Angst terecht?

18-10-2013 22:28 26 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 3x zwanger geweest, 2x ongepland (vroeger een keer een ongelukje met een condoom en bij mijn zoon toen mijn spiraaltje er net uit was en we het die maand 1x zonder hebben gedaan) en de laatste keer was het gelijk de eerste ronde raak. Dat was 6 maanden geleden. En dat bleek bij 10 weken helaas een missed abortion.



Het duurde even voor ik helemaal schoon was en mijn cyclus weer op gang kwam. Ik ben inmiddels 3 rondes verder. We gebruiken ovulatietesten en doen het op de juiste dagen. En maken het eigenlijk dan wel heel gezellig.



Het gevoel dat ik had, namelijk dat zwanger worden geen probleem was, is nu weg. Ik weet het is maar 3 rondes maar ik ben gewoon bang dat er nog steeds iets niet goed zit door die MA. Een soort van gevoel zeg maar.



Klinkt stom maar de tijd begint ook te dringen. Ik ga ieg niet meer voor mijn 40e een tweede kindje krijgen maar gaat het überhaupt nog lukken?



Ik probeer me erbij neer te leggen dat het er mogelijk bij 1 blijft maar dat vind ik heel lastig. En voordat er allemaal mensen gaan roepen dat ik al te oud ben, dat vinden wij gezien de omstandigheden niet.



Het is voor ons heel belangrijk omdat het goed voor ons zoontje is (met het oog op ontwikkeling en met het oog op later de zorg als wij oud zijn) maar ook omdat ik het een keer 'normaal' wil meemaken. Ons zoontje heeft een syndroom en ernstige hartafwijking en eet/drinkt bijvoorbeeld niet zelf. Ik heb hem bijvoorbeeld nog nooit de borst of fles kunnen geven.



En tenslotte is mijn grootste angst dat we hem alsnog verliezen en dat ik straks als moeder zonder kindje achterblijf.



Dus nu zit ik te twijfelen of ik iets met het gevoel moet en kan dat er iets niet klopt. Om een afspraak te maken bij de gyneacoloog. Geen idee of ze me gaat helpen na pas 3 maanden, Wat vinden jullie? Is mijn angst terecht?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig worden de meeste vrouwen ook na hun veertigste nog gewoon op een gegeven moment zwanger. Je haast hierin is begrijpelijk, maar 3 maanden is wel erg snel. Wacht het een poosje af.



Hopelijk ben je snel zwanger zonder tussenkomst van een gynaecoloog en zet je een mooie en gezonde baby op de wereld!
Wat is er mis mee om gewoon een gesprek aan te vragen met de gynaecoloog? Waarschijnlijk kan je worden gerustgesteld en dan gaat het zwanger worden misschien ook makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt angst omdat je bang bent dat het niet meer lukt. En omdat dit erg belangrijk voor jullid is. In did zin is je angst natuurlijk volkomen terecht, het is een gevoel dat je in die zin moet erkennen. In weet niet of je gecounseld bent door een klinisch geneticus, maar ik ga er op basis van je OP maar even van uit dat je verwacht net zoveel kans op een gezond kind te hebben als elke andere vrouw van jouw leeftijd? Ja, de kans op een spontane zwangerschap is natuurlijk wat kleiner dan op je 20e en de kans op miskramen groter, maar dat wist je allemaal al. Als jij een mooie regelmatige cyclus hebt, is de kans op zwangerschap evengoed heel groot.



Een gyn zal je nu kunnen voorlichten, maar zal verder, denk ik nog niet zoveel voor je betekenen. 3 mnd is echt heel kort een geen reden tot paniek. Kijk, als je het gevoel hebt dat de boel na de MA niet goed gecontroleerd is, moet je daarom terug gaan. Maar volgens mij komt jouw stress meer voort uit spanning dat het misschien niet gaat lukken omdat het eerder zo vlot gegaan is, en daar helpt geen gyn aan Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger bent!
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat sommigen er niet in geloven, maar ik denk dat je lichaam wellicht last heeft van alle stress en zorgen die jij de laatste maanden hebt gehad.



Schoonvader terminaal en uiteindelijk overleden.

Jij je baan opgezegd.

Kind dat ziek is.

Spanningen met schoonmoeder.
Hoi Boannan



Ik ken in mijn omgeving een kindje met dezelfde aandoening als jullie zoon en kan me onder andere daardoor je vurige wens heel goed voorstellen.

Gezien je leeftijd mag je er helaas op rekenen dat je minder snel zwanger wordt. Daarnaast wordt de kans op een miskraam of MA ook groter. Maar dat weet je zelf ook allemaal wel.

Volgens mij is het al moeilijk genoeg om met al die onzekerheden te dealen zonder ook nog eens te moeten twijfelen aan je lichaam. En daarom: ga naar de huisarts of de gyn en laat je nog een keer helemaal nakijken. Al is het maar om meer rust te krijgen. Ik hoop dat je alsnog snel zwanger wordt!
Alle reacties Link kopieren
Dat zou kunnen hoor Wendy. Maar veel van de spanningen waren er 6 maanden geleden ook al toen ik wel gelijk in ronde 1 zwanger werd .



Een verschil is wel dat ik nooit eerder bang ben geweest dat het niet meer zou lukken. Ik ben er wel veel mee bezig.



Het is denk ik gewoon de angst dat ik nu zit te wachter en dat over een half jaar blijkt dat er 'technisch' iets niet in orde blijkt te zijn. Zoiets.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
@hebjehaarookweer je hebt gelijk. Ik ga ook gewoon een afspraak maken.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Ik dacht dat je boven een bepaalde leeftijd na een half jaar proberen al naar de gynaecoloog kan. Ik zou gewoon een gesprek aan proberen te vragen.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook 3 keer de 1e ronde zwanger. De 3e keer helaas een miskraam gekregen rond de 10e week. Daarna heeft het 4 maanden geduurd voordat ik weer zwanger was. Voor mijn doen dus ook langer moeten wachten en ook al richting de 40. Ik denk dat je lichaam toch even nodig heeft om weer normaal te worden.



Geef de moed dus nog niet op! Het kan nog steeds.
Alle reacties Link kopieren
Waarom wil je graag een kindje?



Zodat het voor de oudste kan zorgen als jullie er niet meer zijn?

Zodat je er nog een hebt, mocht er iets met je zoon gebeuren

Is het wel eerlijk tov de oudste

welk risico ga je lopen qua leeftijd en voorgeschiedenis
Frankly my dear, I don"t give a damn
Boannan dat je angst heb dat het niet gaat lukken snap ik. Ik denk echter dat de gynaecoloog op dit moment nog niet veel zal en kan doen.

Je ben namelijk 3 mnd bezig en je hebt een regelmatige cyclus als ik jouw snap. Als ik kijk naar iedereen die ik ken in de mmm wordt je vaak geadviseerd om zelf te proberen want die kansen zijn net hoog als op een andere manier en dat zonder gezeur aan je lichaam. Het eerst wat ze vaak doen is sperma onderzoeken en jouw cyclus volgen. Als dat goed is doen ze vaak niets tenzij je al een mmm geschiedenis heb.

Nu krijg jij met jouw leeftijd na 6 mnd een verwijzing naar de gynaecoloog.



Als laatste moet je niet denken in het gaat niet meer lukken omdat die keren ervoor het in een keer gelukt is. Je heb die andere keren 'gewoon' gelukt gehad. Misschien klinkt dit hard, maar zo moet je er wel naar kijken. Ik weet alles van dat zwanger worden lang kan duren en dat als je het dan bent ook nog eens de pech heb om een miskraam te krijgen.



Je heb een hoop voor je kiezen gehad en ik wens je het beste.
Ik kan alleen maar zeggen: je bent nog maar drie rondes bezig. Dat is echt heel weinig. Geef het nog even, best kans dat het ergens in de komende maanden raak is. Zwangerschappen en vruchtbaarheid zijn gewoon niet te voorspellen. Ook al is het de vorige drie keer in één keer raak geweest, dat zegt niets over hoe lang het deze keer gaat duren. Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Ik zal voor je duimen dat het snel raak is
Alle reacties Link kopieren
Is het syndroom dat je zoontje heeft erfelijk?
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Boannan, je opent regelmatig (valt mij op) een topic met daarin een zorg.. Ik vind het naar voor je dat je zoveel zorgen maakt.. Dat maakt een leven zo beladen.. Heb je voldoende steun in je omgeving? Een fijne partner?



Probeer ondanks dat het moeilijk is een klein beetje op je lichaam te leren vertrouwen.. Je lijf heeft wat meegemaakt en herstel heeft denk ik gewoon wat tijd nodig.
Alle reacties Link kopieren
quote:calvijn1 schreef op zaterdag 19 oktober 2013 16:06 Is het syndroom dat je zoontje heeft erfelijk?Nee gelukkig niet. Als dat wel zo was geweest had een van ons hetzelfde syndroom gehad en was de kans 50%. De kans dat wij nog een kindje met 22q11 krijgen is net zo groot als voor ieder ander.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat het iig niet erfelijk is.



Deel wel de mening van helios.

Heb je genoeg steun/begeleiding?
Frankly my dear, I don"t give a damn
Waarom zou TO zich moeten verantwoorden waarom zij graag nog een kindje wil calvijn1? Dit omdat zij een gehandicapt kindje heeft, wat gaat jou dat aan waarom zij nog een kindje wil. Vraag je dat aan ieder die een kinderwens heeft?
anoniem_29544 wijzigde dit bericht op 19-10-2013 19:40
Reden: verkeerd gelezen
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:heliosje schreef op zaterdag 19 oktober 2013 18:15 Boannan, je opent regelmatig (valt mij op) een topic met daarin een zorg.. Ik vind het naar voor je dat je zoveel zorgen maakt.. Dat maakt een leven zo beladen.. Heb je voldoende steun in je omgeving? Een fijne partner?



Probeer ondanks dat het moeilijk is een klein beetje op je lichaam te leren vertrouwen.. Je lijf heeft wat meegemaakt en herstel heeft denk ik gewoon wat tijd nodig. Ik denk dat zorgen ook wel een beetje bij mij hoort maar ook inherent is aan een ziek kind. Kan je je voorstellen dat mijn leven sinds de geboorte van mijn zoontje ineens een stuk zwaarder is geworden met de 4e open hartoperatie in het vooruitzicht en een kind dat nooit zelf heeft gegeten of gedronken?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
quote:meisje29 schreef op 19 oktober 2013 @ 19:36:

Waarom zou TO zich moeten verantwoorden waarom zij graag nog een kindje wil calvijn1? Dit omdat zij een gehandicapt kindje heeft, wat gaat jou dat aan waarom zij nog een kindje wil. Vraag je dat aan ieder die een kinderwens heeft?



In haar OP zie ik argumenten staan, waar ik mijn vraagtekens bij zet.

Dat mag op een openbaar forum.
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
quote:boannan schreef op 19 oktober 2013 @ 20:06:

[...]





Ik denk dat zorgen ook wel een beetje bij mij hoort maar ook inherent is aan een ziek kind. Kan je je voorstellen dat mijn leven sinds de geboorte van mijn zoontje ineens een stuk zwaarder is geworden met de 4e open hartoperatie in het vooruitzicht en een kind dat nooit zelf heeft gegeten of gedronken?Het lijkt mij loodzwaar en daarom is ondersteuning vanuit bijv. het ziekenhuis geen overbodige luxe
Frankly my dear, I don"t give a damn
Jouw vraagtekens doen helemaal niet ter zake, het is TO haar leven en haar keuze om nog een kindje te willen.



TO, ik snap je helemaal. Als moeder met een gehandicapt kindje deel ik je zorgen, leven zal nooit meer zo vanzelfsprekend zijn. Het ook een keer willen ervaren om een "normaal" kindje te krijgen deel ik ook met je.



Het heeft je niet meegezeten de laatste tijd, logisch dat je angstig bent geworden en onzeker. Als dit gevoel dat overhand krijgt is het mijn inziens wel belangrijk dat je hier ondersteuning voor gaat krijgen. Het is aan jou om te bepalen waar je nu behoefte aan hebt en daarop actie te zetten.



Ik wens je veel sterkte!!!
Alle reacties Link kopieren
quote:meisje29 schreef op 19 oktober 2013 @ 20:52:

Jouw vraagtekens doen helemaal niet ter zake, het is TO haar leven en haar keuze om nog een kindje te willen.



TO, ik snap je helemaal. Als moeder met een gehandicapt kindje deel ik je zorgen, leven zal nooit meer zo vanzelfsprekend zijn. Het ook een keer willen ervaren om een "normaal" kindje te krijgen deel ik ook met je.



Het heeft je niet meegezeten de laatste tijd, logisch dat je angstig bent geworden en onzeker. Als dit gevoel dat overhand krijgt is het mijn inziens wel belangrijk dat je hier ondersteuning voor gaat krijgen. Het is aan jou om te bepalen waar je nu behoefte aan hebt en daarop actie te zetten.



Ik wens je veel sterkte!!!Thanks!
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
quote:boannan schreef op 19 oktober 2013 @ 20:06:

[...]





Ik denk dat zorgen ook wel een beetje bij mij hoort maar ook inherent is aan een ziek kind. Kan je je voorstellen dat mijn leven sinds de geboorte van mijn zoontje ineens een stuk zwaarder is geworden met de 4e open hartoperatie in het vooruitzicht en een kind dat nooit zelf heeft gegeten of gedronken?Ik kan me niet voorstellen hoeveel zorgen dat met zich meebrengt.. Gigantisch.. Maar ik doel nu op de zorgen mbt je lichaam.. En ik hoop dat je dus voldoende steun hebt in je omgeving en jeje lijf een beetje de tijd gunt..
Alle reacties Link kopieren
boannan, sterkte , 3 maanden is niet zo heel lang ( kan gevoelsmatig natuurlijk wel heel lang aanvoelen) ik zou het proberen los te laten dan komt het hopelijk vanzelf wel goed!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven