Werk & Studie
alle pijlers
ziek zijn, en ziek melden op je werk
zaterdag 27 juni 2009 om 11:59
Ziek zijn is bij ons op t werk, altijd een groot taboe geweest.
maarja zo nu en dan word elk mens wel eens ziek. En de laatste weken is ook bijna elke dag wel iemand ziek geweest.. Mijn baas zegt dan ook tegen ons: omdat pietje ziek is, hebben jullie het nu veel drukker...
Op een een of andere manier zet mijn baas mij altijd onder grote druk, zodat ik me bijna niet meer ziek durf te melden..
Nu zit het zo, ik heb zware bronchitus, heb amper lucht (ook verhoging), Maar heb ook wel wat goede momenten, maar het liefst lig ik nu gewoon in bed, uit te rusten en beter te worden, (heb al antibiotica)
Ik heb ook wel goede momenten hoor, zo kan ik nu gewoon op het viva topic zitten
Ik ga vanmiddag ook nog even de stad in..
Waar ik benieuwd naar ben is, hoe reageert jullie baas als je ziek bent, ook zo lullig als de mijne?
Als ik hem maandag bel dat ik ziek ben dan lacht hij me gewoon uit, zo irritant en gemeen voelt dat he.
(En ik ben nooit ziek!! 2 a 3 x in het jaar hoog uit! en dat duurt dan max. 3 daagjes dus wat dat betreft ben ik best een hele betrouwbare werknemer.)
maarja zo nu en dan word elk mens wel eens ziek. En de laatste weken is ook bijna elke dag wel iemand ziek geweest.. Mijn baas zegt dan ook tegen ons: omdat pietje ziek is, hebben jullie het nu veel drukker...
Op een een of andere manier zet mijn baas mij altijd onder grote druk, zodat ik me bijna niet meer ziek durf te melden..
Nu zit het zo, ik heb zware bronchitus, heb amper lucht (ook verhoging), Maar heb ook wel wat goede momenten, maar het liefst lig ik nu gewoon in bed, uit te rusten en beter te worden, (heb al antibiotica)
Ik heb ook wel goede momenten hoor, zo kan ik nu gewoon op het viva topic zitten
Ik ga vanmiddag ook nog even de stad in..
Waar ik benieuwd naar ben is, hoe reageert jullie baas als je ziek bent, ook zo lullig als de mijne?
Als ik hem maandag bel dat ik ziek ben dan lacht hij me gewoon uit, zo irritant en gemeen voelt dat he.
(En ik ben nooit ziek!! 2 a 3 x in het jaar hoog uit! en dat duurt dan max. 3 daagjes dus wat dat betreft ben ik best een hele betrouwbare werknemer.)
zondag 28 juni 2009 om 16:39
quote:Emmeke schreef op 28 juni 2009 @ 16:29:
We reageren hier natuurlijk ook niet allemaal vanuit dezelfde situatie. Als je bijv. een ziekmelding kunt voorkomen door eerder naar huis te gaan, minder uur te schrijven, een keertje wat later te beginnen, zoals Brown_Eyes beschrijft, is dat een heel andere situatie dan in veel andere bedrijven/sectoren. Niet overal heb je die flexibiliteit, op veel plaatsen is het gewoon door-door-door en even een dagje wat minder fit je werk doen of een vakantiedag opnemen behoort niet tot de mogelijkheden. In veel banen moet er ook in het weekend nog een hoop gebeuren, en in veel banen kan er niet zo makkelijk heen en weer geschoven worden. Kan dat allemaal wel, dan kun je het bijkomen "plannen", maar in die positie zijn we niet allemaal. Ik denk dat de wat minder "toleranten" die hier gereageerd hebben zichzelf gelukkig mogen prijzen.Daar kies je toch echt zelf voor om aan zo'n baan te beginnen. Dus dan moet je ook kunnen leven met de consequenties.
We reageren hier natuurlijk ook niet allemaal vanuit dezelfde situatie. Als je bijv. een ziekmelding kunt voorkomen door eerder naar huis te gaan, minder uur te schrijven, een keertje wat later te beginnen, zoals Brown_Eyes beschrijft, is dat een heel andere situatie dan in veel andere bedrijven/sectoren. Niet overal heb je die flexibiliteit, op veel plaatsen is het gewoon door-door-door en even een dagje wat minder fit je werk doen of een vakantiedag opnemen behoort niet tot de mogelijkheden. In veel banen moet er ook in het weekend nog een hoop gebeuren, en in veel banen kan er niet zo makkelijk heen en weer geschoven worden. Kan dat allemaal wel, dan kun je het bijkomen "plannen", maar in die positie zijn we niet allemaal. Ik denk dat de wat minder "toleranten" die hier gereageerd hebben zichzelf gelukkig mogen prijzen.Daar kies je toch echt zelf voor om aan zo'n baan te beginnen. Dus dan moet je ook kunnen leven met de consequenties.
zondag 28 juni 2009 om 17:10
quote:Chica34 schreef op 28 juni 2009 @ 15:38:
En waarom ik zon mentaliteit heb kan ik je ook nog wel een voorbeeld van geven.
Ik heb afgelopen jaar een postnatale depressie gehad. En stom stom stom ik heb gewoon doorgewerkt. Ik vond dat belangrijk voor het bedrijf en mijn collega's. Ik heb dat gemeld bij mijn baas en die zei er alle begrip voor te hebben. Helaas kon ik niet meer op 120% mijn werk doen. Maakte nog wel veel uren en deed zeker wat ik moest doen, maar blijkbaar niet zoals vanouds (raar zeg?) En wat denk je.....krijg ik dat bij mijn beoordeling gewoon op mijn dak. Té schandelijk voor woorden en mijn bek viel open. Uiteindelijk iemand van P&O erbij en weet je wat die zei op de gang? Dat ik me ook ziek had moeten melden, dat zij iedereen aanraadt om zich bij een verkoudheid al ziek te melden. Nou vráág ik je.
De waarschuwing in bovenstaand verhaal begrijp ik; cijfer je gezondheid niet weg voor je werk. Dat is ook heel belangrijk. Als je door je kortdurend ziek te melden kunt voorkomen dat je straks langere tijd arbeidsongeschikt bent, dan denk ik dat je dat moet doen. Als een werknemer echter in het weekend en op vrije dagen alleen maar bij kan tanken, klopt er iets niet in de balans tussen draagkracht en draaglast. Misschien moet die werknemer dan wel andere taken doen, die beter aansluiten, of wat minder gaan werken.
Jouw mentaliteit begrijp ik nog steeds niet. Jij hebt je niet ziek gemeld terwijl je een PPD had en jij accepteert overwerk zonder uitbetaling. Da's niet de schuld van de werkgever, daar was/ben je zelf bij. Ik hoop dat je een baan vindt die beter aansluit bij je wensen!
En waarom ik zon mentaliteit heb kan ik je ook nog wel een voorbeeld van geven.
Ik heb afgelopen jaar een postnatale depressie gehad. En stom stom stom ik heb gewoon doorgewerkt. Ik vond dat belangrijk voor het bedrijf en mijn collega's. Ik heb dat gemeld bij mijn baas en die zei er alle begrip voor te hebben. Helaas kon ik niet meer op 120% mijn werk doen. Maakte nog wel veel uren en deed zeker wat ik moest doen, maar blijkbaar niet zoals vanouds (raar zeg?) En wat denk je.....krijg ik dat bij mijn beoordeling gewoon op mijn dak. Té schandelijk voor woorden en mijn bek viel open. Uiteindelijk iemand van P&O erbij en weet je wat die zei op de gang? Dat ik me ook ziek had moeten melden, dat zij iedereen aanraadt om zich bij een verkoudheid al ziek te melden. Nou vráág ik je.
De waarschuwing in bovenstaand verhaal begrijp ik; cijfer je gezondheid niet weg voor je werk. Dat is ook heel belangrijk. Als je door je kortdurend ziek te melden kunt voorkomen dat je straks langere tijd arbeidsongeschikt bent, dan denk ik dat je dat moet doen. Als een werknemer echter in het weekend en op vrije dagen alleen maar bij kan tanken, klopt er iets niet in de balans tussen draagkracht en draaglast. Misschien moet die werknemer dan wel andere taken doen, die beter aansluiten, of wat minder gaan werken.
Jouw mentaliteit begrijp ik nog steeds niet. Jij hebt je niet ziek gemeld terwijl je een PPD had en jij accepteert overwerk zonder uitbetaling. Da's niet de schuld van de werkgever, daar was/ben je zelf bij. Ik hoop dat je een baan vindt die beter aansluit bij je wensen!
zondag 28 juni 2009 om 17:12
Ja ik heb te maken met miljoenen ja, vreemd misschien in jouw oren maar het is toch echt zo
Ja, te máken met miljoenen.. duh, ik ook. Projecten waar miljoenen in omgaan en waar ik verantwoordelijk voor ben. In het bedrijf van mijn baas. Ik heb dat bedrijf niet, ik verdien dus die miljoenen niet.
Maar jij hebt het over zelf miljoenen verdienen en dan vraag ik me af; waarom voor een baas, doe dat lekker voor jezelf dan...
Maar in minj geval geldt: Of er nou 10 euro of miljoen euro aan een klus hangt, werk is werk. Dat heeft niets met ziek of nepziek zijn te maken.
Ja, te máken met miljoenen.. duh, ik ook. Projecten waar miljoenen in omgaan en waar ik verantwoordelijk voor ben. In het bedrijf van mijn baas. Ik heb dat bedrijf niet, ik verdien dus die miljoenen niet.
Maar jij hebt het over zelf miljoenen verdienen en dan vraag ik me af; waarom voor een baas, doe dat lekker voor jezelf dan...
Maar in minj geval geldt: Of er nou 10 euro of miljoen euro aan een klus hangt, werk is werk. Dat heeft niets met ziek of nepziek zijn te maken.
zondag 28 juni 2009 om 17:15
k heb afgelopen jaar een postnatale depressie gehad. En stom stom stom ik heb gewoon doorgewerkt. Ik vond dat belangrijk voor het bedrijf en mijn collega's. Ik heb dat gemeld bij mijn baas en die zei er alle begrip voor te hebben. Helaas kon ik niet meer op 120% mijn werk doen. Maakte nog wel veel uren en deed zeker wat ik moest doen, maar blijkbaar niet zoals vanouds (raar zeg?) En wat denk je.....krijg ik dat bij mijn beoordeling gewoon op mijn dak. Té schandelijk voor woorden en mijn bek viel open.
Ja natuurlijk kreeg je dat op je dak.. jij besliste dat zelf, het was een blijkbaar domme beslissing, het had invloed op je werk.. dan zeggen ze toch niet 'nou goed gedaan joh, bedankt!'
Het is mooi als je je inzet maar je moet het wel in perspectief zien, zij hebben dat niet gevraagd van jou en ze zijn niet blij met het resultaat.
Ja natuurlijk kreeg je dat op je dak.. jij besliste dat zelf, het was een blijkbaar domme beslissing, het had invloed op je werk.. dan zeggen ze toch niet 'nou goed gedaan joh, bedankt!'
Het is mooi als je je inzet maar je moet het wel in perspectief zien, zij hebben dat niet gevraagd van jou en ze zijn niet blij met het resultaat.
zondag 28 juni 2009 om 17:21
Dit is echt een discussie van uitersten. Zal mijn uiterste er nog even aan toe voegen. Er is een hersentumor bij mij ontdekt (2 maanden geleden) en nou ja, zoiets ontdek je pas als je echt klachten hebt en die heb ik dus ook. Daarnaast ben ik ook chronisch ziek. Voor de ontdekking van mijn tumor was ik twee keer per jaar ziek (ziekenhuisopname van een paar dagen en een dag of twee thuis herstellen, waarbij die twee dagen vaak zaterdag en zondag waren).
Bij mij is het zo dat ik mijn werk op nr 1 zet, dat is mijn inkomen en dat heb ik wel nodig. Daarbij vind ik mijn werk ontzettend leuk en geeft het werk me het gevoel dat ik nog meetel ofzo. Met mijn werkgever en de bedrijfsarts heb ik afgesproken dat ik werk zoveel het gaat en voor een week achteraf bepaal hoeveel uur ik ziek ben geweest. Ik werk zo tussen de 50 en 75% en soms zit er een week tussen waarbij het 25% is. Dat ik hiervoor kies brengt met zich mee dat ik het weekend inderdaad veel in bed lig om bij te komen, dat ik 's avonds nog voor de kippen op stok ga en dat ik maar beperkt ruimte heb voor een sociaal leven. Werken maakt dat ik me even geen patiënt voel en dat ik niet iedere keer met alles geconfronteerd word. Even 'gewoon' zijn dus.
Ziek zijn wil ik dus liever niet, al lukt het me niet om 100% te werken. Mijn werkgever stelt me regelmatig de vraag of ik niet te veel van mezelf vraag en mijn collega's doen dat ook. Ik vind van niet.
Bij mij is het zo dat ik mijn werk op nr 1 zet, dat is mijn inkomen en dat heb ik wel nodig. Daarbij vind ik mijn werk ontzettend leuk en geeft het werk me het gevoel dat ik nog meetel ofzo. Met mijn werkgever en de bedrijfsarts heb ik afgesproken dat ik werk zoveel het gaat en voor een week achteraf bepaal hoeveel uur ik ziek ben geweest. Ik werk zo tussen de 50 en 75% en soms zit er een week tussen waarbij het 25% is. Dat ik hiervoor kies brengt met zich mee dat ik het weekend inderdaad veel in bed lig om bij te komen, dat ik 's avonds nog voor de kippen op stok ga en dat ik maar beperkt ruimte heb voor een sociaal leven. Werken maakt dat ik me even geen patiënt voel en dat ik niet iedere keer met alles geconfronteerd word. Even 'gewoon' zijn dus.
Ziek zijn wil ik dus liever niet, al lukt het me niet om 100% te werken. Mijn werkgever stelt me regelmatig de vraag of ik niet te veel van mezelf vraag en mijn collega's doen dat ook. Ik vind van niet.
Er zijn momenten waar je intens van geniet, tel die momenten en je leeft!
zondag 28 juni 2009 om 17:25
Is ook, ben blij dat ik het zo heb kunnen "voorkomen".
Maar dit kan ik ook niet vaak gaan doen, natuurlijk.
Als ik een keer echt zwaar ziek ben een week of langer, dan kan ik dat ook niet zo oplossen en wordt het ziekmelden.
Overigens uiteindelijk ook beter om goed uit te zieken, anders ben je weer sneller vatbaar.
Degene die het had over dingen veranderen om migraine te voorkomen, moet zich schamen en haar mond houden als ze er geen verstand van heeft. Ik kan niks aan mijn leefwijze verbeteren om die hel te voorkomen!
Maar dit kan ik ook niet vaak gaan doen, natuurlijk.
Als ik een keer echt zwaar ziek ben een week of langer, dan kan ik dat ook niet zo oplossen en wordt het ziekmelden.
Overigens uiteindelijk ook beter om goed uit te zieken, anders ben je weer sneller vatbaar.
Degene die het had over dingen veranderen om migraine te voorkomen, moet zich schamen en haar mond houden als ze er geen verstand van heeft. Ik kan niks aan mijn leefwijze verbeteren om die hel te voorkomen!
zondag 28 juni 2009 om 17:56
quote:HEMAlover schreef op 27 juni 2009 @ 20:42:
Ik weet niet wie het schreef, maar ik vind het ook jammer dat maar weinig werkgevers vervangend werk aanbieden. Mijns inziens is het beter voor het bedrijf EN de werknemer om bezig te blijven. Of en in hoeverre dat mogelijk is, hangt af van de situatie. Die twee keer per jaar dat ik migraine heb, kun je me ook geen garnalen laten pellen of administratieve werkzaamheden laten doen. Simpelweg omdat ik m'n ogen niet eens open kan houden en niet helder kan denken. Maar breek ik m'n been, of zijn er persoonlijke omstandigheden waardoor ik klantcontact tijdelijk niet aan kan, dan doe ik graag iets anders.
Overigens is uit onderzoek naar psychische problemen onder werknemers (met name burnout) gebleken dat contact houden met het werk gerelateerd is aan de verzuimduur. Minder contact kan leiden tot een langer verzuim. Wekelijks een uurtje koffie drinken, de email of de post behandelen of contact met collega's/leidinggevenden zorgt voor een grotere betrokkenheid bij het werk en een minder grote drempel voor reintegratie. Ziek is ziek is wat mij betreft dus definitief achterhaald.Hiervan kan ik uit eigen ervaring zeggen dat het helemaal waar is. Bij burn out moet je JUIST in touch met het werk blijven. Maar wel vrijblijvend, in de zin van: je doet wat je kan doen zonder druk erop. Het gaat erom dat je er BENT en contact houdt met de collega's enzo. Scheelt echt enorm met terugkomen.
Ik weet niet wie het schreef, maar ik vind het ook jammer dat maar weinig werkgevers vervangend werk aanbieden. Mijns inziens is het beter voor het bedrijf EN de werknemer om bezig te blijven. Of en in hoeverre dat mogelijk is, hangt af van de situatie. Die twee keer per jaar dat ik migraine heb, kun je me ook geen garnalen laten pellen of administratieve werkzaamheden laten doen. Simpelweg omdat ik m'n ogen niet eens open kan houden en niet helder kan denken. Maar breek ik m'n been, of zijn er persoonlijke omstandigheden waardoor ik klantcontact tijdelijk niet aan kan, dan doe ik graag iets anders.
Overigens is uit onderzoek naar psychische problemen onder werknemers (met name burnout) gebleken dat contact houden met het werk gerelateerd is aan de verzuimduur. Minder contact kan leiden tot een langer verzuim. Wekelijks een uurtje koffie drinken, de email of de post behandelen of contact met collega's/leidinggevenden zorgt voor een grotere betrokkenheid bij het werk en een minder grote drempel voor reintegratie. Ziek is ziek is wat mij betreft dus definitief achterhaald.Hiervan kan ik uit eigen ervaring zeggen dat het helemaal waar is. Bij burn out moet je JUIST in touch met het werk blijven. Maar wel vrijblijvend, in de zin van: je doet wat je kan doen zonder druk erop. Het gaat erom dat je er BENT en contact houdt met de collega's enzo. Scheelt echt enorm met terugkomen.
zondag 28 juni 2009 om 18:09
quote:noanne schreef op 28 juni 2009:Bij mij is het zo dat ik mijn werk op nr 1 zet, dat is mijn inkomen en dat heb ik wel nodig. Daarbij vind ik mijn werk ontzettend leuk en geeft het werk me het gevoel dat ik nog meetel ofzo.
Werken maakt dat ik me even geen patiënt voel en dat ik niet iedere keer met alles geconfronteerd word. Even 'gewoon' zijn dus.
Noanne, jouw stuk had ik twee jaar geleden kunnen schrijven (had borst- ipv hersentumor en ben verder gezond). Ik heb ter compensatie van de onzekerheid over mijn gezondheid, zekerheid proberen te halen uit mijn werk. Gevolg is dat ik momenteel tegen overspannenheid aanzit en moeite heb mijn werk goed te doen, terwijl ik nu geen 'compensatie' meer heb vanwege de ziekte.
Pas goed op jezelf en wees er alert op dat je kracht niet je valkuil wordt, zoals bij mij. (Neem aan dat je ook behandelingen hebt, dus sterkte daarmee)
Excuses voor de OT, mocht iemand zich eraan storen.
Werken maakt dat ik me even geen patiënt voel en dat ik niet iedere keer met alles geconfronteerd word. Even 'gewoon' zijn dus.
Noanne, jouw stuk had ik twee jaar geleden kunnen schrijven (had borst- ipv hersentumor en ben verder gezond). Ik heb ter compensatie van de onzekerheid over mijn gezondheid, zekerheid proberen te halen uit mijn werk. Gevolg is dat ik momenteel tegen overspannenheid aanzit en moeite heb mijn werk goed te doen, terwijl ik nu geen 'compensatie' meer heb vanwege de ziekte.
Pas goed op jezelf en wees er alert op dat je kracht niet je valkuil wordt, zoals bij mij. (Neem aan dat je ook behandelingen hebt, dus sterkte daarmee)
Excuses voor de OT, mocht iemand zich eraan storen.
zondag 28 juni 2009 om 19:36
quote:Chica34 schreef op 28 juni 2009 @ 15:25:
[...]
Ja in een ideale wereld wel. Maar als een werkgever je vaak dwingt (op wat voor manier dan ook) dan heb je niet altijd die keuze.
En hoeveel carriere maak je als je collega's dat wel doen en jij bijv je kind moet ophalen van de creche????? Nou ik kan je vertellen dat je dan onderaan de lijst staat hoor. Overwerken is zeker niet altijd een keus en ziek zijn al helemaal niet.
Dit vind ik een hele interessante post. Het is namelijk wel een keuze. Als je de 70 -80 uur niet meer trekt en om 17:00 bij de creche moet staan, dan is er de keuze voor een andere baan. Er is niemand die jou elke ochtend op straffe van straf dwingt om dit werk te doen. Dat doe je helemaal zelf. En als je het dan niet trekt dan wordt het tijd dat je naar jezelf kijkt en eens goed nadenkt over wat je wilt. Wil je de status, het geld en de kick? Dan moet je niet zeuren maar werken.
Wil je meer balans en rust in je leven? Dan moet je op zoek naar ander werk. Zo simpel is het.
En nee, de banen liggen niet voor het oprapen. Maar voor een werkgever die je dwingt hoef je niet te blijven werken. Je kunt best besluiten dat je binnen 2 jaar wilt stoppen en daar acties op uitzetten. Doe jet dat niet, dan moet je niet klagen, maar dragen.
[...]
Ja in een ideale wereld wel. Maar als een werkgever je vaak dwingt (op wat voor manier dan ook) dan heb je niet altijd die keuze.
En hoeveel carriere maak je als je collega's dat wel doen en jij bijv je kind moet ophalen van de creche????? Nou ik kan je vertellen dat je dan onderaan de lijst staat hoor. Overwerken is zeker niet altijd een keus en ziek zijn al helemaal niet.
Dit vind ik een hele interessante post. Het is namelijk wel een keuze. Als je de 70 -80 uur niet meer trekt en om 17:00 bij de creche moet staan, dan is er de keuze voor een andere baan. Er is niemand die jou elke ochtend op straffe van straf dwingt om dit werk te doen. Dat doe je helemaal zelf. En als je het dan niet trekt dan wordt het tijd dat je naar jezelf kijkt en eens goed nadenkt over wat je wilt. Wil je de status, het geld en de kick? Dan moet je niet zeuren maar werken.
Wil je meer balans en rust in je leven? Dan moet je op zoek naar ander werk. Zo simpel is het.
En nee, de banen liggen niet voor het oprapen. Maar voor een werkgever die je dwingt hoef je niet te blijven werken. Je kunt best besluiten dat je binnen 2 jaar wilt stoppen en daar acties op uitzetten. Doe jet dat niet, dan moet je niet klagen, maar dragen.
zondag 28 juni 2009 om 19:40
quote:elninjoo schreef op 28 juni 2009 @ 16:17:
[...]
en kan gewoon mijn weekend gebruiken waar 't voor bedoeld is.
Je weet dat het weekend nog niet zo lang geleden is ingesteld met de reden dat werknemers dan kunnen bijkomen zodat ze op maandag met hernieuwde energie kunnen gaan werken? Dat men lang ook op zaterdag heeft gewerkt.
Het weekend als feestdagen, sociale dagen, lekker leuke dingen doen dagen, dat is iets wat de laatste generatie er van heeft gemaakt. Maar daar is het niet voor bedoeld.
[...]
en kan gewoon mijn weekend gebruiken waar 't voor bedoeld is.
Je weet dat het weekend nog niet zo lang geleden is ingesteld met de reden dat werknemers dan kunnen bijkomen zodat ze op maandag met hernieuwde energie kunnen gaan werken? Dat men lang ook op zaterdag heeft gewerkt.
Het weekend als feestdagen, sociale dagen, lekker leuke dingen doen dagen, dat is iets wat de laatste generatie er van heeft gemaakt. Maar daar is het niet voor bedoeld.
zondag 28 juni 2009 om 19:47
quote:Esfa schreef op 28 juni 2009 @ 19:36:
[...]
Dit vind ik een hele interessante post. Het is namelijk wel een keuze. Als je de 70 -80 uur niet meer trekt en om 17:00 bij de creche moet staan, dan is er de keuze voor een andere baan. Er is niemand die jou elke ochtend op straffe van straf dwingt om dit werk te doen. Dat doe je helemaal zelf. En als je het dan niet trekt dan wordt het tijd dat je naar jezelf kijkt en eens goed nadenkt over wat je wilt. Wil je de status, het geld en de kick? Dan moet je niet zeuren maar werken.
Wil je meer balans en rust in je leven? Dan moet je op zoek naar ander werk. Zo simpel is het.
En nee, de banen liggen niet voor het oprapen. Maar voor een werkgever die je dwingt hoef je niet te blijven werken. Je kunt best besluiten dat je binnen 2 jaar wilt stoppen en daar acties op uitzetten. Doe jet dat niet, dan moet je niet klagen, maar dragen.
Amen.
Gewoon keuzes maken en prioriteiten stellen. Of andersom.
[...]
Dit vind ik een hele interessante post. Het is namelijk wel een keuze. Als je de 70 -80 uur niet meer trekt en om 17:00 bij de creche moet staan, dan is er de keuze voor een andere baan. Er is niemand die jou elke ochtend op straffe van straf dwingt om dit werk te doen. Dat doe je helemaal zelf. En als je het dan niet trekt dan wordt het tijd dat je naar jezelf kijkt en eens goed nadenkt over wat je wilt. Wil je de status, het geld en de kick? Dan moet je niet zeuren maar werken.
Wil je meer balans en rust in je leven? Dan moet je op zoek naar ander werk. Zo simpel is het.
En nee, de banen liggen niet voor het oprapen. Maar voor een werkgever die je dwingt hoef je niet te blijven werken. Je kunt best besluiten dat je binnen 2 jaar wilt stoppen en daar acties op uitzetten. Doe jet dat niet, dan moet je niet klagen, maar dragen.
Amen.
Gewoon keuzes maken en prioriteiten stellen. Of andersom.
zondag 28 juni 2009 om 19:51
quote:Esfa schreef op 28 juni 2009 @ 19:40:
[...]
Je weet dat het weekend nog niet zo lang geleden is ingesteld met de reden dat werknemers dan kunnen bijkomen zodat ze op maandag met hernieuwde energie kunnen gaan werken? Dat men lang ook op zaterdag heeft gewerkt.
Het weekend als feestdagen, sociale dagen, lekker leuke dingen doen dagen, dat is iets wat de laatste generatie er van heeft gemaakt. Maar daar is het niet voor bedoeld.Vond je de oude situatie dan niet enorm scheef? Het klinkt alsof je in de oude situatie je leven opoffert voor je werkgever. Dát lijkt mij dan weer geenszins gezond. Ik vind de nieuwe situatie: weekend voor jezelf, een veel betere.
[...]
Je weet dat het weekend nog niet zo lang geleden is ingesteld met de reden dat werknemers dan kunnen bijkomen zodat ze op maandag met hernieuwde energie kunnen gaan werken? Dat men lang ook op zaterdag heeft gewerkt.
Het weekend als feestdagen, sociale dagen, lekker leuke dingen doen dagen, dat is iets wat de laatste generatie er van heeft gemaakt. Maar daar is het niet voor bedoeld.Vond je de oude situatie dan niet enorm scheef? Het klinkt alsof je in de oude situatie je leven opoffert voor je werkgever. Dát lijkt mij dan weer geenszins gezond. Ik vind de nieuwe situatie: weekend voor jezelf, een veel betere.
zondag 28 juni 2009 om 20:00
quote:Esfa schreef op 28 juni 2009 @ 19:40:
[...]
Je weet dat het weekend nog niet zo lang geleden is ingesteld met de reden dat werknemers dan kunnen bijkomen zodat ze op maandag met hernieuwde energie kunnen gaan werken? Dat men lang ook op zaterdag heeft gewerkt.
Het weekend als feestdagen, sociale dagen, lekker leuke dingen doen dagen, dat is iets wat de laatste generatie er van heeft gemaakt. Maar daar is het niet voor bedoeld.
Daar is het weekend niet voor bedoeld? Wie bepaalt dat? Je doet net of het hele leven bedoeld is om te werken: doordeweeks werk je, en in het weekend werk je niet zodat je maandag weer met hernieuwde energie kunt werken. Dus werken is het doel op zich?Daar kan ik me echt helemaal niet in vinden.
Misschien dat je baan voor jou zo belangrijk is dat bovenstaande op jou van toepassing is. Dat jouw leven draait om je werk. Maar voor de meeste (in elk geval: voor heel veel) mensen geldt dat niet. Ik werk in de eerste plaats om (lekker) te kunnen leven. Zodra ik mijn weekend moet besteden aan het bijkomen van mijn baan, wordt het tijd iets anders te zoeken of minder uren te draaien. Voor mij is het dus: ik werk de hele week (40 uur en eventueel overuren) zodat ik 's avonds en in het weekend zorgeloos kan genieten van een ruim en fijn huis, lekker eten en leuke dingen.
En al zou het weekend er primair voor zijn om je werk goed te kunnen doen. Dan nog is dé manier om dit te bereiken júist leuke dingen doen, feest vieren en sociale dagen beleven.
[...]
Je weet dat het weekend nog niet zo lang geleden is ingesteld met de reden dat werknemers dan kunnen bijkomen zodat ze op maandag met hernieuwde energie kunnen gaan werken? Dat men lang ook op zaterdag heeft gewerkt.
Het weekend als feestdagen, sociale dagen, lekker leuke dingen doen dagen, dat is iets wat de laatste generatie er van heeft gemaakt. Maar daar is het niet voor bedoeld.
Daar is het weekend niet voor bedoeld? Wie bepaalt dat? Je doet net of het hele leven bedoeld is om te werken: doordeweeks werk je, en in het weekend werk je niet zodat je maandag weer met hernieuwde energie kunt werken. Dus werken is het doel op zich?Daar kan ik me echt helemaal niet in vinden.
Misschien dat je baan voor jou zo belangrijk is dat bovenstaande op jou van toepassing is. Dat jouw leven draait om je werk. Maar voor de meeste (in elk geval: voor heel veel) mensen geldt dat niet. Ik werk in de eerste plaats om (lekker) te kunnen leven. Zodra ik mijn weekend moet besteden aan het bijkomen van mijn baan, wordt het tijd iets anders te zoeken of minder uren te draaien. Voor mij is het dus: ik werk de hele week (40 uur en eventueel overuren) zodat ik 's avonds en in het weekend zorgeloos kan genieten van een ruim en fijn huis, lekker eten en leuke dingen.
En al zou het weekend er primair voor zijn om je werk goed te kunnen doen. Dan nog is dé manier om dit te bereiken júist leuke dingen doen, feest vieren en sociale dagen beleven.
zondag 28 juni 2009 om 20:07
quote:HEMAlover schreef op 28 juni 2009 @ 17:10:
[...]
De waarschuwing in bovenstaand verhaal begrijp ik; cijfer je gezondheid niet weg voor je werk. Dat is ook heel belangrijk. Als je door je kortdurend ziek te melden kunt voorkomen dat je straks langere tijd arbeidsongeschikt bent, dan denk ik dat je dat moet doen. Als een werknemer echter in het weekend en op vrije dagen alleen maar bij kan tanken, klopt er iets niet in de balans tussen draagkracht en draaglast. Misschien moet die werknemer dan wel andere taken doen, die beter aansluiten, of wat minder gaan werken.
Jouw mentaliteit begrijp ik nog steeds niet. Jij hebt je niet ziek gemeld terwijl je een PPD had en jij accepteert overwerk zonder uitbetaling. Da's niet de schuld van de werkgever, daar was/ben je zelf bij. Ik hoop dat je een baan vindt die beter aansluit bij je wensen!
ja das ff lekker de boel omdraaien zeg. IK heb in overleg met mijn baas gezegd dat ik hart voor de zaak heb en voor mijn collega's en dat ik daarom aan het werk blijf. Dit ging in overeenstemming met haar. Dan moet je niet ineens in een beoordeling dat tegen je krijgen. Ik had ook mijn P&O advies kunnen volgen en me ziek kunnen melden. Ik had niet verwacht dat ik dus mijn instelling voor hart voor de zaak zo terug in mijn gezicht zou krijgen.
Ik accepteer werk zonder overuren omdat dit in mijn functie niet anders kan. Er zijn geen banen waar dat wel geaccepteerd wordt. Dan kan ik er inderdaad voor kiezen om compleet wat anders te gaan en met te laten omscholen, maar waarom kan er geen balans zijn tussen werkgever en werknemer? Waarom moet ik me 100% aanpassen? Ik vraag engizins begrip en empathie van een werkgever, dat is blijkbaar al te veel? Vreselijk dat de zaak zo scheef gegroeid is en dat dan maar de werknemer iets moet gaan veranderen.
[...]
De waarschuwing in bovenstaand verhaal begrijp ik; cijfer je gezondheid niet weg voor je werk. Dat is ook heel belangrijk. Als je door je kortdurend ziek te melden kunt voorkomen dat je straks langere tijd arbeidsongeschikt bent, dan denk ik dat je dat moet doen. Als een werknemer echter in het weekend en op vrije dagen alleen maar bij kan tanken, klopt er iets niet in de balans tussen draagkracht en draaglast. Misschien moet die werknemer dan wel andere taken doen, die beter aansluiten, of wat minder gaan werken.
Jouw mentaliteit begrijp ik nog steeds niet. Jij hebt je niet ziek gemeld terwijl je een PPD had en jij accepteert overwerk zonder uitbetaling. Da's niet de schuld van de werkgever, daar was/ben je zelf bij. Ik hoop dat je een baan vindt die beter aansluit bij je wensen!
ja das ff lekker de boel omdraaien zeg. IK heb in overleg met mijn baas gezegd dat ik hart voor de zaak heb en voor mijn collega's en dat ik daarom aan het werk blijf. Dit ging in overeenstemming met haar. Dan moet je niet ineens in een beoordeling dat tegen je krijgen. Ik had ook mijn P&O advies kunnen volgen en me ziek kunnen melden. Ik had niet verwacht dat ik dus mijn instelling voor hart voor de zaak zo terug in mijn gezicht zou krijgen.
Ik accepteer werk zonder overuren omdat dit in mijn functie niet anders kan. Er zijn geen banen waar dat wel geaccepteerd wordt. Dan kan ik er inderdaad voor kiezen om compleet wat anders te gaan en met te laten omscholen, maar waarom kan er geen balans zijn tussen werkgever en werknemer? Waarom moet ik me 100% aanpassen? Ik vraag engizins begrip en empathie van een werkgever, dat is blijkbaar al te veel? Vreselijk dat de zaak zo scheef gegroeid is en dat dan maar de werknemer iets moet gaan veranderen.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
zondag 28 juni 2009 om 20:10
quote:jemamem schreef op 28 juni 2009 @ 17:12:
Ja ik heb te maken met miljoenen ja, vreemd misschien in jouw oren maar het is toch echt zo
Ja, te máken met miljoenen.. duh, ik ook. Projecten waar miljoenen in omgaan en waar ik verantwoordelijk voor ben. In het bedrijf van mijn baas. Ik heb dat bedrijf niet, ik verdien dus die miljoenen niet.
Maar jij hebt het over zelf miljoenen verdienen en dan vraag ik me af; waarom voor een baas, doe dat lekker voor jezelf dan...
Maar in minj geval geldt: Of er nou 10 euro of miljoen euro aan een klus hangt, werk is werk. Dat heeft niets met ziek of nepziek zijn te maken.
Duh??? Ben je 14 ofzo dat je zo reageert. Moet ik je harde bewijzen geven ofzo?. Doe toch niet zo raar, je mag me niet geloven hoor, jou probleem, niet die van mij.
Het gaat er niet om of werk, werk is het gaat erom dat JIJ en IK en ELKE werknemer geld verdient voor het bedrijf (anders lag je er allang uit). Bij mij is dat heel veel geld wat ik verdien, dat geeft niks, maar ik ga geen medelijden hebben met mijn werkgever omdat die enigzins wat premie moet betalen. Hoe kun je daar nu medelijden mee hebben als ze elk jaar miljoenen winst maken? DAT vind ik raar. Tevens ga ik me dus niet schuldig voelen als ik me 3 a 4x per jaar me terecht ziek meldt.
Ja ik heb te maken met miljoenen ja, vreemd misschien in jouw oren maar het is toch echt zo
Ja, te máken met miljoenen.. duh, ik ook. Projecten waar miljoenen in omgaan en waar ik verantwoordelijk voor ben. In het bedrijf van mijn baas. Ik heb dat bedrijf niet, ik verdien dus die miljoenen niet.
Maar jij hebt het over zelf miljoenen verdienen en dan vraag ik me af; waarom voor een baas, doe dat lekker voor jezelf dan...
Maar in minj geval geldt: Of er nou 10 euro of miljoen euro aan een klus hangt, werk is werk. Dat heeft niets met ziek of nepziek zijn te maken.
Duh??? Ben je 14 ofzo dat je zo reageert. Moet ik je harde bewijzen geven ofzo?. Doe toch niet zo raar, je mag me niet geloven hoor, jou probleem, niet die van mij.
Het gaat er niet om of werk, werk is het gaat erom dat JIJ en IK en ELKE werknemer geld verdient voor het bedrijf (anders lag je er allang uit). Bij mij is dat heel veel geld wat ik verdien, dat geeft niks, maar ik ga geen medelijden hebben met mijn werkgever omdat die enigzins wat premie moet betalen. Hoe kun je daar nu medelijden mee hebben als ze elk jaar miljoenen winst maken? DAT vind ik raar. Tevens ga ik me dus niet schuldig voelen als ik me 3 a 4x per jaar me terecht ziek meldt.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
zondag 28 juni 2009 om 20:11
quote:shining schreef op 28 juni 2009 @ 15:53:
Hiltje, ik krijg maar geen antwoord op de vraag waarom dat bijslapen niet in het weekend kan.
Ik werd van de site gegooid.... maar inmiddels is bijna alles wel gezegd denk ik, maar goed ook nog even mijn persoonlijke reactie.
Ik sliep natuurlijk ook regelmatig bij in het weekend en ging doordeweeks vroeg naar bed als dat nodig was. Maar dat was dus 1 a 2 keer per jaar niet voldoende...
Bijvoorbeeld als er net een deadline was geweest waardoor ik meerdere weekenden gewerkt had.
En het was geen keuze van: goh wat zou ik graag eens blijven liggen. Het was echt oververmoeid zijn, het gevoel op dinsdag dat je met geen mogelijkheid de rest van de week trekt. En dus ook echt letterlijk een etmaal in bed blijven. Niet lekker gaan shoppen of dvd'tjes kijken...
Maar ik ben iemand waarbij de energie op kan raken. Ik zie bij sommige vriendinnetjes dat die dat helemaal niet hebben... Nou ik wel...en inmiddels werk ik dus in een iets andere omgeving en 4 dagen, zodat ik inderdaad in mijn eigen tijd uitrust.
En ik voel me nog steeds niet schuldig over die recover dagen uit het verleden.
Hiltje, ik krijg maar geen antwoord op de vraag waarom dat bijslapen niet in het weekend kan.
Ik werd van de site gegooid.... maar inmiddels is bijna alles wel gezegd denk ik, maar goed ook nog even mijn persoonlijke reactie.
Ik sliep natuurlijk ook regelmatig bij in het weekend en ging doordeweeks vroeg naar bed als dat nodig was. Maar dat was dus 1 a 2 keer per jaar niet voldoende...
Bijvoorbeeld als er net een deadline was geweest waardoor ik meerdere weekenden gewerkt had.
En het was geen keuze van: goh wat zou ik graag eens blijven liggen. Het was echt oververmoeid zijn, het gevoel op dinsdag dat je met geen mogelijkheid de rest van de week trekt. En dus ook echt letterlijk een etmaal in bed blijven. Niet lekker gaan shoppen of dvd'tjes kijken...
Maar ik ben iemand waarbij de energie op kan raken. Ik zie bij sommige vriendinnetjes dat die dat helemaal niet hebben... Nou ik wel...en inmiddels werk ik dus in een iets andere omgeving en 4 dagen, zodat ik inderdaad in mijn eigen tijd uitrust.
En ik voel me nog steeds niet schuldig over die recover dagen uit het verleden.
zondag 28 juni 2009 om 20:12
quote:jemamem schreef op 28 juni 2009 @ 17:15:
k heb afgelopen jaar een postnatale depressie gehad. En stom stom stom ik heb gewoon doorgewerkt. Ik vond dat belangrijk voor het bedrijf en mijn collega's. Ik heb dat gemeld bij mijn baas en die zei er alle begrip voor te hebben. Helaas kon ik niet meer op 120% mijn werk doen. Maakte nog wel veel uren en deed zeker wat ik moest doen, maar blijkbaar niet zoals vanouds (raar zeg?) En wat denk je.....krijg ik dat bij mijn beoordeling gewoon op mijn dak. Té schandelijk voor woorden en mijn bek viel open.
Ja natuurlijk kreeg je dat op je dak.. jij besliste dat zelf, het was een blijkbaar domme beslissing, het had invloed op je werk.. dan zeggen ze toch niet 'nou goed gedaan joh, bedankt!'
Het is mooi als je je inzet maar je moet het wel in perspectief zien, zij hebben dat niet gevraagd van jou en ze zijn niet blij met het resultaat.Dan had de werkgever eerder moeten ingrijpen. Ik heb me ingezet voor zover ik kon, voor mijn doen dus 100%. Of moet ik me nu ook ineens gaan verantwoorden waarom ik met NIET ziek gemeld heb. Tjonge, jonge je kan het dus blijkbaar helemaal niet meer goed doen hier. Als je je ziek meld ben je asociaal en als je je niet ziek meld ook en heb je het aan jezelf te danken. Beetje raar verhaal dit.
k heb afgelopen jaar een postnatale depressie gehad. En stom stom stom ik heb gewoon doorgewerkt. Ik vond dat belangrijk voor het bedrijf en mijn collega's. Ik heb dat gemeld bij mijn baas en die zei er alle begrip voor te hebben. Helaas kon ik niet meer op 120% mijn werk doen. Maakte nog wel veel uren en deed zeker wat ik moest doen, maar blijkbaar niet zoals vanouds (raar zeg?) En wat denk je.....krijg ik dat bij mijn beoordeling gewoon op mijn dak. Té schandelijk voor woorden en mijn bek viel open.
Ja natuurlijk kreeg je dat op je dak.. jij besliste dat zelf, het was een blijkbaar domme beslissing, het had invloed op je werk.. dan zeggen ze toch niet 'nou goed gedaan joh, bedankt!'
Het is mooi als je je inzet maar je moet het wel in perspectief zien, zij hebben dat niet gevraagd van jou en ze zijn niet blij met het resultaat.Dan had de werkgever eerder moeten ingrijpen. Ik heb me ingezet voor zover ik kon, voor mijn doen dus 100%. Of moet ik me nu ook ineens gaan verantwoorden waarom ik met NIET ziek gemeld heb. Tjonge, jonge je kan het dus blijkbaar helemaal niet meer goed doen hier. Als je je ziek meld ben je asociaal en als je je niet ziek meld ook en heb je het aan jezelf te danken. Beetje raar verhaal dit.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
zondag 28 juni 2009 om 20:15
quote:wuiles schreef op 28 juni 2009 @ 17:52:
@Chica34, nogmaals, waarom begin jij niet voor jezelf? Dan kun je alle negatieve energie die in je geklaag gaat zitten tenminste op een positieve manier aanwenden.Daar zit ik ook ernstig aan te denken. Alleen...is het nu de goede tijd??? Ik ben kostwinnaar aangezien Vriend onlangs voor zichzelf is begonnen. Twee zonder vast inkomen, met een kind en een tweede op komst, wordt een beetje te riskant. Nou ja, das een andere discussie, maar het zou inderdaad beter zijn. Maar een andere baan komt er in ieder geval.
@Chica34, nogmaals, waarom begin jij niet voor jezelf? Dan kun je alle negatieve energie die in je geklaag gaat zitten tenminste op een positieve manier aanwenden.Daar zit ik ook ernstig aan te denken. Alleen...is het nu de goede tijd??? Ik ben kostwinnaar aangezien Vriend onlangs voor zichzelf is begonnen. Twee zonder vast inkomen, met een kind en een tweede op komst, wordt een beetje te riskant. Nou ja, das een andere discussie, maar het zou inderdaad beter zijn. Maar een andere baan komt er in ieder geval.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
zondag 28 juni 2009 om 20:16
Je moet inderdaad je baan wel aankunnen en 'm niet willen om geld en status alleen. Om koste wat kost deze wel te behouden met de hulp van dan maar een paar keer per jaar ziekmelden om bij te tanken is niet de juiste instelling.
Kijk dan uit naar een andere baan die je beter aankan en hopla je hebt een sociaal leven en je kunt de weekenden gebruiken om je leuke leven te leven. Maar ja dan wel met minder geld en status (maar ook met minder onterecht ziekteverzuim....)
Maar ja, het is natuurlijk wel makkelijk om gewoon dezelfde zware baan te blijven houden en zonder problemen ziekmelden als het je te zwaar wordt.
En nu kap ik met deze discussie.
Kijk dan uit naar een andere baan die je beter aankan en hopla je hebt een sociaal leven en je kunt de weekenden gebruiken om je leuke leven te leven. Maar ja dan wel met minder geld en status (maar ook met minder onterecht ziekteverzuim....)
Maar ja, het is natuurlijk wel makkelijk om gewoon dezelfde zware baan te blijven houden en zonder problemen ziekmelden als het je te zwaar wordt.
En nu kap ik met deze discussie.
