Zwanger
alle pijlers
Gevraagd als zaaddonor door een goede vriendin
zondag 8 december 2013 om 17:47
Beste lezeressen.
Ik ben door een goede vriendin die ik al bijna mijn hele leven ken gevraagd of ik zaaddonor wil worden. Ze zit al in het traject om via een "anonieme" zaaddonor zwanger te worden maar dit schoot door haar hoofd en dit wilde ze mij toch vragen. Ze heeft geen relatie.
Ik heb een vriendin en willen uiteindelijk ook samen kinderen maar voorlopig nog niet ook door de leeftijd van mijn vriendin en het feit dat ze nog studeert. (Ik ben 35 en mijn vriendin is 22)
De vriendin heeft het mij gevraagd omdat ze de voordelen ziet van een bekende donor die toch al een rol in haar leven speelt. Ze heeft de eventuele mogelijke mensen in haar omgeving bekeken en ze geeft aan dat ik de enige persoon zou zijn die hiervoor in aanmerking zou komen.
Ze zal het traject sowieso doorzetten wat ik dan ook samen met mijn vriendin beslis.
Hebben jullie hier ervaring mee?
Dan ben ik ten eerste nieuwsgierig naar de reacties van vrouwen als het hun man of vriend zou betreffen.
Ten tweede ben ik nieuwsgierig naar eventueel ervaringen van mannen.
Mijn eerste reactie was in ieder geval niet meteen Nee. Maar heb veel vragen:
- Wat betekent dit voor mijn eigen relatie.
- Wat is mijn rol bij het kind.
- Wat als ik mij uiteindelijk toch niet goed voel bij deze rol?
- Wat is het beste voor een kind?
- Enz.
Ik ben door een goede vriendin die ik al bijna mijn hele leven ken gevraagd of ik zaaddonor wil worden. Ze zit al in het traject om via een "anonieme" zaaddonor zwanger te worden maar dit schoot door haar hoofd en dit wilde ze mij toch vragen. Ze heeft geen relatie.
Ik heb een vriendin en willen uiteindelijk ook samen kinderen maar voorlopig nog niet ook door de leeftijd van mijn vriendin en het feit dat ze nog studeert. (Ik ben 35 en mijn vriendin is 22)
De vriendin heeft het mij gevraagd omdat ze de voordelen ziet van een bekende donor die toch al een rol in haar leven speelt. Ze heeft de eventuele mogelijke mensen in haar omgeving bekeken en ze geeft aan dat ik de enige persoon zou zijn die hiervoor in aanmerking zou komen.
Ze zal het traject sowieso doorzetten wat ik dan ook samen met mijn vriendin beslis.
Hebben jullie hier ervaring mee?
Dan ben ik ten eerste nieuwsgierig naar de reacties van vrouwen als het hun man of vriend zou betreffen.
Ten tweede ben ik nieuwsgierig naar eventueel ervaringen van mannen.
Mijn eerste reactie was in ieder geval niet meteen Nee. Maar heb veel vragen:
- Wat betekent dit voor mijn eigen relatie.
- Wat is mijn rol bij het kind.
- Wat als ik mij uiteindelijk toch niet goed voel bij deze rol?
- Wat is het beste voor een kind?
- Enz.
zondag 8 december 2013 om 17:54
zondag 8 december 2013 om 17:55
zondag 8 december 2013 om 17:56
Het is ons gevraagd. Niet door een goede vriendin maar wel iemand die niet ver van ons vandaan staat. En mijn man heeft toen nee gezegd. Uiteraard hebben we er toen samen veel over gesproken. Overigens waren we er wel meteen over uit dat we dit beide niet zagen zitten.
Wat Ephina zegt omschrijft precies hoe ik er zelf ook over denk. Wij hebben nu een gezin en ik zou daar heel veel moeite mee hebben.
Ik vraag me ook precies af wat je goede vriendin als de voordelen ziet dan? Want de enigste reden die ik kan bedenken is dat je een bepaalde rol in het kindje zijn leven gaat spelen?
Wat Ephina zegt omschrijft precies hoe ik er zelf ook over denk. Wij hebben nu een gezin en ik zou daar heel veel moeite mee hebben.
Ik vraag me ook precies af wat je goede vriendin als de voordelen ziet dan? Want de enigste reden die ik kan bedenken is dat je een bepaalde rol in het kindje zijn leven gaat spelen?
zondag 8 december 2013 om 17:57
zondag 8 december 2013 om 17:58
Hier in Nederland kun je volgens mij niet via een erkende instelling met een anonieme donor in zee, als alleenstaande vrouw.
Ze komt dan terecht in het grijze doe-het-zelf circuit met allerlei engerds.
On-topic: het lijkt mij verschrikkelijk jong om nu al met een donor aan de slag te gaan. Het is niet voor niks dat er twee mensen nodig zijn voor een kind. Een kind heeft ook twee mensen "nodig".
Je merkt terecht op: "wat is het beste voor een kind? "
Dat kan volgens mij niet opgroeien met een hele jonge alleenstaande moeder zijn.
Ze komt dan terecht in het grijze doe-het-zelf circuit met allerlei engerds.
On-topic: het lijkt mij verschrikkelijk jong om nu al met een donor aan de slag te gaan. Het is niet voor niks dat er twee mensen nodig zijn voor een kind. Een kind heeft ook twee mensen "nodig".
Je merkt terecht op: "wat is het beste voor een kind? "
Dat kan volgens mij niet opgroeien met een hele jonge alleenstaande moeder zijn.
zondag 8 december 2013 om 17:58
Ik zou het niet prettig vinden. Ik vind dat je dan toch gewoon de vader bent van dat kind, jullie zullen elkaar vaker zien dus je word er toch steeds mee geconfronteerd. Ik zou het niet prettig vinden dat mijn vriend bewust een kindje met een ander krijgt, maar dat is heel persoonlijk.
Wat het voor een kind betekend zou ik niet weten. Maar het lijkt mij niet prettig voor een kind dat zijn/haar vader in zijn leven is, maar verder geen rol speelt in zijn leven. Dus ik zou denken dat als jullie contact blijven houden je eigenlijk niet onder het contact met het kind uit kan.
Als het andersom was en ik een eicel zou donerrn voor een vriendin, zou ik het ook gewoon als mijn kind zien. Waardoor ik het heel moeilijk zou vinden als die vriendin mijn kind opvoed op manieren waar ik het niet mee eens ben. Maar er zijn ook vrouwen die een eicel doneren, die het helemaal niet als hun kind zien. Maar dat is vaak als er een moeder en vader in beeld zijn. En in jou geval is er nog geen vader in beeld,
Wat het voor een kind betekend zou ik niet weten. Maar het lijkt mij niet prettig voor een kind dat zijn/haar vader in zijn leven is, maar verder geen rol speelt in zijn leven. Dus ik zou denken dat als jullie contact blijven houden je eigenlijk niet onder het contact met het kind uit kan.
Als het andersom was en ik een eicel zou donerrn voor een vriendin, zou ik het ook gewoon als mijn kind zien. Waardoor ik het heel moeilijk zou vinden als die vriendin mijn kind opvoed op manieren waar ik het niet mee eens ben. Maar er zijn ook vrouwen die een eicel doneren, die het helemaal niet als hun kind zien. Maar dat is vaak als er een moeder en vader in beeld zijn. En in jou geval is er nog geen vader in beeld,
zondag 8 december 2013 om 17:59
quote:saaaaar81 schreef op 08 december 2013 @ 17:57:
Mijn gezin is compleet met 3 kinderen (man is zelfs al bij de uroloog geweest dus de kwestie zou bij ons sowieso nooit toepasbaar zijn) maar dan nog zou ik niet willen dat mijn man een half-broertje/zusje van onze kinderen zou produceren.Stom hè, dat heb ik ook. Terwijl we allebei al kinderen uit een andere relatie hebben. Best tegenstrijdig
Mijn gezin is compleet met 3 kinderen (man is zelfs al bij de uroloog geweest dus de kwestie zou bij ons sowieso nooit toepasbaar zijn) maar dan nog zou ik niet willen dat mijn man een half-broertje/zusje van onze kinderen zou produceren.Stom hè, dat heb ik ook. Terwijl we allebei al kinderen uit een andere relatie hebben. Best tegenstrijdig
zondag 8 december 2013 om 18:00
quote:jo12345 schreef op 08 december 2013 @ 17:58:
Hier in Nederland kun je volgens mij niet via een erkende instelling met een anonieme donor in zee, als alleenstaande vrouw.
Ze komt dan terecht in het grijze doe-het-zelf circuit met allerlei engerds.
On-topic: het lijkt mij verschrikkelijk jong om nu al met een donor aan de slag te gaan. Het is niet voor niks dat er twee mensen nodig zijn voor een kind. Een kind heeft ook twee mensen "nodig".
Je merkt terecht op: "wat is het beste voor een kind? "
Dat kan volgens mij niet opgroeien met een hele jonge alleenstaande moeder zijn.Bovenstaande kan wel. Een familielid van ons heeft dit gedaan. Bewust alleenstaande moeder. Het is een hele strenge selectie,maar het kan dus wel.
Hier in Nederland kun je volgens mij niet via een erkende instelling met een anonieme donor in zee, als alleenstaande vrouw.
Ze komt dan terecht in het grijze doe-het-zelf circuit met allerlei engerds.
On-topic: het lijkt mij verschrikkelijk jong om nu al met een donor aan de slag te gaan. Het is niet voor niks dat er twee mensen nodig zijn voor een kind. Een kind heeft ook twee mensen "nodig".
Je merkt terecht op: "wat is het beste voor een kind? "
Dat kan volgens mij niet opgroeien met een hele jonge alleenstaande moeder zijn.Bovenstaande kan wel. Een familielid van ons heeft dit gedaan. Bewust alleenstaande moeder. Het is een hele strenge selectie,maar het kan dus wel.
zondag 8 december 2013 om 18:01
quote:saaaaar81 schreef op zondag 08 december 2013 17:57 Mijn gezin is compleet met 3 kinderen (man is zelfs al bij de uroloog geweest dus de kwestie zou bij ons sowieso nooit toepasbaar zijn) maar dan nog zou ik niet willen dat mijn man een half-broertje/zusje van onze kinderen zou produceren.Precies. Naja als ik zou gaan scheiden en ex produceert daarna opnieuw kinderen met zijn nieuwe geliefde, dan zijn er ook halfzusjes of broertjes , dat is prima. Maar eerst een kind krijgen met een ander? Nee dan is mijn vriend snel een ex. Vraag me ook af wat zij dan als de voordelen ziet? Heeft ze dat gezegd TO?
.
zondag 8 december 2013 om 18:01
zondag 8 december 2013 om 18:03
Ik zou het prima vinden als je zaad zou doneren aan een spermabank zodat het zaad bij een voor beiden onbekende vrouw zou terechtkomen die geen rol speelt in jullie leven.
Als ik jouw vriendin was zou ik er absoluut niet mee akkoord gaan dat je spermadonor bent voor een vriendin van je terwijl wij samen nog niet eens een kind hebben. Mijn reactie zou dan zijn uitmaken.
Wat voor rol je in het leven van het kind gaat spelen? Geen. Daarom ben je ook spermadonor. Dus als die vriendin straks een kind heeft en jij bent het totaal niet eens met haar wijze van opvoeden dan kan je helemaal niets doen.
Voor een kind is het natuurlijk het beste als bekend is wie de vader is en dat de vader ook daadwerkelijk een rol speelt in zijn of haar leven. Maar daar zou ik als ik je partner was absoluut niet akkoord mee gaan. Dan kan ze trouwens ook alimentatie van je eisen.
Als ik jouw vriendin was zou ik er absoluut niet mee akkoord gaan dat je spermadonor bent voor een vriendin van je terwijl wij samen nog niet eens een kind hebben. Mijn reactie zou dan zijn uitmaken.
Wat voor rol je in het leven van het kind gaat spelen? Geen. Daarom ben je ook spermadonor. Dus als die vriendin straks een kind heeft en jij bent het totaal niet eens met haar wijze van opvoeden dan kan je helemaal niets doen.
Voor een kind is het natuurlijk het beste als bekend is wie de vader is en dat de vader ook daadwerkelijk een rol speelt in zijn of haar leven. Maar daar zou ik als ik je partner was absoluut niet akkoord mee gaan. Dan kan ze trouwens ook alimentatie van je eisen.
