
Weet ik niet, denk het niet. Ik zal me voortaan zakelijker opstellen en nooit meer iemand in vertrouwen nemen en altijd blijven uitkijken. Mijn psych is er wel van op de hoogte en kijkt net een nuchtere blik ernaar, dat het niet altijd zo hoeft te zijn. En dat weet ik ook wel ergens, maar hoop niet dat ik weer teleurgesteld ga raken. Ik kan heel veel slikken, maar op een gegeven moment is het vol en dan is het weer te laat.
Maar ik weet niet wat ik moet doen, heb een aantal dingen nog niet verwerkt maar ben mijn leven ook wel zat geraakt. Tis een beetje alles of niets mentaliteit dat ik heb.
Ik denk wel dat ik een knop om ga draaien en weer het ga proberen en dan zonder hulp.
donderdag 17 maart 2022 om 16:12
Yep, geen zin, zo klink je echt. Maar dat is wel heel onvolwassen en als je niet oplet snij je jezelf daarmee in de vingers. Doe wat aan je houding en gedraag je wat professioneler.Procosatix schreef: ↑17-03-2022 15:20Dan ga ik wel werk zoeken en ergens anders opnieuw beginnen. Ik heb hier ook geen zin meer in en al helemaal niet op deze manier.
donderdag 17 maart 2022 om 16:22
Nou als ik jou zo lees ben je zeker nog niet klaar om het zonder hulp te gaan proberen. Dat zou ik echt nog niet doen.Procosatix schreef: ↑17-03-2022 16:08Ik wilde het wel eerst gaan terug gaan proberen, maar dat was nog niet gelukt en nu verloopt contract dus is sowieso al geen optie en was eigenlijk ook geen goede optie om terug te gaan. De baan zelf vond ik wel leuk maar kon het niet meer destijds aan.
Het is niet alleen een arbeidsconflict, er spelen ook andere dingen mee.
Weet ik niet, denk het niet. Ik zal me voortaan zakelijker opstellen en nooit meer iemand in vertrouwen nemen en altijd blijven uitkijken. Mijn psych is er wel van op de hoogte en kijkt net een nuchtere blik ernaar, dat het niet altijd zo hoeft te zijn. En dat weet ik ook wel ergens, maar hoop niet dat ik weer teleurgesteld ga raken. Ik kan heel veel slikken, maar op een gegeven moment is het vol en dan is het weer te laat.
Maar ik weet niet wat ik moet doen, heb een aantal dingen nog niet verwerkt maar ben mijn leven ook wel zat geraakt. Tis een beetje alles of niets mentaliteit dat ik heb.
Ik denk wel dat ik een knop om ga draaien en weer het ga proberen en dan zonder hulp.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
donderdag 17 maart 2022 om 16:30
Blijf juist wel gebruik maken van je hulp. Het lijkt alles of niets, en zo hoeft het niet te zijn. Nooit meer in iemand in vertrouwen nemen is toch geen goede basis? Er zijn veel meer mensen die wel het beste met anderen voor hebben. Ga je problemen aanpakken, anders zit je over een tijdje weer met precies hetzelfde. Wordt niemand beter van.
donderdag 17 maart 2022 om 16:37
Het lijkt alsof dit gesprek met de bedrijfsarts bij jou iets heeft geraakt waardoor je nu vanuit emotie aan het reageren bent. Zou dat aan de hand kunnen zijn?
Ik adviseer je om geen overhaaste beslissingen te nemen die vergaande consequenties kunnen hebben voor je inkomen. Bespreek het eerst eens met je behandelaar.
Ik adviseer je om geen overhaaste beslissingen te nemen die vergaande consequenties kunnen hebben voor je inkomen. Bespreek het eerst eens met je behandelaar.
donderdag 17 maart 2022 om 16:39
Neem geen ontslag en ga niet ziek ergens anders werken. Ik snap dat dat heel aanlokkelijk klinkt en kan je situatie heel goed invoelen. Maar je kunt je daar enorme problemen mee op de hals halen voor lange termijn.
Toen ik knettervast zat heeft mijn psycholoog wel eens contact opgenomen met de bedrijfsarts om te vertellen hoe het écht zat (met mijn toestemming). Dat heeft geholpen en re-integratie is toen weer gepauzeerd.
Ik zou voorzichtig proberen gehoor te geven aan hun verzoek. Het is nog maar voor even en het is vrij standaard. Plan meteen evaluatiemomenten met arts (en psycholoog), zodat je ook een escape hebt. Reintegreren is niet per se een rechte lijn, daar kan ook in bijgestuurd worden.
Door te weigeren maak je je problemen groter. En als je echt twijfels hebt over de arts, kun je volgens mij via uwv een second opinion aanvragen of zoiets.
Maar geen ontslag nemen en niet ziek solliciteren. Daarmee zet je je eventuele uitkering op het spel.
Toen ik knettervast zat heeft mijn psycholoog wel eens contact opgenomen met de bedrijfsarts om te vertellen hoe het écht zat (met mijn toestemming). Dat heeft geholpen en re-integratie is toen weer gepauzeerd.
Ik zou voorzichtig proberen gehoor te geven aan hun verzoek. Het is nog maar voor even en het is vrij standaard. Plan meteen evaluatiemomenten met arts (en psycholoog), zodat je ook een escape hebt. Reintegreren is niet per se een rechte lijn, daar kan ook in bijgestuurd worden.
Door te weigeren maak je je problemen groter. En als je echt twijfels hebt over de arts, kun je volgens mij via uwv een second opinion aanvragen of zoiets.
Maar geen ontslag nemen en niet ziek solliciteren. Daarmee zet je je eventuele uitkering op het spel.
Everything is fluid
donderdag 17 maart 2022 om 16:42
donderdag 17 maart 2022 om 17:04
Koffie drinken is vaak de 1e stap dus zo raar is het niet.Procosatix schreef: ↑17-03-2022 14:52Ja maar koffie drinken met iemand die totaal niet empatisch is heb ik geen belang of behoefte aan. Ik doe dat liever alleen bij mijn behandelaar. Koffie drinken doe je als je jezelf op de rit hebt en zsm al kan gaan werken. Dat is bij mij nog niet het geval dus heb ook niks te bespreken daar? Ik vind dat je werk en privé gescheiden moet houden.
Hij had het ook over vrijwilligerswerk en ik dacht echt prima allemaal maar hij overviel mij door het aandringen dat het mij goed zou doen. Ik houd er sowieso niet van als mensen pushen, dan krijg ik het alleen maar nog meer benauwd van.
Je wil graag werk en prive gscheiden houden maar zo werkt dat natuurlijk niet. Je hoeft niet meteen fulltime aan het werk maar langzaam kijken welke dingen je wel zou kunnen doen voor x aantal uur in de week en dat langzaam opbouwen is natuurlijk wel logisch.
Jouw werkgever betaald je salaris dus je bent wel verplicht mee te werken aan een reïntegratie. Maar je bent al een half jaar thuis. Je loopt bij een psycholoog zeg je maar hebt werken niet eens besproken. Het lijkt erop dat je je kont echt tegen de krib gooit..
donderdag 17 maart 2022 om 17:05
Heel rot voor je maar dat is geen reden om ziek thuis te blijven en niet mee te werken.Procosatix schreef: ↑17-03-2022 15:48Ik had te maken met nare mensen om me heen dus ik vertrouw niemand meer, daar al helemaal niet. Is al zodanig beschadigd dat het nooit meer goed zou kunnen komen. Ik kan het wel ergens anders gaan proberen, maar ik heb t ware aard van mensen gezien dus zie in elk mens wel een duistere kant die me mogelijk zou kunnen saboteren.
donderdag 17 maart 2022 om 17:19
Dit, het leest idd alsof je echt niet wil. Snap ik ergens omdat je het al niet naar je zin had daar, maar is niet de weg.Nanouk schreef: ↑17-03-2022 17:04Koffie drinken is vaak de 1e stap dus zo raar is het niet.
Je wil graag werk en prive gscheiden houden maar zo werkt dat natuurlijk niet. Je hoeft niet meteen fulltime aan het werk maar langzaam kijken welke dingen je wel zou kunnen doen voor x aantal uur in de week en dat langzaam opbouwen is natuurlijk wel logisch.
Jouw werkgever betaald je salaris dus je bent wel verplicht mee te werken aan een reïntegratie. Maar je bent al een half jaar thuis. Je loopt bij een psycholoog zeg je maar hebt werken niet eens besproken. Het lijkt erop dat je je kont echt tegen de krib gooit..
Ik ben ergens ziek uit dienst gegaan nadat ze me een jaar waarin ik ziek was (fysiek) hebben doorbetaald maar mijn jaar contract werd niet meer verlengd terwijl ik net weer wilde reintegreren. Logisch als je dat hele jaar ziek bent, en ze hebben me verder ook keurig behandeld.
De bedrijfsarts en ik hadden al een vermoeden en hebben dat netjes in overleg afgewacht, ben dus ziek uit dienst gegaan en zodoende bij het UWV terecht gekomen. Die hebben me gekeurd, kwamen tot de conclusie dat ik nog maar even niks moest doen want psychisch was ik na dat hele gedoe nog niet. Na een aantal maanden herkeurd en zo kwamen we erop dat ik moest gaan reintegreren. Ik kreeg een coach toegewezen, heb zelf plekje gezocht en daar werk ik nu nog steeds. Ik begrijp dat dit een net ander verhaal is, maar mijn ervaring is dat de bedrijfsarts er met name voor mij was en me ook heeft geholpen.
Denk dus eigenlijk ook dat het zeker wel aan je eigen instelling kan liggen. Als jij laat merken dat je echt nog niet van plan bent zelfs maar een kop koffie te gaan drinken, kan dat bij hem landen als enorme tegenstand en zal ie aandringen.
grobbekuiken_ wijzigde dit bericht op 17-03-2022 17:37
0.03% gewijzigd
donderdag 17 maart 2022 om 17:26
Wat ga je dan tegen je toekomstige werkgever zeggen. Ik ben ziek uit dienst.Procosatix schreef: ↑17-03-2022 15:20Dan ga ik wel werk zoeken en ergens anders opnieuw beginnen. Ik heb hier ook geen zin meer in en al helemaal niet op deze manier.
De bedrijfsarts wilden weer dat ik rustig begin.
Ik ben een half jaar thuis.
Zal de nieuwe werkgever zo ruimhartig zijn. Om je een nieuwe baan te gunnen.?
Ik hoop het.
donderdag 17 maart 2022 om 17:46
Je kan wel ziek worden van een slechte werksfeer, zeker dat je nu ook een psycholoog ziet. Maar je kunt niet blijven volhouden dat je op een andere afdeling in passend werk of bij een andere werkgever niets zou kunnen. Je zou ook bij de bedrijfsarts kunnen aangeven, dat je in niet te stressvol werk op een rustige plek wel e.a. wil proberen maar dan liever op een afdeling of op een plek die voor jou niet ziekmakend is. Dus het met de bedrijfsarts hebben over de voorwaarden waaronder je wel iets zou kunnen proberen.
Met niets doen, los het nl. niet op.
Met niets doen, los het nl. niet op.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 17 maart 2022 om 18:00
Ja wellicht doe dat. Er zijn gewoon dingen die ik nam heb gedeeld, hij weet ook alleen van de diagnoses maar weet niet wat precies. Hij vroeg me er wel naar maar ik vond dat te om te moeten vertellen en heb liever dat ik het alleen aan mijn psycholoog vertel. Weet niet hoe hij ook zo reageren als ik mezelf zou openstellen. De ervaringen zijn best wel heftig maar ik zit niet op een reactie te wachten als het leven gaat door ofso.Cauvechront schreef: ↑17-03-2022 16:39Neem geen ontslag en ga niet ziek ergens anders werken. Ik snap dat dat heel aanlokkelijk klinkt en kan je situatie heel goed invoelen. Maar je kunt je daar enorme problemen mee op de hals halen voor lange termijn.
Toen ik knettervast zat heeft mijn psycholoog wel eens contact opgenomen met de bedrijfsarts om te vertellen hoe het écht zat (met mijn toestemming). Dat heeft geholpen en re-integratie is toen weer gepauzeerd.
Ik zou voorzichtig proberen gehoor te geven aan hun verzoek. Het is nog maar voor even en het is vrij standaard. Plan meteen evaluatiemomenten met arts (en psycholoog), zodat je ook een escape hebt. Reintegreren is niet per se een rechte lijn, daar kan ook in bijgestuurd worden.
Door te weigeren maak je je problemen groter. En als je echt twijfels hebt over de arts, kun je volgens mij via uwv een second opinion aanvragen of zoiets.
Maar geen ontslag nemen en niet ziek solliciteren. Daarmee zet je je eventuele uitkering op het spel.
Ik laat het voor nu even bezinken en ga er goed over nadenken. Ik kan er niet tegen als ik onder druk word gezet en ondervraagd alsof ik het niet waard ben. Ik kan ook niet zo goed mijn pijn onder woorden brengen want het is nu eenmaal gebeurd en daar ken je niets meer aan veranderen. Dan heb ik liever nog ergens anders opnieuw beginnen dan iedere keer zulke gesprekken voeren die je zo verder behandelen als stront.
donderdag 17 maart 2022 om 18:03
Niet de reden dat je ziek werd, wel de reden dat je nu nog steeds thuis bent en er niet aan wil denken te reïntegreren aangezien je zelf aangeeft wel bij een andere werkgever aan de slag te willen/kunnen.Procosatix schreef: ↑17-03-2022 17:56Dat was ook niet de reden, maar dat maakte het ook niet aantrekkelijker om terug te keren.
donderdag 17 maart 2022 om 18:50
Na alles te hebben gelezen vraag ik mij eigenlijk af waarom de titel van dit topic " wanneer re- integreren is ". Na de informatie die je geeft lijkt het sterk dat je op je huidige werk gewoon niet wil re-intergreren. Je wil niet, je hebt er geen zin in , geen behoefte aan. Maar heel eerlijk, hier gaat re-intergratie toch niet over. Ik vind het ook best kwalijk om steeds maar terug te zien dat je " geen zin " hebt.
De situatie op je werk kan echt heel vervelend zijn, maar kom op!! je bent tot einde contract gewoon nog in dienst en daarbij horen verplichtingen. Je krijgt gewoon uitbetaald dus daar hoort ook wat tegen over te staan. Je kan niet blijven weg lopen onder hem mom " ik kan nog niet re-intergreren". Daarnaast, je schrijft dat je wel bij een andere werkgever aan het werk wil gaan. Dus kan je dan niet werken of wil je gewoon niet meer op deze werkplek werken?. En hoe denk je dit bij een volgende werkgever aan te pakken. " Ja ik ben daar ziek uit dienst gegaan want ik had geen zin meer om daar te re-intergreren". Dan gaat je nieuwe werkgever toch ook vraagtekens krijgen. Daarnaast, als je een referentie moet opgeven.....
Wat ik ook vreemd om te lezen vindt, je bent al een half jaar ziek en je loopt bij een psych, maar je moet nu nog vragen hoe hij/zij het re-intergreren ziet?? Het lijkt er daarmee op dat je nooit bezig bent geweest met willen re-intergreren.
Je zegt dat je er niet tegen kan als je onder druk gezet wordt, maar kom op, je verteld de bedrijfsarts maar halve dingen en natuurlijk gaat diegene er druk achter zetten. Zelfs een kopje koffie drinken weiger je omdat het niet is wat jij WIL. Dit is toch geen volwassen gedrag? Ik hoop dat je goede gesprekken hebt met je psych. over waar je nu mee zit, maar ook dat je deze situatie bespreekt voor de toekomst. Je kan niet altijd als je iets niet fijn vindt je gewoon maar ziekgemeld houden.
De situatie op je werk kan echt heel vervelend zijn, maar kom op!! je bent tot einde contract gewoon nog in dienst en daarbij horen verplichtingen. Je krijgt gewoon uitbetaald dus daar hoort ook wat tegen over te staan. Je kan niet blijven weg lopen onder hem mom " ik kan nog niet re-intergreren". Daarnaast, je schrijft dat je wel bij een andere werkgever aan het werk wil gaan. Dus kan je dan niet werken of wil je gewoon niet meer op deze werkplek werken?. En hoe denk je dit bij een volgende werkgever aan te pakken. " Ja ik ben daar ziek uit dienst gegaan want ik had geen zin meer om daar te re-intergreren". Dan gaat je nieuwe werkgever toch ook vraagtekens krijgen. Daarnaast, als je een referentie moet opgeven.....
Wat ik ook vreemd om te lezen vindt, je bent al een half jaar ziek en je loopt bij een psych, maar je moet nu nog vragen hoe hij/zij het re-intergreren ziet?? Het lijkt er daarmee op dat je nooit bezig bent geweest met willen re-intergreren.
Je zegt dat je er niet tegen kan als je onder druk gezet wordt, maar kom op, je verteld de bedrijfsarts maar halve dingen en natuurlijk gaat diegene er druk achter zetten. Zelfs een kopje koffie drinken weiger je omdat het niet is wat jij WIL. Dit is toch geen volwassen gedrag? Ik hoop dat je goede gesprekken hebt met je psych. over waar je nu mee zit, maar ook dat je deze situatie bespreekt voor de toekomst. Je kan niet altijd als je iets niet fijn vindt je gewoon maar ziekgemeld houden.
Expres zo zijn, Wauw !
donderdag 17 maart 2022 om 18:58
We hebben dat in het begin besproken en toen vond ze het te snel gaan en daar was ik het mee eens. Daarna niet meer over gehad.Walkingonsunshine schreef: ↑17-03-2022 18:50Na alles te hebben gelezen vraag ik mij eigenlijk af waarom de titel van dit topic " wanneer re- integreren is ". Na de informatie die je geeft lijkt het sterk dat je op je huidige werk gewoon niet wil re-intergreren. Je wil niet, je hebt er geen zin in , geen behoefte aan. Maar heel eerlijk, hier gaat re-intergratie toch niet over. Ik vind het ook best kwalijk om steeds maar terug te zien dat je " geen zin " hebt.
De situatie op je werk kan echt heel vervelend zijn, maar kom op!! je bent tot einde contract gewoon nog in dienst en daarbij horen verplichtingen. Je krijgt gewoon uitbetaald dus daar hoort ook wat tegen over te staan. Je kan niet blijven weg lopen onder hem mom " ik kan nog niet re-intergreren". Daarnaast, je schrijft dat je wel bij een andere werkgever aan het werk wil gaan. Dus kan je dan niet werken of wil je gewoon niet meer op deze werkplek werken?. En hoe denk je dit bij een volgende werkgever aan te pakken. " Ja ik ben daar ziek uit dienst gegaan want ik had geen zin meer om daar te re-intergreren". Dan gaat je nieuwe werkgever toch ook vraagtekens krijgen. Daarnaast, als je een referentie moet opgeven.....
Wat ik ook vreemd om te lezen vindt, je bent al een half jaar ziek en je loopt bij een psych, maar je moet nu nog vragen hoe hij/zij het re-intergreren ziet?? Het lijkt er daarmee op dat je nooit bezig bent geweest met willen re-intergreren.
Je zegt dat je er niet tegen kan als je onder druk gezet wordt, maar kom op, je verteld de bedrijfsarts maar halve dingen en natuurlijk gaat diegene er druk achter zetten. Zelfs een kopje koffie drinken weiger je omdat het niet is wat jij WIL. Dit is toch geen volwassen gedrag? Ik hoop dat je goede gesprekken hebt met je psych. over waar je nu mee zit, maar ook dat je deze situatie bespreekt voor de toekomst. Je kan niet altijd als je iets niet fijn vindt je gewoon maar ziekgemeld houden.
Ik vind dat jij heel veel oordeelt op basis van wat reacties terwijl je mij hele achtergrond niet kent. Ik voel ook niet eens meer de behoefte dat hier uit te gaan leggen want dan lijkt het op mezelf verdedigen. Voortaan houd je conclusies voor je als je denkt alles te weten.
donderdag 17 maart 2022 om 19:04
Het is een reactie op wat je zelf allemaal hebt geschreven.Procosatix schreef: ↑17-03-2022 18:58We hebben dat in het begin besproken en toen vond ze het te snel gaan en daar was ik het mee eens. Daarna niet meer over gehad.
Ik vind dat jij heel veel oordeelt op basis van wat reacties terwijl je mij hele achtergrond niet kent. Ik voel ook niet eens meer de behoefte dat hier uit te gaan leggen want dan lijkt het op mezelf verdedigen. Voortaan houd je conclusies voor je als je denkt alles te weten.
Expres zo zijn, Wauw !
donderdag 17 maart 2022 om 19:06
Het is maar hoe je het bekijktWalkingonsunshine schreef: ↑17-03-2022 19:04Het is een reactie op wat je zelf allemaal hebt geschreven.
donderdag 17 maart 2022 om 19:48
Als je ziek uit dienst gaat neemt het UWV je ziektebegeleiding over en ook zij gaan beoordelen of je kunt re-integreren. Dan kun je ook niet zeggen dat je geen zin hebt. Je eigen houding is minstens zo belangrijk. NZ heeft het heel goed uitgelegd.
Als je re-integreert ben je nog steeds ziek, dat maakt dus voor je werkgever niet uit. Het maakt wel uit of zowel jij als je werkgever voldoende inspanningen geleverd hebben. En bedenk dat de bedrijfsarts ook in jouw belang handelt en je wellicht op deze manier juist een zet in de goede richting wil geven, ondanks dat je dat zelf nog niet in de gaten hebt.
Doe in elk geval iets aan je houding en overleg met je eigen psycholoog.
Als je re-integreert ben je nog steeds ziek, dat maakt dus voor je werkgever niet uit. Het maakt wel uit of zowel jij als je werkgever voldoende inspanningen geleverd hebben. En bedenk dat de bedrijfsarts ook in jouw belang handelt en je wellicht op deze manier juist een zet in de goede richting wil geven, ondanks dat je dat zelf nog niet in de gaten hebt.
Doe in elk geval iets aan je houding en overleg met je eigen psycholoog.
