Zwanger
alle pijlers
abortus
donderdag 1 november 2012 om 07:01
Waar moet ik beginnen? Misschien met te zeggen dat ik heel erg goed weet en van dichtbij heb mee gemaakt hoe het is als zwanger worden niet vanzelf spekend gaat. Juist omdat ik dat heel goed weet hoop ik niet te veel negatieve reacties te krijgen op mijn verhaal. Mijn keuzeis er niet 1 van het komt nu gewoon even niet uit!
Ik ben een 32 jarige moeder van 2 kinderen van 8 en 11 jaar. De kinderen komen uit een vroegere relatie. Dinsdag avond ben ik er achter gekomen dat ik zwanger ben, ongepland en ongewild. Ik moet de moeilijkste keuze uit mijn leven maken die eigenlijk geen keuze is. Namelijk deze zwangerschap afbreken. Ik moet wel, ik weet maar al te goed hoeveel in kindje kost en we kunnen nu al met moeite rondkomen! Nog een kindje kunnen we gewoon niet onderhouden. We werken allebei en leven echt niet luxe ofzo. We wonen in een simpele huurflat, gaan niet op vakantie etc. Ik heb schulden met dank aan mijn ex en mijn vriend zit nog met zijn koopwoning die deze week de verkoop in gaat maar met verlies verkocht zal worden. In zijn woning wonen is onmogelijk aangezien die veel te klein is!
Mijn kinderen hebben beide adhd waardoor ik echt mijn handen vol aan ze heb! We komen met ons 4ren al tijd te kort voor alles. En nu dus deze zwangerschap. Ik hou nu al van dit kindje en stiekum is mijn vriend ook heel trots maar we kunnen het gewoon niet houden. Ik heb morgen een afspraak voor de abortuspil. Zuigcuritage vind ik niet humaan. Maar god wat is dit moeilijk, een beslissing maken die je moet niet die je wil. Ik weet maar al te goed hoe mooi het krijgen van een kindje is. Dit kindje is uit liefde ontstaan en moet nu harteloos worden weg gehaald. Ik kan gewoon echt niet anders want ik kan luiers etc gewoon niet betalen! Dan ook nog het bijkomend feit dat mijn vriend met gevaarlijke chemische stoffen werkt waardoor het kindje minsschien ook nog eens niet gezond is.
Ik kan alleen maar denken, kindje het spijt me!! Ik probeer het luchtig te houden en het gewoon te zien als een menstruatie opwekken. Ik moet wel om het dragelijk te houden, maar zo voelt het niet. Ik kan er met niemand anders dan met mijn vriend over praten want iedereen zal alleen maar commentaar hebben dat ongelukjes niet hoeven te gebreuren in deze tijd en hoe dom het dus wel niet is want we kunnen niet nog een kindje onderhouden en geen toekomst bieden. Ik kan dat er niet ook nog eens bij aan want dit is al zo zwaar.
Ik ben bang voor wat er komen gaat met de pilabortus! Ik heb al eens een miskraam gehad dus ben enigstinds voorbereid maar het emotionele gedeelte! Hoe moet ik mezelf dwingen om die pil in te nemen? Ik wet dat ik dit kindje een hoop ellende bespaar en ook mijn 2 kinderen een hoop ellende bespaar want die kan ik nu al niet alles bieden wat we graag zouden willen! De abortus pil heeft naar wat ik gelezen heb een veel langere nasleep en geeft veel meer pijn maar dat interesseert me niet. Misschien zie ik dat deel wel als mijn straf voor het weg laten halen van dit kindje. Daarnaast kan ik de gedachte niet verdragen dat mijn kindje levend uit elkaar word gezogen! Ook al is dat lichamelijk sneller voorbij voor mij!
Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt.
Ik ben een 32 jarige moeder van 2 kinderen van 8 en 11 jaar. De kinderen komen uit een vroegere relatie. Dinsdag avond ben ik er achter gekomen dat ik zwanger ben, ongepland en ongewild. Ik moet de moeilijkste keuze uit mijn leven maken die eigenlijk geen keuze is. Namelijk deze zwangerschap afbreken. Ik moet wel, ik weet maar al te goed hoeveel in kindje kost en we kunnen nu al met moeite rondkomen! Nog een kindje kunnen we gewoon niet onderhouden. We werken allebei en leven echt niet luxe ofzo. We wonen in een simpele huurflat, gaan niet op vakantie etc. Ik heb schulden met dank aan mijn ex en mijn vriend zit nog met zijn koopwoning die deze week de verkoop in gaat maar met verlies verkocht zal worden. In zijn woning wonen is onmogelijk aangezien die veel te klein is!
Mijn kinderen hebben beide adhd waardoor ik echt mijn handen vol aan ze heb! We komen met ons 4ren al tijd te kort voor alles. En nu dus deze zwangerschap. Ik hou nu al van dit kindje en stiekum is mijn vriend ook heel trots maar we kunnen het gewoon niet houden. Ik heb morgen een afspraak voor de abortuspil. Zuigcuritage vind ik niet humaan. Maar god wat is dit moeilijk, een beslissing maken die je moet niet die je wil. Ik weet maar al te goed hoe mooi het krijgen van een kindje is. Dit kindje is uit liefde ontstaan en moet nu harteloos worden weg gehaald. Ik kan gewoon echt niet anders want ik kan luiers etc gewoon niet betalen! Dan ook nog het bijkomend feit dat mijn vriend met gevaarlijke chemische stoffen werkt waardoor het kindje minsschien ook nog eens niet gezond is.
Ik kan alleen maar denken, kindje het spijt me!! Ik probeer het luchtig te houden en het gewoon te zien als een menstruatie opwekken. Ik moet wel om het dragelijk te houden, maar zo voelt het niet. Ik kan er met niemand anders dan met mijn vriend over praten want iedereen zal alleen maar commentaar hebben dat ongelukjes niet hoeven te gebreuren in deze tijd en hoe dom het dus wel niet is want we kunnen niet nog een kindje onderhouden en geen toekomst bieden. Ik kan dat er niet ook nog eens bij aan want dit is al zo zwaar.
Ik ben bang voor wat er komen gaat met de pilabortus! Ik heb al eens een miskraam gehad dus ben enigstinds voorbereid maar het emotionele gedeelte! Hoe moet ik mezelf dwingen om die pil in te nemen? Ik wet dat ik dit kindje een hoop ellende bespaar en ook mijn 2 kinderen een hoop ellende bespaar want die kan ik nu al niet alles bieden wat we graag zouden willen! De abortus pil heeft naar wat ik gelezen heb een veel langere nasleep en geeft veel meer pijn maar dat interesseert me niet. Misschien zie ik dat deel wel als mijn straf voor het weg laten halen van dit kindje. Daarnaast kan ik de gedachte niet verdragen dat mijn kindje levend uit elkaar word gezogen! Ook al is dat lichamelijk sneller voorbij voor mij!
Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt.
donderdag 1 november 2012 om 08:10
Het lijkt me zoveel moeilijker als je echt het besluit moet maken dan dat je er los van even over nadenkt!
Ik denk dat aan de hand van je verhaal je alle mogelijke opties hebt overwogen en het gewoonweg echt niet gaat, ook niet voor je andere kinderen....
Dan daarbij komend dat het kindje mogenlijk met een afwijking ter wereld kan komen zal helemaal ontzettend veel zorgen met zich mee brengen.
Ik denk dat dit voor jullie de beste oplossing i,s en afgezien van het feit dat ik het me niet voor zou kunnen stellen (omdat ik zelf 16 weken zwanger ben)snap ik dat in deze tijd met zoveel financiele zorgen en onzekerheden en je er al niet al te best voor zit je het nu met de huidige situatie er het beste niet mee door moet gaan.
Ik wens jullie veel kracht en steun van elkaar toe geef het een plaatsje wanneer jullie eraan toe zijn en trek je niks aan wat andere zullen vinden van deze situatie, zij hoeven jullie rekeningen niet te betalen...
Veel sterkte en een dikke knuffel
Ik denk dat aan de hand van je verhaal je alle mogelijke opties hebt overwogen en het gewoonweg echt niet gaat, ook niet voor je andere kinderen....
Dan daarbij komend dat het kindje mogenlijk met een afwijking ter wereld kan komen zal helemaal ontzettend veel zorgen met zich mee brengen.
Ik denk dat dit voor jullie de beste oplossing i,s en afgezien van het feit dat ik het me niet voor zou kunnen stellen (omdat ik zelf 16 weken zwanger ben)snap ik dat in deze tijd met zoveel financiele zorgen en onzekerheden en je er al niet al te best voor zit je het nu met de huidige situatie er het beste niet mee door moet gaan.
Ik wens jullie veel kracht en steun van elkaar toe geef het een plaatsje wanneer jullie eraan toe zijn en trek je niks aan wat andere zullen vinden van deze situatie, zij hoeven jullie rekeningen niet te betalen...
Veel sterkte en een dikke knuffel
donderdag 1 november 2012 om 08:22
donderdag 1 november 2012 om 08:29
Mijn nicht is geboren na werk met chemische stoffen van de vader en is verstandelijk behoorlijk gehandicapt. Ze functioneert als een peuter van 3 en heeft een groeistoornis. Emotioneel is ze heel opvliegend en ze moest uiteindelijk wel uit huis geplaatst omdat ze als het maar even kon haar jongere zusje aanviel, die had geen leven meer.
Dat is een forse belasting voor de ouders en stel dat dat bij jullie ook zo is, dat kun je er niet bij hebben.
Dus blijf bij je keuze, je hebt hem weloverwogen gemaakt. En bedenk dat je er heel snel bij bent. Je bent zwanger en het kan een kindje worden maar het is nog geen kindje. Geen gevoel of bewustzijn of wat dan ook. Zelfs nog geen reflexen. Je bent op tijd. Echt.
Dat is een forse belasting voor de ouders en stel dat dat bij jullie ook zo is, dat kun je er niet bij hebben.
Dus blijf bij je keuze, je hebt hem weloverwogen gemaakt. En bedenk dat je er heel snel bij bent. Je bent zwanger en het kan een kindje worden maar het is nog geen kindje. Geen gevoel of bewustzijn of wat dan ook. Zelfs nog geen reflexen. Je bent op tijd. Echt.
donderdag 1 november 2012 om 08:36
Ik denk dat je de beste keuze maakt voor jullie allemaal, maar natuurlijk maakt dat het nog wel vervelend en nog niet makkelijk.
Heel veel sterkte de komende tijd. Wees lief voor jezelf, het klinkt nu alsof je je op je kop geeft dat dit gebeurd is. Jullie hebben voorzorgsmaatregelen genomen om niet zwanger te worden en desondanks ben je het toch. Nu heb je alles afgewogen en een beslissing gemaakt. Je hoeft je niet schuldig te voelen, zonder dat schuldgevoel is het ook al klote genoeg.
Nogmaals; sterkte de komende dagen.
Heel veel sterkte de komende tijd. Wees lief voor jezelf, het klinkt nu alsof je je op je kop geeft dat dit gebeurd is. Jullie hebben voorzorgsmaatregelen genomen om niet zwanger te worden en desondanks ben je het toch. Nu heb je alles afgewogen en een beslissing gemaakt. Je hoeft je niet schuldig te voelen, zonder dat schuldgevoel is het ook al klote genoeg.
Nogmaals; sterkte de komende dagen.
Zeg maar Spijker.
donderdag 1 november 2012 om 08:54
Ook al is het voor sommigen emotioneel gezien al een kindje, feitel?ijk is dat het niét. Ald je abortus wilt plegen is dit rationeel gezien wel het 'beste' moment. Maar vrouw wat moet jij je verscheurt voelen. De 'beste' keuze voor iedereen maken met je verstand, terwijl je hart het tegenovergestelde schreeuwt. Wat ben jij sterk en verstandig. Ik wens je heel veel sterkte om dit samen te verwerken. Het is niet niks zeg, pffff...
donderdag 1 november 2012 om 09:03
Lieve TO, volg je hart. Uit je openingspost klinkt enorm veel moederliefde door en je keuze is weloverwogen en doordacht. Misschien is een kindje niet geboren laten worden ook een vorm van moederliefde, vergeet dat niet.
Enorm veel sterkte vandaag, een abortus is gewoon rot.
Ik heb het ook meegemaakt.
Enorm veel sterkte vandaag, een abortus is gewoon rot.
Ik heb het ook meegemaakt.
donderdag 1 november 2012 om 09:19
quote:oon1982 schreef op 01 november 2012 @ 07:11:
Ook aan andere opties gedacht ? Bijvoorbeeld adoptie ???
Toevallig had ik het deze week met mijn zus over hoe een abortus in zijn werk gaat .Geen woorden voor wat dat kindje allemaal moet voelen en waar het doorheen moet gaan , verschrikkelijk !
Dus daarom ; Heb je de optie adoptie overwogen ??
Jij bent denk ik erg christelijk? Meestal hebben (conservatieve) christenen en ander beeld bij abortus dan de gemiddelde Nederlander. Ook vind ik adoptie een erg zwaar traject, gezien het feit dat TO nu al aangeeft moeite te hebben met de eventuele afbreking.
@TO, je zit gelukkig in een vroeg stadium van de zwangerschap. Bereid je wel voor op eventuele rouw en spijt na de abortus. Maar volgens mij heb je een weloverwogen keuze gemaakt. Heel veel sterkte.
Ook aan andere opties gedacht ? Bijvoorbeeld adoptie ???
Toevallig had ik het deze week met mijn zus over hoe een abortus in zijn werk gaat .Geen woorden voor wat dat kindje allemaal moet voelen en waar het doorheen moet gaan , verschrikkelijk !
Dus daarom ; Heb je de optie adoptie overwogen ??
Jij bent denk ik erg christelijk? Meestal hebben (conservatieve) christenen en ander beeld bij abortus dan de gemiddelde Nederlander. Ook vind ik adoptie een erg zwaar traject, gezien het feit dat TO nu al aangeeft moeite te hebben met de eventuele afbreking.
@TO, je zit gelukkig in een vroeg stadium van de zwangerschap. Bereid je wel voor op eventuele rouw en spijt na de abortus. Maar volgens mij heb je een weloverwogen keuze gemaakt. Heel veel sterkte.
donderdag 1 november 2012 om 09:21
Heel veel sterkte, je hebt er recht op zelf een beslissing te nemen. Ik heb meer respect voor mensen die durven te beslissen, dan voor mensen die het op zijn beloop laten en later maar verder zien. Tuurlijk; komt tijd komt raad, maar je hebt een keuze, deze is legitiem en terecht. Maar het emotionele gedeelte blijft zwaar; dus nogmaals veel sterkte!!
donderdag 1 november 2012 om 09:25
Och! Meid, wat moeilijk voor je zeg..
Ik leef enorm met je mee, allereerst alle sterkte gewenst voor jou en je vriend. Je bent niet express zwanger geworden, en het is nu heel rot dat je in deze situatie zit. Weghalen is wel de beste optie voor jou, en denk niet '' Ik ga een levend kindje weghalen/zuigen'' Want hoe ver ben je? In principe als je nog een abortuspil kan nemen ben je nog niet erg ver, en is het dus nog helemaal geen kind. Wat sommige hier zeggen adoptie, dat zou ik helemaal geen optie vinden, TO draagt het dan 9 maanden, moet een bevalling doorstaan en het dan nog eens afstaan, dat is nog véeeel moeilijker. Niet doen.
alle sterkte, en het komt goed, denk maar aan het prachtige gezin wat je nu al hebt!!
Ik leef enorm met je mee, allereerst alle sterkte gewenst voor jou en je vriend. Je bent niet express zwanger geworden, en het is nu heel rot dat je in deze situatie zit. Weghalen is wel de beste optie voor jou, en denk niet '' Ik ga een levend kindje weghalen/zuigen'' Want hoe ver ben je? In principe als je nog een abortuspil kan nemen ben je nog niet erg ver, en is het dus nog helemaal geen kind. Wat sommige hier zeggen adoptie, dat zou ik helemaal geen optie vinden, TO draagt het dan 9 maanden, moet een bevalling doorstaan en het dan nog eens afstaan, dat is nog véeeel moeilijker. Niet doen.
alle sterkte, en het komt goed, denk maar aan het prachtige gezin wat je nu al hebt!!
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
donderdag 1 november 2012 om 09:27
quote:Mirremara schreef op 01 november 2012 @ 09:19:
[...]
Jij bent denk ik erg christelijk? Meestal hebben (conservatieve) christenen en ander beeld bij abortus dan de gemiddelde Nederlander. Moet je persé christelijk zijn om tegen abortus te zijn/liever een andere optie te kiezen? Vreemde redenatie! Ik denk dat heel veel vrouwen (en mannen) geen idee hebben hoe het allemaal in z'n werk gaat en er liever ook niet over na denken. TO geeft dat ook al aan.
[...]
Jij bent denk ik erg christelijk? Meestal hebben (conservatieve) christenen en ander beeld bij abortus dan de gemiddelde Nederlander. Moet je persé christelijk zijn om tegen abortus te zijn/liever een andere optie te kiezen? Vreemde redenatie! Ik denk dat heel veel vrouwen (en mannen) geen idee hebben hoe het allemaal in z'n werk gaat en er liever ook niet over na denken. TO geeft dat ook al aan.
donderdag 1 november 2012 om 09:33
quote:Yvonne77 schreef op 01 november 2012 @ 09:27:
[...]
Moet je persé christelijk zijn om tegen abortus te zijn/liever een andere optie te kiezen? Vreemde redenatie! Ik denk dat heel veel vrouwen (en mannen) geen idee hebben hoe het allemaal in z'n werk gaat en er liever ook niet over na denken. TO geeft dat ook al aan.
Hoe het in zijn werk gaat? Weet ik: het zijn een paar celletjes, die worden weggehaald. Het is geen baby hoor.
TO krijgt de abortuspil, die kan tot 49 dagen van je zwangerschap. 49 dagen, dat betekent dat ze 7 weken geleden ongesteld werd (op zijn hoogst). Dat is geen baby.
[...]
Moet je persé christelijk zijn om tegen abortus te zijn/liever een andere optie te kiezen? Vreemde redenatie! Ik denk dat heel veel vrouwen (en mannen) geen idee hebben hoe het allemaal in z'n werk gaat en er liever ook niet over na denken. TO geeft dat ook al aan.
Hoe het in zijn werk gaat? Weet ik: het zijn een paar celletjes, die worden weggehaald. Het is geen baby hoor.
TO krijgt de abortuspil, die kan tot 49 dagen van je zwangerschap. 49 dagen, dat betekent dat ze 7 weken geleden ongesteld werd (op zijn hoogst). Dat is geen baby.
donderdag 1 november 2012 om 09:36
quote:lilalinda schreef op 01 november 2012 @ 09:33:
[...]
Hoe het in zijn werk gaat? Weet ik: het zijn een paar celletjes, die worden weggehaald. Het is geen baby hoor.
TO krijgt de abortuspil, die kan tot 49 dagen van je zwangerschap. 49 dagen, dat betekent dat ze 7 weken geleden ongesteld werd (op zijn hoogst). Dat is geen baby.Dat is jouw mening en dat is prima.
[...]
Hoe het in zijn werk gaat? Weet ik: het zijn een paar celletjes, die worden weggehaald. Het is geen baby hoor.
TO krijgt de abortuspil, die kan tot 49 dagen van je zwangerschap. 49 dagen, dat betekent dat ze 7 weken geleden ongesteld werd (op zijn hoogst). Dat is geen baby.Dat is jouw mening en dat is prima.
donderdag 1 november 2012 om 09:37
quote:Yvonne77 schreef op 01 november 2012 @ 09:27:
[...]
Moet je persé christelijk zijn om tegen abortus te zijn/liever een andere optie te kiezen? Vreemde redenatie! Ik denk dat heel veel vrouwen (en mannen) geen idee hebben hoe het allemaal in z'n werk gaat en er liever ook niet over na denken. TO geeft dat ook al aan.
Waarom moet je christelijk zijn om tegen abortus te zijn (ok.. er zijn omstandigheden die het rechtvaardigen, ernstige afwijking, verkrachting ).. Ik ben ook tegen en IK zou zelf in deze omstandigheden daar niet voor gekozen hebben.. Maar dat is persoonlijk.. Geld is een factor maar ik ben daar creatief in.. Onze derde kwam ook op ons pad.. en ook niet op een bepaald handig moment.. Maar wees welkom en we passen er wel een mouw aan..
In geval van TO lees ik bijv. dat ze zijn huis te koop hebben en daar niet kunnen wonen want te klein, maar twee huizen zijn twee kostenposten.. Ik had dan toch echt tijdelijk klein gaan wonen..
Maar nogmaals. Ik snap de beweegredenen van TO verder wel en voor haar is dit een te rechtvaardigen keuze.. zou alleen de mijne niet zijn,dat is wat anders. Veroordeel ik haar ? Nope.. haar keuze, haar lijf..
En als je écht geen kinderen wil dan moet de anticonceptie daar ook op afgestemd zijn.. Spiraal of pil én condoom..
Dat heeft niets te maken met christelijk zijn ..
[...]
Moet je persé christelijk zijn om tegen abortus te zijn/liever een andere optie te kiezen? Vreemde redenatie! Ik denk dat heel veel vrouwen (en mannen) geen idee hebben hoe het allemaal in z'n werk gaat en er liever ook niet over na denken. TO geeft dat ook al aan.
Waarom moet je christelijk zijn om tegen abortus te zijn (ok.. er zijn omstandigheden die het rechtvaardigen, ernstige afwijking, verkrachting ).. Ik ben ook tegen en IK zou zelf in deze omstandigheden daar niet voor gekozen hebben.. Maar dat is persoonlijk.. Geld is een factor maar ik ben daar creatief in.. Onze derde kwam ook op ons pad.. en ook niet op een bepaald handig moment.. Maar wees welkom en we passen er wel een mouw aan..
In geval van TO lees ik bijv. dat ze zijn huis te koop hebben en daar niet kunnen wonen want te klein, maar twee huizen zijn twee kostenposten.. Ik had dan toch echt tijdelijk klein gaan wonen..
Maar nogmaals. Ik snap de beweegredenen van TO verder wel en voor haar is dit een te rechtvaardigen keuze.. zou alleen de mijne niet zijn,dat is wat anders. Veroordeel ik haar ? Nope.. haar keuze, haar lijf..
En als je écht geen kinderen wil dan moet de anticonceptie daar ook op afgestemd zijn.. Spiraal of pil én condoom..
Dat heeft niets te maken met christelijk zijn ..
donderdag 1 november 2012 om 09:39
quote:Lughnasadh schreef op 01 november 2012 @ 07:26:
Als ze nog op tijd is voor de abortuspil, is er helemaal geen kindje wat iets "voelt" en ergens "door heen moet gaan". Ik vind het dan ook best een minne opmerking. "Kijk eens wat jij je kind aandoet!".Inderdaad! Het voelt nog niets als het vroeg genoeg is voor de pil.
Als ze nog op tijd is voor de abortuspil, is er helemaal geen kindje wat iets "voelt" en ergens "door heen moet gaan". Ik vind het dan ook best een minne opmerking. "Kijk eens wat jij je kind aandoet!".Inderdaad! Het voelt nog niets als het vroeg genoeg is voor de pil.
donderdag 1 november 2012 om 09:39
quote:lilalinda schreef op 01 november 2012 @ 09:33:
[...]
Hoe het in zijn werk gaat? Weet ik: het zijn een paar celletjes, die worden weggehaald. Het is geen baby hoor.
TO krijgt de abortuspil, die kan tot 49 dagen van je zwangerschap. 49 dagen, dat betekent dat ze 7 weken geleden ongesteld werd (op zijn hoogst). Dat is geen baby.TO geeft zelf al aan dat ze nu al van het kindje houdt. Tuurlijk is het technisch gesproken nu nog maar een klompje cellen..maar je beeindigt een beginnend leven.
[...]
Hoe het in zijn werk gaat? Weet ik: het zijn een paar celletjes, die worden weggehaald. Het is geen baby hoor.
TO krijgt de abortuspil, die kan tot 49 dagen van je zwangerschap. 49 dagen, dat betekent dat ze 7 weken geleden ongesteld werd (op zijn hoogst). Dat is geen baby.TO geeft zelf al aan dat ze nu al van het kindje houdt. Tuurlijk is het technisch gesproken nu nog maar een klompje cellen..maar je beeindigt een beginnend leven.
donderdag 1 november 2012 om 09:45
Ik vind dat je een verstandige beslissing hebt genomen, TO. Je zegt dat je je 2 kinderen nu al niet alles kunt geven wat ze nodig hebben en dat wordt er met de komst van een nieuwe baby niet beter op. Je zegt dat liefde alleen niet genoeg is, en daar ben ik het mee eens. Je hebt deze beslissing mede genomen in het belang van je kinderen, en dat is goed ouderschap. Don't let anybody tell you differently.
Jullie namen voorzorgsmaatregelen en toch ben je zwanger. Je bent niet iemand die onnadenkend maar wat rondwipt en een zwangerschap even oplost. Je laat het niet op zijn beloop tot verder in de zwangerschap. Je hebt hierover nagedacht, goed
nagedacht, en je neemt een beslissing gebaseerd op feiten.
Wees niet zo verschrikkelijk streng voor jezelf. Je maakt een goede beslissing, voor je gezin, om straks -als de zaken er hopelijk beter voor staan- met je gezin aan een goede toekomst te bouwen. Probeer DAT voor ogen te houden.
En toch ook: het lijkt alsof je jezelf wilt straffen door "te creperen" en aan de abortuspil te denken als "ik dood mijn kind". Je hebt het zonder die oordelen al zwaar genoeg, probeer hier alstjeblieft iets rationeler naar te kijken. Het IS nog geen "kindje", je doodt niet iets dat al gevoel of bewustzijn heeft. Je neemt de abortuspil waardoor cellen die kunnen uitgroeien tot een levend wezen, afgebroken worden, iets dat in NL volledig legaal is. Je bent geen moordenaar of harteloos
wezen. Je bent een vrouw die een rotbeslissing neemt in het belang van haar andere 2 kinderen.
Ik wens je heel erg veel sterkte morgen, en hoop dat je niet enorm ziek wordt van die pil want dat is helemaal niet nodig.
Jullie namen voorzorgsmaatregelen en toch ben je zwanger. Je bent niet iemand die onnadenkend maar wat rondwipt en een zwangerschap even oplost. Je laat het niet op zijn beloop tot verder in de zwangerschap. Je hebt hierover nagedacht, goed
nagedacht, en je neemt een beslissing gebaseerd op feiten.
Wees niet zo verschrikkelijk streng voor jezelf. Je maakt een goede beslissing, voor je gezin, om straks -als de zaken er hopelijk beter voor staan- met je gezin aan een goede toekomst te bouwen. Probeer DAT voor ogen te houden.
En toch ook: het lijkt alsof je jezelf wilt straffen door "te creperen" en aan de abortuspil te denken als "ik dood mijn kind". Je hebt het zonder die oordelen al zwaar genoeg, probeer hier alstjeblieft iets rationeler naar te kijken. Het IS nog geen "kindje", je doodt niet iets dat al gevoel of bewustzijn heeft. Je neemt de abortuspil waardoor cellen die kunnen uitgroeien tot een levend wezen, afgebroken worden, iets dat in NL volledig legaal is. Je bent geen moordenaar of harteloos
wezen. Je bent een vrouw die een rotbeslissing neemt in het belang van haar andere 2 kinderen.
Ik wens je heel erg veel sterkte morgen, en hoop dat je niet enorm ziek wordt van die pil want dat is helemaal niet nodig.
donderdag 1 november 2012 om 09:48
Wat ik niet begrijp is dat je wel een hond hebt die je laat opereren en geen geld hebt voor een kindje. Natuurlijk kost een hond minder tijd, ruimte en geld, maar daar zijn ook een stuk minder sociale voorzieningen voor.
Noem me hard of gek, maar waar een wil is, is (bijna altijd) een weg.
Zeg nou eens eerlijk, wil je het niet of kan het echt niet?!
Noem me hard of gek, maar waar een wil is, is (bijna altijd) een weg.
Zeg nou eens eerlijk, wil je het niet of kan het echt niet?!
