Werk & Studie
alle pijlers
Zou liever thuisblijfmoeder zijn.
zondag 5 januari 2020 om 22:37
Goedenavond,
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)
Herkent iemand dit nog meer? Haha
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)Herkent iemand dit nog meer? Haha
maandag 6 januari 2020 om 14:06
maandag 6 januari 2020 om 14:12
Ja. Dat denk ik ook.Herfstblaadje19 schreef: ↑06-01-2020 11:58Die in onze cultuur zo diepgewortelde, traditionele rolverdeling tussen man en vrouw. Van een vrouw is het sociaal en cultureel geaccepteerd als ze thuisblijft, van een man niet. De ideeën (over wie welke verantwoordelijkheden heeft) waarmee je wordt opgevoed etc. Echt, dat zit zo diep. Van beide kanten uit.
Neem nou zo'n kreet als "pappadag"
maandag 6 januari 2020 om 14:13
Dat geloof ik best. Ik vind mijn dagen met mijn oppaskind ook heel lang omdat ik in mijn vrijheid beperkt ben. Maar Nessemeisje had het over de tijd die de kinderen op school zijn. En die tijd kun je op zoveel verschillende manieren invullen.
maandag 6 januari 2020 om 14:15
Ja die vind ik ook raar.
Maar de rolverdeling kan wat mij betreft op allerlei manieren hoor.
Fifty-fifty, eentje thuis/eentje werken, maakt me niks uit. En ook niet of de thuisblijver man of vrouw is. Als beide partners het eens zijn, prima.
maandag 6 januari 2020 om 14:17
Velen doen dit wel.
Ik ontmoet wel eens mensen van vroeger en het eerste dat ze vragen is: "En wat voor werk doe jij tegenwoordig?" Elke keer weer.
Het is vaak einde gesprek als ik zeg dat ik ben afgekeurd en niet meer werk. Ik ben toen mijn vrijwilligerswerk gaan noemen als werk en zei er niet bij dat ik er niet voor betaald kreeg en daar kwam ik wel mee weg
maar sinds ik ook vrijwilligerswerk niet meer kan doen, is de gespreksstof snel op, merk ik tot mijn verbijstering. Alsof ik er niet meer toe doe.
maandag 6 januari 2020 om 14:19
Anna2208 schreef: ↑06-01-2020 13:56Geen verzekeringen voor risico inkonensterugval? Wat dacht je van overlijdensrisicoverzekering? Arbeidsongeschiktheidsverzekering? WW? Allemaal mooie voorzieningen in Nederland voor opvang van inkomensterugval in de eerste periode waarbinnen de verdeling van taken herzien kan worden.
Het zal je nog verbazen hoe slecht veel gezinnen voor dit soort zaken verzekerd zijn.
Overlijdensrisicoverzekering dekt vaak de hypotheekschuld, maar niet het inkomen.
Veel gezinnen weten ook niet eens hoe ze er op zo'n moment financieel voor staan.
Ik sprak pas een vrouw van zestig, 34 jaar niet gewerkt en nu op zoek naar werk. Man is 65 en krijgt AOW alleen zijn deel want de staat gaat er vanuit dat zij nog kan werken. Pensioen was te laag om rond te komen. Dus aan haar de taak om nog 800 per maand binnen te halen. Sta je dan zonder relevante ervaring en met je zestig jaar oude lijf, schoon te maken.
Hadden ze niet zien aankomen want vroeger was er partner-AOW, toch?
maandag 6 januari 2020 om 14:22
quattro-stagioni schreef: ↑06-01-2020 14:17Velen doen dit wel.
Ik ontmoet wel eens mensen van vroeger en het eerste dat ze vragen is: "En wat voor werk doe jij tegenwoordig?" Elke keer weer.
Het is vaak einde gesprek als ik zeg dat ik ben afgekeurd en niet meer werk. Ik ben toen mijn vrijwilligerswerk gaan noemen als werk en zei er niet bij dat ik er niet voor betaald kreeg en daar kwam ik wel mee weg
Dat vind ik dus heel belachelijk en schrijnend. Alsof je zonder baan opeens geen mening meer hebt over politiek, actualiteiten enz.
En alsof alle banen zo boeiend zijn. Ik vind dat er vaak ook wel een beetje interessant wordt gedaan over werk. Dat het zoveel voldoening geeft, je jezelf zo lekker kunt ontwikkelen...
Ja....voor sommige banen geldt dat, maar als je gewoon achter de kassa zit, of metselaar bent of een saai kantoorbaantje hebt zal dat allemaal wel meevallen.
Werk is voor mij absoluut niet zaligmakend. En als ik soms hoor hoeveel mensen acuut zouden stoppen als ze het financieel rond zouden kunnen breien zegtdat ook wel iets.
Ik denk dat menige baan geestdodender is dan thuis je ding doen.
anoniem_310255 wijzigde dit bericht op 06-01-2020 14:23
2.44% gewijzigd
maandag 6 januari 2020 om 14:22
Sterker nog: het was school bekend dat de kinderen op bepaalde doordeweekse dagen bij hun vader waren. En dan belden ze toch mij als er wat was (en met een kind dat extra zorg nodig heeft gebeurde dat regelmatig).
Ook een paar keer meegemaakt op "papa's dagen": sorry, geen les vandaag, de kinderen blijven thuis. Dan belden ze mij 's ochtends vroeg, ook al was het papa's dag. Als ik dat zei was het antwoord: "Ja, maar hij moet werken!"
Klein detail: ik werkte ook gewoon...
Dieptepunt was een telefoontje naar mij toen ik een tijdje in het ziekenhuis lag en de kinderen gedurende die tijd 100% bij ex waren, wat óók bekend was op school!
maandag 6 januari 2020 om 14:25
Ik ook niet denk ik. Zou denk ik wel een soort schema voor mezelf maken met bijvoorbeeld op maandag, woensdag en vrijdag sporten en op de andere dagen huishouden en boodschappen ofzo en dan een vaste dag voor noem maar wat museumbezoek. Verzin nu maar wat hoor. Want denk dat een soort van regelmaat wel van belang is.
Zie dat nl aan mijn moeder, die heeft ooit wel gewerkt ( niet toen ik klein was) maar dat is niet heel lang geweest en ze zit alweer jaren thuis en ze doet niks. Het rookt en kijkt tv. En lijkt me depressief. Komt buiten diëtist en huisarts en Lidl nergens.
Mijn vader heeft ook nooit gewerkt maar is wel altijd de hort op( ouders zijn gescheiden). Hij lijkt altijd nog tijd tekort te hebben.
maandag 6 januari 2020 om 14:25
Andersom schreef: ↑06-01-2020 14:19Het zal je nog verbazen hoe slecht veel gezinnen voor dit soort zaken verzekerd zijn.
Overlijdensrisicoverzekering dekt vaak de hypotheekschuld, maar niet het inkomen.
Veel gezinnen weten ook niet eens hoe ze er op zo'n moment financieel voor staan.
Ik sprak pas een vrouw van zestig, 34 jaar niet gewerkt en nu op zoek naar werk. Man is 65 en krijgt AOW alleen zijn deel want de staat gaat er vanuit dat zij nog kan werken. Pensioen was te laag om rond te komen. Dus aan haar de taak om nog 800 per maand binnen te halen. Sta je dan zonder relevante ervaring en met je zestig jaar oude lijf, schoon te maken.
Hadden ze niet zien aankomen want vroeger was er partner-AOW, toch?
Voor precies dit scenario zijn wij ruim op tijd gaan sparen.
maandag 6 januari 2020 om 14:26
Ik vind dat je hier veel aannames doet en dit veel te persoonlijk maak. Iemand van vroeger is feitelijk een vreemde, en wat moet je anders vragen dan waar woon je tegenwoordig of wat doe je tegenwoordig?quattro-stagioni schreef: ↑06-01-2020 14:17Velen doen dit wel.
Ik ontmoet wel eens mensen van vroeger en het eerste dat ze vragen is: "En wat voor werk doe jij tegenwoordig?" Elke keer weer.
Het is vaak einde gesprek als ik zeg dat ik ben afgekeurd en niet meer werk. Ik ben toen mijn vrijwilligerswerk gaan noemen als werk en zei er niet bij dat ik er niet voor betaald kreeg en daar kwam ik wel mee weg
maandag 6 januari 2020 om 14:27
Anna2208 schreef: ↑06-01-2020 13:42Ik heb geen kinderen en werk slechts 2 dagen (16u per week), dat mag al helemaal niet.
Ik vind dat iedereen lekker moet doen waar ie zin in heeft en wat ie zich kan veroorloven onder de regels van Nederland (dus met toeslagen etc.)
Bij mij is het vooral omdat ik m'n werk niet leuk vind, het geld niet nodig heb (in mijn geval overigens zonder toeslagen hoewel ik dat dus vrij irrelevant vind, sommigen vinden dat belangrijk) en me geen moment verveel als ik thuis ben.
Eigenlijk érg, die cultuur waarin je jezelf steeds vaker moet verantwoorden of en hoe lang je werkt, of je toeslagen ontvangt en of je je wel kunt redden zonder inkomen van je partner.
maandag 6 januari 2020 om 14:28
Het gaat erom dat de gespreksstof snel op is als je aangeeft geen baan te hebben.
maandag 6 januari 2020 om 14:29
dolfje schreef: ↑06-01-2020 14:25Ik ook niet denk ik. Zou denk ik wel een soort schema voor mezelf maken met bijvoorbeeld op maandag, woensdag en vrijdag sporten en op de andere dagen huishouden en boodschappen ofzo en dan een vaste dag voor noem maar wat museumbezoek. Verzin nu maar wat hoor. Want denk dat een soort van regelmaat wel van belang is.
Zie dat nl aan mijn moeder, die heeft ooit wel gewerkt ( niet toen ik klein was) maar dat is niet heel lang geweest en ze zit alweer jaren thuis en ze doet niks. Het rookt en kijkt tv. En lijkt me depressief. Komt buiten diëtist en huisarts en Lidl nergens.
Mijn vader heeft ook nooit gewerkt maar is wel altijd de hort op( ouders zijn gescheiden). Hij lijkt altijd nog tijd tekort te hebben.
Dat is een verschil in persoonlijkheid dus. Ik zou tot je vader's categorie behoren.
maandag 6 januari 2020 om 14:30
quattro-stagioni schreef: ↑06-01-2020 14:27Eigenlijk érg, die cultuur waarin je jezelf steeds vaker moet verantwoorden of en hoe lang je werkt, of je toeslagen ontvangt en of je je wel kunt redden zonder inkomen van je partner.
Het lijkt soms of mensen dat nodig hebben om hun eigen keuzes te duiden.
maandag 6 januari 2020 om 14:32
Mwah. Dat hangt toch ook heel veel af van wie je voor je hebt? Als ik iemand van vroeger vraag wat hij doet en hij komt met een of andere vage ict-term of iets aan ben ik ook snel uitgepraat hoor, en er is ook nooit iemand die snapt wat mijn baan inhoudt. Je hebt toch een vreemde voor je, je gaat toch ook niet gelijk vragen heb je huisdieren, op welke partij stem je, goh we hebben elkaar 20 jaar niet gezien maar wat vind jij nu eigenlijk van de zorgfraude?herfstappeltaart schreef: ↑06-01-2020 14:28Het gaat erom dat de gespreksstof snel op is als je aangeeft geen baan te hebben.
maandag 6 januari 2020 om 14:34
Ik vind oprecht dat iedereen zelf moet kiezen wat hij/zij wil. Maar toch ben ik benieuwd naar de mensen die thuis zijn, zelfs als de kinderen op school zitten.
Denk je dan niet: iedereen is wat nuttigs aan het doen behalve ik?
En denk je niet ook: ik zou nu gewoon geld kunnen verdienen? Je kunt zoveel minder doen met maar 1 inkomen.
Kijk, wij kunnen helemaal niet rondkomen op 1 inkomen en ik ben hoofdkostwinner. Dus hier niet aan de orde dat ik minder ga werken (neem straks na de bevalling wel wat weken ouderschapsverlof op). Maar toen ik nog studeerde en vriendinnen al werkten, zelfs toen ik al werk wel had, maar dat weinig betekenisvol was, baalde ik er echt van dat mijn leven min of meer stil stond, dat ik mij niet/weinig ontwikkeld, dat ik zo weinig verdiende. Dus ben ik er heel hard aan gaan werken om daar verandering in te brengen. En dat voelt echt goed!
En dat hele huishouden enzo snap ik niet echt hoor. Wij werken beide full-time (let wel: in 4 dagen!) en hebben een dochter en ik vind dat ik genoeg vrije tijd heb hoor. Huishouden kost ook niet onwijs veel tijd toch? Om daar nou elke dag zoveel tijd aan te besteden. Wij doen het ook gewoon zelf.
Als ik niet kon werken, zou ik veel lezen en mij helemaal verdiepen in onderwerpen en/of de locale politiek in (dat laatste wil ik sowieso doen als de kinderen wat groter zijn, naast mijn baan).
Denk je dan niet: iedereen is wat nuttigs aan het doen behalve ik?
En denk je niet ook: ik zou nu gewoon geld kunnen verdienen? Je kunt zoveel minder doen met maar 1 inkomen.
Kijk, wij kunnen helemaal niet rondkomen op 1 inkomen en ik ben hoofdkostwinner. Dus hier niet aan de orde dat ik minder ga werken (neem straks na de bevalling wel wat weken ouderschapsverlof op). Maar toen ik nog studeerde en vriendinnen al werkten, zelfs toen ik al werk wel had, maar dat weinig betekenisvol was, baalde ik er echt van dat mijn leven min of meer stil stond, dat ik mij niet/weinig ontwikkeld, dat ik zo weinig verdiende. Dus ben ik er heel hard aan gaan werken om daar verandering in te brengen. En dat voelt echt goed!
En dat hele huishouden enzo snap ik niet echt hoor. Wij werken beide full-time (let wel: in 4 dagen!) en hebben een dochter en ik vind dat ik genoeg vrije tijd heb hoor. Huishouden kost ook niet onwijs veel tijd toch? Om daar nou elke dag zoveel tijd aan te besteden. Wij doen het ook gewoon zelf.
Als ik niet kon werken, zou ik veel lezen en mij helemaal verdiepen in onderwerpen en/of de locale politiek in (dat laatste wil ik sowieso doen als de kinderen wat groter zijn, naast mijn baan).
maandag 6 januari 2020 om 14:34
Dit lijkt me erg vervelend voor deze vrouw maar dit is eigenlijk geen onverwachte inkomensterugval door bv. ziekte, dit hadden ze door een financieel adviseur kunnen laten voorrekenen.Andersom schreef: ↑06-01-2020 14:19Het zal je nog verbazen hoe slecht veel gezinnen voor dit soort zaken verzekerd zijn.
Overlijdensrisicoverzekering dekt vaak de hypotheekschuld, maar niet het inkomen.
Veel gezinnen weten ook niet eens hoe ze er op zo'n moment financieel voor staan.
Ik sprak pas een vrouw van zestig, 34 jaar niet gewerkt en nu op zoek naar werk. Man is 65 en krijgt AOW alleen zijn deel want de staat gaat er vanuit dat zij nog kan werken. Pensioen was te laag om rond te komen. Dus aan haar de taak om nog 800 per maand binnen te halen. Sta je dan zonder relevante ervaring en met je zestig jaar oude lijf, schoon te maken.
Hadden ze niet zien aankomen want vroeger was er partner-AOW, toch?
maandag 6 januari 2020 om 14:35
raffa schreef: ↑06-01-2020 14:32Mwah. Dat hangt toch ook heel veel af van wie je voor je hebt? Als ik iemand van vroeger vraag wat hij doet en hij komt met een of andere vage ict-term of iets aan ben ik ook snel uitgepraat hoor, en er is ook nooit iemand die snapt wat mijn baan inhoudt. Je hebt toch een vreemde voor je, je gaat toch ook niet gelijk vragen heb je huisdieren, op welke partij stem je, goh we hebben elkaar 20 jaar niet gezien maar wat vind jij nu eigenlijk van de zorgfraude?
Toch was dat de ervaring van quattro-stagione
maandag 6 januari 2020 om 14:36
Sterker nog: ik had dat allang zelf uitgerekend. Inderdaad niks onverwachts aan.
maandag 6 januari 2020 om 14:37
Ja, en die heeft dus ook te maken met haar kijk hierop.
Lees dit topic maar eens door. Iedereen zegt tegen TO dat ze lekker haar eigen ding moet doen, en alleen degenen die zelf (wel of niet vrijwillig) weinig werken hebben het over 'hoe het hoort' en 'verantwoording afleggen' etc. Degenen die meer dagen werken hoor je dat soort dingen helemaal niet zeggen, die zijn daar echt niet mee bezig hoor. Ieder lekker zijn ding, niet iedereen wordt toch van hetzelfde gelukkig. En soms heb je niet eens keuze.
maandag 6 januari 2020 om 14:37
Ik ben thuisblijfmoeder en mijn man werkt ook niet fulltime. Wij hebben al voordat we aan kinderen begonnen samen besloten dat we niet alleen in die ratrace mee willen doen. Dus we kochten een vrij goedkoop huis, waarvan we de kosten ook nog op 1 salaris konden dragen. Op dat moment werkten we beiden 32 uur per week.
In de tussentijd is er een hoop verandert: kind gekregen, chronische ziekte erbij gekregen... We zijn dus erg dankbaar dat we destijds die keuze hebben gemaakt, zodat ik nu thuis kan blijven.
Sommige dagen zijn inderdaad ellelang, saai en vervelend. Andere dagen ben ik dankbaar dat ik bij elke school-scheet kan zijn die er maar is, dat ik er kan zijn voor mijn ouders en vriendinnen, en vooral dat ik me niet in 100 bochten hoef te wringen om werk-gezondheid-en-privé ballen in de lucht te houden.
In de tussentijd is er een hoop verandert: kind gekregen, chronische ziekte erbij gekregen... We zijn dus erg dankbaar dat we destijds die keuze hebben gemaakt, zodat ik nu thuis kan blijven.
Sommige dagen zijn inderdaad ellelang, saai en vervelend. Andere dagen ben ik dankbaar dat ik bij elke school-scheet kan zijn die er maar is, dat ik er kan zijn voor mijn ouders en vriendinnen, en vooral dat ik me niet in 100 bochten hoef te wringen om werk-gezondheid-en-privé ballen in de lucht te houden.
maandag 6 januari 2020 om 14:39
"Waar woon je tegenwoordig" zou wel een leuke vraag zijn. Of "hoe is het met je kinderen". Of "wat heb je een leuke oorbellen in". Of "heb je dat hondje nog". Of "hoor je nog wel eens wat van die-en-die".
Maar goed, jij vindt dat ik aannames doe. Dan houdt het op.
maandag 6 januari 2020 om 14:40
Van die kant had ik het nog niet bekeken.herfstappeltaart schreef: ↑06-01-2020 14:30Het lijkt soms of mensen dat nodig hebben om hun eigen keuzes te duiden.
maandag 6 januari 2020 om 14:41
Nee joh, ze vindt dat het een aanname is, dus zal dat wel zo zijn
