Zwanger
alle pijlers
Gezin compleet maar nu zwanger
woensdag 12 augustus 2020 om 21:34
Lieve vriendinnen.
Ik kom uit een gezin met 5 kinderen en vond dat een mooie omgeving om in op te groeien. Met vriend, dochter
en zoon (3) heb ik nu een heerlijk gezin. Al een tijd terug heeft mijn vriend aangegeven dat hij ons gezin compleet vind. Ik had het daar best moeilijk mee, maar leerde er langzaam mee leven. Een kind maak je immers samen. Mijn vriend zou gesteriliseerd worden, de afspraak was gepland, maar toen kwam corona. Dat werd dus even uitgesteld.
Maar nu blijk ik zwanger te zijn. Van binnen ben ik dolblij en heel gelukkig, maar ik weet dat mijn vriend het er heel moeilijk mee heeft. Abortus van een gezond kindje zou voor mij heel zwaar vallen, en mijn vriend zegt die keuze te respecteren. Maar ik zie de stress en zorgen die het hem oplevert.
Nu schieten er allemaal gedachten door mijn hoofd. Hij respecteert mijn wens omtrent abortus, maar waarom moet ik zijn wens niet respecteren (de wens van het complete gezin).
Moet ik afwachten en kijken of de natuur voor ons een keuze maakt? Ik ben al 40+, het is nog heel pril, en eventueel een afwijkende echo of test zou voor mij wel de doorslag geven.
Mag ik mijn kinderwens zwaarder laten wegen? Of stel ik mijn gezinsgeluk op de proef?
Ik hoor graag jullie gedachten en vooral, wie heeft er in dezelfde situatie gezeten, en hoe is dat gegaan
Liefs
Ik kom uit een gezin met 5 kinderen en vond dat een mooie omgeving om in op te groeien. Met vriend, dochter
en zoon (3) heb ik nu een heerlijk gezin. Al een tijd terug heeft mijn vriend aangegeven dat hij ons gezin compleet vind. Ik had het daar best moeilijk mee, maar leerde er langzaam mee leven. Een kind maak je immers samen. Mijn vriend zou gesteriliseerd worden, de afspraak was gepland, maar toen kwam corona. Dat werd dus even uitgesteld. Maar nu blijk ik zwanger te zijn. Van binnen ben ik dolblij en heel gelukkig, maar ik weet dat mijn vriend het er heel moeilijk mee heeft. Abortus van een gezond kindje zou voor mij heel zwaar vallen, en mijn vriend zegt die keuze te respecteren. Maar ik zie de stress en zorgen die het hem oplevert.
Nu schieten er allemaal gedachten door mijn hoofd. Hij respecteert mijn wens omtrent abortus, maar waarom moet ik zijn wens niet respecteren (de wens van het complete gezin).
Moet ik afwachten en kijken of de natuur voor ons een keuze maakt? Ik ben al 40+, het is nog heel pril, en eventueel een afwijkende echo of test zou voor mij wel de doorslag geven.
Mag ik mijn kinderwens zwaarder laten wegen? Of stel ik mijn gezinsgeluk op de proef?
Ik hoor graag jullie gedachten en vooral, wie heeft er in dezelfde situatie gezeten, en hoe is dat gegaan
Liefs
donderdag 13 augustus 2020 om 11:36
Ik snap wat je bedoeld maar tegelijkertijd zijn er ik weet niet hoeveel gezinnen die een nakomertje krijgen en waar alles wel gewoon goed gaat. Is het wat meer passen en meten? Wellicht, maar dat is het ook wanneer je 2 kinderen hebt van zeg 9 en 10 die compleet verschillende interesses hebben.redbulletje schreef: ↑13-08-2020 11:28Maar tijdens alle dingen die ze als gezin samen ondernemen ga je in 'n spagaat zitten vanwege het grote leeftijdsverschil. Met 2 kinderen in ongeveer dezelfde fase valt meer te ondernemen dan wanneer er nog 'n baby/peuter/kleuter op sleeptouw moet worden genomen.
donderdag 13 augustus 2020 om 11:39
been there...Tweepluseen schreef: ↑13-08-2020 10:33Fijn dat er nu reacties komen die niet lijken gestuurd door slapeloze warme nachten.
Nee, ik ben niet expres zwanger en ja, ik ben aan de pil en ben er geen vergeten, was niet ziek en niet aan de antibiotica en grapefruit lust ik niet. We hebben gewoon pech dat we bij de unlucky few horen.
Ik ga de suggestie van het op papier zetten van de voors en tegens voorstellen. Dat maakt de keuze met het verstand in ieder geval beargumenteerd. Het helpt natuurlijk niet bij het sturen van het gevoel.
Maar fijn dat er nu meer open reacties komen!
Na een compleet gezin, plots zwanger. Volstrekt ongepland, ongewenst en niet te begrijpen.
Alleen wist ik heel zeker, dat ik het NIET wilde, voor mij voelde deze zwangerschap ook totaal anders dan de eerdere. de afspraak met de kliniek was snel gemaakt. Ik wist binnen een dag dat ik overtijd was, en dat werd dus een overtijdbehandeling.
Ik koos op dat moment voor de stabiliteit van mijn huidige gezin. Wilde dat niet verstoren, en wilde echt gewoon geen baby(tijd) meer
Voor mij voelde de behandeling als verdrietig, onzeker (hoe kon het gebeuren) maar bovenal als opluchting
Je mag me gerust een PB sturen
donderdag 13 augustus 2020 om 11:39
Maar met 2 kun je nog opsplitsen en met 3 valt er altijd eentje buiten de boot.GinnyJones schreef: ↑13-08-2020 11:36Ik snap wat je bedoeld maar tegelijkertijd zijn er ik weet niet hoeveel gezinnen die een nakomertje krijgen en waar alles wel gewoon goed gaat. Is het wat meer passen en meten? Wellicht, maar dat is het ook wanneer je 2 kinderen hebt van zeg 9 en 10 die compleet verschillende interesses hebben.
Met 3 (of meer) wordt een gezin geregeerd door de kinderen ipv door de ouders.
Wil je ook nog qualitytime met je relatie of stel je je de komende 18 jaar alleen in dienst van je kinderen?
donderdag 13 augustus 2020 om 11:43
Het klopt dat je door het leeftijdsverschil pas een paar jaar later met het hele gezin naar bijvoorbeeld een klimbos kan. Maar is dat erg?redbulletje schreef: ↑13-08-2020 11:28Maar tijdens alle dingen die ze als gezin samen ondernemen ga je in 'n spagaat zitten vanwege het grote leeftijdsverschil. Met 2 kinderen in ongeveer dezelfde fase valt meer te ondernemen dan wanneer er nog 'n baby/peuter/kleuter op sleeptouw moet worden genomen.
Eén ouder kan ook met de oudste(n) gaan klimmen. Misschien nog wel veel leuker. En als je dan een keer iets met het hele gezin wil doen, kies je voor een blote-voeten-pad.
Tussen onze oudste en jongste zit acht jaar (niet drie-vier jaar zoals bij TO) en er is helemaal niks dat we/ze op een bepaalde leeftijd wilden doen maar niet hebben kunnen doen door het leeftijdsverschil.
donderdag 13 augustus 2020 om 11:44
Wat een moeilijke situatie 
.
Is dit iets wat je zou kunnen TO?
. Pinaco schreef: ↑13-08-2020 09:16@TO: Je zit in een lastige situatie! Ik denk dat je het kindje alleen moet houden als jullie daar allebei achter staan. Een kindje dat opgroeit en merkt/weet dat het van de vader niet had gehoeven, dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Ik snap jouw man ook wel, als jullie gezinssituatie nu zo prachtig is, waarom dan voor nóg een kindje gaan?
Zou je de zwangerschap stop kunnen zetten met het idee dat je dat doet voor je gezin en je relatie?
Is dit iets wat je zou kunnen TO?
donderdag 13 augustus 2020 om 11:46
Bullshit.redbulletje schreef: ↑13-08-2020 11:39Maar met 2 kun je nog opsplitsen en met 3 valt er altijd eentje buiten de boot.
Met 3 (of meer) wordt een gezin geregeerd door de kinderen ipv door de ouders.
Wil je ook nog qualitytime met je relatie of stel je je de komende 18 jaar alleen in dienst van je kinderen?
donderdag 13 augustus 2020 om 11:52
Een paar jaar is voldoende om je relatie om zeep te helpen met een 3e kind erbij wat eigenlijk niet gewenst is door een van de ouders.Liesje68 schreef: ↑13-08-2020 11:19Tja... Die luiertijd duurt ook maar een paar jaar en ik kan me voorstellen dat jullie afspreken dat hij gewoon dat team gaat coachen, al komt er daardoor wat meer op jouw schouders terecht.
Je vriend respecteert jouw keuze, die babytijd overleeft hij wel en van dit kindje gaat hij ongetwijfeld net zo veel houden als van de andere twee. Ik denk dat je juist je relatie op het spel zet als je tegen je gevoel in dit kindje laat weghalen.
donderdag 13 augustus 2020 om 11:58
Als beide ouders die opoffering zien zitten kan dat werken, maar in dit geval heeft 50% van het ouderteam daar geen trek in. Kan TO het aan als bij elke keer dat de drukte/hectiek/geregel/onverwachte kostenposten teveel wordt de man haar verwijt dat zij zo nodig dat extra kind door wilde drukken?yette schreef: ↑13-08-2020 11:43Het klopt dat je door het leeftijdsverschil pas een paar jaar later met het hele gezin naar bijvoorbeeld een klimbos kan. Maar is dat erg?
Eén ouder kan ook met de oudste(n) gaan klimmen. Misschien nog wel veel leuker. En als je dan een keer iets met het hele gezin wil doen, kies je voor een blote-voeten-pad.
Tussen onze oudste en jongste zit acht jaar (niet drie-vier jaar zoals bij TO) en er is helemaal niks dat we/ze op een bepaalde leeftijd wilden doen maar niet hebben kunnen doen door het leeftijdsverschil.
donderdag 13 augustus 2020 om 11:59
Absoluut niet waar. Er is juist enorm veel helemaal niet te onderzoeken en er zijn 0 garanties op een gezond kind, ook als alle echo's goed zijn. Dat hoort erbij.Doorenvogels55 schreef: ↑13-08-2020 00:13Net of iedere vrouw die wat ouder is een gehandicapt kind krijgt. Trouwens dat is goed te onderzoeken.
Wel eens dat het onzin is dat alle oudere vrouwen een minder gezond kind zouden krijgen. Dat risico loop je altijd en zo groot is het verschil niet.
donderdag 13 augustus 2020 om 11:59
En je relatie kan nog veel sneller om zeep zijn als je je laat pushen tot het aborteren van een kindje waar je dolblij mee bent...
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
donderdag 13 augustus 2020 om 12:00
Autisme, adhd en de rest van de DSM-V valt niet vooraf te screenen.Positivevibes schreef: ↑13-08-2020 11:59Absoluut niet waar. Er is juist enorm veel helemaal niet te onderzoeken en er zijn 0 garanties op een gezond kind, ook als alle echo's goed zijn. Dat hoort erbij.
donderdag 13 augustus 2020 om 12:01
donderdag 13 augustus 2020 om 12:04
Beter getrouwd met 3 kinderen dan gescheiden met 2.redbulletje schreef: ↑13-08-2020 12:01Beter gescheiden met 2 kinderen dan gescheiden met 3. Zie dat maar geregeld en bekostigd te krijgen.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
donderdag 13 augustus 2020 om 12:08
Idealiter beslis je inderdaad samen. Zelf geen 3e willen maar zeggen dat je de keuze van de ander respecteert, zou ik persoonlijk niet genoeg vinden. Prima als je de uiteindelijke knoop door je partner laat doorhakken, maar dan moet je wel garanderen dat je er verder vol voor gaat en je verantwoordelijkheid zal nemen.
donderdag 13 augustus 2020 om 12:09
Doorenvogels55 schreef: ↑13-08-2020 00:13Net of iedere vrouw die wat ouder is een gehandicapt kind krijgt. Trouwens dat is goed te onderzoeken.
Dat beweer ik ook niet, maar de kans is wel aanzienlijk groter. En TO schreef dat ze geen gezond kindje wil laten weghalen, maar je weet niet of het gezond is. Niet alle afwijkingen zijn vooraf te onderzoeken. Een zorgenkind trekt een enorme wissel op je gezin en relatie kan ik uit eigen ervaring zeggen. Ik zou persoonlijk ook niet als 50 plusser op het schoolplein willen staan, maar dat is ieders eigen keuze natuurlijk.
donderdag 13 augustus 2020 om 12:12
yette schreef: ↑13-08-2020 12:08Idealiter beslis je inderdaad samen. Zelf geen 3e willen maar zeggen dat je de keuze van de ander respecteert, zou ik persoonlijk niet genoeg vinden. Prima als je de uiteindelijke knoop door je partner laat doorhakken, maar dan moet je wel garanderen dat je er verder vol voor gaat en je verantwoordelijkheid zal nemen.
Dit idd. Het zou voor mij niet goed voelen als mijn man er niet volledig voor gaat. Zeker als er problemen zijn met het kind.
donderdag 13 augustus 2020 om 12:16
donderdag 13 augustus 2020 om 12:18
Mijn ervaring is, dat het een wat eenzaam besluit was, mijn man liet de eindkeus helemaal aan mijyette schreef: ↑13-08-2020 12:08Idealiter beslis je inderdaad samen. Zelf geen 3e willen maar zeggen dat je de keuze van de ander respecteert, zou ik persoonlijk niet genoeg vinden. Prima als je de uiteindelijke knoop door je partner laat doorhakken, maar dan moet je wel garanderen dat je er verder vol voor gaat en je verantwoordelijkheid zal nemen.
Mijn buik, hij kon met me praten, maar de beslissing nam ik.
En dat is rationeel de enige manier, maar voelde wel alsof ik de keus alleen maakte
Wat ik ook zou kiezen, hij stond er achter
donderdag 13 augustus 2020 om 12:18
TO's vriend kiest er zelf voor om de beslissing bij TO te leggen en zegt dat hij haar beslissing hoe dan ook zal respecteren. Als ouder neem je dan vervolgens je verantwoordelijkheid. Ik heb nergens gelezen dat hij zo'n lul is dat hij er dan achteraf op die manier mee om zou kunnen gaan.redbulletje schreef: ↑13-08-2020 11:58Als beide ouders die opoffering zien zitten kan dat werken, maar in dit geval heeft 50% van het ouderteam daar geen trek in. Kan TO het aan als bij elke keer dat de drukte/hectiek/geregel/onverwachte kostenposten teveel wordt de man haar verwijt dat zij zo nodig dat extra kind door wilde drukken?
donderdag 13 augustus 2020 om 12:22
donderdag 13 augustus 2020 om 12:23
Hij kan haar nu wel steunen, maar dat zegt natuurlijk niets over hoe hij de komende jaren op de verandering in de praktijk reageert. Je kunt niet voorspellen hoeveel rek je nog hebt om iets jarenlang vol te houden.yette schreef: ↑13-08-2020 12:18TO's vriend kiest er zelf voor om de beslissing bij TO te leggen en zegt dat hij haar beslissing hoe dan ook zal respecteren. Als ouder neem je dan vervolgens je verantwoordelijkheid. Ik heb nergens gelezen dat hij zo'n lul is dat hij er dan achteraf op die manier mee om zou kunnen gaan.
Je kunt je wellicht instellen op één ontwrichtend jaar (2020) maar zelfs dat blijkt voor veel Nederlanders (en andere wereldbewoners) niet te doen.
donderdag 13 augustus 2020 om 12:24
Waarom? TO is dolblij met haar zwangerschap. Dat kun jij je misschien niet voorstellen, maar ik wel. Stel dat ze toch het kindje laat aborteren, dan moet ze verder leven met een man voor wie ze iets gedaan heeft dat ontzettend tegen haar gevoel ingaat. En waarom wilde hij zo graag een abortus? Vanwege opzien tegen luiertijd en sportteam van dochter willen coachen. Ik kan me niet voorstellen dat ze met zo’n man gelukkig kan blijven. En nu de andere situatie: de baby wordt wel geboren. Zoals ik al eerder schreef: de luiertijd is tijdelijk, en de man van TO kan best het sportteam van dochter coachen. Nog belangrijker: TO schrijft dat de relatie goed is en dat de man haar keuze respecteert. Kans is dus heel groot dat de relatie gewoon standhoudt.redbulletje schreef: ↑13-08-2020 12:09Beter getrouwd met 2 kinderen dan gescheiden met 3, lijkt me in dit geval realistischer.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
