Zwanger
alle pijlers
De prikbitches
zondag 15 september 2013 om 17:57
Welkom op het topic van de Prikbitches. Één van de langstlopende topics op het vivaforum.
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 16 oktober 2013
Superstoere prikbitches
*emke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
Juli 2013 verminderd zaadkwaliteit, start IVF. Eerste poging gestaakt ivm weinig follikels => escape IUI. Sept 2013 start IVF poging
*Evw1984: 28 jaar. Zoon begin 2011, clomid vanaf november 2011, eerste iui november 2012, spontaan zwanger maart 2013 mk, 1x ivf miskraam met 6 weken. Nu eerste cryo, dus 2e terugplaatsing.
Pioenrooske: 32 jaar, oktober 2012 1e ICSI poging mislukt daarna 5 cryo pogingen zonder resultaat. September 2013 2e ICSI poging gestart.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Dartel86: sinds 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.3e poging miskraam, nu allerlaatste poging
Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger en bevallen met 22 weken van dochter* Daarna 6 ICSI's met 7 TP gehad. Laag AMH.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslehterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
Zwangere prikbitches
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13, en nu zwanger.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6. Zwanger!
*Kuuk: 35 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start nov. 2012.
4x ICSI, zwanger na tp 11.
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
*EDC1975: 6 x IUI mislukt, 2e IVF een dochter
*Sawasdee: Vriendlief heeft een TESE operatie ondergaan.
Dochter uit de 1e ICSI.
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 16 oktober 2013
Superstoere prikbitches
*emke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
Juli 2013 verminderd zaadkwaliteit, start IVF. Eerste poging gestaakt ivm weinig follikels => escape IUI. Sept 2013 start IVF poging
*Evw1984: 28 jaar. Zoon begin 2011, clomid vanaf november 2011, eerste iui november 2012, spontaan zwanger maart 2013 mk, 1x ivf miskraam met 6 weken. Nu eerste cryo, dus 2e terugplaatsing.
Pioenrooske: 32 jaar, oktober 2012 1e ICSI poging mislukt daarna 5 cryo pogingen zonder resultaat. September 2013 2e ICSI poging gestart.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Dartel86: sinds 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.3e poging miskraam, nu allerlaatste poging
Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger en bevallen met 22 weken van dochter* Daarna 6 ICSI's met 7 TP gehad. Laag AMH.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslehterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
Zwangere prikbitches
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13, en nu zwanger.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6. Zwanger!
*Kuuk: 35 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start nov. 2012.
4x ICSI, zwanger na tp 11.
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
*EDC1975: 6 x IUI mislukt, 2e IVF een dochter
*Sawasdee: Vriendlief heeft een TESE operatie ondergaan.
Dochter uit de 1e ICSI.
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
maandag 4 november 2013 om 15:26
Hoi allemaal,
Graag schrijf en lees ik met jullie mee. Het is fijn jullie verhalen te lezen en te weten dat er anderen zijn die aan het worstelen zijn met iets wat voor de meeste mensen (ook in mijn omgeving) zo vanzelfsprekend lijkt.
Ik zal kort iets over mezelf vertellen: mijn man en ik zijn sinds begin vorig jaar bezig zwanger te worden, zonder succes. Sinds begin dit jaar zitten we in MMM. Mijn eisprong laat te wensen over, hoewel ik voordat ik aan de pil ging wel altijd gewoon ongesteld werd.
Eerst heb ik een paar cycli OI (ovulatie inductie) met Clomid geprobeerd, maar omdat dat niet goed werkte, ben ik overgestapt op hormonen spuiten, samen met Pregnyl. Sinds kort wordt het laatste deel van mijn cyclus nog ondersteund met extra hormonen, omdat het (baal, baal!) toch nog steeds niet goed werkte.
Zo langzamerhand begin ik toch echt een beetje wanhopig te worden. Het is zo moeilijk om de moed erin te houden iedere maand, helemaal als de mensen om je heen bij bosjes zwanger worden.
Ik wil iedereen op dit forum dan ook heel veel sterkte wensen in dit moeilijke traject en degenen feliciteren bij wie het gelukt is zwanger te worden!
Graag schrijf en lees ik met jullie mee. Het is fijn jullie verhalen te lezen en te weten dat er anderen zijn die aan het worstelen zijn met iets wat voor de meeste mensen (ook in mijn omgeving) zo vanzelfsprekend lijkt.
Ik zal kort iets over mezelf vertellen: mijn man en ik zijn sinds begin vorig jaar bezig zwanger te worden, zonder succes. Sinds begin dit jaar zitten we in MMM. Mijn eisprong laat te wensen over, hoewel ik voordat ik aan de pil ging wel altijd gewoon ongesteld werd.
Eerst heb ik een paar cycli OI (ovulatie inductie) met Clomid geprobeerd, maar omdat dat niet goed werkte, ben ik overgestapt op hormonen spuiten, samen met Pregnyl. Sinds kort wordt het laatste deel van mijn cyclus nog ondersteund met extra hormonen, omdat het (baal, baal!) toch nog steeds niet goed werkte.
Zo langzamerhand begin ik toch echt een beetje wanhopig te worden. Het is zo moeilijk om de moed erin te houden iedere maand, helemaal als de mensen om je heen bij bosjes zwanger worden.
Ik wil iedereen op dit forum dan ook heel veel sterkte wensen in dit moeilijke traject en degenen feliciteren bij wie het gelukt is zwanger te worden!
maandag 4 november 2013 om 18:04
Woooooow, Yezka! Zooooveel!? Dat moet gewoon goedkomen. Wij hadden er ruim 5 miljoen en daar dacht ik al bij 'er moet toch wel 1 superzaadje bijzitten', maar bij 48 miljoen al helemaaaal! Ik hoop het zo voor je!
En gezellig dat je er bij bent komen zitten op het wachtbankje! Zit toch gezelliger dat er meerdere naast elkaar zitten
En gezellig dat je er bij bent komen zitten op het wachtbankje! Zit toch gezelliger dat er meerdere naast elkaar zitten
maandag 4 november 2013 om 18:53
Dank, Theepoes. Ik kom lekker naast je zitten. Ik dacht wel ff: Kunnen jullie er niet 10 miljoen uithalen en de rest terug in de vriezer doen? Maar het zal wel net als bij spinazie zijn. Dat mag je ook niet meerdere keren opwarmen.
En welkom Margaretha. Het is een proces van (zeer veel) geduld en overgave. Ik hoop dat je hier de steun vind die je nodig hebt om vol te houden.
En Kuuk....OMG! Het wil maar niet lukken met artsen en sociale vaardigheden... Stel je toch eens voor dat je heel veel tegenslagen in je leven hebt gehad en er toch nog iets van wil maken... Dat is natuurlijk ook onverantwoord.
Nou moet ik wel zeggen dat ik de gyn die mijn aanspreekpunt hierin is en die de koers bepaalt een hork is, maar de FA's zijn allemaal echt wel lief. Al klikt het met de één meer dan met de ander.
En welkom Margaretha. Het is een proces van (zeer veel) geduld en overgave. Ik hoop dat je hier de steun vind die je nodig hebt om vol te houden.
En Kuuk....OMG! Het wil maar niet lukken met artsen en sociale vaardigheden... Stel je toch eens voor dat je heel veel tegenslagen in je leven hebt gehad en er toch nog iets van wil maken... Dat is natuurlijk ook onverantwoord.
Nou moet ik wel zeggen dat ik de gyn die mijn aanspreekpunt hierin is en die de koers bepaalt een hork is, maar de FA's zijn allemaal echt wel lief. Al klikt het met de één meer dan met de ander.
maandag 4 november 2013 om 19:09
Dankjulliewel Theepoes en Yezka! Begrijp ik goed doet jullie allebei met IVF bezig zijn? Dat lijkt me nog een stuk heftiger dan OI.
Theepoes, klopt, ondanks de hormonen heb ik nog steeds geen goede eisprong. Volgens mij weet het ziekenhuis ook niet zo goed wat ze met me aanmoeten, aangezien de echo's er voor het spuiten van Pregnyl goed uitzien. Dat mijn laatste deel van de cyclus nu wordt ondersteund met progesteron is een probeersel.Maar het betekende wel dat alle afgelopen keren hopen en wachten bij voorbaat al geen slagingskans hadden.
Yezka, inderdaad geduld en overgave. Twee van de lastigste dingen die er zijn. Als ik hiermee doorga word ik uiteindelijk nog een zen-monnik Ik zie dat jij al veel pogingen achter de rug hebt, respect dat jij -en alle andere meiden hier- het volhouden.
Eerlijk gezegd weet ik soms gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet. Gisteren vertelde een kennis dat ze zwanger was. Ik voel me dan zo waardeloos, hoewel ik het haar natuurlijk ook gun. Het ergste vind ik als mensen op zo'n moment vol medelijden naar me kijken...
Theepoes, klopt, ondanks de hormonen heb ik nog steeds geen goede eisprong. Volgens mij weet het ziekenhuis ook niet zo goed wat ze met me aanmoeten, aangezien de echo's er voor het spuiten van Pregnyl goed uitzien. Dat mijn laatste deel van de cyclus nu wordt ondersteund met progesteron is een probeersel.Maar het betekende wel dat alle afgelopen keren hopen en wachten bij voorbaat al geen slagingskans hadden.
Yezka, inderdaad geduld en overgave. Twee van de lastigste dingen die er zijn. Als ik hiermee doorga word ik uiteindelijk nog een zen-monnik Ik zie dat jij al veel pogingen achter de rug hebt, respect dat jij -en alle andere meiden hier- het volhouden.
Eerlijk gezegd weet ik soms gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet. Gisteren vertelde een kennis dat ze zwanger was. Ik voel me dan zo waardeloos, hoewel ik het haar natuurlijk ook gun. Het ergste vind ik als mensen op zo'n moment vol medelijden naar me kijken...
maandag 4 november 2013 om 19:28
Oh, en wat ik me nog afvroeg: zijn er meer meiden die Utrogestan gebruiken? Wat zijn jullie ervaringen ermee? Ik vind het maar een plakkerig gebeuren en word er volgens mij vrij labiel van (hoewel dat natuurlijk ook door de situatie kan komen ) En: zijn er ook meiden die het bij IUI of OI gebruiken, of juist bij IVF?
maandag 4 november 2013 om 19:51
Yezka dat is nog eens een flinke zwemploeg! Kan me voorstellen dat je het eerst niet geloofde.
Kuuk zwanger zijn blijkt gewoon gezond te zijn
Leoni ik kan me voorstellen dat je het gepluk aan je lijf inmiddels wel zat wordt. Iedereen wil toch onbezorgd zwanger worden en zijn en als beide niet gaat dan kan ik me voorstellen dat het frustreert. Ik blijf duimen dat die kleine het goed blijft doen.
Margaretha welkom hier. Jammer hè, dat je niet van te voren weet of het wachten en hopen nut heeft. Je bent niet waardeloos maar er moet gewoon de juiste behandelmethode gevonden worden.
Ik herken je gevoel wel hoor. Bij mij is niets aan de hand, we hebben elke keer super embryo's en veel cryo's en toch is embryo 7 pas blijven plakken.
Ik heb utrogestan gebruikt, wel in ICSI traject en volgens mij had ik er geen last van. Maar ik had van geen enkel hormoon echt last. Ik schreef het labiele in de wachtweken toe aan het wachten
Bij de cryo's van afgelopen jaar heb ik het niet gebruikt maar stel dat de huidige embryo niet was blijven zitten dan had ik met de cryo's de utro wel gaan gebruiken (als experiment).
Kuuk zwanger zijn blijkt gewoon gezond te zijn
Leoni ik kan me voorstellen dat je het gepluk aan je lijf inmiddels wel zat wordt. Iedereen wil toch onbezorgd zwanger worden en zijn en als beide niet gaat dan kan ik me voorstellen dat het frustreert. Ik blijf duimen dat die kleine het goed blijft doen.
Margaretha welkom hier. Jammer hè, dat je niet van te voren weet of het wachten en hopen nut heeft. Je bent niet waardeloos maar er moet gewoon de juiste behandelmethode gevonden worden.
Ik herken je gevoel wel hoor. Bij mij is niets aan de hand, we hebben elke keer super embryo's en veel cryo's en toch is embryo 7 pas blijven plakken.
Ik heb utrogestan gebruikt, wel in ICSI traject en volgens mij had ik er geen last van. Maar ik had van geen enkel hormoon echt last. Ik schreef het labiele in de wachtweken toe aan het wachten
Bij de cryo's van afgelopen jaar heb ik het niet gebruikt maar stel dat de huidige embryo niet was blijven zitten dan had ik met de cryo's de utro wel gaan gebruiken (als experiment).
maandag 4 november 2013 om 20:01
Pioenrooske, bedankt voor je reactie. Wat goed dat embryo 7 is blijven plakken! Ik zit op dit moment inderdaad ook op het wachtbankje, over een paar dagen stop ik met de utro en dan moet ik testen. Al is deze ronde de kans erg klein ivm dun bms en het feit dat ze niet weten of deze extra hormonen zin hebben.
Je hebt gelijk dat ze de juiste behandelmethode moeten vinden, maar op sommige momenten is relativeren erg lastig. Daarom vind ik het ook fijn om hier te schrijven en te lezen.
Je hebt gelijk dat ze de juiste behandelmethode moeten vinden, maar op sommige momenten is relativeren erg lastig. Daarom vind ik het ook fijn om hier te schrijven en te lezen.
maandag 4 november 2013 om 20:14
Hoe dun is je bms? Bij de cryo's was het bij mij steeds net goed en dan maken ze zich in het ziekenhuis geen zorgen. Maar ik vind het kenmerkend dat ik in een volledig gestimuleerde cyclus meer dan 2x zo dik bms heb en de embryo wel blijft plakken.
Wat je evt ook nog kan overleggen is ipv utro een paar keer lage dosering pregnyl. Kuuk heeft daar ervaring mee en weet meer van die werking.
Wat je evt ook nog kan overleggen is ipv utro een paar keer lage dosering pregnyl. Kuuk heeft daar ervaring mee en weet meer van die werking.
maandag 4 november 2013 om 20:22
Bedankt voor de tip! De laatste keer was het geslonken van ruim 7 naar 5,5 vlak voor het zetten van de Pregnyl 
De keer daarvoor was het volgens mij rond de 6,5 - 7, dat vonden ze voldoende.Met de Clomid bleef het sowieso erg dun.
Wat vonden ze bij jou een goede dikte? Ik las op internet dat het bij IVF zo'n 8 moet zijn?
De keer daarvoor was het volgens mij rond de 6,5 - 7, dat vonden ze voldoende.Met de Clomid bleef het sowieso erg dun.
Wat vonden ze bij jou een goede dikte? Ik las op internet dat het bij IVF zo'n 8 moet zijn?
maandag 4 november 2013 om 22:10
Margaretha, welkom hier, helaas.
Ik had een Fa die zei dat de dikte van het bms niets uit zou maken. "Want" zo zei hij "in een eileider zit ook geen mooi bedje bms en toch nestelen zich daar ook nog wel eens embryo's..."
Ik weet eigenlijk niet wat ik van die beredenering moet denken. Misschien zit er een kern van waarheid in?
Bij mij was het bms nooit een probleem. Altijd mooi dik en helemaal volgens het boekje. Toch gaf dat ook geen garanties (nu na 11 tp's zwanger)
Bij de keren dat ik pregnyl spoot na de tp (altijd 1 keer een aantal dagen na tp) was ik zeer kort zwanger. Na een paar dagen ging het dan mis.
Nu bleek er bij mij meer aan de hand te zijn (stollingsafwijking en daardoor bloedverdunners en bij de allerlaatste poging 30 mg prednison, dit bleek de 'winnende formule' voor mij, al weten we natuurlijk nooit of het echt hieraan gelegen heeft)
Bij de laatste poging (was ook echt de allerlaatste cryo die we hadden) wilde ik echt alles uit de kast halen. Mijn Fa was gelukkig voor! Ik wilde proberen of utrogestan bij deze cryo-poging werkte. En ik wilde ook pregnyl na de tp, maar dan 3 keer 1500 eenheden (dag van tp, dag 3 en dag 6 ?)
Wat het nu geweest is weten we dus niet exact... Feit is wel dat ik nu zwanger ben. De gyn. waar we nu onder behandeling zijn is sceptisch over de utrogestan. "Geen wetenschappelijk bewijs voor..."
Aan de andere kant: niet geschoten is altijd mis. Sommige vrouwen maken niet voldoende progesteron aan, utrogestan zou dan de uitkomst zijn.
Ik ben nu 13 weken zwanger en sinds afgelopen week aan het afbouwen. Over een paar dagen stop ik er helemaal mee (en eng dat ik dat vind!!)
Als ik het gebruikte in een verse poging (dus vanaf de punctie) dan baalde ik er altijd van. Labiel zijn schreef ik ook toe aan de wachtweken en de spanning hoor. Nu merk ik er eigenlijk niks van... Ik heb het deze poging niet als een extra last ervaren. Al moet ik zeggen dat de douche en ik (en inlegkruisjes) héle goede vrienden waren. Als je eenmaal weet wat de werking van Utrogestan kán doen dan neem je de nare kanten vanzelf voor lief
Ik had een Fa die zei dat de dikte van het bms niets uit zou maken. "Want" zo zei hij "in een eileider zit ook geen mooi bedje bms en toch nestelen zich daar ook nog wel eens embryo's..."
Ik weet eigenlijk niet wat ik van die beredenering moet denken. Misschien zit er een kern van waarheid in?
Bij mij was het bms nooit een probleem. Altijd mooi dik en helemaal volgens het boekje. Toch gaf dat ook geen garanties (nu na 11 tp's zwanger)
Bij de keren dat ik pregnyl spoot na de tp (altijd 1 keer een aantal dagen na tp) was ik zeer kort zwanger. Na een paar dagen ging het dan mis.
Nu bleek er bij mij meer aan de hand te zijn (stollingsafwijking en daardoor bloedverdunners en bij de allerlaatste poging 30 mg prednison, dit bleek de 'winnende formule' voor mij, al weten we natuurlijk nooit of het echt hieraan gelegen heeft)
Bij de laatste poging (was ook echt de allerlaatste cryo die we hadden) wilde ik echt alles uit de kast halen. Mijn Fa was gelukkig voor! Ik wilde proberen of utrogestan bij deze cryo-poging werkte. En ik wilde ook pregnyl na de tp, maar dan 3 keer 1500 eenheden (dag van tp, dag 3 en dag 6 ?)
Wat het nu geweest is weten we dus niet exact... Feit is wel dat ik nu zwanger ben. De gyn. waar we nu onder behandeling zijn is sceptisch over de utrogestan. "Geen wetenschappelijk bewijs voor..."
Aan de andere kant: niet geschoten is altijd mis. Sommige vrouwen maken niet voldoende progesteron aan, utrogestan zou dan de uitkomst zijn.
Ik ben nu 13 weken zwanger en sinds afgelopen week aan het afbouwen. Over een paar dagen stop ik er helemaal mee (en eng dat ik dat vind!!)
Als ik het gebruikte in een verse poging (dus vanaf de punctie) dan baalde ik er altijd van. Labiel zijn schreef ik ook toe aan de wachtweken en de spanning hoor. Nu merk ik er eigenlijk niks van... Ik heb het deze poging niet als een extra last ervaren. Al moet ik zeggen dat de douche en ik (en inlegkruisjes) héle goede vrienden waren. Als je eenmaal weet wat de werking van Utrogestan kán doen dan neem je de nare kanten vanzelf voor lief
dinsdag 5 november 2013 om 08:46
Kuuk allereerst van harte met je zwangerschap! En wat heb je lang moeten wachten op je kleine wonder en moed moeten houden. Ik begrijp dat je het spannend vindt om nu te stoppen met de extra hormonen.
Wat je zegt over het bms, dat zei één van mijn gyns ook, dat er uit de wetenschappelijke literatuur helemaal geen eenduidig beeld naar voren komt hoe dik het zou moeten zijn en hoe belangrijk het nu eigenlijk is. Aan de andere kant zeggen ze wel dat ze de meeste zwangerschappen zien ontstaan bij een bepaalde dikte, dus dat vind ik dan wel dubbel.
Ook ik ben innig bevriend met de douche deze dagen
Wat ik lastig vind is dat ik overal zwangerschapstekenen in zie, die tot nu toe werden veroorzaakt door de Pregnyl en nu dan waarschijnlijk door de Utrogestan. Het is zo lastig om rationeel te zijn en te relativeren (deze ronde gaat het hem zeer waarschijnlijk niet worden, volgende keer weer een poging, er zijn nog zoveel opties), maar tegelijkertijd stiekem toch ook hoop te houden en dan alsnog heel teleurgesteld te zijn.
Wat je zegt over het bms, dat zei één van mijn gyns ook, dat er uit de wetenschappelijke literatuur helemaal geen eenduidig beeld naar voren komt hoe dik het zou moeten zijn en hoe belangrijk het nu eigenlijk is. Aan de andere kant zeggen ze wel dat ze de meeste zwangerschappen zien ontstaan bij een bepaalde dikte, dus dat vind ik dan wel dubbel.
Ook ik ben innig bevriend met de douche deze dagen
Wat ik lastig vind is dat ik overal zwangerschapstekenen in zie, die tot nu toe werden veroorzaakt door de Pregnyl en nu dan waarschijnlijk door de Utrogestan. Het is zo lastig om rationeel te zijn en te relativeren (deze ronde gaat het hem zeer waarschijnlijk niet worden, volgende keer weer een poging, er zijn nog zoveel opties), maar tegelijkertijd stiekem toch ook hoop te houden en dan alsnog heel teleurgesteld te zijn.
dinsdag 5 november 2013 om 08:50
Waar ik ook heel benieuwd naar ben is hoe jullie omgaan met mensen die je vertellen dat ze zwanger zijn. Ik vind dat zo ontzettend moeilijk. Ik voel me dan net Jekyll en Hyde. Mijn geciviliseerde deel is blij voor die persoon, die me ook nauw aan het hart ligt en die ik het beste gun. Het andere deel zou het liefst heel hard schreeuwen en die persoon door elkaar rammelen en de komende tijd vermijden. Gelukkig heeft het geciviliseerde deel van mij nog de overhand
dinsdag 5 november 2013 om 09:59
Kuuk bij mij zeiden ze inderdaad ook dat er geen wetenschappelijk bewijs is dat dikker bms meer kans geeft. Maar ze merken idd wel dat er meer succes is bij een dikkere laag slijmvlies.
Vind het wel typisch dat vorig jaar bij de eerste poging ik een bms van bijna 11mm had en er toen een korte innesteling is geweest. Daarna 5 cryo's met bms van rond de 5,5-6mm en geen enkele innesteling. Nu bij de 2e "verse" poging bms veel meer dan 11mm en ook nog eens overstimulatie en nu blijft het plakken.
Conclusie is dat ze het eigenlijk niet goed weten en jezelf steeds goed moet blijven meedenken en soms kritisch zijn.
Vind het wel typisch dat vorig jaar bij de eerste poging ik een bms van bijna 11mm had en er toen een korte innesteling is geweest. Daarna 5 cryo's met bms van rond de 5,5-6mm en geen enkele innesteling. Nu bij de 2e "verse" poging bms veel meer dan 11mm en ook nog eens overstimulatie en nu blijft het plakken.
Conclusie is dat ze het eigenlijk niet goed weten en jezelf steeds goed moet blijven meedenken en soms kritisch zijn.
dinsdag 5 november 2013 om 15:31
Hai Margaretha,
Wat klinkt jouw verhaal bekend - hier ook lang clomid gebruikt omdat mijn cyclus soms rond de 90 dagen was! Ik kreeg door clomid wel een eisprong soms, maar altijd dus BMS. Toen gonal-f en pregnyl IUI gedaan, en nu eerste ronde IVF gehad - morgen weer een cryo terugplaatsing. Het is een slopend traject, waarvan ik laatst hier zei dat het een soort lifestyle is geworden terwijl ik dat helemaal niet wil - eindeloze ziekenhuis bezoeken, afhankelijk zijn van artsen, en reactie op zwangeren om je heen die je niet van jezelf herkent.
Ik heb heel vaak de gedachte als een vriendinnetje zwanger is dat ik denk, oh, maar zij kan ook nog een miskraam krijgen, terwijl ik dat natuurlijk niemand toewens, maar dat was vanuit mijn ervaring in het medisch traject en onder invloed van hormonen toch vaak mijn eerste gedachte. Vooral toen ik clomid gebruikte - wat een hel
Dit forum is geweldig - mensen maken helaas hetzelfde mee, maar het is zo goed om te lezen dat er zoveel succesverhalen zijn!
schrijf en lees dus 'gezellig' mee!
Wat klinkt jouw verhaal bekend - hier ook lang clomid gebruikt omdat mijn cyclus soms rond de 90 dagen was! Ik kreeg door clomid wel een eisprong soms, maar altijd dus BMS. Toen gonal-f en pregnyl IUI gedaan, en nu eerste ronde IVF gehad - morgen weer een cryo terugplaatsing. Het is een slopend traject, waarvan ik laatst hier zei dat het een soort lifestyle is geworden terwijl ik dat helemaal niet wil - eindeloze ziekenhuis bezoeken, afhankelijk zijn van artsen, en reactie op zwangeren om je heen die je niet van jezelf herkent.
Ik heb heel vaak de gedachte als een vriendinnetje zwanger is dat ik denk, oh, maar zij kan ook nog een miskraam krijgen, terwijl ik dat natuurlijk niemand toewens, maar dat was vanuit mijn ervaring in het medisch traject en onder invloed van hormonen toch vaak mijn eerste gedachte. Vooral toen ik clomid gebruikte - wat een hel
Dit forum is geweldig - mensen maken helaas hetzelfde mee, maar het is zo goed om te lezen dat er zoveel succesverhalen zijn!
schrijf en lees dus 'gezellig' mee!
dinsdag 5 november 2013 om 18:49
Hoi Evw1984, wat spannend dat je morgen een terugplaatsing hebt. Heel veel succes! Ik duim voor je dat deze poging gaat lukken.
Slopend is het inderdaad, ik herken wat je zegt over dat het een lifestyle wordt en zoveel facetten van je leven gaat beheersen. In het begin had ik daar nog niet zo'n last van, maar nu juist heel erg. Ik merk dat ik sommige mensen ga ontlopen, en bang ben dat ze ieder moment tegen me zullen zeggen dat ze zwanger zijn (in mijn omgeving is er echt een babyboom).
Ik vroeg me af: heb jij nu nog steeds last van een dun bms? En gebruik je utrogestan ter ondersteuning? Bij jou zijn ze dus na de IUI overgegaan op IVF, mag je dat zelf bepalen na hoeveel keer je dat doet? Of is daar een standaardaantal voor? Sorry voor de vele vragen
Ik ga binnenkort eens met de arts overleggen hoe de rest van het traject eruit ziet, aangezien ik nu alweer een halfjaar aan het spuiten ben. Ik denk van OI naar IVF? Of zou UIU daar nog tussen zitten?
Slopend is het inderdaad, ik herken wat je zegt over dat het een lifestyle wordt en zoveel facetten van je leven gaat beheersen. In het begin had ik daar nog niet zo'n last van, maar nu juist heel erg. Ik merk dat ik sommige mensen ga ontlopen, en bang ben dat ze ieder moment tegen me zullen zeggen dat ze zwanger zijn (in mijn omgeving is er echt een babyboom).
Ik vroeg me af: heb jij nu nog steeds last van een dun bms? En gebruik je utrogestan ter ondersteuning? Bij jou zijn ze dus na de IUI overgegaan op IVF, mag je dat zelf bepalen na hoeveel keer je dat doet? Of is daar een standaardaantal voor? Sorry voor de vele vragen
Ik ga binnenkort eens met de arts overleggen hoe de rest van het traject eruit ziet, aangezien ik nu alweer een halfjaar aan het spuiten ben. Ik denk van OI naar IVF? Of zou UIU daar nog tussen zitten?
dinsdag 5 november 2013 om 19:26
woensdag 6 november 2013 om 13:16
Ziet er goed uit Yezka.
Evw zoals ik al eerder zei ik hoop dat jij je 2 jarige mmm jubileum op dezelfde manier mag vieren als wij. Succes
Gisteren controle gehad en alles zag er ondanks dat nog steeds meneer nog kleine buikomtrek heeft. Nu begreep ik wel dat de bloed toevoer nu iets beter was.
Ik mag alleen vanwege zeer pijnlijke harde buiken nu 2 keer per week aan de ctg. Leuk is het niet, maar vele van jullie zouden graag zover zijn als ik.
Sterkte meiden.
Evw zoals ik al eerder zei ik hoop dat jij je 2 jarige mmm jubileum op dezelfde manier mag vieren als wij. Succes
Gisteren controle gehad en alles zag er ondanks dat nog steeds meneer nog kleine buikomtrek heeft. Nu begreep ik wel dat de bloed toevoer nu iets beter was.
Ik mag alleen vanwege zeer pijnlijke harde buiken nu 2 keer per week aan de ctg. Leuk is het niet, maar vele van jullie zouden graag zover zijn als ik.
Sterkte meiden.
