Werk & Studie
alle pijlers
Zou liever thuisblijfmoeder zijn.
zondag 5 januari 2020 om 22:37
Goedenavond,
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)
Herkent iemand dit nog meer? Haha
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)Herkent iemand dit nog meer? Haha
maandag 6 januari 2020 om 13:19
Ik ben student met veel vrije tijd. Ik vind het afschuwelijk om thuis te zitten, maar misschien meer omdat er altijd wat te leren of te maken valt voor de studie.
Edit:
Hiermee bedoel ik, dat als ik bijvoorbeeld een Netflix serie kijk ik dan denk: Ik had ook kunnen werken aan mijn verslag
Toen ik fulltime stage liep en later werkte vond ik het veel fijner om thuis te zijn omdat ik dan even echt niets hoefde te doen behalve ontspannen. Ik had dan ook altijd wel wat leuks te vertellen omdat ik veel meemaakte op stage/werk.
Ik merk zelf dat hoe drukker ik ben hoe meer ik kan genieten van vrije tijd.
Edit:
Hiermee bedoel ik, dat als ik bijvoorbeeld een Netflix serie kijk ik dan denk: Ik had ook kunnen werken aan mijn verslag
Toen ik fulltime stage liep en later werkte vond ik het veel fijner om thuis te zijn omdat ik dan even echt niets hoefde te doen behalve ontspannen. Ik had dan ook altijd wel wat leuks te vertellen omdat ik veel meemaakte op stage/werk.
Ik merk zelf dat hoe drukker ik ben hoe meer ik kan genieten van vrije tijd.
ravemeisje wijzigde dit bericht op 06-01-2020 13:22
11.68% gewijzigd
Wie wat wil die moet wat.
maandag 6 januari 2020 om 13:19
Ik kan door ziekte niet meer werken. Ik ben daardoor niet minder waard, maar ik kon een groot deel van mijzelf ook nergens meer kwijt. Wat dat betreft was mijn werk wel een deel van mijn identiteit.
Inmiddels doe ik vrijwilligerswerk waar ik het allemaal weer in kan stoppen, ik ben er weer een veel gelukkiger mens door geworden.
maandag 6 januari 2020 om 13:26
Niet herkenbaar, maar ik denk wel dat het scheelt of je je baan leuk vindt. Ondanks dat ik heerlijk twee weken niets heb gedaan (ja, koekjes bakken met de kinders, klusjes, naar de film) vond ik het toch ook wel weer heel leuk om vandaag te beginnen. Sowieso zou ik me na een tijdje doodvervelen als ik de hele tijd thuis zou zijn, want de kinderen zitten gewoon op school.
maandag 6 januari 2020 om 13:29
nessemeisje schreef: ↑06-01-2020 13:26Niet herkenbaar, maar ik denk wel dat het scheelt of je je baan leuk vindt. Ondanks dat ik heerlijk twee weken niets heb gedaan (ja, koekjes bakken met de kinders, klusjes, naar de film) vond ik het toch ook wel weer heel leuk om vandaag te beginnen. Sowieso zou ik me na een tijdje doodvervelen als ik de hele tijd thuis zou zijn, want de kinderen zitten gewoon op school.
Huishouden? Boodschappen? Ouders? Vrienden? Hobby's? Wandelen? Hond? Koken?
Vervelen heb ik me nu echt nog nooit gedaan.
maandag 6 januari 2020 om 13:31
raffa schreef: ↑06-01-2020 12:33TO, ik krijg na het lezen van je topic eigenlijk het gevoel dat je het zelf de meeste problemen hebt met thuisblijfmoeders en zelf de overtuiging hebt dat het zo hoort dat je blijft werken.
Want zoals je hier kunt lezen denken heel veel mensen dat niet en vinden juist dat je moet doen wat jij vindt dat goed voelt. Voor de een is dat werken en voor de ander thuisblijven. Ik zou je dan ook aanraden je niet zoveel aan te trekken van wat anderen vinden. Je blijft toch niet werken omdat je denkt dat anderen je anders raar aan kijken? Ik zou voor het totaalplaatje eens de balans opmaken. Kun je nog rondkomen van één salaris, wat als je alleen komt te staan, wat als je in de toekomst wel weer een baan zou willen, is het dan verstandig nu op te zeggen of toch maar blijven, etc. Doe wat goed voelt en wat kan. En als thuisblijven financieel niet haalbaar is, dan zou ik proberen de situatie toch maar iets meer te accepteren en er op je werk ook iets van te maken. Die drie dagen zit je daar toch wel en dan kun je er maar beter wat lol aan beleven.
Wat me ook wel belangrijk lijkt is of de man wel (fulltime) wil blijven werken (misschien wil hij ook wel stoppen met werken) en of hij in zijn eentje verantwoordelijk wil zijn voor het inkomen.
maandag 6 januari 2020 om 13:31
Die vrienden werken overdag, zelfs mijn ouders zijn overdag de hort op (vrijwilligerswerk). Een hond heb ik niet en de rest doe ik buiten mijn werk om. En let wel: ík zou me doodvervelen. Dat zegt niets over hoe een ander het ervaart.herfstappeltaart schreef: ↑06-01-2020 13:29Huishouden? Boodschappen? Ouders? Vrienden? Hobby's? Wandelen? Hond? Koken?
Vervelen heb ik me nu echt nog nooit gedaan.
maandag 6 januari 2020 om 13:34
Precies, en dit bedoel ik dus met mijn opmerking: mijn man verdient genoeg, dus ik hoef niet te werken. Die vanzelfsprekendheid.nerdopviva schreef: ↑06-01-2020 13:31Wat me ook wel belangrijk lijkt is of de man wel (fulltime) wil blijven werken (misschien wil hij ook wel stoppen met werken) en of hij in zijn eentje verantwoordelijk wil zijn voor het inkomen.
maandag 6 januari 2020 om 13:36
Ik verdien genoeg, dus mijn man hoeft niet te werken. Doet het wel. Het gaat niet om die vanzelfsprekendheid.Herfstblaadje19 schreef: ↑06-01-2020 13:34Precies, en dit bedoel ik dus met mijn opmerking: mijn man verdient genoeg, dus ik hoef niet te werken. Die vanzelfsprekendheid.
maandag 6 januari 2020 om 13:36
Nou en toch..... Zijn mijn dagen thuis met de jongste echt heel lang.herfstappeltaart schreef: ↑06-01-2020 13:29Huishouden? Boodschappen? Ouders? Vrienden? Hobby's? Wandelen? Hond? Koken?
Vervelen heb ik me nu echt nog nooit gedaan.
maandag 6 januari 2020 om 13:36
Ja de voorbeelden die je daar noemt zijn inderdaad diepgeworteld en bij veel mensen ingesleten. Dat heb ik ook vaak genoeg ervaren en dat soort denkrichtingen heb ik zelf ongetwijfeld ook. Maar ik bedoelde meer de andere aannames, over dat elke vrouw de vraag krijgt of ze blijft werken en de baan van een vrouw als 'baantje' wordt weggezet. Mijn werkgever heeft echt niet aan mij gevraagd OF ik bleef werken hoor. Wel of ik ouderschapsverlof wilde maar dat vragen ze aan mannen ook.Andersom schreef: ↑06-01-2020 12:53Dat zou kunnen schelen, maar dit zijn zulke diepgewortelde normen dat jij eerder in de uitzondering zit dan ik.
En het zit in meer dan alleen huishouden en kinderen. Ga als echtpaar kijken voor een auto de verkoper richt zich als eerste naar de man. Ga gordijnen kopen met je schoonouders, de verkoper spreekt de dames aan. Ga als vrouw een boormachine kopen, de verkoper gaat er al van uit dat het een cadeau is. Etc etc.
Ik neem aan dit soort dingen ook niet zoveel aanstoot. Als je iemand een boormachine wilt verkopen en die vrouw zegt onverwachts: hij is voor mijzelf, dan sta je misschien even te kijken maar dan denk ik binnen 5 seconden alweer: oh ja nou kan ook natuurlijk, stoer. Die denkbeelden zijn natuurlijk niet van de een op de andere dag uit het collectieve geheugen gewist.
maandag 6 januari 2020 om 13:39
Ja dat moeten idd gezamenlijke keuzes zijn.. ik vind ook oprecht wel dat je zo'n keuze samen maakt, en als een man als enige verantwoordelijk is voor het inkomen dan kan dat een keuze zijn, maar ik vind het te naïef om ervan uit te gaan dat er nooit iets kan gebeuren waardoor dat verandert. Stel dat hij arbeidsongeschikt raakt of overlijdt en de vrouw moet nog 20 jaar werken. Ik zeg niet dat je daarvan uit moet gaan maar het is wel iets om over na te denken.nerdopviva schreef: ↑06-01-2020 13:31Wat me ook wel belangrijk lijkt is of de man wel (fulltime) wil blijven werken (misschien wil hij ook wel stoppen met werken) en of hij in zijn eentje verantwoordelijk wil zijn voor het inkomen.
maandag 6 januari 2020 om 13:40
Mevrouw75 schreef: ↑06-01-2020 12:59Ik zie wel dat je álles samen doet, maar daar kun je best de taakverdeling de een werkt, de ander de rest op plakken.
Dat je zegt: ik zou best kunnen stoppen want mijn man verdient genoeg, zie ik niet als je man als (hoofd) verantwoordelijke voor het inkomen zien, maar eerder: 1 inkomen is genoeg en de ander kan dus gerust stoppen met werken. Je maakt daarmee de werkende wel hoofdverantwoordelijke, maar de ander is hoofdverantwoordelijke voor die andere dingen, en samen heb je eindverantwoordelijkheid voor het geheel.
Voor mogelijke schade door brand nemen mensen en brandverzekering. Voor de auto en autoverzekering.
Vervolgens doen ze voor het risico/voorkomen van inkomensuitval/terugval zelfs niet aan risicospreiding.
Samen werken, samen zorgen maakt je als gezin minder kwetsbaar op het inkomensvlak.
maandag 6 januari 2020 om 13:41
En heb jij ook daadwerkelijk langere tijd thuis gezeten? Ik zou me ook wel een paar maanden kunnen vermaken met de dingen die je noemt maar op enig moment zou ik er toch wel lamlendig van worden denk ik.. over het algemeen geldt voor mij wel dat ik meer geniet van vrije tijd als ik er (iets) minder van heb.herfstappeltaart schreef: ↑06-01-2020 13:29Huishouden? Boodschappen? Ouders? Vrienden? Hobby's? Wandelen? Hond? Koken?
Vervelen heb ik me nu echt nog nooit gedaan.
maandag 6 januari 2020 om 13:42
Ik heb geen kinderen en werk slechts 2 dagen (16u per week), dat mag al helemaal niet.
Ik vind dat iedereen lekker moet doen waar ie zin in heeft en wat ie zich kan veroorloven onder de regels van Nederland (dus met toeslagen etc.)
Bij mij is het vooral omdat ik m'n werk niet leuk vind, het geld niet nodig heb (in mijn geval overigens zonder toeslagen hoewel ik dat dus vrij irrelevant vind, sommigen vinden dat belangrijk) en me geen moment verveel als ik thuis ben.
Ik vind dat iedereen lekker moet doen waar ie zin in heeft en wat ie zich kan veroorloven onder de regels van Nederland (dus met toeslagen etc.)
Bij mij is het vooral omdat ik m'n werk niet leuk vind, het geld niet nodig heb (in mijn geval overigens zonder toeslagen hoewel ik dat dus vrij irrelevant vind, sommigen vinden dat belangrijk) en me geen moment verveel als ik thuis ben.
maandag 6 januari 2020 om 13:44
Dat is een invalshoek ja, dat ontken ik ook niet.Andersom schreef: ↑06-01-2020 13:40Voor mogelijke schade door brand nemen mensen en brandverzekering. Voor de auto en autoverzekering.
Vervolgens doen ze voor het risico/voorkomen van inkomensuitval/terugval zelfs niet aan risicospreiding.
Samen werken, samen zorgen maakt je als gezin minder kwetsbaar op het inkomensvlak.
maandag 6 januari 2020 om 13:45
herfstappeltaart schreef: ↑06-01-2020 13:29Huishouden? Boodschappen? Ouders? Vrienden? Hobby's? Wandelen? Hond? Koken?
Vervelen heb ik me nu echt nog nooit gedaan.
Met de vetgedrukte bezigheden had ik nogal moeite. Dat ik dat zomaar overdag kon doen en mijn man niet.
Nu we 24 om 36 uur werken heeft hij ook tijd om overdag te gaan sporten etc.
Ik snap niet dat vrouwen dat zo makkelijk allemaal opnoemen (en dus ook doen) terwijl hun mannen dat dus niet kunnen. Gelijkheid van man en vrouw geldt ook voor deze dingen, vind ik dan.
maandag 6 januari 2020 om 13:49
Ja natuurlijk, gelijkheid voor man en vrouw. Je moet dat ook niet zomaar in je eentje gewoon ff beslissen.Andersom schreef: ↑06-01-2020 13:45Met de vetgedrukte bezigheden had ik nogal moeite. Dat ik dat zomaar overdag kon doen en mijn man niet.
Nu we 24 om 36 uur werken heeft hij ook tijd om overdag te gaan sporten etc.
Ik snap niet dat vrouwen dat zo makkelijk allemaal opnoemen (en dus ook doen) terwijl hun mannen dat dus niet kunnen. Gelijkheid van man en vrouw geldt ook voor deze dingen, vind ik dan.
Mijn moeder heeft trouwens een tijd zoveel gewerkt dat mijn vader kon studeren (en dan op z’n ouderwets students, dus lekker lang met leuke bij-dingen) en mijn vader heeft een tijd zoveel gewerkt dat mijn moeder kon uitblinken in ‘hobbyen’, maar mijn vader, omdat hij daarnaast niks hoefde te doen, óók. Allebei waren op dat moment huisvader-/-moeder.
maandag 6 januari 2020 om 13:51
Ik persoonlijk denk dat het juist heel gezond is om bij je kinderen te willen zijn. Ook fijn voor je kindjes.
Ik heb er persoonlijk erg veel moeite mee dat moeders (ouders) zo snel weer aan het werk gaan en hun kind ergens droppen.
Dus ik zou zeggen kijk of je het kan realiseren! Als je iets echt graag wilt krijg je het voor elkaar!
En afhankelijk van je man? Mwah zo zou je het kunnen zien.. Hij werkt, jij zorgt voor de kindjes (En doet evt wat in het huishouden). Goede verdeling toch?
Ik heb er persoonlijk erg veel moeite mee dat moeders (ouders) zo snel weer aan het werk gaan en hun kind ergens droppen.
Dus ik zou zeggen kijk of je het kan realiseren! Als je iets echt graag wilt krijg je het voor elkaar!
En afhankelijk van je man? Mwah zo zou je het kunnen zien.. Hij werkt, jij zorgt voor de kindjes (En doet evt wat in het huishouden). Goede verdeling toch?
maandag 6 januari 2020 om 13:55
Ik heb me ook nooit verveeld toen ik thuis was. Ik merkte wel dat de vaart eruit raakte. Waardoor ik steeds minder gedaan kreeg op een dag. En dat merk ik ook bij familie/vrienden die niet werken.
Het lukte mij met gemak om tijdelijk een half uurtje mantelzorg per dag in mijn schema in te passen. Mijn zus had er veel meer moeite mee terwijl ze niet werkt, waardoor uiteindelijk de meeste zorg bij mij neer kwam en ik er het minst over klaagde.
maandag 6 januari 2020 om 13:56
Geen verzekeringen voor risico inkonensterugval? Wat dacht je van overlijdensrisicoverzekering? Arbeidsongeschiktheidsverzekering? WW? Allemaal mooie voorzieningen in Nederland voor opvang van inkomensterugval in de eerste periode waarbinnen de verdeling van taken herzien kan worden.Andersom schreef: ↑06-01-2020 13:40Voor mogelijke schade door brand nemen mensen en brandverzekering. Voor de auto en autoverzekering.
Vervolgens doen ze voor het risico/voorkomen van inkomensuitval/terugval zelfs niet aan risicospreiding.
Samen werken, samen zorgen maakt je als gezin minder kwetsbaar op het inkomensvlak.
maandag 6 januari 2020 om 13:56
Herfstblaadje19 schreef: ↑06-01-2020 13:34Precies, en dit bedoel ik dus met mijn opmerking: mijn man verdient genoeg, dus ik hoef niet te werken. Die vanzelfsprekendheid.
Maar als die vanzelfsprekendheid van twee kanten komt is het in orde he. Zodra die man klachten krijgt ga je opnieuw rond de tafel.
maandag 6 januari 2020 om 13:56
Ja, want moeders droppen die kinderen gewoon ergens, in het bos ofzo. Niet op een professionele opvang.leya1987 schreef: ↑06-01-2020 13:51Ik persoonlijk denk dat het juist heel gezond is om bij je kinderen te willen zijn. Ook fijn voor je kindjes.
Ik heb er persoonlijk erg veel moeite mee dat moeders (ouders) zo snel weer aan het werk gaan en hun kind ergens droppen.
Dus ik zou zeggen kijk of je het kan realiseren! Als je iets echt graag wilt krijg je het voor elkaar!
En afhankelijk van je man? Mwah zo zou je het kunnen zien.. Hij werkt, jij zorgt voor de kindjes (En doet evt wat in het huishouden). Goede verdeling toch?
maandag 6 januari 2020 om 13:57
Andersom schreef: ↑06-01-2020 13:45Met de vetgedrukte bezigheden had ik nogal moeite. Dat ik dat zomaar overdag kon doen en mijn man niet.
Nu we 24 om 36 uur werken heeft hij ook tijd om overdag te gaan sporten etc.
Ik snap niet dat vrouwen dat zo makkelijk allemaal opnoemen (en dus ook doen) terwijl hun mannen dat dus niet kunnen. Gelijkheid van man en vrouw geldt ook voor deze dingen, vind ik dan.
Mijn man kan 's avonds gaan sporten terwijl ik nog even een was wegstrijk. Of zelfs de was wegstrijk voor ZIJN vader (mantelzorg) Zo zwart/wit is het allemaal niet hoor.
De dingen die ik noemde waren meer een antwoord op Nessmeisje's verveling.
anoniem_310255 wijzigde dit bericht op 06-01-2020 14:08
10.44% gewijzigd
