Werk & Studie
alle pijlers
Wat vinden jullie hiervan? (reactie arbo)
donderdag 12 februari 2009 om 19:04
Ik ben normaal ingelogd onder een andere naan, maar ik wilde dit toch "anoniem" bespreken. Hopelijk kan ik een beetje helder omschrijven wat het probleem is.
Mijn man is vermoedelijk autistisch (syndroom van Asperger). Al op de universiteit (6 jaar geleden) dacht de uni-psycholoog hieraan. Ik werk in de psychiatrie, en begon ook steeds meer te herkennen.
Hij loopt als vanaf het moment dat hij is gaan werken constant tegen communicatieproblemen aan. Hij doet zijn werk perfect, dat zegt zijn baas ook, maar hij doet er te lang over omdat hij veel te veel naar details kijkt. Nu kan hij niet omgaan met tijdsdruk. En sinds een half jaar moet hij voor zijn werk bij verschillende bedrijven langs gaan. Ook hier vind het hij onwijs moeilijk om goed te communiceren (vragen stellen aan nieuwe mensen, uitleggen wat hij aan het doen is, eigenlijk gewoon alles wat met communicatie te maken heeft. Maar hij wil zijn werk wel goed doen. Soms heeft hij het niet op tijd af, en dan gaat hij soms tot diep in de nacht thuis werken om het af te krijgen, zodat zijn collega's niet zien dat hij zo traag is.
Hij vind dit echt ontzettend moeilijk,en loopt hierin vast.Hij gaat de laatste tijd echt met buikpijn naar zijn werk.
Buiten dit zijn ze onlangs begonnen met de testen voor de diagnose. Hij zit er echt mee dat hij waarschijnlijk autistisch is. Ook als hij dit niet blijkt te zijn, wil hij gewoon graag weten waarom hij zoveel problemen in de communicatie heeft (en nog veeeeeeel meer, maar dan wordt het verhaal nog langer)
Onlangs heeft hij een best wel pittige mail gehad van zijn leidinggevend. ZIj gaf aan dat hij niet goed communiceert en dat ze hier een gesprek met hem over wil hebben. En op dit punt in hij dichtgeklapt. Hij wil altijd eerlijk zijn, maar hij wil niet vertellen dat hij waarschijnlijk Asperger heeft en daarom "anders" is. Want hij is bang voor die stempel.
Maandag heeft hij zich ziekgemeld, en gemeld dat hij op dit moment niet in staat is om te werken. Gisteren kwam er een brief van de Arbo, dat hij vandaag langs moest komen.
Die dame van de Arbo nam hem totaal niet serieus.
Ze zei o.a dit soort dingen:
- Praat jezelf niet zo de put in
- Wees blij, er zijn autisten die er veel erger aan toe zijn, en bijvoorbeeld van het dak willen springen.
- Zou je je prettiger voelen als je tijdelijk postzegels kan plakken, als vervangend werk (kom op zeg, hij heeft een post universitaire studie)
- Ik ken genoeg autisten (ook raar dat ze telkens over autisten spreekt) die wel goed functioneren op hun werk.
En zo ging ze maar door.
Ik snap heus wel dat iemand van de Arbo mensen zo snel mogelijk weer aan het werk moet krijgen. Maar moet dit nou zo? Mijn man voelt zich totaal niet serieus genomen.
Wat vinden jullie van de gehele kwestie?
Mijn man is vermoedelijk autistisch (syndroom van Asperger). Al op de universiteit (6 jaar geleden) dacht de uni-psycholoog hieraan. Ik werk in de psychiatrie, en begon ook steeds meer te herkennen.
Hij loopt als vanaf het moment dat hij is gaan werken constant tegen communicatieproblemen aan. Hij doet zijn werk perfect, dat zegt zijn baas ook, maar hij doet er te lang over omdat hij veel te veel naar details kijkt. Nu kan hij niet omgaan met tijdsdruk. En sinds een half jaar moet hij voor zijn werk bij verschillende bedrijven langs gaan. Ook hier vind het hij onwijs moeilijk om goed te communiceren (vragen stellen aan nieuwe mensen, uitleggen wat hij aan het doen is, eigenlijk gewoon alles wat met communicatie te maken heeft. Maar hij wil zijn werk wel goed doen. Soms heeft hij het niet op tijd af, en dan gaat hij soms tot diep in de nacht thuis werken om het af te krijgen, zodat zijn collega's niet zien dat hij zo traag is.
Hij vind dit echt ontzettend moeilijk,en loopt hierin vast.Hij gaat de laatste tijd echt met buikpijn naar zijn werk.
Buiten dit zijn ze onlangs begonnen met de testen voor de diagnose. Hij zit er echt mee dat hij waarschijnlijk autistisch is. Ook als hij dit niet blijkt te zijn, wil hij gewoon graag weten waarom hij zoveel problemen in de communicatie heeft (en nog veeeeeeel meer, maar dan wordt het verhaal nog langer)
Onlangs heeft hij een best wel pittige mail gehad van zijn leidinggevend. ZIj gaf aan dat hij niet goed communiceert en dat ze hier een gesprek met hem over wil hebben. En op dit punt in hij dichtgeklapt. Hij wil altijd eerlijk zijn, maar hij wil niet vertellen dat hij waarschijnlijk Asperger heeft en daarom "anders" is. Want hij is bang voor die stempel.
Maandag heeft hij zich ziekgemeld, en gemeld dat hij op dit moment niet in staat is om te werken. Gisteren kwam er een brief van de Arbo, dat hij vandaag langs moest komen.
Die dame van de Arbo nam hem totaal niet serieus.
Ze zei o.a dit soort dingen:
- Praat jezelf niet zo de put in
- Wees blij, er zijn autisten die er veel erger aan toe zijn, en bijvoorbeeld van het dak willen springen.
- Zou je je prettiger voelen als je tijdelijk postzegels kan plakken, als vervangend werk (kom op zeg, hij heeft een post universitaire studie)
- Ik ken genoeg autisten (ook raar dat ze telkens over autisten spreekt) die wel goed functioneren op hun werk.
En zo ging ze maar door.
Ik snap heus wel dat iemand van de Arbo mensen zo snel mogelijk weer aan het werk moet krijgen. Maar moet dit nou zo? Mijn man voelt zich totaal niet serieus genomen.
Wat vinden jullie van de gehele kwestie?
donderdag 12 februari 2009 om 19:08
Vindt zelf de reactie niet netjes. Misschien kan je man om een ander iemand vragen?
Denk trouwens dat dit topic beter past op werk en studie.
Denk trouwens dat dit topic beter past op werk en studie.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
donderdag 12 februari 2009 om 19:11
De arbo moet kijken of er een medische reden is waarom je man niet kan werken. Wat denk je zelf, is die er? En is die op te lossen, als in, hoe zou je man op zo kort mogelijke termijn weer in staat zijn om zijn functie volledig uit te oefenen? En welke oplossingen hebben jullie zelf bedacht? Het scheelt ook nogal als je naar de arbo-arts gaat en je hebt zelf al een oplossingsrichting bedacht.
donderdag 12 februari 2009 om 19:14
Ik denk dat je meer reacties krijgt als je dit laat verplaatsen naar Werk en Studie.
Verder vind ik die Arbo-dame een ongelooflijke hork, maar dat schijnt vaker voor te komen bij de Arbo.
Niet dat ik Asperger onderschat, maar ik zou wel tegen je man willen zeggen dat communicatie op het werk nou eenmaal een van de moeilijkste dingen is. Ik heb geen autistische stoornis maar loop ook voortdurend tegen communicatieproblemen aan, net als mijn collega's. En ik kan ook volstrekt niet omgaan met tijdsdruk. Toch kun je leren je werk zo in te richten dat je daar zo min mogelijk last van hebt. Ik hoop dat dat je man ook gaat lukken!
Verder vind ik die Arbo-dame een ongelooflijke hork, maar dat schijnt vaker voor te komen bij de Arbo.
Niet dat ik Asperger onderschat, maar ik zou wel tegen je man willen zeggen dat communicatie op het werk nou eenmaal een van de moeilijkste dingen is. Ik heb geen autistische stoornis maar loop ook voortdurend tegen communicatieproblemen aan, net als mijn collega's. En ik kan ook volstrekt niet omgaan met tijdsdruk. Toch kun je leren je werk zo in te richten dat je daar zo min mogelijk last van hebt. Ik hoop dat dat je man ook gaat lukken!
donderdag 12 februari 2009 om 19:19
Oeps, had helemaal niet gezien dat ik hem hier geplaatst had!
Ik denk dat hij momenteel echt overspannen is. Er word op het werk heel veel van hem gevraagd, de stress over vermoedelijk autisme (tuurlijk is hij geen ander mens als hij officieel die diagnose heeft, maar toch is die onzekerheid toch wel heftig lijkt me) maken het toch wel hefig.Dus ik denk ook echt dat hij niet kan werken op dit moment. Overspannen --> medische reden toch?
Ik denk dat hij momenteel echt overspannen is. Er word op het werk heel veel van hem gevraagd, de stress over vermoedelijk autisme (tuurlijk is hij geen ander mens als hij officieel die diagnose heeft, maar toch is die onzekerheid toch wel heftig lijkt me) maken het toch wel hefig.Dus ik denk ook echt dat hij niet kan werken op dit moment. Overspannen --> medische reden toch?
donderdag 12 februari 2009 om 19:20
Nee, dat is een reactie van niks. Het lijkt me logisch dat dit heel moeilijk te accepteren is voor hem! Misschien is het wel een goed idee als hij eens uit laat zoeken waar zijn kwaliteiten liggen en wat voor soort werk hierop aansluit. Want zo op je tenen lopen houdt natuurlijk niemand lang vol....Overigens begrijp ik dat het moeilijk voor hem is om met zijn leidinggevende te praten over een eventuele diagnose Asperger. Toch denk ik dat het juist in zijn voordeel kan werken. De leidinggevende heeft nu ook door dat hij niet goed functioneert, maar kan niet begrijpen wat daar achter zit. Terwijl als zij goed ingelicht wordt over Asperger zij waarschijnlijk veel meer begrip voor hem krijgt. En dan kunnen er misschien ook aanpassingen gedaan worden.
donderdag 12 februari 2009 om 19:26
Ik heb hem ook geprobeerd ervan te overtuigen om dit met zijn werkgever te bespreken. Maar hij is de laatste tijd al op zoveel onbegrip gestuit, da hij erg bang is voor een stempel Dat mensen hem niet meer voor vol aanzien, omdat er een stereotype idee over een autist heerst (het Rain man idee)
Mensen in administratieve functies lijken totaal geen kaas te hebben gegeten van dit soort dingen. Maar ook de huisarts niet. Die zei: Nou jij kan geen autist zijn, want autisten kijken geen mensen aan.
Inmiddels zijn er heel veel mensen die hebben beaamd dat zij sterk vermoeden dat mijn man Asperger heeft. Mensen die er verstand van hebben. En het is ook niet zo dat we perse willen dat hij die diagnose krijgt. Maar om een vorm van jobcoaching (en dus vervangend werk) te krijgen moet je een diagnose hebben.
Mensen in administratieve functies lijken totaal geen kaas te hebben gegeten van dit soort dingen. Maar ook de huisarts niet. Die zei: Nou jij kan geen autist zijn, want autisten kijken geen mensen aan.
Inmiddels zijn er heel veel mensen die hebben beaamd dat zij sterk vermoeden dat mijn man Asperger heeft. Mensen die er verstand van hebben. En het is ook niet zo dat we perse willen dat hij die diagnose krijgt. Maar om een vorm van jobcoaching (en dus vervangend werk) te krijgen moet je een diagnose hebben.
donderdag 12 februari 2009 om 21:11
Mevrouw van de Arbo vond dat hij op dit moment prima kon gaan werken.. om er gelijk achteraan te zeggen dat als hij het er niet mee eens was hij op de brief van Arbo moest wachten en daarna een klacht moet indienen bij het CWI.
Ik denk echt dat hij op dit moment zijn werk niet goed kan doen. Maar moet hij nu gewoon maandag weer gaan werken?
Ik denk echt dat hij op dit moment zijn werk niet goed kan doen. Maar moet hij nu gewoon maandag weer gaan werken?
donderdag 12 februari 2009 om 21:51
Asperger is hoog nivo Autisme, iets wat vele mensen niet kunnen plaatsen.
Iets wat ook geregeld verward wordt met NLD, een niet aan Autisme aan-verwante stoornis.
Met het hebben van de juiste diagnose begint het hele proces eigenlijk pas.
Herkennen, accepteren, mee leren omgaan, als je er rekening mee houdt zal blijken dat er goed mee te leven is maar je er eigenlijk wel altijd rekening mee moet houden.
Misschien een een training een methode om trucjes te leren (Helemaal veranderen of laten verwijnen is helaas geen mogelijkheid.)
Maar dnai s wel van belang dat de therapeut o.i.d. op de hoogte is van het Asperger profiel (Of wat uiteindelijk ook uit de test mogen komen)
Misschien is het ook een idee om een arbeidspsycholisch onderzoek aan te vragen?
hoe dan ook veel succes.
Iets wat ook geregeld verward wordt met NLD, een niet aan Autisme aan-verwante stoornis.
Met het hebben van de juiste diagnose begint het hele proces eigenlijk pas.
Herkennen, accepteren, mee leren omgaan, als je er rekening mee houdt zal blijken dat er goed mee te leven is maar je er eigenlijk wel altijd rekening mee moet houden.
Misschien een een training een methode om trucjes te leren (Helemaal veranderen of laten verwijnen is helaas geen mogelijkheid.)
Maar dnai s wel van belang dat de therapeut o.i.d. op de hoogte is van het Asperger profiel (Of wat uiteindelijk ook uit de test mogen komen)
Misschien is het ook een idee om een arbeidspsycholisch onderzoek aan te vragen?
hoe dan ook veel succes.
donderdag 12 februari 2009 om 21:51
nou ja, om de knuppel dan maar in het hoenderhok te gooien (alleen aan meelevende reacties heb je ook niet zo veel), ik vind de reactie van de Arbo wel meevallen.
Je zegt dat je man al 6 jaar geleden gehoord heeft dat hij misschien Asperger heeft, jij herkent hetzelf ook maar toch wil hij de mogelijke diagnose tot op heden niet accepteren. De reactie van de Arbo is misschien wat hard maar wel duidelijk. Mensen met Asperger zijn autisten. Ik vind het dus niet gek dat ze steeds dit woord gebruikt. Het is jullie/ zijn eigen negatieve houding bij dat woord dat dat woord beladen maakt.
En als hij autistisch is, heeft hij inderdaad een flinke handicap waar hij mee moet leren omgaan. Dan zijn veel gewone banen dus niet geschikt. Dat je hoger opgeleid bent, zegt niet zoveel want je intelligentie is niet gelijkwaardig verdeeld, misschien wel IQ maar geen EQ.
Nu niets vertellen aan de leidinggevende is het domste wat hij kan doen. Dan wordt hij dadelijk ontslagen wegens disfunctioneren terwijl hij er zelf niets aan kan doen. Als hij het verteld, kan hij begeleiding krijgen om sommige problemen op te lossen.
Kortom deze kop-in-het-zand-steek-mentaliteit gaat niet werken. Heel goed dus dat de Arbo geprobeerd heeft dat te doorbreken.
Je zegt dat je man al 6 jaar geleden gehoord heeft dat hij misschien Asperger heeft, jij herkent hetzelf ook maar toch wil hij de mogelijke diagnose tot op heden niet accepteren. De reactie van de Arbo is misschien wat hard maar wel duidelijk. Mensen met Asperger zijn autisten. Ik vind het dus niet gek dat ze steeds dit woord gebruikt. Het is jullie/ zijn eigen negatieve houding bij dat woord dat dat woord beladen maakt.
En als hij autistisch is, heeft hij inderdaad een flinke handicap waar hij mee moet leren omgaan. Dan zijn veel gewone banen dus niet geschikt. Dat je hoger opgeleid bent, zegt niet zoveel want je intelligentie is niet gelijkwaardig verdeeld, misschien wel IQ maar geen EQ.
Nu niets vertellen aan de leidinggevende is het domste wat hij kan doen. Dan wordt hij dadelijk ontslagen wegens disfunctioneren terwijl hij er zelf niets aan kan doen. Als hij het verteld, kan hij begeleiding krijgen om sommige problemen op te lossen.
Kortom deze kop-in-het-zand-steek-mentaliteit gaat niet werken. Heel goed dus dat de Arbo geprobeerd heeft dat te doorbreken.
donderdag 12 februari 2009 om 22:00
quote:tandenborstel schreef op 12 februari 2009 @ 21:26:
Nou ik weet het verschil niet tussen de bedrijfsarts en een reïntegratiemedewerker. Ik ging ervan uit dat als je een brief van Arbo krijgt, dat je dan naar een Arbo bedrijfsarts gaat?
Dit maakt het helaas niet eenvoudiger. Het is verstandig dat je partner noteert met wie hij spreekt en wat de functie is van degenen met wie hij spreekt.
Ik zou hem adviseren om morgenochtend contact op te nemen met de arbodienst en een gesprek met de bedrijfsarts aan te vragen. Dan zal opnieuw worden beoordeeld of hij arbeidsgeschikt is. Als de bedrijfsarts hem arbeidsgeschikt acht dan kan hij bij UWV een zogenaamd deskundigenoordeel aanvragen. Dat is een onderzoek door UWV waarin nogmaals de arbeidsgeschiktheid van jouw man wordt beoordeeld. Als ook UWV hem arbeidsgeschikt acht dan zal hij het werk moeten hervatten. Doet hij dat niet dan kan werkgever de loondoorbetaling stopzetten en ontslag aanvragen. In dat geval kan jouw partner de zaak aan de rechter voorleggen.
Het is goed om te bedenken dat reïntegratie een verantwoordelijkheid is van werkgever en werknemer. Jouw partner doet er verstandig aan waar mogelijk mee te werken aan hervatting van het werk.
Nou ik weet het verschil niet tussen de bedrijfsarts en een reïntegratiemedewerker. Ik ging ervan uit dat als je een brief van Arbo krijgt, dat je dan naar een Arbo bedrijfsarts gaat?
Dit maakt het helaas niet eenvoudiger. Het is verstandig dat je partner noteert met wie hij spreekt en wat de functie is van degenen met wie hij spreekt.
Ik zou hem adviseren om morgenochtend contact op te nemen met de arbodienst en een gesprek met de bedrijfsarts aan te vragen. Dan zal opnieuw worden beoordeeld of hij arbeidsgeschikt is. Als de bedrijfsarts hem arbeidsgeschikt acht dan kan hij bij UWV een zogenaamd deskundigenoordeel aanvragen. Dat is een onderzoek door UWV waarin nogmaals de arbeidsgeschiktheid van jouw man wordt beoordeeld. Als ook UWV hem arbeidsgeschikt acht dan zal hij het werk moeten hervatten. Doet hij dat niet dan kan werkgever de loondoorbetaling stopzetten en ontslag aanvragen. In dat geval kan jouw partner de zaak aan de rechter voorleggen.
Het is goed om te bedenken dat reïntegratie een verantwoordelijkheid is van werkgever en werknemer. Jouw partner doet er verstandig aan waar mogelijk mee te werken aan hervatting van het werk.
donderdag 12 februari 2009 om 22:03
donderdag 12 februari 2009 om 22:06
quote:wuiles schreef op 12 februari 2009 @ 22:00:
[...]
Dit maakt het helaas niet eenvoudiger. Het is verstandig dat je partner noteert met wie hij spreekt en wat de functie is van degenen met wie hij spreekt.
Ik zou hem adviseren om morgenochtend contact op te nemen met de arbodienst en een gesprek met de bedrijfsarts aan te vragen. Dan zal opnieuw worden beoordeeld of hij arbeidsgeschikt is. Als de bedrijfsarts hem arbeidsgeschikt acht dan kan hij bij UWV een zogenaamd deskundigenoordeel aanvragen. Dat is een onderzoek door UWV waarin nogmaals de arbeidsgeschiktheid van jouw man wordt beoordeeld. Als ook UWV hem arbeidsgeschikt acht dan zal hij het werk moeten hervatten. Doet hij dat niet dan kan werkgever de loondoorbetaling stopzetten en ontslag aanvragen. In dat geval kan jouw partner de zaak aan de rechter voorleggen.
Het is goed om te bedenken dat reïntegratie een verantwoordelijkheid is van werkgever en werknemer. Jouw partner doet er verstandig aan waar mogelijk mee te werken aan hervatting van het werk.Thanks voor je heldere uitleg. Ga morgen gelijk uitzoeken hoe dat zit. Daar kan ik wel wat mee. Uiteraard vind ik (mijn man ook) dat werkhervatting noodzakelijk is. Hij doet ook niet aan werkweigering. Maar hij ziet het op dit moment gewoon allemaal even niet meer zitten. Hij vertelde me van de week dat hij gewoon niet meer wist hoe hij dit moest oplossen, en dat hij zichzelf maar tegen een boom wilde rijden, zodat hij tijdelijk een rechtvaardig excuus had om niet te hoeven werken.
[...]
Dit maakt het helaas niet eenvoudiger. Het is verstandig dat je partner noteert met wie hij spreekt en wat de functie is van degenen met wie hij spreekt.
Ik zou hem adviseren om morgenochtend contact op te nemen met de arbodienst en een gesprek met de bedrijfsarts aan te vragen. Dan zal opnieuw worden beoordeeld of hij arbeidsgeschikt is. Als de bedrijfsarts hem arbeidsgeschikt acht dan kan hij bij UWV een zogenaamd deskundigenoordeel aanvragen. Dat is een onderzoek door UWV waarin nogmaals de arbeidsgeschiktheid van jouw man wordt beoordeeld. Als ook UWV hem arbeidsgeschikt acht dan zal hij het werk moeten hervatten. Doet hij dat niet dan kan werkgever de loondoorbetaling stopzetten en ontslag aanvragen. In dat geval kan jouw partner de zaak aan de rechter voorleggen.
Het is goed om te bedenken dat reïntegratie een verantwoordelijkheid is van werkgever en werknemer. Jouw partner doet er verstandig aan waar mogelijk mee te werken aan hervatting van het werk.Thanks voor je heldere uitleg. Ga morgen gelijk uitzoeken hoe dat zit. Daar kan ik wel wat mee. Uiteraard vind ik (mijn man ook) dat werkhervatting noodzakelijk is. Hij doet ook niet aan werkweigering. Maar hij ziet het op dit moment gewoon allemaal even niet meer zitten. Hij vertelde me van de week dat hij gewoon niet meer wist hoe hij dit moest oplossen, en dat hij zichzelf maar tegen een boom wilde rijden, zodat hij tijdelijk een rechtvaardig excuus had om niet te hoeven werken.
donderdag 12 februari 2009 om 22:09
Die dame van de Arbodienst is niet echt handig in dr uitspraken. Kan me voorstellen dat je man zich niet serieus genomen voelt.
Denk alleen wel dat het zaak is dat er wat openkaart gespeelt wordt naar zowel de werkgever als de arbodienst. Als je man nu getest wordt op asperger en daar inderdaad uit blijkt dat hij autistisch is en asperger heeft dan moeten er een hoop dingen veranderen in zijn leven. Zijn/ jullie kijk op autisme, hoe je ermee omgaat, trucs en tips die je moet krijgen om zo goed mogelijk te functioneren in werk maar vast ook prive. En vooral acceptatie dat hij wat mankeert. Wil niet zeggen dat hij zich erbij neer moet leggen en doen alsof het niet bestaat. Maar wel erkennen dat sommige dingen (functies of situaties) extra lastig voor hem zijn en hem daarin belemmeren.
Wanneer je openkaart speelt naar werkgever en arboarts kunnen zij samen met je man kijken naar aanleiding van de uitslag van de tests en onderzoeken welke functie geschikt is voor hem en of er passend werk is voor hem binnen het bedrijf. Want anders moet hij opzoek gaan naar ander werk waarbij hij het makkelijker maakt voor zichzelf en meer plezier heeft in dingen en geen stress meer ervaart of gaat krijgen.
Denk alleen wel dat het zaak is dat er wat openkaart gespeelt wordt naar zowel de werkgever als de arbodienst. Als je man nu getest wordt op asperger en daar inderdaad uit blijkt dat hij autistisch is en asperger heeft dan moeten er een hoop dingen veranderen in zijn leven. Zijn/ jullie kijk op autisme, hoe je ermee omgaat, trucs en tips die je moet krijgen om zo goed mogelijk te functioneren in werk maar vast ook prive. En vooral acceptatie dat hij wat mankeert. Wil niet zeggen dat hij zich erbij neer moet leggen en doen alsof het niet bestaat. Maar wel erkennen dat sommige dingen (functies of situaties) extra lastig voor hem zijn en hem daarin belemmeren.
Wanneer je openkaart speelt naar werkgever en arboarts kunnen zij samen met je man kijken naar aanleiding van de uitslag van de tests en onderzoeken welke functie geschikt is voor hem en of er passend werk is voor hem binnen het bedrijf. Want anders moet hij opzoek gaan naar ander werk waarbij hij het makkelijker maakt voor zichzelf en meer plezier heeft in dingen en geen stress meer ervaart of gaat krijgen.
donderdag 12 februari 2009 om 22:09
Tandenborstel.
Dank je, heb een dochter met pdd-nos/Asperger en geloof me maar als ik zeg dat ik de hele boekenkast gelezen heb. Ze heeft een hoog intelligentieniveau maar niet de bij Asperger behorende bekende fiebs, zeg maar.
Ik heb haar altijd zo normaal mogelijk behandeld. Ja, ze is autist maar zeker niet zielig en ja, ik ben een groot voorstander van het eigen verantwoordelijkheid nemen voor je leven, ook voor mensen met autisme.
Dank je, heb een dochter met pdd-nos/Asperger en geloof me maar als ik zeg dat ik de hele boekenkast gelezen heb. Ze heeft een hoog intelligentieniveau maar niet de bij Asperger behorende bekende fiebs, zeg maar.
Ik heb haar altijd zo normaal mogelijk behandeld. Ja, ze is autist maar zeker niet zielig en ja, ik ben een groot voorstander van het eigen verantwoordelijkheid nemen voor je leven, ook voor mensen met autisme.
donderdag 12 februari 2009 om 22:21
quote:shisensa schreef op 12 februari 2009 @ 22:09:
Tandenborstel.
Dank je, heb een dochter met pdd-nos/Asperger en geloof me maar als ik zeg dat ik de hele boekenkast gelezen heb. Ze heeft een hoog intelligentieniveau maar niet de bij Asperger behorende bekende fiebs, zeg maar.
Ik heb haar altijd zo normaal mogelijk behandeld. Ja, ze is autist maar zeker niet zielig en ja, ik ben een groot voorstander van het eigen verantwoordelijkheid nemen voor je leven, ook voor mensen met autisme.Sorry Shi, dan neem ik mijn woorden terug. Sorry (f) En ik ben het nogmaals met de meeste dingen eens. Maar ik denk dat je niet reeel bent als je denkt dat de mensen op zijn werk allemaal aanpassingen gaan verzinnen met oog op zijn mogelijk autisme. Die accountancywereld is keihard. Daar is men niet met personen bezig, maar met geld. En die angst is er bij mijn man dus. Maar ik denk zelf toch dat hij het moet vertellen. Maar dat zal hij toch zelf moeten doen. En dat kan/wil hij vooralsnog neit.
Tandenborstel.
Dank je, heb een dochter met pdd-nos/Asperger en geloof me maar als ik zeg dat ik de hele boekenkast gelezen heb. Ze heeft een hoog intelligentieniveau maar niet de bij Asperger behorende bekende fiebs, zeg maar.
Ik heb haar altijd zo normaal mogelijk behandeld. Ja, ze is autist maar zeker niet zielig en ja, ik ben een groot voorstander van het eigen verantwoordelijkheid nemen voor je leven, ook voor mensen met autisme.Sorry Shi, dan neem ik mijn woorden terug. Sorry (f) En ik ben het nogmaals met de meeste dingen eens. Maar ik denk dat je niet reeel bent als je denkt dat de mensen op zijn werk allemaal aanpassingen gaan verzinnen met oog op zijn mogelijk autisme. Die accountancywereld is keihard. Daar is men niet met personen bezig, maar met geld. En die angst is er bij mijn man dus. Maar ik denk zelf toch dat hij het moet vertellen. Maar dat zal hij toch zelf moeten doen. En dat kan/wil hij vooralsnog neit.
donderdag 12 februari 2009 om 22:28
quote:tandenborstel schreef op 12 februari 2009 @ 22:21:
[...]
Sorry Shi, dan neem ik mijn woorden terug. Sorry (f) En ik ben het nogmaals met de meeste dingen eens. Maar ik denk dat je niet reeel bent als je denkt dat de mensen op zijn werk allemaal aanpassingen gaan verzinnen met oog op zijn mogelijk autisme. Die accountancywereld is keihard. Daar is men niet met personen bezig, maar met geld. En die angst is er bij mijn man dus. Maar ik denk zelf toch dat hij het moet vertellen. Maar dat zal hij toch zelf moeten doen. En dat kan/wil hij vooralsnog neit.De wet schrijft voor dat de werkgever waar mogelijk het werk en de werkplek dient aan te passen als daarmee arbeidsongeschiktheid bij de werknemer voorkomen kan worden. Ik adviseer open kaart te spelen en zowel werkgever als bedrijfsarts volledig in te lichten.
[...]
Sorry Shi, dan neem ik mijn woorden terug. Sorry (f) En ik ben het nogmaals met de meeste dingen eens. Maar ik denk dat je niet reeel bent als je denkt dat de mensen op zijn werk allemaal aanpassingen gaan verzinnen met oog op zijn mogelijk autisme. Die accountancywereld is keihard. Daar is men niet met personen bezig, maar met geld. En die angst is er bij mijn man dus. Maar ik denk zelf toch dat hij het moet vertellen. Maar dat zal hij toch zelf moeten doen. En dat kan/wil hij vooralsnog neit.De wet schrijft voor dat de werkgever waar mogelijk het werk en de werkplek dient aan te passen als daarmee arbeidsongeschiktheid bij de werknemer voorkomen kan worden. Ik adviseer open kaart te spelen en zowel werkgever als bedrijfsarts volledig in te lichten.
donderdag 12 februari 2009 om 22:35
Tandenborstel,
ik snap het helemaal. Mijn man heeft iets soortgelijks meegemaakt. Nadat hij voor de tweede keer ontslagen ging worden, heeft hij zich laten testen. Hij bleek add met kenmerken van pdd-nos te hebben. Zijn werkgever heeft hem daarna zijn baan laten behouden en hem aangepast werk gegeven. Nou werkt mijn man niet in de accountancy dus dat is niet vergelijkbaar maar ik kan me voorstellen dat er ook voor jou man mogelijkheden zijn. Hij is waarschijnlijk geweldig met cijfers en details en minder met mensen. Misschien moet hij niet zijn eigen klanten hebben maar iemand anders het commerciële gedeelte en de communicatie laten doen. Misschien moet hij een stapje terug doen op de carrièreladder maar ik vermoed dat hij daar uiteindelijk gelukkiger van wordt alleen weet hij dat zelf nu nog niet (autisten willen nog wel eens een tunnelvisie hebben). Ik denk dat er voor jou een belangrijke rol is weggelegd om hem in dat proces te begeleiden.
ik snap het helemaal. Mijn man heeft iets soortgelijks meegemaakt. Nadat hij voor de tweede keer ontslagen ging worden, heeft hij zich laten testen. Hij bleek add met kenmerken van pdd-nos te hebben. Zijn werkgever heeft hem daarna zijn baan laten behouden en hem aangepast werk gegeven. Nou werkt mijn man niet in de accountancy dus dat is niet vergelijkbaar maar ik kan me voorstellen dat er ook voor jou man mogelijkheden zijn. Hij is waarschijnlijk geweldig met cijfers en details en minder met mensen. Misschien moet hij niet zijn eigen klanten hebben maar iemand anders het commerciële gedeelte en de communicatie laten doen. Misschien moet hij een stapje terug doen op de carrièreladder maar ik vermoed dat hij daar uiteindelijk gelukkiger van wordt alleen weet hij dat zelf nu nog niet (autisten willen nog wel eens een tunnelvisie hebben). Ik denk dat er voor jou een belangrijke rol is weggelegd om hem in dat proces te begeleiden.
donderdag 12 februari 2009 om 22:40
Klopt Shi, hij heeft ook helemaal geen ambitie om hogerop te komen. Maar hij wil wel graag het werk blijven doen waar hij voor opgeleid is. Maar dan zonder de contacten met collega's en klanten. Ik zou ook zo graag willen dat hij het zijn werkgever vertelt. Maar hij schaamt zich op dit moment zo. En ik hoop dus dat een jobcoach (vermoedelijk beter als ik) hem zou kunnen helpen om een echt passende werkplek te vinden. Maar voordat al die testen achter de rug zijn... pfffff
(by the way.. hier schrijven werkt wel therapeutisch. Ik kan opeens weer een beetje helder nadenken!)
(by the way.. hier schrijven werkt wel therapeutisch. Ik kan opeens weer een beetje helder nadenken!)
donderdag 12 februari 2009 om 22:51
[quote]tandenborstel schreef op 12 februari 2009 @ 22:40:
Klopt Shi, hij heeft ook helemaal geen ambitie om hogerop te komen. Maar hij wil wel graag het werk blijven doen waar hij voor opgeleid is. Maar dan zonder de contacten met collega's en klanten. Ik zou ook zo graag willen dat hij het zijn werkgever vertelt. Maar hij schaamt zich op dit moment zo. En ik hoop dus dat een jobcoach (vermoedelijk beter als ik) hem zou kunnen helpen om een echt passende werkplek te vinden. Maar voordat al die testen achter de rug zijn... pfffff
(by the way.. hier schrijven werkt wel therapeutisch. Ik kan opeens weer een beetje helder nadenken!)[/quote]
Klopt en vooral als je er middenin zit, denk je dat het nooit meer goed komt maar dat is niet zo, het komt goed ook al is het voor jullie allebei doodeng. Zelfs als hij door zijn werkgever ontslagen wordt (wat niet zal gebeuren want ze zijn waarschijnlijk veel te blij met de dingen die hij wel goed door en voor de rest heeft hij straks een excuus) zal hij over een aantal jaren gelukkiger zijn omdat hij zijn leven heeft kunnen aanpassen en hij niet steeds meer op zijn tenen hoeft te lopen.
Voor nu, slaap lekker in ieder geval.
Klopt Shi, hij heeft ook helemaal geen ambitie om hogerop te komen. Maar hij wil wel graag het werk blijven doen waar hij voor opgeleid is. Maar dan zonder de contacten met collega's en klanten. Ik zou ook zo graag willen dat hij het zijn werkgever vertelt. Maar hij schaamt zich op dit moment zo. En ik hoop dus dat een jobcoach (vermoedelijk beter als ik) hem zou kunnen helpen om een echt passende werkplek te vinden. Maar voordat al die testen achter de rug zijn... pfffff
(by the way.. hier schrijven werkt wel therapeutisch. Ik kan opeens weer een beetje helder nadenken!)[/quote]
Klopt en vooral als je er middenin zit, denk je dat het nooit meer goed komt maar dat is niet zo, het komt goed ook al is het voor jullie allebei doodeng. Zelfs als hij door zijn werkgever ontslagen wordt (wat niet zal gebeuren want ze zijn waarschijnlijk veel te blij met de dingen die hij wel goed door en voor de rest heeft hij straks een excuus) zal hij over een aantal jaren gelukkiger zijn omdat hij zijn leven heeft kunnen aanpassen en hij niet steeds meer op zijn tenen hoeft te lopen.
Voor nu, slaap lekker in ieder geval.
