Zwanger
alle pijlers
Angst terecht?
vrijdag 18 oktober 2013 om 22:28
Ik ben 3x zwanger geweest, 2x ongepland (vroeger een keer een ongelukje met een condoom en bij mijn zoon toen mijn spiraaltje er net uit was en we het die maand 1x zonder hebben gedaan) en de laatste keer was het gelijk de eerste ronde raak. Dat was 6 maanden geleden. En dat bleek bij 10 weken helaas een missed abortion.
Het duurde even voor ik helemaal schoon was en mijn cyclus weer op gang kwam. Ik ben inmiddels 3 rondes verder. We gebruiken ovulatietesten en doen het op de juiste dagen. En maken het eigenlijk dan wel heel gezellig.
Het gevoel dat ik had, namelijk dat zwanger worden geen probleem was, is nu weg. Ik weet het is maar 3 rondes maar ik ben gewoon bang dat er nog steeds iets niet goed zit door die MA. Een soort van gevoel zeg maar.
Klinkt stom maar de tijd begint ook te dringen. Ik ga ieg niet meer voor mijn 40e een tweede kindje krijgen maar gaat het überhaupt nog lukken?
Ik probeer me erbij neer te leggen dat het er mogelijk bij 1 blijft maar dat vind ik heel lastig. En voordat er allemaal mensen gaan roepen dat ik al te oud ben, dat vinden wij gezien de omstandigheden niet.
Het is voor ons heel belangrijk omdat het goed voor ons zoontje is (met het oog op ontwikkeling en met het oog op later de zorg als wij oud zijn) maar ook omdat ik het een keer 'normaal' wil meemaken. Ons zoontje heeft een syndroom en ernstige hartafwijking en eet/drinkt bijvoorbeeld niet zelf. Ik heb hem bijvoorbeeld nog nooit de borst of fles kunnen geven.
En tenslotte is mijn grootste angst dat we hem alsnog verliezen en dat ik straks als moeder zonder kindje achterblijf.
Dus nu zit ik te twijfelen of ik iets met het gevoel moet en kan dat er iets niet klopt. Om een afspraak te maken bij de gyneacoloog. Geen idee of ze me gaat helpen na pas 3 maanden, Wat vinden jullie? Is mijn angst terecht?
Het duurde even voor ik helemaal schoon was en mijn cyclus weer op gang kwam. Ik ben inmiddels 3 rondes verder. We gebruiken ovulatietesten en doen het op de juiste dagen. En maken het eigenlijk dan wel heel gezellig.
Het gevoel dat ik had, namelijk dat zwanger worden geen probleem was, is nu weg. Ik weet het is maar 3 rondes maar ik ben gewoon bang dat er nog steeds iets niet goed zit door die MA. Een soort van gevoel zeg maar.
Klinkt stom maar de tijd begint ook te dringen. Ik ga ieg niet meer voor mijn 40e een tweede kindje krijgen maar gaat het überhaupt nog lukken?
Ik probeer me erbij neer te leggen dat het er mogelijk bij 1 blijft maar dat vind ik heel lastig. En voordat er allemaal mensen gaan roepen dat ik al te oud ben, dat vinden wij gezien de omstandigheden niet.
Het is voor ons heel belangrijk omdat het goed voor ons zoontje is (met het oog op ontwikkeling en met het oog op later de zorg als wij oud zijn) maar ook omdat ik het een keer 'normaal' wil meemaken. Ons zoontje heeft een syndroom en ernstige hartafwijking en eet/drinkt bijvoorbeeld niet zelf. Ik heb hem bijvoorbeeld nog nooit de borst of fles kunnen geven.
En tenslotte is mijn grootste angst dat we hem alsnog verliezen en dat ik straks als moeder zonder kindje achterblijf.
Dus nu zit ik te twijfelen of ik iets met het gevoel moet en kan dat er iets niet klopt. Om een afspraak te maken bij de gyneacoloog. Geen idee of ze me gaat helpen na pas 3 maanden, Wat vinden jullie? Is mijn angst terecht?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
woensdag 23 oktober 2013 om 09:51
Ik kan me voorstellen dat je het heel lang vindt duren en dat je daardoor bang wordt dat het niet meer lukt... Maar 6 maanden geleden was je zwanger. Nu ben je sinds 3 maanden weer regelmatig ongesteld. 3 maanden is echt niet lang! Ik denk en hoop voor je dat het binnenkort weer een keer raak is.
Verder sluit ik me aan bij wat anderen ook zeggen. Heb je hulp om met alle stress en zorgen om te gaan? Doe je iets voor jezelf waar je van ontspant?
Ik heb na mijn drie miskramen een tijdje acupunctuur gehad. Dat hielp me in elk geval om te ontspannen en de vierde keer is het kindje bljven zitten, al zou ik niet durven zeggen dat dat echt door de acupunctuur kwam . Sporten, yoga, een leuke hobby, lekker naar de schoonheidsspecialiste of af en toe een massage kunnen ook heel fijn zijn.
Verder sluit ik me aan bij wat anderen ook zeggen. Heb je hulp om met alle stress en zorgen om te gaan? Doe je iets voor jezelf waar je van ontspant?
Ik heb na mijn drie miskramen een tijdje acupunctuur gehad. Dat hielp me in elk geval om te ontspannen en de vierde keer is het kindje bljven zitten, al zou ik niet durven zeggen dat dat echt door de acupunctuur kwam . Sporten, yoga, een leuke hobby, lekker naar de schoonheidsspecialiste of af en toe een massage kunnen ook heel fijn zijn.
