Zwanger
alle pijlers
Alleenstaand moederschap?
zaterdag 21 april 2012 om 00:29
Hallo allemaal,
Advies en wijze woorden gevraagd. Ik weet sinds kort dat ik zwanger ben, het is nog heel pril.
In het kort komt het er op neer dat ik het kindje eigenlijk wel zou willen houden, en mijn geliefde (die ik nog maar heel kort ken) het absoluut niet wil. Voor hem is het geen optie. Hij is hier buitengewoon bot en ongevoelig over, hoewel ik begrijp dat een ongeplande zwangerschap iets heftigs is. Ik zou hier zelf ook niet voor hebben gekozen, maar nu het eenmaal zo is...
Het is natuurlijk allemaal heel complex, en ik zal jullie niet vermoeien met psychologische achtergronden. Eigenlijk zou ik vooral graag horen van vrouwen die in hetzelfde schuitje hebben gezeten als ik nu.
Ik vind het idee om alleenstaand moeder te zijn niet meer zo afschrikwekkend als vroeger, geloof ik, maar ik weet dat het niet makkelijk gaat zijn. Ik ben heel erg bang, vooral. Maar ik ben nog banger dat ik het mezelf nooit vergeef als ik tegen mijn wil een abortus onderga.
Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben? En hoe heb je het aangepakt?
Advies en wijze woorden gevraagd. Ik weet sinds kort dat ik zwanger ben, het is nog heel pril.
In het kort komt het er op neer dat ik het kindje eigenlijk wel zou willen houden, en mijn geliefde (die ik nog maar heel kort ken) het absoluut niet wil. Voor hem is het geen optie. Hij is hier buitengewoon bot en ongevoelig over, hoewel ik begrijp dat een ongeplande zwangerschap iets heftigs is. Ik zou hier zelf ook niet voor hebben gekozen, maar nu het eenmaal zo is...
Het is natuurlijk allemaal heel complex, en ik zal jullie niet vermoeien met psychologische achtergronden. Eigenlijk zou ik vooral graag horen van vrouwen die in hetzelfde schuitje hebben gezeten als ik nu.
Ik vind het idee om alleenstaand moeder te zijn niet meer zo afschrikwekkend als vroeger, geloof ik, maar ik weet dat het niet makkelijk gaat zijn. Ik ben heel erg bang, vooral. Maar ik ben nog banger dat ik het mezelf nooit vergeef als ik tegen mijn wil een abortus onderga.
Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben? En hoe heb je het aangepakt?
zaterdag 28 april 2012 om 20:29
quote:pixiemorgan schreef op 28 april 2012 @ 19:42:
Hmm. Moeten andere mensen op een forum jou gaan helpen standvastig te zijn? Leg je daarmee niet je hele leven in handen van een ander? Zoals ik eerder aangaf is het JOUW keuze, JOUW leven en JOUW beslissing.
Nee, natuurlijk niet. Ik had even een paniekmoment, nu ben ik weer oké, heb ook even een vriendin gesproken. Als iemand mij van van alles beschuldigt en op mijn gevoel speelt, en het is ook nog eens iemand van wie ik hou, dan vind ik het heel moeilijk om helder te blijven nadenken.
Die vakantie is geen gek idee, ik merk ook dat ik behoefte heb aan tijd voor mezelf. En afstand. Dank je wederom voor je wijze woorden!
Hmm. Moeten andere mensen op een forum jou gaan helpen standvastig te zijn? Leg je daarmee niet je hele leven in handen van een ander? Zoals ik eerder aangaf is het JOUW keuze, JOUW leven en JOUW beslissing.
Nee, natuurlijk niet. Ik had even een paniekmoment, nu ben ik weer oké, heb ook even een vriendin gesproken. Als iemand mij van van alles beschuldigt en op mijn gevoel speelt, en het is ook nog eens iemand van wie ik hou, dan vind ik het heel moeilijk om helder te blijven nadenken.
Die vakantie is geen gek idee, ik merk ook dat ik behoefte heb aan tijd voor mezelf. En afstand. Dank je wederom voor je wijze woorden!
zaterdag 28 april 2012 om 20:32
quote:ciccietta schreef op 28 april 2012 @ 19:16:
Zeg dat niets je nog op andere gedachten kan brengen!
Ennuh.... hoe worden zijn kinderen hier dan volgens hem de dupe van?
Houd vol! Hij zegt dat hij het aan zijn zoon heeft gevraagd (hypothetisch) en dat die 'absoluut geen broer of zus erbij wilde'. Alsof zo'n kind daarover gaat. Ik snap best dat het lastig is, hoor. Maar hij probeert nu echt alles om mij onder druk te zetten.
Zeg dat niets je nog op andere gedachten kan brengen!
Ennuh.... hoe worden zijn kinderen hier dan volgens hem de dupe van?
Houd vol! Hij zegt dat hij het aan zijn zoon heeft gevraagd (hypothetisch) en dat die 'absoluut geen broer of zus erbij wilde'. Alsof zo'n kind daarover gaat. Ik snap best dat het lastig is, hoor. Maar hij probeert nu echt alles om mij onder druk te zetten.
dinsdag 29 mei 2012 om 23:08
hallo allemaal
ik hoop dat ik hier goed zit ik wou mijn verhaal kwijt als dat kan
ik ben 10 weken zwanger en heb allenmaar stress met een vriend,alles wat ik doe lijk niet goed genoeg maakt niet uit wat ik doe,mijn vriend die wilt niks doen hij helpt mijn niet en troots ie mijn ook niet ik moet alles regelen niet dat iets uit hem zelf kom nee ik moet het alles doen, ik weet het zelf niet meer wat ik moet doen als ik van hem weg ga dreig ie mijn wel en zodra een kind is op de wereld zal pas een oorlog zijn, ik ben gewoon bang en ik weet niet wat ik moet doen, voel me vaak eenzaam en niemand die je kan begrijpen, het is moelijk om zwanger te zijn en alles mee maken wat je eigenlijk niet wilt maar toch moet je door zetten. ik weet dat hij mijn inet verdient en dat ik weg moet van hem maar hoe met alle dat gedachten in mijn hoofd, dan gaat het een dag goed en dan weer ruzie en mijn vertellen wat ik ben en alle slechte dingen horen het doet erg pijn hoor , zo te zien word ik zeker allenstaand moeder, ik zit in een moelijke situatie waar ik gewoon nu even niet uitkom
ik wil jullie bedanken dat jullie het wel toch lezen
hebben jullie tips aub help mijn
ik hoop dat ik hier goed zit ik wou mijn verhaal kwijt als dat kan
ik ben 10 weken zwanger en heb allenmaar stress met een vriend,alles wat ik doe lijk niet goed genoeg maakt niet uit wat ik doe,mijn vriend die wilt niks doen hij helpt mijn niet en troots ie mijn ook niet ik moet alles regelen niet dat iets uit hem zelf kom nee ik moet het alles doen, ik weet het zelf niet meer wat ik moet doen als ik van hem weg ga dreig ie mijn wel en zodra een kind is op de wereld zal pas een oorlog zijn, ik ben gewoon bang en ik weet niet wat ik moet doen, voel me vaak eenzaam en niemand die je kan begrijpen, het is moelijk om zwanger te zijn en alles mee maken wat je eigenlijk niet wilt maar toch moet je door zetten. ik weet dat hij mijn inet verdient en dat ik weg moet van hem maar hoe met alle dat gedachten in mijn hoofd, dan gaat het een dag goed en dan weer ruzie en mijn vertellen wat ik ben en alle slechte dingen horen het doet erg pijn hoor , zo te zien word ik zeker allenstaand moeder, ik zit in een moelijke situatie waar ik gewoon nu even niet uitkom
ik wil jullie bedanken dat jullie het wel toch lezen
hebben jullie tips aub help mijn
