Achternaam kind, we komen er niet uit!?

29-10-2013 16:55 199 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zo stom, maar we komen er niet aan uit met de achternaam van ons binnenkort verwachte kind! Veel stellen vinden het moeilijk om een voornaam te kiezen, wij hebben discussie over de achternaam!



Tegenwoordig mogen we dus kiezen, het kind mag de achternaam van de man of van de vrouw dragen. We zijn niet getrouwd. Ik vind dat mijn achternaam mooier is en vind het moeilijk om mijn achternaam te veranderen in zijn naam en ons toekomstige kind ook zijn naam te geven. Hij vindt dat de traditie is om de naam van de man te geven. Als ik zou trouwen, dan zou ik zowel mijn naam als zijn naam willen dragen. Doe ik nu zo moelijk? Of heb ik gelijk?



Wie heeft dit ook wel eens mee gemaakt? En wat hebben jullie gekozen? Of wie weet een oplossing?
Maar goed, TO. Jij hebt in je ééntje de macht om zwanger te worden van welke man dan ook, zonder dat je de betreffende man(nen) daarin hoeft te kennen. Die mannen weten ook dat jij die macht hebt.



Geef het kind dus zijn achternaam. Of ben je vast voorbereidingen aan het treffen om het voor jezelf zo gemakkelijk mogelijk te maken wanneer je die man uit je leven gaat verwijderen? Want dat is wat telt hè; dat het voor jou zo makkelijk mogelijk is. Het gaat om jou namelijk. Om jou.
quote:Dotjemol schreef op 30 oktober 2013 @ 05:13:

Het vooraf erkennen kan alleen als het geslacht van te voren bekend is en dat is een keuze.



Overigens heb ik na geboorte van dochter (die mijn achternaam heeft gekregen) met name veel negatieve reacties gekregen van mannen. Hoe hoger de functie hoe minder zij het begrijpen, ik voel er niks voor om te verdedigen dus laat ze erin gaar koken. Yep, hij heeft zich hier ook al gemeld! Geweldige illustratie van jouw punt haha.
Dat is niet pyscho Jack. Het is wel behoorlijk psycho allemaal, maar het plaatje niet.
Het leven is één grote les in het omgaan met teleurstellingen
Moet jij zeggen.
Dat doe ik toch
Oh ik dacht ik lees weer stemmen voor mijn retina.
Alle reacties Link kopieren
quote:nomennescio schreef op 29 oktober 2013 @ 23:57:

Als jullie er echt niet uitkomen zegt de wet dat het kind moeders naam krijgt (indien getrouwd: vaders naam)



Maar liever kom je er samen uit natuurlijk. Er is er niet 1 die meer gelijk heeft dan de ander. Moeilijk...Maar je kunt er tegenwoordig ook voor kiezen bij het huwelijk beiden de naam van de vrouw aan te nemen. Dan krijgt het kind ( en alle volgende kinderen) ook de naam van de vrouw.
Home is where your wifi connects automatically.
Alle reacties Link kopieren
quote:femke_leest schreef op 29 oktober 2013 @ 23:06:

[...]





Haha, ja, misschien dat mijn oma zoiets nog zou denken!

Maar daar is het ook die generatie voor.



Die moppers had mijn oma ook. Totdat ze haar achterkleinzoon in haar armen kreeg.

Nooit meer iets over gehoord.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
quote:Dotjemol schreef op 30 oktober 2013 @ 05:13:

Het vooraf erkennen kan alleen als het geslacht van te voren bekend is en dat is een keuze.



l.



Vooraf erkennen kan gewoon zonder dat het geslacht van de baby bekend is.



Wij hebben wel aangegeven welke achternaam we wilden geven.



Samen handtekening zetten en klaar.
Bekijk de dingen eens van een positieve kant
Alle reacties Link kopieren
Dotjemol, hoeveel zwangeren weten van te voren het geslacht? Niet op basis van een echo (foutje foutgevoelig) maar op basis van bloedonderzoek of punctie? En de rest kan de erkenning niet al voor de geboorte regelen? Lijkt me sterk...
Alle reacties Link kopieren
Dotjemol, wat je zegt klopt idd niet. Wij wisten het geslacht niet maar hebben voor de geboorte, bij de erkenning, vast laten leggen dat ons kind mijn achternaam zou krijgen.



In ons geval ben ik vanaf het begin van onze relatie duidelijk geweest; als we ooit kinderen zouden krijgen wilde ik mijn achternaam doorgeven.

Toen het eenmaal zover was dat ik zwanger werd is het nogmaals uitvoerig besproken. Vriend heeft geen lelijke achternaam, absoluut niet. In de praktijk wordt ie vaak ook beter verstaan. Maar feit bleef dat er een grote lijn van naam voortzetters is in zijn familie en bij ons maximaal 4.

Het is dus mijn achternaam geworden.

Ik ben heel blij dat ik zo'n geëmancipeerde vriend heb dat ie daar verder geen probleem van maakt. En ook op de stelligheid waarmee hij aangeeft dat het gewoon zíjn zoon is. Ongeacht de achternaam. Helaas vond zijn moeder het wel een verschrikkelijk drama (tot huilen aan toe..... ).

En juist het drama wat er om gemaakt werd en hoe daar mee om werd gegaan deed me nog iets realiseren; ik ben hartstikke trots op m'n familie en heb een hele hechte band met ze waardoor het voor mij nog een stukje waardevoller is dat onze zoon mijn familienaam draagt. Maar dit besef kwam later pas.

Net als dat ik, nu ik het bevallingsgeweld achter de rug heb, vind dat het ook écht niet anders had gekund. I earned that sh*t!



Succes met je keuze! Denk er vooral goed over na.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dotjemol schreef op 30 oktober 2013 @ 05:13:

Het vooraf erkennen kan alleen als het geslacht van te voren bekend is en dat is een keuze.



(...)



De man bij de gemeente zei dat het de zevende keer in zijn twintig jaar lange loopbaan was dat deze (zeer weloverwogen) keuze gemaakt werd. Hij voelde zich verplicht om alle gevolgen nog even te benoemen, haha. We hebben het dan trouwens over een top 20 gemeente qua inwoner aantal.



Is dat zo? Mijn partner heeft alle drie de keren de vrucht erkend en wij hebben het geslacht nooit van tevoren geweten. Sterker nog, we hadden niet eens een echo gehad! Het is dus zeker niet zo dat erkennen alleen kan als het geslacht bekend is. Dat zou wel erg zijn, zeg. Dan zouden alle samenwoners die verstandig willen zijn door de vrucht vast te erkennen, gedwongen zijn om het geslacht te laten onderzoeken!



En welke gevolgen noemde die man van de gemeente eigenlijk op? Ik kan me niet zo goed voorstellen welke bijzondere gevolgen het heeft als de kinderen de naam van de moeder hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:janneke44 schreef op 30 oktober 2013 @ 08:06:

Misschien kunnen jullie kijken wie de meeste zorg voor jullie kindje gaat doen.

Stel dat jij dat bent en je kind heeft de naam van je partner. Overal waar je bijv. je kind laat inschrijven of bezoek aan een ziekenhuis moet jij je voorstellen als de moeder van...... Misschien ook een argument om mee te nemen in jullie beslissing.Ja, maar wie weet zijn ze hier ook wel heel modern in en doen ze beiden even veel zorgtaken...
Alle reacties Link kopieren
quote:Welpie schreef op 30 oktober 2013 @ 10:19:

[...]



Maar je kunt er tegenwoordig ook voor kiezen bij het huwelijk beiden de naam van de vrouw aan te nemen. Dan krijgt het kind ( en alle volgende kinderen) ook de naam van de vrouw.Dat heeft niets met elkaar te maken. Bij trouwen mogen beide partners altijd elkaars naam gebruiken (informeel, want officieel heb je allebei je eigen naam nog) en dit heeft niets te maken met welke naam de kinderen krijgen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Amand schreef op 30 oktober 2013 @ 08:22:

Maar goed, TO. Jij hebt in je ééntje de macht om zwanger te worden van welke man dan ook, zonder dat je de betreffende man(nen) daarin hoeft te kennen. Die mannen weten ook dat jij die macht hebt.



Geef het kind dus zijn achternaam. Of ben je vast voorbereidingen aan het treffen om het voor jezelf zo gemakkelijk mogelijk te maken wanneer je die man uit je leven gaat verwijderen? Want dat is wat telt hè; dat het voor jou zo makkelijk mogelijk is. Het gaat om jou namelijk. Om jou.En dat mag dus niet want het kind moet zijn naam krijgen omdat het om hem gaat namelijk? Om hem?
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of je er ondertussen al uit bent maarre..



Mijn collega heeft precies hetzelfde nu doen ze het zo.

Als het meisje is dan krijgt het de achternaam van de moeder

Is het een jongen dan krijgt het de achternaam van de vader.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind voor allebei wat te zeggen uiteindelijk (heb niet alle reacties gelezen maar wel de begin Posts van to)



Hoe wij het hebben gedaan is denk ik wel een uitzondering. Wij hebben een geregistreerd partnerschap en mijn vriend/man (hoe je het ook wilt noemen) heeft mijn achternaam aangenomen. En dus krijgen onze kinderen ook mijn achternaam. Voor mij was het belangrijk omdat ik de laatste in de familie ben en na mij de naam klaar is. Ik vind het wel mooi dat ik nog een generatie met deze naam kan produceren :Imao: .

Vriend was het hier ook mee eens en dit was onze hoofdreden. Daarnaast speelt ook wel met dat vriend naam vader nog heeft en hij geen contact meer heeft met zijn vader en zijn achternaam niets meer betekent voor hem.



Uiteindelijk zal je samen tot een besluit moeten komen en voor beide kanten is wat te zeggen. Wat mij betreft is er geen 'omdat het zo hoort' of 'omdat het ouderwets is'. Het is een gevoel en dat gevoel zegt welke oplossing het beste is denk ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:hockeymeisje86 schreef op 30 oktober 2013 @ 17:57:

Ik vind voor allebei wat te zeggen uiteindelijk (heb niet alle reacties gelezen maar wel de begin Posts van to)



Hoe wij het hebben gedaan is denk ik wel een uitzondering. Wij hebben een geregistreerd partnerschap en mijn vriend/man (hoe je het ook wilt noemen) heeft mijn achternaam aangenomen. En dus krijgen onze kinderen ook mijn achternaam. Voor mij was het belangrijk omdat ik de laatste in de familie ben en na mij de naam klaar is. Ik vind het wel mooi dat ik nog een generatie met deze naam kan produceren :Imao: .

Vriend was het hier ook mee eens en dit was onze hoofdreden. Daarnaast speelt ook wel met dat vriend naam vader nog heeft en hij geen contact meer heeft met zijn vader en zijn achternaam niets meer betekent voor hem.



Uiteindelijk zal je samen tot een besluit moeten komen en voor beide kanten is wat te zeggen. Wat mij betreft is er geen 'omdat het zo hoort' of 'omdat het ouderwets is'. Het is een gevoel en dat gevoel zegt welke oplossing het beste is denk ik.Uit je reactie blijkt wel dat je de reacties niet hebt gelezen: jullie situatie is namelijk geen uitzondering! (Niet dat dat geeft hoor, je gaf ook niet voor niets aan dat je niet alles had gelezen.) Blijkbaar zijn er tegenwoordig heel wat vrouwen die hun kinderen hun eigen naam geven, zowel op het forum als in mijn omgeving.
Alle reacties Link kopieren
quote:Trotter schreef op 30 oktober 2013 @ 00:12:

[...]



Met als aanvulling; als er eenmaal voor een naam gekozen is, krijgen alle volgende kinderen met dezelfde vader en moeder dezelfde achternaam.Mits elk volgend kind erkend wordt (bij niet getrouwd zijn)
Alle reacties Link kopieren
Oh ik zorg voor verwarring lees ik: of je het geslacht vantevoren wilt weten is een keuze. Wij wilden het niet weten.



Plus als je dan de achternaam laat afhangen van het geslacht van het ongeboren kind kan je niet vantevoren erkennen aangezien je maar één naamsmogelijkheid op het formulier hebt.

Meisje heet A en jongen heet B is geen mogelijkheid op het formulier (hoe simpel kan het zijn?)



Verwarring nu hopelijk weer weg? En dan klopt het toch echt hoor
Ik zou gaan voor de naam die het makkelijkst is qua uitspreken en die je niet continu hoeft te spellen. Niks zo vervelend als je hele leven lang steeds je achternaam te moeten spellen en dat ze het dan nog fout doen.

Ik heb dan ook de naam van mijn man (+ eigen naam) aangenomen na het trouwen. Maar 4 letters, geen gedoe, heerlijk! Dochter heeft ook die naam. En wat dat betreft ben ik dan maar ouderwets, ik vind ook dat het zo hoort

En mijn familienaam is al veilig gesteld, dus daar hoefde ik het ook niet voor te doen.
Alle reacties Link kopieren
Maak het niet moeilijker dan het al is. Dit gaat niet om jouw naam, maar om de naam van je kind. Haal er geen dingen bij die het nodeloos ingewikkeld of beladen maken. T.z.t. kun jij zelf over je eigen naam besluiten.



Jullie hebben nooit ruzie, maar hierover wel. Misschien kan dit een leuke oefening worden in denken vanuit het belang van het kind en niet om je gelijk te halen. Je zal nog veel vaker meningsverschillen over opvoedings- en andere zaken in verband met je kind krijgen. Een kind heeft vooral baat bij ouders die dat soort conflicten goed en respectvol kunnen oplossen. Als je dat uitgangspunt voor ogen houdt en bedenkt waar het kind zelf later waarschijnlijk het meest bij gebaat zou zijn, komen jullie er vast wel uit.
Ga in therapie!
Mijn zoon heeft de achternaam van zijn vader, ik heb gewoon mijn eigen naam gehouden. Zoonlief is de oudste van de oudste van de oudste en zo nog wel een paar generaties verder. Dat was een rel van ongekend formaat geworden voor man.



Qua eigen naam doorgeven: als het kind later zelf zou trouwen en de achternaam van partner aanneemt/een kleinkind dat de naam van de schoonzoon of dochter krijgt, dan heb je het 'uitsterven' van de familienaam net een generatie uitgesteld.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven