bevallen hoe doe je dat?

16-06-2012 22:03 96 berichten
Alle reacties Link kopieren
Naar aanleiding van het topic over wat je hebt geroepen tijdens het baren stel ik deze vraag. Ik ben werkelijk als de dood voor bevallen. Ben niet zwanger maar het bevallen weerhoud me op t moment om een kindje te willen.



Hoe gaat dat precies. Wat voel en wat voor pijn? Waar zit die pijn en is het een doffe of scherpe pijn, constant of scheuten? Waarom gaat t bij de een makkelijk en is het bij de ander een hel? Ik ben erg nauw van onder en heb moeite met de penis van mijn vriend. Is het dan zo dat bevallen ook heel moeilijk gaat worden? Je krijgt zeker niet zomaar een keizersnee? Ik ben echt doodsbang voor het geweld, de pijn en ik ben bang dat wanneer het hels wordt ik het mijn kindje evt kwalijk zal nemen. Graag hoor ik jullie ervaringen. Hadden jullie ook angst? Hoe ben je hiermee om gegaan?
Ik had ooit mijn eerste paardrijles. De dag erna moest ik de trap af. Bij elke stap gierde de spierpijn door mijn spieren, zodra mijn been op de trede stond was het weer oke.



De weeen waren ook zo. Ik voelde een golf opkomen, die spoelde over me heen en ging weer weg.



Mocht je zover komen, bespreek het met de verloskundige. En als je er eentje treft die daar wat lacherig over doet, dan ga je naar een ander.
Alle reacties Link kopieren
Na de helse zwangerschappen was bevallen een opluchting.
Alle reacties Link kopieren
Gelukkig hebben ze de epidurale uitgevonden. Pijnstilling waardoor je de weeën nog wel waarneemt, maar ze niet meer pijnlijk zijn.

Nadeel daarvan is dat je niet meer uit bed mag en kan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Yvonne77 schreef op 16 juni 2012 @ 22:20:

[...]



Ja, veel beter. Danku!
wat ik van tevoren me ook bedacht, sommige mensen zijn ziek en hebben pijn, bij een bevalling heb je nog een leuk vooruitzicht, de pijn is onschuldig (want geen ziekte) en je krijgt nog een kind kado ook!
Oh, en tegen de tijd dat je zo kogelrond door het huis waggelt, je teennagels niet meer kunt knippen, laat staan je eigen schaamhaar scheren, je automatisch vanalles mee naar beneden neemt om de trap niet meer extra op te hoeven, je voeten opzwellen tot maatje olifant, je je zwangerschapskleren spuugzat bent, je de voetjes van je kindje bijna door je buikwand heen voelt trappen, je niet meer op je rug kunt slapen ivm brandend maagzuur, je 29x per nacht je bed uit moet om te plassen......



Tegen die tijd ben je blij als de bevalling begint.
Alle reacties Link kopieren
quote:exces schreef op 16 juni 2012 @ 22:24:

Oh, en tegen de tijd dat je zo kogelrond door het huis waggelt, je teennagels niet meer kunt knippen, laat staan je eigen schaamhaar scheren, je automatisch vanalles mee naar beneden neemt om de trap niet meer extra op te hoeven, je voeten opzwellen tot maatje olifant, je je zwangerschapskleren spuugzat bent, je de voetjes van je kindje bijna door je buikwand heen voelt trappen, je niet meer op je rug kunt slapen ivm brandend maagzuur, je 29x per nacht je bed uit moet om te plassen......



Tegen die tijd ben je blij als de bevalling begint.Hahah ja inderdaad!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat jezelf zo opfokken meer ellende op de hals haalt dan met een bevalling an sich. Wat heb je er aan je een hele zwangerschap voor te stellen hoe mijn 40 uur weeen voor jou zouden kunnen zijn? Ja het doet (bijna altijd) zeer. Nou en? Een mens lijdt het meest aan het lijden dat men vreest lijkt me erg op jou van toepassing.
Alle reacties Link kopieren
bevallen dat 'doe' je niet, dat overkomt je. Op het moment dat het gebeurt kan je niks anders doen dan er in mee gaan en zal je merken dat je sterker bent en meer aan kan dan je dacht.
Echt angst heb ik nooit gehad. Maar ik wist dat ik bij mijn bevallingen een ruggeprik zou krijgen. Ook niet echt mijn favoriete prik maar alles beter dan creperen van de pijn. Mijn oudste 2 kinderen zijn in de VS geboren, daar is een ruggeprik vrij standaard.



En verder, als het eruit wil dan wil het eruit en kun je op je kop gaan staan, dan komt het eruit. Ik zou er niet te veel over piekeren en gewoon doen wat je gevraagd/gezegd wordt tijdens je bevalling. Over je heen laten komen. Bovendien, er worden iedere dag ik weet niet hoeveel baby's geboren. Als al die vrouwen het kunnen, kun jij het ook.



Bij oudste zat ik thuis, Leendert belde hoe het ging want ik liep op het laatst, mijn antwoord (vertaald uit het Engels): "Goed hoor, ik heb alleen al de hele dag pijn in mijn rug, het komt en het gaat.". Leendert in alle staten. Die had wèl door dat ik weeën had. Ik heb overigens 5 kinderen en ik heb alle 5 de bevallingen overleefd.
Alle reacties Link kopieren
En daarbij snap ik ook niet zo waarom veel mensen die keizersnede nou zo verheerlijken. Als in: de pijnloze optie? Reken maar op flink veel pijn hoor, nadat die verdoving eenmaal uitgewerkt raakt. Je buik wordt toch opengesneden, ook niet echt je standaard idee van een relaxed feestje. Het doet allemaal gewoon pijn, maar dat is het absoluut waard!
Alle reacties Link kopieren
quote:Mevrouwdekees schreef op 16 juni 2012 @ 22:25:

Ik denk dat jezelf zo opfokken meer ellende op de hals haalt dan met een bevalling an sich. Wat heb je er aan je een hele zwangerschap voor te stellen hoe mijn 40 uur weeen voor jou zouden kunnen zijn? Ja het doet (bijna altijd) zeer. Nou en? Een mens lijdt het meest aan het lijden dat men vreest lijkt me erg op jou van toepassing.Ik kan me best voorstellen hoor dat iemand er vreselijk tegenop ziet.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
Hmm, vind dit eigenlijk wel een bemoedigend topic.

Ik ben nu 13 weken zwanger en het idee dat het kind eruit moet staat me tegen, maar gelukkig nig 27 weken om 'zin' te maken.
This is not kosher!
Alle reacties Link kopieren
Misschien zou je je ook eens goed kunnen verdiepen in wat er nu eigenlijk precies gebeurt bij een bevalling. Je noemt dat je zo nauw bent van onderen. Nu is het zo dat het grootste deel van de pijn van de bevalling wordt veroorzaakt door de ontsluiting van de baarmoedermond. Daar moet het kind namelijk eerst doorheen. Daarna komt inderdaad de rest wat eventueel nog wel wat op maat geknipt of gescheurd kan worden, maar dat is in de meeste gevallen maar een kort deel van de bevalling.



Verder is het inderdaad zo dat de meesten zo tegen het eind van hun zwangerschap al uitkijken naar de bevalling. Dat is net zoiets dat wanneer je uitkijkt naar de komst van je kindje, je ook nog even geen rekening houdt met de slapeloze nachten, huilen van de krampjes enz.



De hechtingen in m'n doos zijn trouwens ook de hechtingen waar ik het alleminst last van heb gehad van alle hechtingen die ik ooit op andere plekken heb gehad (had een flinke knip gehad). Apart he?



Ach, en je krijgt er iets moois voor terug he (en slapeloze nachten, die krijg je er ook bij) :-)
Alle reacties Link kopieren
Iemand zei 'bevallen doe je niet, het overkomt je' en dat is echt zo.

Zoveel vrouwen, zoveel bevallingen. Ondanks alle verhalen die ik gelezen had ben ik er heel onbevangen ingegaan. Je hebt er geen controle over en het zal compleet anders zijn dan je je kunt voorstellen.



Maar het is me alleszins meegevallen, het doet pijn maar daar moet je maar in meegaan. Op een gegeven moment maak je een stofje aan wat je als het ware drogeert. Dat scheelt alweer.

En zo niet, is er altijd nog pijnstilling.
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
Alle reacties Link kopieren
Ik heb al jaren last van rugpijn en ga elk jaar weleens door mijn rug en loop dan 1 week krom, deze pijn is veel erger dan bevallen! Bij bevallen komt het in fases, weeen kun je wegpuffen. Rugpijn is er altijd! Ik vond bevallen niet zo pijnlijk alleen de laatste cm van 8 naar 10 deden veel pijn. Maar daarna ben je het zo snel vergeten!
Alle reacties Link kopieren
quote:Mamasu schreef op 16 juni 2012 @ 22:32:

En daarbij snap ik ook niet zo waarom veel mensen die keizersnede nou zo verheerlijken. Als in: de pijnloze optie? Reken maar op flink veel pijn hoor, nadat die verdoving eenmaal uitgewerkt raakt. Je buik wordt toch opengesneden, ook niet echt je standaard idee van een relaxed feestje. Het doet allemaal gewoon pijn, maar dat is het absoluut waard!Idd! Ik heb 1 keizersnede gehad ( de eerste) en daarna nog 2 keer een natuurlijke bevalling. Maar doe mij maar 10 keer liever een natuurlijke bevalling! (nou waren die bij mij ook wel binnen 2 uur en de laatste zelfs binnen 20 minuten gepiept)
Alle reacties Link kopieren
Waar zijn jullie trouwens bevallen en hoe ben je tot die keuze gekomen? (als ik zo vrij mag zijn)
This is not kosher!
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, en op je vraag hoe je het doet: je hoeft er op zich niet zo veel voor te kunnen hoor, je lijf weet wel wat het moet doen. Ja puffen moet je, maar dat heb je zo geleerd van de verloskundige.

Zeer doet het, maar moeilijk (als in: om te kunnen doen) is het niet hoor!
Alle reacties Link kopieren
quote:nouschi schreef op 16 juni 2012 @ 22:08:

Er is in ieder geval pijnstilling!In mijn tijd niet Nouschi
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
quote:Wellhello schreef op 16 juni 2012 @ 22:34:

Hmm, vind dit eigenlijk wel een bemoedigend topic.

Ik ben nu 13 weken zwanger en het idee dat het kind eruit moet staat me tegen, maar gelukkig nig 27 weken om 'zin' te maken.



En die zin komt vanzelf. Echt waar



En dan nog he, het wordt opgebouwd. Net zoals een zonnige dag, die start bij zonsopgang ook niet meteen met 40 graden (nouja, in Afrika misschien wel?). Het begint met lichte krampen die na verloop van tijd steeds pittiger worden.



Naast mij lag destijds een moeder wiens kindje niet gezond was. Zij zat te kolven terwijl haar zoontje in de couveuse lag, wachtend op een operatie. Dan zou je het liefst de pijn van je kindje willen overnemen. Daar kan geen bevalling tegenop.
Alle reacties Link kopieren
quote:Wellhello schreef op 16 juni 2012 @ 22:37:

Waar zijn jullie trouwens bevallen en hoe ben je tot die keuze gekomen? (als ik zo vrij mag zijn)In het ziekenhuis, maar noodzakelijk ivm keizersnede. Anders had ik voor een thuisbevalling gekozen.
quote:Wellhello schreef op 16 juni 2012 @ 22:37:

Waar zijn jullie trouwens bevallen en hoe ben je tot die keuze gekomen? (als ik zo vrij mag zijn)In het ziekenhuis. Zonder keus.
Alle reacties Link kopieren
@Nouchi: mijn punt is eigenlijk dat je er beter een beetje laconieker in kan worden. Bewust een 'nou en?' houding adopteren. Scheelt alvast de helft.



Om het 'hoe' te beantwoorden: Zittend aan de eettafel, al boekje lezend en forummend met om het kwartier opstaan, nagels in de tafel en weeen wegpuffen. Afgewisseld met de bank en tv Dat waren de eerste +/ 24 uur.



Toen een uurtje of 2 zonder lezen en snikkend. Daarna kreeg ik in het ziekenhuis een ruggeprik en deed ik het een paar uur slapend. Daarna nog een paar uur zeer ontspannen in bed liggend, pijnloze weeen wegpuffend. Gevolgd door een paar uur zonder ruggeprik een stuk minder ontspannen liggend hard werkend.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoorde vandaag van iemand die de ruggeprik kreeg voordat ze ingeleid werd. Zo heeft ze de weeen niet hoeven voelen en toch de bevalling bewust meegemaakt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven