Zwanger
alle pijlers
bevallen hoe doe je dat?
zaterdag 16 juni 2012 om 22:03
Naar aanleiding van het topic over wat je hebt geroepen tijdens het baren stel ik deze vraag. Ik ben werkelijk als de dood voor bevallen. Ben niet zwanger maar het bevallen weerhoud me op t moment om een kindje te willen.
Hoe gaat dat precies. Wat voel en wat voor pijn? Waar zit die pijn en is het een doffe of scherpe pijn, constant of scheuten? Waarom gaat t bij de een makkelijk en is het bij de ander een hel? Ik ben erg nauw van onder en heb moeite met de penis van mijn vriend. Is het dan zo dat bevallen ook heel moeilijk gaat worden? Je krijgt zeker niet zomaar een keizersnee? Ik ben echt doodsbang voor het geweld, de pijn en ik ben bang dat wanneer het hels wordt ik het mijn kindje evt kwalijk zal nemen. Graag hoor ik jullie ervaringen. Hadden jullie ook angst? Hoe ben je hiermee om gegaan?
Hoe gaat dat precies. Wat voel en wat voor pijn? Waar zit die pijn en is het een doffe of scherpe pijn, constant of scheuten? Waarom gaat t bij de een makkelijk en is het bij de ander een hel? Ik ben erg nauw van onder en heb moeite met de penis van mijn vriend. Is het dan zo dat bevallen ook heel moeilijk gaat worden? Je krijgt zeker niet zomaar een keizersnee? Ik ben echt doodsbang voor het geweld, de pijn en ik ben bang dat wanneer het hels wordt ik het mijn kindje evt kwalijk zal nemen. Graag hoor ik jullie ervaringen. Hadden jullie ook angst? Hoe ben je hiermee om gegaan?
zaterdag 16 juni 2012 om 22:09
http://www.mamaenzo.nl/zw ... en/bang-voor-de-bevalling
zaterdag 16 juni 2012 om 22:09
Het is voor iedereen anders, het voelt voor iedereen anders en ik ben nu al weer vergeten hoe het voelde. Maar het was wel erg pijnlijk. Maar echt, het gaat vanzelf. Je hoeft er niets voor te doen, de pijn komt vanzelf en gaat vanzelf weer weg. Ik heb vriendinnen die het een eitje vinden en liever bevallen dan zwanger zijn, maar ik heb ze ook die het nooit meer mee willen maken. Het duurt hooguit 48 uur denk ik altijd maar.
zaterdag 16 juni 2012 om 22:09
De pijn? Heb je wel eens echte krampen als je ongesteld wordt? Nou vermenigvuldig dat een flink aantal keren en dat een x aantal uur.
Het is een heel geweld en je kunt niks doen. Rustig blijven maar dat kon ik ook niet. Heb alles bij elkaar gegild. Maar weet je, zoveel vrouwen kunnen het en jij dus ook. Bovendien is het maar 1 dag uit je leven.
Het is een heel geweld en je kunt niks doen. Rustig blijven maar dat kon ik ook niet. Heb alles bij elkaar gegild. Maar weet je, zoveel vrouwen kunnen het en jij dus ook. Bovendien is het maar 1 dag uit je leven.
zaterdag 16 juni 2012 om 22:13
Als je het aangaat met "oh, jee, het doet vast pijn/het gaat een hel worden" dan versterkt dat gevoel ieder pijntje . . . .
Als je het aangaat met: over een paar uur heb ik mijn kindje in mijn armen, kan het een stuk makkelijker gaan . . . .
Het is geen pretje maar je vergeet het even zo snel weer . . . . . . . .
Als je het aangaat met: over een paar uur heb ik mijn kindje in mijn armen, kan het een stuk makkelijker gaan . . . .
Het is geen pretje maar je vergeet het even zo snel weer . . . . . . . .
zaterdag 16 juni 2012 om 22:14
Het doet pijn, dat klopt. Het is niet zo dat het van het ene op het andere moment heel veel pijn doet, het bouwt zich op. De weeën worden steeds heftiger en dus pijnlijker en komen steeds wat sneller achter elkaar. Bij mij zat de pijn vooral in mijn buik en rug.
Pijnstilling heb ik beide keren niet gehad, de eerste keer stond ik er niet bij stil, de tweede keer durfden ze het niet goed aan, omdat mijn zoontje het niet heel goed deed in mijn buik. Ik heb er toen wel om gevraagd.
Wat anderen ook al zeggen: het is voor iedereen anders, al ben ik blij dat ik het niet nog een keer ga meemaken
Pijnstilling heb ik beide keren niet gehad, de eerste keer stond ik er niet bij stil, de tweede keer durfden ze het niet goed aan, omdat mijn zoontje het niet heel goed deed in mijn buik. Ik heb er toen wel om gevraagd.
Wat anderen ook al zeggen: het is voor iedereen anders, al ben ik blij dat ik het niet nog een keer ga meemaken
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zaterdag 16 juni 2012 om 22:16
weeën vind ik het beste te beschrijven als kramp zoals je het in je kuit bijvoorbeeld kunt hebben maar dan veel heviger en over je hele buik of rug (ik had rugweeen)
Tegenwoordig kun je ook wel bevallen met de ruggenprik hier en daar, dus als je wel een kinderwens hebt en dit je zo tegenhoudt zou ik daar ook is naar informeren.
Tegenwoordig kun je ook wel bevallen met de ruggenprik hier en daar, dus als je wel een kinderwens hebt en dit je zo tegenhoudt zou ik daar ook is naar informeren.
zaterdag 16 juni 2012 om 22:17
misschien kun je de pijn vergelijken met kramp in je kuit, de spier van je kuit wordt dan tijdelijk keihard, en ontspant dan uiteindelijk weer, zo voelden bij mij de weeen (waarbij de kramp zich natuurlijk afspeelt in je buik..) en ach, alles gaat uiteindelijk voorbij en het resultaat is om trots op te zijn!
zaterdag 16 juni 2012 om 22:19
Elke bevalling is anders. Mijn zus bevalt vrijwel pijnloos. Als zij weeen voelt is ze al bijna toe aan persen. Helaas is zij in de minderheid.
Ik kreeg zelf been-weeen en die voelde als menstruatiepijn x 100, maar dan dus in je benen. Niet fijn, maar 5½ uur later had ik een kerngezonde zoon in mijn armen en daar had ik het wel voor over.
Als je ooit wel toe bent aan kinderen kun je het meteen bespreken bij de verloskundige. Die zal dan met jou kijken wat de beste optie is, zoals oa pijnstilling.
Ik kreeg zelf been-weeen en die voelde als menstruatiepijn x 100, maar dan dus in je benen. Niet fijn, maar 5½ uur later had ik een kerngezonde zoon in mijn armen en daar had ik het wel voor over.
Als je ooit wel toe bent aan kinderen kun je het meteen bespreken bij de verloskundige. Die zal dan met jou kijken wat de beste optie is, zoals oa pijnstilling.
zaterdag 16 juni 2012 om 22:19
je groeit er naar toe, dus als je nu nog niet zwanger bent/zwanger zou willen worden, zou ik proberen om me over bevallen voorlopig niet druk te maken.
Het doet pijn, dat is waar. Maar je angsten kan je van tevoren altijd bespreekbaar maken met de verloskundige, en er is natuurlijk pijnstilling (zorgt er in ieder geval voor dat het dragelijker wordt, pijnloos zal het nooit worden).
Ik beval liever, dan dat ik 9 mnd zwanger ben... (en dat is mooi pech voor mij, aangezien ik graag meer dan 1 kindje zou willen...)
Het doet pijn, dat is waar. Maar je angsten kan je van tevoren altijd bespreekbaar maken met de verloskundige, en er is natuurlijk pijnstilling (zorgt er in ieder geval voor dat het dragelijker wordt, pijnloos zal het nooit worden).
Ik beval liever, dan dat ik 9 mnd zwanger ben... (en dat is mooi pech voor mij, aangezien ik graag meer dan 1 kindje zou willen...)
zaterdag 16 juni 2012 om 22:20
Ik heb er vooral niet over nagedacht. Ja ik wilde heel graag thuis bevallen, hoopte op een bevalling zonder complicaties. Maar ook toen ik wel naar het ziekenhuis moest heb ik mij er bij neergelegd en ben ik zo ontspannen mogelijk daarin mee gegaan.
Ik had er eigenlijk vooral ook zin in. En ja, het doet pijn. En ja,als je denkt zo dit zijn de weeën dan begint het pas. Maar vertrouw op je zelf. Denk na over wat je prettig zou kunnen vinden en volg dat gevoel. Niets is zeker hoor, maar mij leek het wel heerlijk om onder de douche te zitten op mijn douchekrukje tijdens de weeën (dat deed ik immers ook avonden achtereen in mijn zwangerschap). Daar heb ik toch zo'n 1,5 uur (3 cm) doorgebracht.
Weet je, je kan nu wel angst hebben voor van alles maar je weet het niet. Waarom zou je nu denken aan dat je het je kindje eventueel kwalijk zou kunnen nemen? Dat is echt verspilde moeite hoor. Vertrouw ook een beetje op jezelf en je lijf!
Ik had er eigenlijk vooral ook zin in. En ja, het doet pijn. En ja,als je denkt zo dit zijn de weeën dan begint het pas. Maar vertrouw op je zelf. Denk na over wat je prettig zou kunnen vinden en volg dat gevoel. Niets is zeker hoor, maar mij leek het wel heerlijk om onder de douche te zitten op mijn douchekrukje tijdens de weeën (dat deed ik immers ook avonden achtereen in mijn zwangerschap). Daar heb ik toch zo'n 1,5 uur (3 cm) doorgebracht.
Weet je, je kan nu wel angst hebben voor van alles maar je weet het niet. Waarom zou je nu denken aan dat je het je kindje eventueel kwalijk zou kunnen nemen? Dat is echt verspilde moeite hoor. Vertrouw ook een beetje op jezelf en je lijf!
