Zwanger
alle pijlers
abortus
donderdag 1 november 2012 om 07:01
Waar moet ik beginnen? Misschien met te zeggen dat ik heel erg goed weet en van dichtbij heb mee gemaakt hoe het is als zwanger worden niet vanzelf spekend gaat. Juist omdat ik dat heel goed weet hoop ik niet te veel negatieve reacties te krijgen op mijn verhaal. Mijn keuzeis er niet 1 van het komt nu gewoon even niet uit!
Ik ben een 32 jarige moeder van 2 kinderen van 8 en 11 jaar. De kinderen komen uit een vroegere relatie. Dinsdag avond ben ik er achter gekomen dat ik zwanger ben, ongepland en ongewild. Ik moet de moeilijkste keuze uit mijn leven maken die eigenlijk geen keuze is. Namelijk deze zwangerschap afbreken. Ik moet wel, ik weet maar al te goed hoeveel in kindje kost en we kunnen nu al met moeite rondkomen! Nog een kindje kunnen we gewoon niet onderhouden. We werken allebei en leven echt niet luxe ofzo. We wonen in een simpele huurflat, gaan niet op vakantie etc. Ik heb schulden met dank aan mijn ex en mijn vriend zit nog met zijn koopwoning die deze week de verkoop in gaat maar met verlies verkocht zal worden. In zijn woning wonen is onmogelijk aangezien die veel te klein is!
Mijn kinderen hebben beide adhd waardoor ik echt mijn handen vol aan ze heb! We komen met ons 4ren al tijd te kort voor alles. En nu dus deze zwangerschap. Ik hou nu al van dit kindje en stiekum is mijn vriend ook heel trots maar we kunnen het gewoon niet houden. Ik heb morgen een afspraak voor de abortuspil. Zuigcuritage vind ik niet humaan. Maar god wat is dit moeilijk, een beslissing maken die je moet niet die je wil. Ik weet maar al te goed hoe mooi het krijgen van een kindje is. Dit kindje is uit liefde ontstaan en moet nu harteloos worden weg gehaald. Ik kan gewoon echt niet anders want ik kan luiers etc gewoon niet betalen! Dan ook nog het bijkomend feit dat mijn vriend met gevaarlijke chemische stoffen werkt waardoor het kindje minsschien ook nog eens niet gezond is.
Ik kan alleen maar denken, kindje het spijt me!! Ik probeer het luchtig te houden en het gewoon te zien als een menstruatie opwekken. Ik moet wel om het dragelijk te houden, maar zo voelt het niet. Ik kan er met niemand anders dan met mijn vriend over praten want iedereen zal alleen maar commentaar hebben dat ongelukjes niet hoeven te gebreuren in deze tijd en hoe dom het dus wel niet is want we kunnen niet nog een kindje onderhouden en geen toekomst bieden. Ik kan dat er niet ook nog eens bij aan want dit is al zo zwaar.
Ik ben bang voor wat er komen gaat met de pilabortus! Ik heb al eens een miskraam gehad dus ben enigstinds voorbereid maar het emotionele gedeelte! Hoe moet ik mezelf dwingen om die pil in te nemen? Ik wet dat ik dit kindje een hoop ellende bespaar en ook mijn 2 kinderen een hoop ellende bespaar want die kan ik nu al niet alles bieden wat we graag zouden willen! De abortus pil heeft naar wat ik gelezen heb een veel langere nasleep en geeft veel meer pijn maar dat interesseert me niet. Misschien zie ik dat deel wel als mijn straf voor het weg laten halen van dit kindje. Daarnaast kan ik de gedachte niet verdragen dat mijn kindje levend uit elkaar word gezogen! Ook al is dat lichamelijk sneller voorbij voor mij!
Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt.
Ik ben een 32 jarige moeder van 2 kinderen van 8 en 11 jaar. De kinderen komen uit een vroegere relatie. Dinsdag avond ben ik er achter gekomen dat ik zwanger ben, ongepland en ongewild. Ik moet de moeilijkste keuze uit mijn leven maken die eigenlijk geen keuze is. Namelijk deze zwangerschap afbreken. Ik moet wel, ik weet maar al te goed hoeveel in kindje kost en we kunnen nu al met moeite rondkomen! Nog een kindje kunnen we gewoon niet onderhouden. We werken allebei en leven echt niet luxe ofzo. We wonen in een simpele huurflat, gaan niet op vakantie etc. Ik heb schulden met dank aan mijn ex en mijn vriend zit nog met zijn koopwoning die deze week de verkoop in gaat maar met verlies verkocht zal worden. In zijn woning wonen is onmogelijk aangezien die veel te klein is!
Mijn kinderen hebben beide adhd waardoor ik echt mijn handen vol aan ze heb! We komen met ons 4ren al tijd te kort voor alles. En nu dus deze zwangerschap. Ik hou nu al van dit kindje en stiekum is mijn vriend ook heel trots maar we kunnen het gewoon niet houden. Ik heb morgen een afspraak voor de abortuspil. Zuigcuritage vind ik niet humaan. Maar god wat is dit moeilijk, een beslissing maken die je moet niet die je wil. Ik weet maar al te goed hoe mooi het krijgen van een kindje is. Dit kindje is uit liefde ontstaan en moet nu harteloos worden weg gehaald. Ik kan gewoon echt niet anders want ik kan luiers etc gewoon niet betalen! Dan ook nog het bijkomend feit dat mijn vriend met gevaarlijke chemische stoffen werkt waardoor het kindje minsschien ook nog eens niet gezond is.
Ik kan alleen maar denken, kindje het spijt me!! Ik probeer het luchtig te houden en het gewoon te zien als een menstruatie opwekken. Ik moet wel om het dragelijk te houden, maar zo voelt het niet. Ik kan er met niemand anders dan met mijn vriend over praten want iedereen zal alleen maar commentaar hebben dat ongelukjes niet hoeven te gebreuren in deze tijd en hoe dom het dus wel niet is want we kunnen niet nog een kindje onderhouden en geen toekomst bieden. Ik kan dat er niet ook nog eens bij aan want dit is al zo zwaar.
Ik ben bang voor wat er komen gaat met de pilabortus! Ik heb al eens een miskraam gehad dus ben enigstinds voorbereid maar het emotionele gedeelte! Hoe moet ik mezelf dwingen om die pil in te nemen? Ik wet dat ik dit kindje een hoop ellende bespaar en ook mijn 2 kinderen een hoop ellende bespaar want die kan ik nu al niet alles bieden wat we graag zouden willen! De abortus pil heeft naar wat ik gelezen heb een veel langere nasleep en geeft veel meer pijn maar dat interesseert me niet. Misschien zie ik dat deel wel als mijn straf voor het weg laten halen van dit kindje. Daarnaast kan ik de gedachte niet verdragen dat mijn kindje levend uit elkaar word gezogen! Ook al is dat lichamelijk sneller voorbij voor mij!
Ik moet mijn verhaal gewoon even kwijt.
donderdag 1 november 2012 om 11:22
quote:boomstam schreef op 01 november 2012 @ 11:09:
Wat ik vooral lees is veel verdriet, onbewuste bescherming en al houden van. De tegens zijn materialistisch, als je veel geld had was je keus dan anders geweest? In geval van ja dan ben ik bang dat je heel je leven veel spijt gaat hebben.
Heel veel sterkte.
Tja, als mensen meer geld hebben kunnen ze inderdaad hele andere levenskeuzes maken. Als TO een grotere ruimere woning zou hebben, geen schulden en een pedagogische medewerker als nanny 24/7 tot haar beschikking zou hebben. Dan ziet de situatie er heel anders uit. Dan zijn twee kinderen met ADHD met combinatie met een baby nog steeds pittig, maar zonder geldzorgen, betere behuizing en hulp is dat te doen.
Ik weet niet of TO er dan wat aan heeft, om te benadrukken dat ze zich altijd schuldig zal blijven voelen. Ze neemt een beslissing in de context waarin zij nu leeft, en die context kun je niet weg toveren.
Wat ik vooral lees is veel verdriet, onbewuste bescherming en al houden van. De tegens zijn materialistisch, als je veel geld had was je keus dan anders geweest? In geval van ja dan ben ik bang dat je heel je leven veel spijt gaat hebben.
Heel veel sterkte.
Tja, als mensen meer geld hebben kunnen ze inderdaad hele andere levenskeuzes maken. Als TO een grotere ruimere woning zou hebben, geen schulden en een pedagogische medewerker als nanny 24/7 tot haar beschikking zou hebben. Dan ziet de situatie er heel anders uit. Dan zijn twee kinderen met ADHD met combinatie met een baby nog steeds pittig, maar zonder geldzorgen, betere behuizing en hulp is dat te doen.
Ik weet niet of TO er dan wat aan heeft, om te benadrukken dat ze zich altijd schuldig zal blijven voelen. Ze neemt een beslissing in de context waarin zij nu leeft, en die context kun je niet weg toveren.
donderdag 1 november 2012 om 11:23
Boomstam, Na de miskraam van vorig jaar hebben we ( vooral hij maar ik stond er achter!)besloten om het bij deze 2 te laten omdat vooral mijn vriend het niet aan kon als het nog eens fout zou gaan en hij nu ook gelukkig is. Een paar maanden later was het uberhaubt geen optie meer. Om het allemaal te verwerken zijn we vooral gaan denken aan alle voordelen van niet nog een kindje zoals bijvoorbeeld dat de kids steeds groter worden en dus meer vrijheid terug komt en ga zo maar door. Misschien is dat raar maar het heeft ons door de verwerking van de miskraam heen geholpen. Inprincipe zouden we dus zoiezo niet meer voor een kindje kiezen alleen vind ik al die argumenten niet meer op gaan op het moment dat de zwangerschap al een feit is omdat dat redenen zijn die in de catagorie "het komt me nu even niet uit" horen. Neemt niet weg dat er stiekum bij mij wel een verlangen is gebleven.
Op het moment dat de problemen om de hoek kwamen kijken hebben we uberhaubt niet meer aan de optie van een derde gedacht omdat die optie in 1 klap weg viel.
Tuurlijk heb ik er nu heel erg veel verdriet van omdat alles zo dubbel en tegenstrijdig is. En ja ik ben bang dat ik er spijt van zou kunnen gaan krijgen als bijvoorbeeld de verkoop van het huis heel erg mee valt en er een wondertje geschied en het huis zonder echt verlies snel verkocht word! Ik denk alleen dat die kans niet heel erg realistisch is en dat de spijt van het wel houden groter zal zijn. Nee dat moet ik anders zeggen! De kans is groter dat we er achteraf geen spijt van hebben als alles tegen blijft zitten
Op het moment dat de problemen om de hoek kwamen kijken hebben we uberhaubt niet meer aan de optie van een derde gedacht omdat die optie in 1 klap weg viel.
Tuurlijk heb ik er nu heel erg veel verdriet van omdat alles zo dubbel en tegenstrijdig is. En ja ik ben bang dat ik er spijt van zou kunnen gaan krijgen als bijvoorbeeld de verkoop van het huis heel erg mee valt en er een wondertje geschied en het huis zonder echt verlies snel verkocht word! Ik denk alleen dat die kans niet heel erg realistisch is en dat de spijt van het wel houden groter zal zijn. Nee dat moet ik anders zeggen! De kans is groter dat we er achteraf geen spijt van hebben als alles tegen blijft zitten
donderdag 1 november 2012 om 11:31
Mijnvriend en ik zijn nu 2 jaar bij elkaar. Ik heb mijn huurhuis en hij zijn koophuis(die dus heel klein is). Hadden allebei eigen inkomen. Dat hebben we nu ook nog alleen is mijn inkomen lager geworden helaas. Daar kan ik niet zomaar wat aan veranderen anders had ik dat al gedaan. Daarnaast verhuurde we zijn huis waardoor er dus meer geld was. De verhuur was plots over toen de huuders er een wietplantage bleken te hebben. De schade was uiteraard enorm in huis! Door dit hele gebeuren is verhuur geen optie meer en gaat het huis dus de verkoop in. Ik hoef hopelijk niet uit te leggen dat de angst super groot is op herhaling nadat je zoiets mee gemaakt hebt! Zodoende is er nu dus veel minder geld helaas
donderdag 1 november 2012 om 11:41
quote:susanna1980 schreef op 01 november 2012 @ 11:18:
[...]
Er staan een hoop vragen in de OP.
Dat zal dan een vraag zijn die zij aan zichzelf stelt
Anywee, ben ook zwanger. 32 weken en ik knijp hem soms ook qua financién. Maar, we redden het nu ook. Hoef voorlopig geen nieuwe babykleertjes te kopen want ik heb ze nog allemaal van me oudste dochter bewaard. Babykamer hebben we ook nog en dat zal TO niet hebben gezien de leeftijden van haar kids
Dus financieel snap ik wel dat ze het dan zwaar gaat krijgen als ze nog hoop dingen moet kopen. Tweedehands of niet. Maar elk cent telt momenteel dan. En dan komt de luiers en voedingen ook nog bij kijken?
[...]
Er staan een hoop vragen in de OP.
Dat zal dan een vraag zijn die zij aan zichzelf stelt
Anywee, ben ook zwanger. 32 weken en ik knijp hem soms ook qua financién. Maar, we redden het nu ook. Hoef voorlopig geen nieuwe babykleertjes te kopen want ik heb ze nog allemaal van me oudste dochter bewaard. Babykamer hebben we ook nog en dat zal TO niet hebben gezien de leeftijden van haar kids
Dus financieel snap ik wel dat ze het dan zwaar gaat krijgen als ze nog hoop dingen moet kopen. Tweedehands of niet. Maar elk cent telt momenteel dan. En dan komt de luiers en voedingen ook nog bij kijken?
donderdag 1 november 2012 om 11:54
quote:gewoon_ikke schreef op 01 november 2012 @ 11:35:
Nee dat is het niet.
Ik begrijp overigens dat je je vraag waarschijnlijk goed bedoelt vanwege de spijt die ik later mogelijk krijg. Ik heb volgens mij al uitgelegd waarom?
Ik denk dat je je miskraam niet verwerkt maar onderdrukt hebt. Je houdt rekening mee dat je misschien geen terugslag krijgt, maar die krijg je absoluut want er is nog een verlangen en verlangen is de springplank voor een wens.
Ik weet niet of je nog tijd hebt om een dagje na te denken erover maar ik raad je aan deze zeker te nemen.
Nee dat is het niet.
Ik begrijp overigens dat je je vraag waarschijnlijk goed bedoelt vanwege de spijt die ik later mogelijk krijg. Ik heb volgens mij al uitgelegd waarom?
Ik denk dat je je miskraam niet verwerkt maar onderdrukt hebt. Je houdt rekening mee dat je misschien geen terugslag krijgt, maar die krijg je absoluut want er is nog een verlangen en verlangen is de springplank voor een wens.
Ik weet niet of je nog tijd hebt om een dagje na te denken erover maar ik raad je aan deze zeker te nemen.
donderdag 1 november 2012 om 12:10
Ik denk dat er ergens echt wel een deel van mij zal zijn die altijd af zou blijven vragen of het een jongen of een meisje had geweest, hoe het eruit zou zien, welk karakter het zou hebben en ga zo maar door. Als alles binnen een half jaar compleet op de rit zou zijn, en die kans is heel erg klein, zou ik misschien ook meer spijt kunnen krijgen maar als de situatie niet drastisch verandert, en die kans is enorm groot, zal ik denk ik nog steeds vinden dat het de juiste beslissing is. Ondanks dat ik me altijd die dingen af zal blijven vragen! Ik denk dat ik nu moet kiezen voor wat het meest realitsch is. Ik heb tot morgen om me te bedenken maar ik zou echt niet weten hoe. Daarbij komt dat ik niet en paar dagen langer wil wachten omdat ik toch erg bang ben voor een bbz gezien de steken aan 1 kant. Na de echo morgen is die angst in ieder geval weg
donderdag 1 november 2012 om 12:13
Nog een dagje erover denken zal geen effect hebben. TO weet al wat ze wil, en niemand die hier op het forum iets zegt zal daar iets aan kunnen veranderen. Ik spreek uit ervaring. TO, ik wens je heel veel sterkte. Ik heb zelf helemaal geen pijn gehad na het nemen van die pil, maar ik begrijp dat dat voor iedereen anders is. Het effect was ook niet anders dan bij een gewone menstruatie. Ik raad je aan om je computer af te sluiten en een lekkere wandeling te gaan maken. Het internet is je vriend niet in zo'n situatie ....
donderdag 1 november 2012 om 12:59
donderdag 1 november 2012 om 13:11
quote:boomstam schreef op 01 november 2012 @ 11:09:
Wat ik vooral lees is veel verdriet, onbewuste bescherming en al houden van. De tegens zijn materialistisch, als je veel geld had was je keus dan anders geweest? In geval van ja dan ben ik bang dat je heel je leven veel spijt gaat hebben.
Nou, ik vind geld toch echt veel uitmaken. Wie weet zouden wij ook voor een 2e zijn gegaan als wij genoeg geld zouden hebben gehad. Kinderopvang kost toch geld. Dat wij met een 2e niet (meer) kunnen opbrengen. Ook zou ik dan graag wat groter wonen, maar goed, alles kan natuurlijk. En aangezien wij een zeer beperkt netwerk hebben, komt het qua opvang altijd aan op een betaalde oppas. Zonder geld komen wij de deur niet meer uit. Sorry, maar dan maak ik andere afwegingen.
Zeker als het water je ook nog aan de lippen staat en je kunt geeneens laarzen voor je kinderen kopen. Dan moet je zeker geen extra mond hebben om te voeden en kleden.
Wat ik vooral lees is veel verdriet, onbewuste bescherming en al houden van. De tegens zijn materialistisch, als je veel geld had was je keus dan anders geweest? In geval van ja dan ben ik bang dat je heel je leven veel spijt gaat hebben.
Nou, ik vind geld toch echt veel uitmaken. Wie weet zouden wij ook voor een 2e zijn gegaan als wij genoeg geld zouden hebben gehad. Kinderopvang kost toch geld. Dat wij met een 2e niet (meer) kunnen opbrengen. Ook zou ik dan graag wat groter wonen, maar goed, alles kan natuurlijk. En aangezien wij een zeer beperkt netwerk hebben, komt het qua opvang altijd aan op een betaalde oppas. Zonder geld komen wij de deur niet meer uit. Sorry, maar dan maak ik andere afwegingen.
Zeker als het water je ook nog aan de lippen staat en je kunt geeneens laarzen voor je kinderen kopen. Dan moet je zeker geen extra mond hebben om te voeden en kleden.
donderdag 1 november 2012 om 14:47
quote:boomstam schreef op 01 november 2012 @ 11:09:
Wat ik vooral lees is veel verdriet, onbewuste bescherming en al houden van. De tegens zijn materialistisch, als je veel geld had was je keus dan anders geweest? In geval van ja dan ben ik bang dat je heel je leven veel spijt gaat hebben.
Heel veel sterkte.
Wat een bangmakerij! TO heeft er goed over nagedacht en heeft samen met haar vriend dit besluit genomen.
Ik heb jaren geleden ook eens zo'n behandeling ondergaan (het werd toen een overtijdsbehandeling genoemd) en er nooit ook maar een moment spijt van gekregen. Het voelde als een zware menstruatie, de pijn was goed te doen.
TO, neem nu alsjeblieft wel goede anticonceptie, zoals een spiraal of zo, zodat dit nooit meer hoeft te gebeuren.
Sterkte!
Wat ik vooral lees is veel verdriet, onbewuste bescherming en al houden van. De tegens zijn materialistisch, als je veel geld had was je keus dan anders geweest? In geval van ja dan ben ik bang dat je heel je leven veel spijt gaat hebben.
Heel veel sterkte.
Wat een bangmakerij! TO heeft er goed over nagedacht en heeft samen met haar vriend dit besluit genomen.
Ik heb jaren geleden ook eens zo'n behandeling ondergaan (het werd toen een overtijdsbehandeling genoemd) en er nooit ook maar een moment spijt van gekregen. Het voelde als een zware menstruatie, de pijn was goed te doen.
TO, neem nu alsjeblieft wel goede anticonceptie, zoals een spiraal of zo, zodat dit nooit meer hoeft te gebeuren.
Sterkte!
donderdag 1 november 2012 om 14:53
quote:gewoon_ikke schreef op 01 november 2012 @ 12:59:
vorig jaar was het niet gepland maar wel welkom. We waren gewoon niet voorzichtig geweest vorig jaar want ik had toen een ab kuur gehad en dat wisten we beide.
nu waren we echt wel heel erg voorzichtig geweest en gebruikt wat moest maar blijkbaar toch overal doorheen zwanger geraakt.AB heeft geen effect op de pil, alleen de diarree/overgeven die het soms veroorzaakt. Ben je nu van plan om betere maatregelen te nemen? ---> serieuze vraag, maar die hoef je niet te beantwoorden. Het lijkt me nl niet prettig als je weer zwanger zou raken.
vorig jaar was het niet gepland maar wel welkom. We waren gewoon niet voorzichtig geweest vorig jaar want ik had toen een ab kuur gehad en dat wisten we beide.
nu waren we echt wel heel erg voorzichtig geweest en gebruikt wat moest maar blijkbaar toch overal doorheen zwanger geraakt.AB heeft geen effect op de pil, alleen de diarree/overgeven die het soms veroorzaakt. Ben je nu van plan om betere maatregelen te nemen? ---> serieuze vraag, maar die hoef je niet te beantwoorden. Het lijkt me nl niet prettig als je weer zwanger zou raken.
donderdag 1 november 2012 om 15:15
Mijn gyneacoloog zei eens heel relativerend: alleen GEEN sex is 100% zekerheid op geen baby. 100% betrouwbare anticonceptie bestaat gewoon niet. Ik ken alleen al in mijn directe vriendenkring 4 vrouwen die een abortus ondergingen (waarvan ik het weet, niet iedereen vertelt zo iets). Allemaal intelligente vrouwen, die geen risico's namen met hun anticonceptie. En allemaal een andere manier: gescheurd condoom, spiraal niet gefunctioneerd heeft, tot pilgebruikster, die niet ziek werd, geen ab nam, maar gewoon toch zwanger raakte. De menselijke voorplanting is een heel sterk mechanisme.
donderdag 1 november 2012 om 16:00
GewoonIkke, heb je hele verhaal gelezen en wil je alleen even een gegeven.
Toevallig heb ik laatst op een verjaardag een lange tijd gesproken met iemand die bij een abortuskliniek werkt. Zij zei iets wat ik me nog nooit had gerealiseerd: "Niemand is vóór abortus. Maar dat betekent niet dat het geen optie is en soms de beste optie."
Hou je taai en laat je niet gek maken. Je klinkt in ieder geval erg verstandig.
Toevallig heb ik laatst op een verjaardag een lange tijd gesproken met iemand die bij een abortuskliniek werkt. Zij zei iets wat ik me nog nooit had gerealiseerd: "Niemand is vóór abortus. Maar dat betekent niet dat het geen optie is en soms de beste optie."
Hou je taai en laat je niet gek maken. Je klinkt in ieder geval erg verstandig.
vrijdag 2 november 2012 om 11:41
quote:gewoon_ikke schreef op 01 november 2012 @ 11:35:
Nee dat is het niet.
Ik begrijp overigens dat je je vraag waarschijnlijk goed bedoelt vanwege de spijt die ik later mogelijk krijg. Ik heb volgens mij al uitgelegd waarom?
Je zal het moeten verwerken ja. Maar dat is wat anders dan spijt krijgen later: je hebt goed nagedacht over deze beslissing. Deze zwangerschap was gewoon niet de bedoeling want je hebt tenslotte anti-conceptie gebruikt (die op dat moment blijkbaar niet goed werkte).
Beter dit dan dadelijk met een extra kindje zitten en DAN spijt hebben. Je zal jaaaaaren voor dat extra kindje moeten zorgen, dat weet je want je hebt er al 2 grootgebracht.
Nee dat is het niet.
Ik begrijp overigens dat je je vraag waarschijnlijk goed bedoelt vanwege de spijt die ik later mogelijk krijg. Ik heb volgens mij al uitgelegd waarom?
Je zal het moeten verwerken ja. Maar dat is wat anders dan spijt krijgen later: je hebt goed nagedacht over deze beslissing. Deze zwangerschap was gewoon niet de bedoeling want je hebt tenslotte anti-conceptie gebruikt (die op dat moment blijkbaar niet goed werkte).
Beter dit dan dadelijk met een extra kindje zitten en DAN spijt hebben. Je zal jaaaaaren voor dat extra kindje moeten zorgen, dat weet je want je hebt er al 2 grootgebracht.
