Zwanger
alle pijlers
44 jaar en ongepland zwanger , 17 weken.
woensdag 1 maart 2023 om 09:13
Lieve medeforummers,
Ik ben in een ongelofelijke rotsituatie beland. Een aantal dagen geleden ben ik erachter gekomen dat ik – gehuwde vrouw van 44 met reeds 3 kinderen – opnieuw zwanger ben. Tot op heden verkeren wij in grote shock. Na de geboorte van onze jongste 5 jaar geleden heeft mijn man een vasectomie ondergaan. Hij heeft keurig alle nacontroles laten doen en er werden geen zaadcellen meer gevonden. Het ging dus ook al 5 jaar goed, tot nu. Eind vorig jaar voelde ik mij een aantal dagen anders, het deed mij denken aan mijn zwangerschappen. Zekerheidshalve deed ik een zwangerschapstest en deze was negatief. Niet lang daarna begon ik te bloeden. Deze bloedingen duurden kort, maar kwamen wel geregeld terug. Ik heb de klachten en de korte bloedingen afgedaan als begin van de overgang. Vanwege persisterende buikklachten ben ik onlangs naar de huisarts gegaan en bij de urinecontrole is er ook een zwangerschapstest gedaan. Deze bleek positief. De volgende dag kon ik terecht bij het echocentrum en we hadden al besloten een overtijdbehandeling te gaan doen. Maar toen bleek ik al ruim 17 weken (!!!) zwanger. Feit: we willen geen kinderen meer. We hebben drie gezonde kinderen, het past allemaal net in ons huis en sinds de jongste naar school gaat kan ik weer wat stappen maken op de carriereladder. Ik vind het hard werken, 3 kinderen, al geniet ik er ook ontzettend van. Ik had de zwangerschap zéker afgebroken als ik <13 weken zwanger zou zijn. Maar nu met dik 17 weken voelt het anders. We weten het geslacht van de foetus en het lijkt op het eerste oog gezond. Wat een wonder is gezien het feit dat ik mijn levensstijl niet heb aangepast. We krijgen nog meer gesprekken maar als we de zwangerschap beëindigen wordt het een medisch begeleide bevalling, behoorlijk invasief dus. Dat lijkt mij een totaal andere ervaring dan een prille zwangerschap afbreken met medicatie, hoewel beide niet leuk is natuurlijk. Ik had in geen miljoen jaar gedacht dat mij/ons dit zou overkomen en dat ik er pas zó laat achter zou komen. Dat gebeurt in Amerika bij first time moeders, niet bij een multipara zoals ik.
Ik weet dat ik jullie niet kan vragen wat ik zou moeten doen, maar ik vind het fijn dit anoniem te delen met anderen. Wellicht komen er nog andere inzichten. Alvast mijn grote dank.
Ik ben in een ongelofelijke rotsituatie beland. Een aantal dagen geleden ben ik erachter gekomen dat ik – gehuwde vrouw van 44 met reeds 3 kinderen – opnieuw zwanger ben. Tot op heden verkeren wij in grote shock. Na de geboorte van onze jongste 5 jaar geleden heeft mijn man een vasectomie ondergaan. Hij heeft keurig alle nacontroles laten doen en er werden geen zaadcellen meer gevonden. Het ging dus ook al 5 jaar goed, tot nu. Eind vorig jaar voelde ik mij een aantal dagen anders, het deed mij denken aan mijn zwangerschappen. Zekerheidshalve deed ik een zwangerschapstest en deze was negatief. Niet lang daarna begon ik te bloeden. Deze bloedingen duurden kort, maar kwamen wel geregeld terug. Ik heb de klachten en de korte bloedingen afgedaan als begin van de overgang. Vanwege persisterende buikklachten ben ik onlangs naar de huisarts gegaan en bij de urinecontrole is er ook een zwangerschapstest gedaan. Deze bleek positief. De volgende dag kon ik terecht bij het echocentrum en we hadden al besloten een overtijdbehandeling te gaan doen. Maar toen bleek ik al ruim 17 weken (!!!) zwanger. Feit: we willen geen kinderen meer. We hebben drie gezonde kinderen, het past allemaal net in ons huis en sinds de jongste naar school gaat kan ik weer wat stappen maken op de carriereladder. Ik vind het hard werken, 3 kinderen, al geniet ik er ook ontzettend van. Ik had de zwangerschap zéker afgebroken als ik <13 weken zwanger zou zijn. Maar nu met dik 17 weken voelt het anders. We weten het geslacht van de foetus en het lijkt op het eerste oog gezond. Wat een wonder is gezien het feit dat ik mijn levensstijl niet heb aangepast. We krijgen nog meer gesprekken maar als we de zwangerschap beëindigen wordt het een medisch begeleide bevalling, behoorlijk invasief dus. Dat lijkt mij een totaal andere ervaring dan een prille zwangerschap afbreken met medicatie, hoewel beide niet leuk is natuurlijk. Ik had in geen miljoen jaar gedacht dat mij/ons dit zou overkomen en dat ik er pas zó laat achter zou komen. Dat gebeurt in Amerika bij first time moeders, niet bij een multipara zoals ik.
Ik weet dat ik jullie niet kan vragen wat ik zou moeten doen, maar ik vind het fijn dit anoniem te delen met anderen. Wellicht komen er nog andere inzichten. Alvast mijn grote dank.
woensdag 1 maart 2023 om 20:54
Toch bijzonder,dat mensen over ongeboren kinderen spreken als 'wondertjes', maar als pleegzorg ouders zoekt, bijna niemand thuis geeft
Neem dan zelf een wondertje in huis
woensdag 1 maart 2023 om 20:57
Lila-Linda schreef: ↑01-03-2023 20:54Toch bijzonder,dat mensen over ongeboren kinderen spreken als 'wondertjes', maar als pleegzorg ouders zoekt, bijna niemand thuis geeft
Neem dan zelf een wondertje in huis
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 1 maart 2023 om 21:03
Ow to, wat lastig!
In mijn situatie zou ik het houden. Maarja, ik heb er nu 2, ben een stuk jonger èn heb een huis waarin het past. Ik zou in jouw situatie de keuze ook erg moeilijk vinden.
Er is geen fout in deze volgens mij.
Wel eens met het idee dat je nu moet kiezen en niet de 20 weken echo af moet wachten. Bij problemen in de gezondheid is het dan weer een nieuwe keuze.
Veel sterkte bij wat je ook kiest.
In mijn situatie zou ik het houden. Maarja, ik heb er nu 2, ben een stuk jonger èn heb een huis waarin het past. Ik zou in jouw situatie de keuze ook erg moeilijk vinden.
Er is geen fout in deze volgens mij.
Wel eens met het idee dat je nu moet kiezen en niet de 20 weken echo af moet wachten. Bij problemen in de gezondheid is het dan weer een nieuwe keuze.
Veel sterkte bij wat je ook kiest.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
woensdag 1 maart 2023 om 21:07
Welja, joh. Na het doemscenario van de gevangenissen die vol zitten met ongeplande baby's, nu de emotionele chantage dat als je geen abortus wil je ook maar verplicht zo'n crimineeltje in de dop in huis moet nemen. Je weet ze wel te verzinnen, he? Bah.Lila-Linda schreef: ↑01-03-2023 20:54Toch bijzonder,dat mensen over ongeboren kinderen spreken als 'wondertjes', maar als pleegzorg ouders zoekt, bijna niemand thuis geeft
Neem dan zelf een wondertje in huis
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 maart 2023 om 21:23
Valt wel mee hoor, die fysieke impact. Alleen in een zkh moet je bevallen. In een abortuskliniek kan een curettage onder roesje.Noedle1978 schreef: ↑01-03-2023 14:16Dank voor alle input.
Het is voor ons inderdaad de termijn dat het zo ingewikkeld maakt. Niet dat ik makkelijk denk over zwangerschapsafbreking in het eerste trimester, maar dit heeft alleen al fysiek een grotere impact.
. Ik weet dus ongeveer wat mij te wachten staat. Ik had nooit kunnen bedenken dat we ooit weer in zo'n situatie terecht zouden komen. Ik probeer op een later moment verder te reageren.
Het zal een wezenlijk verschil zijn met je vorige ervaring.
woensdag 1 maart 2023 om 21:30
Er is toch helemaal geen curretage meer mogelijk op deze termijn. Dat is toch juist ook onderdeel van het dilemma...of ligt het aan mij?
(En bij mij vond ooit curretage plaats onder gehele narcose, daar had ik ook verder geen keus in)
What would Patsy do?
woensdag 1 maart 2023 om 21:36
Niet alleen een curettage nee zie ik nu, maar de procedure lijkt er wel op en vindt tegenwoordig altijd plaats onder algehele narcose lees ik net hier:
https://www.vrelinghuis.nl/behandeling/vanaf-13-weken/
Zeker niet bevallen dus.
woensdag 1 maart 2023 om 21:41
Nee, ik heb er net ook iets meer over gelezen. Voor hoe je het beleefd lijkt het inderdaad meer op de ingreep ook vóór 12 weken. Blijft een moeilijke beslissing. Denk inderdaad het advies van iemand eerder om een deadline te stellen voor het besluit en er samen (of eerst apart en dan samen) echt even tijd voor uit te trekken om er over na te denken het beste zal zijn. Je hebt helaas niet alle tijd van de wereld.....JeBestie schreef: ↑01-03-2023 21:36Niet alleen een curettage nee, maar de procedure lijkt er wel op en vindt tegenwoordig altijd plaats onder algehele narcose lees ik net hier:
https://www.vrelinghuis.nl/behandeling/vanaf-13-weken/
Zeker niet bevallen dus.
What would Patsy do?
woensdag 1 maart 2023 om 21:53
Dat is dan wellicht in deze kliniek zo, maar ik heb vanmiddag oa op de site van het FIOM gelezen dat je er ook voor kunt kiezen om te bevallen van een levenloos kind.JeBestie schreef: ↑01-03-2023 21:36Niet alleen een curettage nee zie ik nu, maar de procedure lijkt er wel op en vindt tegenwoordig altijd plaats onder algehele narcose lees ik net hier:
https://www.vrelinghuis.nl/behandeling/vanaf-13-weken/
Zeker niet bevallen dus.
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 maart 2023 om 22:02
Dat zal dan in een ziekenhuis zijn. En die staan niet te springen om sociale abortussen. Zeker met het gebrek aan personeel en de drukte.fashionvictim schreef: ↑01-03-2023 21:53Dat is dan wellicht in deze kliniek zo, maar ik heb vanmiddag oa op de site van het FIOM gelezen dat je er ook voor kunt kiezen om te bevallen van een levenloos kind.
Dat maakt het natuurlijk nog veel lastiger. Het is een behoorlijk nare ingreep. Maar ja, het opvoeden van een ongewenst kind is ook geen pretje lijkt me. Ze zal hoe dan ook snel iets moeten besluiten.
woensdag 1 maart 2023 om 22:04
https://www.bloemenhove.nl/
Er zijn maar een paar plekke in Nederland waar je terecht kan voor abortussen na de 18 weken. Een daarvan is hier. Je kan altijd een afspraak maken. En dat gesprek mee laten wegen in je keus.
Er zijn maar een paar plekke in Nederland waar je terecht kan voor abortussen na de 18 weken. Een daarvan is hier. Je kan altijd een afspraak maken. En dat gesprek mee laten wegen in je keus.
.
woensdag 1 maart 2023 om 22:12
Lieve to, wat vreselijk dat je voor deze keuze staat. Ik heb ervaring met ongewenst zwangerschap maar dan wel in een heel vroeg stadium. Toen vond ik het al enorm lastig, om een keuze te moeten maken. Ik heb uiteindelijk gekozen voor abortus en daar nog steeds vrede mee. Tuurlijk denk je, zeker in het begin, er nog weleens aan terug maar in mijn geval verwaterde dat steeds meer.
Ik las dat je, helaas, al ervaring hebt met het afbreken van een zwangerschap in een wat latere stadium. En dat je denkt dat dat nu hetzelfde zal gaan. Als dit jouw "enige" struikelblok is, informeer dan eens goed hoe het echt zal gaan om een zwangerschap af te breken met 18 weken.
Ik wens je heel veel sterkte!
Ik las dat je, helaas, al ervaring hebt met het afbreken van een zwangerschap in een wat latere stadium. En dat je denkt dat dat nu hetzelfde zal gaan. Als dit jouw "enige" struikelblok is, informeer dan eens goed hoe het echt zal gaan om een zwangerschap af te breken met 18 weken.
Ik wens je heel veel sterkte!
woensdag 1 maart 2023 om 22:17
Ik zit er nog eens over na te denken maar in alle eerlijkheid denk ik helemaal niet dat het een erg realistische gedachte is dat TO echt nog een abortus zal ondergaan. Ik snap dat ze daarover twijfelt alsof dat nog een optie is, maar als we allemaal echt reeel zijn, hoe groot is die kans nu echt? Ze is nu al ruim 17 weken dus bijna 18 weken, de 5 dagen bedenktijd is weliswaar afgeschaft maar ze zal toch echt met een arts een bedenktijd moeten bepalen en er zullen vast niet zo gek veel artsen zijn die aansturen op een snelle abortus bij deze zwangerschapsduur.
Ik denk echt dat de kans veel groter is dat het er met deze termijn simpelweg niet meer van komt.
Ik vraag me dan ook af of TO niet veel meer geholpen is met berichten die haar helpen deze nieuwe realiteit onder ogen te zien, in plaats van berichten die de impact van een abortus met deze termijn bagatelliseren.
Maar goed, misschien heb ik wel naïef veel vertrouwen in de mensheid, dat kan natuurlijk ook.
Ik denk echt dat de kans veel groter is dat het er met deze termijn simpelweg niet meer van komt.
Ik vraag me dan ook af of TO niet veel meer geholpen is met berichten die haar helpen deze nieuwe realiteit onder ogen te zien, in plaats van berichten die de impact van een abortus met deze termijn bagatelliseren.
Maar goed, misschien heb ik wel naïef veel vertrouwen in de mensheid, dat kan natuurlijk ook.
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 maart 2023 om 22:26
Dat weet ik wel, maar ik had altijd begrepen dat dergelijke late abortussen vrijwel altijd medische abortussen en geen sociale abortussen zijn. En persoonlijk denk ik als moeder dat het ook behoorlijk anders voelt om vanwege medische redenen een dusdanig late abortus te ondergaan dan vanwege de reden dat je eigenlijk vond dat je gezin al compleet was. TO zal inmiddels ook wel zichtbaar en voelbaar zwanger zijn, het lijkt me dat dat wel anders is dan een abortus met 7 weken ofzo.
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 maart 2023 om 22:30
Ik ben het wel met je eens. Behalve dat TO dit topic waarschijnlijk vooral heeft geopend om van haar af te schrijven en herkenbaarheid te vinden in verhalen van anderen. Wanneer je voor zo’n voldongen feit komt te staan is het echt geen slecht idee om werkelijk alles af te wegen.fashionvictim schreef: ↑01-03-2023 22:26Dat weet ik wel, maar ik had altijd begrepen dat dergelijke late abortussen vrijwel altijd medische abortussen en geen sociale abortussen zijn. En persoonlijk denk ik als moeder dat het ook behoorlijk anders voelt om vanwege medische redenen een dusdanig late abortus te ondergaan dan vanwege de reden dat je eigenlijk vond dat je gezin al compleet was. TO zal inmiddels ook wel zichtbaar en voelbaar zwanger zijn, het lijkt me dat dat wel anders is dan een abortus met 7 weken ofzo.
Daarmee wordt een oepsie ook ineens een welkome toevoeging aan het gezin. Of wordt de zwangerschap heel bewust toch afgebroken. Ze moet met de wetenschap van nu een onomkeerbare keuze maken voor de toekomst. En dat lijkt me verdome zwaar.
woensdag 1 maart 2023 om 22:40
Mij ook.Trien31 schreef: ↑01-03-2023 22:30Ik ben het wel met je eens. Behalve dat TO dit topic waarschijnlijk vooral heeft geopend om van haar af te schrijven en herkenbaarheid te vinden in verhalen van anderen. Wanneer je voor zo’n voldongen feit komt te staan is het echt geen slecht idee om werkelijk alles af te wegen.
Daarmee wordt een oepsie ook ineens een welkome toevoeging aan het gezin. Of wordt de zwangerschap heel bewust toch afgebroken. Ze moet met de wetenschap van nu een onomkeerbare keuze maken voor de toekomst. En dat lijkt me verdome zwaar.
Am Yisrael Chai!
